Farmakoterapia i psychoterapia - opinie ogólne, słowa Beaty Pawlikowskiej.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89602395]Treść usunięta[/QUOTE]
Nie mam obowiązku chcieć przebywać na forum na którym są osobami, które się zachowują w nieakceptowalny dla mnie sposób. A na dodatek ich zachowania okazuje się, że są akceptowane. To tez jest oznaka dbania o siebie i swój dobrostan.
A ty nazywaj sobie to jak chcesz, to już twoja (zła) wola.

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

nie mowie, ze teraz juz natychmiast ktos bedzie pisal, ale za dzien, dwa, tydzien, miesiac ktos moze znalezc ten watek i chciec sie wypowiedziec.
nie rozumiem zamykania watkow bo jakies konkretne osoby nie reaguja na upomnienia. po to macie opcje ostrzezen albo banow tymczasowych jak ktos jest bardzo odporny.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89602416]Treść usunięta[/QUOTE]
Każdy jest odpowiedzialny przede wszystkim za siebie. Nikt nie ma obowiązku wychodzenia przed orkiestrę ze swoją pomocą, jeżeli nie zostanie wyraźnie poproszony. W ten sposób można komuś bardziej zaszkodzić niż pomóc.
A już na pewno nie do zaakceptowania jest napaść słowna na innych w imię troski o dobrostan innych. To tak nie działa. Może kiedyś zrozumiesz, a może nie. To też twoja (dobra lub zła) wola.
Ja swoich granic pilnuję i egzekwuję i to jest oznaka dbania o siebie. Pani Pawlikowska też o siebie wtedy zadbała i to dobrze o niej świadczy.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Wyguglalam na szybko poglądy pani Pawlikowskiej. Nie wiem co ludziom nie pasuje ale może mam małą wiedzę.
Wiem że jest depresją jest edo i egzogenna.

Jedna z nich to po prostu zakłócenie biochemiczne.

[Limonka2738]

Napisane przez Timon i Pumba

Treść usunięta

Tylko znowu - dietetyk to nie terapeuta.

Są takie nurty w psychoterapii, mi się one kompletnie nie sprawdzały. Że przychodzę na sesję, terapeuta narzuca ton, daje mi zadania domowe i ćwiczenia.

Co kto lubi.

Szczerze ciężko mi uwierzyć, że terapia pod tytułem "wchodzę, gadam o swoich problemach przez 45 minut i wychodzę" może pomóc. Ale cholera, pomogła mi niesamowicie.

To chyba parę kwestii:

1. Terapeuta to była pierwsza osoba w moim życiu, która respektowała moje granice. I w sumie dzięki tym interakcjom wiem, jak to mniej więcej powinno wyglądać w prawdziwym życiu.

2. Terapeuta dosłownie słucha i zupełnie nie ocenia. Nie ma "ale masz problemy z tyłka", "dzieci w Afryce głodują". Jeśli coś mnie boli, to o tym rozmawiamy, nawet jeśli powinnam już dawno mieć to za sobą, albo jest to problem pierwszego świata. Nikt mnie nigdy tak nie słuchał.

3. To nie jest tak, że terapeuta tylko słucha. Daje sugestie, dzieli się swoimi spostrzeżeniami, podsumowuje, co powiedziałeś.

Przykłądowo powie coś w stylu "słyszę w pani języku i gestykulacji dużą agresję względem X, skąd to się bierze". I jeśli jest się osobą taką jak ja, czyli udającą, że emocji nie ma, to jest bardzo przydatne.

I terapeuta będzie naciskać. Ok, jest agresja, czyli gniew. A skąd się ten gniew bierze? Czy to na pewno gniew, a nie na przykłąd przykryty smutek, rozczarowanie, żal? Albo cokolwiek innego. I bez tego drążenia sama w życiu bym nie dotarła do wielu emocji, bo nawet bym nie wiedziała, że je mam.

[JustJustina]

Napisane przez Limonka2738

Tylko znowu - dietetyk to nie terapeuta.

