Co rodzice powinni zapewnić dziecku?

[ama]

Napisane przez Varga

Wiesz, chodzi mi raczej o to, że elektronika rozwija się bardzo szybko. 10 lat temu chodziłam do kawiarenki internetowej żeby pisać prace na studia, bo nie miałam komputera. Teraz są tablety, dzieciaki latają ze smartfonami. Zobacz jaki postęp nastąpił w 10 lat. Co 2-3lata pojawia się coś zupełnie nowego, laptop z dotykowym ekranem, tablet. Czy dziecku należy kupować te wszystkie sprzęty?

Umiar moim zdaniem jest najlepszym środkiem. Nie wyobrażam sobie maturzysty, który nie ma komputera, bo to teraz naprawdę podstawa funkcjonowania. Podobnie z posiadaniem telefonu. Ale naprawdę nie trzeba dzieci zasypywać iphonami i tabletami. Wszystko tez zależy od zainteresowań dziecka. Jeśli widać, ze ciągnie je do informatyki i na tym sprzęcie robi cos innego oprócz gier i sweet foci to moze mądre jest fundnięcie sprzętu z większymi możliwościami. Nie uwazam nastomiast, zeby kupować dzieciakowi ciagle cos nowego, bo tak. Telefon dla gimnazjalisty i komputer to normalna sprawa. Tablet moze w ramach jakiejs nagrody, ale naprawdę z umiarem, szczegolnie, ze dzieciaki żyją teraz tymi zabawkami i netem zamiast robic cos bardziej konstruktywnego.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez Varga

Wiesz, chodzi mi raczej o to, że elektronika rozwija się bardzo szybko. 10 lat temu chodziłam do kawiarenki internetowej żeby pisać prace na studia, bo nie miałam komputera. Teraz są tablety, dzieciaki latają ze smartfonami. Zobacz jaki postęp nastąpił w 10 lat. Co 2-3lata pojawia się coś zupełnie nowego, laptop z dotykowym ekranem, tablet. Czy dziecku należy kupować te wszystkie sprzęty?

Zależy w jakim wieku jest córa, jeśli jest nastolatką, to myślę, że można zafundować jej własnego laptopa (nie rozumiem fenomenu tabletów zupełnie, ani to telefon, ani to komputer, dla mnie zupełnie zbędny gadżet), ale myślę, że dzieci z podstawówki mogą spokojnie korzystać z domowego sprzętu. A z telefonami, no cóż, jak sobie przypomnę rodziców pierwszy telefon (taka cegła Panasonic, która mogłaby łeb rozbić ), albo mój, to aż na śmiech bierze, teraz dzieci mają smartfony, bo tak technika poszła do przodu, myślę, że akurat telefon, ogólnie technika to nic złego, trzeba tylko nauczyć dziecko dobrze i bezpiecznie z tych dobrodziejstw korzystać (chociaż trochę żałuję chwilami, że technika tak poleciała, bo okropnie większość ludzi, hmm, rozleniwia, upośledza kontakty z innymi itd.). Ale absolutnie nie musisz kupować dziecku wszystkich sprzętów, gadżetów, tutaj się to niczym nie różni od kupowania np. wszystkich zabawek, jakich sobie dziecko zażyczy.

[ama]

Napisane przez greenlemon

Ostatnio córka szefowej przyszła do nas do pracy, dziewczynka w wieku 14 lat, pół godziny jęczała by matka kupiła jej jakiegoś smartfona za 2000 zł, "bo pol klasy już ma".

Moim zdaniem to przesada. 2000 zł na smartfona bym dziecku nie dała, ale już 10 000 np. na aparat ortodontyczny czy spiąć tylek o kredyt na większe mieszkanie i własny pokój dla dziecka - już tak.


