Rozstanie z facetem XXXIII

[E_nigmatic]

nie_powiem, każda cierpliwosc ma swój koniec.
Ja dawałam wiele szans, wiele.... po czym sama nie dostałam ani jednej.
Nie zasłużyłam sobie na nic. Bo mój były nie liczył sie nigdy ze mna tylko ze swoją rodzinką
A to twoje wracanie w deszczu to była chyba czara goryczy która sie przelała.

[nie_powiem]

Napisane przez E_nigmatic

nie_powiem, każda cierpliwosc ma swój koniec.
Ja dawałam wiele szans, wiele.... po czym sama nie dostałam ani jednej.
Nie zasłużyłam sobie na nic. Bo mój były nie liczył sie nigdy ze mna tylko ze swoją rodzinką
A to twoje wracanie w deszczu to była chyba czara goryczy która sie przelała.

Oczywiście, że każda cierpliwość ma swój koniec. Jednak osobiście uważam, że lepiej spojrzeć na to innym kątem oka.

I powiedzieć sobie, że dało się radę. Że w końcu. Że lepiej późno niż wcale.

[E_nigmatic]

Napisane przez nie_powiem

Oczywiście, że każda cierpliwość ma swój koniec. Jednak osobiście uważam, że lepiej spojrzeć na to innym kątem oka.

I powiedzieć sobie, że dało się radę. Że w końcu. Że lepiej późno niż wcale.

Tak, tylko który już raz ... ile jeszcze.
Po takich zapewnieniach że on już na pewno nie skrzywdzi, że da tylko szczeście, że nie dopuści już więcej żebym nie musiała tak cierpieć.

Jak zaufać znowu komuś ?
Jak wogóle kogoś znaleść ??
Jak dać szansę ?

[59948cd2ebf6af35ac1fc5fcbd1b9d76a13fc081_60625bf257f97]

Napisane przez nie_powiem

Oczywiście, że każda cierpliwość ma swój koniec. Jednak osobiście uważam, że lepiej spojrzeć na to innym kątem oka.

I powiedzieć sobie, że dało się radę. Że w końcu. Że lepiej późno niż wcale.

Nie_powiem a jak potoczyła się Twoja historia? Pamiętam Cię jak przychodziłam na forum chyba rok temu

[E_nigmatic]

.

[nie_powiem]

[1=59948cd2ebf6af35ac1fc5f cbd1b9d76a13fc081_60625bf 257f97;52452728]Nie_powiem a jak potoczyła się Twoja historia? Pamiętam Cię jak przychodziłam na forum chyba rok temu [/QUOTE]

Dobrze pamiętasz!

U mnie wszystko okej. Nie jestem w żadnym związku, jakieś tam randki i flirty przeżywam. Różne zawiłe historie około-miłosne także.

Czuję się znacznie szczęśliwsza i zdrowsza. Wiem, że eks spotyka się z kimś. Notabene, z zajętą dziewczyną, która na dwa fronty leci.. W czym jest lepsza ode mnie? Pewnie jest mniej zazdrosna bo ma na niego wyj.ebane.
Nie boli mnie to już w ogóle. A przecież byłam chora z miłości do niego..

Nie schudłam szczególnie. Lecz mimo to wypiękniałam. Zrobiłam się bardziej pewna siebie i bardziej o siebie dbam.
Od października zaczynam drugi kierunek. Jest super!


Naprawdę to mija. Wiem, że jest trudno, ale to mija. Dla przypomnienia powiem, że moim problemem było chyba uzależnienie od eks.. Kolosalna miłość do niego. Byłam chora z miłości. Zazdrość wylewała mi się uszami.
Myślałam, że nigdy nie pogodzę się ze stratą skoro mam taki problem. A teraz słyszę, że jakaś u niego jest czy sypia i nie rusza mnie to

Napisane przez E_nigmatic

Tak, tylko który już raz ... ile jeszcze.
Po takich zapewnieniach że on już na pewno nie skrzywdzi, że da tylko szczeście, że nie dopuści już więcej żebym nie musiała tak cierpieć.

Jak zaufać znowu komuś ?
Jak wogóle kogoś znaleść ??
Jak dać szansę ?

Na razie nie przejmować się znajdowaniem kogoś i szukaniem szczęścia na siłę. Na razie, w takim stadium porozstaniowym trzeba zająć się sobą.

