Szukam dziewczyn, które są chore i chcą z tego wyjść; cz. V

[iza_wiosenna]

Zapraszam do kontynuacji tematu, do którego poprzednich części linki znajdziecie poniżej:

- cz. I http://www.wizaz.pl/forum/showthread.php?t=141733
- cz. II http://www.wizaz.pl/forum/showthread.php?t=251220
- cz. III https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=267132
- cz. IV https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=291165

Jako, że w połowie części IV doszło do małej rewolucji znaczeniowej wątku (ma służyć mobilizacji do działania, a nie podtrzymywaniu w chorobie), powstały też pewne dotychczas niespisane zasady, które wymienię i do których, w trosce o dobro własne oraz pozostałych użytkowniczek, bardzo proszę się stosować:

STARAMY SIĘ NIE ROZMAWIAĆ O OBJAWACH I NIE ROZWLEKAĆ SIĘ W PISANIU O NICH! Masz anoreksję? Okej, wiemy, że jesz tak, żeby schudnąć i że masz niską wagę. Chorujesz na bulimię? TAK, zdajemy sobie sprawę, że czujesz ochotę, żeby zwymiotować albo żeby się najeść. I tak, doskonale znamy to uczucie, kiedy waga mówi co innego, a lustro pokazuje co innego.
Pisanie o objawach ma niemal zawsze negatywne skutki (pomijając np. wyjaśnianie- nawet samemu sobie – ich potencjalnych przyczyn, czy podawanie sposobów ich zwalczania [owszem, z niektórymi się walczy]), może nakręcać do podobnych zachowań lub oswajać te już wykonywane jako „nie takie złe, bo przecież xy tak robi”. (tym samym proszę o niekomentowanie cudzych objawów słowami o jaaaaaaa!mam tak samo!!!!!)


NIE PODAJEMY SWOICH WYMIARÓW I WAGI!!!
Jeśli chodzi o wymiary, reprezentuję bardzo twarde stanowisko w ich sprawie i proszę o BEZWZGLĘDNE przestrzeganie tej zasady (tak, będę edytować posty z ilością cm w udzie, bo ja mam więcej czyli jestem gruba) ! Natomiast z wagą bywa różnie, czasem podanie jej jest potrzebne choćby po to, by uzmysłowić chorej, że wbrew temu, co próbuje oswoić społeczeństwo, nienaturalne bmi 17 nie jest normalne (a 50 cm w udzie to nie dużo, tak a propos) i raczej nie wystarczy do odzyskania okresu...

O JEDZENIU PISZEMY W WĄTKU JEGO DOTYCZĄCYM czyli albo tu: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=490603&page=38, albo tu: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=399103 ! nadmiar dietetyki jeszcze nikomu nie pomógł w zdrowieniu, za to szukanie innych niż chorobowe tematy, choćby do rozmów lub przemyślenia, owszem.


Jeżeli chcemy napisać coś, o czym racjonalnie wiemy, że jest objawem, BARDZO WAŻYMY SŁOWA i pamiętamy, że nie jesteśmy tu same i że nasze wyrażone schizy mogą komuś zaszkodzić.


To tyle z tych ważniejszych i najbardziej oczywistych, myślę. Bardzo Was proszę, drogie dziewczyny, żebyście, wpadłszy na jakiś pomysł odnośnie rozwinięcia ‘zasad’ wątku, natychmiast się nim podzieliły na forum, a po przedyskutowaniu ustalimy, czy go formalizujemy czy nie.

Zapraszam do dzielenia się sobą i swoimi spostrzeżeniami, i przypominam, że Forum ani nie zastąpi realnego życia, ani terapii.

I jeszcze nieśmiertelna Superchic(k):

Co do niektórych dziewcząt, nie korzystających z pomocy psychologa - czy Wy myślicie, że to wszystko samo minie? Na co w ogóle macie nadzieję, na co się łudzicie? Że wszystko się ułoży? Zastanawiała sie któraś z Was, jak będzie wyglądało jej życie powiedzmy za rok, za dwa? Naprawdę uważacie, że macie jeszcze tyle czasu, żeby zdążyć to wszystko naprawić? Zobaczcie, teraz jest źle, niedługo może się poprawi, ale co z tego, skoro za jakiś czas wszystko zacznie się od nowa. Pewnie znacie to z autopsji.
Ok, macie napad, napiszecie o tym na forum, może i to Wam pomoże. Ale co dalej? Chwila spokoju, a potem znów kolejny napad? Albo kolejna redukcja? Kolejne załamanie? Nikt nie jest w stanie zmusić Was w żaden sposób do wizyty. Wy same musicie dostrzec problem. Zdać sobie wreszcie sprawę z powagi sytuacji. Choroba (CHOROBA!!) nie minie sama, to nie jest grypa, czy katarek. Zaburzenia odżywiania są poważną chorobą na tle psychicznym, a nieleczone prowadzą do ogromnych problemów zdrowotnych jak i emocjonalnych w późniejszym życiu. Wyobraźcie sobie sytuację - boli Was kolano, już od jakiegoś czasu. Raz mniej, raz bardziej, ale boli. Czasami ból jest tak silny, że nie możecie się ruszyć, ale po jakimś czasie on przechodzi. Jednak zawsze wraca. Też będziecie zastanawiać się, czy iść do lekarza? Będziecie czekać na cud podczytując forum dla osób, które boli kolano? No wybaczcie, ale to przecież ta sama sytuacja .Chyba każda z nas poszła by w takim wypadku do lekarza. Przecież zdrowie jest takie ważne... Tylko co ze zdrowiem psychicznym? Dlaczego je tak bagatelizujecie? Czy uważacie, że jest mniej ważne? I to jeszcze Wy, Dziewczyny które tak dużą wagę przywiązujecie do zdrowego odżywiania, czyli innymi słowy mówiąc do zdrowia...