18 latek to ma siedzieć na 4 literach i kuć matematykę do matury, a nie na kasie za 300 zł w weekendy pracować.

klask i:

Smartfona za 2000 to ja bym i sama sobie nie kupiła, bo i po co skoro i tak wykorzystam moze jakaś jedna piątą jego funkcji.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez greenlemon

Ostatnio córka szefowej przyszła do nas do pracy, dziewczynka w wieku 14 lat, pół godziny jęczała by matka kupiła jej jakiegoś smartfona za 2000 zł, "bo pol klasy już ma".

Moja reakcja:

[kaledonia]

Napisane przez fdhgfhjhkghgfdh

Wiele osób zagląda na ten dział, i wiele osób się udziela, więc mam nadzieję, że wątek rozkwitnie, i sporo osób poda swoją opinię na ten temat

Trochę się ostatnio poprztykałam z mamą, i w sumie jestem ciekawa jak wy lub wasi rodzice postrzegacie pomoc dzieciom. Chcę sprawdzić, jak jest w innych rodzinach, jak to u was w wygląda.

Czy wystarczy urodzić dziecko i dać mu miłość? Czy coś jeszcze? Pieniądze, ubrania, wycieczki? Akademik, środki na życiem, kursy, szkolenia?
Piszcie!

Szeroko pojęta edukacja i wykształcenie, solidne wykształcenie.
Kursy językowe to już od dawna wydawało mi się,że standard, taniec i rytmika też. Jak dziecko ma predyspozycje i chce to i skrzypce i basen.

To się w późniejszym życiu bardzo docenia. Nie to czy miałam domek Barbie i klocki Lego,ale ten trud włożony w edukację, która nigdy tania nie była. To nie jest tak,że kiedyś było i super i tanio,a teraz nie. Nie było,ale rodzice jakoś zaciskali pasa,odkładali kasę byśmy z bratem się wykształcili.
Dlatego ilość dzieci to się powinno kalkulować czy wszystkie będziemy zdolni wykształcić w miarę jednakowo i wychować. Do tego nie chciałabym zakładać,iż jakoś to będzie, ubranka się dla dzieci zorganizuje, wózek ktoś pożyczy i będzie się kręcić. Z takim podejściem to się można naprawdę przejechać,bo co jak nie będzie chętnych do pomocy,babcia odmówi darmowego niańczenia wnuka

Praca dzieci czy młodzieży ...jestem na nie. Tego ode mnie nie wymagano i ja nie będę wymagać.

[aante_e]

Oprócz podstawowych rzeczy, które wymieniłyście, uważam że trzeba pomóc dziecku wybrać odpowiedni zawód, ukierunkować, żeby nie studiowało dla samego mgr. Pewnie wiele osób odbierze to jako nadmierne ingerowanie w życie dziecka, ograniczanie itp. ale biorąc pod uwagę rzesze bezrobotnych i studiowanie dla imprez, jako rodzic nie zamierzam patrzeć na 5 zmarnowanych lat dziecka. A jak chce studiować dla samej idei to może zaocznie i od razu wyrabiać sobie doświadczenie, nawet na początku za darmo, ale żeby potem nie zostało z ręką w nocniku.

Akurat jestem w wieku, gdy większość znajomych albo już jest 2-3 lata po studiach, albo właśnie kończą i jednak zdarza się słyszeć, że gdyby rodzice mi wtedy powiedzieli. Jest też kilka osób, które po 1-2 latach studiowania albo rzuciły pierwszy kierunek albo coś dobrały i często mówią, żegdyby ktoś im podpowiedział po maturze Wiadomo, nie każde dziecko posłucha, ale zawsze coś tam im zostanie w głowie, a jednak uważam że w wieku 18 lat mało jest ludzi, którzy mają konkretne wyobrażenie o życiu zawodowym i zarabianiu na utrzymanie. A w wielu domach rodzice nie interesują się dalszą edukacją dzieci.

