Co robić, gdy mama zostawia tate dla chłopca o 20 lat młodszego?

[***luna]

Napisane przez mpt

Na moje oko w małżeństwie już wcześniej źle się działo (nie spali ze sobą od kilku lat), więc ten młody gach to tylko katalizator. Twoja matka jest nieodpowiedzialna i bezmyślna - zawsze taka była, skoro żyła za pieniądze ojca, przyjmowała prezenty i woziła doopę po świecie. W ich małżeństwie nie zmieniło się nic poza tym, że ojciec potrzebuje pomocy, a matka poszła w długą.
Tobie nie zostaje nic innego jak wspierać ojca i podjąć kilka zdecydowanych kroków. Powiedz matce, że dopóki nie dokona dojrzałego wyboru - nie będzie Cię przy niej. Niech robi co chce, ale za swoje pieniądze. Kocha się obydwoje rodziców i nic tego w Twoim przypadku nie zmienia, ale nie musisz się godzić z głupotą.

Raczej wspoluzaleznione, ze z alkoholikiem wytrzymala tyle lat.
Latwo jest oceniac oj latwo, zwlaszcza, ze ttatus nagle sie rozchorowal....

[TmargoT]

Napisane przez _Lady Zgaga

Ja nie wierzę, że ktoś serio może stawiać "prawo do szczęścia" nad jakąś elementarną uczciwością wobec partnera i szacunkiem dla trzydziestu lat małżeństwa. Ojciec choruje na raka, mamusia go w tym czasie spokojnie zdradza, a wizażanki jeszcze ją usprawiedliwiają, bo ma prawo do szczęścia??

Zdrada to zdrada, mnie brzydzi w każdym wydaniu.

Autorko, współczuję sytuacji i życzę tacie dużo zdrowia!

nikt nie neguje negatywnego zachowania matki,bo zdrada jest złem,jednak ma prawo odejść od męża i układać sobie życie na nowo po 30 latach małżeństwa.
ślub to nie cyrograf podpisany własna krwią na całe życie

[mpt]

Napisane przez 79 Marta

ojciec przez wiele lat pił, a ty to widzisz w ten sposób?

Widzę, że odbijanie sobie tego picia w momencie choroby drugiego człowieka nie jest zachowaniem fair. Mogła odejść w momencie, kiedy pił. Więc widzę to dokładnie w ten sposób - wtedy nie zareagowała, a teraz jest trochę za późno na wylewanie żalu. To, że facet pił nie jest usprawiedliwieniem dla obecnego jechania na dwa fronty.

---------- Dopisano o 11:51 ---------- Poprzedni post napisano o 11:49 ----------

Napisane przez TmargoT

nikt nie neguje negatywnego zachowania matki,bo zdrada jest złem,jednak ma prawo odejść od męża i układać sobie życie na nowo po 30 latach małżeństwa.
ślub to nie cyrograf podpisany własna krwią na całe życie

A nawet ma taki obowiązek bo kabarecie, który odwala. O to się tylko rozchodzi - o szczerość i odwagę cywilną, żeby żyć na własny rachunek. Bo póki co to wszystko wygląda mocno nieciekawie.

[TmargoT]

Napisane przez ***luna

Raczej wspoluzaleznione, ze z alkoholikiem wytrzymala tyle lat.
Latwo jest oceniac oj latwo, zwlaszcza, ze ttatus nagle sie rozchorowal....

dlatego byłabym daleka od podpalania stosu pod matką autorki .
my widzimy tylko zdradę,która jest zła sama w sobie,ale nic poza

---------- Dopisano o 11:53 ---------- Poprzedni post napisano o 11:52 ----------

Napisane przez 33owieczka

Odniosłam wrażenie, że Twoja Mama nie koniecznie jest szczęśliwa z Twoim Tatą. Pali dwie paczki dziennie, łyka psychotropy, których nie chce zmienic i nie chce pogadać z innym lekarzem (czyżby byla od nich uzależniona?), nieogarnia świata zewnętrznego- nie zna realiów, do tego- spia osobno.
Oczywiście każda z tych rzeczy widziana osobno jest ok- mozna spać osobno, mozna palić na potęgę i mozna być w trakcie leczenia psychotropami, jednak- wszystko razem daje, przynajmniej wg mnie, niepokojący obraz...

Może nowy, młody partner jest dla Niej jakiegoś rodzaju ucieczką ze złotej klatki- piszesz, że Ojciec starając się Ją odzyskac kupował Jej prezenty, wykupił wycieczkę- a czy Mama powiedziała, że tego chce? Może Ona wolałaby coś innego?
Młody partner nie ma takich możliwości, jak Twój Tata, w związku z czym daje Jej coś innego. Nie wiem co? Sex? Zainteresowanie? Zrozumienie? Wspólne zainteresowania (pisałaś, że praca jest dla Twojej Mamy wazna i pasjonująca, skoro może o niej mówic godzinami, a chłopajk z Nią pracuje).

Może Twoi rodzice powinni iśc wspólnie na terapię dla małżeństw?
Tylko jak do tego namówić Twoja Mamę szaleńczo zakochaną?

.

mądre słowa

[Konwalia11]

A ja mam wrazenie, ze pod fasada tego udanego malzenstwa juz od dawna cos sie psulo, poniewaz:

1. Malzonkowie nie sypiaja ze soba - seks, czulosc to jedna z najwazniejszcych spraw w malzenstwie. Brak seksu jest konsekwencja braku komunikacji w malzenstwie. Sadze, ze przez alkoholizm i chorobe ojca zycie intymne przestalo istniec.
2. Malzonkowie kompletnie nie potrafia ze soba rozmawiac i komunikowac swoich potrzeb.
3. Malzonkowie nie zachowuja sie jak dorosli ludzie, ktorzy potrafia w dorosly sposob rozwiazywac problemy. Ona zakochana niczym nastolatka - zupelnie traci rozum, on z kolei traci rozum, bo nie wie jak zyc bez niej.
4. Malzonkowie sa niekonsekwentni - zadne z nich nie podjelo decyzji i nie wyciagnelo konsekwencji. Ona nadal nie wie, czego chce, on niby kaze jej sie wyprowadzic, ale liczy ze wroci...
5. Malzonkowie maja problemy emocjonalne ktore probuja zagluszyc alkoholem/lekami.

No i co tu ratowac?

Autorko - Ty dobrze wypelniasz swoje powinnosci i probujesz zrobic to, co sie w tej sytuacji da. Wiecej nie musisz - poniewaz wszystko inne nie jest Twoja sprawa, a sprawa Twoich rodzicow. To ich zycie, a ze kompletnie sobie z nim nie radza - to juz inna bajka.
Pozdrawiam i duzo sily zycze.