Być dla siebie dobrym, rozpieszczać się. Zrobić wszystko, by być piękną i szczęśliwą. Dla siebie i ze sobą.

Trzeba sobie uświadomić, że by zbudować szczęście z inną osobą, najpierw trzeba być fair, być dobrym dla siebie i szczęśliwym ze sobą. To jest fundament do budowania zdrowego, trwałego związku potem.

Zawsze można także skorzystać z porady psychologa. Kilka sesji nikomu nie zaszkodzi i nie ma się czego wstydzić.

Póki co bycie szczęśliwym wydaje się być dla Was niemożliwe. To normalne. Ale w ostatnim czasie sporo kobiet z mojej "generacji" się odezwało bo minął nam rok. I nadeszła pora na podsumowanie.
I wszystkie napisały, że są szczęśliwsze. Że coś w końcu osiągnęły!

Da się, oj da..

[faeria]

A u mnie było już dobrze, wróciłam do domu po roku studiów... i znowu, głupia, pozwoliłam sobie na uwierzenie po wysłuchaniu jego "paru" słów Że się zmienił, że miał tyle czasu na przemyślenia, że wie, co robił źle tylko mam dać trochę czasu, aby mi to pokazał Uwierzyłam dlatego, że naprawdę mnie wtedy nie zdradził - okazało się, że była to intryga wielu osób.
Jak się domyślacie, przez chwilę było fajnie miło i za chwilę znowu wyszło z niego szydło z worka, ba, nawet nie wiem, czy nie stacza się jeszcze bardziej na dno niż kiedyś Kłamca pozostaje kłamcą. Dlatego nic nie jest pewne. Może i wtedy mnie nie zdradził z tamtymi, co myślałam, ale kto wie co innego robił?
Pomęczyłam się przez parę dni aż w końcu sama powiedziałam, że mam go już dosyć (po tym, jak znów poodwalał i miał mnie w d).
Boli mnie to wszystko, że dla osób wokół, jego "przyjaciół" jest - tzn. wydaje się - taki ciepły, robi dla nich wiele, lata za nimi... mnie zawsze miał gdzieś. Chociaż z czasem już niejeden raz pokazał i innym swoje oblicze
Uważam, że nie jest to możliwe, że tylko dla mnie nie potrafił taki być. Po prostu ja, przez bardzo bliskie relacje, poznałam go najlepiej.
Niestety będę go od czasu do czasu widywać - mamy wspólnych znajomych, a ja nie mam zamiaru - już nigdy więcej - się izolować. Niech on zwiewa. Zamierzam pokazać, że jestem szczęśliwa bez niego. Że koniec tej toksycznej relacji przyniósł/przyniesie mi tylko dobro. Że to on stracił ostatnią szansę.
Mam dosyć niezdecydowanych gówniarzy, którzy mają gdzieś moje uczucia. Muszę się szanować.

[59948cd2ebf6af35ac1fc5fcbd1b9d76a13fc081_60625bf257f97]

Napisane przez nie_powiem

Dobrze pamiętasz!

U mnie wszystko okej. Nie jestem w żadnym związku, jakieś tam randki i flirty przeżywam. Różne zawiłe historie około-miłosne także.

Czuję się znacznie szczęśliwsza i zdrowsza. Wiem, że eks spotyka się z kimś. Notabene, z zajętą dziewczyną, która na dwa fronty leci.. W czym jest lepsza ode mnie? Pewnie jest mniej zazdrosna bo ma na niego wyj.ebane.
Nie boli mnie to już w ogóle. A przecież byłam chora z miłości do niego..

Nie schudłam szczególnie. Lecz mimo to wypiękniałam. Zrobiłam się bardziej pewna siebie i bardziej o siebie dbam.
Od października zaczynam drugi kierunek. Jest super!


Naprawdę to mija. Wiem, że jest trudno, ale to mija. Dla przypomnienia powiem, że moim problemem było chyba uzależnienie od eks.. Kolosalna miłość do niego. Byłam chora z miłości. Zazdrość wylewała mi się uszami.
Myślałam, że nigdy nie pogodzę się ze stratą skoro mam taki problem. A teraz słyszę, że jakaś u niego jest czy sypia i nie rusza mnie to




Na razie nie przejmować się znajdowaniem kogoś i szukaniem szczęścia na siłę. Na razie, w takim stadium porozstaniowym trzeba zająć się sobą.