Są takie nurty w psychoterapii, mi się one kompletnie nie sprawdzały. Że przychodzę na sesję, terapeuta narzuca ton, daje mi zadania domowe i ćwiczenia.

Co kto lubi.

Szczerze ciężko mi uwierzyć, że terapia pod tytułem "wchodzę, gadam o swoich problemach przez 45 minut i wychodzę" może pomóc. Ale cholera, pomogła mi niesamowicie.

To chyba parę kwestii:

1. Terapeuta to była pierwsza osoba w moim życiu, która respektowała moje granice. I w sumie dzięki tym interakcjom wiem, jak to mniej więcej powinno wyglądać w prawdziwym życiu.

2. Terapeuta dosłownie słucha i zupełnie nie ocenia. Nie ma "ale masz problemy z tyłka", "dzieci w Afryce głodują". Jeśli coś mnie boli, to o tym rozmawiamy, nawet jeśli powinnam już dawno mieć to za sobą, albo jest to problem pierwszego świata. Nikt mnie nigdy tak nie słuchał.

3. To nie jest tak, że terapeuta tylko słucha. Daje sugestie, dzieli się swoimi spostrzeżeniami, podsumowuje, co powiedziałeś.

Przykłądowo powie coś w stylu "słyszę w pani języku i gestykulacji dużą agresję względem X, skąd to się bierze". I jeśli jest się osobą taką jak ja, czyli udającą, że emocji nie ma, to jest bardzo przydatne.

I terapeuta będzie naciskać. Ok, jest agresja, czyli gniew. A skąd się ten gniew bierze? Czy to na pewno gniew, a nie na przykłąd przykryty smutek, rozczarowanie, żal? Albo cokolwiek innego. I bez tego drążenia sama w życiu bym nie dotarła do wielu emocji, bo nawet bym nie wiedziała, że je mam.

Modelowo tak właśnie to powinno wyglądać i cieszę się, że Ci się udało. Szkoda, że i ja - i wielu ludzi, na których natknełam się w internecie - było ocenianych przez terapeutów (na zasadzie, że są większe problemy, ciesz się że masz nogi itp). Nawet tutaj w wątku o żalu do rodziców ktoś wspomniał, że terapeutka powiedziała, że widać nie wszystko schrzanili skoro osoba ta żyje.
Moja własna babcia, która a wieku +60 poszła do terapeuty, bo nie radziła sobie z wieloma zdradami dziadka tez usłyszała o większych problemach innych ludzi...

[Laief]

Napisane przez JustJustina

Modelowo tak właśnie to powinno wyglądać i cieszę się, że Ci się udało. Szkoda, że i ja - i wielu ludzi, na których natknełam się w internecie - było ocenianych przez terapeutów (na zasadzie, że są większe problemy, ciesz się że masz nogi itp). Nawet tutaj w wątku o żalu do rodziców ktoś wspomniał, że terapeutka powiedziała, że widać nie wszystko schrzanili skoro osoba ta żyje.
Moja własna babcia, która a wieku +60 poszła do terapeuty, bo nie radziła sobie z wieloma zdradami dziadka tez usłyszała o większych problemach innych ludzi...

Współczuję, że trafiłaś do złego specjalisty. Niestety po czymś takim ludzie często są na tyle zrażeni do terapii, że przekreślają ją całkowicie.
Zreszta nawet jesli wybiorą super terapeute to i tak pozostaje jeszcze kwestia tego, że nie zawsze dany nurt będzie nam pasował. Wtedy znowu rezygnowanie, szukanie, zaczynanie od nowa, co moze byc zniechecajace - X raz opowiadasz to samo na start, a do tego możesz czuć, że wywaliłeś pieniądze w błoto, bo poprzednie terapie nic nie dały i skąd masz wiedzieć czy ta kolejna sie sprawdzi. A niestety dopóki nie spróbujesz to się nie dowiesz. Za to na NFZ jest problem z wyborem, więc jest ciężej.
Natomiast nie ma sensu by robic cokolwiek na sile (tak ogolnie pisze) i jak ktos nie czuje terapii i jest zle nastawiony to zmuszanie sie by na nia pojsc troche mija sie z celem. Przede wszystkim trzeba chcieć. Chcieć sobie pomoc i najważniejsze to złapać bezpieczna więź z terapeuta - bez tego ani rusz.

