Co robić, gdy mama zostawia tate dla chłopca o 20 lat młodszego?

[Anellyn]

Dziewczyny potrzebuje Waszej wizji na tą sprawę. Mianowicie...
Moi rodzice są małżeństwem ponad 30 lat. Bywało między nimi różnie, jak to między ludźmi z tak dużym stażem. Ale szczególnie teraz...na te późne lata dogadywali się na prawdę dobrze. Jeździli na obiady, na wycieczki, jedno na drugiego nie dało złego słowa powiedzieć. Mama zawsze lubiła się stroić, ojciec nigdy nic nie gadał, gdy wydawała kolosalne kwoty na ciuchy.
Na początku zaczęło się od opowieści o nim, koledze z pracy. Nikt jednak nie przywiązywał do tego wagi, bo mama lubiła o swojej pracy i ludziach z niej opowiadać całymi dniami. Później jednak z kolegą z pracy (podkreślę, że o 22 lata młodszy od mamy!) jeździła do pracy i z pracy (zaczęło się, gdy nie miała jak dojeżdżać, bo tata wyjeżdżał za granicę do pracy). Później do tego doszły kawusie, esemeski po pracy całymi popołudniami, aż w końcu przyznała się ojcu, że się w nim zakochała! Ojciec...nie świadomy tego, został kompletnie zwalony z nóg. Mężczyzna, który charuje na nią. W dodatku ojciec ma raka i ta akcja była nie długo przed jego operacją... załamał się. Spakował i wyjechał na kilka dni do rodziny w innym mieście. Do mamy nic nie dociera. Uważa, że spotkała ją wielka miłość, a my jej próbujemy to odebrać. Nie słucha mnie ani mojego rodzeństwa. Nie zauważa, że robi z siebie pośmiewisko. I nie bierze pod uwagę, że ta "miłość" zbyt długo nie przetrwa. W dodatku moja mama nie zna kompletnie dzisiejszych reali. Jak ciężko znaleźć pracę , a co dopiero lepiej płatną, jakie są ceny mieszkań i że z jej pensją nie jest w stanie się utrzymać (szczególnie, że pali dwie paczki papierosów dziennie!, a chłoptaś zarabia równie mało co i ona i...mieszka z mamusią!). Tata wrócił. Starał się. Wszystko jej dawał co tylko mógł, kupował prezenty, złote pierścionki... podawał (mimo swojej choroby i tego, że ledwo trzymał się na nogach!) wszystko jej pod nosek. A ja patrzyłam tylko na to jak cierpi, gdy mama biorąc od niego prezenty romansuje nadal z tym szczylem. Wyjechali razem na urlop, mama z tatą: zwiedzali, świetnie się bawili (bynajmniej mama, tata patrzył jak mama ciągle wisi na telefonie). Wrócili. Myślałam, że wszystko się ułożyło. Nawet sypiali w jednym łóżko (choć nie robili tego od lat... jedno drugiemu wciskało, że chrapie). Byłam szczęśliwa, że wszystko wróciło do normy... aż pewnego ranka zobaczyłam, że to tylko pozory. Mama nadal spotyka się z swoim kochankiem. A ojciec za wszelką cenę próbuje odzyskać mamę... Ogólnie teraz tata leży w szpitalu, w innym mieście. Mama ma się wyprowadzić, skoro chce być z tym szczylem. A ja nie mam pojecia co robić. Czuję się jakby wszystko było na mojej głowie. Muszę na to wszystko patrzeć i kroi mi się serce. Rodzeństwo ma swoje życie. Martwią się, ale nie są z tym na codzień. Ja z nimi mieszkam... Nie wiem co robić. Nie wiem jak mam wspierać ojca i jak mam zrozumieć matkę.. Ona uważa, że się zakochała. Że on się stara od roku. Że jest odpowiedzialny. Że ją rozumie. Że z ojcem nic od lat ją nie łączy. Że ma dość tej oschłości, braku uczuć... Ale co ona sobie wyobraża? Że po tylu latach ojciec będzie jej ciągle prawił komplementy i przytulał ? On w tym czasie pracuje na jej wymysły...Szkoda mi ojca. Ona jest dla niego całym życiem. Pisze do niej, teraz gdy jest w szpitalu... ale załamał się kompletnie, gdy dowiedział się, że wczoraj była z kochankiem na kawie wieczorem (stąd decyzja, że mama ma się wyprowadzić do jego powrotu z szpitala, skoro chce być z tym chłopaczkiem). Ojciec liczy na to, że wszystko jeszcze się ułoży... że mama się ocknie i nie dociera do niego, że to zbliża ku końcowi. Płakać mi się chce, gdy widze jak on cierpi i nie potrafie zrozumieć mamy... Dlaczego rezygnuje z rodziny, z swojego dotychczasowego (w sumie na dobrym poziomie) życia dla jakiegoś szczeniackiego zauroczenia.
Dziewczyny, może Wy mi doradzicie jak mam na to patrzeć? Co robić? Co mówić? Do mamy nic nie dociera. Teraz ojciec wróci z szpitala i znów wszystko zostanie na mojej głowie. Nie dość , że opieka nad nim to w dodatku pocieszanie...jak mam go wspierać w takiej sytuacji? Szczególnie, gdy mama się wyprowadzi? Jak mame przekonać, że źle postępuje? Nie wiem sama... (Jeśli to ma znaczenie mam 19 lat. Mam starsza rodzeństwo, ale ono w innym mieście, zajęte pracą i swoimi rodzinami, nie mogą się urwać).
Co Wy o tym myślicie?