Być dla siebie dobrym, rozpieszczać się. Zrobić wszystko, by być piękną i szczęśliwą. Dla siebie i ze sobą.

Trzeba sobie uświadomić, że by zbudować szczęście z inną osobą, najpierw trzeba być fair, być dobrym dla siebie i szczęśliwym ze sobą. To jest fundament do budowania zdrowego, trwałego związku potem.

Zawsze można także skorzystać z porady psychologa. Kilka sesji nikomu nie zaszkodzi i nie ma się czego wstydzić.

Póki co bycie szczęśliwym wydaje się być dla Was niemożliwe. To normalne. Ale w ostatnim czasie sporo kobiet z mojej "generacji" się odezwało bo minął nam rok. I nadeszła pora na podsumowanie.
I wszystkie napisały, że są szczęśliwsze. Że coś w końcu osiągnęły!

Da się, oj da..

Bardzo się cieszę, że Ci się udało wyjść z tego cało Pamiętam, że też przeżywałaś mocno rozstanie. Fajnie, że skupiłaś się na sobie. A w jaki sposób nabrałaś pewności siebie? To, że ktoś z kim było teŻ źle, a też był mocno zakochany, jest dla mnie ogromną nadzieją.

[E_nigmatic]

Ja mam wrażenie że nic nie czuję. Tylko pustkę.

[Malla]

Napisane przez totolosz

Ja to niedługo wyślę chyba mojemu ex 0,5 wódki z podziękowaniami, że mnie uratował przed tym jego chorym światem, bo na prawdę wierzę, że spotkam kogoś dużo bardziej wartościowego niż On...

Napisane przez totolosz

Na pewną przyjdą jeszcze dni kiedy będę tęsknić, ale wiem, że tęsknie do mojego wyobrażenia o kimś, a na pewno nie za tym czlowiekiem którym mój byly stał się od jakiegoś czasu.

Cieszy mnie Twoje myślenie

Napisane przez faeria

Niestety będę go od czasu do czasu widywać - mamy wspólnych znajomych, a ja nie mam zamiaru - już nigdy więcej - się izolować. Niech on zwiewa. Zamierzam pokazać, że jestem szczęśliwa bez niego. Że koniec tej toksycznej relacji przyniósł/przyniesie mi tylko dobro. Że to on stracił ostatnią szansę.
Mam dosyć niezdecydowanych gówniarzy, którzy mają gdzieś moje uczucia. Muszę się szanować.

W intrygach znajdziesz ziarno prawdy...

Napisane przez TancerzTango

Esia_90 jak masz mało znajomych to zapisz się na kurs tańca. Tam przydzielą Tobie partnera i poznasz sporo osób.

o, to, to

Napisane przez Esia_90

Teraz staram się nauczyć myśleć o sobie dobrze.

To chyba najtrudniejsze w tym wszystkim...

[faeria]

Napisane przez Malla

W intrygach znajdziesz ziarno prawdy...

wiem, dlatego odpuszczam sobie tego typa
nie chcę go znać nawet jako kumpla

w sumie aż tak nie przeżywam, mam tylko krótkie momenty, ale przez ten miesiąc powtórnej znajomości ani razu nie było tak - nawet kiedy wiedziałam i widziałam, że się nie zmienił, że jest tylko gorzej, że nie jest niczego wart (tym bardziej moich nerwów) - że nie chciało mi się żyć, że nie miałam planów, celów w życiu.. więc chyba jest dobrze wrzesień cały zaplanowany, nie mogę się już doczekać
mam planów tyle, że głowa mała
sądzę więc, że powoli do mojej podświadomości dociera, że on naprawdę jest skreślony i nie ma co już lecieć na jego słówka, takie typy się nie zmieniają

[Esia_90]

Napisane przez E_nigmatic

Jak zaufać znowu komuś ?
Jak wogóle kogoś znaleść ??
Jak dać szansę ?

Zadaje sobie te same pytania.

