singielka czy stara panna???

[arachnea]

Napisane przez Wikttoria

Przypomniało mi się zdanie mojego kolegi, żeniącego się w wieku 23 lat. Żenię się teraz bo kolo 28 lat wszystkie dziewczyny sa przebrane

Przepraszam, ale za co przebrane? tak btw, przypomniało mi się http://demotywatory.pl/28708/Miarka

[wandaweranda]

Napisane przez arachnea

Przepraszam, ale za co przebrane? tak btw, przypomniało mi się http://demotywatory.pl/28708/Miarka

dobre

A wracając do określenia stara panna/stary kawaler. wiąże się z nim nieodłącznie termin: staropanieńskie/starokawalerskie nawyki. Jeśli staropanieństwo (starokawalerstwo) -rozumiane jako życie bez partnera, solo- trwa dłuższy czas nieprzerwanie, kilka/ kilkanaście/dziesiąt lat, to siłą rzeczy człowiek przyzwyczaja sie do niezależności, do bycia sobieradkiem obozowym, do totalnego luzu w domu , braku konieczności liczenia się z bliską osobą. Trudno jest żyjąc wiele lat samemu zaakceptować obok siebie obcego człowieka pci odmiennej. Jedna taka znajoma stara panna (jest po 50tce i nigdy nie mieszkała z facetem) mówi, ze owszem, czasem brakuje jej towarzysza, ale sobie już nie wyobraża, zeby ktos z nią mieszkał, chrapał, stękał, wyjadał z lodówki, oglądał tv do północy. Ona ma swój rytm, cięzko jest jej sie podporządkować innym. Wie, że się zmieniła zyjąc sama i wie, z czego wynika np. to że cieżko jej sie zebrać np. na umawianą ze znajomymi wycieczkę, mimo, że wczesniej pałała entuzjazmem na samą myśl. Ona nic nie musi-to jej dewiza.
Ja nie mówię, że cechy jakie posiada moja znajoma są z zasady przypisane starym pannom czy kawalerom. Jak wyżej zaznaczyłam, bywa, że i osoby zameżne je mają. Ale prawda taka, że im dłużej jesteśmy sami, tym bardziej koncentrujemy sie na sobie, własnych sprawach i tym mniej jesteśmy elastyczni i skłonni do kompromisów.

[BioIvO]

Napisane przez wandaweranda

Ale prawda taka, że im dłużej jesteśmy sami, tym bardziej koncentrujemy sie na sobie, własnych sprawach i tym mniej jesteśmy elastyczni i skłonni do kompromisów.

To prawda, w pewnym momencie człowiek zaczyna sie denerwować, że musi liczyć się z czyimś zdaniem, mysleć za kogoś albo być w jakikolwiek sposób od kogoś zależym.
Tylko to dotyczy i singielek i starych panien w takim samym stopniu.

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Napisane przez wandaweranda

Ale prawda taka, że im dłużej jesteśmy sami, tym bardziej koncentrujemy sie na sobie, własnych sprawach i tym mniej jesteśmy elastyczni i skłonni do kompromisów.

Napisane przez BioIvO

To prawda, w pewnym momencie człowiek zaczyna sie denerwować, że musi liczyć się z czyimś zdaniem, mysleć za kogoś albo być w jakikolwiek sposób od kogoś zależym.
Tylko to dotyczy i singielek i starych panien w takim samym stopniu.

Ja znam takie przypadki i po rozwodach. Obu płci.

[wandaweranda]

Napisane przez cbc6429be45513368b51b71e3 40d921ce6d338a3

Ja znam takie przypadki i po rozwodach. Obu płci.

no. Czyli to może być po prostu kwestia charakteru, o czym było juz wcześniej.

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Napisane przez wandaweranda

no. Czyli to może być po prostu kwestia charakteru, o czym było juz wcześniej.

Z całą pewnością nie stanu cywilnego. Bardziej zwyczajnej wygody. Zwłaszcza jeżeli ktoś przerobił już małżeństwo, posiadał cechy i chęci, które go do tego predysponowały, z różnych powodów nie wyszło, a aktualnie... nie czuje takiej potrzeby, choć... staropanieństwo/kawalerstwo ma już z głowy. Ludzie gadać nie będą. A jeżeli już, to inaczej.