[TmargoT]

Napisane przez Anellyn

Dziewczyny potrzebuje Waszej wizji na tą sprawę. Mianowicie...
Moi rodzice są małżeństwem ponad 30 lat. Bywało między nimi różnie, jak to między ludźmi z tak dużym stażem. Ale szczególnie teraz...na te późne lata dogadywali się na prawdę dobrze. Jeździli na obiady, na wycieczki, jedno na drugiego nie dało złego słowa powiedzieć. Mama zawsze lubiła się stroić, ojciec nigdy nic nie gadał, gdy wydawała kolosalne kwoty na ciuchy.
Na początku zaczęło się od opowieści o nim, koledze z pracy. Nikt jednak nie przywiązywał do tego wagi, bo mama lubiła o swojej pracy i ludziach z niej opowiadać całymi dniami. Później jednak z kolegą z pracy (podkreślę, że o 22 lata młodszy od mamy!) jeździła do pracy i z pracy (zaczęło się, gdy nie miała jak dojeżdżać, bo tata wyjeżdżał za granicę do pracy). Później do tego doszły kawusie, esemeski po pracy całymi popołudniami, aż w końcu przyznała się ojcu, że się w nim zakochała! Ojciec...nie świadomy tego, został kompletnie zwalony z nóg. Mężczyzna, który charuje na nią. W dodatku ojciec ma raka i ta akcja była nie długo przed jego operacją... załamał się. Spakował i wyjechał na kilka dni do rodziny w innym mieście. Do mamy nic nie dociera. Uważa, że spotkała ją wielka miłość, a my jej próbujemy to odebrać. Nie słucha mnie ani mojego rodzeństwa. Nie zauważa, że robi z siebie pośmiewisko. I nie bierze pod uwagę, że ta "miłość" zbyt długo nie przetrwa. W dodatku moja mama nie zna kompletnie dzisiejszych reali. Jak ciężko znaleźć pracę , a co dopiero lepiej płatną, jakie są ceny mieszkań i że z jej pensją nie jest w stanie się utrzymać (szczególnie, że pali dwie paczki papierosów dziennie!, a chłoptaś zarabia równie mało co i ona i...mieszka z mamusią!). Tata wrócił. Starał się. Wszystko jej dawał co tylko mógł, kupował prezenty, złote pierścionki... podawał (mimo swojej choroby i tego, że ledwo trzymał się na nogach!) wszystko jej pod nosek. A ja patrzyłam tylko na to jak cierpi, gdy mama biorąc od niego prezenty romansuje nadal z tym szczylem. Wyjechali razem na urlop, mama z tatą: zwiedzali, świetnie się bawili (bynajmniej mama, tata patrzył jak mama ciągle wisi na telefonie). Wrócili. Myślałam, że wszystko się ułożyło. Nawet sypiali w jednym łóżko (choć nie robili tego od lat... jedno drugiemu wciskało, że chrapie). Byłam szczęśliwa, że wszystko wróciło do normy... aż pewnego ranka zobaczyłam, że to tylko pozory. Mama nadal spotyka się z swoim kochankiem. A ojciec za wszelką cenę próbuje odzyskać mamę... Ogólnie teraz tata leży w szpitalu, w innym mieście. Mama ma się wyprowadzić, skoro chce być z tym szczylem. A ja nie mam pojecia co robić. Czuję się jakby wszystko było na mojej głowie. Muszę na to wszystko patrzeć i kroi mi się serce. Rodzeństwo ma swoje życie. Martwią się, ale nie są z tym na codzień. Ja z nimi mieszkam... Nie wiem co robić. Nie wiem jak mam wspierać ojca i jak mam zrozumieć matkę.. Ona uważa, że się zakochała. Że on się stara od roku. Że jest odpowiedzialny. Że ją rozumie. Że z ojcem nic od lat ją nie łączy. Że ma dość tej oschłości, braku uczuć... Ale co ona sobie wyobraża? Że po tylu latach ojciec będzie jej ciągle prawił komplementy i przytulał ? On w tym czasie pracuje na jej wymysły...Szkoda mi ojca. Ona jest dla niego całym życiem. Pisze do niej, teraz gdy jest w szpitalu... ale załamał się kompletnie, gdy dowiedział się, że wczoraj była z kochankiem na kawie wieczorem (stąd decyzja, że mama ma się wyprowadzić do jego powrotu z szpitala, skoro chce być z tym chłopaczkiem). Ojciec liczy na to, że wszystko jeszcze się ułoży... że mama się ocknie i nie dociera do niego, że to zbliża ku końcowi. Płakać mi się chce, gdy widze jak on cierpi i nie potrafie zrozumieć mamy... Dlaczego rezygnuje z rodziny, z swojego dotychczasowego (w sumie na dobrym poziomie) życia dla jakiegoś szczeniackiego zauroczenia.
Dziewczyny, może Wy mi doradzicie jak mam na to patrzeć? Co robić? Co mówić? Do mamy nic nie dociera. Teraz ojciec wróci z szpitala i znów wszystko zostanie na mojej głowie. Nie dość , że opieka nad nim to w dodatku pocieszanie...jak mam go wspierać w takiej sytuacji? Szczególnie, gdy mama się wyprowadzi? Jak mame przekonać, że źle postępuje? Nie wiem sama... (Jeśli to ma znaczenie mam 19 lat. Mam starsza rodzeństwo, ale ono w innym mieście, zajęte pracą i swoimi rodzinami, nie mogą się urwać).
Co Wy o tym myślicie?

