Powiedz to tutaj cz. 66.

[Mija62]

Wiesz, myślę że oboje jesteśmy ofiarami jakiegoś głupiego mega nieporozumienia, ewentualnie to czyjaś intryga.
Innej opcji nie ma, bo nie wierzę w twoją winę.

[MeIike]

Rzadko boli mnie głowa, ale dziś jak zaczęła, to nawet po Apapie nie przechodzi. Miałam iść biegać dzisiaj, może jak się zmęczę i dotlenię to się poprawi

[PumpkinEyes]

Napisane przez MeIike

Rzadko boli mnie głowa, ale dziś jak zaczęła, to nawet po Apapie nie przechodzi. Miałam iść biegać dzisiaj, może jak się zmęczę i dotlenię to się poprawi

Wysiłek fizyczny przy bólu głowy nieznanej przyczyny jest chyba nienajlepszym pomysłem.

______

Kocham Cię za to, że kiedy napisałam, że kupiłam szarą renetę i zapytałam czy pieczemy razem szarlotkę to od razu się ucieszyłeś. Robienie razem rzeczy jest super, a jak można potem zjeść pyszne ciasto to jeszcze lepiej.

[pixelova]

W zbiorkomie powinny być jednoosobowe siedzenia do jazdy tyłem. Przecież jeśli ktoś tam siada to liczy, że nikt się nie dosiądzie

Planowo jutro pierwsza chemioterapia. Obiecałam tym "wszystkim" na górze, że zrobię wszystko co w mojej mocy i co się da. Po tylu przygodach, po tylu miesiącach nerwów, tomografii, badań, zwolnień, pampersów i urlopów. Przecież to wszystko musi się dziać po coś. Nie można zostawiać tak człowieka z niczym...

Wysłane z mojego RMX3771 przy użyciu Tapatalka

[zuzka0]

Napisane przez Sz05

Moja znajoma dostała takie same teksty od potencjalnej teściowej...

Wysłane z mojego motorola edge 30 neo przy użyciu Tapatalka

Potencjalna teściowa na szczęście jest złotą kobietą, te teksty są od ciotki TŻ. Okropna baba, serio, jest tak bezczelna, że pod koniec dnia już ją po prostu ignorowałam.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Sz05]

Napisane przez zuzka0

Potencjalna teściowa na szczęście jest złotą kobietą, te teksty są od ciotki TŻ. Okropna baba, serio, jest tak bezczelna, że pod koniec dnia już ją po prostu ignorowałam.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

To jest chociaż szansa, że nie będziesz jej za często widywać.

Wysłane z mojego motorola edge 30 neo przy użyciu Tapatalka

[HermiJona]

Czuję emocje, swoje prawdziwe. Uczę się ich na nowo albo dopiero odkrywam. Ciekawa podróż.

Tylko trochę boli świadomość, że w sumie nikogo nie obchodzi zbytnio moja osoba..i jest się samym.

[Imperfecta]

Ale Lublin jest piękny, chętnie wrócimy

[karawanna]

Ale głupotę dzisiaj palnęłam w pracy, aż mam ciary żenady na samą myśl :/

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

[panna_felicjanna]

Napisane przez Mijanou

Pozwólsobie na żałobę. Na złość, na łzy, na krzyk. Żałoba jest jak płomien- musi się wypalić.
Z doswiadczenia powiem Ci, że ten ból będzie coraz mniejszy i mniejszy. I w końcu nadejdzie taki dzień, gdy będziesz w stanie śmiać się bez łez, gdy przypomnisz sobie jakąś zabawną historię, powiedzonko, anegdotę z udziałem tego, za kim płaczesz teraz. Nie wiem, kiey to nastąpi, bo różni ludzie potrzebują różnego czasu. Ale tak będzie.

Napisane przez Mijanou

Ja myślę, że aktualnie Tato ze swoim najlepszym przyjacielem dowodzą statkiem, który pływa gdzieś po bezkresnych Niebieskich Oceanach. Obalają piwko, śmieją się, jak zawsze. Są znów młodzi, pełni nadziei i pasji życia. W koncu z nimi nigdy nie było nudno i zawsze "się działo".
Ja już swoją żałobę zakonczyłam. Teraz życzę Tacie stopy wody pod kilem, bezkresnego wodnokręgu i bajecznych portów, do których swój statek poprowadzi. Mogę się śmiać z powiedzonek, które zapamiętałam ("dziecko, ty sobie kup furmankę bo na kierowcę się nie nadajesz", "Mija, zepnij ye włosy bo wyglądasz jakby piorun doopnął w szczypiorek"). Mogę czuć miłe ciepło w sercu na wspomnienie bycia noszoną "na barana" w dzieciństwie Już nie boli. Teraz te wspomnienia są jak bezpieczny, ciepły kocyk.

