Angielski - jestem w za wysokiej grupie

[biorka89]

Angielski.Zapisałam się na lekcje dla dorosłych. Zdałam test na przełomie B1/B2 i zostałam do B2 zakwalifikowana, ale zastanawiam się czy się nie przenieść do niższej grupy. Mam zaległości w mowie i słownictwie. I z jednej strony lepiej zawsze piąć wyżej niż być w tym samym miejscu, z drugiej strony jestem najsłabsza w grupie i kosztuje mnie to trochę wstydu i stresu. Mam dużo do nadrobienia, dawno też nie chodziłam na lekcje tego języka i sporo pozapominałam, jednak nie chcę wciąż uczyć się tego samego, chcę iść do przodu. Co doradzacie?

[MissChievousTess]

Jak bardzo sobie nie radzisz? Jeśli ogarniasz materiał w 60% to zostać w grupie wyższej, równać w górę, a nie w dół. Postępów nie robi się idąc na łatwiznę i stojąc w miejscu. Jeśli możesz to możesz skonsultować się z lektorem prowadzącym grupę.
Taka osoba na żywo najlepiej Ci doradzi. Ja mogę tylko powiedzieć, że w jakiejkolwiek dziedzinie trzeba wyjść poza strefę komfortu by się rozwijać, by robić postępy. Inaczej kręcimy się w miejscu goniąc własny ogon.

---------- Dopisano o 02:45 ---------- Poprzedni post napisano o 02:43 ----------

Nie warto się wstydzić czy stresować. Nie porównuj się do innych, porównuj siebie do siebie. Siebie z 2 tygodnia kursu do siebie z tygodnia 1. Inaczej tracisz czas bo nie skupiasz się na swojej nauce tylko na osiągnięciach innych ludzi. A chyba nie po to poświęcasz cenny czas ze swojego życia na ten kurs, prawda?

[Adrianna_8]

Jeśli ten kurs bardzo Cię stresuje, to zmień grupę. Jeśli jesteś gotowa trochę ciężej popracować, by dorównać grupie, to zostań. Nic na siłę, bo się zrazisz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[shinypearl]

Najlepsza rada to konsultacja z lektorem, który oceni Twoje możliwości i doradzi. Z doświadczenia Ci powiem, że z osób, które mnie o to pytały nikomu nie doradziłam przenosin do słabszej grupy Polacy bardzo nie doceniają samych siebie.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Zależy jak duża jest ta różnica, ORAZ jak zdolna i pracowita jesteś, ORAZ ile czasu możesz poświęcić na nadgonienie - dodatkową pracę nad słownictwem we własnym zakresie.

[Pani_Mada]

Napisane przez biorka89

Angielski.Zapisałam się na lekcje dla dorosłych. Zdałam test na przełomie B1/B2 i zostałam do B2 zakwalifikowana, ale zastanawiam się czy się nie przenieść do niższej grupy. Mam zaległości w mowie i słownictwie. I z jednej strony lepiej zawsze piąć wyżej niż być w tym samym miejscu, z drugiej strony jestem najsłabsza w grupie i kosztuje mnie to trochę wstydu i stresu. Mam dużo do nadrobienia, dawno też nie chodziłam na lekcje tego języka i sporo pozapominałam, jednak nie chcę wciąż uczyć się tego samego, chcę iść do przodu. Co doradzacie?

nie wiem jaką formę ma kurs, tzn jaki poziom docelowo chcesz osiągnąć. w każdym razie ja jednak doradzałabym przeniesienie się do niższej grupy. nadrobisz braki i nie będziesz się wstydzić. bo jak dla mnie dość oczywistym jest, że pozostając w wyższej grupie, wstyd nie pozwoli Ci zadawać pytań jak czegoś nie zrozumiesz (bo się będziesz wstydzić, że wszyscy to wiedzą a Ty nie), a brak zrozumienia może spowodować że coś tylko mechanicznie wykujesz. i ostatecznie prześliźniesz się po tym kursie zamiast faktycznie wyniesiesz wiedzę. przeniesienie się do niższej grupy spowoduje, że poczujesz się pewniej.
no ale sama wiesz najlepiej czy to co napisałam można odnieść do Twojego przypadku.
w każdym razie ważne jest, żeby w razie przeniesienia się do niższej grupy, mieć pewność, że cały kurs zakończysz na takim poziomie, jaki zakończyłabyś chodząc na B2.

