dziecko studia i praca

[201711281320]

Napisane przez Mahtob

Tak, pielęgniarstwo. I wiem o tym że magisterkę można zaocznie. No ale... Ja już na maluszka czekam dwa lata. Czekać dwa kolejne będzie ciężko (i myślę że chyba każda chcąca być mamą mnie zrozumie). Zwłaszcza jak obserwuje koleżanki z mojego roku które dorobiły się dzieci przed studiami...


mamasierpniowa2 na prawdę Cię podziwiam i trzymam kciuki.

Z tego co wiem pielęgniarstwo to bardzo ciężki kierunek. Całe dnie spędza się na uczelni, jest sporo praktyk w szpitalu. Nie wiem jak miałabyś w ciąży je zaliczać. Z niemowlakiem też nie wiadomo jak będzie. Niektóre śpią całymi dniami inne prawie w ogóle. Dziecko może mieć kolki, może chorować... Te gorsze możliwości też trzeba wziąć pod uwagę. Jest sporo wątków zakładanych przez młode mamy, które są wyczerpane, mają dosyć i bez studiów.
Oczywiście jeżeli uważasz, że dasz sobie radę to działaj ale dobrze się zastanów czy nie lepiej poczekać jeszcze te dwa lata, poświęcić maleństwu więcej uwagi i przeżyć ten piękny okres po prostu spokojniej

[skazana_na_bluesa]

Mahtob, dowiedz się, jak na twojej uczelni wygląda indywidualny tok studiów. moich studiów nie ma w trybie zaocznym i jedyne ułatwienie indywidualnego toku jest takie, że możesz sobie wybierać grupy zajęciowe. niestety, nie można mieć więcej nieobecności i jest tyle samo praktyk/stażów.

[Mahtob]

Dziękuję Wam wszystkim za pomoc. Bardzo dałyście mi do myślenia.

[201711281320]

Mahtob, jest taki dość obszerny wątek dot. pielęgniarstwa, https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=455117, może tam zapytaj dziewczyn. One na pewno ci bardziej doradzą, może znajdziesz tam jakąś która miała indywidualny tok studiów.

[mamasierpniowa2]

No własnie, Śliweczka mi przypomniała jak to było 2 lata temu jak kończyła się ciąza i pojawiło się dziecko. Szczerze mówiąc to chociaż wtedy jeszcze była pomoc ojca dziecka to ja myślałam ze umrę taką miałam deprechę i tak byłam zmęczona a przeciez nie robiłam nic tylko siedziałam na macierzyńskim. Wtedy tez zbiegło się duzo rzeczy które wywróciły moje życie do góry nogami a których nie można było przewidziec( wyprowadzka, śmierc mojej mamy itd). Trzeba brac poprawkę ze nie pójdzie po twojej myśli, coś się wydarzy, nawet jakaś drobna rzecz która sprawi ze nie dasz rady wszystkiego ogarnąć, pomyśl o tym. Ktoś tu moze napisać że z takim myśleniem to nigdy się nie doczeka dziecka bo zawsze coś tam moze wypaść w życiu, ale skoro nie musisz się pakować w tyle obowiązków na raz to tego nie rób. Studiujesz, jesteś młoda, będziesz jeszcze miała czas na wszystko. Najpierw to moze zrób studia a pod koniec studiów zaczni się zastanawiać nad dzieckiem. Wybór oczywiscie jest Twój ale pomysl o tym jeszcze kilkanaście razy zanim coś zrobisz. Ja często robie tak, że piszę sobie na kartce jakiś " super pomysł" który mi wpadnie do głowy i jak sobie z tym pomysłem wyobrażam funkcjonowanie. Zaglądam do tych notatek po miesiau, dwóch i często się okazuje ze albo wcale tego nie chcę, albo nawet jakbym nadal chciała ten plan zrealizowac to się okazuje, ze te 2 miesiace tak mi pozmieniały w życiu, że plan jest juz niemozliwy do zrealizowania.