Dziewczyny, z Wami będzie tak samo. Obiecuję.

Dziękuję Ci Kochana za te mądre słowa.
Chyba potrzebuję teraz takiego zapewnienia, że jeszcze kiedyś będę w stanie żyć pełnią życia, a ból będzie mniejszy.

Napisane przez ciasteczkowa_panna

łączę się w bólu, mam to samo.

Przytulam.

Napisane przez gothka152

Bardzo, bardzo długo dochodziłam do siebie po śmierci moich nienarodzonych sióstr. To były najgorsze dni mojego życia- nadal tak je postrzegam. Nigdy- wcześniej ani później- nie spotkały mnie większe tragedie. Mój świat kończył się dwa razy. Dwa razy moje serce pękało na milion kawałków...

Moje siostry miały być spełnieniem moich marzeń o kochającej rodzinie. Kiedy oczekiwaliśmy ich przyjścia na świat, byłam już nastolatką. Wierzyłam, że dam im wszystko to, czego mnie w dzieciństwie nie dano.
Było tak blisko i nagle wszystko runęło...

Kiedy odchodzi ktoś, kto zdążył się urodzić i trochę pożyć, ludzie rozumieją, że bliscy przeżywają jego odejście, przechodzą żałobę. Dają rodzinie prawo do smutku i łez.
Kiedy umiera dziecko, o którego istnieniu niewielu nawet wiedziało, niektórzy sądzą, że lepiej będzie udawać, że nigdy go nie było. Nie pytają, jak się czujesz. Nie pytają, czy miało imię. W jaki sposób zostało pochowane.
Bo to ,,tylko" nienarodzone dziecko. ,,Tylko" siostry. A śmierć zawsze boli tak samo...

Myślałam, że nigdy nie przestanę płakać nocami. Wspominać dni, kiedy umarły i kiedy miały się urodzić. Latami liczyć, jak duże już byłyby z nich dziewczynki. Patrzeć na dzieci w ich wieku i zastanawiać się, do kogo byłyby podobne.
Nie umiałam się śmiać. Później nie dawałam sobie prawa do uśmiechu. Nie chciałam się uśmiechać, kiedy one leżą w grobie- tak to postrzegałam.
Nie miałam też nikogo, komu mogłabym o tym wszystkim opowiedzieć. Nikogo, kto poszedłby ze mną na cmentarz i najzwyczajniej w świecie wysłuchał. Wszystkie łzy wypłakałam w samotności. Co noc śniły mi się w koszmarach martwe dzieci.

Minęło już 20 i 18 lat. Śmierć moich sióstr wypaliła mnie do cna; zgniotła, zdruzgotała, zmiażdżyła. Nie sądziłam, że będę zdolna przeżyć taki ból. Ale przeżyłam...
Mam swoją historię, swoje tajemnice. Zabliźnioną ranę w sercu i cień smutku, który zawsze będzie błąkał się na mojej twarzy.
Straciłam coś, czego nigdy nie odzyskam- i nigdy nie będę już tym samym człowiekiem, którym byłam, zanim to wszystko się stało. Nigdy nie zapomnę dwóch, maleńkich dziewczynek, którym nie dane było się urodzić. Nigdy nikt nie powie mi, że przecież nawet ich nie znałam. Serce wie i wiedzieć będzie zawsze.
Zawsze będę je kochać.
Jestem o tą straszną historię słabsza- i silniejsza jednocześnie, bo pomimo wszystko przeżyłam. Wstałam. Zhardziałam.
Pewnego dnia znów pozwoliłam sobie popatrzeć na świat bez wyrzutów sumienia, że ja mogę- a one nie. Wystawiłam twarz do słońca. Zdjęłam buty, żeby poczuć pod stopami świeżą, zieloną trawę.
Wierzę, że pewnego dnia poznam moje dziewczynki.

Wiem, że moja historia to nie to samo, co śmierć rodzica, ale chciałam się tym podzielić.

Nie to samo, wiadomo. Ale każda żałoba ma inne oblicze.
Nie umniejszałabym Twojemu cierpieniu, Twoja mama na pewno też okropnie to przeżyła.

Moja siostra rok temu urodziła martwe dziecko. Domyślam się o czym mówisz.

