Mam 18 lat i nigdy nie miałam chłopaka, normalne?

[ann00]

To forum wydaje mi się całkiem przyjazne, dlatego ośmielę się o coś Was zapytac. Otóż, mam 18 lat i nigdy nie miałam chłopaka. Nigdy nikt nie zwrócił na mnie uwagi, a mi tak naprawde podobał się tylko jeden chłopak, który nie był mną oczywiście zainteresowany. Nie jest mi źle samej, miałam dośc długi okres "buntu" na ten stan rzeczy, ale generalnie jestem typem samotnika i potrzebuje sporo przestrzeni i spokoju. Oczywiście na miłośc czekam, nie chce jednak szukac jej na siłe, np. jak no najczęściej ludzie wtedy polecają, żeby chodzic na imprezy itp. Po pierwsze, nie chciałabym takiego chłopaka co chodzi na dyskoteki, po drugie, ja nie chadzam do takich miejsc, bo poprostu ich nie lubie. A moje pytanie jest takie. Otóż, odczuwam dużą presję ze strony rodziców. Dopytują i na siłę wyrzucają z domu byle bym kogoś poznała. Dodam, że mam siostrę o rok starszą która miała dwóch chłopaków, jednego jak miała 16 lat i chodziła z nim przez 2 lata a teraz od 2 lat ma innego, praktycznie cały czas w związku. A ja nic. Denerwują mnie też gadania cioc i babc, sama nie czuje sie źle, tylko te pytania psują mi nastrój, zaczynam sie wtedy zastanawiac, czy faktycznie ze mną w porządku.
Przepraszam, że tak się rozpisałam, ale jeśli znalazłby się ktoś, kto chciałby mi coś poradzic, wydaje mi się, żę lepiej, że opisałam dokładniej sytuacje.
Pozdrawiam i witam, bo pisze tu po raz pierwszy.

[asiek195]

Nie szukaj na siłę najpiekniejsze uczucie przychodzi wtedy kiedy najmniej sie tego spodziewamy. Przynajmniej ja tak miałam Rozumiem co czujesz. A rodziną sie nie przejmuj choc wiem, że wcale nie jest tak łatwo to zrobić. Wykorzystuj czas, który teraz masz, inwestuj w siebie. Bedzie dobrze. Ściskam Cie mocno. Głowa do góry

[xxSHINeexx]

Napisane przez ann00

To forum wydaje mi się całkiem przyjazne, dlatego ośmielę się o coś Was zapytac. Otóż, mam 18 lat i nigdy nie miałam chłopaka. Nigdy nikt nie zwrócił na mnie uwagi, a mi tak naprawde podobał się tylko jeden chłopak, który nie był mną oczywiście zainteresowany. Nie jest mi źle samej, miałam dośc długi okres "buntu" na ten stan rzeczy, ale generalnie jestem typem samotnika i potrzebuje sporo przestrzeni i spokoju. Oczywiście na miłośc czekam, nie chce jednak szukac jej na siłe, np. jak no najczęściej ludzie wtedy polecają, żeby chodzic na imprezy itp. Po pierwsze, nie chciałabym takiego chłopaka co chodzi na dyskoteki, po drugie, ja nie chadzam do takich miejsc, bo poprostu ich nie lubie. A moje pytanie jest takie. Otóż, odczuwam dużą presję ze strony rodziców. Dopytują i na siłę wyrzucają z domu byle bym kogoś poznała. Dodam, że mam siostrę o rok starszą która miała dwóch chłopaków, jednego jak miała 16 lat i chodziła z nim przez 2 lata a teraz od 2 lat ma innego, praktycznie cały czas w związku. A ja nic. Denerwują mnie też gadania cioc i babc, sama nie czuje sie źle, tylko te pytania psują mi nastrój, zaczynam sie wtedy zastanawiac, czy faktycznie ze mną w porządku.
Przepraszam, że tak się rozpisałam, ale jeśli znalazłby się ktoś, kto chciałby mi coś poradzic, wydaje mi się, żę lepiej, że opisałam dokładniej sytuacje.
Pozdrawiam i witam, bo pisze tu po raz pierwszy.