prawda jest taka,że matka ma prawo do szczęcia co nie powinno miec wpływu na dzieci.
ma oczywiście,jednak nie przestaje być dalej dla ciebie rodzicem i matką.nie zmienia się tylko dlatego,że przestała kochać ojca.
nie masz prawa jej do tego zmuszać.
albo zaakceptujesz jej wybór,albo się odetniesz tylko,czy to nie za ostra kara za chęć do bycia szczęśliwym?

[201705250955]

Strasznie mi szkoda Ciebie, ale przede wszystkim Twojego Taty... To, co go w tej chwili spotkało to jest po prostu niewyobrażalne dla mnie.. Chorują moi bliscy i nie wyobrażam sobie takiej sytuacji, że żona zdradza męża, a nie opiekuje się nim tak, jak tego teraz potrzebuje...
Może to nierozsądne, ale ja starałabym się jakoś wtrącić w tę relację matki z kochankiem, czy on sobie zdaje sprawę, w jakiej sytuacji jest ojciec? Nawet 'rękoma' rodzeństwa..
Pozdrawiam Cię serdecznie i trzymam kciuki za Tatę

[uleczkap]

Napisane przez TmargoT

prawda jest taka,że matka ma prawo do szczęcia co nie powinno miec wpływu na dzieci.
ma oczywiście,jednak nie przestaje być dalej dla ciebie rodzicem i matką.nie zmienia się tylko dlatego,że przestała kochać ojca.
nie masz prawa jej do tego zmuszać.
albo zaakceptujesz jej wybór,albo się odetniesz tylko,czy to nie za ostra kara za chęć do bycia szczęśliwym?

swinstwo! jedno wieldkie swinstwo! barfdzo mi szkoda twojego tatusia! ale chyba niestety nic mozesz zrobic poza wspieraniem taty

[Koteczka89]

Strasznie mi szkoda Twojego Taty . nie wiem co powiedzieć i co doradzić..

[TmargoT]

Napisane przez uleczkap

swinstwo! jedno wieldkie swinstwo! barfdzo mi szkoda twojego tatusia! ale chyba niestety nic mozesz zrobic poza wspieraniem taty

[Anellyn]

Napisane przez asia_aisa

Strasznie mi szkoda Ciebie, ale przede wszystkim Twojego Taty... To, co go w tej chwili spotkało to jest po prostu niewyobrażalne dla mnie.. Chorują moi bliscy i nie wyobrażam sobie takiej sytuacji, że żona zdradza męża, a nie opiekuje się nim tak, jak tego teraz potrzebuje...
Może to nierozsądne, ale ja starałabym się jakoś wtrącić w tę relację matki z kochankiem, czy on sobie zdaje sprawę, w jakiej sytuacji jest ojciec? Nawet 'rękoma' rodzeństwa..
Pozdrawiam Cię serdecznie i trzymam kciuki za Tatę

Nie wiem jak wtrącić? On na nasz widok czmycha. Mama mówi, że mu też szkoda ojca (facet wie o chorobie naszego taty, że ma nowotwór). Szkoda? A mimo tego rozbija rodzinę.
Mama powinna teraz być w tym mieście, gdzie tata miał operacje. Powinna go wspierać. Być przy nim. Jak on był, gdy ona była chora... Jak on ma wrócić do zdrowia, gdy ma takie problemy na głowie?

