Mama oszczędza na mnie na każdym kroku

[ciri15]

Napisane przez Hvid

Jeżeli jest naprawdę potrzebny (a nie dlatego, że mam już xxxxxxxxx i jeszcze tamto mi się spodobało, więc muszę mieć bo nie potrafię powiedzieć impulsowi nie), jak najbardziej tak.

Naprawdę potrzebny - wg mnie jest wtedy kiedy mam niedużo ubrań dobrych do szkoły, od biedy mogłabym tylko w tym chodzić, no ale skoro nie przymieramy głodem to stać nas na jedną bluzkę/spodnie.

Chcenia, bo ktoś inny ma a ja nie też nie akceptuję(no chyba, że u dzieci - choć starałabym się wytłumaczyć, że to nie na tym polega).

[abraxas2871]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;32549111]A mnie zastanawia, jak tę sprawę opisałaby matka Bo niestety doskonale pamiętam, jak to jest gdy się 18 lat ma i teraz, z perspektywy wiem, jak często niesprawiedliwa dla mamy byłam No i to przesadzanie moje na każdym kroku



A bo wiesz, powód to dumy to też nie jest. Żyjemy w czasach, gdzie doświadczenie się liczy, a idąd jako, dajmy na to, 25latka do PIERWSZEJ pracy to pracodawca co najmniej lekko się zdziwi.



Ależ skąd, spodnie za stówę to nie tak wiele Kochana, ja pracuję od lat, i dla mnie stówa za gacie to dużo. I jakoś niespecjalnie wierzę w te najtańsze podpaski No, ale to moje odczucie, subiektywne.

A guzik - widzimy tylko to, co nam autorka, zapewne rozgoryczona i wzburzona (a niekoniecznie szczera i obiektywna) napisała



No i? Problem jakiś? Matka zarabia, nie córka. Któraś tu napisała, że dziewczyna chce spodnie, bo może przytyła czy schudła. To samo: może matka mając 2 sukienki w szafie w żadne się nie mieści lub są za duże? Sama w szafie mam z 5 sukienek, z czego dobre są może 2

I pamiętajcie, że rodzicem się jest nie po to, by natychmiast spełniać każdą zachciankę dziecka.[/QUOTE]
Ale dlaczego krytykujesz? Totalnie nie znasz mojej ścieżki kariery - zaskoczę cię, w zawodzie, który wybrałam nie liczy się doświadczenie - i tak nie da się go zdobyć przed ukończeniem studiów (i ewentualnymi praktykami, na które mam czas w tym i kolejnym roku; praktyki również są w ściśle określonej instytucji, która nie podlega pod "wolny rynek"). Są pewne ścieżki pracy państwowej i pewne stanowiska, które wychodzą trochę poza komercyjny rynek - ja wybrałam właśnie taką ścieżkę (a w zasadzie dwie - jedna jest awaryjna). Wiec naprawdę nie wiem czego mam się wstydzić? Że mam to szczęście, że moi rodzice mogą sobie pozwolić, żebym miała czas na własny rozwój (który w mojej karierze jest bardzo ważny, to ile umiem i jakie mam obycie jest milion razy ważniejsze niż jakiekolwiek doświadczenie, które mogłabym zdobyć) i żebym nie pracowała? Ja tu nie widzę powodu do wstydu - tym bardziej, że nie siedzę na dupie tylko się uczę, studiuję 2 kierunki dziennie i rozwijam się. Naprawdę, nie wiem co tu jest takiego wstydliwego

[BajaderkowaBaba]

Mojego pracodawcy również nie dziwi, że idąc do pierwszej pracy mam 26 lat

[Hvid]

Napisane przez ciri15

Naprawdę potrzebny - wg mnie jest wtedy kiedy mam niedużo ubrań dobrych do szkoły, od biedy mogłabym tylko w tym chodzić, no ale skoro nie przymieramy głodem to stać nas na jedną bluzkę/spodnie.

Chcenia, bo ktoś inny ma a ja nie też nie akceptuję(no chyba, że u dzieci - choć starałabym się wytłumaczyć, że to nie na tym polega).

Dla każdego niedużo oznacza coś innego. Mnie chodzi o to, że dobrze jest się również nauczyć mówić sobie nie. Jeżeli kwestia jeszcze jedna bluzka/spodnie nie będzie się pojawiać notorycznie, nie ma problemu (w moim przypadku). Wszystko można, byleby nie doprowadzić dziecka do tego, że będą nim rządzić wyłącznie impulsy.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Jeżeli chcę mieć dużo i rózne, a nie stać mnie - to część rzeczy mam nowych (nowe nie znaczy firmowe), a resztę z SH. Proste i piszę to mając pieniądze, pracując. No takie życie.

[elizka1987]

Przypomniał mi się wątek o butach (nastolatka miała większą część kasy na nie odłożone i poprosiła matkę o dołożenie - ta odmówiła).