[coolanka]

Zrób mamie na złość. Poderwij jej tego chłopca.

[Wampierz]

Napisane przez Anellyn

Dziewczyny, może Wy mi doradzicie jak mam na to patrzeć? Co robić? Co mówić? Do mamy nic nie dociera. Teraz ojciec wróci z szpitala i znów wszystko zostanie na mojej głowie. Nie dość , że opieka nad nim to w dodatku pocieszanie...jak mam go wspierać w takiej sytuacji? Szczególnie, gdy mama się wyprowadzi? Jak mame przekonać, że źle postępuje? Nie wiem sama... (Jeśli to ma znaczenie mam 19 lat. Mam starsza rodzeństwo, ale ono w innym mieście, zajęte pracą i swoimi rodzinami, nie mogą się urwać).
Co Wy o tym myślicie?

Cóż, wygląda na to, że twoja mama jest naprawdę szaleńczo zakochana. Ludzie w takim stanie widzą świat przez pryzmat swojej miłości. Jak to mówią, serce nie sługa - ona nie może na to nic poradzić, chcoiaż jej zachowanie rani wiele osób.
Rozumiem, że masz jej za złe jej zachowanie, ale postaraj się mieć trochę zrozumienia. Zakochanie jest w dużym stopniu jak choroba. Co do małżeństwa twoich rodziców, też powinnaś nabrać do tego większego dystansu. Ty uważasz, że byli świetnym małżeństwem, dopóki twojej mamie nie odbiło. Z jej perpektywy to mogło wyglądać zupełnie inaczej. Bardzo trudno jest patrzeć obiektywnie, trzeźwo na swoich rodziców a zwłaszcza ich intymne sprawy. Spróbuj sie wycofać z konfliktu między rodzicami. Najwyraźniej oboje twoi rodzice mają problem z zakończeniem tego związku, ale to nie jest twoja wina ani twój problem.

Nie sprawisz, że twoja mama zacznie zachowywać sie tak ja ty i ojciec byście chcieli, więc szkoda twoich nerwów i starań, również twojego ojca, ale jemu może być ciężej się z tym pogodzić. Kto wie, może twojej mamie zakochanie przejdzie i otrzeźwieje, a może nie. Radziłabym ci, żebyś tymczasem skupiła się na ojcu. Jeśli potrzebuje opieki, spróbuj wpłynąć na rodzeństwo, żeby ci jakoś pomogło. Rozumiem, że mają swoje sprawy ale co, wychodzi na to że wszyscy maja swoje sprawy a tylko tobie zostaje opieka nad ojcem - to jest nie fair.

[_Lady Zgaga]

Napisane przez TmargoT

my widzimy tylko zdradę,która jest zła sama w sobie,ale nic poza

Bo zdrada jest zła niezależnie od okoliczności.

Jak matce było tak źle, to mogła się rozwieść lata temu. Ale widać prezenty, pieniądze i wycieczki fajne były i dużo rekompensowały. Mąż chory i mąż w szpitalu już mniej fajny, więc pooooszła w tango...
Dla mnie nic jej nie usprawiedliwia.

[***luna]

Napisane przez _Lady Zgaga

Bo zdrada jest zła niezależnie od okoliczności.

Jak matce było tak źle, to mogła się rozwieść lata temu. Ale widać prezenty, pieniądze i wycieczki fajne były i dużo rekompensowały. Mąż chory i mąż w szpitalu już mniej fajny, więc pooooszła w tango...
Dla mnie nic jej nie usprawiedliwia.

Nie powiem, ze zdrada jest dobra.
Powiem jednak, ze nie wierze w to, ze matka byla tylko i wylacznie z iojcem ze wzgledu na te korzysci finansowe.
Nie rozumiem dlaczego w wiekszosci interpretacji, ignoruje sie sprawe alkoholizmu ojca i wplywu na rodzine- w tym matke.
Przeciez to moze byc kluczowe.

[TmargoT]

Napisane przez _Lady Zgaga

Bo zdrada jest zła niezależnie od okoliczności.

Jak matce było tak źle, to mogła się rozwieść lata temu. Ale widać prezenty, pieniądze i wycieczki fajne były i dużo rekompensowały. Mąż chory i mąż w szpitalu już mniej fajny, więc pooooszła w tango...
Dla mnie nic jej nie usprawiedliwia.

...to straszne.mąż taki kochany i czuły,a ona taka podła...

[madana]

Napisane przez TmargoT

...to straszne.mąż taki kochany i czuły,a ona taka podła...

- a gdzie ktoś napisał , ze mąż kochany i cudny? To facet z problemami, być może rozwieść należało się dawno; ale wstrętne jest pokątne bzykanko, ale bycie z tym mężem, bo on jest tym, kto kasę większą przynosi, więc pani może swobodnie dalej rujnować resztki urody kopcąc 2 paczki fajek.
Ani ty, ani ja nie jesteśmy młodziutkimi i naiwnymi dziewczątkami; pomyśl więc; skoro 30 lat małżeństwo, to nawet gdy ona wyszła za mąż jako 18-latka, ma teraz 48 lat, myślę jednak że jest po 50; młody kochanek ma 28 lat, mieszka z mamą. Tryb życia pani + papierochy też nie czynią jej młodą i wiośnianą. Widzisz to tak realnie? Bo ja nie.
Ale ok, skoro to taka miłość, to niech pani się rozwiedzie, wyprowadzi, wprowadzi do domu chłopaczka. Jej życie i jej wybory.

[TmargoT]

Napisane przez madana

- a gdzie ktoś napisał , ze mąż kochany i cudny? To facet z problemami, być może rozwieść należało się dawno; ale wstrętne jest pokątne bzykanko, ale bycie z tym mężem, bo on jest tym, kto kasę większą przynosi, więc pani może swobodnie dalej rujnować resztki urody kopcąc 2 paczki fajek.
Ani ty, ani ja nie jesteśmy młodziutkimi i naiwnymi dziewczątkami; pomyśl więc; skoro 30 lat małżeństwo, to nawet gdy ona wyszła za mąż jako 18-latka, ma teraz 48 lat, myślę jednak że jest po 50; młody kochanek ma 28 lat, mieszka z mamą. Tryb życia pani + papierochy też nie czynią jej młodą i wiośnianą. Widzisz to tak realnie? Bo ja nie.
Ale ok, skoro to taka miłość, to niech pani się rozwiedzie, wyprowadzi, wprowadzi do domu chłopaczka. Jej życie i jej wybory.

nie wiesz jak było i jaki jest ten związek.normalny to on nie jest.
oboje małżonkowie mają problemy.

część wiemy dzięki autorce,jednak nikt nie zna oceny drugiej strony.
być może matka była z alkoholikiem przez cały okres leczenia,wspierała go i tkwiła z nim na dobre i na złe,jednak może miała dość tej złotej klatki,ale i pustego związku.
nie zapominajmy,że już dawno miedzy nimi nie było dobrze.
nie byli parą,ale małżenstwem na papierze.

przypomina mi się problem jednej wizażanki (może sama się ujawni),gdzie jedna strona mieszkała dalej w domu,który zbudowała w raz z partnerem.miała do niego takie samo prawo jak druga strona .
związek nie układał się pomyślnie,a małżenstwo było tylko fikcją.
kiedy jedna strona poznaje drugą to normalne ,że buduje sobie z nim życie,jednak dlaczego ma się od razu wyprowadzić z miejsca,które wspólnie stworzyła!!!
ojciec autorki wiedział o kochanku i akceptował ten układ,więc nie rozumiem,dlaczego tak bardzo atakowana jest matka autorki.