[radioheadka]

ja najwięcej w życiu nauczyłam się angielskiego gdy byłam w grupie o wiele wyższej niż mój poziom (zależało mi, żeby chodzić z koleżanką). także zdecydowanie radziłabym Ci zostać zobaczysz, że to kwestia czasu, gdy się dostosujesz i rozwiniesz, początki są zawsze trudne

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[biorka89]

Dziękuję Wam bardzo za odpowiedzi ;-)

Mam braki w słownictwie, wymowie i gramatyce. Wszystko, co przerabiamy z gramatyki kojarzę, że miałam to przerabiane ale pozapominałam. Rozumiem około 85 % - 90% z tego co jest na zajęciach. Tak samo jak są teksty, kontekst czytanek rozumiem mniej więcej, słownictwo czasami na 100%, czasami na 70 - 80% znam. Wstydzę się, bo grupa płynnie mówi i ma bogatszy słownik. Ale pytać się o coś nie wstydzę, chyba, że czuję, że to jakaś podstawowa rzecz i mogę sama sprawdzić. Na razie mówię po 2 -3 zdania, jak jestem proszona o wypowiedź. Teraz po kolejnych zajęciach zauważyłam, że właśnie doskwiera mi najbardziej ubogi słownik, chyba nawet bardziej niż mowa.

[Pani_Mada]

Napisane przez biorka89

Dziękuję Wam bardzo za odpowiedzi ;-)

Mam braki w słownictwie, wymowie i gramatyce. Wszystko, co przerabiamy z gramatyki kojarzę, że miałam to przerabiane ale pozapominałam. Rozumiem około 85 % - 90% z tego co jest na zajęciach. Tak samo jak są teksty, kontekst czytanek rozumiem mniej więcej, słownictwo czasami na 100%, czasami na 70 - 80% znam. Wstydzę się, bo grupa płynnie mówi i ma bogatszy słownik. Ale pytać się o coś nie wstydzę, chyba, że czuję, że to jakaś podstawowa rzecz i mogę sama sprawdzić. Na razie mówię po 2 -3 zdania, jak jestem proszona o wypowiedź. Teraz po kolejnych zajęciach zauważyłam, że właśnie doskwiera mi najbardziej ubogi słownik, chyba nawet bardziej niż mowa.

no to myślę, że wcale nie jesteś w za wysokiej grupie. poszłaś się czegoś nauczyć - ciężko oczekiwać, ze będziesz cały czas znała 100% wszystkiego co prowadzący wam mówi. wtedy nie potrzebowałabyś tego kursu.
ubogi słownik najlepiej uzupełniać czytając i oglądając filmy po angielsku. tak najszybciej chłonie się słównictwo. ja swego czasu oglądałam po angielsku (bez napisów) seriale, które już widziałam (ale z tłumaczeniem). dużo mi to dało jeśli chodzi o wymowę i zasób słownictwa.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Napisane przez biorka89

Tak samo jak są teksty, kontekst czytanek rozumiem mniej więcej, słownictwo czasami na 100%, czasami na 70 - 80% znam.

To jakieś mało zaawansowane to słownictwo, jeśli uważasz, że masz braki, a twierdzisz, że czasem wszystko znasz.

Ewentualnie może chodzić o to, że właśnie - twierdzisz, że znasz - i owszem, możesz rozumieć co czytasz (wiedza bierna), ale nie umiesz powiedzieć tego sama 'z głowy' (wiedza czynna). Stąd trudności w budowaniu wypowiedzi ustnych.