Proszę, zastanówcie się!

Pozdrawiam ciepło.

[moja imaginacja]

Haj

[Delli]

Witam was
Jak się weekend zapowiada? Plany jakieś są?

[moja imaginacja]

dzisiaj robię zdjęcia, mam parę pomysłów, ale szkoda, że nie przyszedl mi jeszcze pilot do aparatu, znając życie przyjdzie w następnym tygodniu :P
myślałam też, zeby przejść się na cmentarz i nocować z koleżanką ale jeszcze nie wiem

[ktmk]

randewu się się zapowiada

[plameczka]

Hej dziewczyny widze nowy wątek, ale ten czas leci..

Dawno mnie tu nie bylo, nie wszystkie mnie znaja, ale postanowilam napisac Wam co u mnie - moze akurat komus w czyms pomoga moje słowa.

U mnie jest lepiej, moge nawet powiedziec ze dosc dobrze. Fizycznie, bo nie odchudzam sie, jem regularnie, nie głoduje, nie objadam sie i co najwazniejsze nie czuje takiej potrzeby, nie mam napadow i nie wymiotuje (co nie zmienia faktu, ze mam czasem ochotę na batona o godzinie 00.00 i wtedy albo go po prostu nie zjem, bo za pozno albo czasem nawet zjem, ale wtedy nie powoduje to dalszego jedzenia i co zwlaszcza wyrzutow sumienia po tymze zjedzonym batonie, przeciez moge sobie zjesc jednego batona ). Po prostu obserwuje siebie, wsluchuje sie w potrzeby organizmu, staram sie racjonalnie podchodzic do tego, ze jak zjem tego batona, a np. czuje jakies napiecie, to nie oznacza to glodu i ze np. nie mam dalej jesc, bo i tak juz zjadlam batona. To jest nieracjonalne. Baton to baton, normalka a baton+bułki+chipsy+kakao+ ... to nie jest normalne. Wtedy skupiam sie na tym, co naprawde czuje np. czesto jest tak, ze po prostu mam do wykonania jakas prace i mnie to stresuje i wtedy biore sie za to (i tak musze, nic nie poradze) i jak skoncze to czesto negatywne uczucie mija. W chwilach tego napiecia przednapadowego nalezy zastanowic sie co wtedy naprawde sie czuje i ze jedzeniem sie tego nie rozwiaze, wyobrazic sobie jak bede sie czula po napadzie, co mi to da. Skupic sie na prawdziwym zrodle problemu i wtedy adekwatnie go rozwiazac np. porozmawiac z kims, uczyc sie, wziac kapiel. A czasami napiecia nie da sie zredukowac, bo np. jest to stres przed egzaminem i trzeba sie z tym pogodzic. Kazdy tak ma. I nie probowac redukowac go jedzeniem, bo to prowadzi tylko do frustracji. Ja tez wtedy jem jakies warzywko, owoc, cos co mnie zapelni albo cos na co mam konkretnie ochote ale w normalnych, ludzkich ilosciach i delektuje sie tym.

Psychicznie tez jest lepiej. Nie czuje potrzeby bycia za chudą. Jestem zadowolona ze swojej figury. Tzn. chcialabym byc chudsza, ale nie jest to absolutnie moj priorytet, przestalam nawet do tego dazyc, bo juz mi sie nie chce Bardzo mnie to samą dziwi, ale po prostu jakos tak wewnetrznie czuje, ze dojrzalam, ze inne sprawy w zyciu sa wazne. Zreszta nawet nie mam juz tyle czasu na "dietowanie", na bycie w chorobie. Kiedys mialam duzo wolnego czasu i wtedy odchudzalam sie. Teraz nie mam go i normalnie szukalabym tego czasu, ale nie chce, nie mam takiej potrzeby. Dziwnie to dla mnie, bo kiedys rezygnowalam z innych rzeczy na rzecz diety. A teraz nie. Utrzymuje dobry kontakt ze swoja przyjaciolka. Mam cudownego chlopaka. Staram sie utrzymywac dosc dobre kontakty z rodzina. Są tez problemy, z ktorymi staram sobie radzic, bo przeciez zycie nie jest tylko kolorowe. Nie jestem zadowolona z kontaktow z ludzmi, ludzie mnie denerwuja, ale jakos staram sie z nimi funkcjonowac. Mam duzo nauki (sesja) ale duzo sie ucze. Mam srednie kontakty z mama, ale staram sie zeby bylo ok. Mam problemy ze zdrowiem (co wydaje mi sie ze jest jednak skutkiem 5-letniego ed i stresu) - bezsennosc, niestrawnosci, bole brzucha, problemy z zoladkiem i jelitami, niskie cisnienie. Ale bylam u lekarza, robie badania i biore sie za to. Jest to bardzo uciążliwe jak np. mam wstac o 6 a o 4 nie moge zasnac i boli mnie brzuch. Z jedzeniem nie jest do konca super, ale sa to rzeczy, ktore nie przeszkadzaja mi zanadto w zyciu - boje sie normalnych kanapek i czesto jem suchy chleb albo suche bulki, bo maja mniej kcal, w ogole nie jem masła, majonezu, mam uraz do wszystkiego co tluste, kotletow w panierce, uraz do ziemniakow na obiad, sosow, orzechow, ogolnie uraz do jedzenia obiadow, boje sie jedzenia, zawsze przed posilkiem czuje napiecie, boje sie spotkan, na ktorych bedzie jedzenie, aczkolwiek nie ma to tak patologicznej i silnej formy jak kiedys. No i licze kalorie. Nadal. Ale po to, by miec kontole na byciu na U. