Medycyna-co najpierw i co dalej...

[Katia007]

Cześć. Planuję wybrać się na medycynę. Mam 22 lata i pozostalo mi jeszcze zdać fizykę i chemię na maturze. Zastanawiam się jak to jest na medycynie. Czy studia te są rzeczywiście takie trudne? Czy po 6 roku już można robić jakiś staż i pracować, myślę o psychiatrii czy któraś z was skończyła ten kierunek?

[Malla]

Katia - czyli idąc na medycynę, zakładając że się od razu dostaniesz, będziesz miała 23 lata?

[Hultaj]

Czemu pytasz o jej wiek, to, że skonczy z poślizgiem w stosunku do innych jeszcze nie znaczy wiele.
Jeśli chcesz iść na medycynę, to po prostu na nią idź, dostań się, i się ucz.

[Nikaa1990]

Napisane przez Katia007

Cześć. Planuję wybrać się na medycynę. Mam 22 lata i pozostalo mi jeszcze zdać fizykę i chemię na maturze. Zastanawiam się jak to jest na medycynie. Czy studia te są rzeczywiście takie trudne? Czy po 6 roku już można robić jakiś staż i pracować, myślę o psychiatrii czy któraś z was skończyła ten kierunek?

Widzę, ze obawiasz się tego kierunku, mimo że chcesz na niego iść...
Ale skoro myslisz o psychiatrii, to moze weźmiesz też pod uwagę psychologię?
Studia krótsze, o wiele łatwiejsze i przystępniejsze

[Nija_]

Napisane przez Katia007

Cześć. Planuję wybrać się na medycynę. Mam 22 lata i pozostalo mi jeszcze zdać fizykę i chemię na maturze. Zastanawiam się jak to jest na medycynie. Czy studia te są rzeczywiście takie trudne? Czy po 6 roku już można robić jakiś staż i pracować, myślę o psychiatrii czy któraś z was skończyła ten kierunek?

Z tego co wiem, to najpierw są 6-letnie studia, potem 13-miesięczny staż, po którym musisz zdać Lekarski Egzamin Państwowy i dopiero wtedy masz tytuł lekarza.
Później robisz kilkuletnią specjalizację i dopiero jesteś dermatologiem/ginekologiem/psychiatrą/chirurgiem/pediatrą itd.

Natomiast nie wiem czy możesz w ogóle gdzieś leczyć i przyjmować pacjentów z samym tylko tytułem lekarza, od razu po zdaniu LEPu

[rare bird]

z tego co wiem, raczej sa male szanse, ze w Polsce zrobisz specjalizacje taka, jaka sobie wymarzylas.

[Arethaf]

Napisane przez Nija_

Z tego co wiem, to najpierw są 6-letnie studia, potem 13-miesięczny staż, po którym musisz zdać Lekarski Egzamin Państwowy i dopiero wtedy masz tytuł lekarza.
Później robisz kilkuletnią specjalizację i dopiero jesteś dermatologiem/ginekologiem/psychiatrą/chirurgiem/pediatrą itd.

Natomiast nie wiem czy możesz w ogóle gdzieś leczyć i przyjmować pacjentów z samym tylko tytułem lekarza, od razu po zdaniu LEPu

I to jest ból.
Marzę o zawodzie lekarza, ale jak pomyślę, że tak długą drogę musiałabym przebyć do zawodu, nie mając jednocześnie stabilizacji materialnej (bo przecież skoro nie mam specjalizacji, to gdzie mi zostaje praca? - na internie? Jak to jest?), podejrzewam, że ciągle biegłabym za pieniędzmi, zawodem i w końcu ten moment na ślub i być może, gdybym chciała, na dziecko, gdzieś by mi umknął. I obudziłabym się z ręką w nocniku, że mam już wszystko, a tak naprawdę nic.
Jeszcze do niedawna byłam pewna, że chcę zdawać na medycynę. A teraz mam znów pełno wątpliwości.

