Mój chłopak ma dziecko.

[Malaika85]

2 dni temu dowiedziałam się, że mój chłopak ma 5 letnie dziecko. Jesteśmy razem 1,5 roku i nigdy mi tego nie powiedział. On często kłamie, to fakt. Ale jego argument, to że się bał mi powiedzieć, że mnie straci. Dla mnie to żaden argument.
Kocham go, bardzo. Chciałam wyjść za niego, zamieszkać razem. Mieć dzieci.

Ale teraz? Jak mogę chcieć dziecka z nim, skoro on ma już dziecko?
Chciałam dać mu to wyjątkowe, wspaniałe dziecko...ale on już ma. Więc na co to...po co mieć dziecko, skoro on już ma.
Wiem, że to brzmi egoistycznie, ale nic nie mogę na to poradzić...miałam marzenia...ślub...dom...r odzina...dziecko z nim...ale teraz...

Nie widział go nigdy. Ono jest z mamą we Francji. Ona jest z innego kraju. On też jest z innego kraju. My mieszkamy w Polsce. Ona nie chce od niego niczego prócz pieniędzy. Dziecko nawet nie nosi jego nazwiska. On nigdy nie chciał tego dziecka. Chciał, żeby ona zrobiła aborcję. To była wpadka po 3 miesiącach znajomości. Nie kochał jej nigdy. Nie zrobiła tego, urodziła we Francji wbrew jego woli.

On jeszcze nigdy nie wysłał żadnych pieniędzy, nie stać go. Studiuje, dopiero zaczął swoją pierwszą pracę. Ma tylko zdjęcia tego dziecko. Wie o nim tylko część jego rodziny. Nawet własnej siostrze nie powiedział.

Ja, jestem zdruzgotana psychicznie. Nie wiem co mam robić, nie wiem jak się zachować, co o tym myśleć.
Kocham go i jestem od niego uzależniona. Chciałabym być z nim zawsze.
Ale boję się. Że sobie nie poradzę z zazdrością, z bólem, z niepewnością.
Że nasze dziecko nigdy nie będzie wyjątkowe, jedyne.
Że może kiedyś mnie zostawi....

Wiem, że mnie kocha, ale nie jest do końca dobrym człowiekiem. Kłamie. Nie jestem w stanie mu ufać. Sprawdzam go. Właśnie tak się dowiedziałam o dziecku. Wierzę, że nigdy mnie nie zdradził. Nigdy go na tym nie nakryłam. Chociaż flirtował z paroma kobietami.

Mam 25 lat. On 28. Przed nami całe życie.

Nie wiem, jak to będzie wyglądać. Nie wiem jak to będzie jak oni się spotkają. Albo jeżeli przeniesiemy się do tego samego miasta.
Nie chcę się nim dzielić. Nie chcę, żeby tamten chłopiec był częścią naszego życia.
Jak do tej pory nie było częścią jego życia. Wielka tajemnica.
Czy tak zostanie?
Dziecko ma 5 lat, mieszka w innym kraju...może nie powinnam się tak tym martwić. Może faktycznie nic się nie zmieni...?

Ale świadomość tego, że on już ma syna, cząstkę jego, jego twarz, krew...to mnie boli. Ze inna kobieta urodziła jego syna.
Na widok dzieci, płaczę. Nie mogę sobie z tym poradzić...nie wiem co mam zrobić....

[paula78]

Napisane przez Malaika85

On często kłamie, to fakt.
Kocham go, bardzo. Chciałam wyjść za niego, zamieszkać razem. Mieć dzieci.

.

no sorry tylko tyle w kwestii mojego komentarza ,plus kobieto, masz choć odrobinę szacunku dla samej siebie ?

[Chatul]

Napisane przez Malaika85

2 dni temu dowiedziałam się, że mój chłopak ma 5 letnie dziecko. Jesteśmy razem 1,5 roku i nigdy mi tego nie powiedział. On często kłamie, to fakt. Ale jego argument, to że się bał mi powiedzieć, że mnie straci. Dla mnie to żaden argument.
Kocham go, bardzo. Chciałam wyjść za niego, zamieszkać razem. Mieć dzieci.

Ale teraz? Jak mogę chcieć dziecka z nim, skoro on ma już dziecko?
Chciałam dać mu to wyjątkowe, wspaniałe dziecko...ale on już ma. Więc na co to...po co mieć dziecko, skoro on już ma.
Wiem, że to brzmi egoistycznie, ale nic nie mogę na to poradzić...miałam marzenia...ślub...dom...r odzina...dziecko z nim...ale teraz...