[9cf1d31d279bad27b001c12cbf2de6a056fa95f2_6583802d27f04]

Napisane przez gothka152

Bardzo, bardzo długo dochodziłam do siebie po śmierci moich nienarodzonych sióstr. To były najgorsze dni mojego życia- nadal tak je postrzegam. Nigdy- wcześniej ani później- nie spotkały mnie większe tragedie. Mój świat kończył się dwa razy. Dwa razy moje serce pękało na milion kawałków...



Moje siostry miały być spełnieniem moich marzeń o kochającej rodzinie. Kiedy oczekiwaliśmy ich przyjścia na świat, byłam już nastolatką. Wierzyłam, że dam im wszystko to, czego mnie w dzieciństwie nie dano.

Było tak blisko i nagle wszystko runęło...



Kiedy odchodzi ktoś, kto zdążył się urodzić i trochę pożyć, ludzie rozumieją, że bliscy przeżywają jego odejście, przechodzą żałobę. Dają rodzinie prawo do smutku i łez.

Kiedy umiera dziecko, o którego istnieniu niewielu nawet wiedziało, niektórzy sądzą, że lepiej będzie udawać, że nigdy go nie było. Nie pytają, jak się czujesz. Nie pytają, czy miało imię. W jaki sposób zostało pochowane.

Bo to ,,tylko" nienarodzone dziecko. ,,Tylko" siostry. A śmierć zawsze boli tak samo...



Myślałam, że nigdy nie przestanę płakać nocami. Wspominać dni, kiedy umarły i kiedy miały się urodzić. Latami liczyć, jak duże już byłyby z nich dziewczynki. Patrzeć na dzieci w ich wieku i zastanawiać się, do kogo byłyby podobne.

Nie umiałam się śmiać. Później nie dawałam sobie prawa do uśmiechu. Nie chciałam się uśmiechać, kiedy one leżą w grobie- tak to postrzegałam.

Nie miałam też nikogo, komu mogłabym o tym wszystkim opowiedzieć. Nikogo, kto poszedłby ze mną na cmentarz i najzwyczajniej w świecie wysłuchał. Wszystkie łzy wypłakałam w samotności. Co noc śniły mi się w koszmarach martwe dzieci.



Minęło już 20 i 18 lat. Śmierć moich sióstr wypaliła mnie do cna; zgniotła, zdruzgotała, zmiażdżyła. Nie sądziłam, że będę zdolna przeżyć taki ból. Ale przeżyłam...

Mam swoją historię, swoje tajemnice. Zabliźnioną ranę w sercu i cień smutku, który zawsze będzie błąkał się na mojej twarzy.

Straciłam coś, czego nigdy nie odzyskam- i nigdy nie będę już tym samym człowiekiem, którym byłam, zanim to wszystko się stało. Nigdy nie zapomnę dwóch, maleńkich dziewczynek, którym nie dane było się urodzić. Nigdy nikt nie powie mi, że przecież nawet ich nie znałam. Serce wie i wiedzieć będzie zawsze.

Zawsze będę je kochać.

Jestem o tą straszną historię słabsza- i silniejsza jednocześnie, bo pomimo wszystko przeżyłam. Wstałam. Zhardziałam.

Pewnego dnia znów pozwoliłam sobie popatrzeć na świat bez wyrzutów sumienia, że ja mogę- a one nie. Wystawiłam twarz do słońca. Zdjęłam buty, żeby poczuć pod stopami świeżą, zieloną trawę.

Wierzę, że pewnego dnia poznam moje dziewczynki.



Wiem, że moja historia to nie to samo, co śmierć rodzica, ale chciałam się tym podzielić.

Oczy mi się spociły od tego... O takiej pięknej miłości siostrzanej dawno nie czytałam

Wysłane z mojego CPH1931 przy użyciu Tapatalka

[Agnek]

Ja chyba nie wierzę w miłość.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[saskiab]

Napisane przez Mija62

Przypominam tylko ze olejek nie można nakładać na 'czyste' włosy, tzn bez wcześniejszego nałożenia odżywki, czy to ze spukiwaniem, czy bez.

Ja przy każdym myciu nakładam odżywkę. A dlaczego nie można na czyste włosy z ciekawości ? Bo ja nakładam odżywkę ,spłukuje I potem olejek

---------- Dopisano o 20:03 ---------- Poprzedni post napisano o 19:55 ----------

Nie chce się tak czuć. W każdej znajomości jakbym była jakaś gorsza i się o nią prosiła. Bo czuję że nikomu nie zależy

[Higurashi]

To bardzo zabolało. Czasem zamiast być szczerym można się po prostu zamknąć, jeśli nie ma się nic wartościowego ani pomocnego do powiedzenia. Naprawdę nie wiem, co miałeś zamiar tym osiągnąć.