[Malla]

Napisane przez Hultaj

Czemu pytasz o jej wiek, to, że skonczy z poślizgiem w stosunku do innych jeszcze nie znaczy wiele.
Jeśli chcesz iść na medycynę, to po prostu na nią idź, dostań się, i się ucz.

Pytałam pod nieco innym kątem niż realizacja marzeń z dzieciństwa, nie chcę podcinać jej skrzydeł. Mam parę "ale". W akademiku i na własnych studiach spotkałam wiele osób, które zdawały na lekarski przez kilka lat z rzędu. Przez te lata oprócz wyjątkowej determinacji, wypytując studentów nabyły wiedzę o "ciemnych stronach", czyli stażu, specjalizacji, egzaminie, braku czasu, nakładzie finansowym na własne pomoce naukowe, wielkim kuciu gdzie jest jakiś nerw czy naczynie, "co potem" itp. Jedni zrezygnowali, inni dostali się, wiedząc na co się porywają, część zrezygnowała po jakimś czasie... Taka świadomość jest bardzo przydatna, zwłaszcza u osób, które zaczynają studia z poślizgiem! Poza tym w trakcie tych studiów ciężko jest pracować, a trzeba się jakoś utrzymywać do tej trzydziestki, gdy skończy się studia (choć znam takich, co i pracują, i drugi kierunek studiują, wielki szacun dla nich...). Ze specjalizacjami też jest niestety tak jak wspomniała rare bird, czyli nie do końca kolorowo. Hultaju, też mam dziedzinę, którą chciałabym się zająć, ale dotarło to do mnie zupełnie niedawno, już po studiach i wiem, że zdobycie uprawnień jest dla mnie niemożliwe, bo musiałabym przez kolejnych kilka lat studiować dziennie daleko od miejsca, w którym mieszkam z TŻ i pracuję, nie stać by mnie było na to, a zanim rozkręciłabym własny biznes, byłabym już po prostu za stara. Podobnie jest z prawnikami, zaczynając aplikację kilka lat po skończeniu studiów, na które dostało się z poślizgiem, zanim zacznie się zarabiać i wychodzić z kredytów, stuknie czterdziestka, a przecież nie samą pracą żyje człowiek. Odnoszę wrażenie, że autorka wątku nie wie, z czym się te studia je, czym jest zawód psychiatry i jakie trzeba mieć do niego predyspozycje. W tej tematyce, tak jak Nikaa1990, polecałabym psychologię.

[Katia007]

Hm.. Ciekawy jest ostatni komentarz. A myślisz droga Koleżanko, że jak bym się na tym znała to wystawiałabym wątek? Nikt nie odpowiedział właściwie jakie są uroki studiowania. A zpytam się kobiet,dla których rozwój intelektualny jest bliższy niż wychowywanie potomka. Ostatnie 2 lata myślę o psychiatrii. Psychologię już jako tako liznełam, studiowałam 6 miesiecy, rzuciłam studia bo po pierwsze-były banalne, a przynajmniej tak się zapowiadały, po drugie wpadłam w depresję. Studia zacznę w wieku 24 lat. Mam nadzieję, że na takim kierunku, który mnie usatysfakcjonuje.

[Arethaf]

Napisane przez Katia007

Hm.. Ciekawy jest ostatni komentarz. A myślisz droga Koleżanko, że jak bym się na tym znała to wystawiałabym wątek? Nikt nie odpowiedział właściwie jakie są uroki studiowania. A zpytam się kobiet,dla których rozwój intelektualny jest bliższy niż wychowywanie potomka. Ostatnie 2 lata myślę o psychiatrii. Psychologię już jako tako liznełam, studiowałam 6 miesiecy, rzuciłam studia bo po pierwsze-były banalne, a przynajmniej tak się zapowiadały, po drugie wpadłam w depresję. Studia zacznę w wieku 24 lat. Mam nadzieję, że na takim kierunku, który mnie usatysfakcjonuje.

Bo może niewiele z nas studiuje medycynę?
Jak chcesz się dowiedzieć o prawdziwych stronach studiowania, to zapraszam na jakieś forum dla studentów medycyny.