Nie widział go nigdy. Ono jest z mamą we Francji. Ona jest z innego kraju. On też jest z innego kraju. My mieszkamy w Polsce. Ona nie chce od niego niczego prócz pieniędzy. Dziecko nawet nie nosi jego nazwiska. On nigdy nie chciał tego dziecka. Chciał, żeby ona zrobiła aborcję. To była wpadka po 3 miesiącach znajomości. Nie kochał jej nigdy. Nie zrobiła tego, urodziła we Francji wbrew jego woli.

On jeszcze nigdy nie wysłał żadnych pieniędzy, nie stać go. Studiuje, dopiero zaczął swoją pierwszą pracę. Ma tylko zdjęcia tego dziecko. Wie o nim tylko część jego rodziny. Nawet własnej siostrze nie powiedział.

Ja, jestem zdruzgotana psychicznie. Nie wiem co mam robić, nie wiem jak się zachować, co o tym myśleć.
Kocham go i jestem od niego uzależniona. Chciałabym być z nim zawsze.
Ale boję się. Że sobie nie poradzę z zazdrością, z bólem, z niepewnością.
Że nasze dziecko nigdy nie będzie wyjątkowe, jedyne.
Że może kiedyś mnie zostawi....

Wiem, że mnie kocha, ale nie jest do końca dobrym człowiekiem. Kłamie. Nie jestem w stanie mu ufać. Sprawdzam go. Właśnie tak się dowiedziałam o dziecku. Wierzę, że nigdy mnie nie zdradził. Nigdy go na tym nie nakryłam. Chociaż flirtował z paroma kobietami.

Mam 25 lat. On 28. Przed nami całe życie.

Nie wiem, jak to będzie wyglądać. Nie wiem jak to będzie jak oni się spotkają. Albo jeżeli przeniesiemy się do tego samego miasta.
Nie chcę się nim dzielić. Nie chcę, żeby tamten chłopiec był częścią naszego życia.
Jak do tej pory nie było częścią jego życia. Wielka tajemnica.
Czy tak zostanie?
Dziecko ma 5 lat, mieszka w innym kraju...może nie powinnam się tak tym martwić. Może faktycznie nic się nie zmieni...?

Ale świadomość tego, że on już ma syna, cząstkę jego, jego twarz, krew...to mnie boli. Ze inna kobieta urodziła jego syna.
Na widok dzieci, płaczę. Nie mogę sobie z tym poradzić...nie wiem co mam zrobić....

Zastanów się czy chcesz być z tym człowiekiem w ogóle. Ja bym nie chciała być z kimś, kto wiecznie kłamie. Zwłaszcza w kwestii tak ważnej jak dziecko! On po prostu przez 1,5 roku perfidnie Cię okłamywał

Naprawdę chcesz być z kimś, kto nie potrafi być szczery z osobą, którą podobno kocha Że nie wspomnę o tym, że koleś co prawda ma 28 lat, ale słusznie nazywasz go "chłopakiem", a nie "facetem". Bo to nadal chłopaczek jest, skoro przez 1,5 roku nie potrafił wziąć sprawy na klatę i powiedzieć kochanej przez siebie osobie, że ma dziecko z inną Zero odwagi, zero poczucia przyzwoitości i zero szacunku oraz miłości do Ciebie

[muszynianka]

Moje zaufanie... w ogóle... nie nie pozbierałabym się po czymś takim...

[Ashaai]

Napisane przez Malaika85

2 dni temu dowiedziałam się, że mój chłopak ma 5 letnie dziecko. Jesteśmy razem 1,5 roku i nigdy mi tego nie powiedział. On często kłamie, to fakt. Ale jego argument, to że się bał mi powiedzieć, że mnie straci. Dla mnie to żaden argument.
Kocham go, bardzo. Chciałam wyjść za niego, zamieszkać razem. Mieć dzieci.

Ale teraz? Jak mogę chcieć dziecka z nim, skoro on ma już dziecko?
Chciałam dać mu to wyjątkowe, wspaniałe dziecko...ale on już ma. Więc na co to...po co mieć dziecko, skoro on już ma.
Wiem, że to brzmi egoistycznie, ale nic nie mogę na to poradzić...miałam marzenia...ślub...dom...r odzina...dziecko z nim...ale teraz...

Nie widział go nigdy. Ono jest z mamą we Francji. Ona jest z innego kraju. On też jest z innego kraju. My mieszkamy w Polsce. Ona nie chce od niego niczego prócz pieniędzy. Dziecko nawet nie nosi jego nazwiska. On nigdy nie chciał tego dziecka. Chciał, żeby ona zrobiła aborcję. To była wpadka po 3 miesiącach znajomości. Nie kochał jej nigdy. Nie zrobiła tego, urodziła we Francji wbrew jego woli.

On jeszcze nigdy nie wysłał żadnych pieniędzy, nie stać go. Studiuje, dopiero zaczął swoją pierwszą pracę. Ma tylko zdjęcia tego dziecko. Wie o nim tylko część jego rodziny. Nawet własnej siostrze nie powiedział.

