Bezdzietne z wyboru / nie chcę mieć dzieci cz. III

[Frezja__]

Tinker
Dobrze, że chociaż Twoja mama ma świadomość co do Twoich poglądów.
Właśnie, powiedziały coś? ;>

[201803111829]

Że tak się nigdy nie stanie, bo każda matka kocha dzieci a moja mama stwierdziła, że zostawiła żelazko na gazie i mleko w piekarniku i uciejłyśmy.

polskie znaki i przecinki mi uciekły. łapać skurczybyki!

[Bananalama]

rozumiem, że takie pitu pitu dzietnych może wkurzać, ale taka odpowiedź o beczce jest dla mnie mimo wszystko gorszym nietaktem niż "odmieni Ci się" .

muszę się serio wziąć za walkę ze swoimi lękami, bo zostanę życiowym przegrańcem.

[201611241302]

Tinkerbell, ostro pojechałaś :P
Łagodnie zareagowały.

[201803111829]

Chyba nie bardzo wiedziały co zrobić, co odpowiedzieć.

polskie znaki i przecinki mi uciekły. łapać skurczybyki!

[golgie]

Napisane przez _Tinkerbell

Córka koleżanki mojej mamy urodziła. Ja dzisiaj szłam z mamą z zakupów, i ta koleżanka z córką i wnuczka. Moja mama zagadała, coś tam ze ile już ma, jak ma na imię i coś tam coś tam. Ja nic, tylko stoję. No i ta dziewczyna tak niby "przypadkiem" obraca wózek, żebym tez potiutiała, a ja nic, łeb w telefonie. I koleżanka mamy mówi "no a ty ewa kiedy babcią zostaniesz?". Moja mama, że ode mnie się wnuków nie spodziewa, i ta dziewczyna "oj niech tak pani nie mówi, córce na pewno się odmieni". Moja mama chyba oddala by wszystko, żeby mogła się teleportować, a ja wyjechałam z moim ulubionym tekstem "jestem w lepszej sytuacji, bo jak mi się odmieni to sobie machnę dziecko, ale ty masz gorzej, bo jak tobie się odmieni i ci się dziecko znudzi to co, pokroisz i zamkniesz w beczce?". Moja mama zbladła, a tamte najpierw zbladły i były dosłownie przezroczyste a potem zaczerwieniły się tak, że jeszcze minuta i by im głowy wybuchły.

polskie znaki i przecinki mi uciekły. łapać skurczybyki!

Ile masz lat? 5?

---------- Dopisano o 10:23 ---------- Poprzedni post napisano o 10:21 ----------

Napisane przez _Tinkerbell

Chyba nie bardzo wiedziały co zrobić, co odpowiedzieć.

polskie znaki i przecinki mi uciekły. łapać skurczybyki!

Ja się wcale nie dziwię.

[201705121341]

Ja tam nie wiem z czego jesteś taka dumna Tinker, też nie lubię tekstów "dididi jaki fajny didek jeszcze ci sie odmieni i tez będziesz chciała takiego didka" ale nie sadzę takich tekstów, bo moim zdaniem świadczy to o potężnych problemach ze sobą.

Wysłane z telefonu, jem ogórki i literki

[wlosomaniaczkaaa]

Na miejscu mamy Tinker byłoby mi za nią strasznie wstyd. Jeszcze bym zrozumiała te niewybredne żarty w gronie znajomych, którzy by rozumieli, że to głupie żarty. Ale przy tamtych kobietach wyszło makabrycznie, żeby nie powiedzieć niskich lotów. Można było w inny sposób utrzeć babom nosy.

---------- Dopisano o 10:52 ---------- Poprzedni post napisano o 10:50 ----------

Napisane przez Bananalama

muszę się serio wziąć za walkę ze swoimi lękami, bo zostanę życiowym przegrańcem.

Jakie masz lęki poza oczywistym, ciążowym?

[AnnaVanDort]

Napisane przez whiteglove

Ja tam nie wiem z czego jesteś taka dumna Tinker, też nie lubię tekstów "dididi jaki fajny didek jeszcze ci sie odmieni i tez będziesz chciała takiego didka" ale nie sadzę takich tekstów, bo moim zdaniem świadczy to o potężnych problemach ze sobą.