[milka_70]

Kto usunął konto?

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

[magbeth]

Napisane przez milka_70

Kto usunął konto?

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

Maggie, pisała, ze to zrobi.

Co do terapeuty: najbardziej kluczowy jest alians, nurt później plus dobry, realistyczny plan tego z czym klient MOZE i chce pracować. Sam terapeuta/tka może naprawdę wiele potrafić i mieć wiele lat doświadczenia, ale jeśli relacja pomiędzy klientem a terapeuta/tka (używam terminologii pozaszpitalnej, bo pacjent dla wielu brzmi podległe, ale jak ktoś woli to może myśleć pacjent) w jakiś sposób szwankuje, to nic z terapii nie wyjdzie.
Czasami trzeba poszukać swojej relacji - niestety. I doskonale rozumiem ograniczenia oraz różne, niekoniecznie z tym związane. Btw, to nie jest tak, ze tylko w Polsce jest z tym problem. Ogólnie wszędzie jest za mało specjalistów, z dostępnością w ramach państwa bywa bardzo różnie, czas oczekiwania bywa długi. I na koniec dostajesz osobę, która budzi konkretne reakcje, niekoniecznie te zwiększające chce pracy nad sobą. Aha i jeszcze ograniczenia w ilości godzin w sektorze publicznym - i tutaj nie chodzi mi o to ze każdy klient ma/powinie lata chodzić na terapie przez lata, wręcz przeciwnie - długoterminowe są dobre w określonych przypadkach - tylko np. o fakt, ze człowiek dostaje określoną liczbę godzin, np. 8 i dalej umarło, nie ma, nie możesz więcej.

Plus banał, ale na terapie warto się wybrać kiedy sami/same w sobie uznamy ze jesteśmy gotowi/gotowe, a nie po to by innym robić dobrze i nie po to by spełniać czyjeś oczekiwania odnośnie własnego zachowania. Z doświadczenia uważam, ze samo rozpoczęcie procesu zmiany nie jest najtrudniejsze - najtrudniejsze bywa uniesienie zmian, także dla otoczenia. Vide taka pokorna i nadużywana osoba zaczyna stopniowo stawiać granice, co będzie przynosiło konkretny odbiór, nie zawsze pełen zachwytu. I to tez moim zdaniem powinien być temat w terapii.

Pisze dużo o pracy nad sobą, bo będąc po dwóch stronach uważam, ze terapia to aktywność - nie gadanie o pupie maryni, samo dzielenie się to za mało. Poobnie postawa pt. napraw mnie - to zwyczajnie nie ma prawa zadziałać. I bardzo zgadzam się z tym co pisała Maggie odnośnie tego, ze każdy jest sam odpowiedzialny za siebie - tak, zdecydowanie tak.

Szkoda mi, ze usunęła konto, bo jakkolwiek nie myślałyśmy podobnie na różne tematy, tak imho siedzenie we własnej bance przytakiwan jest do kitu.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[KokinoNero]

Napisane przez magbeth

Szkoda mi, ze usunęła konto, bo jakkolwiek nie myślałyśmy podobnie na różne tematy, tak imho siedzenie we własnej bance przytakiwan jest do kitu.

Dokładnie. Za chwilę nie będzie tu miejsca do dyskusji i wyrażania swojego zdania i opisywania swojego punktu widzenia.