Co do szczęścia mamy... Ma prawo. Ale nie uważam, że ten związek ma przyszłość. Chłopak, który nic w życiu jeszcze nie przeżył, który mieszka z matką, jego matka zmusiła go nawet do pracowania(!!), bo inaczej za to by się nie zabrał (Sama mama kiedyś mi to opowiadała). W dodatku tyle młodszy... Zobaczy jakie to zobowiązanie, poświęcenie i odpowiedzialność i zwieje, zostawiając mamę, która będzie chciała wtedy wrócić do nas. Nie miałabym nic przeciwko jej szczęściu, gdyby to był facet (mniej więcej w jej wieku), rzeczywiście odpowiedzialny, który może jej zapewnić jakąś przyszłość i który na prawde wie na co się pisze, wie, że to miłość.
Przecież to widać, że to zauroczenie. W dodatku chłopak może stracić pracę (bo szefowa nie chce z nim przedłużyć umowy), a jest plastykiem z zawodu. Do tego ona nie bierze pod uwage żadnych innych aspektów, naszych uczuć, uczuć ojca, odpowiedzialności, tego, że maja tyle różnych, wspólnych spraw w toku... po prostu kieruje się "uczuciem". Nie myśli kompletnie racjonalnie.

[TmargoT]

Napisane przez Anellyn

Nie wiem jak wtrącić? On na nasz widok czmycha. Mama mówi, że mu też szkoda ojca (facet wie o chorobie naszego taty, że ma nowotwór). Szkoda? A mimo tego rozbija rodzinę.
Mama powinna teraz być w tym mieście, gdzie tata miał operacje. Powinna go wspierać. Być przy nim. Jak on był, gdy ona była chora... Jak on ma wrócić do zdrowia, gdy ma takie problemy na głowie?

Co do szczęścia mamy... Ma prawo. Ale nie uważam, że ten związek ma przyszłość. Chłopak, który nic w życiu jeszcze nie przeżył, który mieszka z matką, jego matka zmusiła go nawet do pracowania(!!), bo inaczej za to by się nie zabrał (Sama mama kiedyś mi to opowiadała). W dodatku tyle młodszy... Zobaczy jakie to zobowiązanie, poświęcenie i odpowiedzialność i zwieje, zostawiając mamę, która będzie chciała wtedy wrócić do nas. Nie miałabym nic przeciwko jej szczęściu, gdyby to był facet (mniej więcej w jej wieku), rzeczywiście odpowiedzialny, który może jej zapewnić jakąś przyszłość i który na prawde wie na co się pisze, wie, że to miłość.
Przecież to widać, że to zauroczenie. W dodatku chłopak może stracić pracę (bo szefowa nie chce z nim przedłużyć umowy), a jest plastykiem z zawodu.

to smutne co się dzieje wokół ciebie,ale spójrz też w inną stronę

nie oceniaj tak ostro,bo jako dziecko nie wiesz wszystkiego co jest miedzy nimi.widzisz tylko połowę,a uwierz mi życie nie jest takie jakie chcemy go widzieć

[Sztywniaaraa]

szczerze? Nie starałabym się przemówić matce do rozumu.skoro się zakochała,chce się wyprowadzić i mieszkać z nowym facetem - śmiało.i chociaż byłabym nieziemsko rozczarowana,to starałabym się nie traktować jej jak wroga.
Byłabym za to przy ojcu,całym sercem.Niech widzi,że jest dla kogoś jeszcze ważny.

[uleczkap]

Napisane przez Sztywniaaraa

szczerze? Nie starałabym się przemówić matce do rozumu.skoro się zakochała i chce się wyprowadzić i mieszkać z nowym facetem - śmiało.i chociaż byłabym nieziemsko rozczarowana,to starałabym się nie traktować jej jak wroga.
Byłabym za to przy ojcu,całym sercem.Niech widzi,że jest dla kogoś jeszcze ważny.

co to za siwiat wogle odechciewa sie zyc

[TmargoT]

Napisane przez uleczkap

co to za siwiat wogle odechciewa sie zyc

kolejny dziwny komentarz .
odnoszę dziwne wrażenie,że najchętniej podpaliłabyś stos czarownic pod matką autorki

[takaja13]

Bardzo szkoda mi Twojego tatka,zal mi Ciebie mama ma prawo do szczescia,ma prawo byc szczesliwa ale w takim momencie( mazchorujacy na raka )powinna byc chocby z szcunku z ojcem,wspierag Go az wyzdrowieje i wtedy odejsc jak sie nic nie zmieni,najgorszy moment sobie wybrala .

[Anellyn]

Napisane przez Sztywniaaraa

szczerze? Nie starałabym się przemówić matce do rozumu.skoro się zakochała,chce się wyprowadzić i mieszkać z nowym facetem - śmiało.i chociaż byłabym nieziemsko rozczarowana,to starałabym się nie traktować jej jak wroga.
Byłabym za to przy ojcu,całym sercem.Niech widzi,że jest dla kogoś jeszcze ważny.