Napisane przez Varga

A co sądzicie o coraz nowszych, droższych zabawkach?
Rodzicie powinni dziecku fundować tablety i inne cuda czy jednak rodzic nie kupujący nie powinien mieć dzieci?
Przez ostatnie miesiące dręczy mnie ta kwestia, bo jeszcze 10lat i córka będzie chciała coraz to nowszy sprzęt elektroniczny. Będę złą matką jeśli po prostu powiem nie?

Najdroższego sprzętu tylko dla dziecka bym nie kupiła. Jeżeli byłby to sprzęt ogólnodomowy typu telewizor, sprzęt nagłaśniający, komputer czy inne bajery, to jeżeli by był potrzebny to tak, ale nie dla samego szpanu.
Jeżeli chodzi o smartfony to fajnym rozwiązaniem jest dołożenie np 200-300 zł (czy mniej, to już wg uznania i możliwości), a resztę niech dziecko samo nazbiera z kasy z prezentów urodzinowych, imieninowych, gwiazdkowych i darów od rodziny Wtedy nie wyda kasy na głupoty, bo 50 zł można przepuścić w galerii, a jak mu bardzo zależy to uzbiera. Jak nie to jakiś telefon rodzice za te 200-300 zł kupią, wiadomo że nie najbardziej trendy.

[BioIvO]

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;46662001]
Naprawdę nie widzisz różnicy w ocenie pracodawcy 18-latka po liceum, a magistra?[/QUOTE]
W moich stronach prace na wakacje szybciej znajdzie 18 latek niż bezrobotny magister. Do kelnerowania czy kręcenia lodów zdecydowanie chętniej przyjmują chętną do pracy młodszą młodzież niż ewentualnie zmanierowanych ludzi z wykształceniem.
Jeśli mam na myśli pracę młodocianych to chodzi mi o prace w wakacje np. przy zbiorze owoców, sprzedaży lodów itp. Dzięki takiej pracy można mieć pieniądze na lepszy ciuch, kurs, czy wycieczkę.
Nie każdy uczeń tak się zmęczy nauką, żeby musiał odpoczywać przez bite 2 miesiące. Poza tym praca na promocji od czasu do czasu w roku szkolnym tez nie powoduje zaległości z nauce.

[kisielova]

Varga- pytasz o sprzęt elektroniczny dla dzieciaków.
Mam sporo młodsze rodzeństwo, które weszło w etap potrzeby posiadania wszystkiego co nowe, a im bardziej firmowe i droższe tym lepiej. Rodzice powiedzieli, że dostanie, co tylko chce, jeśli nazbiera połowę kwoty. Tak więc odkłada swoje kieszonkowe, pieniądze z prezentów świątecznych, urodzinowych i innych takich.
Ostatnio nazbierał połowę na jakiś konkretny typ smartfona i wtedy stwierdził, że tyle czasu zbierał, że szkoda mu to wydać i kupił na pół z rodzicami duzo tańszy telefon.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez BioIvO

W moich stronach prace na wakacje szybciej znajdzie 18 latek niż bezrobotny magister. Do kelnerowania czy kręcenia lodów zdecydowanie chętniej przyjmują chętną do pracy młodszą młodzież niż ewentualnie zmanierowanych ludzi z wykształceniem.

No to jest oczywiste, ale na kręceniu lodów (khe khe khe ) nie zarobisz na samochód, mieszkanie, kursy i coś tam jeszcze, ogólnie mówiąc "na życie" na tym nie zarobisz. Tylko najwyżej żeby sobie wycieczkę zafundować, a chyba nie o tym mówimy

---------- Dopisano o 16:15 ---------- Poprzedni post napisano o 16:14 ----------

Napisane przez kisielova

Varga- pytasz o sprzęt elektroniczny dla dzieciaków.
Mam sporo młodsze rodzeństwo, które weszło w etap potrzeby posiadania wszystkiego co nowe, a im bardziej firmowe i droższe tym lepiej. Rodzice powiedzieli, że dostanie, co tylko chce, jeśli nazbiera połowę kwoty. Tak więc odkłada swoje kieszonkowe, pieniądze z prezentów świątecznych, urodzinowych i innych takich.
Ostatnio nazbierał połowę na jakiś konkretny typ smartfona i wtedy stwierdził, że tyle czasu zbierał, że szkoda mu to wydać i kupił na pół z rodzicami duzo tańszy telefon.