[Laief]

Jeszcze dodam, że czasami jeden nurt bardziej sprawdzi się do problemu X, a drugi do Y. Co za tym idzie fajnie zrobić rozeznanie i ustalić z samym sobą czym chcemy się najpierw zająć. Pomyśleć w jaki sposób dziala nasza glowa i jaka pomoc mogłaby przynieść efekty.
Jak skończę obecną terapie to chce spróbować innego nurtu. Ba, tak się wkręciłam, że najchętniej zaczęłabym ją od razu, ale wiem, że to nie ma większego sensu. Po prostu jestem niesamowicie ciekawa tego jak by na mnie działała i co mogłabym tam odkryć.

[rejczeI]

Napisane przez KokinoNero

Dokładnie. Za chwilę nie będzie tu miejsca do dyskusji i wyrażania swojego zdania i opisywania swojego punktu widzenia.

Najciekawsze że na fejsie w grupach tematycznych w tym psychologicznych (głównie amatorsko, zrzeszających osoby które poszukują wsparcia czy zrozumienia) toczą się naprawdę ciekawe i żywe dyskusje. Są różne punkty widzenia, także te mniej miłe adresatowi. Jeśli zaczyna być grubo admin swoje dodaje albo wyłącza komentowanie i tyle. Tutaj też kiedyś prowadzone były naprawdę różne wątki. Ale było więcej osób i nie dominowali ci którzy odmieniają terminy Bzdura i Szkodliwość przez wszystkie przypadki chyba w każdym wątku. Finalnie forum założone w 2002 w Polsce nie daje rady, a fejs założony w 2006 w Stanach daje radę. To nie Maggie była agresywna. Jak szukasz porady w internecie to liczysz się z tym że różni ludzie mają różne opinie. I nie masz obowiązku zgadzać się z kimś kogo kompletnie nie znasz. Tylko głaskanie po głowach to też forma utwierdzania w powielaniu błędów, które w końcu są ludzką rzeczą. A w rzeczonym wątku sama autorka była w pełni świadoma że ma zaburzenia i jej specjalnością jest wyolbrzymianie wszystkiego.Więc stwierdzenie że owszem, być może grubo wyolbrzymia sytuację z matką, szczególnie skoro zdarzyła się po 20 latach życia, to nie jest od razu wybitny toksyk.

[servatka]

Napisane przez JustJustina

Modelowo tak właśnie to powinno wyglądać i cieszę się, że Ci się udało. Szkoda, że i ja - i wielu ludzi, na których natknełam się w internecie - było ocenianych przez terapeutów (na zasadzie, że są większe problemy, ciesz się że masz nogi itp). Nawet tutaj w wątku o żalu do rodziców ktoś wspomniał, że terapeutka powiedziała, że widać nie wszystko schrzanili skoro osoba ta żyje.
Moja własna babcia, która a wieku +60 poszła do terapeuty, bo nie radziła sobie z wieloma zdradami dziadka tez usłyszała o większych problemach innych ludzi...

No tak, tak powiedziała, ale to nie było na zasadzie: "dzień dobry, rodzice stosowali przemoc wobec mnie." , -"no i? widzę że pani żyje, ma dwie ręce dwie nogi, to w czym problem?" To faktycznie by była terapeutka nadająca się do memów, tak jak ta na którą trafiła Twoja babcia. Terapia była doskonałą decyzją, fakt że trudno trafić na dobrego specjalistę, ale nawet taki średniodobry (jak ta moja ówczesna) potrafi pomóc. O ile panuje atmosfera zaufania, nieoceniania, i w takiej atmosferze terapeutka zaproponuje mi odmienny punkt widzenia, że może coś tam rodzice zrobili dobrze, że gdybym chciała, mogę przyjąć tę perspektywę, może trochę im wybaczyć. Nie zgadzam się z tym punktem widzenia, ale ona mi go nie narzucała. Bez terapii to nie wiem co by teraz ze mną było. To co terapeuci potrafią z boku dostrzec czego ani ja ani przyjaciel nie dostrzeże, to potrafi naprawdę zaskoczyć.