Ja, jestem zdruzgotana psychicznie. Nie wiem co mam robić, nie wiem jak się zachować, co o tym myśleć.
Kocham go i jestem od niego uzależniona. Chciałabym być z nim zawsze.
Ale boję się. Że sobie nie poradzę z zazdrością, z bólem, z niepewnością.
Że nasze dziecko nigdy nie będzie wyjątkowe, jedyne.
Że może kiedyś mnie zostawi....

Wiem, że mnie kocha, ale nie jest do końca dobrym człowiekiem. Kłamie. Nie jestem w stanie mu ufać. Sprawdzam go. Właśnie tak się dowiedziałam o dziecku. Wierzę, że nigdy mnie nie zdradził. Nigdy go na tym nie nakryłam. Chociaż flirtował z paroma kobietami.

Mam 25 lat. On 28. Przed nami całe życie.

Nie wiem, jak to będzie wyglądać. Nie wiem jak to będzie jak oni się spotkają. Albo jeżeli przeniesiemy się do tego samego miasta.
Nie chcę się nim dzielić. Nie chcę, żeby tamten chłopiec był częścią naszego życia.
Jak do tej pory nie było częścią jego życia. Wielka tajemnica.
Czy tak zostanie?
Dziecko ma 5 lat, mieszka w innym kraju...może nie powinnam się tak tym martwić. Może faktycznie nic się nie zmieni...?

Ale świadomość tego, że on już ma syna, cząstkę jego, jego twarz, krew...to mnie boli. Ze inna kobieta urodziła jego syna.
Na widok dzieci, płaczę. Nie mogę sobie z tym poradzić...nie wiem co mam zrobić....

Masz 25 lat a chcesz swoje życie zacząć z człowiekiem który okłamał Cie chyba najważniejszej kwestii. Jak wyobrażasz sobie być z kimś kto po 1,5 roku bycia , oszukiwania mówi Ci że ma dziecko, w dodatku ma to dziecko gdzieś. Chciałaś go uczynić ojcem swojego dziecka, jak on nawet nie potrafi zadbać o chociażby sporadyczny kontakt ze swoim 1wszym. Kłamie, sprawdzasz go, kontrolujesz, nie ufasz.
Poza tym nie rozumiem jak możesz powiedzieć że nie chcesz by tamto dziecko było częścią jego życia i nie chcesz się nim dzielić? Przecież to jego ojciec ! Co zrobisz jak będzie chciał za pare lat jak dorośnie do tego odnowić z nim kontakt? Zabronisz mu tego? Zaszantażujesz że Ty albo dziecko? Daj spokój, nie pakuj się w to i nie wmawiaj sobie że nie możesz bez niego żyć- bo możesz.

[Chatul]

No i ciekawe czy za kolejne 1,5 roku nie okaże się, że koleś jeszcze jakieś dziecko ukrywał

[Gwiazdeczka1978]

Napisane przez Malaika85

2 dni temu dowiedziałam się, że mój chłopak ma 5 letnie dziecko. Jesteśmy razem 1,5 roku i nigdy mi tego nie powiedział. On często kłamie, to fakt. Ale jego argument, to że się bał mi powiedzieć, że mnie straci. Dla mnie to żaden argument.
Kocham go, bardzo. Chciałam wyjść za niego, zamieszkać razem. Mieć dzieci.

Ale teraz? Jak mogę chcieć dziecka z nim, skoro on ma już dziecko?
Chciałam dać mu to wyjątkowe, wspaniałe dziecko...ale on już ma. Więc na co to...po co mieć dziecko, skoro on już ma.
Wiem, że to brzmi egoistycznie, ale nic nie mogę na to poradzić...miałam marzenia...ślub...dom...r odzina...dziecko z nim...ale teraz...

Nie widział go nigdy. Ono jest z mamą we Francji. Ona jest z innego kraju. On też jest z innego kraju. My mieszkamy w Polsce. Ona nie chce od niego niczego prócz pieniędzy. Dziecko nawet nie nosi jego nazwiska. On nigdy nie chciał tego dziecka. Chciał, żeby ona zrobiła aborcję. To była wpadka po 3 miesiącach znajomości. Nie kochał jej nigdy. Nie zrobiła tego, urodziła we Francji wbrew jego woli.

On jeszcze nigdy nie wysłał żadnych pieniędzy, nie stać go. Studiuje, dopiero zaczął swoją pierwszą pracę. Ma tylko zdjęcia tego dziecko. Wie o nim tylko część jego rodziny. Nawet własnej siostrze nie powiedział.

Ja, jestem zdruzgotana psychicznie. Nie wiem co mam robić, nie wiem jak się zachować, co o tym myśleć.
Kocham go i jestem od niego uzależniona. Chciałabym być z nim zawsze.
Ale boję się. Że sobie nie poradzę z zazdrością, z bólem, z niepewnością.
Że nasze dziecko nigdy nie będzie wyjątkowe, jedyne.
Że może kiedyś mnie zostawi....