Dobrze, że starsze rodzeństwo się dokłada rodzicom do jedzenia i rachunków. Ale jeśli autorka pisze, że tylko ona jest tak traktowana (a młodsze rodzeństwo nie) to już jest coś nie tak.
Myślę, że powinni jej rodzice odpalać jakąś kasę miesięcznie choćby i 50 zł (to chyba nie jest jakaś wygórowana kwota zwłaszcza, że matka w dwa dni potrafi kilka razy tyle wydać). Jak będzie chciała sobie coś kupić to zawsze można powiedzieć: "dostajesz kieszonkowe to sobie odłóż". Nie mówię tu o rzeczach typu buty czy kurtka na zimę...

[astefa]

Tak sobie czytam i czytam i postanowiłam napisać... Sytuacja autorki przypomina mi trochę moją sytuację z okresu gimnazjum i podstawówki. Moja mama "rządziła" kasą, a przynajmniej tą na ciuchy i inne domowe potrzeby jak kosmetyki, jedzenie itd. O każdą rzecz, na którą potrzebowałam pieniędze musiałam się najpierw gęsto tłumaczyć, dlaczego jej potrzebuje, czy na pewno jej potrzebuje itd. Nie dostawałam kieszonkowego. Miałam bardzo mało ubrań, najczęściej odziedziczonych po dużo większych po mnie kuzynkach, lub wręcz po braciach (nie mam sióstr). Pierwsze "własne", nie odziedziczone spodnie i nie z lumpeksu (a 10 lat temu kupowanie w SH nie było takie modne jak dziś) dostałam w ostatniej klasie podstawówki (do tej pory pamiętam, że to były zwykłe proste jeansy z rynku za 40zł, a nie tak modne wtedy dzwony (sic!)...). Jeśli chodzi o kosmetyki to już w ogóle tragedia, bo moja mama sama nie używa nic ponad te najbardziej, ekstremalnie podstawowe i nie rozumiała, że dorastająca dziewczyna z trądzikiem może mieć takie potrzeby jak tonik, czy żel do mycia buzi. Bywało, że musiałam sobie coś dosłownie "wypłakać", bo żadne sensowne argumenty nie trafiały... Naprawdę czułam się z tego powodu bardzo nieszczęśliwa i pokrzywdzona, choć pewnie zdarzają się ludziom i większe tragedie.
Nie byliśmy biedni. Po prostu moi rodzice mieli inne priorytety- mama zawsze powtarzała, że woli kupić lepszej jakości i więcej jedzenia, albo żebyśmy pojechali na wczasy, albo mieli na kurs językowy. To pewnie bardzo mądre podejście i teraz doskonale to rozumiem, ale wyobraźcie sobie, co czuje dziecko w podstawówce, które słyszy od rówieśników, że chodzi w szmatach.
Więc rozumiem autorkę wątku i nie dziwi mnie jej rozgoryczenie Ale myślę, że może kiedyś zrozumiesz, czemu Twoja mama postępuje akurat tak, a nie inaczej... może jest zbyt przepracowana i nie zauważa, pewnych rzeczy tak zupełnie obiektywnie?

[szprotka_]

wiecie, ale tak między Bogiem a prawdą i zakładając, że wersja Autorki jest prawdziwa, to sytuacja z podpaskami jest lekko chora. w moim domu, podpaski są ogólnodostępne i używamy z mamą takich samych, a nie że mi się kupuje jakieś oddzielne i są tylko moje. dla mnie, taka sytuacja jest całkowicie absurdalna. tak samo z tym dołożeniem 50 złotych, z których wyszło 30.

jeżeli to wszystko jest prawdą, to sytuacja jest bardzo upokarzająca. nie chciałabym żeby moje dziecko, musiało się tak prosić o pieniądze na ubrania czy kosmetyki (oczywiście, w ramach zdrowego rozsądku).

[dawidowskasia]

ja tam pamietam siebie sprzed 10 lat - mega niewdziecznika, który wiecznie jęćzał,że musi mieć bo (uwaga!) wszyscy mają
teraz mi glupio bo wiem,ze to były zbytki

[Muszka Owocowka]

Haha ja doskonale rozumiem dziewczynę bo sama mam taki przykład w rodzinie - na szczęście w troche dalszej. Ciocia przyzwyczajona do luksusów bo kiedyś im się bardziej powodziło, nie umie się przestawić na tryb bardziej oszczędny. Zarabiają znacznie mniej i mają wiecej wydatków - dwójka dzieci na studiach. Oszczędzają na wszystkim ale to nie dotyczy mojej ciotki - dalej pali Malboro, robi sobie paznokcie u kosmetyczki i co chwile biega do fryzjera. Kuzynka potrzebuje nowych spodni, ale musi zaczekać bo mamcia sobie w tym miesiącu kupiła dwie bluzeczki i czekają do kolejnej wypłaty...

U mnie w domu było inaczej. Rodzice dbali o to, żeby mi niczego nie brakowało. Nie miałam jakiś tam wystrzałowych ciuchów ale jak potrzebowałam butów czy spodni to pieniądze na takie rzeczy były. To samo się tyczy różnych artykułów higienicznych.

Bardzo dobrze, że rodzeństwo się dokłada. Dziwi mnie że aż 700zł na głowe bo to strasznie dużo, chyba że nic z jedzenia nie kupują. U moich znajomych to wygląda tak że dokładają się rodzicom do rachunków i jak jest ich kolej to robią zakupy spożywcze za swoją kasę.