Jak najbardziej normalne
Na kazdego przyjdzie czas, rodzice maja to do siebie, ze lubia tak 'wypychac' swoje dzieci z domu nie masz sie czym martwic

[cosmetologin]

Napisane przez ann00

To forum wydaje mi się całkiem przyjazne, dlatego ośmielę się o coś Was zapytac. Otóż, mam 18 lat i nigdy nie miałam chłopaka. Nigdy nikt nie zwrócił na mnie uwagi, a mi tak naprawde podobał się tylko jeden chłopak, który nie był mną oczywiście zainteresowany. Nie jest mi źle samej, miałam dośc długi okres "buntu" na ten stan rzeczy, ale generalnie jestem typem samotnika i potrzebuje sporo przestrzeni i spokoju. Oczywiście na miłośc czekam, nie chce jednak szukac jej na siłe, np. jak no najczęściej ludzie wtedy polecają, żeby chodzic na imprezy itp. Po pierwsze, nie chciałabym takiego chłopaka co chodzi na dyskoteki, po drugie, ja nie chadzam do takich miejsc, bo poprostu ich nie lubie. A moje pytanie jest takie. Otóż, odczuwam dużą presję ze strony rodziców. Dopytują i na siłę wyrzucają z domu byle bym kogoś poznała. Dodam, że mam siostrę o rok starszą która miała dwóch chłopaków, jednego jak miała 16 lat i chodziła z nim przez 2 lata a teraz od 2 lat ma innego, praktycznie cały czas w związku. A ja nic. Denerwują mnie też gadania cioc i babc, sama nie czuje sie źle, tylko te pytania psują mi nastrój, zaczynam sie wtedy zastanawiac, czy faktycznie ze mną w porządku.
Przepraszam, że tak się rozpisałam, ale jeśli znalazłby się ktoś, kto chciałby mi coś poradzic, wydaje mi się, żę lepiej, że opisałam dokładniej sytuacje.
Pozdrawiam i witam, bo pisze tu po raz pierwszy.

Normalne Ja mam 21 i też nigdy nie miałam

[madmuazelle]

Eh Oczywiście,że normalne że nie masz jeszcze chłopca.Niepatrz na koleżanki,które chlopców mają.Ty też będziesz mieć,brak chłopca to nie koniec świaata.

[Kamila131290]

Czekaj na "księcia" ( przynajmniej nie warto interesować sie byle kim, tylko poto aby był).
Ważne jest uczucie, nie czas, w którym do niego dojdziesz

[cosmetologin]

Napisane przez Kamila131290

Czekaj na "księcia" ( przynajmniej nie warto interesować sie byle kim, tylko poto aby był).
Ważne jest uczucie, nie czas, w którym do niego dojdziesz

Ja też tak uważam, dlatego nie mam zamiaru być z byle kim tylko po to, żeby być

[Cyska]

Ja piewszego chłopaka miałam własnie w wieku 18 lat. Teraz mam 21 i to byl moj jedyny chlopak. I szczerze mówiąc te które miały chlopaków nigdy mnie nie rozumiały.. takie gadanie czekaj miłośc sama przyjdzie itp jeszcze bardziej mnie wkurzało;p
Ale odpowiadając na twoje pytanie to jest jak najbardziej normalne.

[NoLQa]

Ja tez mam 18 lat i w sumie to nigdy nie bylam w powaznym zwiazku... Oczywiscie mialam chlopaka przez miesiac, tydzien, dwa tygodnie, weekend () ale nigdy takiego ktorego bym pokochala, przedstawila rodzinie. U mnie dochodzi kolejny problem - mieszkam we Wloszech i gdy wracam do Polski (np na swieta) zawsze ciotki i babcie mi wytykaja, ze jestem sama - umiem jednak sobie z nimi poradzic bo chyba pyskata troszku jestem i nie dam sobie w twarz pluc
Naprawde nie masz sie czym przejmowac, milosc jeszcze kiedys zapuka do naszych drzwi
Buziaki