[biorka89]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;8055393 1]To jakieś mało zaawansowane to słownictwo, jeśli uważasz, że masz braki, a twierdzisz, że czasem wszystko znasz.

Ewentualnie może chodzić o to, że właśnie - twierdzisz, że znasz - i owszem, możesz rozumieć co czytasz (wiedza bierna), ale nie umiesz powiedzieć tego sama 'z głowy' (wiedza czynna). Stąd trudności w budowaniu wypowiedzi ustnych.[/QUOTE]

Właśnie taki mam problem, dobrze to zdefiniowałaś ;-)

[AnnaVanDort]

Napisane przez biorka89

Angielski.Zapisałam się na lekcje dla dorosłych. Zdałam test na przełomie B1/B2 i zostałam do B2 zakwalifikowana, ale zastanawiam się czy się nie przenieść do niższej grupy. Mam zaległości w mowie i słownictwie. I z jednej strony lepiej zawsze piąć wyżej niż być w tym samym miejscu, z drugiej strony jestem najsłabsza w grupie i kosztuje mnie to trochę wstydu i stresu. Mam dużo do nadrobienia, dawno też nie chodziłam na lekcje tego języka i sporo pozapominałam, jednak nie chcę wciąż uczyć się tego samego, chcę iść do przodu. Co doradzacie?

Zostałabym na Twoim miejscu, bo miałam podobną sytuację (na studiach). Teraz absolutnie cieszę się z tego, ze nic nie wyszło z mojego ,,przenoszenia się''. W sumie była to kwestia przypadku, braku innych wolnych miejsc w grupach itp. Nie radziłam sobie zbyt dobrze, groził mi nawet wrzesień, ale kilka godzin korków i pomocny prowadzący (widział, że się staram) i koniec końców zrobiłam ogromne postępy, w żadnym etapie mojej edukacji nie zaliczyłam takiego skoku, jak wtedy.
Na dodatek może być poziom poziomowi nierówny - u mnie niżej - na B1 uczyli się nazw zwierząt i kolorów, także ten.

[Limonka2738]

Ja jestem zwolenniczką dokładnego zapoznawania języka krok po kroku, a nie na szybko.

Zawsze wolę niższą grupę gramatycznie, a słownictwo we własnym zakresie i tak robię.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[misskiss09]

Jeżeli różnica poziomu nie jest a wysoka zawsze lepiej ciągnąć do mocniejszych. Bardziej to motywuje do nauki. Oczywiście jeżeli różnica jest zbyt duża to pojawia się oczywiście wówczas problem jak podgonić poziom

[OldWorldBlues]

Napisane przez Limonka2738

Ja jestem zwolenniczką dokładnego zapoznawania języka krok po kroku, a nie na szybko.

Zawsze wolę niższą grupę gramatycznie, a słownictwo we własnym zakresie i tak robię.

Najważniejsze to zacząć myśleć po angielsku. Lepsze grupy uczą tego lepiej, dlatego warto w nich zostawać i potraktować całą sytuację jak łut szczęścia. Chociaż z drugiej strony domyślam się, że stres może być nieco zniechęcający.
I jaką decyzję w końcu podjęłaś?

[Olcia2402]

hej

Wątek trochę podobny do mojego problemu więc się podepne

Mam problem z angielskim. Według mnie jestem z niego bardzo słaba. Nigdy za bardzo sobie nie radziłam. Zdałam dobrze maturę, na 90%, pisemną i ustną. Niby ok.

Ale wiem,że tak nie jest. Teraz na mgr muszę zaliczyć semestr angielskiego. To,że mam iść na zajęcia i 4 godz. tam być... paraliżuje mnie. W sumie to już drugie zajęcia odpuściłam przez to.
Nie mam za bardzo pomysłu jak przez to przebrnąć.