Wysłane z telefonu, jem ogórki i literki

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Na miejscu mamy Tinker byłoby mi za nią strasznie wstyd. Jeszcze bym zrozumiała te niewybredne żarty w gronie znajomych, którzy by rozumieli, że to głupie żarty. Ale przy tamtych kobietach wyszło makabrycznie, żeby nie powiedzieć niskich lotów. Można było w inny sposób utrzeć babom nosy.

Zgadzam się, masakra jakaś dla mnie
,,Jestem hartkorem''

[201611241302]

Ja sie nie zachwycam dziećmi, ale jak ktoś pokazuje,
to kurtuazyjnie odpowiadam, że ładne.

[Bananalama]

ja na takie "odmieni ci się" to zwykle mówię, że nie każdy ma w sobie takie pokłady cierpliwości i miłości, żeby być rodzicem, więc cieszę się, jak rodzicem zostaje ktoś odpowiedniejszy ode mnie

---------- Dopisano o 12:02 ---------- Poprzedni post napisano o 11:51 ----------

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Jakie masz lęki poza oczywistym, ciążowym?

Yh, walczę ze sobą nawet jak mam wejść do pomieszczenia pełnego ludzi . Uważam, że do żadnej odpowiedzialnej pracy się nie nadaję, bo coś spierniczę na 100%, bo nic nie umiem. Boję się od jesieni, od pobytu w szpitalu, że będzie gorzej, po kilka razy dziennie oglądam nogi, czy nie mam tam jakichś wystających żyłek, siniaków i zgrubień. Czasami nie mogę spać po nocach, tak się boję. Nie boję się tylko jak chodzę, ale ileż można chodzić, nie?
Zdaję sobie sprawę z tego, że jestem kandydatką na terapię. I jeszcze bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że tacy jak ja nie nadają się na rodziców. No bo zbliża się czas rozwiązania, a ja panikuję, bo na pewno sobie nie poradzę z porodem, kuriozum

[Vinnga]

Jestem w szoku. W głowie mi się nie mieści, żeby komuś odpowiedzieć w tak impertynencki sposób. Jak najbardziej rozumiem emocje jakie się pojawiają, gdy po raz n-ty ktoś do nas mówi: "Odmieni ci się", "Przejdzie ci", "Och, każdy CHCE mieć dziecko, po prostu do tego dojrzewa!", ale można odpowiedzieć stanowczo i z klasą, chociażby jak Bananalama:

Napisane przez Bananalama

ja na takie "odmieni ci się" to zwykle mówię, że nie każdy ma w sobie takie pokłady cierpliwości i miłości, żeby być rodzicem, więc cieszę się, jak rodzicem zostaje ktoś odpowiedniejszy ode mnie

Wcale się nie dziwię, że kobiety zareagowały w taki sposób. Wiele z Was kocha zwierzęta. Ciekawe czy gdybyście właśnie miały nowego pupila i ktoś by Wam powiedział: "No, ja to zawsze mogę zmienić zdanie i psiaka zaadaptować, a Ty co ze swoim zrobisz jak Ci się znudzi - poćwiartujesz i wrzucisz do beczki?", to jakbyś(cie) zareagował(y)? Pewnie byłaby afera, bo piesek... A dziecko to co, gorsze?

Tak, OZM mnie denerwuje, irytuje, doprowadza do szewskiej pasji, ale druga skrajność i taki radykalizm też jest przesadą. Skoro oczekujemy tego, aby matki nam dały żyć, to dajmy też żyć matkom, jeśli nie wchodzą nam na głowę.

---------- Dopisano o 12:15 ---------- Poprzedni post napisano o 12:07 ----------

Napisane przez Bananalama

Yh, walczę ze sobą nawet jak mam wejść do pomieszczenia pełnego ludzi . Uważam, że do żadnej odpowiedzialnej pracy się nie nadaję, bo coś spierniczę na 100%, bo nic nie umiem. Boję się od jesieni, od pobytu w szpitalu, że będzie gorzej, po kilka razy dziennie oglądam nogi, czy nie mam tam jakichś wystających żyłek, siniaków i zgrubień. Czasami nie mogę spać po nocach, tak się boję. Nie boję się tylko jak chodzę, ale ileż można chodzić, nie?
Zdaję sobie sprawę z tego, że jestem kandydatką na terapię. I jeszcze bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że tacy jak ja nie nadają się na rodziców. No bo zbliża się czas rozwiązania, a ja panikuję, bo na pewno sobie nie poradzę z porodem, kuriozum

Rzeczywiście trudna sprawa, ale fajnie, potrafisz o tym mówić (pisać?) i się do tego przyznać Co do pogrubionego - tak z ciekawości, skoro zdajesz sobie z tego sprawę, to co sprawia, że nie podjęłaś się terapii?
Poród, porodem, ale później ile lęków o dziecko - czy coś mu się nie stanie w drodze do szkoły, czy ktoś go nie porwie itp Myślę, że rzeczywiście byłoby ogromnie trudno... Choć jakoś tam ludzie sobie dają radę

[201803111829]

To po jakie g. Się odzywała? Mam gdzieś czy to było chamskie czy nie, zadziałało.

polskie znaki i przecinki mi uciekły. łapać skurczybyki!