[wandaweranda]

Napisane przez cbc6429be45513368b51b71e3 40d921ce6d338a3

Z całą pewnością nie stanu cywilnego.

zgadzam się.

Napisane przez cbc6429be45513368b51b71e3 40d921ce6d338a3

Zwłaszcza jeżeli ktoś przerobił już małżeństwo, posiadał cechy i chęci, które go do tego predysponowały, z różnych powodów nie wyszło, a aktualnie... nie czuje takiej potrzeby, choć... staropanieństwo/kawalerstwo ma już z głowy. Ludzie gadać nie będą. A jeżeli już, to inaczej.

będą, inaczej fakt, ale będą zawsze to jakieś novum w ich (!) szarym życiu.

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Napisane przez wandaweranda

będą, inaczej fakt, ale będą zawsze to jakieś novum w ich (!) szarym życiu.

No przecież nie można im (!) pozwolić się zanudzić...

[elfona]

Ja uważam, że jak ktoś jest wolny z wyboru i dobrze się z tym czuje, to mu zupełnie obojętne czy nazwą go starą panną/kawalerem czy też singielką/singlem Z moich obserwacji wynika raczej, że to, niektórym ludziom z otoczenia czasami przeszkadza i mają dużo do powiedzenia w kwestii, która ich przecież w sumie nie dotyczy. Mam taką znajomą, która wyszła za mąż w wieku 30kilku lat i dopóki nie wyszła za mąż to takie nasze znajome, jakoś tak niemiło mówiły o niej stara panna właśnie, ale gdy tylko wyszła za mąż ( a nawet już wcześniej jak się tylko dowiedziały, że się zaręczyła) to zmieniły gadkę i bardzo zadowolone stwierdziły: " dobrze jej tak, już się nasiedziała,skończyło się, niech zobaczy jak to dobrze z mężem ...." , ale to już było w takim kontekście,że w sumie to jej panieństwa zazdrościły , ale dobre się skończyło i w końcu do nich dołączy

Jak ktoś jest sam dlatego, że mu pasuje ,to ok każdy ma prawo przeżyc swoje życie tak jak jemu odpowiada , związek nie jest wyznacznikiem wartości człowieka, lepiej byc dobrze samemu niż byle jak z kimś

[A kuku]

Napisane przez elfona

... lepiej byc dobrze samemu niż byle jak z kimś

A mnie zastanawia czemu większość peanów pochwalnych na cześć życia w samotności kończy się taką albo podobną konkluzją? Dla mnie to brzmi jak: "Lepiej wybrać mniejsze zło". Tylko mnie się tak wydaje?

[dzustam]

Napisane przez A kuku

A mnie zastanawia czemu większość peanów pochwalnych na cześć życia w samotności kończy się taką albo podobną konkluzją? Dla mnie to brzmi jak: "Lepiej wybrać mniejsze zło". Tylko mnie się tak wydaje?

Z prostego powodu, część osób próbuje szczęśliwym singlom wmówić, że coś z nimi nie tak i mają takie marne i smutne życie...

I to jest naturalny odruch, takie stwierdzenie. Przynajmniej w przypadku osób, które nie skaczą z gałęzi na gałąź, i których nie przeraża chwila samotnego lotu w powietrzu, kiedy się czegoś nie trzymają

Osoba, która zawsze musi mieć partnera - lepszego, gorszego, byle jakiego, ważne aby miał coś w spodniach lub pipkę - nie zakumają tego.

[Gwiazdeczka1978]

Napisane przez A kuku

Kwestia nomenklatury. Kiedyś była babcia klozetowa, a dziś jest pisuardessa. Ot, naleciałości językowe.

Z tym sie zgodzę.

[A kuku]

Napisane przez dzustam

Z prostego powodu, część osób próbuje szczęśliwym singlom wmówić, że coś z nimi nie tak i mają takie marne i smutne życie...

Ale tak to przecież brzmi, że mają marne i smutne życie tyle, że lepsze niż gdyby miały jeszcze gorzej. Takie pocieszenie na zasadzie "nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej".

Napisane przez dzustam

I to jest naturalny odruch, takie stwierdzenie. Przynajmniej w przypadku osób, które nie skaczą z gałęzi na gałąź, i których nie przeraża chwila samotnego lotu w powietrzu, kiedy się czegoś nie trzymają

I tu się nie zgodzę, bo nie można lecieć, gdy ... się nie skacze.

Napisane przez dzustam

Osoba, która zawsze musi mieć partnera - lepszego, gorszego, byle jakiego, ważne aby miał coś w spodniach lub pipkę - nie zakumają tego.

A tu dla równowagi się zgodzę.

[Luba]

Napisane przez cbc6429be45513368b51b71e3 40d921ce6d338a3

Ja znam takie przypadki i po rozwodach. Obu płci.

Ale po rozwodzie/rozstaniu/stracie to chyba inaczej jednak wygląda (w większości wypadków). Tak myślę.
Tu mniej chodzi chyba o to, że trzeba się do kogos dopasować czy posłuchac co ktoś ma do powiedzenia ale bardziej o to, że człowiek sobie nie wyobraża, że miałby się dopasowywać do innej osoby niż do tej pory.
Zwyczajnie, tak jak ludzie przyzwyczajają sie do samotności, tak samo przyzwyczajają sie do kogoś. Do kogoś konkretnego, kto myśli w ten a nie inny sposób, żyje tak a nie inaczej itd. I potem mysl, że mielibysmy się całkowicie przestawić, odzwyczać od myślenia tamtego człowieka a przyzwyczaić do kogoś nowego niektórym sie specjalnie nie podoba i trudno im się jest przestawić. Szczególnie jeśli rozstanie było nagłe lub jeśli ta osoba rozstawać sie nie chciała. To tym bardziej przywiązana jest do tego co było.

[wandaweranda]

Napisane przez Luba

Ale po rozwodzie/rozstaniu/stracie to chyba inaczej jednak wygląda (w większości wypadków). Tak myślę.
Tu mniej chodzi chyba o to, że trzeba się do kogos dopasować czy posłuchac co ktoś ma do powiedzenia ale bardziej o to, że człowiek sobie nie wyobraża, że miałby się dopasowywać do innej osoby niż do tej pory.
Zwyczajnie, tak jak ludzie przyzwyczajają sie do samotności, tak samo przyzwyczajają sie do kogoś. Do kogoś konkretnego, kto myśli w ten a nie inny sposób, żyje tak a nie inaczej itd. I potem mysl, że mielibysmy się całkowicie przestawić, odzwyczać od myślenia tamtego człowieka a przyzwyczaić do kogoś nowego niektórym sie specjalnie nie podoba i trudno im się jest przestawić. Szczególnie jeśli rozstanie było nagłe lub jeśli ta osoba rozstawać sie nie chciała. To tym bardziej przywiązana jest do tego co było.

ja to, co napisała backie zrozumiałam w ten sposob, ze po prostu są osoby, którym generalnie nie służy życie w duecie. A mimo to powchodzili z róznych pobudek w związki formalne i się w nich nie odnajdują, duszą się. Są skoncentrowani głownie na 'ja' a nie na 'my'.

[Luba]

Napisane przez wandaweranda

ja to, co napisała backie zrozumiałam w ten sposob, ze po prostu są osoby, którym generalnie nie służy życie w duecie. A mimo to powchodzili z róznych pobudek w związki formalne i się w nich nie odnajdują, duszą się. Są skoncentrowani głownie na 'ja' a nie na 'my'.

No jasne, że tak może być.
Ale że ja takich w życiu nie spotkałam, to piszę o tym jak ja to widzę.