[Leveile Soleile]

No przestań, proszę Cię...nienormalne??Łee, ja w tym wieku albo w wieku 19 lat (nie pamiętam) też miałam pierwszego chłopaka. Lepiej świadczy o Tobie to, że do tej pory nie miałaś chłopaka, niż by świadczyło to,że w wieku 12-13 lat już z jakimś chodziłas i jeszcze nie wiadomo co robiłaś. Znajdziesz swoją miłość, spokojnie, masz sporo czasu, głowa do góry.

[ola090492]

Nie nawidzę takich pytań to jest coś w stylu MAM 17 LAT I JESTEM DZIEWICĄ CZY JESTEM NIENORMALNA?

Sorki za bulwers ale no nie mogę. Nie jesteś psychicznie chora.

Nie którzy mają więcej lat i nikogo nie mięli nigdy w życiu i nie wypisują takich rzeczy. Jeszcze przyjdzie czas.

[kasiencja]

znam wiele cudownych, przemiłych, ładnych 18-19 letnich dziewczyn które nigdy nie miały chłopaka, bo tak wyszło. nie jest to nic nienormalnego... lepiej poczekać niż szukać kogoś na siłę i być z nim bez przekonania

też nie lubię imprez, dyskotek itd, nie jestem super towarzyską osobą, ale był czas, kiedy bardzo chciałam mieć chłopaka. popadłam wtedy w głupią, dziecinną desperację, że w każdym znajomym przedstawicielu płci męskiej chciałam widzieć swojego przyszłego ukochanego -.- a obecny TŻ? poznany przypadkiem, na początku w ogóle nie brany pod uwagę. wyszło nagle, jak się wcale nie spodziewałam, więc w Twoim przypadku też tak będzie pewnie

[ann00]

Dzięki wszystkim za odzew, nie często to się zdarza, ale tym razem ciekawiła mnie opinia obcych ludzi. Osobiście nie uwarzam się za nienormalną, poprostu zauważyłam, że sporo dziewczyn jest z kimś tylko po to, żeby być. Nie potrafie sobie tego nawet wyobrazić. A jedyne co mnie wkurza to gadania mojej mamy pt. "Zostaniesz starą panną". Nie wie, że takie coś odnosi odwrotny skutek, mam ochotę ze złości naprawde nią zostać, żeby pokazać jej, że to nie koniec świata. Że bycie "starą panną" (nienawidze tego określenia), a w rzeczywistości samodzielną kobietą, to nic złego. Jedynym źródłem szczęścia na świecie z pewnością nie jest tylko drugi człowiek. W sumie rozumiem jej poglądy, bo ona wyszła za mąż w wieku 19 lat (nie dlatego że była w ciąży, tylko z miłości), nie poszła na studia, nie musi pracować, jest na jego utrzymaniu, jedynie dba o dom i mojego ojca. Może poprostu nie wyobraża sobie życia kobiety w pojedynkę.

[Kirsti]

Nie będę pisać: "masz dopiero 18 lat i całe życie przed Tobą", bo wnerwia Mnie ta gadka
Znam wiele dziewczyn, które są starsze od Ciebie, są ładne (choć oczywiście "łade" to pojęcie względne i każdemu podoba się coś innego) i fajne, a też nie miały chłopaka. Albo takie, które poznały swojego TŻta po 20 i wcale nie są nienormalne. Nie ma nigdzie określonego jakiegoś wieku, w którym trzeba kogoś mieć. Jeśli Tobie to jakoś nie przeszkadza, to OK. I to prawda, żeby nie szukać na siłe, bo najlepsze w życiu przychodzi zawsze niespodziwanie. Np. mój kuzyn poznał swoją żonę na schodkach przy sklepie spożywczym, a przez 17 lat mieszkali właściwie po sąsiedzku

[Justyśkaa]

tak, normalne

[tulumka]

Prawdziwe uczucie chyba zawsze pojawia się nagle i nie ma to nic wspólnego z wiekiem Rodzice zawsze mają jakies tam swoje kminy, inne od naszych i trzeba je brać z dystansem.