Próbowałam wielu rzeczy - chodziłam na prywatne lekcje, spędziłam parę miesięcy za granicą, a blokada jaka była taka jest. Jestem załamana i nie widzę wyjścia z tego. Mam takie wrażenie,że zanim starałam się się z zmienić swoją sytuację z angielskim (około rok temu) to jeszcze nie było tak źle, bo uważałam, że po prostu nie zrobiłam tego co trzeba ( dodatkowe lekcje czy wyjazdy). Teraz już mam to za sobą i dalej się boję. Mam straszną blokadę w mówieniu.
Straszną. Jest to rzecz, której nie umiem przeskoczyć.

Macie jakieś rady? Mnie już się kończą koncepcje...

[OldWorldBlues]

Napisane przez Olcia2402

hej

Wątek trochę podobny do mojego problemu więc się podepne

Mam problem z angielskim. Według mnie jestem z niego bardzo słaba. Nigdy za bardzo sobie nie radziłam. Zdałam dobrze maturę, na 90%, pisemną i ustną. Niby ok.

Ale wiem,że tak nie jest. Teraz na mgr muszę zaliczyć semestr angielskiego. To,że mam iść na zajęcia i 4 godz. tam być... paraliżuje mnie. W sumie to już drugie zajęcia odpuściłam przez to.
Nie mam za bardzo pomysłu jak przez to przebrnąć.

Próbowałam wielu rzeczy - chodziłam na prywatne lekcje, spędziłam parę miesięcy za granicą, a blokada jaka była taka jest. Jestem załamana i nie widzę wyjścia z tego. Mam takie wrażenie,że zanim starałam się się z zmienić swoją sytuację z angielskim (około rok temu) to jeszcze nie było tak źle, bo uważałam, że po prostu nie zrobiłam tego co trzeba ( dodatkowe lekcje czy wyjazdy). Teraz już mam to za sobą i dalej się boję. Mam straszną blokadę w mówieniu.
Straszną. Jest to rzecz, której nie umiem przeskoczyć.

Macie jakieś rady? Mnie już się kończą koncepcje...

Przede wszystkim taki wynik z matury (nawet podstawowej) oznacza, że z Twoim angielskim na pewno nie jest tak źle jak może Cie się wydawać. Blokada w mówieniu a nieznajomość języka to są mimo wszystko dwie różne rzeczy; jedno niekoniecznie musi wynikać z drugiego.

Rozmawiałaś po angielsku będąc za granicą?
Na prywatnych lekcjach zaznaczałaś, że to z mówieniem masz największe problemy?

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Jeżeli to była matura podstawowa to nie zgodzę się, że o czymkolwiek konkretnym to świadczy. Na ustnych też trzeba bardzo się postarać, żeby słabo wypaść. Ale mniejsza o to.

Olcia, niestety prywatne lekcje nie są żadną gwarancją. Jest tylu beznadziejnych - nie powiem, że nauczycieli, bo to słowo na wyrost - więc może tyle beznadziejnych osób, które próbują "uczyć", że niestety szanse są niezerowe, żę trafiałaś na miernoty.

Jak radziłaś sobie za granicą? (nie: dobrze/źle, tylko w jaki sposób się dogadywałaś, załatawiałaś swoje sprawy - robiłaś to sama, z kimś, czy ktoś za Ciebie itd.)

Czy czujesz, że Twoja blokada w mówieniu może mieć jakiś związek z ograniczonym słownictwem? (Nie mówię, że masz mały zasób słów, ale jeśli tak to może to być jedna z przyczyn.)

Czy znasz transkrypcję fonetyczną i robisz z niej użytek?

Na Twoim miejscu wzięłabym kilka lekcji u anglisty z prawdziwego zdarzenia i zaznaczyła, że chcę liznąć fonetyki i fonologii - pokazanie różnicy między głoskami polskimi i angielskimi i nauka produkowania dźwięków angielskich. To dodaje milion do pewności siebie, sprawia, że jesteś dobrze rozumiana - co jeszcze bardziej nakręca pewność siebie i motywację do dalszej nauki.