[Hussle]

U mnie raz lepiej, raz gorzej. Duża huśtawka nastrojów. Generalnie chyba jest poprawa względem ostatnich dni. Czego mi brak to, że nie mogę się komuś postronnemu wygadać, bo moje otoczenie zna w jakimś stopniu moją historię, i to nie to samo co wygadać się komuś obcemu, kto przeżył podobną historię. Takie osoby potrafią to lepiej zrozumieć..jakby ktoś chciał się wygadać to jestem otwarty na konwersację, może sobie pomożemy w jakimś stopniu /PW/... Szkoda mi nas wszystkich pokrzywdzonych przez tych, co na nas nie zasługiwali..nie są warci naszych łez i smutku.

[Esia_90]

Dziś sie przełamałam i zagadałam do 5 facetów na sympatii, którzy wydawali mi się w miarę normalni. Nie oczekuję, że poznam kogoś i się zakocham. Po prostu muszę się nauczyć rozmawiać z obcymi ludźmi. Nie jestem nieśmiała po prostu nie mam w sobie łatwości rozmawiania z kimś kogo nie znam ( normalnie jak Darcy z "Dumy i uprzedzenia" ).

---------- Dopisano o 16:07 ---------- Poprzedni post napisano o 14:19 ----------

Chyba myślami ściągnęłam mojego Ex bo wypisuje mi obiecanki na fb.

[faeria]

mój pewnie tradycyjnie za parę dni/tygodni/ewentualnie miesięcy przypomni sobie o mnie i znów zacznie wypisywać poematy miłosne i jak to się zmienił, jaką to będziemy mieć świetlaną przyszłość itp.
co oni mają w głowach

[Esia_90]

Napisane przez faeria

mój pewnie tradycyjnie za parę dni/tygodni/ewentualnie miesięcy przypomni sobie o mnie i znów zacznie wypisywać poematy miłosne i jak to się zmienił, jaką to będziemy mieć świetlaną przyszłość itp.
co oni mają w głowach

Dokładnie Parę miłych słów i że niby mam paść na kolana i błagać żeby ze mną był

[faeria]

Napisane przez Esia_90

Dokładnie Parę miłych słów i że niby mam paść na kolana i błagać żeby ze mną był

lepiej tego bym już nie ujęła

[Ivy_rose]

Dzisiaj mijają dokładnie 4 tygodnie... I zaczęłam przez to o nim myśleć.

Ja strasznie jestem nastawiona na daty, rocznice, ogólnie numery itp. i niepotrzebnie przeżywam takie dni....

[Kalioope]

Napisane przez Esia_90

Dokładnie Parę miłych słów i że niby mam paść na kolana i błagać żeby ze mną był

To moj jest lepszy. Najpierw mowi jak to sie zmienił i jak bardzo chce ze mna byc, dlaczego mowie, ze juz nic do niego nie czuje a później zaczyna drzec na mnie morde. I w tym momencie sie rozlaczam. No cyrk
Dodam, ze odbieram tel tylko dlatego, ze wisi mi kase.

[czaroownica87]

Cześć Dziewczynki
Widzę, że doszło kilka nowych "twarzy".
Cóż, dacie radę czy w to teraz wierzycie, czy nie.

Ja od czasu urlopu nie zaglądałam tutaj bo weszłam chyba na właściwe tory Wyszalałam się, odpoczęłam, ale i jeszcze mocniej zdystansowałam do facetów. Swoje powody mam, ale nei chce mi się o nich rozpisywać

Do byłego zajrzałam na profil (babska ciekawość i nic poza tym) i śmiać się chce po tym co ujrzałam Fotki, fotki, fotki. Kocham, kocham, kocham itd Czyli standardzik A niech sobie kocha i żyje długo i szczęśliwie z nią mnie już to nie rusza bo widzę, że zakochana to ja byłam w złudnym i fałszywym wyobrażeniu o nim jakie mi dawał
Takim facetem, jakim okazał się być nawet bym się nie zainteresowała.
Jest dla mnie żałosny.

Ogólnie nie rozmyślam o nim Chcę skupić się na sobie. Do facetów też mnie nie ciągnie jakoś specjalnie. Jasne, jakby się pojawił ktoś ciekawy to kto wie, ale póki co nie wierzę w nich

Najważniejsze, że uczucie do niego minęło i jestem znów szczęśliwą, uśmiechniętą dziewczyną
Wiem też, że wszystko (w tym nastrój) zależy ode mnie. Nie ma co płakać/tęsknić za kimś, kto nie jest tego wart.
Wam też się uda
Wiem, że mój związek nie trwał długo więc i pewnie mi lżej, ale pamiętajcie, że jesteście silne i sobie poradzicie Czas jest Waszym sprzymierzeńcem.