[paula78]

Napisane przez Katia007

Cześć. Planuję wybrać się na medycynę. Mam 22 lata i pozostalo mi jeszcze zdać fizykę i chemię na maturze. Zastanawiam się jak to jest na medycynie. Czy studia te są rzeczywiście takie trudne? Czy po 6 roku już można robić jakiś staż i pracować, myślę o psychiatrii czy któraś z was skończyła ten kierunek?

Napisane przez rare bird

z tego co wiem, raczej sa male szanse, ze w Polsce zrobisz specjalizacje taka, jaka sobie wymarzylas.

ale sa takie szanse w koncu ktos robi wymarzone specjalizacje np. dzieci lekarzy itp znajomi krolika.

Napisane przez Katia007

Hm.. Ciekawy jest ostatni komentarz. A myślisz droga Koleżanko, że jak bym się na tym znała to wystawiałabym wątek? Nikt nie odpowiedział właściwie jakie są uroki studiowania. A zpytam się kobiet,dla których rozwój intelektualny jest bliższy niż wychowywanie potomka. Ostatnie 2 lata myślę o psychiatrii. Psychologię już jako tako liznełam, studiowałam 6 miesiecy, rzuciłam studia bo po pierwsze-były banalne, a przynajmniej tak się zapowiadały, po drugie wpadłam w depresję. Studia zacznę w wieku 24 lat. Mam nadzieję, że na takim kierunku, który mnie usatysfakcjonuje.

jak studowalas skoro zdajesz mature ?

poza tym rzadko ktore studia na 1 roku sa fascyjnujace ,raczej sa ciezkie i nudne ale dzieki temu zostaja na nich najbarziej wytrwali i pragnacy je skonczyc.

[Claris]

Napisane przez paula78

ale sa takie szanse w koncu ktos robi wymarzone specjalizacje np. dzieci lekarzy itp znajomi krolika.




jak studowalas skoro zdajesz mature ?

poza tym rzadko ktore studia na 1 roku sa fascyjnujace ,raczej sa ciezkie i nudne ale dzieki temu zostaja na nich najbarziej wytrwali i pragnacy je skonczyc.

Pewno zdaje dodatkowo chemię i fizykę do biologii albo wogóle poprawia, bo żeby się dostać na medycynę trzeba bardzo dobrze maturę z tych przedmiotów zdać

[paula78]

Napisane przez Claris

Pewno zdaje dodatkowo chemię i fizykę do biologii albo wogóle poprawia, bo żeby się dostać na medycynę trzeba bardzo dobrze maturę z tych przedmiotów zdać

tzn. ze po ilus tam latach od zdania matury moge zdac dodotakowe przedmioty i dostane nowe swiadecttwo maturalne ?lub poprawiac przedmioty ktore mi nie poszly ?

[marao]

Z tego co mówią moje koleżanki to tylko wybitne jednostki dostają się na taką specjalizację jaką chcą. Nie wiem od czego to zależy ale słyszałam, że czasami jest tylko jedno miejsce na dermatologie, jedno na ginekologie itd. Więc jeżeli chcesz studiować medycynę tylko po to, żeby robiś psychiatrię to zastanów się czy warto i pomyśl o tym, że nawet jeżeli będziesz wybitną jednostką na studiach to zawsze Twoje miejsce może zająć ktoś niekoniecznie zdolny i pracowity, bo w światku medycznym różne cuda się zdarzają.

[rare bird]

Napisane przez marao

Z tego co mówią moje koleżanki to tylko wybitne jednostki dostają się na taką specjalizację jaką chcą. Nie wiem od czego to zależy ale słyszałam, że czasami jest tylko jedno miejsce na dermatologie, jedno na ginekologie itd. Więc jeżeli chcesz studiować medycynę tylko po to, żeby robiś psychiatrię to zastanów się czy warto i pomyśl o tym, że nawet jeżeli będziesz wybitną jednostką na studiach to zawsze Twoje miejsce może zająć ktoś niekoniecznie zdolny i pracowity, bo w światku medycznym różne cuda się zdarzają.

wlasnie o to mi chodzilo

najczesciej zeby zrobic taka specjalizacje jaka sie chce, trzeba miec po prostu znajomosci albo wybitna srednia.