Jak najwięcej czytaj na głos, mów do siebie (na głos!) i myśl po angielsku. Problemy z mówieniem często łączą się z tym, że człowiek myśli po polsku i próbuje to dopiero na angielski tłumaczyć. Opowiadaj sobie jak Ci minął dzień, co się działo na świecie, co planujesz zrobić jutro.

[OldWorldBlues]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;8206352 6]Jeżeli to była matura podstawowa to nie zgodzę się, że o czymkolwiek konkretnym to świadczy. Na ustnych też trzeba bardzo się postarać, żeby słabo wypaść. Ale mniejsza o to.[/QUOTE]
O czymś konkretnym na pewno nie świadczy, ale 90%+ to jednak względnie dobry wynik na tle ogółu i wcale nie każdy zdaje na podobnym poziomie (a powinien!).
[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;8206352 6]Olcia, niestety prywatne lekcje nie są żadną gwarancją. Jest tylu beznadziejnych - nie powiem, że nauczycieli, bo to słowo na wyrost - więc może tyle beznadziejnych osób, które próbują "uczyć", że niestety szanse są niezerowe, żę trafiałaś na miernoty.[/QUOTE]
Też racja. W liceum trafiłem na kobietę która potrafiła mniej ode mnie. Mimo wszystko jest to jednak loteria i warto co jakiś czas sprawdzać czy zrobiło się jakikolwiek postęp. Jeśli nie - to podziękować i poszukać kogoś innego.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Mimo wszystko nie dziwię się jeśli ktoś z takim wynikiem z matury podstawowej ma blokadę w mówieniu. Egzamin jest łatwy, zadania sztampowe i ćwiczy się je do bólu przez trzy lata - kosztem m.in. mówienia.

Ja dopiero kilka miesięcy przed maturą zaczęłam mówić (a wybierałam się na filologię!) Rozumiałam wszystko, od dawna czytałam książki po angielsku, pisałam świetnie - mówienie ni cholery.

Mimo wszystko jest to jednak loteria i warto co jakiś czas sprawdzać czy zrobiło się jakikolwiek postęp. Jeśli nie - to podziękować i poszukać kogoś innego.

Jakością nauczyciela warto zainteresować się już na samym początku, żeby nie tracić czasu na jakiegoś matoła. Cały wic w tym, że uczeń niekoniecznie może być w stanie to ocenić :-/ Dlatego w przypadkach krytycznych, gdy nie sposób zweryfikować samemu, a nie ma kogo wysłać na rekonesans, radzę szukać korków wśród doktorantów katedr fonetyki.

[OldWorldBlues]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;8206422 1]Jakością nauczyciela warto zainteresować się już na samym początku, żeby nie tracić czasu na jakiegoś matoła. Cały wic w tym, że uczeń niekoniecznie może być w stanie to ocenić :-/ Dlatego w przypadkach krytycznych, gdy nie sposób zweryfikować samemu, a nie ma kogo wysłać na rekonesans, radzę szukać korków wśród doktorantów katedr fonetyki.[/QUOTE]
No tak, ale posiadanie wiedzy nie oznacza automatycznie, że ktoś tę wiedzę będzie potrafił przekazać. I nawet wśród doktorantów katedr fonetyki znajdą się tacy.
Dlatego korki uważam za loterię.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Jasne (choć doktoranci mają obowiązkowe zajęcia dydaktyczne). Ale w ten sposób ryzyko trafienia na "panią Anię z FCE" czy bieda"anglistę", który w bólach wymęczył trójkowy dyplom w wyższej szkole tego i owego choć trochę się zmniejsza.

[Pani_Mada]

Napisane przez OldWorldBlues

No tak, ale posiadanie wiedzy nie oznacza automatycznie, że ktoś tę wiedzę będzie potrafił przekazać. I nawet wśród doktorantów katedr fonetyki znajdą się tacy.
Dlatego korki uważam za loterię.

jasne że tak. ale przynajmniej masz pewność, że ktoś tą wiedzę ma. znam osoby udzielające korepetycji z angielskiego (i o dziwo mające klientów), którzy wiedzy za bardzo nie mają, a i zdolności dydaktycznych też niewiele.