[Ashaai]

Co bym zrobiła? Pomogła się jej spakować i wstawić walizki.
Ewentualnie pomachała na pożegnanie- bo nie chciałabym jej więcej widzieć na oczy.

[33owieczka]

Propozycje typu "Odciąć dostep gotówki", "Niech sie wyprowadza i sama na siebie zarabia", są dobre, ale... dla nastoklatków, czy dwudziestoparolatków bedacych na garnuszku u rodziców. Ci, gdy zobacza, że bez mamy i taty, to wcale nie tak łatwo, wracają grzecznie do domciu nie generując wiekszych problemów w przyszłości, albo- ucza się sami utrzymywać. Jedno i drugie- in plus.
W przypadku kobiety w okolicy 50 i Jej małżonka, to nie działa, bo jak się juz wyprowadzi i nawet zobaczy, ze ciężko utrzymac dotychczasowy standard bez kasy męża, to co? Wróci do męża? A On Jej wybaczy, zapomni o wszystkim?
Sytuacja jest bardziej skomplikowana. Mąż, to nie rodzice. Może nie chcieć z powrotem żonki, która Mu rogi przyprawiła, żony, która uciekła z młodszym, a potem wraca.
I co wówczas?
Klops.

[***luna]

Napisane przez madana

- a gdzie ktoś napisał , ze mąż kochany i cudny? To facet z problemami, być może rozwieść należało się dawno; ale wstrętne jest pokątne bzykanko, ale bycie z tym mężem, bo on jest tym, kto kasę większą przynosi, więc pani może swobodnie dalej rujnować resztki urody kopcąc 2 paczki fajek.
Ani ty, ani ja nie jesteśmy młodziutkimi i naiwnymi dziewczątkami; pomyśl więc; skoro 30 lat małżeństwo, to nawet gdy ona wyszła za mąż jako 18-latka, ma teraz 48 lat, myślę jednak że jest po 50; młody kochanek ma 28 lat, mieszka z mamą. Tryb życia pani + papierochy też nie czynią jej młodą i wiośnianą. Widzisz to tak realnie? Bo ja nie.
Ale ok, skoro to taka miłość, to niech pani się rozwiedzie, wyprowadzi, wprowadzi do domu chłopaczka. Jej życie i jej wybory.

Tyle, ze matka nie zachowuje sie rozsadnie i jej postrzeganie rzeczywistosci 9czesciowo przez ten stan zakochania) jest zaburzone.

Ona widzi w tej fascynacji, ktora przezywa milosc i z tego co wiemy, chce na niej cos budowac. Z drugiej strony, w domu jest to co zna, a jak wiadomo czasami lepszy wrog ktorego znamy niz cala reszta.

Gdyby to dotyczylo mojego rodzica/ rodzenstwa. przyjaciolki to zwyczajnie podeszlabym bardziej do temtu: zobacz co zlego robisz sobie, a nie partnerowi, z ktorym jestes. Nie ma co budowac poczucia winy, oskarzac, pietnowac; raczej operowac tym co dziala.

[Konwalia11]

Napisane przez _Lady Zgaga

Bo zdrada jest zła niezależnie od okoliczności.

Jak matce było tak źle, to mogła się rozwieść lata temu. Ale widać prezenty, pieniądze i wycieczki fajne były i dużo rekompensowały. Mąż chory i mąż w szpitalu już mniej fajny, więc pooooszła w tango...
Dla mnie nic jej nie usprawiedliwia.

Ale tu nikt nikogo nie probuje usprawiedliwiac!
Z tym malzenstwem to jak ze sprochnialym drzewem - poki stalo, kazdy myslal, ze wszystko jest w porzadku, ale dopiero jak sie zwalilo to oczom ukazal sie ogrom zniszczenia.
A co, Twoim zdaniem oni powinni dalej grac kochajace sie malzenstwo, ktorym nie sa, czy jak? Moze i powinna byla sie wczesniej rozwiesc, moze nie powinna byla zdradzic, ale najwyrazniej to zrobila! To co, mamy plakac nad rozlanym mlekiem?
Teraz jest juz na wszystko za pozno, bo sprawy zaszly za daleko. I nie chodzi o to, zeby dumac nad tym, co kto powinien byl zrobic, bo to nic nie da. Chodzi o to, zeby jakos sie z tego teraz wykaraskac.

[kalincia]

Ale powtarzam. Jedyna możliwość, to postawienie jej przez męża przed wyborem- albo-albo. Dopóki on sobie na to pozwala, to tak ma. Ciekawe, czy tak samo rozkminiałybyście, kto jest winny, gdyby sytuacja była typowa i to żona skarżyłaby się tu na męża, który tak się zachowuje. Było multum takich wątków, jedna z wielu, która spakowała takiemu walizki i się rozwiodła, to ferri. Do dzisiaj wszystkie jej gratulujemy, że zrobiła bardzo dobrze. Jakoś, poza eosem, nikt jej nie wytyka, żeby szukała winy w sobie.