Co do Pawlikowskiej, nie słuchałam tego jej filmu, pewnie forma była zła, ale w gruncie rzeczy to jest prawda, że antydepresanty nie leczą i nie mają takiego zadania. Mają doraźnie trzymać w pionie, a leczeniem jest terapia. Jest książka psychiatry Servana-Schreibera o samodzielnym leczeniu depresji i on się wypowiada, że antydepresanty działają bardziej jak placebo i poleca alternatywne metody, w tym kwasy omega3. Ja mam takie same doświadczenia, różne podejścia do antydepresantów i nic nigdy nie pomogły oprócz skutków ubocznych, a kwasy omega3 mnie przywróciły trochę do życia, gdy podczas depresji miałam zero sił. Ale nie neguję leków, bo może komuś akurat pomogą, mnie pomogła np. Pregabalina w najgorszym momencie, no ale to nie jest antydepresant.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Laief]

Napisane przez servatka

To co terapeuci potrafią z boku dostrzec czego ani ja ani przyjaciel nie dostrzeże, to potrafi naprawdę zaskoczyć.

Kocham ten moment, gdy nagle wszystkie kropki się łączą i dostaje oświecenia. Czasami odpowiedź na niektóre pytania była znacznie bliżej, niż myślałam. A to tylko dzięki terapeutce byłam w stanie to dostrzec, bo skierowała mój wzrok w odpowiednie miejsce.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[magbeth]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Doskonale rozumiem, ze każdy ma swoją wrażliwość i poziom wytrzymałości; i bardzo się z tym zgadzam. Uwierzysz jednak, ze ja niejednokrotnie muszę się ugryźć w klawiaturę, żeby nie popłynąć?

To co mnie trzyma w miarę w pionie to po pierwsze pamiętanie, ze tam po drugiej stronie zawsze jest człowiek, a po drugie chodzi tez o dbałość o moj wlasny dobrostan psychiczny. Po jaki kij mam się o coś klocic do upadłego na forum internetowym? Mi nic w życiu nie runie, jeśli się ktoś ze mną nie zgadza i nie daje przekonywać a jeśli sam mi podjeżdża czymś podłym, głupim albo insynujacym to jest to przecież o nim, nie o mnie.
Przeprosić tez umiem jak coś, norweska korona na szczęście od tego nie spadnie

Jest tu na forum mnóstwo osob, ktore sa z innej bajki niż moja; czytam sporo postów, z którymi się nie zgadzam, które mnie wbijają w fotel albo wręcz podlamuja. A jednak jedynym bytem forumowym, na który mi brakuje cierpliwości to te naprawdę głupie i jednoznacznie agresywne trolle (z wykopu np) na intymnym.

[KokinoNero]

Napisane przez rejczeI

[COLOR=#696969] To nie Maggie była agresywna.

Zgadzam się i nie rozumiem tej agresji skierowanej w jej stronę.

[Limonka2738]

Napisane przez rejczeI

To nie Maggie była agresywna.

Oczywiście, że była. Przemoc w białych rękawiczkach jest nawet gorsza od takiej oczywistej fizycznej.

[rejczeI]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Nie masz żadnych kompetencji jak każdy by wypowiadać się za połowę wszechświata. Za chwilę dojdziemy do tego że zwykła rodzicielska troska w stylu ''pilnuj drinka w klubie'' albo ''nie ufaj nieznajomym'' to stygmatyzacja i przypisywanie winy ofiarom. A gonienie dziecka by przestało się lenić i wzięło do książek mową nienawiści. Przypisywanie złych intencji i wmawianie komuś co uważa i jaki jest jego cel jak wyżej robisz też jest współcześnie dość popularne. Tak to sobie można oskarżać wszystkich i o wszystko i dobrze tym się odwraca uwagę od clou. Ja tam bez problemu mogę wskazać też co najmniej 2 agresywne tam osoby.

[agnyska81]

Napisane przez JustJustina

Modelowo tak właśnie to powinno wyglądać i cieszę się, że Ci się udało. Szkoda, że i ja - i wielu ludzi, na których natknełam się w internecie - było ocenianych przez terapeutów (na zasadzie, że są większe problemy, ciesz się że masz nogi itp).