[OldWorldBlues]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;8206590 6]Jasne (choć doktoranci mają obowiązkowe zajęcia dydaktyczne). Ale w ten sposób ryzyko trafienia na "panią Anię z FCE" czy bieda"anglistę", który w bólach wymęczył trójkowy dyplom w wyższej szkole tego i owego choć trochę się zmniejsza.[/QUOTE]
Wiadomo.

Napisane przez Pani_Mada

ale przynajmniej masz pewność, że ktoś tą wiedzę ma.

Co mi po czyjejś wiedzy, jeśli nie potrafi jej przekazać?
Uczyć też trzeba po prostu umieć.

[Pani_Mada]

Napisane przez OldWorldBlues

Wiadomo.

Co mi po czyjejś wiedzy, jeśli nie potrafi jej przekazać?

zawsze lepiej gdy ma wiedzę i nie umie jej przekazać, niż gdy nie ma wiedzy i też nie umie jej przekazać (albo co gorsza nie ma wiedzy, ale mówi tak przekonująco, że wierzysz, że tą wiedzę ma).
jasne, że najlepsza opcja to ma wiedzę + zdolności dydaktyczne.
ale nie mając nikogo sprawdzonego pod ręką, to moim zdaniem zamiast szukać na ślepo, warto zacząć od szukania tych którzy mają wiedzę, a wśród nich tego, który umie też uczyć.

[OldWorldBlues]

Napisane przez Pani_Mada

zawsze lepiej gdy ma wiedzę i nie umie jej przekazać, niż gdy nie ma wiedzy i też nie umie jej przekazać (albo co gorsza nie ma wiedzy, ale mówi tak przekonująco, że wierzysz, że tą wiedzę ma).
jasne, że najlepsza opcja to ma wiedzę + zdolności dydaktyczne.
ale nie mając nikogo sprawdzonego pod ręką, to moim zdaniem zamiast szukać na ślepo, warto zacząć od szukania tych którzy mają wiedzę, a wśród nich tego, który umie też uczyć.

Nie no oczywiście, że się zgadzam. Zaznaczam jedynie, że nic nie jest nigdy pewne. (Moim najlepszym korepetytorem z matematyki jest kolega z roku, który przedmiotu uczy się z pasji i nie ma żadnych certyfikatów ani tytułów. Ale uczy świetnie.)

[Pani_Mada]

Napisane przez OldWorldBlues

Nie no oczywiście, że się zgadzam. Zaznaczam jedynie, że nic nie jest nigdy pewne. (Moim najlepszym korepetytorem z matematyki jest kolega z roku, który przedmiotu uczy się z pasji i nie ma żadnych certyfikatów ani tytułów. Ale uczy świetnie.)

ciężko się nie zgodzić. dlatego nie dorabiam sobie jako korepetytor (chociaż chciałabym)

[OldWorldBlues]

Napisane przez Pani_Mada

ciężko się nie zgodzić. dlatego nie dorabiam sobie jako korepetytor (chociaż chciałabym)

Mi też takie mroczne myśli chodziły jeszcze niedawno po głowie, zastanawiałem się nad dawaniem korków z angielskiego właśnie. Na szczęście dla moich niedoszłych ofiar nawet nie spróbowałem, bo jednak wiem, że uczyć ni umim.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Szczerze mówiąc według mnie nie-filolog w ogóle nie powinien uczyć języka (na zasadzie - umiem mówić, to pouczę), o ile nie dokształcał się we własnym zakresie z językoznawstwa, gramy opisowej, fonetyki i fonologii właśnie.

Dydaktyka, metodologia nauczania danego przedmiotu jest oczywiście przydatna, ale wiedza teoretyczna wiedzą, pomaga, ale do tego też trzeba mieć dryg.

Naprawdę, znaleźć nauczyciela, który jest dobry merytorycznie, oraz dydaktycznie, oraz - w przypadku normalnych szkół - również pedagogicznie, to sztuka.