[TmargoT]

Napisane przez kalincia

Ale powtarzam. Jedyna możliwość, to postawienie jej przez męża przed wyborem- albo-albo. Dopóki on sobie na to pozwala, to tak ma. Ciekawe, czy tak samo rozkminiałybyście, kto jest winny, gdyby sytuacja była typowa i to żona skarżyłaby się tu na męża, który tak się zachowuje. Było multum takich wątków, jedna z wielu, która spakowała takiemu walizki i się rozwiodła, to ferri. Do dzisiaj wszystkie jej gratulujemy, że zrobiła bardzo dobrze. Jakoś, poza eosem, nikt jej nie wytyka, żeby szukała winy w sobie.

tylko wersja zdrady to wersja autorki.ja twierdzę,że jej małżenstwa już dawni nie było .było tylko wspólne pomieszkiwanie we wspólnym domu bez papierka rozwodowego

[Isabella90]

Małżeństwo to nie jest czas samych uniesień miłosnych także wasze teksty typu: "ma prawo być znowu szczęśliwa" są chore. Kolejna sprawa - związek z młodszym o 20 lat facetem to historia rodem z "trudnych spraw". Jeśli zależy ci na matce to wbijaj jej do głowy, aż do skutku, wszelkimi metodami, że to nie wypali. Pomijając kwestie finansowe, ten facet prędzej czy później ją zostawi. Możecie mówić co chcecie. Nie wierzę, że on to bierze na poważnie i chce z matką autorki się "szczęśliwie zestarzeć" Nawet jeśli tak teraz myśli (w co wątpię) to nie znaczy, że za jakiś czas, gdy minie zauroczenie, nadal będzie widział swoją wybrankę w samych superlatywach. Istnieje również możliwość, że ją wykorzystuje i bawi się za pieniądze twojego ojca.

Autorka mieszkając z rodzicami widzi, jak ktoś wcześniej napisał, tylko 50 procent relacji rodziców, jednak to w zupełności wystarczy, by ocenić kto jest winny. My tego nie wiemy. Jednak gdyby jedno z moich rodziców, nawet po kilku kiepskich latach, zaczęłoby się znowu starać i próbować wszystko naprawić, jeśli byłoby widać, że mu zależy - temu drugiemu nie wybaczyłabym odejścia. Nie poruszając nawet kwestii choroby twojego taty i tego, że kochanek twojej mamy jest dużo młodszy. Mowie o najbardziej prostolinijnej sytuacji tego typu.

Znając siebie to pewnie zaszantażowałabym matkę, że jeśli jeszcze raz się z nim spotka to więcej nie zobaczy mnie i pieniędzy ojca (bo podejrzewam, że on sam w tym momencie mało ją interesuje). Powiedziałabym, że razem to uzgodniliśmy z tatą i on sam niedługo jej o tym powie. Byłabym przy tym poważna i stanowcza. Powiedziałabym jej, że mówię jej to wcześniej żeby mogła się przygotować i szybciej dać ojcu odpowiedź. Na koniec bym dodała, że niech się dokładnie zastanowi co robi bo zostanie na starość sama jak palec. Ojcu też bym o tym powiedziała, żeby w razie czego nie był zaskoczony i trzymał się tej wersji... Przekonałabym go, że warto spróbować bo i tak na nic innego liczyć już raczej nie może.
To nie jest kwestia tego, że matka ma prawo robić co chce, że ma prawo "być szczęśliwa". To jest próba ochronienia jej przez popełnieniem wielkiego błędu. Jeśli matka przestałaby się spotykać z tym gachem, za miesiąc, dwa, pół roku by o nim zapomniała i mogłaby spojrzeć trzeźwo na to wszystko i zadecydować czy odchodzi czy zostaje. Dalsze decyzje już oczywiście należałyby tylko do rodziców.

Jakby to nie poskutkowało i matka wybrałaby faceta zamiast mnie. Nie wiem, może kombinowałabym dalej, ale byłabym konsekwentna w swojej decyzji czyli urwałabym kontakt. Może sama by coś zrozumiała. A ojca bym wspierała w chorobie i mówiła mu, że przed nim jest wiele lat życia i jego na pewno też jeszcze coś czeka, nie ważne czy z matką czy z kimś innym.

[TmargoT]

Napisane przez Isabella90

Małżeństwo to nie jest czas samych uniesień miłosnych także wasze teksty typu: "ma prawo być znowu szczęśliwa" są chore. Kolejna sprawa - związek z młodszym o 20 lat facetem to historia rodem z "trudnych spraw". Jeśli zależy ci na matce to wbijaj jej do głowy, aż do skutku, wszelkimi metodami, że to nie wypali. Pomijając kwestie finansowe, ten facet prędzej czy później ją zostawi. Możecie mówić co chcecie. Nie wierzę, że on to bierze na poważnie i chce z matką autorki się "szczęśliwie zestarzeć" Nawet jeśli tak teraz myśli (w co wątpię) to nie znaczy, że za jakiś czas, gdy minie zauroczenie, nadal będzie widział swoją wybrankę w samych superlatywach. Istnieje również możliwość, że ją wykorzystuje i bawi się za pieniądze twojego ojca.

Autorka mieszkając z rodzicami widzi, jak ktoś wcześniej napisał, tylko 50 procent relacji rodziców, jednak to w zupełności wystarczy, by ocenić kto jest winny. My tego nie wiemy. Jednak gdyby jedno z moich rodziców, nawet po kilku kiepskich latach, zaczęłoby się znowu starać i próbować wszystko naprawić, jeśli byłoby widać, że mu zależy - temu drugiemu nie wybaczyłabym odejścia. Nie poruszając nawet kwestii choroby twojego taty i tego, że kochanek twojej mamy jest dużo młodszy. Mowie o najbardziej prostolinijnej sytuacji tego typu.

Znając siebie to pewnie zaszantażowałabym matkę, że jeśli jeszcze raz się z nim spotka to więcej nie zobaczy mnie i pieniędzy ojca (bo podejrzewam, że on sam w tym momencie mało ją interesuje). Powiedziałabym, że razem to uzgodniliśmy z tatą i on sam niedługo jej o tym powie. Byłabym przy tym poważna i stanowcza. Powiedziałabym jej, że mówię jej to wcześniej żeby mogła się przygotować i szybciej dać ojcu odpowiedź. Na koniec bym dodała, że niech się dokładnie zastanowi co robi bo zostanie na starość sama jak palec. Ojcu też bym o tym powiedziała, żeby w razie czego nie był zaskoczony i trzymał się tej wersji... Przekonałabym go, że warto spróbować bo i tak na nic innego liczyć już raczej nie może.
To nie jest kwestia tego, że matka ma prawo robić co chce, że ma prawo "być szczęśliwa". To jest próba ochronienia jej przez popełnieniem wielkiego błędu. Jeśli matka przestałaby się spotykać z tym gachem, za miesiąc, dwa, pół roku by o nim zapomniała i mogłaby spojrzeć trzeźwo na to wszystko i zadecydować czy odchodzi czy zostaje. Dalsze decyzje już oczywiście należałyby tylko do rodziców.

Jakby to nie poskutkowało i matka wybrałaby faceta zamiast mnie. Nie wiem, może kombinowałabym dalej, ale byłabym konsekwentna w swojej decyzji czyli urwałabym kontakt. Może sama by coś zrozumiała. A ojca bym wspierała w chorobie i mówiła mu, że przed nim jest wiele lat życia i jego na pewno też jeszcze coś czeka, nie ważne czy z matką czy z kimś innym.

matka nie wybrała faceta zamiast autorki,wybrała innego mężczyznę zamiast ojca i własnego męża

[Isabella90]

Napisane przez TmargoT

matka nie wybrała faceta zamiast autorki,wybrała innego mężczyznę zamiast ojca i własnego męża

Wybrała 20 lat młodszego faceta do zabawy zamiast rodziny. Pytanie czy warto?