Wiem, że mnie kocha, ale nie jest do końca dobrym człowiekiem. Kłamie. Nie jestem w stanie mu ufać. Sprawdzam go. Właśnie tak się dowiedziałam o dziecku. Wierzę, że nigdy mnie nie zdradził. Nigdy go na tym nie nakryłam. Chociaż flirtował z paroma kobietami.

Mam 25 lat. On 28. Przed nami całe życie.

Nie wiem, jak to będzie wyglądać. Nie wiem jak to będzie jak oni się spotkają. Albo jeżeli przeniesiemy się do tego samego miasta.
Nie chcę się nim dzielić. Nie chcę, żeby tamten chłopiec był częścią naszego życia.
Jak do tej pory nie było częścią jego życia. Wielka tajemnica.
Czy tak zostanie?
Dziecko ma 5 lat, mieszka w innym kraju...może nie powinnam się tak tym martwić. Może faktycznie nic się nie zmieni...?

Ale świadomość tego, że on już ma syna, cząstkę jego, jego twarz, krew...to mnie boli. Ze inna kobieta urodziła jego syna.
Na widok dzieci, płaczę. Nie mogę sobie z tym poradzić...nie wiem co mam zrobić....

Ty sie martwisz, ze on ma dziecko, a nie martwisz sie, ze jest kłamczuchem i oszustem? Nie martwisz sie, ze ma w dupie własne dziecko? Ja bym takiego faceta kijem nie dotknęła. Dla mnie to zero. I generalnie nic mojego zdania nie zmieni, bo jak sie dzieci nie chce to sie trzeba zabezpieczac, albo nie uprawiac przypadkowego seksu.
Myslisz, ze Twoje dziecko bedzie wyjątkowe dla niego? Czemu niby? Przeciez moze miec duzo dzieci na które nie da grosza. Fuj, załosny skur. i do tego kłamca, gorszego połączenia nie widzę. Zejdz na ziemie, bedziesz miec cholernie trudne zycie z takim czyms.

[Djuno]

Ciekawe, czego jeszcze się o nim dowiesz.

Dzieci się zdarzają, ale należy do nich mieć nieco dojrzalsze podejście, niż urodziła wbrew jego woli.

Znam sytuację, gdzie matka dziecka zachorowała i nowej żonie przyszło opiekować się 13letnim synem męża. Z mężem była od ponad 10 lat, syna nie znała w ogóle. Zastanów się, czy jesteś na to gotowa.

I, przede wszystkim, zastanów się, czy warto być z kimś, kto cię okłamuje.

[andzia1989r]

Powiem Ci, że pamiętam Cię bardzo dobrze z tego forum. Kobieta o zdecydowanych poglądach, bezkompromisowa, cięta

I jak to czytałam to robiłam tak:


Po 1 notoryczny kłamca, co JUŻ powinno go wykreślic na stałe z Twojego życia.

Po 2 on ma dziecko. Pomijam kwestie krwi itd. Zacznę od finansowej: teraz studiuje, nie ma z czego, ale kiedyś będzie miał. Zapłaci alimenty i zaległe i bieżące. Takie stałe obciążenie finansowe, jak drugi rachunek za prąd tyle, że co miesiąc. (sorry za porównanie, ale tak jest).

Po 3 związał się z Tobą, nie powiedział Ci o tym, dowiedziałaś się przypadkiem.

Po 4: flirtuje z innymi.

Po 5: proszę Cię, po prostu nie bądź idiotką. Ten związek to droga do nikąd. O sorry: to bycia nieszczęśliwą.

Tego chcesz?

[Malaika85]

Napisane przez paula78

no sorry tylko tyle w kwestii mojego komentarza ,plus kobieto, masz choć odrobinę szacunku dla samej siebie ?

a co to niby ma do szacunku do mnie? zastanów się trochę.

poza tym, warto byłoby pomyśleć zanim piszesz coś takiego do kogoś, komu się właśnie rzeczywistość zawaliła

Czyli, naprawdę nie ma tu nikogo, kto jednak uwierzyłby w możliwość, że taki związek ma sens?
Nie chodzi o to, że bym go szantażowała. To jest jego dziecko. Ma prawo do pełnych kontaktów. Ale po prostu nie wiem, czy to wytrzymam psychicznie.

Jest przecież wiele takich związków, małżeństw. Mój ojciec zostawił mamę jak miałam kilka lat i po paru latach ułożył sobie życie z inną kobietą, bardzo fajną zresztą.

Może jednak warto postawić na miłość?
Albo chociaż poczekać, zobaczyć jak to się rozwinie. Jak będzie wyglądało nasze życie, teraz kiedy znam całą prawdę?