Niektórzy ludzie mają skłonności do przesady. Jedni w tą stronę, że dzieci nic nie muszą się dokładać i rodzice ich utrzymują mimo, że dzieciaki już dorosłe i pracują. Lub tak jak w przypadku tej dziewczyny - masz 18 lat to już nie dostajesz tyle kasy i rzeczy ile potrzebujesz na życie, zacznij myśleć o zarabianiu kasy bo inaczej bedziesz w potarganych ciuchach chodzić

Wogóle ta sytuacja jest bardzo podobna do sytuacji mojego kolegi z klasy. Nie bogata ale trochę ponadprzeciętnie żyjąca rodzina i rodzice którzy chcieli wychować syna na szanującego pieniądze chłopaka. No ale oczywiście przesadzali bo ja rozumiem skromność itd. ale we wszystkim trzeba mieć umiar. Kłócili się z nim o każde 2 zł - jak kupił coś co kosztowało 58zł a dostał 60zł to musiał te 2 zł oddać... Wyliczanie wszystkiego i rezygnacja chłopaka z wielu rzeczy nie nauczyła go skromności tylko zawiści...

[lza_slonca]

700zł ogółem od rodzeństwa dostają rodzice a nie oddzielnie...

---------- Dopisano o 09:21 ---------- Poprzedni post napisano o 09:20 ----------

Nie wiem czemu się oburzają tu Panie które są na 2 kierunkach i uczą się a nie balują żerując na domowym przytulisku..
Są moje drogie sytuacje, że dziecko nie uczy się a zwyczajnie baluje i oczekuje sponsoringu od rodziców w wieku 22-25lat nie studiując.

[nati__xxx]

Trochę dziwią mnie niektóre wypowiedzi....autorka pisze że nie tylko się uczy, ale dorabia "nadgodziny" i pracuje w wakacje - jak dla mnie w wieku 18 lat to dość sporo zajęć, biorąc pod uwagę że dziewczyna nadal się uczy. Nie wiemy jak jest na prawdę, ale jeśli matka na prawdę tak oszczędza na dzieciach to szczerze współczuję... i jednocześnie dziękuję Bogu za swoich rodziców.... mam 23 lata, mieszkam z nimi, generalnie nie pracuję - poza tym że nie raz pomogę im przy prowadzeniu interesu i pracuję w wakacje w ich sklepie, no i mam kasę ze stypendium naukowego. Dopiero od kiedy zaczęłam otrzymywać stypendium zaczęłam sama kupować sobie ciuchy, kosmetyki + jakieś zachcianki, bo wcześniej niestety nie miałam takiej możliwości. Studiuję dziennie na dwóch kierunkach i szczerze mówiąc gdybym jeszcze miała pracować byłoby mi mega ciężko :/ musiałabym znaleźć pracę na nocki, albo tylko na weekendy - a wtedy i tak musiałabym odpuścić nieco naukę...
Szczerze mówiąc w moim otoczeniu (w sensie-na studiach) większość osób jest w podobnej sytuacji.
Osobiście, bardzo chciałabym być już zupełnie niezależna, ale wiem że póki nie skończę przynajmniej jednego kierunku (co miejmy nadzieję nastąpi już w czerwcu) to nie dam rady. Od października, gdy zostanie mi jeden kierunek planuję skupić się właśnie na szukaniu pracy, bo wiadomo że o to teraz nie łatwo. Póki co czasem dorobię trochę grosza dając korepetycje.

Kończąc dygresję na mój temat na miejscu autorki po prostu pogadałabym szczerze z mamą. Przecież widać że dziewczyna się stara - poza nauką szuka jakichś możliwości na dorobienie. W tym wieku każdy ma jakieś potrzeby, nie mówię że mama ma łożyć na każdą zachciankę, ale chociaż parę groszy kieszonkowego mogła by "zasponsorować", tym bardziej że autorka pisze że źle im się nie wiedzie.

[lza_slonca]

Tylko, że autorka nie napisała stosunku zarobków do wydatków..
Moja mama też wydaje w miesiącu ok 300zł-400zł na swoją szafę a potem zostaje jej 200zł w kieszeni ale ja np to rozumiem bo w końcu pracuje na to i kiedyś nie mogła sobie na to pozwolić.

I znów wątek o 2 kierunkach..rozumiem, że chcecie uspokoić swoje sumienie ale to nie mowa o Was tylko o tych leniach studiujących wieczorowo/ zaocznie i siedzących na garnuszku..nie wspomnę o tych leniach co nawet się nie uczą..:/

[201803111829]