Ok, ale przez analogię: każdy z nas spotkał lekarza, który się źle do nas odnosił. Czy w związku z tym będziemy odradzać wizyty u lekarzy?

Napisane przez Timon i Pumba

Treść usunięta

Ale Ty myślisz, że praca na psychoterapii to nie na neuroplastyczności mózgu się opiera? Stare szlaki myślowe zastępujesz nowymi, wdrażasz pomału rozwiązania, na które wcześniej nie miałaś odwagi/siły/zasobów. Zmieniasz swoje myślenie i działanie. Jakby mi ktoś kilka lat temu powiedział, że będę tu gdzie jestem dzisiaj, to bym pomyślała, że mnie wkręca, taki postęp zrobiłam.

Nie wiem czy tylko moja terapeutka ma takie podejście, ale ona nie jest skupiona tylko na swojej działce. Wierzy w działanie sportu na psychikę, poleca medytację, wysyła na badania itd.

[rejczeI]

Napisane przez agnyska81

Ale Ty myślisz, że praca na psychoterapii to nie na neuroplastyczności mózgu się opiera? Stare szlaki myślowe zastępujesz nowymi, wdrażasz pomału rozwiązania, na które wcześniej nie miałaś odwagi/siły/zasobów. Zmieniasz swoje myślenie i działanie. Jakby mi ktoś kilka lat temu powiedział, że będę tu gdzie jestem dzisiaj, to bym pomyślała, że mnie wkręca, taki postęp zrobiłam.

Nie wiem czy tylko moja terapeutka ma takie podejście, ale ona nie jest skupiona tylko na swojej działce. Wierzy w działanie sportu na psychikę, poleca medytację, wysyła na badania itd.

Uważam że warto skorzystać z terapii bo masz do czynienia z osobą która ma wykształcenie kierunkowe i doświadczenie w dziedzinie. Nie musisz zatem męczyć się samodzielnie. Ale jednocześnie są osoby które same dla własnej satysfakcji, zainteresowań, zdobywają rozmaitą wiedze, dobrze same się ze sobą komunikują i potrafią okreslać własne uczucia tak bieżące jak przeszłe i pracują latami nad osobistym rozwojem. Nie każdy do wszystkiego w życiu potrzebuje korepetytora. I tyle.

---------- Dopisano o 16:48 ---------- Poprzedni post napisano o 16:27 ----------

To jest moim zdaniem efekt dogmatycznego traktowania psychoterapii i psychologii. Dotychczasowe religijne systemy upadają, ludzie okazują się na tyle krusi wewnętrznie, że muszą mimo się zwrócić ku czemuś, w co można wierzyć bez granic i znaleźli sobie nową opokę w postaci terapii.

Powiem Ci, czemu jestem (byłam?) krucha wewnętrznie - bo rodzice mnie nie wspierali, nie rozumieli, próbowali zmienić, tak bym pasowała do świata. Bo nie zaznałam ciepłych uczuć, nikt się nade mną nie pochylił. Co ma religia do tego???

Jest taki cytat z Elżbiety (filmu), ''ludzie pragną coś wielbić ale tu na ziemi''. Tu raczej chodziło o to, że odwracając się od religii możesz mieć potrzebę zapełnienia tego ''miejsca'' wewnątrz gdzie zwyczajowo miesciła się religia i jej dogmaty i wytyczne/plan na życie. I niektórzy faktycznie nawet i np. uzależniają się od terapii.

[neverheardof]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89602320]Treść usunięta[/QUOTE]
Ta, bo ty to piszesz pod swoim imieniem i nazwiskiem. Cokolwiek by to zmieniało.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[rejczeI]

To jest Stewardessa to troche trudno aby mogła coś udowadniać czy tam się nie wstydzić z pierwszego konta.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[rejczeI]

No chyba ze tak.