O, to też jest bardzo fajny sposób, ja tak na swojego laptopa kilka lat temu odkładałam

[ama]

Napisane przez aante_e

Oprócz podstawowych rzeczy, które wymieniłyście, uważam że trzeba pomóc dziecku wybrać odpowiedni zawód, ukierunkować, żeby nie studiowało dla samego mgr. Pewnie wiele osób odbierze to jako nadmierne ingerowanie w życie dziecka, ograniczanie itp. ale biorąc pod uwagę rzesze bezrobotnych i studiowanie dla imprez, jako rodzic nie zamierzam patrzeć na 5 zmarnowanych lat dziecka. A jak chce studiować dla samej idei to może zaocznie i od razu wyrabiać sobie doświadczenie, nawet na początku za darmo, ale żeby potem nie zostało z ręką w nocniku.

Akurat jestem w wieku, gdy większość znajomych albo już jest 2-3 lata po studiach, albo właśnie kończą i jednak zdarza się słyszeć, że gdyby rodzice mi wtedy powiedzieli. Jest też kilka osób, które po 1-2 latach studiowania albo rzuciły pierwszy kierunek albo coś dobrały i często mówią, żegdyby ktoś im podpowiedział po maturze Wiadomo, nie każde dziecko posłucha, ale zawsze coś tam im zostanie w głowie, a jednak uważam że w wieku 18 lat mało jest ludzi, którzy mają konkretne wyobrażenie o życiu zawodowym i zarabianiu na utrzymanie. A w wielu domach rodzice nie interesują się dalszą edukacją dzieci.



Najdroższego sprzętu tylko dla dziecka bym nie kupiła. Jeżeli byłby to sprzęt ogólnodomowy typu telewizor, sprzęt nagłaśniający, komputer czy inne bajery, to jeżeli by był potrzebny to tak, ale nie dla samego szpanu.
Jeżeli chodzi o smartfony to fajnym rozwiązaniem jest dołożenie np 200-300 zł (czy mniej, to już wg uznania i możliwości), a resztę niech dziecko samo nazbiera z kasy z prezentów urodzinowych, imieninowych, gwiazdkowych i darów od rodziny Wtedy nie wyda kasy na głupoty, bo 50 zł można przepuścić w galerii, a jak mu bardzo zależy to uzbiera. Jak nie to jakiś telefon rodzice za te 200-300 zł kupią, wiadomo że nie najbardziej trendy.

Masz swieta racje z tym ukierunkowaniem dziecka. Ja jestem klasycznym przykładem jak dziecko bardzo zdolne, z wygranymi olimpiadami, samymi szóstkami w jednym z lepszych ogólniaków w Polsce bije sie teraz o prace sekretarki i nienawidzi całym sercem tego co robi. Gdyby tylko rodzice bardziej sie zainteresowali wyborem i ponaciskali trochę....

[greenlemon]

.

[201803290936]

Poza sprawami oczywistymi, jak wsparcie uczuciowe, wystarczająca przestrzeń życiowa, stabilność i poczucie bezpieczeństwa, rodzice przede wszystkim powinni zapewnić dziecku możliwość rozwoju - na miarę jego zdolności, możliwości i częściowo chęci (częściowo, bo wiadomo, że człowiekowi się nie zawsze samemu z siebie chce).

[mikia20]

Do tej pory nie ogarniam tych "nstolatkowych" prac. Jeszcze w wakacje... no może ok, sama często pomagałam w polu rodzicom, ale ile to jest? Dwa miesiące, z czego uważam że conajmniej miesiąc dziecko powinno odpoczywać.