To znaczy nie spotkałam nigdy osoby, która byłaby tak naprawdę i do końca szczęśliwa sama i byłaby stworzona do życia w samotności. Zwykle prędzej czy później wszyscy zaczynali szukać towarzystwa.
Ja nie przeczę, że tacy ludzie sa na świecie, tylko że ja ich nie spotkałam.
Bo zwykle jesli spotykam kogoś, kto jest sam, to jest to stan przejściowy przed następnym związkiem. Oczywiście następuje zachłyśnięcie się wolnoscią, opowieści o tym jak to jest fajnie być wreszcie wolnym... I za jakiś czas zaczyna się jednak szukanie partnera (w czym nie
widzę nic złego). jesli ludzie raczej dłużej pozostają sami to raczej z powodów o których pisałam wyżej, muszą się pozbyć przyzwyczajenia do starego partnera, żeby wejść w relację z nowym.


A jeśli chodzi o temat wątku, touwazam, ze "singielka" brzmi przyjemniej i jest mniej negatywnie nacechowanym słowem niż "stara panna" lub co gorsza "samotna". Niby (dla mnie) znaczą to samo ale singielka jest sympatyczniejszą.
I nieważne czy kobieta chce wyjść za maż ale nie może czy też singielka z wyboru...
W ogóle co to za podział: ta chce ale nie moze, to bedziemy mówili na nią stara panna a ta się cieszy, że jest sama to będziemy mówili singielka.
Mój Boze ileż tu znowu może byc nadużyć, ze strony starych ciotek
Widzisz Aniu, chodzisz skwaszona jak cytryna, bo jestes starą panną. Zobacz jaka Basia radosna, bądz taka jak ona to zostaniesz singielką

[A kuku]

Napisane przez Luba

No jasne, że tak może być.
Ale że ja takich w życiu nie spotkałam, to piszę o tym jak ja to widzę.

To znaczy nie spotkałam nigdy osoby, która byłaby tak naprawdę i do końca szczęśliwa sama i byłaby stworzona do życia w samotności. Zwykle prędzej czy później wszyscy zaczynali szukać towarzystwa.
Ja nie przeczę, że tacy ludzie sa na świecie, tylko że ja ich nie spotkałam.
Bo zwykle jesli spotykam kogoś, kto jest sam, to jest to stan przejściowy przed następnym związkiem. Oczywiście następuje zachłyśnięcie się wolnoscią, opowieści o tym jak to jest fajnie być wreszcie wolnym... I za jakiś czas zaczyna się jednak szukanie partnera (w czym nie
widzę nic złego). jesli ludzie raczej dłużej pozostają sami to raczej z powodów o których pisałam wyżej, muszą się pozbyć przyzwyczajenia do starego partnera, żeby wejść w relację z nowym.

A ja parę znałem, ale nie były szczęśliwe. Były tak zniechęcone, że już nie szukały. Robiły dobrą minę do złej gry, twierdziły, że wszystko OK, ale szczęścia w ich oczach próżno było szukać.

Napisane przez Luba

A jeśli chodzi o temat wątku, touwazam, ze "singielka" brzmi przyjemniej i jest mniej negatywnie nacechowanym słowem niż "stara panna" lub co gorsza "samotna". Niby (dla mnie) znaczą to samo ale singielka jest sympatyczniejszą.

Na razie. Za jakiś czas "singielka" stanie się określeniem pejoratywnym i trzeba będzie poszukać jakiegoś nowego. Chwilowo jest moda na zachód. Może następne określenia przyjdą ze wschodu?

[elfona]

Napisane przez A kuku

A mnie zastanawia czemu większość peanów pochwalnych na cześć życia w samotności kończy się taką albo podobną konkluzją? Dla mnie to brzmi jak: "Lepiej wybrać mniejsze zło". Tylko mnie się tak wydaje?