Pytacie, czy chcę zaczynać życie od kogoś z takim bagażem. Jasne, że nie chcę, ale nie miałam wyboru, nie powiedział mi tego wcześniej. Pokochałam go.

[kreolkaa]

Z faktem, że on ma dziecko jeszcze bym się jakoś pogodziła , ale to, że cię okłamuję to już przegięcie. Może ma jeszcze piątkę innych dzieciaków i był trzykrotnie żonaty, a ty dowiesz się o tym za parę lat
To, że nie utrzymuje kontaktu, nie płaci alimentów i nie zna swojego syna, jeszcze gorzej o nim świadczy

[Merys]

Klamal raz, klamal drugi raz, to i bedzie klamal w nieskonczonosc.

Spelnic swoje marzenia mozesz, ale z innym mezczyzna z takim ktory bedzie tego wart.

[Weronikapr]

Napisane przez Malaika85

Wiem, że mnie kocha, ale nie jest do końca dobrym człowiekiem. Kłamie. Nie jestem w stanie mu ufać. Sprawdzam go. Właśnie tak się dowiedziałam o dziecku. Wierzę, że nigdy mnie nie zdradził. Nigdy go na tym nie nakryłam. Chociaż flirtował z paroma kobietami.

A to do tego, co dodała Paula78 w poście nr 2.

[Malaika85]

to wszystko racja...tylko jak to zrobić? jak to uciąć? i czy w ogóle chcę to ucinać z tego powodu?

[lily92920]

Dla mnie to bardzo wazna kwestia. Nie zaufałabym. Rozstałabym się natychmiast pomimo uczucia.

[wisienka_na_torcie]

Nie ufasz mu, a chcesz założyć z nim rodzinę , mieć dzieci...?
Moim zdaniem nie warto , gdyby facet był uczciwy, szczery , wtedy byłby sens zastanowić się nad tym ,czy się z nim dalej wiązać i przyjąć na siebie ewentualne obciążenie w postaci jego dziecka (bo nawet, jeśli ono jest daleko to jest i nie wiadomo czy kiedyś się w jego życiu nie pojawi...) . Ale on kłamie, nie ufasz mu... więc jeszcze jest dobry moment, żeby dać sobie spokój.
Nie dziwię się, że masz obawy- ja też chyba nie potrafiłabym zaakceptować takiej sytuacji

[Djuno]

Napisane przez Malaika85

to wszystko racja...tylko jak to zrobić? jak to uciąć? i czy w ogóle chcę to ucinać z tego powodu?

Słońce, to nie jest miłość - bez zaufania i w kłamstwie nie ma miłości.

Czekaj, ma 28 lat i studiuje, więc nie płaci alimentów? Uroczy człowiek.

Nie, nie ma sensu tego ratować.

Odciąć się natychmiast.

[aldenea]

no to tak, facet ma 28 lat. dopiero zaczął pracować. studiuje. i najważniejsze kłamie. dziecko zmajstrować umiał, ale wziąć odpowiedzialności za nie, to już nie. sorry Batory, ale gdzie ty w tym wszystkim widzisz dobry materiał na męża/chłopaka? bo ja chyba potrzebuje mikroskopu elektronowego, żeby dostrzec te pozytywne cechy twojego wybranka

a i zapomniałam dodać najważniejszego, twoje zaufanie do niego leży i kwiczy, skoro go kontrolujesz. taki związek nie ma zupełnie sensu.

twoje życie, zrobisz co zechcesz. ja bym podziękowała za współprace.

[Merys]

Napisane przez Malaika85

to wszystko racja...tylko jak to zrobić? jak to uciąć? i czy w ogóle chcę to ucinać z tego powodu?

Ale nie chodzi o to ze facet ma dziecko, tylko ze zapomnial Cie poinformowac o tym fakcie. A jak wyszlo wszystko na jaw, to pewnie powiedzial Ci jeszcze, ze matka dziecka "zla kobieta byla" .

Nie wiem jak mozesz byc z osoba, ktora w zywe oczy klamie? To sie zawsze zle konczy.

[Ashaai]

Bo to nie kwestia wiary- ten związek po prostu sensu nie ma, albo powiem inaczej nie prowadzi do szczęścia i niczego dobrego.
Mówisz że nie wiesz czy wytrzymasz to psychicznie, chcesz się tym tak katować każdego dnia i czekać kiedy jego dziecko pojawi sie w życiu i odwróci je do góry nogami? Jesteś ewentualnie gotowa je wychowywać?- bo taka sytuacja też może nastąpić. Małżeństw jest takich wiele- ale ludzie są ze sobą od początku szczerzy i wiedzą o sobie wszystko. Ty go kochasz, ale uważasz ze to co on zrobił w stosunku do Ciebie jest objawem miłości? Nie okłamuje się w tak ważnej sprawie osoby którą się kocha. To nie jest jakaś błaha informacja, nie mająca większego znaczenia.
Czy warto postawić na miłość?-tak ale na nową, nie tą. Nie oszukuj się że będzie lepiej, bo nie będzie. Nie licz że przestanie Cię okłamywać. Skończ z tym póki możesz, poboli ,poboli ale w końcu się odkochasz.