Zastanawiam sie jakie do jakich liceów chodziły osoby, które radzą nastolatkom prace dorywcze. Ja liceum wspominam z niechęcią, bo cały dzień siedzenia w szkole plus kursy językowe plus dojazdy to do domu wracałam z wywieszonym jęzorem. Weekend to było nadgonienie wszystkiego i od poniedziałku znowu. Nie wierzę że ktoś przygotował się dobrze do matur rozszerzonych nie czytając książek po nocach, rozwiązują setki zadań matmy czy coś w tym rodzaju. Ja nie byłam najwyraźniej takim Euklidesem, gdzie wiedzę wciągałam przez okładkę książki.

Podobnie było na studiach. Co może nawojować student pierwszego czy drugiego roku? Kiedy najwięcej przedmiotów, rozpieprzony plan zajęć, nowe miasto... pamiętam że dawałam korki gimbazie, ale dajcie spokój, to było 60 zł na tydzień, czyli niecałe 250 zł na miesiąc. Na dodatek nieregularnie gdzie z czym do czego żeby się taki student sam mógł utrzymać. Wyobrażam sobie, że duża oszczędność jest wtedy, kiedy się mieszka w Wawie/Kraku/Wroc, ale sorry, cała reszta Polski to co? Może trzeci rok, albo najlepiej po licencjacie można znaleźć coś w zawodzie, ale najczęściej to są jakieś bzdetowe staże za które sorry, nijak się nie utrzymasz.

Na dodatek niezmiernie DZIWI mnie, że ktoś nie chce żeby jego dzieciom było jak najlepiej. To po co mieć te dzieci? Żeby geny przedłużyć tylko i czuć, że się obowiązek spełniło?

[a34]

Z ciekawostek mogę wspomnieć, że niedawno czytałam reportaż o studiach na zagranicznych uczelniach i było tam m. in. o rodzinie, w której rodzice sprzedali dom, żeby umożliwić córce studia w USA. Oczywiście nie mieszkają teraz pod mostem, kupili po prostu sporo mniejsze mieszkanie. Zastanowiło mnie to dość mocno i sama nie wiem, co o tym myślę, ale w sumie jeśli moje dziecko byłoby zdolne i wiedziałabym, że to nie jakiś kaprys tylko inwestycja w jego przyszłość, którą to inwestycję ono doceni, to chyba mogłabym zrobić coś takiego.

[OYE]

Napisane przez mikia20

Na dodatek niezmiernie DZIWI mnie, że ktoś nie chce żeby jego dzieciom było jak najlepiej. To po co mieć te dzieci? Żeby geny przedłużyć tylko i czuć, że się obowiązek spełniło?

Wlasnie dlatego ze chce dla swoich dzieci jak najlepiej beda musialy pracowac lub uprawiac intensywnei jakies hobby. Sama nauka nie wystarcza

[ama]

Napisane przez mikia20

Do tej pory nie ogarniam tych "nstolatkowych" prac. Jeszcze w wakacje... no może ok, sama często pomagałam w polu rodzicom, ale ile to jest? Dwa miesiące, z czego uważam że conajmniej miesiąc dziecko powinno odpoczywać.

Zastanawiam sie jakie do jakich liceów chodziły osoby, które radzą nastolatkom prace dorywcze. Ja liceum wspominam z niechęcią, bo cały dzień siedzenia w szkole plus kursy językowe plus dojazdy to do domu wracałam z wywieszonym jęzorem. Weekend to było nadgonienie wszystkiego i od poniedziałku znowu. Nie wierzę że ktoś przygotował się dobrze do matur rozszerzonych nie czytając książek po nocach, rozwiązują setki zadań matmy czy coś w tym rodzaju. Ja nie byłam najwyraźniej takim Euklidesem, gdzie wiedzę wciągałam przez okładkę książki.

