Wyrzuć to z siebie! cz. II

[Dekas]

co jest prawdziwe a co nie?

[Naka_Mika]

Co mi z dobrych chęci, kiedy nikt nie wierzy i wyraźnie NIE CHCE mi pomóc??

[anjjjia]

i co? nic z nas nie bedzie?

ku*wa no i po co to wszystko było.

[mpati86]

Odzyskuje szacunek do samej siebie.... oby tak dalej....

[airwaves]

będzie już tylko lepiej!
Karaiby <3
a po wakacjach chyba przeprowadzka do wawy

[mindless]

Rozpacz. Ogarnia mnie rozpacz. Beznadzieja totalna. Boli.

[iza_wiosenna]

moja rodzina mnie W☠☠☠☠IA!!!!!

kontrola na każdym kroku, insynuacje , że ćpam ( ) i wyręczanie we wszystkim plus potem ogrom pretensji, że nic nie robię. ja ☠☠☠☠☠☠☠ę! uciekać!!!!!!!

☠☠☠☠A!!!!!!!!!!!!!

[Dekas]

Nie żałuję, że to biorę, zbliżam się do rodziców, zwłaszcza do mamy.
Odebrałam wyniki i gdzieś w środku jest mi smutno, że jestem aż tak bardzo zdrowa, będąc aż tak bardzo chorą

[iza_wiosenna]

Napisane przez Dekas

Nie żałuję, że to biorę, zbliżam się do rodziców, zwłaszcza do mamy.
Odebrałam wyniki i gdzieś w środku jest mi smutno, że jestem aż tak bardzo zdrowa, będąc aż tak bardzo chorą

mam nadzieję, że piszesz o jakichś lekach antydepresyjnych.

ale coś w środku mówi mi, że możesz 'jechać' na tym samym, na czym ja jechałam do niedawna..

a jeśli teraz masz na myśli antydepresanty lub coś, co wpływa korzystnie na Twoje zdrowie, to i tak w Twoich postach przewijał się motyw "prochów". Jeżeli możesz, napisz mi na pw, co to było.

Dekas.

[poppy seed]

o matko

tyle lat, totalne zaplątanie, strach, płacz, szczęście, wsparcie, poczucie winy, emocjonalna asekuracja, moje ucieczki w jedzenie i w siebie, znowu płacz, bezsilnośc, szczęście

a teraz to

każdy chciałby poczuc się przez chwilę tak jak ja teraz
(chociaż trochę mi nieswojo I takam onieśmielona)

[mpati86]

Buduję.... mam nadzieję, że coś konstruktywnego i silnego. Idę w stronę słońca, zostawiam to co było...nie myślę za dużo o tym czego się boję w przyszłości, zwlekam do ostatniego momentu z tym czego się boję, by bać się jak najkrócej....Wkładam wysiłek w to co robię- uffff..... jest mi lepiej.... czuję o 2 % się silniejsza- mało, ale..... widzę pozytywy.
nie wzięłam antydepresantów, jak psycholog mi kazała, bo..... wiem, że prawdziwa siła jest we mnie i muszę sprostać i ją odnajdować każdego dnia na nowo.
Będzie dobrze, bo.................... ja akurat kocham życie.......mimo ed, które zakłóca pełne uroki wszystkiego. Ale ja pragnę dojść do tego pełnego uroku życia- dlatego walczę i w końcu się pozbędę- a bynajmniej będę umiała sobie radzić z ed. to tylko psychika i to tam siedzi. ja jestem zdrowa, ale ten potwór siedzi i mi głupoty do głowy wbija. Teraz skupiam się na dobrej energii, którą ostatnio mam. Tylko ja mogę sobie poradzić. Ode mnie zależy to jak jest i jak będzie.

[stupify]

Chyba nic z tego nie będzie, trzeba dać sobie spokój... Tak się o niego martwię, najpierw brat, a teraz on. Ale jestem spokojna, bo jest blisko.

[anniaa]

Napisane przez poppy seed

o matko
każdy chciałby poczuc się przez chwilę tak jak ja teraz
(chociaż trochę mi nieswojo I takam onieśmielona)

super


jest dobrze !

[anekania]

już Cie nie chce!