Sent from my M2101K6G using Tapatalk

[Snowdrop_]

Nie mam pieniędzy na sukienki a dalej je zamawiam. Nie wiem od kogo je wezmę jak przyjdzie opłacić... Ale na wytłumaczenie swoje mam, że do tej pory przez całe dorosłe życie miałam tylko jedną sukienkę, poza tą z wesela siostry.
I że bardzo szanuję ubrania, jak coś kupuję to na wiele następnych lat, teraz zdarza mi się nosić rzeczy ze szkoły (nie studiów).
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[thalia666]

Wąteczku, proszę Cię dziś o Twoja magię.

Wysłane z mojego SM-M515F przy użyciu Tapatalka

[aninudy]

Jestem zmęczona i mi się nie chce.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Astra_86]

To była mądra decyzja.

[Agnek]

Nie ma urlopu bez snu o pracy


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[saskiab]

Chce przestać o nim myśleć. Zawsze ja się do każdego odezwę i do niego też pierwsza bo się boje zakończenia znajomości albo że coś zrobi i powie że to dlatego że nie gadaliśmy. Cały czas mam lek od jakiegoś czasu w tej relacji.
Teraz też po huj napisałam i nic Taki magiczny sposób żeby kogoś z serca usunąć to bym skorzystała. Żeby mi był obojętny on albo inne osoby na których mnie zależy a w drugą stronę nie bardzo to tak jest.
I jeszcze bardziej przez to tęsknię.

[LiviaVe]

To już tydzień, jak nie rozmawiamy. Nie wiem jak mi z tym. Chyba wewnętrznie trochę źle. Nie wiem co robić dalej. Nie chcę dopuścić do siebie myśli, że przecież dokładnie wiesz o co mi chodzi, a mimo to również milczysz.
Zawsze różniła nas tylko ta jedna rzecz; przez tę jedną rzecz dwa lata temu zrobiłam coś, co konsekwencje ma do dzisiaj. Coś, co mnie zmieniło, uświadomiło mnóstwo rzeczy, a mimo to - nadal tu jestem. Może to tylko kiepskie wytłumaczenie, może niepotrzebne usprawiedliwienie, ale zadziałał efekt kuli śnieżnej.
Dzisiaj wiem, że to musi być już ostatnia taka sytuacja, bo dalej tak nie możemy. To przerażające, że jedna rzecz może tak poróżnić dwoje ludzi. Tylko jedna.

Wysłane z mojego SM-G781B przy użyciu Tapatalka

[kasia0912]

Nie ma 9 ,a już dzień do d....

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Dagunia]

Napisane przez Mijanou

Pozwólsobie na żałobę. Na złość, na łzy, na krzyk. Żałoba jest jak płomien- musi się wypalić.
Z doswiadczenia powiem Ci, że ten ból będzie coraz mniejszy i mniejszy. I w końcu nadejdzie taki dzień, gdy będziesz w stanie śmiać się bez łez, gdy przypomnisz sobie jakąś zabawną historię, powiedzonko, anegdotę z udziałem tego, za kim płaczesz teraz. Nie wiem, kiey to nastąpi, bo różni ludzie potrzebują różnego czasu. Ale tak będzie.

Piękne słowa.
Podpisuje się pod nimi. Dokładnie tak to u mnie wyglądało.




---------------------------------------------
Wyszedłeś po bułki, a przyniosłeś mi kwiaty i cynamonkę.

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Trzeci dzień bólu głowy i męczące sny o pracy. Niech to się już skończy, jeszcze przetrwać te dwa tygodnie
Dobrze zrobiłam. Dobrze być fair.

[9cf1d31d279bad27b001c12cbf2de6a056fa95f2_6583802d27f04]

Dużo się dzieje to dobrze. Czekam jednak na tę jedną ważną wiadomość

Wysłane z mojego CPH1931 przy użyciu Tapatalka

[aninudy]

Jutro się okaże czy to zrobiłam dzisiaj głupotę level master czy nie. Znowu ręce mi się trzęsą.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Astra_86]

Nigdy nie sądziłam, że wejdę tak głęboko w swoje emocje.

[aninudy]

Ja pikole. Mam ochotę się zwymyślać. Wyzwać od najgorszych. Głupia ja.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

ale dziś beznadziejny dzień pod kątem pracy. tyle dobre, że dziś i jutro praca z domu, ale i tak nie uciekłam od pewnych osób. przydałby się jakiś dłuższy weekend...

[thalia666]

Dziękuję, dziękuję, dziękuję!
Udało się! Zdałam tak dobrze, że nie ide na ustny!

Wysłane z mojego SM-M515F przy użyciu Tapatalka