Podobnie było na studiach. Co może nawojować student pierwszego czy drugiego roku? Kiedy najwięcej przedmiotów, rozpieprzony plan zajęć, nowe miasto... pamiętam że dawałam korki gimbazie, ale dajcie spokój, to było 60 zł na tydzień, czyli niecałe 250 zł na miesiąc. Na dodatek nieregularnie gdzie z czym do czego żeby się taki student sam mógł utrzymać. Wyobrażam sobie, że duża oszczędność jest wtedy, kiedy się mieszka w Wawie/Kraku/Wroc, ale sorry, cała reszta Polski to co? Może trzeci rok, albo najlepiej po licencjacie można znaleźć coś w zawodzie, ale najczęściej to są jakieś bzdetowe staże za które sorry, nijak się nie utrzymasz.

Na dodatek niezmiernie DZIWI mnie, że ktoś nie chce żeby jego dzieciom było jak najlepiej. To po co mieć te dzieci? Żeby geny przedłużyć tylko i czuć, że się obowiązek spełniło?

Jak ty sie na wizażu z takimi poglądami w ogóle uchowalas? Masz oczywiście 100% racji! ale tutaj to bardzo niepopularne poglądy.

[201605161006]

Moim zdaniem rodzice do ukończenia szkoły średniej/zawodowej powinni dziecku zapewnić mieszkanie, jedzenie, kosmetyki (mam na myśli mydło, szampon, krem do twarzy, a nie jakieś kolorówki czy co), ubrania, leki, przybory szkolne, wakacje chociaż raz w roku, kieszonkowe. Po szkole średniej jeśli dziecko studiuje dziennie to wyżywienie, mieszkanie, leki jako obowiązek, inne rzeczy jako dodatek z dobrej woli.

[greenlemon]

.

[mikia20]

Napisane przez ama

Jak ty sie na wizażu z takimi poglądami w ogóle uchowalas? Masz oczywiście 100% racji! ale tutaj to bardzo niepopularne poglądy.

Będę tutaj wredna i już czuję jak mi się jad leje po klawiaturze ale napiszę szczerze - ja na wizażu nigdy nie miałam potrzeby robienia z siebie bohaterskiej alfy i omegi która od 15 roku życia rodziców o kasę na podpaski nie prosiła i jeszcze maturę swietnie zdała, na studia się dostała, z piątkami skończyła a z kelnerowania opłaciła sobie mieszkanie w Krakowie/Wawie. Nie lubię takich bajeczek. Chyba właśnie dlatego że ja też kasy nie miałam jakoś dużo i widziałam co ile kosztuje i jak się to ma do moich możliwości i ile kasy rodzice musieli włożyć? A teraz moja siostra poszła na studia i jest dokładnie to samo.

Poza tym "od zawsze" pomagałam w polu rodzicom, ale kasy nigdy za to nie dostałam od nich, nie liczy się poza tym wiem że nigdy w życiu bym tego nie pogodziła z nauką na stałe

[Stace]

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;46665293]No to jest oczywiste, ale na kręceniu lodów (khe khe khe ) nie zarobisz na samochód, mieszkanie, kursy i coś tam jeszcze, ogólnie mówiąc "na życie" na tym nie zarobisz. Tylko najwyżej żeby sobie wycieczkę zafundować, a chyba nie o tym mówimy

---------- Dopisano o 16:15 ---------- Poprzedni post napisano o 16:14 ----------



O, to też jest bardzo fajny sposób, ja tak na swojego laptopa kilka lat temu odkładałam [/QUOTE]
Ale czy ktoś mówi o tym że 16-latek ma zarabiać na życie ? Chodzi o dorabianie sobie. No i jeśli chcesz iść do pierwszej pracy po maturze to chyba oczywiste że pracodawca przychylniej spojrzy na 18-latka, który ma w cv wpisane różne prace, typu właśnie kręcenie lodów, niż na tego, który doświadczenie w pracy ma zerowe.