Ja jej powiedziałam, że nie urwę z nią kontaktu, bo jest mimo wszystko moją matką, ale nie zaakceptuje tego faktu. Ciężko mi jest nie czuć żalu do niej... że tak skrzywdziła ojca i nas. Ojciec wiele dla niej poświęcił. Na prawdę się zmieniał i wszystko by jej dał...a ona go po prostu (gdy najbardziej jej potrzebował) olała. Wie, że jest dla nas ważny. Pisze i mówie mu to codzień, żę ma nas i że na nas zawsze może liczyć!

Napisane przez TmargoT

to smutne co się dzieje wokół ciebie,ale spójrz też w inną stronę

nie oceniaj tak ostro,bo jako dziecko nie wiesz wszystkiego co jest miedzy nimi.widzisz tylko połowę,a uwierz mi życie nie jest takie jakie chcemy go widzieć

Sporo wiem, miałam kiedyś z mamą bardzo dobry kontakt i o wszystkim sobie mówiłyśmy. Nie raz ciężko im było, ale wydawało mi się, że się kochają nad życie(bo i tak mi mówiła) ...szkoda tylko , że to ojciec kocha ją nad życie, a ona po prostu jest z nim...(teraz już tak na prawdę) dla kasy.

Jeszcze rozumiem, gdy oboje chcą się rozstać(bo mają prawo mieć lepsze życie), ale ciężko patrzeć na rozstanie, gdy jedna z stron kocha drugą nad życie i nie wyobraża sobie tego życia bez niej? Toć on się załamie...

[Sztywniaaraa]

Napisane przez uleczkap

co to za siwiat wogle odechciewa sie zyc

bo kocham oboje rodziców,i liczy się dla mnie też szczęście ojca? To jest dziwny świat,i dlatego odechciewa Ci się żyć czy może to,że nie popieram zdrady i byłabym wściekła na matkę,ale mimo to próbowałabym ją zrozumieć?

[uleczkap]

Napisane przez TmargoT

kolejny dziwny komentarz .
odnoszę dziwne wrażenie,że najchętniej podpaliłabyś stos czarownic pod matką autorki

nie chec nikogo palic ale pmysl jak temu czlowiekowi musi byc pszykro przeciez on niezimesko cierpi!

[daliam]

To okrutne, ale w sytuacji gdy matka zachowuje się nieodpowiedzialnie i okrutnie(przyjmując prezenty od ojca i jednocześnie romansując, jeżdżąc na wycieczki z nim i dalej romansując) zrezygnowałabym z kontaktu z nią zupełnie i wspierała ojca. Inna sytuacja byłaby gdyby uczciwie stwierdziła, że zakochała się więc czas na rozwód i rozstanie się i to zrobiła bez wykorzystywania i zdradzania.
Nie chciałabym tu używać mocnych słów, ale takie zachowanie uważam za gówniarskie i żałosne, rozstać można się z klasą i bez niepotrzebnego okrucieństwa.

[uleczkap]

Napisane przez Sztywniaaraa

bo kocham oboje rodziców,i liczy się dla mnie też szczęście ojca? To jest dziwny świat,i dlatego odechciewa Ci się żyć czy może to,że nie popieram zdrady i byłabym wściekła na matkę,ale mimo to próbowałabym ją zrozumieć?

nie kochana janic przeciwko tobie nia mam bron boze! tylko jest mi bardzo zal twojegoo ocja sama piszesz ze nic zlego nie zrobil

pisze ze swiat niesprawdliwy bo czlwoeik morze zrobic wszystko i to nie wystarczy

[SarahJasmin]

Skoro niezle Wam sie powodzi, to nie jest tak, ze mlody moze leciec na kase? Ojciec ma nowotwór... nie zycze źle Twojemu ojciu, zycze mu jak najlepiej, oby był silny i dzielny... aby nie zabraklo mu wiary i sily w walce z nowotworem... ale moze ten mlody na cos liczy? Ze Twoja mama albo podzieli sie majatkiem z ojcem, albo cos... no i nie bedzie juz taki, na łasce mamusi. Druga "mamusia" bedzie go karmić, i nim sie opiekowac.A moja mama go nie chce, zycie juz sobie ulozyla na nowo, zreszta nie ufa mu.

Moj ojciec tak oszalal 7 lat temu- teraz załuje, dalby duzo aby odwrocic czas. Nie umie dogadac się z mlodsza o 14 lat kobietą, inne rzeczy ich śmieszą, poza tym mowi, ze kocha moją mame, ze to bylo chwilowe zauroczenie... ale ma dwójke dzieci, utrzymuje ją - złapala go... moze ojciec nie jest jakis bogaty, ale ona nie pracuje, prowadzi bezstresowe zycie...
a ojciec chcialby wrocic do mojej mamy, i kazdy mu mowil kiedys... jego rodzenstwo, rodzina... co ty widzisz w tej mlodej? A on tez zaslepiony- ze poznal swoja wielka milosc zycia,ze on ebdzie z nia mial dom i dzieci. Jedyni edzieci mu wyszly- po milosci nic nie zostalo.Zostalo rozwalone zycie z ktorym nie wiadomo co robić.