Żegnam się więc z Wami, gdyż nie chcę wracać do "tematu" nie czuję już takiej potrzeby
Pewnie zaglądnę tu nieraz zerknąć co tam u Was. Mam nadzieję, że będziecie szybciutko stąd "znikać" Czego Wam z serca życzę

Powodzenia!

Napisane przez nie_powiem

[...]

Czuję się znacznie szczęśliwsza i zdrowsza.
[...]

Nie schudłam szczególnie. Lecz mimo to wypiękniałam. Zrobiłam się bardziej pewna siebie i bardziej o siebie dbam.
Od października zaczynam drugi kierunek. Jest super!


Naprawdę to mija. Wiem, że jest trudno, ale to mija. Dla przypomnienia powiem, że moim problemem było chyba uzależnienie od eks.. Kolosalna miłość do niego. Byłam chora z miłości. Zazdrość wylewała mi się uszami.
Myślałam, że nigdy nie pogodzę się ze stratą skoro mam taki problem. A teraz słyszę, że jakaś u niego jest czy sypia i nie rusza mnie to




Na razie nie przejmować się znajdowaniem kogoś i szukaniem szczęścia na siłę. Na razie, w takim stadium porozstaniowym trzeba zająć się sobą.

Być dla siebie dobrym, rozpieszczać się. Zrobić wszystko, by być piękną i szczęśliwą. Dla siebie i ze sobą.

Trzeba sobie uświadomić, że by zbudować szczęście z inną osobą, najpierw trzeba być fair, być dobrym dla siebie i szczęśliwym ze sobą. To jest fundament do budowania zdrowego, trwałego związku potem.

Zawsze można także skorzystać z porady psychologa. Kilka sesji nikomu nie zaszkodzi i nie ma się czego wstydzić.

Póki co bycie szczęśliwym wydaje się być dla Was niemożliwe. To normalne. Ale w ostatnim czasie sporo kobiet z mojej "generacji" się odezwało bo minął nam rok. I nadeszła pora na podsumowanie.
I wszystkie napisały, że są szczęśliwsze. Że coś w końcu osiągnęły!

Da się, oj da..

BRAWO ZA TE SŁOWA
KOBIETKI, PROSZĘ PRZECZYTAĆ I ZAPAMIĘTAĆ NA WIEKI WIEKÓW. AMEN

[TancerzTango]

Napisane przez Kalioope

Dodam, ze odbieram tel tylko dlatego, ze wisi mi kase.

The best

[59948cd2ebf6af35ac1fc5fcbd1b9d76a13fc081_60625bf257f97]

Hej. Dziś łapie mnie nienawiść do Exa. To nie odbicie siebie widze w jego oczach. Gdy na mnie patrzy , to jakby mogl spojrzec w kazdy zamarek mojej duszy ... Przy nim , w jego oczach, dla niego staje sie po prostu przezroczysta. On jest przezroczysty dla mnie.
Jest coraz łatwiej uwierzyć , że to koniec, ale chwilami nadal chcę iść na jakąś łąkę i krzyczeć, piszczeć.
Jak to wszystko mogło się Stać? Gdzie był błąd pomiędzy „księżniczko" a "jesteś żałosna" Czy to był MÓJ błąd? Tyle pytań...

[E_nigmatic]

[1=59948cd2ebf6af35ac1fc5f cbd1b9d76a13fc081_60625bf 257f97;52464767]Hej. Dziś łapie mnie nienawiść do Exa. To nie odbicie siebie widze w jego oczach. Gdy na mnie patrzy , to jakby mogl spojrzec w kazdy zamarek mojej duszy ... Przy nim , w jego oczach, dla niego staje sie po prostu przezroczysta. On jest przezroczysty dla mnie.
Jest coraz łatwiej uwierzyć , że to koniec, ale chwilami nadal chcę iść na jakąś łąkę i krzyczeć, piszczeć.
Jak to wszystko mogło się Stać? Gdzie był błąd pomiędzy „księżniczko" a "jesteś żałosna" Czy to był MÓJ błąd? Tyle pytań...[/QUOTE]