[golgie]

Napisane przez _Tinkerbell

To po jakie g. Się odzywała? Mam gdzieś czy to było chamskie czy nie, zadziałało.

polskie znaki i przecinki mi uciekły. łapać skurczybyki!

Zadziałało pewnie w ten sposób, że mają Cię za smarkulę z problemami, a mamie współczują...

[Bananalama]

Napisane przez Vinnga

J
Rzeczywiście trudna sprawa, ale fajnie, potrafisz o tym mówić (pisać?) i się do tego przyznać Co do pogrubionego - tak z ciekawości, skoro zdajesz sobie z tego sprawę, to co sprawia, że nie podjęłaś się terapii?
Poród, porodem, ale później ile lęków o dziecko - czy coś mu się nie stanie w drodze do szkoły, czy ktoś go nie porwie itp Myślę, że rzeczywiście byłoby ogromnie trudno... Choć jakoś tam ludzie sobie dają radę

Kiedyś się pewnie wybiorę. W zasadzie to ciągle szukam kogoś odpowiedniego, ale...
czasami myślę o sobie, że jestem tak zła, że nawet terapeuta będzie się dziwił, brzydził, albo uzna mnie za totalnego psychola. Ja wiem, że tam pewnie gorsi ludzie przychodzili, ale mam swoją prywatną obsesję, że jak coś zrobię nie tak, to później się tym biczuję i urasta to do rangi niemalże zabicia kogoś. Pamiętam dosłownie wszystko, co zrobiłam w życiu źle.

[201705121341]

Napisane przez _Tinkerbell

To po jakie g. Się odzywała? Mam gdzieś czy to było chamskie czy nie, zadziałało.

polskie znaki i przecinki mi uciekły. łapać skurczybyki!

Będę chamska, ale weź się lecz dziewczyno.

Wysłane z telefonu, jem ogórki i literki

[Bananalama]

właśnie sobie wyobraziłam, jak trzymają psa na rękach mówię do kogoś w żartach : "no popatrz, nie chciałbyś takiego?" a ktoś do mnie "no, żeby mu up... łeb i upiec, huehuehue".

[Vinnga]

Napisane przez Bananalama

Kiedyś się pewnie wybiorę. W zasadzie to ciągle szukam kogoś odpowiedniego, ale...

To musi być bardzo przytłaczające... Wiesz, nie ma sensu myśleć w kategoriach, że "gorsi ludzie przychodzili", bo dla terapeuty nie ma takiego wartościowania. I wiem, że zdajesz sobie z tego sprawę - sama o tym piszesz, takie błędne koło. Z drugiej strony potrafię to sobie wyobrazić - jesteś pełna lęków, podzielenie się tymi lękami i wspomnieniami z terapeuta to kolejny lęk... Dlatego tak ważne jest, aby znaleźć terapeutę, który zapewni akceptację i nie będzie tak Ciebie wartościował tylko podejdzie do sprawy profesjonalnie. A są tacy, tylko właśnie trzeba zaryzykować i zaufać...

[wlosomaniaczkaaa]

Napisane przez Bananalama

Yh, walczę ze sobą nawet jak mam wejść do pomieszczenia pełnego ludzi . Uważam, że do żadnej odpowiedzialnej pracy się nie nadaję, bo coś spierniczę na 100%, bo nic nie umiem. Boję się od jesieni, od pobytu w szpitalu, że będzie gorzej, po kilka razy dziennie oglądam nogi, czy nie mam tam jakichś wystających żyłek, siniaków i zgrubień. Czasami nie mogę spać po nocach, tak się boję. Nie boję się tylko jak chodzę, ale ileż można chodzić, nie?
Zdaję sobie sprawę z tego, że jestem kandydatką na terapię. I jeszcze bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że tacy jak ja nie nadają się na rodziców. No bo zbliża się czas rozwiązania, a ja panikuję, bo na pewno sobie nie poradzę z porodem, kuriozum

To mamy trochę podobnie. Też ciągle mi się wydaje, że wszystko mogłabym zrobić lepiej. I źle się czuję w tłumie. No chyba, że to galeria handlowa, tam mi zawsze dobrze.