[nacka]

Napisane przez paula78

tzn. ze po ilus tam latach od zdania matury moge zdac dodotakowe przedmioty i dostane nowe swiadecttwo maturalne ?lub poprawiac przedmioty ktore mi nie poszly ?

Oczywiście
Nie dostaje się nowego świadectwa, tylko załącznik uzupełniający.

[paula78]

Napisane przez nacka

Oczywiście
Nie dostaje się nowego świadectwa, tylko załącznik uzupełniający.

powaznie ?

to w pewnym rodzaju taki szwindelek .

[Malla]

Katia007 - Jest tu parę studentek medycyny, ale nie za dużo, poszukaj ich w wątkach na Społecznościach. Niestety, od 2 lat nie mieszkam w akademiku i nie mam kontaktu z aktualnymi wymogami dot. zawodu lekarza. Jak wygląda Twoja sytuacja finansowa? Stać Cię na to, by przez następnych 6 lat plus staż nie pracować, a na początku kariery zarabiać tyle co nauczyciel, tyrając na nocnych zmianach? Psychiatra musi być też psychologiem, leczenie to nie tylko medykamenty, zresztą jak wspominasz, masz doświadczenia osobiste, więc sporo o tym wiesz. Szkoda, że zrezygnowałaś ze psycho, na pierwszym roku mało który kierunek wciąga, bo bierze się podstawy, dla niektórych banalne, bo dawno poznane. Swój kierunek polubiłam dopiero na 3 roku. Na I roku med. jest straszny zapieprz i wkuwa się na pamięć raczej nieinteresujące rzeczy, wielu to zniechęca lub nie dają rady. Na niektórych studiach w 5 lat tyle się nie uczysz, co na med w 1 rok, to strasznie deprymujące, ciągły brak czasu, brak materiałów... Nie są to studia estetyczne i jeśli nie brzydzisz się brudu, mięsa, krwi, wnętrzności, deformacji, zwłok, to jest o czym myśleć. Każdy lekarz musi udzielać pomocy byle osobie na ulicy, która dusi się własnymi rzygami. Nieważne, że na co dzień zajmuje się np. okulistyką, która jest w miarę 'czysta'. Z potomkiem wypaliłaś zupełnie niepotrzebnie, co ma piernik do wiatraka? Mówimy o studiach i karierze. Pisząc o wieku miałam na myśli właśnie rozwinięcie kariery, znalezienie mieszkania, stabilizację finansową, a u Ciebie przyjdzie zacząć o tym myśleć dopiero w połowie trzydziestki. Jeśli idąc na medycynę nastawiasz się od razu na psychiatrię, to spróbuj zmienić nastawienie i iść na nią dlatego, że chcesz pomagać ludziom i fascynuje Cię działanie ludzkiego organizmu. Wielu studentów w trakcie nauki zmienia zupełnie zainteresowania, pod wpływem inspirującego profesora, sytuacji na rynku czy możliwości specjalizowania. Prywatne gabinety psychiatryczne nie prosperują w Polsce zbyt dobrze, bo mało kto ma na to pieniądze, a praca w szpitalu na takim oddziale jest ogromnie ciężka i fizycznie, i psychicznie. Musisz być bardzo silna psychicznie do tego typu zajęcia.

[Claris]

Napisane przez paula78

tzn. ze po ilus tam latach od zdania matury moge zdac dodotakowe przedmioty i dostane nowe swiadecttwo maturalne ?lub poprawiac przedmioty ktore mi nie poszly ?

Ja osobiscie zdawałam nowa maturę już 4 lata temu i wtedy tak było, chociaż sama nie poprawialam, ale myślę że dalej można poprawiać. Trzeba tylko odpowiednio wcześniej złożyć deklarację, musisz się w liceum swoim dowiedzieć albo WKU.