Ja się czuje totalnie tak samo dzisiaj.
Jestem w stanie totalnego rozkładu, ja już nie wiem czy za nim tęsknie, czy za tym co było, czy za kimś poprostu.
Wczoraj czułam żal, nienawiść a dzisiaj poczucie cholernej, przerażającej pustki!!

nie daje rady, siedze w pracy, nie mogę na niczym się skupić, siedzę w domu, zaczynam beczeć.
Ja nie wiem jak z tego wyjść.
Umówiłam się na weekend żeby nie siedzieć w domu ale .... nie będzie JEGO.
Takie cholerne udawanie, jakieś namiastki czegoś ....

[59948cd2ebf6af35ac1fc5fcbd1b9d76a13fc081_60625bf257f97]

Napisane przez E_nigmatic

Ja się czuje totalnie tak samo dzisiaj.
Jestem w stanie totalnego rozkładu, ja już nie wiem czy za nim tęsknie, czy za tym co było, czy za kimś poprostu.
Wczoraj czułam żal, nienawiść a dzisiaj poczucie cholernej, przerażającej pustki!!

nie daje rady, siedze w pracy, nie mogę na niczym się skupić, siedzę w domu, zaczynam beczeć.
Ja nie wiem jak z tego wyjść.
Umówiłam się na weekend żeby nie siedzieć w domu ale .... nie będzie JEGO.
Takie cholerne udawanie, jakieś namiastki czegoś ....

Ja tak samo. Tak samo nie wiem jak z tego wyjść. Siedzę w pracy, w głowie mam obłęd, nie umiem być obecna tu i teraz. Wychodzenie z domu jest dobre, bo nie ma czasu na rozpaczliwe walkowanie tematu w głowie w kolko i bez żadnych nowych wniosków, po prostu w kolko powtarzające się myśli. Brakuje mi otwartości umysłu, nie umiem w pełni się skupić na ludziach, a nawet na sobie. Cokolwiek robię, ten obłęd jest obok mnie. ale wiem jedno - trzeba trzymać się terminów, realizować wszystko punkt po punkcie, zaniedbanie którejkolwiek z rzeczy tylko cofnie nas w tył ..

[E_nigmatic]

Ja myślałam że bedę lepiej sie trzymać.
Wczoraj wierzyłam że to co najlepsze jeszcze przede mną.
A dziś widzę tylko czarną otchłań.

[59948cd2ebf6af35ac1fc5fcbd1b9d76a13fc081_60625bf257f97]

Napisane przez E_nigmatic

Ja myślałam że bedę lepiej sie trzymać.
Wczoraj wierzyłam że to co najlepsze jeszcze przede mną.
A dziś widzę tylko czarną otchłań.

Te dni się będą przeplatać. Ja jednego dnia też mam pustkę, następnego ryczę, od czasu do czasu wymyślam sobie, że zrobię to, to i to i wtedy wszystko się poukłada, czasami marzę o tym, że za miesiąc czy dwa on wróci i przeprosi, powie, że zrozumiał ,że to ze mną chce być, ale wiem że takie rzeczy zdarzają się tylko kiedy ich już nie pragniemy, jakby mieli w głowie jakiś radar. Chciałabym wyjechać . Przeprowadzić się . Brakuje mi tu miejsc wolnych od wspomnień.

[outpick]

Ja byłam w ostatni weekend z eksem na weselu (dostaliśmy zaproszenie imienne już dawno temu więc stwierdziliśmy że pójdziemy razem). Dosyć dużo ostatnio schudłam, kiecę też miałam fajną, kosmetyczka mnie malowała, więc wyglądałam naprawdę ładnie. Eks przez całą mszę wodził za mną wzrokiem (byłam świadkiem więc siedziałam gdzie indziej), na weselu chciał mnie ciągle trzymać za rękę, wpatrywał mi się głęboko w oczy, wyciągał na każde wolniejsze tańce i mocno przytulał. Teraz wydzwania do mnie praktycznie dwa razy dziennie (każda rozmowa nie krócej niż 20 minut). Jak słyszy, że byłam gdzieś u kolegów do późna to dopytuje się co tam robiłam i ewidentnie jest zazdrosny.
Jako podsumowanie mogę dodać, że najlepsza "zemsta" na eks to bycie po prostu szczęśliwym .