[budyniek90]

Skąd ja to znam Sama nie byłam jeszcze w żadnym 'poważnym' związku, a moja starsza siostra 2 lata z jednym, później 3 lata z drugim, teraz już 2 lata z następnym. A ja? Było kilku, ale nic nie wyszło. Na początku tez czułam presję, wszyscy znajomi/sąsiedzi/rodzina patrza na mnie jak na dziwaka. Wcześniej każdy chłopak, jakiego poznałam stawał się potencjalnym przyszłym chłopakiem, ale teraz już sobie opuściłam Przecież nie będe wiązac sie z kimś, żeby sąsiedzi się na mnie nie patrzyli. Ostatnio dobiła mnie też siostra. Zapytała, czy może dlatego nie mam chłopaka bo jestem lesbijką
Ostatnio zdenerwował mnie tekst w jakiejs gazecie o singlach. Autor napisał, że single udają szcześliwych, wesołych, towarzyskich, a później wracają do pustego, smutnego domu i tam są nieszczęśliwi. Że tak naprawdę tylko czekają na wielką miłość, która odmieni ich smutne, samotne życie.

[dziewcze22]

Witaj.....nie masz się czym przejmować........ja pierwszego chłopaka miałam w wieku 20lat.............do dziś jesteśmy razem))))Też patrzyli na mnie jak na dziwoląga,a ja po prostu mialam wieksze wymagania od innych dziewczyn)))
Te z kolei terz maja po dwojke,trójke dzieci i sa nieszczesliwymy męzatkami,lub sie rozwodza,a ja jestam szczesliwa w zwiazku,bo wiem ze nic nie działo sie pochopnie.
Spotkasz kogoś kto będzie zasługiwać na Twoją miłość.........a teraz nie tym się nie przejmuj.
A jak Cie wścibskie ciotki będą pytać o to kiedy za mąż wychodzisz,to odpowiedz im,ze jeszcze nie teraz,ale niech już sobie kasę na weselicho zbieraja pomalu.....
Gwarantuje ze dadza Ci spokój!
Pozdrawiam

[kiniaczeq]

To jest jak najbardziej normalne, widac nie ma nikogo w twoim otoczeniu godnego uwagi...
nie szukaj na siłe.

[wsiowy_gupek]

Nie rouzmiem Twojej rodziny. Przecież na siłe nie będziesz się z kimś spotykać
Nie przjemuj się rodzicami bo gdybyś miała chłopaka, to też byliby może niezadowoloni. Rodzicom zawsze źle.
Ja miałam chłopaka to twierdzili, że przez niego mam złe oceny/ kłuce się z tatą itp.(co oczywiście nie było prawdą bo do nauki mnie gonił, a z tatą kłuce się od zawsze ale to podobnieństwo charakterów) Później z nim zerwałam i jakiś czas nie spotykałam się z nikim to też było źle, bo w tym wieku przecież POWINNAM sięspotykać z chłopakami, domysły dlaczego się z nikim nie spotykam? Może jestem samolubem, egoistką, albo jeszcze coś gorszego...
Więc zaczęłam szukać. Spotykałam się co chwile z innymi (w sensie po 2-3 randkach koniec bo okazywali się kretynami) to znowu było, że przebieram...
Także nigdy nie dogodzi

Nie ma się co przejmować głupimi komentarzami. Ważne żebyś Ty była szczęśliwa.
Rodzice powinni się cieszyć, że myślisz na te tematy rozsądnie, a nie właśnie byle by tylko mieć kogoś, kogokolwiek. To jest dopiero nienormalne!

Pozatym wszyscy wiedzą, że miłość znjaduje się w najmniej oczekiwanym momencie

[sine.ira]

Jakichś starsznie zacofanych masz tych rodziców Żeby 18 latkę wypychać z domu żeby faceta sobie poszukała ? Patologia. Mieszkasz pewnie w małej miejscowości ?