[Tynusia]

Kochaj siebie, Kochaj siebie, Kochaj.
Skafander ciała a w głowie sieczka totalna .

[teczowa dlolinka 21]

Brawo!!!
to wszystko przeze mnie, dziś miło wyglądać inaczej, plan był inny, niechcący ale wszystko zepsułam
teraz siedzę sobie sama, pocieszam się smakołykami, ale sama ,sama siedzę sama, sama, sama ..........buuuuuuu:c ry:
był inny plan na ten lipcowy weekend

może chociaż powisimy na telefonie,
głupio się czuję wobec Ciebie i ich, zawaliłam, a tak chciałam

[Dekas]

tak, we never change

boje się

'podobasz mi się' to chyba najpiękniejsze słowa jakie słyszałam, od bardzo bardzo dawna... największa nagroda za dzisiejszy dzień.

[martabeata]

Boże... Tyle miałam dziś pozytywnej energii, tyle pisałam nawet o pozbywaniu się chorych myśli, że mam tyle pomysłów.... I wszystko na nic! Po kolacji - WC, a dlaczego??
Wróciłam do domu, siostra zaczynała robic grilla ze swoim chłopakiem... Oni rozpalali a ja jak ta iddiotka siedziałam w domu ze swoich chlebkiem grahamkiem wyliczonym 150g twarogu i dwoma plastrami szynki... Ogarnęła mnie taka beznadzieja, taka złość na siebie, taka bezsilność i rezygnacja i co? I wyrzuciłam to z siebie, oczywiście do WC, bo co innego miałam zrobić??? Komu się wyżalić? Rozpłakać się siostrze w ramię aby poczuła się winna że ona sobie je a ja nie mogę? Czuje frustracje.... czuje sie jak beznadziejne coś, jakiś odmieniec, totalny alien/kosmita jakiś....nienormalna dziewczyna która nie potrafi zrobic tak głupiej i naturalnej czynności jak cholerne jedzenie....

[garden_d]

czuję bezsilność wobec tego. to jest najgorsze. bezsilność jest cholernie najgorsza

+ mam ochotę się wyżalić. jestem sobą załamana.
+ciągle robię to samo

[poppy seed]

bądź.

[justbelieve]

nienawidze takich dni jak dzisiaj, kiedy mam cudowne plany na dzien a czuje sie jakby przejechał mnie walec, po raz kolejny moja choroba determinuje moja mozliwosc samorealizacji

[martabeata]

Napisane przez garden_d

czuję bezsilność wobec tego. to jest najgorsze. bezsilność jest cholernie najgorsza

+ mam ochotę się wyżalić. jestem sobą załamana.
+ciągle robię to samo

Mogłabym to skopiować jako moją wypowiedź

[garden_d]

Napisane przez martabeata

Mogłabym to skopiować jako moją wypowiedź

Rozumiem co czujesz wobec tego. głowa do góry, mi poprawiła humor wczoraj rozmowa, dzisiaj robię właśnie plan na siebie, chcę w końcu wrócić do stania na swoich nogach bo wiem, że to w moim zasięgu i dam radę. umiem, już nieraz sobie udowodniłam.

[martabeata]

Napisane przez garden_d

Rozumiem co czujesz wobec tego. głowa do góry, mi poprawiła humor wczoraj rozmowa, dzisiaj robię właśnie plan na siebie, chcę w końcu wrócić do stania na swoich nogach bo wiem, że to w moim zasięgu i dam radę. umiem, już nieraz sobie udowodniłam.

Ja tez umiem, choc czesto jednak upadam, bo nie mam sie na kim oprzec. Teraz tez upadlam i kto mnie podniesie? Jesli nikt to sama musze to zrobic. Jutro nowy dzien, nowa fryzura (sorry ze tak o tym napieprzam, ale jaram sie cholernie), rowniez nowe postanowienia. Mam nadzieje ze sie z nich wywiaze (zero wazenia i liczenia kalorii, wegli i tluszczu z dnia na dzien....mozliwe? Spontanicznosc w jedzeniu. Uda sie?) Dieta powinn byc urozmaicona, a ja jem non stop to samo... boje sie wyjsc za schemat ale jednak gorsze jest to ze gdy probuje znalezc odzwieciedlenie w zyciu nie mam pomyslu