Moze pokaz mamie ten post.

[xTync]

Daj jej sie spakowac i wyniesc. Nic wiecej nie zrobisz. Za to ja bym zrobila na zlosc i nie chciala z nia trzymac kontaktu na poczatku - chociaz nie wiem czy to na zlosc, bo nie wyobrazam sobie zeby ktores z moich rodzicow mialo innego partnera..)

Badz przy tacie, bo Cie potrzebuje!

[Anellyn]

Napisane przez TmargoT

kolejny dziwny komentarz .
odnoszę dziwne wrażenie,że najchętniej podpaliłabyś stos czarownic pod matką autorki

W takim świetle ją przedstawiłam, bo i w takim każdy z naszej rodziny ją odbiera. Ciężko zrozumieć nam ją, szczególnie, że znamy realia i wydaje nam się, że to tylko krótkotrwałe zauroczenie. Poza tym mama ostatnimi czasy stała się bardzo egoistyczna.
Chciałabym wierzyć, że to co robi jest słuszne, że na prawdę będzie szcześliwa, ale nie potrafie i wątpie, żebym się myliła...
Dodam jeszcze ,że mama bierze leki psychotropowe od kilkunastu lat, co może mieć wpływ na jej zachowanie (wymiguje się od wizyt u swojego psychiatry, który przepisuje jej leki po znajomości, a mama wciąż obiecuje , że się zjawi...babka nie zdaje sobie sprawy jak te leki wpływają na mamę). Mama trochę zdziecinniała, stała się bardzo nieodpowiedzialna (czasem mam wrażenie, że ja jestem bardziej... potrafi np. pieniądze na jedzenie wydać na ubrania) i nie przejmuje się zupełnie niczym poza swoim "ja". Mrówki po kuchni łaziły to by łaziły dalej, gdybym ja ich nie załatwiła...

[TmargoT]

Napisane przez uleczkap

nie chec nikogo palic ale pmysl jak temu czlowiekowi musi byc pszykro przeciez on niezimesko cierpi!

autorka nie pyta się o problem z perspektywy ojca,ale siebie.
to jej matka i jej ojciec,nie do niej należą problemy ich małżeństwa.

czy rodzice nie mają prawa do rozwodu?
czy nie mają prawa przestać się kochać?
czy sa zmuszeni do wspólnego życia aż po grób?
czy matka/ojciec przestają kochac swoje dziecko po rozstaniu?

[Arrianna]

Ja bym chętnie podpaliła stos pod matką autorki :P
Bezczelność to jest mało powiedziane. Jasne że ma prawo do szczęścia ale jeśli tego szczęścia chce to pakuje manatki i bierze rozwód a nie mieszka pod jednym dachem z mężem a za jego plecami kawkuje i planuje przyszłość z nowym chłoptasiem. No i jeszcze prezenty i wycieczki od męża jej w rączki nie parzą ;/

Autorko - Moim zdaniem trzeba pozwolić mamie jak najszybciej zrozumieć jaki błąd robi. Niech sobie idzie do tego chłopaka i sama zobaczy jaka świetlana przyszłość ją czeka. Ciekawe czy ta miłość jest na tyle wielka żeby wytrzymać gorsze warunki życiowe... Ojciec ma racje że każe jej się wyprowadzić. Mam nadzieję, że zdrowie twojego taty się poprawi Na twoim miejscu nie zawracałabym sobie teraz głowy mamą (tym bardziej że to ojciec potrzebuje wsparcia) - niech się uczy na błędach jak tak bardzo tego chce (inaczej jej nie przemówisz do rozumu i będzie mieć już zawsze do ciebie żal że odmawiasz jej prawa do szczescia).

[TmargoT]

Napisane przez Anellyn

Sporo wiem, miałam kiedyś z mamą bardzo dobry kontakt i o wszystkim sobie mówiłyśmy. Nie raz ciężko im było, ale wydawało mi się, że się kochają nad życie(bo i tak mi mówiła) ...szkoda tylko , że to ojciec kocha ją nad życie, a ona po prostu jest z nim...(teraz już tak na prawdę) dla kasy.

Jeszcze rozumiem, gdy oboje chcą się rozstać(bo mają prawo mieć lepsze życie), ale ciężko patrzeć na rozstanie, gdy jedna z stron kocha drugą nad życie i nie wyobraża sobie tego życia bez niej? Toć on się załamie...

w takim razie powinnaś być dumna z matki,że przestała być hipokrytką i zostawiła ojca.przestała grać i zwolniła mu miejsce dla innej,która może go doceni.

to dobra lekcja życia-nie można nikogo zmusic do miłości.obie strony muszą się kochać.
co to za miłość skoro jedna osoba kocha ,a druga gra.
to nie miłość to cierpienie.