[Corii]

Nienormalne to jest, ale pytanie.

[ulinkaaa]

Napisane przez sine.ira

Jakichś starsznie zacofanych masz tych rodziców Żeby 18 latkę wypychać z domu żeby faceta sobie poszukała ? Patologia. Mieszkasz pewnie w małej miejscowości ?

O tym samym pomyslalam.Nie przejmuj sie nic, to zupelnie normalne. Ksiaze pojawi sie w najmniej spodziewanym momencie.

[LilyHoney]

Myślę, że nie ma reguły na to kiedy ma się pierwszego poważnego chłopaka. Zalezy to przede wszystkim od tego czy spotkasz na swojej drodze odpowiedniego dla siebie człowieka i będziecie sobą wzajemnie zainteresowani. Na pewno nie ma co szukać kogoś na siłe

[Julia91]

Myśle ze jest to normalne I nie masz sie czym przejmowac

[budyniek90]

Najlepszym przykładem nie szukania na siłę jest moja koleżanka. Rozeszła sie z super chłopakiem, szukała innego, bo 'wszyscy wokół mają, a ona nie chce byc sama'. Wzięła pierwszego lepszego, którego poznała i... wpadła. Rodzice zmusili ją do ślubu i teraz będzie z nim związana do konca życia [nie tyle ślubem, co dzieckiem ]. Mówiła mi, że żałuje, że tak szukała na siłę, bo nie jest szczęśliwa tak, jak z tamtym, a teraz już do niego nie wróci..

Śmieszą mnie też te wszystkie ogłoszenia zdesperowanych na portalach randkowych. Ja nigdy bym się na takim nie zamieściła chociż moja sąsiadka [2 lata starsza] poznała na takim portalu chłopaka 1,5 roku temu i są razem

[krooolewna]

powiedz ze masz 18lat i sie zajmujesz teraz nauka,a na chlopaka przyjdzie odpowiedni czas.

[TOMORROW]

mam sporo koleżanek (24 lata) , które nigdy nie miały chłopaka-mimo, że ktoś się nimi interesował i nie robiły nic na siłę

[Kirsti]

To naturalne, że w pewnym momencie, kiedy zauważa się, że wszyscy znajomi kogoś mają, a my nie, to zaczynamy się zastanawiać, co z nami nie tak. To prowadzi do desperacji. Sama miałam przez jakiś czas taki okres, że pogadałam chwilę z chłopakiem, był dla mnie zwyczajnie miły, a ja już w wyobraźni budowałam domek z ogórdkiem i wybierałam suknię ślubną

Wygląda na to, że Twoim rodzicom bardziej przeszkadza to, że nie masz chłopaka niż Tobie samej. Następnym razem możesz powiedzieć mamie w żartach, tak żeby się nie obrażała, że w dziesiejszych czasach dziewczyny nie wychodzą za mąż zaraz po maturze, tylko często idą na studia, rozwijają swoje pasje i cieszą się życiem bez obowiązków typu małe dziecko na wszysto w życiu przychodzi odpowiednia pora. W większości przypadków znalezienie partnera, to kwestia czasu i cierpliwości, Jedni znajduję szybciej, a inni muszą trochę poczekać.

A tak btw. moja koleżanka też miała takich rodziców, którzy naciskali na nią, żeby sobie kogoś znalazła. I znalazła sobie. Jej już na szczęście eks TŻ, wręcz ją więził. Kazał zlikwidować jej konto na nk, gg i zmienić numer telefonu. Przez ponad 2 lata przez niego, nie miała z nikim kontaktu i nie spotykała się z żadnymi koleżankami.
Więc chyba lepiej nie mieć nikogo, niż kogoś, kto będzie dla nas niedobry.

[kiika]

Oczywiście, że to normalne. Prędzej czy później kogoś poznasz. Każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny, bądź zawsze sobą, a kiedyś na pewno poznasz wartościowego chłopaka. Rodziną się nie przejmuj