[doloresd]

Moim zdaniem nigdy nie jest za późno by realizować swoje marzenia - sama zrezygnowałam z filologii klasycznej po 3 latach, bo wybrałam prawo. Jestem na II roku a mam 22 lata i wcale nie uważam się za gorszą Uczę się dużo i mam w planach zrobić 4 i 5 rok w jednym i być tylko o rok do tyłu w porównaniu ze swoimi rówieśnikami Więc te 3 lata później naprawdę nie są tak straszną różnicą. (bo masz 22 i chcesz zacząć studia więc jesteś jakby 3 lata do tyłu)
Jeśli jesteś zdeterminowana to możesz wszystko Życzę powodzenia

[Malla]

dolores - autorka pisała, że będzie miała 24 lata, gdy zacznie studia. Czyli tyle co rówieśnik, który właśnie się broni na tradycyjnych.
PS. Przynajmniej z łaciną nie masz żadnych problemów

[doloresd]

Napisane przez Malla

dolores - autorka pisała, że będzie miała 24 lata, gdy zacznie studia. Czyli tyle co rówieśnik, który właśnie się broni na tradycyjnych.
PS. Przynajmniej z łaciną nie masz żadnych problemów

Z łaciną żadnych aha 24... no to już trochę gorzej. Musi po prostu wiedzieć co jest dla niej dobre i czego chce. Medycyna to ciężkie studia, ale da się je zdać. Gorzej z tymi praktykami i niskimi płacami na początku. Przydałoby się wsparcie 2 osoby albo rodziców...

[Katia007]

Milla, po 6 r. studiów medycznych, na stażu, dostaje się jakieś wynagrodzenie? Mnie nie brzydzi widok zwłok, podejrzewam też ,że da się do tych wszystkich rzeczy przyzwyczaić. Nie lubię jedynie widoku pobieranej krwi, studenci mają zajęcia w zabiegowym? Czy robiąc specjalizację da sie już normalnie pracować? Wiesz, mnie nie interesuje wysokość wynagrodzenia. Być lekarzem to jest sukces, to jest piękne samo w sobie. Czy jestem mocna psychicznie to nie wiem. Wiem, że nie lubie rutyny, tylko pospiech, zarwane noce, kocham ludzi. I co z tą specjalizacją- nie wszystkie specjalizacje są oferowane przez tą samą uczelnię, więc trzeba się przenosić do innego miasta, tak? Ja mało o tym wiem więc logiczne, pytam. Wyjeżdzam, 4 dni mnie nie będzie, pa. Gdzie są te społeczności, znacie jakieś fora dla studentów medycyny? Pozdrawiam cieplutko.

[Katia007]

Przepraszam za literówkę Malla. A tak w ogóle, dziękuję za słowa wsparcia od niektórych.

[Malla]

Na stażu zarabia się jakieś 900zł na rękę (źródło). Polecam stronę www.mlodylekarz.pl, pomaga ogarnąć to jakoś organizacyjnie. Po stażu jest egzamin, a potem kilka lat specjalizacji. Znalazłam Ci wątek dla medyczek.

[lapus]

fajne to forum, sama się zaczytałam

[paula78]

Napisane przez Katia007

Milla, po 6 r. studiów medycznych, na stażu, dostaje się jakieś wynagrodzenie? Mnie nie brzydzi widok zwłok, podejrzewam też ,że da się do tych wszystkich rzeczy przyzwyczaić. Nie lubię jedynie widoku pobieranej krwi, studenci mają zajęcia w zabiegowym? Czy robiąc specjalizację da sie już normalnie pracować? Wiesz, mnie nie interesuje wysokość wynagrodzenia. Być lekarzem to jest sukces, to jest piękne samo w sobie. Czy jestem mocna psychicznie to nie wiem. Wiem, że nie lubie rutyny, tylko pospiech, zarwane noce, kocham ludzi. I co z tą specjalizacją- nie wszystkie specjalizacje są oferowane przez tą samą uczelnię, więc trzeba się przenosić do innego miasta, tak? Ja mało o tym wiem więc logiczne, pytam. Wyjeżdzam, 4 dni mnie nie będzie, pa. Gdzie są te społeczności, znacie jakieś fora dla studentów medycyny? Pozdrawiam cieplutko.