[garden_d]

Napisane przez martabeata

Ja tez umiem, choc czesto jednak upadam, bo nie mam sie na kim oprzec. Teraz tez upadlam i kto mnie podniesie? Jesli nikt to sama musze to zrobic. Jutro nowy dzien, nowa fryzura (sorry ze tak o tym napieprzam, ale jaram sie cholernie), rowniez nowe postanowienia. Mam nadzieje ze sie z nich wywiaze (zero wazenia i liczenia kalorii, wegli i tluszczu z dnia na dzien....mozliwe? Spontanicznosc w jedzeniu. Uda sie?) Dieta powinn byc urozmaicona, a ja jem non stop to samo... boje sie wyjsc za schemat ale jednak gorsze jest to ze gdy probuje znalezc odzwieciedlenie w zyciu nie mam pomyslu

Uda się. Co do włosów- to cholernie fajnie się czyta, straszne odbicie tematyczne, ale bardzo pozytywne! nie mogę się doczekać Twojej relacji jak wyszło. i szczerze zazdroszczę, bo uwielbiam ten kolor, ale moje włosy już za dużo przeszły i nie chcę ich znowu dekoloryzować dla tego koloru!

[martabeata]

Napisane przez garden_d

Uda się. Co do włosów- to cholernie fajnie się czyta, straszne odbicie tematyczne, ale bardzo pozytywne! nie mogę się doczekać Twojej relacji jak wyszło. i szczerze zazdroszczę, bo uwielbiam ten kolor, ale moje włosy już za dużo przeszły i nie chcę ich znowu dekoloryzować dla tego koloru!

Mam nadzieje, że nie będę musiała się golić na łyso Moje włosy również nie są w świetnej formie, ale dzięki temu, że obciełam je na króciutko i teraz dostarczam im witaminki itd troszke się odbudowały.

A powiedz, robisz plan na siebie. To jest taka forma "moje cele"? W szpitalu wiele dziewczyn miało takie. Jednak głównie pisały tam "nie bede wymiotować/głodzić się/odchudzać/obżerać" czy nie powinny być tam te życiowe a nie jedzeniowe sprawy? I nie "chce wyzdrowieć", tylko coś bliższego? Np "znów zacznę rysować/śpiewać/grać na gitarze" lub "pogodze się z babcią/siostrą", "szczerze porozmawiam z mamą/tatą", "założe zeszyt w którym będę opisywać swoje emocje lub ważne wydarzenia z życia"?

Kurczę, aż sama wykorzystam coś z tego co nabazgrałam założę sobie taki porządny zeszycik, bo niby jakiś mam, ale zapisywałam tam tylko ile co ma kcal i ile zjadlam... i w dodatku kupiłam go za czasów szpitala i źle mi się kojarzy. Tylko ja mam czasem tak, że jak zacznę coś opisywać to musze to napisać do końca...i siedze i siedze i siedze aż nie skończę pisać. to trochę męczące

Na filmiku o przysiadach z twojego bloga to jesteś Ty??

[garden_d]

Napisane przez martabeata

Mam nadzieje, że nie będę musiała się golić na łyso Moje włosy również nie są w świetnej formie, ale dzięki temu, że obciełam je na króciutko i teraz dostarczam im witaminki itd troszke się odbudowały.

A powiedz, robisz plan na siebie. To jest taka forma "moje cele"? W szpitalu wiele dziewczyn miało takie. Jednak głównie pisały tam "nie bede wymiotować/głodzić się/odchudzać/obżerać" czy nie powinny być tam te życiowe a nie jedzeniowe sprawy? I nie "chce wyzdrowieć", tylko coś bliższego? Np "znów zacznę rysować/śpiewać/grać na gitarze" lub "pogodze się z babcią/siostrą", "szczerze porozmawiam z mamą/tatą", "założe zeszyt w którym będę opisywać swoje emocje lub ważne wydarzenia z życia"?