Nie dziwię się, że ciągle się boisz o zdrowie. Naprawdę wiele przeszłaś, kiedyś wpadłam na Twój wątek. Mam nadzieję, że trafiłaś w końcu na odpowiednich lekarzy, którzy odpowiednio Cię zdiagnozowali. I tylko bańkę trzeba na warsztat odstawić, bo ciało ma się już lepiej.

[Bananalama]

Napisane przez Vinnga

To musi być bardzo przytłaczające... Wiesz, nie ma sensu myśleć w kategoriach, że "gorsi ludzie przychodzili", bo dla terapeuty nie ma takiego wartościowania. I wiem, że zdajesz sobie z tego sprawę - sama o tym piszesz, takie błędne koło. Z drugiej strony potrafię to sobie wyobrazić - jesteś pełna lęków, podzielenie się tymi lękami i wspomnieniami z terapeuta to kolejny lęk... Dlatego tak ważne jest, aby znaleźć terapeutę, który zapewni akceptację i nie będzie tak Ciebie wartościował tylko podejdzie do sprawy profesjonalnie. A są tacy, tylko właśnie trzeba zaryzykować i zaufać...

Dziękuję Ci
już dwa lata się tak bujam na zasadzie "iść czy nie iść". Wiem, że muszę, a później przychodzi kilka normalnych dni i zapominam o tym zupełnie. Straszna trzęsidupa ze mnie. Muszę się zebrać w końcu.

---------- Dopisano o 12:53 ---------- Poprzedni post napisano o 12:47 ----------

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

To mamy trochę podobnie. Też ciągle mi się wydaje, że wszystko mogłabym zrobić lepiej. I źle się czuję w tłumie. No chyba, że to galeria handlowa, tam mi zawsze dobrze.

Nie dziwię się, że ciągle się boisz o zdrowie. Naprawdę wiele przeszłaś, kiedyś wpadłam na Twój wątek. Mam nadzieję, że trafiłaś w końcu na odpowiednich lekarzy, którzy odpowiednio Cię zdiagnozowali. I tylko bańkę trzeba na warsztat odstawić, bo ciało ma się już lepiej.

czasem myślę, że mi stres wyłazi po prostu. 2 lata temu mi się zaczął niezły zamęt w życiu w końcu. Mam ojca chorego na szpiczaka, mama się nim sporo zajmuje i przed badaniami płakałam w szpitalu, bo objawy miałam jak przy stwardnieniu rozsianym, bałam się, że to będzie to. A wtedy co by było? Ani kasy na leczenie, ani nie miałby kto pomóc. Byłam przygotowana na to, że po prostu się rozstanę z życiem w razie takiej diagnozy, bo po co komu taki problem?
Jak sobie radzisz z tymi myślami, że mogłaś coś lepiej zrobić?

[wlosomaniaczkaaa]

Napisane przez Bananalama

razie takiej diagnozy, bo po co komu taki problem?
Jak sobie radzisz z tymi myślami, że mogłaś coś lepiej zrobić?

Po prostu staram się robić wszystko lepiej z marnym w moim mniemaniu skutkiem. Czyli radzę sobie średnio.
Karmię się tym, że ludzie prawie zawsze są zadowoleni z mojej pracy. Resztę przekładam na później. Standard.
Też mam bardzo chorego ojca. A niespełna dwa lata temu mąż mało co mi się nie przekręcił. Najgorszemu wrogowi nie życzę tego, co wtedy przeżyłam. Do dziś jak mu się jęknie czy stęknie nie tak, nogi robią mi się jak z waty, a serce w sekundę zamiera. To jest mój największy mol.
Jesteś wciąż diagnozowana? Wykluczyli na 100 % SM?
Kiepski ze mnie psycholog, ale pomyśl sobie, że nie możesz być zła, skoro Ciebie nie da się nie lubić. Zobacz, nawet golgie Cię lubi i by powierzyła Tobie swojego skarba. To o czymś musi świadczyć

[katja_24]

Skoro mowa o lękach, to ja tez cholernie boje się smierci moich bliskich (tzn rodziców i psa, małż jeszcze młody i zdrowy ;. Miałam juz takie odchyły, że bałam się zasnąć, bo rano mogło mnie czekac coś złego Teraz juz jest troche lepiej, po prostu staram sie o tym nie mysleć.
Miejsc publicznych tez nie lubię, czasem robi mi sie niedobrze. Kilka lat temu w ogóle bałam sie wyjść z domu, a teraz nawet czasem sama pójdę do sklepu Dla "normalnych" niby nic...