Ja nie mówię, że wybrała faceta zamiast autorki. Napisałam, że na jej miejscu spróbowałabym postawić matce ultimatum. My albo on. I od momentu podjęcia przez matkę decyzji, że wybiera faceta, razem z ojcem poprosilibyśmy ją aby się spakowała i wyprowadziła z naszego rodzinnego domu.

Nie chodzi właśnie o to żeby do tego doszło, ale o to, żeby ruszyło ją sumienie i przestała się angażować w ten związek.

[TmargoT]

Napisane przez Isabella90

Wybrała 20 lat młodszego faceta do zabawy zamiast rodziny. Pytanie czy warto?

Ja nie mówię, że wybrała faceta zamiast autorki. Napisałam, że na jej miejscu spróbowałabym postawić matce ultimatum. My albo on. I od momentu podjęcia przez matkę decyzji, że wybiera faceta, razem z ojcem poprosilibyśmy ją aby się spakowała i wyprowadziła z naszego rodzinnego domu.

Chodzi właśnie o to żeby do tego nie doszło, ale o to, żeby ruszyło ją sumienie i przestała się angażować w ten związek.

a to już jej problem.
czy masz coś przeciw związkom z dużą różnica wieku?

na jej miejscu spróbowałabym postawić matce ultimatum. My albo on.

my ,czyli kto?
z momentem wybrania innego mężczyzny przestaje być jej matką?

poprosilibyśmy ją aby się spakowała i wyprowadziła z naszego rodzinnego domu.

to także jej dom i jej wkład finansowy.

[***luna]

Napisane przez Isabella90

Małżeństwo to nie jest czas samych uniesień miłosnych także wasze teksty typu: "ma prawo być znowu szczęśliwa" są chore.
dlaczego chore?
Kolejna sprawa - związek z młodszym o 20 lat facetem to historia rodem z "trudnych spraw". Jeśli zależy ci na matce to wbijaj jej do głowy, aż do skutku, wszelkimi metodami, że to nie wypali.
Moze nie wypali, ale matka mimo swich problemow jest dorosla i nie potrzebuje kogos, kto bedzie ja nawracal.
Pomijając kwestie finansowe, ten facet prędzej czy później ją zostawi.
Nawet jeli to co ?
Możecie mówić co chcecie. Nie wierzę, że on to bierze na poważnie i chce z matką autorki się "szczęśliwie zestarzeć" Nawet jeśli tak teraz myśli (w co wątpię) to nie znaczy, że za jakiś czas, gdy minie zauroczenie, nadal będzie widział swoją wybrankę w samych superlatywach. Istnieje również możliwość, że ją wykorzystuje i bawi się za pieniądze twojego ojca.
Tu jest rola ojca, zeby kwestie finansowe uregulowac.

Autorka mieszkając z rodzicami widzi, jak ktoś wcześniej napisał, tylko 50 procent relacji rodziców, jednak to w zupełności wystarczy, by ocenić kto jest winny.
Winny? Czego winny?
My tego nie wiemy. Jednak gdyby jedno z moich rodziców, nawet po kilku kiepskich latach, zaczęłoby się znowu starać i próbować wszystko naprawić, jeśli byłoby widać, że mu zależy - temu drugiemu nie wybaczyłabym odejścia.
A temu pierwszemu wybvaczylabys, ze zniszczylo to, ktore odchodzi ?
Nie poruszając nawet kwestii choroby twojego taty i tego, że kochanek twojej mamy jest dużo młodszy. Mowie o najbardziej prostolinijnej sytuacji tego typu.

Znając siebie to pewnie zaszantażowałabym matkę, że jeśli jeszcze raz się z nim spotka to więcej nie zobaczy mnie i pieniędzy ojca (bo podejrzewam, że on sam w tym momencie mało ją interesuje). Powiedziałabym, że razem to uzgodniliśmy z tatą i on sam niedługo jej o tym powie. Byłabym przy tym poważna i stanowcza. Powiedziałabym jej, że mówię jej to wcześniej żeby mogła się przygotować i szybciej dać ojcu odpowiedź. Na koniec bym dodała, że niech się dokładnie zastanowi co robi bo zostanie na starość sama jak palec. Ojcu też bym o tym powiedziała, żeby w razie czego nie był zaskoczony i trzymał się tej wersji... Przekonałabym go, że warto spróbować bo i tak na nic innego liczyć już raczej nie może.
To nie jest kwestia tego, że matka ma prawo robić co chce, że ma prawo "być szczęśliwa". To jest próba ochronienia jej przez popełnieniem wielkiego błędu. Jeśli matka przestałaby się spotykać z tym gachem, za miesiąc, dwa, pół roku by o nim zapomniała i mogłaby spojrzeć trzeźwo na to wszystko i zadecydować czy odchodzi czy zostaje. Dalsze decyzje już oczywiście należałyby tylko do rodziców.

Jakby to nie poskutkowało i matka wybrałaby faceta zamiast mnie. Nie wiem, może kombinowałabym dalej, ale byłabym konsekwentna w swojej decyzji czyli urwałabym kontakt. Może sama by coś zrozumiała. A ojca bym wspierała w chorobie i mówiła mu, że przed nim jest wiele lat życia i jego na pewno też jeszcze coś czeka, nie ważne czy z matką czy z kimś innym.

Z tego wylania sieobraz matki, ktora najlepiej obezwlasnowolnic, bo nie wie co czyni..

[Isabella90]

Napisane przez TmargoT

a to już jej problem.
czy masz coś przeciw związkom z dużą różnica wieku?

Jeśli mężczyzna jest starszy wydaje mi się mieć to większe szanse. Może są jakieś wyjątki, ale nie wierzę, że kochanek matki wiąże z nią swoją przyszłość. I jeśli byłaby to moja matka, wolałabym tego nie sprawdzać.

my ,czyli kto?
z momentem wybrania innego mężczyzny przestaje być jej matką

Ojciec i ja - osoby mieszkające z matką pod jednym dachem.
Nie wiem. Zależy jak będzie dalej się spełniała w swojej roli matki. Zależy to także od tego co będzie czuła do niej autorka.

to także jej dom i jej wkład finansowy.