To jest raczej takie pozytywne. Ogólnie staram się myśleć o tym co chcę robić a nie, tak jak napisałaś-czego nie chcę. Myślę o właśnie takich małych sprawach bo jest dużo rzeczy, które są wspaniałe, a których do siebie nie dopuszczam bo np. marnuję czas na bezsensowne siedzenie przy lapie (to ostatnio bardzo sobie uzmysłowiłam :O ). Poza tym kładę teraz nacisk na słuchanie siebie, swoich potrzeb, NIE TŁUMIENIA emocji i jednocześnie nie 'wyrażania' ich przez jedzenie/niejedzenie. Chcę w ten sposób pokazać swoją miłość do samej siebie, swoją troskę i zadbanie o siebie w sposób mentalny i fizyczny.



Kurczę, aż sama wykorzystam coś z tego co nabazgrałam założę sobie taki porządny zeszycik, bo niby jakiś mam, ale zapisywałam tam tylko ile co ma kcal i ile zjadlam... i w dodatku kupiłam go za czasów szpitala i źle mi się kojarzy. Tylko ja mam czasem tak, że jak zacznę coś opisywać to musze to napisać do końca...i siedze i siedze i siedze aż nie skończę pisać. to trochę męczące

Też mam nadzieję, że nie zrezygnuję i będę dzielnie nad tym pracowała mimo, że to czasami męczące. No, ale warto, nie da się ukryć. wiem po sobie. I masz rację, to nie chodzi o skupianie się na jedzeniu, ani trochę. prawdą jest, że kiedyś miałam zeszyt zakazów- dosłownie. niemalże karciłam siebie i stawiałam przed sobą pełno zakazów i kar, jeśli mi się coś nie uda. przykre i chore. dobrze, że z tego wyrosłam.
Na filmiku o przysiadach z twojego bloga to jesteś Ty??
W filmiku o przysiadach i w filmiku treningowym- tak, to ja. cały blog prowadzę tylko ja.

jw.

[SweetCherry87]

Tchórz z Ciebie... taaak uciekaj z gg, fb, skype gdy tylko mnie widzisz...

Hah, ciekawe kiedy się przyznasz, że byłeś w Pl... szkoda, że nie wiesz, że ja wiem, żałosny jesteś naprawdę!

[iza_wiosenna]

z dwojga złego wybieram to gorsze.

nie jestem w stanie inaczej póki co.

[inwersjaaa]

Kiedyś udzielałam się tu przez bardzo krótki czas, napisałam kilka postów, których i tak pewnie nikt nie kojarzy.... Nieważne. Choć w sumie poradziłam sobie już z chorobą, to jednak ostatecznie chyba nie potrafię zamknąć tego rozdziału. Wracam tu w różnych momentach, by przy zachowaniu pełnej anonimowości poczytać o odczuciach obcych osób, bowiem często bywają one odzwierciedleniem tego, co czuję sama aktualnie, a co zazwyczaj wydaje mi się niezrozumiałe przez otaczających mnie ludzi. Nie ta refleksja jest jednak sednem tego wpisu, chciałam zwrócić uwagę na pewną rzecz... Nie wiem, czy którakolwiek z osób tu bywających słucha polskiego hip-hopu. Tak się składa, że ja tak i dość dobrze orientuję się w temacie (choć na co dzień jestem raczej przeciwwagą dla stereotypowego obrazu słuchacza gatunku tej muzyki) . Jeden z bardziej znanych na polskiej scenie graczy - Pyskaty (tak, wiem, że ten pseudonim brzmi dość infantylnie...), na swoim nowym albumie, który wypuścił kilka dni temu, zamieścił kawałek "Krzyk" nagrany na bicie Ostrego. Przesłuchując płytę, nie spodziewałam się, że natknę się tam na coś, co poruszy mnie w takim stopniu... I choć historia opowiedziana przez niego w drugiej zwrotce, nie do końca przypomina historię mojej choroby, to jednak wiele mechanizmów i motywów, znam z autopsji... Słuchając tego utworu po raz pierwszy zaniemówiłam, głównie z powodu tego, iż wcześniej nie spotkałam się z poruszeniem tematu zaburzeń odżywiania w rapie. Bardzo zaimponowała mi świadomość i swoista "akceptacja" dla ciężaru tego problemu...

Gdyby ktoś miał ochotę sprawdzić piosenkę, o której piszę, odsyłam pod link - http://www.youtube.com/watch?v=0h4Ii...feature=relmfu