No to piąteczka, bo ja mam podobny problem, tylko że z babcią. Nie twierdzę, że powinna mnie sponsorować, ale mieszkamy w 4 - ja, mama, babcia i dziadek. Mam siostrę na studiach, mama jej płaci 400 zł za studia i 200 zł na utrzymanie, tzn. na czynsz, bo siostra pracuje i zarabia na siebie sama. Mama bierze pensję pierwszego, opłaca za to światło, telefony, internet, babcia płaci tylko wodę, dziadek mieszkanie. I na tym rola dziadka się kończy bo za kompletnie nic nie płaci, nie kupuje jedzenia, nawet po sobie nie posprząta ;/ I tak: lodówka nie może być za długo otwarta - typu 20 sekund - bo to kosztuje. Jeśli idę np. do toalety, a mam zaświecone światło w pokoju, to muszę wyłączyć światło, iść do toalety, wyjść, włączyć światło u siebie. Nie mogę mieć jednocześnie podłączonego laptopa i ładowarki do telefonu do kontaktu, bo to kosztuje. Tak samo - prostownica i suszarka itp. Jak przed wyjściem do szkoły nie mam WSZYSTKIEGO odłączonego od kontaktu, to awantura. Długą kąpiel biorę 3 razy w tygodniu, prysznic rano i wieczorem, może z 15 minut w pozostałe dni- nie, za długo. I co puszczę wodę w łazience, żeby np. zmyć makijaż, to już mam tłuczenie się w drzwi, że za dużo wody leję. I co najlepsze, oszczędza tylko na mnie. Jak przyjedzie moja siostra, to może lać i lać tej wody i jej nie upomni. Co by tu jeszcze.. Jest koniec miesiąca, babcia bierze emeryturę 20 go. poprosiłam ją o 4 zł na mydełko do twarzy, a ona na mnie z krzykiem, że ona nie ma pieniędzy. Potem zadzwoniła jakaś tam kuzynka, czy babcia ma pożyczyć jakieś pieniądze, bo ona na gwałt potrzebuje. I co babcia zrobiła? Poleciała do sklepu kupić wódeczkę, ciasteczka, ciasta... Widzisz - są ważniejsze rzeczy niż ciuchy i kosmetyki

[6291cc2e5cca5cd6ab177e5efe4c5e0758342977]

Mam podobnie Tyle, że nie mam rodzeństwa i mam 16 lat. Ubrań już mi rodzice w ogóle nie kupują, naprawdę żadnych ani kosmetyków. Tylko jedzenie i książki do szkoły
Dobrze że moge nieco dorobić i czasem kupic sobie coś bo bez tego byłoby kiepsko

Nie wiem jak to jest u Ciebie, ale u mnie argumentacją jest, że podobno "niczego nie szanuję".

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Nie wierzę, że rodzice nie kupują żadnych ubrań. Po prostu nie wierzę

[meggykotka]

Przeczytałam wybiórczo niektóre komentarze i lekko się dziwię. Mi jak mama powiedziała że nie ma lub mi nie da to przyjmowałam to do wiadomości i szłam dorabiać (a to w weiku 15lat całe ferie przepracowałam w kiosku, w wieku 16lat całe wakacje pracowałam w barze z chińszczyzną, czy udzielałam korepetycji czy hanlowałam Avonem). Nie miałam prestensji do rodziców że mi nie dali a bratu kupili nowe buty bo niestety wiedziałam że jemu znowu "rozpadły się" na stopach. To są pieniadze moich rodziców, cieżko przez nich zarobione i jak mają życzenie mogą je rozdawać na ulicy jesli je mam zapewnione utrzymanie (autorka między innymi miała pretensję do mamy ze ta kupowała najtańsze podpaski, ale z tego co pamiętam nigdzie nie napisała że mam kupuje sobie inne/droższe; że dostaje dwa złote na wafelka czasami czy nie dostaje kieszonkowego - to jest nagroda a nie standard w każdym domu). Jak dostawałam pieniądze na wyprawkę szkolną to kupowałam jak najtańsze zeszyty, często używane książki a komplet kredek potrafiłam mieć po kilka lat. Mina mojej mamy gdy okazywało się że wydałam połowę tej kwoty co przeznaczyła na moja wyprawkę szkolną była bezcenna, a dodatkowo dostawała np 20 czy 30zł i mogłam sobie kupić coś ekstra. To chyba zależy od dziecka, nie miałam postawy roszczeniowej wobec rodziców. Plecak to łatałam po kilka razy, raz że bardzo go lubiłam a dwa że aktualnie nie miałam perspektyw na nowy. Ale jak były pieniądze to mama sama zabierała mnie na zakupy żebym wybrała sobie nowy. Zresztą tak było ze wszystkim.
Dodatkowo ogólnie autorka wątku wydaje mi się rozpieszczona bo "chciała spodnie tylko za 99zł". Dla wielu osób, w tym i dla mnie jest to kwota na zakup dwóch par spodni. Ale widać słowo "tylko" oznacza dla każdego z nas co innego...