Konkluzja wynika z tego co przeżyłam, a nie z peanów pochwalnych na cześc samotności. Sama byłam w niezbyt udanym związku, jak się z niego wyzwoliłam to dłuższy czas nie chciałam się z nikim wiązac, no ale pojawił się taki ktoś i sprawił, że zechciałam Po za tym jak ktoś chce byc sam to jest jego sprawa i ludziom nic do tego z jakich powodów to się dzieje, może akurat tego potrzebuje a jak zechce sobie kogoś znaleźc to znajdzie ja też miałam takie akcje kiedy byłam wolna, mój kolega otwarcie mnie zapytał "dlaczego taka atrakcyjna kobieta jest sama..?",a jak mnie z tego stanu "ratowali"...:brzydal : , bo jak to tak?, a ja zwyczajnie chciałam i potrzebowałam takiej właśnie wolności, dlatego nie wykluczam, że innym taki stan rzeczy odpowiada ,jako sposób na życie ,a nie wybór mniejszego zła

Co do szczęścia w ludzkich oczach...... żeby bycie w związku gwarantowało szczęście to by nie było starych panien/singli/wolnych ludzi , bo przecież do tego stanu dąży każdy człowiek

[BioIvO]

Napisane przez Luba

To znaczy nie spotkałam nigdy osoby, która byłaby tak naprawdę i do końca szczęśliwa sama i byłaby stworzona do życia w samotności. Zwykle prędzej czy później wszyscy zaczynali szukać towarzystwa.

Też tak myślę. Każdy człowiek na świecie chciałby być młody, zdrowy, bogaty, kochać i być kochanym. A co mają zrobić chodzi, starszy i ledwo wiążący koniec z końcem? Też jakoś żyją, też przystosowują się do takiego zycia jakie mają. Tak samo z singlami.
No sorry, ale nie wierze, że singlki nie chciałyby mieć męża jak z serialu o idelanej rodzince, czy przeżyć chociaż romansu jak z herlequina.
A to czy każdy może wpłynąć na swoje życie tak, aby wszystkie marzenia zrealizowac to coś zupełnie innego.
Jest tysiące powodów dla których ktoś nie chce lub nie potrafi stworzyć satysfakcjonującego związku. Ale nikt nie chce być niekochany.

Napisane przez A kuku

A ja parę znałem, ale nie były szczęśliwe. Były tak zniechęcone, że już nie szukały. Robiły dobrą minę do złej gry, twierdziły, że wszystko OK, ale szczęścia w ich oczach próżno było szukać.

Cos w tym jest.

[BJean]

Napisane przez BioIvO

Jest tysiące powodów dla których ktoś nie chce lub nie potrafi stworzyć satysfakcjonującego związku. Ale nikt nie chce być niekochany.

przecież osoba w związku bardzo często jest właśnie niekochana!
Większość związków opiera się na zasadzie "biorę cokolwiek byle było". Zero iskry, miłości. Niech facet tacha zakupy, stawia kino i podwozi samochodem

Singielka przynajmniej nie udaje że jest "zakochana" i nie bierze pierwszego lepszego co się napatoczy! :-P

nie sztuką jest wiązać się z każdym facetem który nas uwielbia i za nami lata.

[BioIvO]

Napisane przez BJean

przecież osoba w związku bardzo często jest właśnie niekochana!
Większość związków opiera się na zasadzie "biorę cokolwiek byle było". Zero iskry, miłości. Niech facet tacha zakupy, stawia kino i podwozi samochodem
Singielka przynajmniej nie udaje że jest "zakochana" i nie bierze pierwszego lepszego co się napatoczy! :-P
nie sztuką jest wiązać się z każdym facetem który nas uwielbia i za nami lata.

"Często", "większość"? To chyba w Afganistanie.
W Polsce nadal mimo wszystko ludzie pobieraja sie z miłości (takie są moje obserwacje). A że każdy pojmuje miłość w swój sposób to ja już nie wnikam. Wbrew pozorom trudno jest wytrzymać z kimś w zwiąku, kogo się nie kocha a nawet nie lubi.
A singielki po prostu nie spotykają na swej drodze nikogo wyjatkowego.

[_Matilde_]

Albo ten ktoś z kolei ich nie uważa za wyjątkowe ;>

[klodziaaa]

hej dziewczyny, poszukuję samodzielnych finansowo singielek do badanka w ramach pracy licencjackiej jeśli ktoś ma ochotę mi pomóc to piszcie na pw, prześlę linka do ankiety

[tacyta]

Napisane przez BJean

przecież osoba w związku bardzo często jest właśnie niekochana!
Większość związków opiera się na zasadzie "biorę cokolwiek byle było". Zero iskry, miłości. Niech facet tacha zakupy, stawia kino i podwozi samochodem

Singielka przynajmniej nie udaje że jest "zakochana" i nie bierze pierwszego lepszego co się napatoczy! :-P

nie sztuką jest wiązać się z każdym facetem który nas uwielbia i za nami lata.