[201604191001]

Napisane przez Vinnga

Wcale się nie dziwię, że kobiety zareagowały w taki sposób. Wiele z Was kocha zwierzęta. Ciekawe czy gdybyście właśnie miały nowego pupila i ktoś by Wam powiedział: "No, ja to zawsze mogę zmienić zdanie i psiaka zaadaptować, a Ty co ze swoim zrobisz jak Ci się znudzi - poćwiartujesz i wrzucisz do beczki?", to jakbyś(cie) zareagował(y)? Pewnie byłaby afera, bo piesek... A dziecko to co, gorsze?

1. Dlaczego piszesz w liczbie mnogiej? Czy ktos przyklasnal Tinker i napisal "huehuehue super tekst"?
2. Skad ci sie wziela taka za☠☠☠ista konkluzja?

Napisane przez _Tinkerbell

To po jakie g. Się odzywała? Mam gdzieś czy to było chamskie czy nie, zadziałało.

polskie znaki i przecinki mi uciekły. łapać skurczybyki!

No i pokazalas swoja "klase". Brawo. Ale licz sie z tym, ze maja juz wyrobione zdanie na twoj temat i raczej podziela sie nim z innymi, twojej mamie pewnie przez dlugi czas bedzie bardzo glupio i do tego kiedys mozesz trafic na wiekszego chama i dopiero sie zdziwisz.

Sent from my mind using the Force.

[Bananalama]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Po prostu staram się robić wszystko lepiej z marnym w moim mniemaniu skutkiem. Czyli radzę sobie średnio.
Karmię się tym, że ludzie prawie zawsze są zadowoleni z mojej pracy. Resztę przekładam na później. Standard.
Też mam bardzo chorego ojca. A niespełna dwa lata temu mąż mało co mi się nie przekręcił. Najgorszemu wrogowi nie życzę tego, co wtedy przeżyłam. Do dziś jak mu się jęknie czy stęknie nie tak, nogi robią mi się jak z waty, a serce w sekundę zamiera. To jest mój największy mol.
Jesteś wciąż diagnozowana? Wykluczyli na 100 % SM?
Kiepski ze mnie psycholog, ale pomyśl sobie, że nie możesz być zła, skoro Ciebie nie da się nie lubić. Zobacz, nawet golgie Cię lubi i by powierzyła Tobie swojego skarba. To o czymś musi świadczyć

wykluczyli sm. Mam kiepskie przewodnictwo nerwów z tyłu nóg, co mam od kręgosłupa. A do tego każdy lekarz wysyła mnie do psychiatry, bo pewnie nerwica.
Oj tam OYE mnie nie lubi .
Wiesz, dzięki, że napisałaś do mnie. Że opisałaś i to, co Ciebie trapi. Czuję się mniej dziwna dzięki temu i jakoś mi lepiej, że nie jestem jakimś odszczepieńcem. Widzę teraz, że jestem zwyczajnym człowiekiem, tylko może trochę lękliwym i pogubionym

---------- Dopisano o 14:24 ---------- Poprzedni post napisano o 14:21 ----------

Napisane przez katja_24

Skoro mowa o lękach, to ja tez cholernie boje się smierci moich bliskich (tzn rodziców i psa, małż jeszcze młody i zdrowy ;. Miałam juz takie odchyły, że bałam się zasnąć, bo rano mogło mnie czekac coś złego Teraz juz jest troche lepiej, po prostu staram sie o tym nie mysleć.
Miejsc publicznych tez nie lubię, czasem robi mi sie niedobrze. Kilka lat temu w ogóle bałam sie wyjść z domu, a teraz nawet czasem sama pójdę do sklepu Dla "normalnych" niby nic...

właśnie wiem, jakie to trudne i tym bardziej możemy być dumne, że jednak do tego sklepu potrafimy wyjść. Czytałam, że silny jest ten, kto pokonuje innych, ale ten, który pokonuje siebie, jest potężny .