z ta krwia troche mnie rozlozylas :-D

praca lekarza to nie serial ostry dyzur wiec jest tez rutyna szczegolnie kiedy zaczyna sie studia i prace ,trzeba sie wspinac po drabinie czy sie podoba sprzatanie wymiocin czy nie.

co znaczy robiac specjalizacje-normalnie pracowac ?

mam w rodzinie dziewczyne po LEP-ie juz ,ma teraz staz w jednym z wawskich szpitali na chirurgii ,zarabia ok 1 tys, plus nocki 50 zl.
chce zostac chirurgiem plastycznym.

[Hultaj]

Co do tej krwi, faktycznie, ale mniejsza, w końcu to są Twoje wybory.
Co do wszystkiego, owo wszystko jest jasne, ale skoro dziewczyna miała depresję, to czy jej się podobało czy nie wyleciała na margines niezupełnie na swoje własne życzenie, i życzę wskoczenia z powrotem na tory. Dla pocieszenia, Skłodowska poszła na studia mając lat 24, 8 lat po zdaniu matury - bo jej zwyczajnie nie było stać, najpierw kształciła się jej siostra, potem ona. I skończyła z najlepszą lokatą z matematyki i drugą z fizyki, czy na odwrót, pomijając ten skromny drobiazg w postaci 2 Nobli.

[Malla]

Ale ile to było lat temu

Katia, życzę powodzenia, a co do krwi - mam nadzieję, że nie pisałaś tego serio. Te studia to dużo krwi.

[Hultaj]

Nom. Czy to nie zabawne, że jej sukcesu żaden Polak wciąz nie powórzył. Z pewnością znalazłyby się jeszcze na naszej planecie jakieś inne milusie pierwiastki.

Nie wiem, czemu tak usiłujecie zdołować dziewczynę, jest świadoma, jakie ma zadanie przed sobą, nie chodzi tylko o tą medycynę, skąd w ludziach tyle sztampowego myślenia, żeby pisac jej w pierwszej kolejności nie o tym, co ją interesuje, tylko, dlaczego jej nie wyjdzie. Niejeden musi się w życiu przekwalifikowywac, zaczynać w różnym wieku coś inszego, niż robił wcześniej. A raczej, niejeden będzie musiał, w naszym pokoleniu to nie tak, jak w pokoleniu rodziców, kiedyś, że ''praca była''. Są ludzie, którzy kończą jedne studia, zaczynają drugie. Gajos do filmówki dostał się chyba za 4 razem. A wypaść z obiegu można przez białaczkę, chorobę Wilsona (której nie diagnozuje się w tydzień jak w pewnym serialu...), masę innych problemów. Co wtedy, powiesić się...
Nie będzie jej stać, czy to na studia, czy na późniejsze, gwarantowane przynajmniej na początku, klepanie biedy, to nie pójdzie w tym kierunku; będzie szukać czegoś innego, proste. Pomijając, że może się kompletnie nie nadawać do tego, ale to już inna rzecz. Parę lat straty w stosunku do rówieśników, big deal. Z wiekiem piękni dwudziestoletni wysiądą na zakrętach przez kiepskie związki, choroby czy problemy z dziećmi, wypalenie, alkoholizm. Faktycznie, nie ma to jak powiedzieć drugiemu właściwie to nie wysilaj się, bo i tak przecież nie masz szans. Akurat wizażowe wróżki to wiedzą najwięcej.

Gdybyś Malla chciała tych uprawnień, widziała sens dokonczenia tego, co kiedyś zaczęłaś, gdyby faktycznie było to dla Ciebie ważne, to bys na rzęsach stanęła, by je zdobyć, a nie wyłgiwała się wymówkami. Poza tym, pójście na psychologię np. nie wiedząc, że dalej studiów nie ubędzie, to w końcu też naiwność.




Czy z powodu niemożności realizacji własnego marzenia, ładnie jest zniechęcać koleżankę..?