[a34]

Nie znam osoby na studiach dziennych, która w 100% utrzymuje się sama, opłacając wszystko z zarobionych na etacie pieniędzy (łącznie ze mną) i nie bierze NIC od rodziców. Patologia

[mikia20]

Napisane przez Stace

Ale czy ktoś mówi o tym że 16-latek ma zarabiać na życie ? Chodzi o dorabianie sobie. No i jeśli chcesz iść do pierwszej pracy po maturze to chyba oczywiste że pracodawca przychylniej spojrzy na 18-latka, który ma w cv wpisane różne prace, typu właśnie kręcenie lodów, niż na tego, który doświadczenie w pracy ma zerowe.

Toteż się pytam, kiedy ma ten nastolatek dorobić? Pomiędzy jednym a drugim zadaniem domowym? W weekendy? A sama rób 7 dni w tygodniu bez przerwy z miesiąc czy dwa i zobaczymy ile pociągniesz

A dla 18latka praca to tylko kopanie rowów/kasa/coś super prostego za psie pieniądze a mieszkanie to chyba pod mostem Nawet na opiekunkę do dziecka rodzice patrzą o wiele przychylniej np. na studentki jakichś pedagogicznych kierunków.

[201701191353]

Napisane przez mikia20

Toteż się pytam, kiedy ma ten nastolatek dorobić? Pomiędzy jednym a drugim zadaniem domowym? W weekendy? A sama rób 7 dni w tygodniu bez przerwy z miesiąc czy dwa i zobaczymy ile pociągniesz

A dla 18latka praca to tylko kopanie rowów/kasa/coś super prostego za psie pieniądze a mieszkanie to chyba pod mostem Nawet na opiekunkę do dziecka rodzice patrzą o wiele przychylniej np. na studentki jakichś pedagogicznych kierunków.

To chyba u dzieci w większych miastach. Ja mieszkam w jakimś miasteczku, gdzie jest poczta, sklepy i tyle. Nikt nas nie chciał nawet do "kręcenia lodów" zatrudnić. NIKT. Chodziliśmy z koleżankami czy rodzeństwem na maliny czy truskawki - no ale ile tego było? truskawki szybko się kończyły, a zbiórka też zależała od pogody. Jak 5 dni padało, to 5 dni straty i maliny/truskawki gniły.
W tygodniu nie mogłabym dorobić, bo nie było gdzie. Ulotek się na wsi nie rozdaje :P Chłopcy jeszcze mogli pomóc na budowie/przy układaniu kostki czy też przy pracach remontowych, ale dla dziewczyn nie było i NADAL nie ma pracy. (widzę jak mój 16letni brat się dwoi i troi, żeby coś dorobić,no ale nie ma gdzie... taka mentalność małych miast)

[Mania01]

Rodzice powinni dzieciom przede wszystkim zapewnić miłość i poczucie bezpieczeństwa. Powinni pomóc mu w nauce, być dla nich przyjaciółmi i oparciem, na które zawsze można liczyć, któremu zawsze można się wygadać i wypłakać. Ale wszystko z rozsądkiem - w końcu nie należy wyręczać młodych we wszystkim.

[019cbfde5cc6e455fa19b011903180c9b735c7f6]

Napisane przez greenlemon

I korepetycje z matematyki/fizyki, bo w szkole bywa tragicznie z poziomem nauczania.

No tak to jest niezbędne. No jasne wszystko wina nauczycieli nie potrafią uczyć Prawda jest taka że dzieci są leniwe i nie potrafią nawet dodawać. Mają przecież kalkulatory i komórki.

Napisane przez a34

- własny pokój (jak przekonałam się, czytając wiele wizażowych dyskusji, jest to sporny temat)

Nie mam własnego pokoju i nie czuje się przez to wypaczona pokój można dzielić z siostrą/bratem.

Napisane przez ama

Zabawa w dom

Napisane przez kaledonia

Szeroko pojęta edukacja i wykształcenie, solidne wykształcenie.
Kursy językowe to już od dawna wydawało mi się,że standard, taniec i rytmika też. Jak dziecko ma predyspozycje i chce to i skrzypce i basen.