[andzia1204]

Napisane przez Julkakulkaa

Mi się wydaje, że tutaj problem leży gdzie indziej. Może autorka czuje się źle, gdy koleżanki w szkole, których rodzice są biedniejsi, mają te 3 pary spodni na kwartał i lepszy szampon? Może autorka myśli sobie, że mama, ignorując jej potrzeby czy też zachcianki (chociaż moim zdaniem lepszy szampon raczej nie jest zachcianką, po prostu "inni używają" to i autorka chciałaby). To taka forma czucia, że przynależy się do danej społeczności, czytaj grupa koleżanek. Może gdy autorka widzi, że jakaś biedniejsza koleżanka dostaje częściej spodnie czy bluzkę i tym samym sądzi że koleżanki rodzice bardziej o nią dbają, myśli sobie: czyli moim tak bardzo na mnie nie zależy, nie robią na nich wrażenia moje prośby, może mniej mnie kochają, nie przejmują się mną? Pamiętajmy, że psychika nastolatki nie jest jeszcze ukształtowana... Może podświadomie autorce brakuje poczucia, że jest dla rodziców kimś ważnym, może nie otrzymuje w codziennym życiu czułości, nie słyszy słów wsparcia i potem taką formą "dbania o dziecko" jest zakup nowego ciucha, zaspokajanie potrzeb materialnych? Wiem, nafilozofowałam Wam, ale takie "zachciewajki" niespełniane przez rodziców często mają głębsze podłoże.

Cóż mogę Ci doradzić autorko: może to, że dzięki podejściu Twojej mamy nauczysz się, że nic nie ma za darmo i na wszystko trzeba ciężko zapracować. Wiem, że to marne pocieszenie.

U mnie w domu nie ma czegoś takiego jak wsparcie czy pocieszenie, a co dopiero o tym, by ktoś powiedział mi, że mnie kocha.... Wiele razy miałam tak jakby załamanie psychiczne, bo myslałam, że mama mnie nie kocha i wg, choć wiem, że mnie kocha to i tak mi tego brakuje.. Chociaż by mnie przytuliła czy coś, a tu nic..
Wiem, że dużo dla mnie zrobiła, bo na początku stycznia założyła mi aparat ortodontyczny stały i wiem, że to dużo kosztuje.. Ale gdy jej mówię , że potrzebuję na wf buty bo mi się rozwalają, to ona to ignoruje.. A jaka była moja uciecha gdy powiedziała choć ze mną na targ kupie jakąś bluzkę lub spodnie. Byłam szczęsliwa, że sama wyszła z taką inicjatywą, a tu się okazało że miałam jej pomóc wybrać coś dla niej, bo miała podobne spodnie ale jej się lekko przetarły na nogawkach i to brzydko wygląda... Pomyślałam wtedy, że eksploduje on a mi tu o lekko wytartych przy bucie nogawkach mówi, a mi się but od wf rozwala, że wstyd się pokazać.. Choć bo 2 tyg. zastanawiania się to zdecydowała, że mi je kupi..
I co do tego aparatu, to nie jest też tak, że ja tylko dostałam tak drogą rzecz. Bo siostra młodsza ma dość dużą wadę wzroku i normalnie jej okulary coś koło 500 zł by kosztowały, ale mama kupiła jej z takimi różnymi bajerami że z 500 wyszło 1200.... Tak samo z bratem ale on ma słabszą wadę i wyszło jedyne 700 zł jak powiedziała mama...
A co do spodni za 40 czy 50 zł, Niestety ale na mnie takich nie znajdę, bo jestem bardzo wysoka i chuda, i trudno mi znaleźć takie spodnie jedyne tańsze co znalazłam za 40 zł i tak były mi nie do końca dobre, bo troszkę za szerokie, ale co miałam zrobić kupiłam je i nosze pasek lepsze to niż nic.. i jeszcze mi je wypominała, gdy chciałam za 2 m-ce kupić następne bo jedne mi się makabrycznie przetarły na nogawkach ale nie tak jak mamie tylko znacznie gorzej na całej dł. nogawki, to wypominała mi przecież dostałaś te na gwiazdkę, mało ci?
A moja przyjaciółka zamiast mnie jakoś wesprzeć to ciągle powtarza, że jest jej mi żal.. I te jej gadki, że mój tata twierdzi, że jak 'nastolatek' nie ma choć 10-20 zł przy sobie na niespodziewane wydatki to wstyd, bo ludzie w tym wieku powinni mieć choć trochę kasy przy sobie.. Ogólnie to ona jest super bo się z nią super bawię, ale ignoruje moje problemy..

I tak moja mam kupuję sobie lepsze podpaski i trzyma je w szufladzie a mi kupuje najtańsze

[meggykotka]

To powiedz mamie "Wiesz co mamo, te podpaski mi nie odpowiadają, także możesz mi ich już nie kupować. Od dzisiaj będę kupować sobie takie jak mi odpowiadają za swoje pieniądze".

A argument że nie ma jak zarobić jest taki płytki. Zawsze się da tylko trzeba chcieć. Moja kuzynka np przynosiła zakupy takiej starszej Pani i dostawała za to 2 zł czyli w ciągu miesiąca miała z tego ok 30zł. Kiedyś jak jeszcze chodziłam do podstawówki opiekowałam sie kotem mojej sąsiadki która wyjechała na 9 dni. Za przychodzenie tam trzy razy dziennie, karmienie kota i sprzatanie po nim dostałam 15zł. Byłam strasznie dumna z tych pieniędzy.

[abraxas2871]

Napisane przez andzia1204

A moja przyjaciółka zamiast mnie jakoś wesprzeć to ciągle powtarza, że jest jej mi żal.. I te jej gadki, że mój tata twierdzi, że jak 'nastolatek' nie ma choć 10-20 zł przy sobie na niespodziewane wydatki to wstyd, bo ludzie w tym wieku powinni mieć choć trochę kasy przy sobie.. Ogólnie to ona jest super bo się z nią super bawię, ale ignoruje moje problemy..