[Anellyn]

Napisane przez SarahJasmin

Skoro niezle Wam sie powodzi, to nie jest tak, ze mlody moze leciec na kase? Ojciec ma nowotwór... nie zycze źle Twojemu ojciu, zycze mu jak najlepiej, oby był silny i dzielny... aby nie zabraklo mu wiary i sily w walce z nowotworem... ale moze ten mlody na cos liczy? Ze Twoja mama albo podzieli sie majatkiem z ojcem, albo cos... no i nie bedzie juz taki, na łasce mamusi. Druga "mamusia" bedzie go karmić, i nim sie opiekowac.A moja mama go nie chce, zycie juz sobie ulozyla na nowo, zreszta nie ufa mu.

Moj ojciec tak oszalal 7 lat temu- teraz załuje, dalby duzo aby odwrocic czas. Nie umie dogadac się z mlodsza o 14 lat kobietą, inne rzeczy ich śmieszą, poza tym mowi, ze kocha moją mame, ze to bylo chwilowe zauroczenie... ale ma dwójke dzieci, utrzymuje ją - złapala go... moze ojciec nie jest jakis bogaty, ale ona nie pracuje, prowadzi bezstresowe zycie...
a ojciec chcialby wrocic do mojej mamy, i kazdy mu mowil kiedys... jego rodzenstwo, rodzina... co ty widzisz w tej mlodej? A on tez zaslepiony- ze poznal swoja wielka milosc zycia,ze on ebdzie z nia mial dom i dzieci. Jedyni edzieci mu wyszly- po milosci nic nie zostalo.Zostalo rozwalone zycie z ktorym nie wiadomo co robić.

Moze pokaz mamie ten post.

Nie no, aż tyle kasy nie mamy, żeby ktoś miał na nią lecieć. Poza tym mama chce działkę (bo to w sumie największa nasza inwestycja) zostawić ojcu.
Co do "kolejnej mamusi" jest w tym racja. Chłopak szukając dziewczyny pewnie kierował się tym, żeby ktoś się nim zaopiekował jak mamusia. Nie mówiąc o tym, że moim zdaniem rówieśniczki nie są nim zainteresowane więc chłoptaś mąci w głowie starszej kobiecie. Nie wiem co nim kieruje, ale chyba nie ma pojęcia w co się pakuje...

Współczuje, że też musiałaś przeżyć taką sytuację. Niestety dorosłym widać czasem fiksuje na stare lata... niszczą wszystko w pogoni za czymś (w ich wyobrażeniu) "lepszym", choć i tak wiele mają.

[daliam]

Napisane przez TmargoT

autorka nie pyta się o problem z perspektywy ojca,ale siebie.
to jej matka i jej ojciec,nie do niej należą problemy ich małżeństwa.

czy rodzice nie mają prawa do rozwodu?
czy nie mają prawa przestać się kochać?
czy sa zmuszeni do wspólnego życia aż po grób?
czy matka/ojciec przestają kochac swoje dziecko po rozstaniu?

Tu się wtrącę. Owszem mają do tego prawo. Ale jeśli któreś zachowuje się paskudnie czyli zdradza, rani, oszukuje i wykorzystuje to dziecko ma prawo widzieć to i osądzać, Zauważ, że nie mówimy tu o sytuacji w której ktoś stwierdza, że pora na rozwód i od tego zaczyna, zamiast tego zdradza i gra na dwa fronty.

[TmargoT]

Napisane przez daliam

Tu się wtrącę. Owszem mają do tego prawo. Ale jeśli któreś zachowuje się paskudnie czyli zdradza, rani, oszukuje i wykorzystuje to dziecko ma prawo widzieć to i osądzać, Zauważ, że nie mówimy tu o sytuacji w której ktoś stwierdza, że pora na rozwód i od tego zaczyna, zamiast tego zdradza i gra na dwa fronty.

ma prawo osądzać,jednak nie ma prawa zabraniać.
to dwie różne sprawy.
poza tym lepiej się żyje rozumiejąc intencje innych-nie mylić z tolerowaniem

[Ssylwka3]

W tej sytuacji nic nie możesz zrobić, jeśli twoja mama chce to będzie z tym facetem... Przede wszystkim wspieraj teraz tatę, niech wie, że ma w tobie oparcie. Trzymaj się

[Anellyn]

Napisane przez TmargoT

w takim razie powinnaś być dumna z matki,że przestała być hipokrytką i zostawiła ojca.przestała grać i zwolniła mu miejsce dla innej,która może go doceni.

to dobra lekcja życia-nie można nikogo zmusic do miłości.obie strony muszą się kochać.
co to za miłość skoro jedna osoba kocha ,a druga gra.
to nie miłość to cierpienie.