Nie powiedziałabym, że większość związków tak wygląda (a przynajmniej taką mam nadzieję ), ale część niestety tak. Chyba każdy z nas ma takich znajomych, którzy wolą 'byle jaki związek" niż bycie samemu. Zresztą nawet czytając wątki na Wizażu, można odnieść wrażenie, że część związków powstaje z lęku przed samotnością, z wygodnictwa, itp. Ale na szczęście są też inne związki, zrodzone z prawdziwego uczucia, szczęśliwe i udane.
Osobiście wychodzę z założenia, że lepiej samemu niż w złym towarzystwie, dlatego nigdy nie wchodziłam w związki z niewłaściwych powodów. Teraz jestem w udanym związku, przedtem po zakończeniu poprzedniego związku przez pewien czas byłam sama, ale jakoś nie czułam się samotna i nie szukałam na siłę, dopóki nie pojawiła się osoba, która mnie zainteresowała.

Określenia "stara panna" nie lubię, jest anachroniczne i pejoratywne. Tym określeniem małomiasteczkowe zamężne matrony określały kiedyś niezamężne kobiety z wyższością i ze swoistym politowaniem, jakby obrączka na palcu kogoś nobilitowała i świadczyła o wartości kobiety. Zresztą obecnie to określenie traci rację bytu w czasach, gdy wiele ludzi żyje w tak zwanych wolnych związkach i dużo jest niemłodych już panien i kawalerów w takich związkach. A jak kobieta nie jest w związku, bo np. nie spotkała odpowiedniej osoby albo z wyboru, bo nie odczuwa takiej potrzeby, to jej sprawa i w żaden sposób nie czyni jej to gorszą ani lepszą od kobiety zamężnej czy będącej w związku.
Nowomodne określenie 'singielka" też jakoś niespecjalnie mi pasuje. Nie przepadam za tymi zapożyczeniami z angielskiego, które się na dobre rozpanoszyły w języku polskim. Poza tym nie rozumiem też tej gloryfikacji bycia singlem jako czegoś "lepsiejszego" niż np. bycie w związku ani przeciwstawiania singielki starej pannie (w domyśle singielka to przebojowa, atrakcyjna i zamożna mieszkanka wielkiego miasta, która robi karierę a stara panna to zakompleksiona mieszkanka wsi, posiadaczka kilku kotów, której nigdy nikt nie chciał) Nie przekonują mnie takie rozróżnienia i ideologie dorabiane, żeby dana grupa się lepiej poczuła i żeby promować, czy wręcz narzucać dany styl życia. Dla mnie osoba nie mająca partnera nieważne z jakich powodów i przez jak długi czas, to po prostu osoba wolna i nie uważam jej przez to ani za gorszą ani lepszą, bo fakt bycia w związku nie stanowi dla mnie wyznacznika wartości osoby i nie jest miarą żadnego sukcesu czy też porażki.

[baobabka]

Napisane przez krolowazimy

Nie lubię określenia "singielka". Zupełnie subiektywnie - kojarzę termin z pannami usiłującymi coś komuś lub sobie udowodnić. Tak na siłę trochę.