I tak moja mam kupuję sobie lepsze podpaski i trzyma je w szufladzie a mi kupuje najtańsze

A co przyjaciółka może zrobić? Tak naprawdę nic - przecież pieniędzy ci nie będzie dawać. A "gadki" jej taty to prawda - tak powinno być Może nie powinna ci tego mówić znając twoją sytuację, ale dobrze żebyś wiedziała, że tak być powinno i to u ciebie nie jest normalnie - może kiedyś, kiedy będziesz miała własne dzieci nie będziesz popełniała błędów mamy, za to będziesz bardziej jak tata twojej koleżanki.

---------- Dopisano o 13:34 ---------- Poprzedni post napisano o 13:32 ----------

Napisane przez meggykotka

To powiedz mamie "Wiesz co mamo, te podpaski mi nie odpowiadają, także możesz mi ich już nie kupować. Od dzisiaj będę kupować sobie takie jak mi odpowiadają za swoje pieniądze".

A argument że nie ma jak zarobić jest taki płytki. Zawsze się da tylko trzeba chcieć. Moja kuzynka np przynosiła zakupy takiej starszej Pani i dostawała za to 2 zł czyli w ciągu miesiąca miała z tego ok 30zł. Kiedyś jak jeszcze chodziłam do podstawówki opiekowałam sie kotem mojej sąsiadki która wyjechała na 9 dni. Za przychodzenie tam trzy razy dziennie, karmienie kota i sprzatanie po nim dostałam 15zł. Byłam strasznie dumna z tych pieniędzy.

Ok, ale nie zawsze ma się sąsiadów, którzy na coś takiego się piszą - u mnie nie ma takiego zwyczaju, jeśli ktoś opiekuje się roślinkami czy zwierzakiem sąsiada, czy nawet nosi zakupy to jest to w ramach uprzejmosci sąsiedzkiej, nie w ramach płatnej usługi. Osobiście nie znam nikogo, kto za takie rzeczy dostawałby kasę. I pamiętaj - dzieczyna się uczy, chodzi do szkoły, dlaczego ma jeszcze harować weekendami? Co jak co, ale przyzwoite podpaski powinna zapewnić jej matka.

[meggykotka]

Powtarzam: kieszonkowe to nie standard to przywilej!!!!

[wiolusia00]

Napisane przez meggykotka

To powiedz mamie "Wiesz co mamo, te podpaski mi nie odpowiadają, także możesz mi ich już nie kupować. Od dzisiaj będę kupować sobie takie jak mi odpowiadają za swoje pieniądze".

A argument że nie ma jak zarobić jest taki płytki. Zawsze się da tylko trzeba chcieć. Moja kuzynka np przynosiła zakupy takiej starszej Pani i dostawała za to 2 zł czyli w ciągu miesiąca miała z tego ok 30zł. Kiedyś jak jeszcze chodziłam do podstawówki opiekowałam sie kotem mojej sąsiadki która wyjechała na 9 dni. Za przychodzenie tam trzy razy dziennie, karmienie kota i sprzatanie po nim dostałam 15zł. Byłam strasznie dumna z tych pieniędzy.

Uwierz, że nie wszędzie taj jest. U mnie w miejscowości nie da rady. Bardzo bym chciała zarobić, ale co poradzę, że nie ma gdzie?

[Śnieżka]

Napisane przez oh!

Jak dorosłe, pracujące dzieci mogą mieszkać z rodzicami i nawet nie posiadac odrobiny przyzwoitości i się do domowego gospodarstwa nie dołożyć...

ale az 700zł?przesada

[Cathas]

Przykro mi się robi jak czytam o nastolatkach, które pracują nie dlatego, że chcą, ale dlatego, że muszą, bo ich rodzice nie potrafią zapewnić im odpowiedniego poziomu życia.
Nie znam nikogo, kto by pracował w takim wieku i jakoś naprawdę niewiele osób z mojego grona znajomych ma problemy z pracą, docenieniem wartości pieniądza, czy gospodarowaniem nim.
Za to wszyscy mamy wspomnienia beztroskigo dzieciństwa i mam nadzieję, że moje dziecko też takie będzie miało...

Autorko - nie znamy całej historii, jedynie Twoją wersję, ale może spróbuj z mamą porozmawiać, tak na spokojnie?

[20160901857]

Napisane przez Śnieżka

ale az 700zł?przesada

Łącznie 700 zł, czyli po 350 na głowę. To wcale nie jest dużo, biorąc pod uwagę ile kosztuje utrzymanie mieszkania i tak licznej rodziny.