[andzia1989r]

Twoje posty z innych wątków także rzucające blaski na sprawę tego związku:

Ja z byłymi mojego chłopaka miałam od samego początku problemy,,,a teraz dowiedziałam się, że jedną z nich nadal kocha, i to bardzo, a drugiej wysyła pikantne maile....

po prostu pięknie

nie czytalam calego wątku - nie mam sily...
wczoraj po pol roku zwiazku sprawdzilam chlopakowi jego poczte email ...
znalazlam maile do i od jego bylych, a takze do innych lasek..

dowiedzialam sie, ze kocha swoja eks, i nie moze sie doczekac kiedy sie spotkaja (wyjezdza na wakacje do francji, a ona tam mieszka, w Paryzu) ...
czytajac to wszystko...czulam ból w każdej komórce swojego ciala....
jestem w szoku , bo mimo paru jego ekscesow ufałam mu...

co z tego, ze jestem okropna nieufna i szpieguje........jezeli on kocha inna kobiete.....

Mam nadzieję, że to całkiem przypadkiem nie ta od dziecka.

to, że ja mam samochód nie znaczy, że ty będziesz wożony wszędzie gdzie masz ochotę

nie jestem twoją taksówką

Z wątku: powiedz to tutaj. Jak sądzę także do niego.

Jestem na ciebie wsciekla! Miales juz nigdy mnie nie ranic! Ile mozna konczyc zwiazek! Za kazdym razem jak widzisz swoja byla to musisz z nia porozmawiac! Ile mozna??? Jeszcze tanczysz z nia obok mnie na imprezie!!! Dziwisz sie ze wyszlam i jestem wsciekla???? A potem sie nie odzywasz! Nawet glupiego przepraszam! Uwazasz ze nic sie nie stalo??? Ze histeryzuje!?!?!?!?! No to nastepnym razem udowodnie ci, ze widzec swoja druga polowke z jej ex - to baaardzo niemile uczucie!

Też z powiedz to tutaj.

u mnie to samo, tyle że właściwie mieszkamy ze sobą
w tej chwili jestem w Polsce ale za miesiąc do niego jadę i znowu zacznie się to sam...olewanie mnie, brak rozmów, coraz rzadszy seks, siedzenie w domu przed telewizorem.......

ech...nie wiem co robić, czuje że to się rozpada....a tak bardzo się kochaliśmy...teraz jest zupełnie innym człowiekiem...nie stać go nawet na odrobinę romantyzmu, otwarcie mnie olewa, nie odbiera czasem telefonu, tłumacząc się następnego dnia że nie słyszał....nie mówi mi co robi, co się dzieje u niego, nic...kompletnie...
ostatnio powiedział KOCHAM CIĘ prawie 3 miesiące temu i to tylko dlatego, że ja mu to powiedziałam....od tamtej pory czekam aż wyjdzie to z niego samo...jakoś mu się nie spieszy...i to mnie chyba najbardziej boli....myslę, że już mnie nie kocha...to boli....
chciałabym żeby mi to powiedział, jeśli tak jest ... __________________

Z lipca to to.


Dalej nie chce mi się szukac.

To jeden z najgorszych związków o jakich czytałam na wizażu. Nigdy bym nie pomyślała, że akurat Ty wykażesz się takim zacmieniem, brakiem instynktu samozachowawczego i odrobiny rozsądku. Widocznie przez internet się idzie lepiej wykreowac niż myślalam

[Weronikapr]

Napisane przez Malaika85

Czyli, naprawdę nie ma tu nikogo, kto jednak uwierzyłby w możliwość, że taki związek ma sens?

Może jednak warto postawić na miłość?

Ale powiedz kochana, jaki sens?? Jaki sens ma związek gdzie partner notorycznie oszukuje partnerkę, gdzie ukrywa przed nią takie fakty? Rozumiem, że bał się Twojej reakcji, ale jego podejście (urodziła wbrew jego woli, nie ma kontaktu, zainteresowania zero) jest poniżej wszelkiego poziomu. Nie widzę tu miłości, miłość i takie numery, to się wyklucza.

[Chatul]

Napisane przez Malaika85

Czyli, naprawdę nie ma tu nikogo, kto jednak uwierzyłby w możliwość, że taki związek ma sens?