Także niech się wyprowadza i wnosi sprawę o rozwód z jej winy. To chyba bardziej logiczne niż to żeby chory ojciec z córką szukali nowego lokum. Niech się zapyta swojego kolesia co on na to żeby się wprowadziła pod jego dach na stałe i że od tej pory nie będą już korzystać z pięniędzy jej męża tylko z własnych, dwóch mizernych wypłat. Ciekawe czy ją z chęcią przyjmie do siebie? Dziękowałabym Bogu jakby nie musiała się o tym przekonywać ale to wszystko bym jej mówiła, mówiła i mówiła... Podaje jakieś tam argumenty.

Nie wiem czy rozdzielasz te dwie rzeczy. Ja nie mowie o autorce tylko o tym co spróbowałabym zrobić na jej miejscu. Nie twierdzę, że to jest super moralne, ale może mogłoby pomóc w zakończeniu związku bez przyszłości, w dosłownym tego słowa znaczeniu. Ponieważ daję 90 procent, że matka zostanie sama.

---------- Dopisano o 16:09 ---------- Poprzedni post napisano o 16:07 ----------

Napisane przez ***luna

Z tego wylania sieobraz matki, ktora najlepiej obezwlasnowolnic, bo nie wie co czyni..

Oczywiście, że nie wie. Popieprzyło się w głowie a potem będzie płacz. Zakochała się i bodźce z zewnętrznego świata nie docierają Mało to takich przypadków ;/ ??????

[Hester7]

Ciężko to wszystko oceniać, ale kobietom w pewnym wieku coś się jakby czasem rzuca na umysł, nie wiem czy to hormony czy co, ale takie sytuacje nie należą do odosobnionych..

[_Lady Zgaga]

Napisane przez TmargoT

nie wiesz jak było i jaki jest ten związek.normalny to on nie jest.
oboje małżonkowie mają problemy.

część wiemy dzięki autorce,jednak nikt nie zna oceny drugiej strony.
być może matka była z alkoholikiem przez cały okres leczenia,wspierała go i tkwiła z nim na dobre i na złe,jednak może miała dość tej złotej klatki,ale i pustego związku.
nie zapominajmy,że już dawno miedzy nimi nie było dobrze.
nie byli parą,ale małżenstwem na papierze.

przypomina mi się problem jednej wizażanki (może sama się ujawni),gdzie jedna strona mieszkała dalej w domu,który zbudowała w raz z partnerem.miała do niego takie samo prawo jak druga strona .
związek nie układał się pomyślnie,a małżenstwo było tylko fikcją.
kiedy jedna strona poznaje drugą to normalne ,że buduje sobie z nim życie,jednak dlaczego ma się od razu wyprowadzić z miejsca,które wspólnie stworzyła!!!
ojciec autorki wiedział o kochanku i akceptował ten układ,więc nie rozumiem,dlaczego tak bardzo atakowana jest matka autorki.

Matka jest atakowana, bo zdradza ojca, kiedy ojciec jeszcze próbuje związek ratować.
Związek był pusty, małżeństwo na papierze - OK. Tylko w jakim stopniu to usprawiedliwia to, co robi matka? Związek się nie podoba, to najpierw się związek kończy, a potem szuka nowego.
Co do tego najbardziej wyróżnionego - nie, sorry, to, co matka robi, nie jest w żaden sposób normalne. Na razie to ona normalnie ma męża. Jak sobie chce normalnie budować życie z kochasiem, to powinna zacząć od normalnego rozwodu...

Napisane przez kalincia

Ale powtarzam. Jedyna możliwość, to postawienie jej przez męża przed wyborem- albo-albo. Dopóki on sobie na to pozwala, to tak ma. Ciekawe, czy tak samo rozkminiałybyście, kto jest winny, gdyby sytuacja była typowa i to żona skarżyłaby się tu na męża, który tak się zachowuje. Było multum takich wątków, jedna z wielu, która spakowała takiemu walizki i się rozwiodła, to ferri. Do dzisiaj wszystkie jej gratulujemy, że zrobiła bardzo dobrze. Jakoś, poza eosem, nikt jej nie wytyka, żeby szukała winy w sobie.

Oj dokładnie, jak chłop zdradza, to nie ma mowy o okolicznościach łagodzących i "małżeństwie na papierze". No ale wiadomo, na wizażu kobieta ma zawsze rację

Napisane przez TmargoT

tylko wersja zdrady to wersja autorki.ja twierdzę,że jej małżenstwa już dawni nie było .było tylko wspólne pomieszkiwanie we wspólnym domu bez papierka rozwodowego

"bez papierka rozwodowego" = małżeństwo było.
Zdrada wystąpiła.
Sorry, ale małżeństwo to konstrukt prawny i papierek, a nie uniesienia miłosne dwudziestolatki.

[Isabella90]

Małżeństwo to nie jest czas samych uniesień miłosnych także wasze teksty typu: "ma prawo być znowu szczęśliwa" są chore.
dlaczego chore?
Dlatego, że jakbym ja chciała być za każdym razem szczęśliwa kiedy tylko spodoba mi się jakiś chłopak i nie odmawiać sobie gorącego flirtu, seksu i każdej innej formy zdrady na rzecz mojego 5 letniego niemałżeńskiego związku to byłoby w porządku? Nie raz, nie dwa mogłoby się wybrać w małżeństwie coś bardziej ekscytującego, ale nie o to w tym chodzi. Małżeństwo to jeden wielki kompromis. Nastawione jest na myślenie o drugim człowieku, nie o sobie. Jeśli ktoś tego nie rozumie to po co w ogóle się w to pakować? Bo co ludzie powiedzą? Śmieszne.
Kolejna sprawa - związek z młodszym o 20 lat facetem to historia rodem z "trudnych spraw". Jeśli zależy ci na matce to wbijaj jej do głowy, aż do skutku, wszelkimi metodami, że to nie wypali.
Moze nie wypali, ale matka mimo swich problemow jest dorosla i nie potrzebuje kogos, kto bedzie ja nawracal.
Jest dorosła ale naiwna jak dziecko.
Pomijając kwestie finansowe, ten facet prędzej czy później ją zostawi.
Nawet jeli to co ?
To, że matka nie myśli o rozwodzie, o szukaniu swojego mieszkania, o życiu samej. Jej dobrze jest jak jest. Mąż na papierze a obok 20 lat młodszy kochanek. Jak ten młody ją zostawi to sobie nie poradzi i trzeba jej to wytłumaczyć
Możecie mówić co chcecie. Nie wierzę, że on to bierze na poważnie i chce z matką autorki się "szczęśliwie zestarzeć" Nawet jeśli tak teraz myśli (w co wątpię) to nie znaczy, że za jakiś czas, gdy minie zauroczenie, nadal będzie widział swoją wybrankę w samych superlatywach. Istnieje również możliwość, że ją wykorzystuje i bawi się za pieniądze twojego ojca.
Tu jest rola ojca, zeby kwestie finansowe uregulowac.
Ojciec podejrzewam nie ma siły wstać na razie z łóżka więc o czym ty mówisz?