[mad86]

Napisane przez abraxas2871

ma się sąsiadów, którzy na coś takiego się piszą - u mnie nie ma takiego zwyczaju, jeśli ktoś opiekuje się roślinkami czy zwierzakiem sąsiada, czy nawet nosi zakupy to jest to w ramach uprzejmosci sąsiedzkiej, nie w ramach płatnej usługi. Osobiście nie znam nikogo, kto za takie rzeczy dostawałby kasę. I pamiętaj - dzieczyna się uczy, chodzi do szkoły, dlaczego ma jeszcze harować weekendami? Co jak co, ale przyzwoite podpaski powinna zapewnić jej matka.

u mnie tez nie bylo takiego zwyczaju. Takie drobne przyslugi robilo sie za darmo, ewentualnie potem bylo sie zapraszanym na ciastko i herbate.
I dajcie juz spokoj z tym tyraniem od najmlodszych lat. Dziewczyna ma cale zycie przed soba, zdazy sie napracowac. Leniem nie jest, w wakacje pracuje + praktyki w roku szkolnym. Czy to na prawde nie jest dosc?

---------- Dopisano o 13:49 ---------- Poprzedni post napisano o 13:47 ----------

Napisane przez meggykotka

Powtarzam: kieszonkowe to nie standard to przywilej!!!!

takie cos jest upokarzajace Wiesz jak zarabial moj kolega? przepisujac prace domowe bogatemu dzieciakowi za 2 zl, po to by kupic sobie soczek lub zapiekanke w sklepiku

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez Śnieżka

ale az 700zł?przesada

A byłaś łaskawa doczytać? CHyba nie:

Napisane przez nouvelle90

Łącznie 700 zł, czyli po 350 na głowę. To wcale nie jest dużo, biorąc pod uwagę ile kosztuje utrzymanie mieszkania i tak licznej rodziny.

Mało tego, skoro pracują, to mogliby sobie coś wynająć - no, ale przecież po co, skoro taniej i wygodniej mieszkać za mamą za 350zł miesięcznie Taka prawda, mnie szczerze szokują wypowiedzi zdziwione, że jak to, AŻ 700 zł MUSZĄ PŁACIĆ! A dlaczego rodzice mieliby całkowicie utrzymywać PRACUJĄCE dzieci, DOROSŁE? Wyjaśni mi ktoś? Bo nie łapię kompletnie

Napisane przez mad86

u mnie tez nie bylo takiego zwyczaju. Takie drobne przyslugi robilo sie za darmo, ewentualnie potem bylo sie zapraszanym na ciastko i herbate.
I dajcie juz spokoj z tym tyraniem od najmlodszych lat. Dziewczyna ma cale zycie przed soba, zdazy sie napracowac. Leniem nie jest, w wakacje pracuje + praktyki w roku szkolnym. Czy to na prawde nie jest dosc?

---------- Dopisano o 13:49 ---------- Poprzedni post napisano o 13:47 ----------



takie cos jest upokarzajace Wiesz jak zarabial moj kolega? przepisujac prace domowe bogatemu dzieciakowi za 2 zl, po to by kupic sobie soczek lub zapiekanke w sklepiku

No i? i to dramat taki? Ja nie mam rodzeństwa, ale zarabiam od 17 rż, bo w domu bywało różnie. M.in właśnie przepisując na maszynie wówczas, albo pisząc prace zaliczeniowe bogatym studentom

W ogóle to polskie nastolatki rozpieszczone jak cholera są, mam wrażenie - oburzenie, że zarabiać muszą. A popatrzcie na zachodnie kraje, tam to jest NORMA. Odwrotnie - niezarabiający nastolatek postrzegany jest jako dziwoląg i pasożyt. A tu nawet zarabiający jak widać powinni za friko mieszkać u rodziców

[Muszka Owocowka]

Na to nie ma rady, nawet myślę że rozmowa nie da tu nic bo znam podobne sytuacje. I tak czytam co piszecie dziewczyny i tu nie chodzi o to, że dziewczyna chce jakieś tam wystrzałowe ciuchy czy kosmetyki ale potrzebne rzeczy jak spodnie czy buty na wf czy normalne wygodne podpaski

18 letnia dziewczyna powinna mieć takie rzeczy zagwarantowane!! Rozumiem jakby chciała jakieś buty na obcesie na imprezę czy coś co nie jest potrzebne to może iść zarobić jako hostessa.

Jedyne co możesz zrobić to weź sobie do serca to co się teraz dzieje i w przyszłości swojego dziecka tak nie wychowuj...

Pfff nie wiem czego ma nauczyć takie wychowanie dziecka ale niczego dobrego...

[nati__xxx]

Napisane przez lza_slonca

I znów wątek o 2 kierunkach..rozumiem, że chcecie uspokoić swoje sumienie ale to nie mowa o Was tylko o tych leniach studiujących wieczorowo/ zaocznie i siedzących na garnuszku..nie wspomnę o tych leniach co nawet się nie uczą..:/

Nie wiem skąd wyciągasz takie wnioski i nie rozumiem czemu niby wątek ma być o "leniach", bo jak dla mnie 18 letnia dziewczyna ucząca się i dorabiająca to raczej nie leń siedzący na garnuszku

W tym wątku widać jak bardzo różne może być podejście rodziców do kwestii pieniędzy. Moi, nawet gdy chciałam iść dorobić na promocjach, stwierdzili że wolą żebym pomogła im zająć się domem (sami prowadząc swój interes mają na to mało czasu). Tak samo stwierdzenie że nie można matce nic zarzucić bo w końcu to są jej pieniądze i ma prawo je na siebie wydawać. OK, absolutnie tego nie kwestionuję, ale mając dziecko, nawet 18 letnie, wydaje mi się że każdy chce zadbać o nie jak najlepiej. Moja mama zawsze powtarza że wolałaby sama czegoś nie mieć, byle tylko dziecku dać. Nie wiem, może to nie jest idealne podejście, ale myślę że gdybym ja miała córkę, to również dążyłabym do tego żeby dać jej to czego potrzebuje. I uważam że póki dziecko się uczy, rodzice powinni zapewnić jedzenie i ubranie.