Tylko ona sama nie wie czego chce. Miała podjąć decyzje z kim chce być... co postanawia, to zwleka z tym, za każdym razem , gdy ją pytam.. Dziś mi odpowiedziała, że niby zdecydowała, ale... sama nie wie z resztą czego chce. Mydli ojcu oczy, robi mu nadziei...Właśnie o to chodzi, że skoro chce być z chłoptasiem to powinna ojcu wprost powiedzieć, a nie trzymać ich obu na raz. Ma prawo do bycia z chłoptasiem, ale niech zdecyduje, podejmie jakieś konkretne kroki, a nie... mieszka z nami, ojciec ją utrzymuje, ale w między czasie romansuje z kochankiem. Sama nie wie czego chce...
Ja wiem ,że nie wolno nikogo zmuszać do miłości.. i że to są sprawy między nimi , ale w takiej sytuacji ciężko wyobrazić sobie... serce się kraja na myśl, że chociażby głupie święta będziemy spędzać oddzielnie (święta zawsze były dla nas bardzo rodzinne, chociażby Bożegonarodzenia... zjeżdżało się rodzeństwo, gotowaliśmy, jedliśmy razem kolacje, śpiewaliśmy kolędy, rozpakowywaliśmy prezenty... każdy po kolei... było tak rodzinnie, nawet głupiego mojego ślubu za kilka lat sobie nie wyobrażam... ich oddzielnie...) Ciężko na to wszystko patrzeć z mojej perspektywy... W dodatku ciężko będzie mi wybierać pomiędzy rodzicami? Zostać z ojcem w mieszkaniu... ale ciężko będzie mi do niego wracać wiedząc, że nie ma tam mojej rodziny... Nie mogę sie wyprowadzić, bo nie stać mnie na to ( szukam pracy od roku), poza tym nie mogłabym zostawić ojca samego...

[daliam]

Napisane przez TmargoT

ma prawo osądzać,jednak nie ma prawa zabraniać.
to dwie różne sprawy.
poza tym lepiej się żyje rozumiejąc intencje innych-nie mylić z tolerowaniem

Autorce w dużym stopniu zależy na chorym ojcu, więc zupełnie się jej nie dziwie, że chce zrobić wszystko co może. I słusznie. Matka po prostu może i ma prawo olać te argumenty.

---------- Dopisano o 00:03 ---------- Poprzedni post napisano o 00:00 ----------

Napisane przez Anellyn

Tylko ona sama nie wie czego chce. Miała podjąć decyzje z kim chce być... co postanawia, to zwleka z tym, za każdym razem , gdy ją pytam.. Dziś mi odpowiedziała, że niby zdecydowała, ale... sama nie wie z resztą czego chce. Mydli ojcu oczy, robi mu nadziei...Właśnie o to chodzi, że skoro chce być z chłoptasiem to powinna ojcu wprost powiedzieć, a nie trzymać ich obu na raz. Ma prawo do bycia z chłoptasiem, ale niech zdecyduje, podejmie jakieś konkretne kroki, a nie... mieszka z nami, ojciec ją utrzymuje, ale w między czasie romansuje z kochankiem. Sama nie wie czego chce...
Ja wiem ,że nie wolno nikogo zmuszać do miłości.. i że to są sprawy między nimi , ale w takiej sytuacji ciężko wyobrazić sobie... serce się kraja na myśl, że chociażby głupie święta będziemy spędzać oddzielnie (święta zawsze były dla nas bardzo rodzinne, chociażby Bożegonarodzenia... zjeżdżało się rodzeństwo, gotowaliśmy, jedliśmy razem kolacje, śpiewaliśmy kolędy, rozpakowywaliśmy prezenty... każdy po kolei... było tak rodzinnie, nawet głupiego mojego ślubu za kilka lat sobie nie wyobrażam... ich oddzielnie...) Ciężko na to wszystko patrzeć z mojej perspektywy... W dodatku ciężko będzie mi wybierać pomiędzy rodzicami? Zostać z ojcem w mieszkaniu... ale ciężko będzie mi do niego wracać wiedząc, że nie ma tam mojej rodziny... Nie mogę sie wyprowadzić, bo nie stać mnie na to ( szukam pracy od roku), poza tym nie mogłabym zostawić ojca samego...

Może się jeszcze otrząśnie. Chociaż nie wiem czy nawet jeśli rozsądnym byłoby zaufanie jej ponownie. Widać, że sama nie wie czego chce. Bardzo Ci współczuje. Dbaj o ojca i wyraźnie powiedz matce, że można się zakochać i rozstać, ale wykorzystywanie i granie na 2 fronty jest po prostu okrutne.

[Anellyn]

Dziękuje Dziewczyny za wszystkie wypowiedzi! I czekam na kolejne!