[gamblenka]

Napisane przez faeria

A u mnie było już dobrze, wróciłam do domu po roku studiów... i znowu, głupia, pozwoliłam sobie na uwierzenie po wysłuchaniu jego "paru" słów Że się zmienił, że miał tyle czasu na przemyślenia, że wie, co robił źle tylko mam dać trochę czasu, aby mi to pokazał Uwierzyłam dlatego, że naprawdę mnie wtedy nie zdradził - okazało się, że była to intryga wielu osób.
Jak się domyślacie, przez chwilę było fajnie miło i za chwilę znowu wyszło z niego szydło z worka, ba, nawet nie wiem, czy nie stacza się jeszcze bardziej na dno niż kiedyś Kłamca pozostaje kłamcą. Dlatego nic nie jest pewne. Może i wtedy mnie nie zdradził z tamtymi, co myślałam, ale kto wie co innego robił?
Pomęczyłam się przez parę dni aż w końcu sama powiedziałam, że mam go już dosyć (po tym, jak znów poodwalał i miał mnie w d).
Boli mnie to wszystko, że dla osób wokół, jego "przyjaciół" jest - tzn. wydaje się - taki ciepły, robi dla nich wiele, lata za nimi... mnie zawsze miał gdzieś. Chociaż z czasem już niejeden raz pokazał i innym swoje oblicze
Uważam, że nie jest to możliwe, że tylko dla mnie nie potrafił taki być. Po prostu ja, przez bardzo bliskie relacje, poznałam go najlepiej.
Niestety będę go od czasu do czasu widywać - mamy wspólnych znajomych, a ja nie mam zamiaru - już nigdy więcej - się izolować. Niech on zwiewa. Zamierzam pokazać, że jestem szczęśliwa bez niego. Że koniec tej toksycznej relacji przyniósł/przyniesie mi tylko dobro. Że to on stracił ostatnią szansę.
Mam dosyć niezdecydowanych gówniarzy, którzy mają gdzieś moje uczucia. Muszę się szanować.

To jest niewiarygodne. Ktoś, kto na zewnątrz wydaje się cudowny, w środku może się okazać szkaradny. Jak widać, szatan wciąż potrafi udawać anioła. Ale prawda i tak pozostanie prawdą.

Poza tym nawet gdyby był dla wszystkich innych tym aniołem... To i tak na to, kim człowiek jest składa się traktowanie wszystkich wokół. To tak, jakby ktoś w domu bił żonę i zastraszał dzieci, a w pracy był szanowany i uznawany za gwiazdę towarzystwa.

[E_nigmatic]

Napisane przez gamblenka

To jest niewiarygodne. Ktoś, kto na zewnątrz wydaje się cudowny, w środku może się okazać szkaradny. Jak widać, szatan wciąż potrafi udawać anioła. Ale prawda i tak pozostanie prawdą.

Poza tym nawet gdyby był dla wszystkich innych tym aniołem... To i tak na to, kim człowiek jest składa się traktowanie wszystkich wokół. To tak, jakby ktoś w domu bił żonę i zastraszał dzieci, a w pracy był szanowany i uznawany za gwiazdę towarzystwa.

No ja swojego eksa jak widać przez 3,5 roku nie poznałam ....

[outpick]

Napisane przez E_nigmatic

No ja swojego eksa jak widać przez 3,5 roku nie poznałam ....

Ludzie się zmieniają, często też na gorsze...
Ostatnio mi jeden kolega opowiadał, że nie może pozbierać się już dwa lata po rozstaniu z dziewczyną. Mówił, że na początku był dla niej dobry, a potem stał się ch*. Stwierdził, że model stawania się męskim przyrodzeniem z czasem wyniósł ze swojej rodziny, gdzie mężczyźni traktowali w taki sposób swoje żony, a one dalej były z nimi. Jego dziewczyna była jednak mądrzejsza i się rozstali. Potem faktycznie się zmienił (wiem od innego kolegi) i teraz jest do rany przyłóż, miał tam szanse na bycie z innymi ale ciągle myśli o tej swojej "życiowej miłości", jak to ją nazywa. Niestety, faceci często żeby docenić kobietę, muszą ją stracić.