Tak jak już pisałam, ja po prostu porozmawiałabym szczerze z rodzicami. Bez nerwów, tłumacząc że masz swoje potrzeby, a nie dajesz rady sama się utrzymać. Może dałoby sie ich namówić na jakieś regularne,minimalne kieszonkowe-wtedy miałabyś określoną kwotę, którą mogłabyś sama gospodarować i decydować na co wydasz. Albo powiedz że nie chcesz aby mama samodzielnie kupowała Ci rzeczy - może lepiej dostać te 40zł, doskładać coś do tego i mieć spodnie o których się marzy. Ja zawsze kombinuje jak koń pod górę to dodam, tam odejmę, na tym zaoszczędzę i dzięki temu zawsze jakoś "daję radę" .
Autorko wątku, rozmawiałaś kiedyś o tym z mamą?

[PaulinciaKWC]

Napisane przez meggykotka

Przeczytałam wybiórczo niektóre komentarze i lekko się dziwię. Mi jak mama powiedziała że nie ma lub mi nie da to przyjmowałam to do wiadomości i szłam dorabiać (a to w weiku 15lat całe ferie przepracowałam w kiosku, w wieku 16lat całe wakacje pracowałam w barze z chińszczyzną, czy udzielałam korepetycji czy hanlowałam Avonem). Nie miałam prestensji do rodziców że mi nie dali a bratu kupili nowe buty bo niestety wiedziałam że jemu znowu "rozpadły się" na stopach. To są pieniadze moich rodziców, cieżko przez nich zarobione i jak mają życzenie mogą je rozdawać na ulicy jesli je mam zapewnione utrzymanie (autorka między innymi miała pretensję do mamy ze ta kupowała najtańsze podpaski, ale z tego co pamiętam nigdzie nie napisała że mam kupuje sobie inne/droższe; że dostaje dwa złote na wafelka czasami czy nie dostaje kieszonkowego - to jest nagroda a nie standard w każdym domu). Jak dostawałam pieniądze na wyprawkę szkolną to kupowałam jak najtańsze zeszyty, często używane książki a komplet kredek potrafiłam mieć po kilka lat. Mina mojej mamy gdy okazywało się że wydałam połowę tej kwoty co przeznaczyła na moja wyprawkę szkolną była bezcenna, a dodatkowo dostawała np 20 czy 30zł i mogłam sobie kupić coś ekstra. To chyba zależy od dziecka, nie miałam postawy roszczeniowej wobec rodziców. Plecak to łatałam po kilka razy, raz że bardzo go lubiłam a dwa że aktualnie nie miałam perspektyw na nowy. Ale jak były pieniądze to mama sama zabierała mnie na zakupy żebym wybrała sobie nowy. Zresztą tak było ze wszystkim.
Dodatkowo ogólnie autorka wątku wydaje mi się rozpieszczona bo "chciała spodnie tylko za 99zł". Dla wielu osób, w tym i dla mnie jest to kwota na zakup dwóch par spodni. Ale widać słowo "tylko" oznacza dla każdego z nas co innego...

wiadomo, na niektóre rzeczy trzeba rzucić groszem typu dobre buty czy kurtka zeby się nie okazało ze w srodku sezonu trzeba kupować kolejną parę bo się rozleciała i traci się 2 razy. Ale ocenianie rzeczy na podstawie ich ceny to moim zdaniem nastoletnia fanaberia. Nie wiem, moze ja jestem dziwna ale cieszę się jak kupię cos w cenie promocyjnej albo w niezwykłej okazji za grosze, patrze w portfel, niewiele ubyło a zakupy zrobione. Niedawno kupilam buty za 10zł ! nie wyobrazacie sobie mojej radosci z tego powodu. Buty czekają na wiosnę w szafie a ja wydalam tyle ile wydaję na codzienne zakupy typu chleb, mleko, woda.
Raz zgrzeszyłam i kupiłam portfel za zawrotną cenę, ale za swoje pieniądze. Na szczęscie słuzy mi juz kolejny rok i nie widać sladów uzytkowania, podczas gdy jego poprzednik po kilku miesiacach był pelen dziur i załamań. Także kupujmy z głową, a postawa "bo mi się nalezy, przeciez ty sobie kupilas to czemu mi nie kupisz" w niczym tu nie pomoze. Ja nigdy takiej nie stosowalam, czesto tez nie bralam pieniedzy kiedy rodzicie mi chcieli oddac za jakies zakupy.

Myslę, ze autorka mogłaby się dogadac ze swoją mamą, gdyby tylko inaczej podeszła do sprawy. Moim zdaniem wina lezy po obu stronach