Autorka mieszkając z rodzicami widzi, jak ktoś wcześniej napisał, tylko 50 procent relacji rodziców, jednak to w zupełności wystarczy, by ocenić kto jest winny.
Winny? Czego winny?
Winny rozpadu rodziny. Kto próbuje, a kto podcina mu skrzydła. To widać.
My tego nie wiemy. Jednak gdyby jedno z moich rodziców, nawet po kilku kiepskich latach, zaczęłoby się znowu starać i próbować wszystko naprawić, jeśli byłoby widać, że mu zależy - temu drugiemu nie wybaczyłabym odejścia.
A temu pierwszemu wybvaczylabys, ze zniszczylo to, ktore odchodzi ?
Ten kto niszczy jest winny. Chodziło mi o to gdyby w równym stopniu oddalali się od siebie i jedno jednak chciało coś z tym zrobić, a drugie by miało to gdzieś.
Nie poruszając nawet kwestii choroby twojego taty i tego, że kochanek twojej mamy jest dużo młodszy. Mowie o najbardziej prostolinijnej sytuacji tego typu.

Znając siebie to pewnie zaszantażowałabym matkę, że jeśli jeszcze raz się z nim spotka to więcej nie zobaczy mnie i pieniędzy ojca (bo podejrzewam, że on sam w tym momencie mało ją interesuje). Powiedziałabym, że razem to uzgodniliśmy z tatą i on sam niedługo jej o tym powie. Byłabym przy tym poważna i stanowcza. Powiedziałabym jej, że mówię jej to wcześniej żeby mogła się przygotować i szybciej dać ojcu odpowiedź. Na koniec bym dodała, że niech się dokładnie zastanowi co robi bo zostanie na starość sama jak palec. Ojcu też bym o tym powiedziała, żeby w razie czego nie był zaskoczony i trzymał się tej wersji... Przekonałabym go, że warto spróbować bo i tak na nic innego liczyć już raczej nie może.
To nie jest kwestia tego, że matka ma prawo robić co chce, że ma prawo "być szczęśliwa". To jest próba ochronienia jej przez popełnieniem wielkiego błędu. Jeśli matka przestałaby się spotykać z tym gachem, za miesiąc, dwa, pół roku by o nim zapomniała i mogłaby spojrzeć trzeźwo na to wszystko i zadecydować czy odchodzi czy zostaje. Dalsze decyzje już oczywiście należałyby tylko do rodziców.

Jakby to nie poskutkowało i matka wybrałaby faceta zamiast mnie. Nie wiem, może kombinowałabym dalej, ale byłabym konsekwentna w swojej decyzji czyli urwałabym kontakt. Może sama by coś zrozumiała. A ojca bym wspierała w chorobie i mówiła mu, że przed nim jest wiele lat życia i jego na pewno też jeszcze coś czeka, nie ważne czy z matką czy z kimś innym.

[kalincia]

Napisane przez _Lady Zgaga

Matka jest atakowana, bo zdradza ojca, kiedy ojciec jeszcze próbuje związek ratować.
Związek był pusty, małżeństwo na papierze - OK. Tylko w jakim stopniu to usprawiedliwia to, co robi matka? Związek się nie podoba, to najpierw się związek kończy, a potem szuka nowego.
Co do tego najbardziej wyróżnionego - nie, sorry, to, co matka robi, nie jest w żaden sposób normalne. Na razie to ona normalnie ma męża. Jak sobie chce normalnie budować życie z kochasiem, to powinna zacząć od normalnego rozwodu...

Nie zawsze "się potrafi" od razu skończyć, wybrać. Wtedy dobrze, jak partner (ka) zmusza do wyboru. Od razu każdemu przejaśnia się w głowie, czego bardziej nie chce stracić.
Oj dokładnie, jak chłop zdradza, to nie ma mowy o okolicznościach łagodzących i "małżeństwie na papierze". No ale wiadomo, na wizażu kobieta ma zawsze rację
Wtedy byłoby zbiorowe radzenie, żeby go kopnąć w d...i cieszyć się, że znika z naszego życia.
"bez papierka rozwodowego" = małżeństwo było.
Zdrada wystąpiła.
Sorry, ale małżeństwo to konstrukt prawny i papierek, a nie uniesienia miłosne dwudziestolatki.

Też tak sądzę. Ileż małżeńst nie uznawano by za małżeństwa, gdyby brać pod uwagę to, co ich naprawdę łączy, a nie papierek. Ten facet, jest chory, być może dlatego nie potrafi teraz postawić sprawy jasno..Albo jest w typie byłej mojego - ta wolała, byle jak, byle było, może on też tak ma.
A którejś z poprzedniczek, co to napisała o wyborze między kochankiem a córką odpowiem - to niedojrzałe podejście. Osoba zdradzająca nie przestaje być matką czy ojcem, nied zdradza dziecka. I nie musi się z dziećmi rozstawać na zawsze tylko dlatego, że rozstała się z partnerem.

[***luna]

Napisane przez Isabella90

Małżeństwo to nie jest czas samych uniesień miłosnych także wasze teksty typu: "ma prawo być znowu szczęśliwa" są chore.
dlaczego chore?
Dlatego, że jakbym ja chciała być za każdym razem szczęśliwa kiedy tylko spodoba mi się jakiś chłopak i nie odmawiać sobie gorącego flirtu, seksu i każdej innej formy zdrady na rzecz mojego 5 letniego niemałżeńskiego związku to byłoby w porządku? Nie raz, nie dwa mogłoby się wybrać w małżeństwie coś bardziej ekscytującego, ale nie o to w tym chodzi. Małżeństwo to jeden wielki kompromis. Nastawione jest na myślenie o drugim człowieku, nie o sobie. Jeśli ktoś tego nie rozumie to po co w ogóle się w to pakować? Bo co ludzie powiedzą? Śmieszne.
Kolejna sprawa - związek z młodszym o 20 lat facetem to historia rodem z "trudnych spraw". Jeśli zależy ci na matce to wbijaj jej do głowy, aż do skutku, wszelkimi metodami, że to nie wypali.
Moze nie wypali, ale matka mimo swich problemow jest dorosla i nie potrzebuje kogos, kto bedzie ja nawracal.
Jest dorosła ale naiwna jak dziecko.
Pomijając kwestie finansowe, ten facet prędzej czy później ją zostawi.
Nawet jeli to co ?
To, że matka nie myśli o rozwodzie, o szukaniu swojego mieszkania, o życiu samej. Jej dobrze jest jak jest. Mąż na papierze a obok 20 lat młodszy kochanek. Jak ten młody ją zostawi to sobie nie poradzi i trzeba jej to wytłumaczyć
Możecie mówić co chcecie. Nie wierzę, że on to bierze na poważnie i chce z matką autorki się "szczęśliwie zestarzeć" Nawet jeśli tak teraz myśli (w co wątpię) to nie znaczy, że za jakiś czas, gdy minie zauroczenie, nadal będzie widział swoją wybrankę w samych superlatywach. Istnieje również możliwość, że ją wykorzystuje i bawi się za pieniądze twojego ojca.
Tu jest rola ojca, zeby kwestie finansowe uregulowac.
Ojciec podejrzewam nie ma siły wstać na razie z łóżka więc o czym ty mówisz?

