Białe plamki na skórze to często jeden z objawów chorób tarczycy. Sprawdź, jak wyglądają i jak je leczyć
Białe plamki na skórze przy chorobach tarczycy to stosunkowo często występujący problem. Wszelkie zmiany na ciele mogą być oznaką poważniejszych problemów zdrowotnych, dlatego nie powinniśmy ich bagatelizować. Choć ich występowanie może mieć wiele przyczyn, jednym z mniej oczywistych, ale istotnych, są własne zaburzenia pracy tarczycy.

Białe plamki na skórze to zmiany, które mogą budzić niepokój. Choć często są one wynikiem niewielkich urazów czy niedoboru witamin, w niektórych przypadkach mogą wskazywać na poważniejsze problemy zdrowotne, w tym choroby tarczycy. W tym artykule omówimy, jakie mogą być przyczyny białych plamek na skórze, jak tarczyca wpływa na wygląd naszej skóry oraz jak leczyć te zmiany skórne.
Spis treści:
- Co to są białe plamki na skórze?
- Jakie są przyczyny białych plamek na skórze?
- Białe plamki a choroby tarczycy: związki i objawy
- Białe plamki na skórze przy niedoczynności tarczycy
- Białe plamki na skórze przy nadczynności tarczycy
- Jasne plamki na skórze a bielactwo nabyte
- Jak rozpoznać białe plamki związane z chorobami tarczycy?
- Leczenie białych plamek na skórze związanych z tarczycą
Co to są białe plamki na skórze?
Białe plamki na skórze to zmiany pigmentacyjne, które najczęściej występują w postaci jasnych lub odbarwionych obszarów skóry. Takie plamki mogą pojawić się w różnych miejscach ciała i mają różne przyczyny. Zwykle są one efektem braku melaniny, barwnika odpowiedzialnego za kolor skóry. Chociaż białe plamki mogą być stosunkowo niegroźne, w niektórych przypadkach mogą sygnalizować poważniejsze problemy zdrowotne, jak chociażby choroby tarczycy.
Jakie są przyczyny białych plamek na skórze?
Istnieje wiele przyczyn białych plamek na skórze. Wśród najczęstszych wyróżnia się:
- Bielactwo nabyte (vitiligo) – choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy atakuje komórki odpowiedzialne za produkcję melaniny.
- Niedobory witaminowe – zwłaszcza witaminy B12, która wpływa na prawidłowy proces pigmentacji skóry.
- Infekcje grzybicze – takie jak grzybica skóry, która może prowadzić do powstawania jasnych plam.
- Problemy z tarczycą – w tym niedoczynność i nadczynność, które mogą wpływać na wygląd skóry.
- Choroby skóry – takie jak egzema czy łuszczyca, które również mogą prowadzić do odbarwień.

Białe plamki a choroby tarczycy: związki i objawy
Choroby tarczycy mogą prowadzić do wielu zmian skórnych, w tym pojawiania się białych plamek. Tarczyca reguluje produkcję hormonów, które wpływają na niemal każdy proces w organizmie, w tym na wygląd skóry. Dlatego wszelkie zaburzenia w jej funkcjonowaniu mogą objawiać się w postaci zmian skórnych, takich jak suchość skóry, wypadanie włosów, a także zmiany pigmentacyjne.
Białe plamki na skórze mogą występować szczególnie u osób z chorobą Hashimoto, czyli autoimmunologiczną niedoczynnością tarczycy. W takim przypadku układ odpornościowy atakuje nie tylko tarczycę, ale także inne tkanki, w tym melanocyty odpowiedzialne za pigmentację skóry. Skóra może tracić naturalny kolor, co prowadzi do pojawienia się białych plamek.
Białe plamki na skórze przy niedoczynności tarczycy
Niedoczynność tarczycy (hipotyreoza) jest stanem, w którym tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości hormonów. W rezultacie dochodzi do spowolnienia metabolizmu, a także do zmian skórnych. W przypadku osób z niedoczynnością tarczycy białe plamki na skórze mogą być wynikiem obniżonej produkcji melaniny oraz uszkodzenia komórek skóry.
Oprócz białych plamek, osoby z niedoczynnością tarczycy mogą doświadczać również innych objawów skórnych, takich jak suchość skóry, łuszczenie się, a także opóźnione gojenie ran. Często towarzyszą temu problemy z włosami i paznokciami.
Białe plamki na skórze przy nadczynności tarczycy
Z kolei nadczynność tarczycy (hipertyreoza) to stan, w którym tarczyca produkuje zbyt dużo hormonów. W tym przypadku objawy skórne mogą być nieco inne, ale również mogą obejmować białe plamki. W wyniku przyspieszonego metabolizmu skóra może stać się cienka, wrażliwa i podatna na uszkodzenia, co może prowadzić do utraty pigmentacji.
Chociaż białe plamki przy nadczynności tarczycy są rzadsze niż w przypadku niedoczynności, nie należy ich bagatelizować, ponieważ mogą wskazywać na zaburzenia w funkcjonowaniu tarczycy.

Jasne plamki na skórze a bielactwo nabyte
Bielactwo nabyte to choroba autoimmunologiczna, która prowadzi do zniszczenia melanocytów, czyli komórek odpowiedzialnych za produkcję melaniny. W wyniku tego procesu na skórze pojawiają się charakterystyczne białe plamy. Bielactwo nabyte często współistnieje z chorobami autoimmunologicznymi, w tym z chorobami tarczycy, takimi jak choroba Hashimoto czy choroba Gravesa-Basedowa.
Osoby z bielactwem nabytym mogą zauważyć białe plamki na różnych częściach ciała, szczególnie na twarzy, dłoniach czy stopach. Leczenie tej choroby jest złożone i obejmuje terapię immunosupresyjną oraz stosowanie preparatów wspomagających produkcję melaniny.
Jak rozpoznać białe plamki związane z chorobami tarczycy?
Rozpoznanie białych plamek związanych z chorobami tarczycy może wymagać konsultacji z lekarzem. Warto udać się do dermatologa, który oceni zmiany skórne i, jeśli zajdzie taka potrzeba, skieruje na dodatkowe badania. Zwykle w diagnostyce bierze się pod uwagę:
- Badania poziomu hormonów tarczycy (TSH, FT3, FT4)
- Badania przeciwciał tarczycowych (w przypadku choroby Hashimoto)
- Badanie skóry w celu wykrycia innych objawów chorób skórnych
Leczenie białych plamek na skórze związanych z tarczycą
Leczenie białych plamek zależy od przyczyny ich wystąpienia. W przypadku gdy zmiany skórne są związane z problemami z tarczycą, podstawą leczenia jest terapia hormonalna. Odpowiednie leki stosowane w przypadku niedoczynności lub nadczynności tarczycy mogą poprawić wygląd skóry.
Dodatkowo, w przypadku bielactwa nabytego, stosuje się terapie, które mają na celu pobudzenie produkcji melaniny, takie jak fototerapia czy leki immunosupresyjne. Warto również zadbać o odpowiednią pielęgnację skóry, stosując nawilżające preparaty i unikając nadmiernej ekspozycji na słońce.