Ja nie tylko nie wierzę, ale i WIEM, że taki związek nie ma sensu.
Na co komuś facet, który nie potrafi nawet ponieść konsekwencji SWOJEGO przygodnego seksu? Twój chłoptaś nie dość, że zrobił dziecko, to jeszcze go utrzymać nawet nie potrafi I Tobie, podobno najważniejszej dla niego osobie, niczego o tym dziecku przez 1,5 roku nie powiedział
No i oczywiście facet poza tym często kłamie i flirtuje z innymi.

Po co w ogóle myśleć o byciu z kimś takim? Szkoda by mi było samej siebie na pakowanie się w takie bagno.

Jest przecież wiele takich związków, małżeństw. Mój ojciec zostawił mamę jak miałam kilka lat i po paru latach ułożył sobie życie z inną kobietą, bardzo fajną zresztą.

No i? A jednocześnie powiedział tej nowej kobiecie po 1,5 roku, że ma dziecko? Flirtował na boku z innymi? Okłamywał ją?

Może jednak warto postawić na miłość?

Po co Zwłaszcza, że tutaj miłość jest co najwyżej jednostronna. Bo chłoptaś ewidentnie Cię nie kocha. Nawet Cię nie szanuje. Bo gdyby Cię szanował to już dawno temu powiedziałby, że ma dziecko, nie flirtowałby z innymi i nie okłamywałby Cię

Albo chociaż poczekać, zobaczyć jak to się rozwinie. Jak będzie wyglądało nasze życie, teraz kiedy znam całą prawdę?

1. Niekoniecznie znasz całą prawdę. Koleś jeszcze i dziesięcioro dzieci może ukrywać
2. Naprawdę chcesz mu "dawać szansę" Po co Naprawdę uważasz, że facet powinien dostać "drugą szansę" w nagrodę za to, że Cię okłamywał przez 1,5 roku?

Pytacie, czy chcę zaczynać życie od kogoś z takim bagażem. Jasne, że nie chcę, ale nie miałam wyboru, nie powiedział mi tego wcześniej. Pokochałam go.

A chcesz być z kimś, kto przez 1,5 roku Cię okłamywał Ja bym się nie zastanawiała tylko z miejsca zasadziła chłoptasiowi kopa w jego szanowny tyłek

Napisane przez Malaika85

to wszystko racja...tylko jak to zrobić? jak to uciąć? i czy w ogóle chcę to ucinać z tego powodu?

Zrobisz jak uważasz. Ale nie zdziw się jak za pół roku się okaże, że jednak chłoptaś ma jeszcze jakieś dzieci o których nie wiesz. Albo że jakieś dziecko jest właśnie w drodze. Albo cokolwiek. No bo jak tu być pewnym kogoś, kto przez 1,5 roku potrafił perfidnie okłamywać kobietę, którą rzekomo kocha Nigdy nie będziesz mogła być pewna tego kolesia.

[andzia1989r]

Napisane przez Malaika85

Może jednak warto postawić na miłość?
Albo chociaż poczekać, zobaczyć jak to się rozwinie. Jak będzie wyglądało nasze życie, teraz kiedy znam całą prawdę?

To, że Ty go kochasz to jeszcze za mało.

A gdyby on naprawdę kochał Ciebie to nie byłoby kłamstw, emocjonalnych zdrad, olewania Cię i innych mało przyjemnych spraw.

No, ale chcesz się męczyc na własne życzenie to proszę bardzo. Twój związek, twoje zmarnowane życie.

[_vixen_]

Ten Twój facet to ogólnie wydaje się jakiś taki lewy...
28 lat, dopiero zaczął pierwszą pracę, nie ma pieniędzy, okłamuje Cię, zatajał tak długo fakt posiadania potomstwa, flirtuje z innymi dziewczynami, namawiał tamtą kobietę do aborcji (nie jestem przeciwniczką aborcji, ale nie chciałabym, żeby mój chłopak miał na koncie takie "namawianie")... Jakoś źle to wszystko wygląda.

Ja tam bym nie chciała mieć takiego TŻta.

A Ty wymyślasz sobie jakiś wyimaginowany, z dupy wzięty problem, że wasze wspólne dziecko nie byłoby jego pierwszym...

Robisz błąd, że się z nim związałaś...

[3asiex]

Napisane przez andzia1989r

Twoje posty z innych wątków także rzucające blaski na sprawę tego związku:





Mam nadzieję, że to całkiem przypadkiem nie ta od dziecka.



Z wątku: powiedz to tutaj. Jak sądzę także do niego.



Też z powiedz to tutaj.



Z lipca to to.


Dalej nie chce mi się szukac.

To jeden z najgorszych związków o jakich czytałam na wizażu. Nigdy bym nie pomyślała, że akurat Ty wykażesz się takim zacmieniem, brakiem instynktu samozachowawczego i odrobiny rozsądku. Widocznie przez internet się idzie lepiej wykreowac niż myślalam

Regulamin chyba zabrania cytowania postów z innych wątków?