Autorka mieszkając z rodzicami widzi, jak ktoś wcześniej napisał, tylko 50 procent relacji rodziców, jednak to w zupełności wystarczy, by ocenić kto jest winny.
Winny? Czego winny?
Winny rozpadu rodziny. Kto próbuje, a kto podcina mu skrzydła. To widać.
My tego nie wiemy. Jednak gdyby jedno z moich rodziców, nawet po kilku kiepskich latach, zaczęłoby się znowu starać i próbować wszystko naprawić, jeśli byłoby widać, że mu zależy - temu drugiemu nie wybaczyłabym odejścia.
A temu pierwszemu wybvaczylabys, ze zniszczylo to, ktore odchodzi ?
Ten kto niszczy jest winny. Chodziło mi o to gdyby w równym stopniu oddalali się od siebie i jedno jednak chciało coś z tym zrobić, a drugie by miało to gdzieś.
Nie poruszając nawet kwestii choroby twojego taty i tego, że kochanek twojej mamy jest dużo młodszy. Mowie o najbardziej prostolinijnej sytuacji tego typu.

Znając siebie to pewnie zaszantażowałabym matkę, że jeśli jeszcze raz się z nim spotka to więcej nie zobaczy mnie i pieniędzy ojca (bo podejrzewam, że on sam w tym momencie mało ją interesuje). Powiedziałabym, że razem to uzgodniliśmy z tatą i on sam niedługo jej o tym powie. Byłabym przy tym poważna i stanowcza. Powiedziałabym jej, że mówię jej to wcześniej żeby mogła się przygotować i szybciej dać ojcu odpowiedź. Na koniec bym dodała, że niech się dokładnie zastanowi co robi bo zostanie na starość sama jak palec. Ojcu też bym o tym powiedziała, żeby w razie czego nie był zaskoczony i trzymał się tej wersji... Przekonałabym go, że warto spróbować bo i tak na nic innego liczyć już raczej nie może.
To nie jest kwestia tego, że matka ma prawo robić co chce, że ma prawo "być szczęśliwa". To jest próba ochronienia jej przez popełnieniem wielkiego błędu. Jeśli matka przestałaby się spotykać z tym gachem, za miesiąc, dwa, pół roku by o nim zapomniała i mogłaby spojrzeć trzeźwo na to wszystko i zadecydować czy odchodzi czy zostaje. Dalsze decyzje już oczywiście należałyby tylko do rodziców.

Jakby to nie poskutkowało i matka wybrałaby faceta zamiast mnie. Nie wiem, może kombinowałabym dalej, ale byłabym konsekwentna w swojej decyzji czyli urwałabym kontakt. Może sama by coś zrozumiała. A ojca bym wspierała w chorobie i mówiła mu, że przed nim jest wiele lat życia i jego na pewno też jeszcze coś czeka, nie ważne czy z matką czy z kimś innym.

Z tego co wiemy moglo byc tak, ze matka przez wiele lat znosila alkoholizm ojca i znalzla sobie w rodzinie okreslona role.
Ojciec przestal pic, a matce swiat sie wywrocil do gory nogami. Jej rola juz nie jest az tak bardzo potrzebna. Prawdopodobnie nie otrzymala pomocy terapeutycznej w tym momencie.
Uzaleznienie partnera wyniszcza, osoba wspoluzalezniona postrzega swiat w nieco inny sposob.
Jasne, ze nie jest w porzadku oklamywac i oszukiwac.
Z drugiej strony nie widze powodu, dla ktorego ktokolwiek matce mialby zabraniac dokonywac swoich wyborow i ponoszenia ich konsekwencji.

[Isabella90]

Napisane przez kalincia

Też tak sądzę. Ileż małżeńst nie uznawano by za małżeństwa, gdyby brać pod uwagę to, co ich naprawdę łączy, a nie papierek. Ten facet, jest chory, być może dlatego nie potrafi teraz postawić sprawy jasno..Albo jest w typie byłej mojego - ta wolała, byle jak, byle było, może on też tak ma.
A którejś z poprzedniczek, co to napisała o wyborze między kochankiem a córką odpowiem - to niedojrzałe podejście. Osoba zdradzająca nie przestaje być matką czy ojcem, nie zdradza dziecka. I nie musi się z dziećmi rozstawać na zawsze tylko dlatego, że rozstała się z partnerem.

Co to za podejście. Musi czy nie musi? To chyba decyzja tego dziecka, a ono przecież nic nie musi. Oczywiście nie jestem za tym, ale w tym przypadku użyłabym szantażu, aby związek matki z młodszym facetem się skończył ponieważ uważam, że jest degradujący. A czy to dojrzałe, moralne czy jakiekolwiek nie interesowałoby mnie, bo liczyłaby się moja matka.

---------- Dopisano o 16:47 ---------- Poprzedni post napisano o 16:42 ----------

Napisane przez ***luna

Z tego co wiemy moglo byc tak, ze matka przez wiele lat znosila alkoholizm ojca i znalzla sobie w rodzinie okreslona role.
Ojciec przestal pic, a matce swiat sie wywrocil do gory nogami. Jej rola juz nie jest az tak bardzo potrzebna. Prawdopodobnie nie otrzymala pomocy terapeutycznej w tym momencie.
Uzaleznienie partnera wyniszcza, osoba wspoluzalezniona postrzega swiat w nieco inny sposob.

Czy ojciec autorki jest alkoholikiem ??? Skąd wy macie te informacje???

Z drugiej strony nie widze powodu, dla ktorego ktokolwiek matce mialby zabraniac dokonywac swoich wyborow i ponoszenia ich konsekwencji.

Czyli jak ktoś popełnia błąd należy go w tym utwierdzać i czekać aż poniesie konsekwencje? Jeśli chodzi o tak bliską osobę jak matka czy inny członek rodziny to raczej robi się wszystko, żeby było dla niego jak najlepiej. Nie zawsze to musi wyjść. Ale uważam, że warto spróbować.