.

Tylko to czasem idzie w druga stronę.
rodzice chcą np zrobić z dziecka śpiewaczkę a ono wyje jak pies na pożar
Albo pchaja na siłę na studia i potem wychodzi stado bezmózgów w tytułem mgr

Znajomą matka "zmusiła" do pójścia na medycynę, chociaż wiedziała że córka boi się krwi. Wiadomo jak się skończyło- rok zmarnowany.

Jako dziecko pracowałam w gospodarstwie i dla mnie to naturalne.
Przecież nie chodzi o to by dzieci tyrały tak jak np w Indiach.
Dzięki pracy dziecko uczy się samodzielności i radzenia sobie w życiu.
Żeby nie było jak ten maturzysta co nie dojechał na maturę i zgonił wszystko na komunikacje miejską

[a34]

[1=019cbfde5cc6e455fa19b01 1903180c9b735c7f6;4666724 0]

Nie mam własnego pokoju i nie czuje się przez to wypaczona pokój można dzielić z siostrą/bratem.
[/QUOTE]
Wiem, że można, ale ja nie zamierzam tak zrobić. Inna rzecz, że chcę mieć jedno dziecko

[201701191353]

Napisane przez a34

Wiem, że można, ale ja nie zamierzam tak zrobić. Inna rzecz, że chcę mieć jedno dziecko

Zależy kto ma jakie kontakty z rodziną. Ja na szczęście mam pokój sama, ale brat dzieli z drugim bratem no i właściwie jest wywalany z pokoju, bo starszy chce być sam i dziecko nie ma gdzie się podziać... Smutno mi jak na to patrzę...

[kiniaczeq]

Rodzice powinni przede wszystkim zapewnić poczucie bezpieczeństwa, pomijają kwestie jak dach nad głową i jedzenie to na pewno jakąś możliwość dalszego rozwoju, do czego właśnie potrzebny jest spokój w domu

[019cbfde5cc6e455fa19b011903180c9b735c7f6]

Napisane przez mikia20

Toteż się pytam, kiedy ma ten nastolatek dorobić? Pomiędzy jednym a drugim zadaniem domowym? W weekendy? A sama rób 7 dni w tygodniu bez przerwy z miesiąc czy dwa i zobaczymy ile pociągniesz

Przesadzasz.
Jak pracowałam na saksach w UK, to nastolatki przychodziły sobie dorabiać zrywając truskawki- marnie im to szło, ale pare groszy zawsze miały na swoje wydatki.

Jak tak patrzę na młodzież w mojej wsi to widzę że mają dużo wolnego czasu na picie piwa na przystanku, śmiecenie, rzucanie petów, wybijanie okien i inną demolkę, kradzieże truskawek, czereśni i czego tam jeszcze się da.

a jeden chłopaczek rozwozi ulotki z kauflandu i nie wygląda na nieszczęśliwego z tego powodu.

[mikia20]

[1=019cbfde5cc6e455fa19b01 1903180c9b735c7f6;4666736 8]Przesadzasz.
Jak pracowałam na saksach w UK, to nastolatki przychodziły sobie dorabiać zrywając truskawki- marnie im to szło, ale pare groszy zawsze miały na swoje wydatki.

Jak tak patrzę na młodzież w mojej wsi to widzę że mają dużo wolnego czasu na picie piwa na przystanku, śmiecenie, rzucanie petów, wybijanie okien i inną demolkę, kradzieże truskawek, czereśni i czego tam jeszcze się da.

a jeden chłopaczek rozwozi ulotki z kauflandu i nie wygląda na nieszczęśliwego z tego powodu.[/QUOTE]


Chyba nie doczytałaś, ja nie wybijałam okien ani nie przesiadywałam na przystankach. Ale nie, przepraszam, czasami zdarzało mi się posiedzieć ze znajomymi czy o zgrozo iść na imprezę. Leń ze mnie był okropny najwyraźniej.