[zakonna]

Jak by któraś z was chciala pogadać o terapii i wychodzenia z totalnego psychicznego bagna, to niech pisze do mnie PW. Mam trzy terapie za soba

[Vinnga]

Napisane przez _Judith_

1. Dlaczego piszesz w liczbie mnogiej? Czy ktos przyklasnal Tinker i napisal "huehuehue super tekst"?
2. Skad ci sie wziela taka za☠☠☠ista konkluzja?

No i pokazalas swoja "klase". Brawo. Ale licz sie z tym, ze maja juz wyrobione zdanie na twoj temat i raczej podziela sie nim z innymi, twojej mamie pewnie przez dlugi czas bedzie bardzo glupio i do tego kiedys mozesz trafic na wiekszego chama i dopiero sie zdziwisz.

Sent from my mind using the Force.

Oklasków? Nie, oklasków nie było, ale uznanie tego za zabawne owszem, proszę bardzo:

Napisane przez katja_24

Powiedziały cos jeszcze?

Napisane przez Frezja__

Tinker
Dobrze, że chociaż Twoja mama ma świadomość co do Twoich poglądów.
Właśnie, powiedziały coś? ;>

Liczba mnoga została użyta w nawiasie i właśnie w takim celu, że zwracałam się do osób, które by się z Tinker zgadzały - wnioskuję, że skoro kogoś tekst rozbawił i uznał,że to nic złego, to być może jest więcej osób, którym się to podobało/wydawało zabawne/zachowałyby się ponownie. Podkreślę, że nie zwracałam się ani do wszystkich ani do kogoś konkretnego, dlatego nawias .

To nie była konkluzja, tylko pytanie o pewną tendencję na wątku Czytałam poprzednie strony i było na przykład najeżdżanie na wstawianie co chwile zdjęć dzieci (też mnie to denerwuje ) oraz na to, że rodzice się chwalą każdą czynnoscią, którą dziecko nabywa i ktora dla nas jest naturalna, a chwilę potem było mnóstwo postów ze zdjęciami zwierząt i to już było ok Zachwycanie się umiejętnościami pupili też w porządku Wszelkie historie smutne o zwierzętach sieją większe poruszenie niż dzieci, STĄD PYTANIE. Aha, i żeby nie było, nie dziwi mnie, że na wątku bezdzietnych nie ma zachwycania się dzieckiem, bo też mnie to nie zachwyca - mówię tylko o tym, że negatywne teksty w stronę zwierząt budzą większą emocjonalność... I tyle.

[Margot45]

Napisane przez Vinnga

Oklasków? Nie, oklasków nie było, ale uznanie tego za zabawne owszem, proszę bardzo:

Miałam się nie odzywać, ale - od kiedy chamstwo jest zabawne?

[Vinnga]

Napisane przez Margot45

Miałam się nie odzywać, ale - od kiedy chamstwo jest zabawne?

Dla mnie nie jest zabawne przecież , ale skoro ktoś wstawia śmiejące się emotki, to jak mam to interpretować? Jeśli funkcja emotki była inna to przepraszam za nadinterpretację,

[Margot45]

Napisane przez Vinnga

Dla mnie nie jest zabawne przecież , ale skoro ktoś wstawia śmiejące się emotki, to jak mam to interpretować? Jeśli funkcja emotki była inna to przepraszam za nadinterpretację,

Ja się odniosłam do fragmentu "uznanie tego za zabawne", z Twojej wypowiedzi post wcześniej....

[Vinnga]

Napisane przez Margot45

Ja się odniosłam do fragmentu "uznanie tego za zabawne", z Twojej wypowiedzi post wcześniej....

No tak, wiem. Rozumiem to w ten sposób: (1) Tinkel opisała swoją historię, (2) część osób wstawiło śmiejące się emotki i dopytało o inne szczegóły, a część osób skrytykowało, (3) Wstawiłam post, w którym wyrażam swoje negatywne zdanie, (4) Judith pyta dlaczego w poście użyłam liczby mnogiej w swoim poście, (5) w wyjaśnieniu dlaczego używam liczby mnogiej przytaczam dwie wypowiedzi użytkowniczek, które wstawiły śmiejące się emotki - teraz odniosę się do mojego wcześniejszego posta: zinterpretowałam te emotki jako "uznanie za zabawne" historii Tinkel. A teraz dostaję pytanie od kiedy chamstwo jest zabawne i nie rozumiem kontekstu.