[andzia1989r]

Napisane przez 3asiex

Regulamin chyba zabrania cytowania postów z innych wątków?

Jeśli ma to związek z założonym wątkiem i jego autorką to nie.

Zabrania jeśli: jest sobie wątek użytkowniczki Y, radzi w nim Z, a jakaś S wywleka jej posty skądś tam i się z niej nie wiem nabija? Bądź jeśli np. byłaby sytuacja: Malaika nie popisała się wiedzą z antykoncepcji na jakimś wątku, ja wywlekam tę wiadomośc i radzę coś w stylu: zajmij się nadrabianiem wiedzy a nie związkiem.

Tutaj temat jest ten sam: związek Malaiki. I takie cytowanie nie jest regulaminem zabronione.


* Przynajmniej tak było jeszcze parę miesięcy temu. Jak coś się zmieniło to proszę o informację.

[Caroline1920]

perfidny klamca, kompletnie nieodpowiedzialny za swoje czyny, dla mnie taki ktos jest zerem i bylby skreslony z miejca...
a ukrywanie dziecka przez 1,5 roku zwiazku jest dla mnie niewyobrazalne choc z sytucaji, ktore przytoczyla andzia to i tak nie wiele jak na jego mozliwosci...

brak pytan po prostu...

i Ty sie jeszcze zastanawiasz? dobrze sie czujesz? bo normalnie nie wierze w to co czytam...

[kreolkaa]

Napisane przez 3asiex

Regulamin chyba zabrania cytowania postów z innych wątków?

Powinien zabraniać

Napisane przez andzia1989r

Jeśli ma to związek z założonym wątkiem i jego autorką to nie.

Zabrania jeśli: jest sobie wątek x użytkowniczki Y, radzi w nim Z, a jakaś S wywleka jej posty skądś tam i się z niej nie wiem nabija? Bądź jeśli np. byłaby sytuacja: Malaika nie popisała się wiedzą z antykoncepcji na jakimś wątku, ja wywlekam tę wiadomośc i radzę coś w stylu: zajmij się nadrabianiem wiedzy a nie związkiem.

Tutaj temat jest ten sam: związek Malaiki. I takie cytowanie nie jest regulaminem zabronione.


* Przynajmniej tak było jeszcze parę miesięcy temu. Jak coś się zmieniło to proszę o informację.

Trochę chwyt poniżej pasa z tym cytowaniem zresztą, skąd ta pewność, że to wszystko (szczególnie z wątku 'powiedz to tutaj') jest do tego pana?

Rozumiem, że czasem trzeba być dosadnym, ale myślę, że Malaika85 sama powinna sobie to przeanalizować, bez wywlekania tych postów tutaj Tym bardziej, że wątek dotyczy faktu posiadania dziecka i kłamstwa na ten temat, a nie innych cytowanych problemów

[Reme]

Ja po podobnej wiadomości nie pozbierałabym się zbyt szybko... Już abstrahując od tego, czy kłamca i flirciarz nadaje się na męża, bo nie o tym wątek, ale... no nie, nie mogłabym na niego patrzeć i myśleć o tym, że już ma z kimś dziecko i ja o tym nie wiedziałam, nie mogłam wybrać, czy zaakceptuję ten fakt zanim związek nabrał tempa. Zaraz miałabym przed oczami wydarzenia takie jak rozmowy z nim o dziecku, jakieś planowanie przyszłości i "niespodziankę" w postaci ukrytego potomka, o którym jednak nie da się nie myśleć.

Świństwo Ci zrobił, naprawdę paskudne świństwo

A to, że sam się zachowuje tak, jakby tego dziecka nie było, to fatalnie o nim świadczy. Bo ono już jest i będzie. Nieważne, czy on będzie miał z nim kontakt, czy nie. Począł dziecko i nawet na nie nie płaci, już o jakimkolwiek wkładzie w jego życie nie mówiąc. Jak nie chciał mieć dziecka, to mógł się zabezpieczać a nie teraz usprawiedliwiać się tym, że to była krótka znajomość, że chciał aborcji itp... Nieodpowiedzialny facet to mało powiedziane.
I jeszcze to, że dziecko może chcieć jednak kiedyś poznać tatę... Ma w końcu do tego prawo. A Ty nie będziesz miała na to wpływu i wszelkie przeżycia związane z dzieckiem Twojego mężczyzny i innej kobiety łatwe do przejścia nie będą. Współczuję Ci szczerze, że coś takiego Cię spotkało.

Jeśli zechcesz z nim zostać, to nigdy już o tym nie zapomnisz i nigdy nie będzie tak samo. Nie dasz rady już żyć tak, jakby tego dziecka nie miał. Potrafisz ( i chcesz?) udźwignąć taki ciężar?