Lubię określenie stara panna, bawi mnie niesamowicie. Samą siebie tak nazywam, choć czuję się raczej jak "zorana" życiem wielokrotna rozwódka

Niestety, muszę się zgodzić z pierwszym akapitem. Zazwyczaj kiedy słyszę określenie "jestem singielką", następuje po nim tłumaczenie "Och, bo ja znam 17 języków, podróżuję zamiast tonąć w pieluchach i wolę być singielką niż kurą domową". Czyli- albo nie masz partnera i jesteś super hiper czad albo masz partnera i wdepnęłas w wielkie, życiowe bagno, siedzisz w papilotach, zmęczona po siódmym dziecku i mówisz do zdradzającego cię męża "Zbyszek, podaj mnie fajkie"

Co do tytułu wątku- zgodze się z jedną z wcześniejszych wypowiedzi, nie słyszałam, żeby terminem "singielka" określało się osobę trzecią, raczej spotkałam się z użyciem tego słowa w pierwszej osobie. Stara panna również słyszałam głownie dla żartu, choć moja babcia ma na ten temat inne zdanie

Prawda oczywiście leży pośrodku, spieranie się nt. wyższości kobiet z partnerem a bez jest bzdurne i głupie. Ale niech każdy się tam określa jak chce

[Ines_Ines]

Napisane przez zanderka

Chciałam rozpocząć dyskusję na temat kiedy o kobiecie można powiedzieć,że jest stara panną a kiedy,że singielką??
Moim zdaniem to tkwi wewnątrz psychiki kobiety - to kobieta sama siebie identyfikuje. Starą panną jest wtedy,gdy sama się za nią uważa, wtedy,gdy chce na siłę wyjść za mąż ale "nie wychodzi". Z kolei gdy myślę o singielce to wyobrazam sobie naprawdę wspaniałą kobietę, pewną siebie, świadomą swojej wartości, mająca wiele zainteresowań .

Ja też tak uważam.

Singielka jest sama, bo tego chce. Nie potrzebuje mężczyzny, który ją dopełni. Jest sama i dobrze jej z tym, jej samotność to jej świadoma decyzja. Jeśli spotka jakiegoś wartościowego faceta to super, jeśli nie to sama ze sobą czuje się równie dobrze. Stara panna z kolei jest sama, bo za bardzo nie ma innego wyjścia, desperacko szuka sobie faceta. Marzy o facecie, ślubie, dzieciach itp.

[carycak]

Napisane przez cbc6429be45513368b51b71e3 40d921ce6d338a3

Stara panna istniała zawsze... kiedy wskazywało się na kogoś innego. Pytanie o stan cywilny? Panna. Ktoś sam z siebie w urzędach dodaje że stara? Stara było dodatkiem od tych co bardziej życzliwych. Z tym, że młodość mija każdemu, złośliwość niekoniecznie.
Teraz... zmieniła się rzeczywistość, mentalność i nomenklatura, a złośliwość ciągle pozostaje bez zmian... może jest tylko mniej widoczna.

W dobie XXI wieku powinna być "stara singielka "

---------- Dopisano o 16:10 ---------- Poprzedni post napisano o 15:14 ----------

Napisane przez BioIvO

A singielki po prostu nie spotykają na swej drodze nikogo wyjatkowego.

Zgadzam się w 100%, ja stosunkowo wg. ogólnie panujących stereotypów "późno" poznałam swojego TŻ i w "późnym" wieku wyszłam za mąż i czy o mnie ktoś powiedziałby "singielka" czy "stara panna" to miałabym to generalnie w głębokim poważaniu, bo ani za taką się nie uważałam, ani na taką się nie kreowałam.

[201803300917]

Napisane przez carycak

W dobie XXI wieku powinna być "stara singielka "

---------- Dopisano o 16:10 ---------- Poprzedni post napisano o 15:14 ----------



Zgadzam się w 100%, ja stosunkowo wg. ogólnie panujących stereotypów "późno" poznałam swojego TŻ i w "późnym" wieku wyszłam za mąż i czy o mnie ktoś powiedziałby "singielka" czy "stara panna" to miałabym to generalnie w głębokim poważaniu, bo ani za taką się nie uważałam, ani na taką się nie kreowałam.

a z ciekawości- jaki wiek to póżno? bo kiedyś tu przeczytałam, że póżno to 23 i troszkę zwątpiłam

[carycak]

Napisane przez maconha89

a z ciekawości- jaki wiek to póżno? bo kiedyś tu przeczytałam, że póżno to 23 i troszkę zwątpiłam

zdecydowanie więcej niż 23 lata

[Anetka_1988_]

A ja będę rozwódką he...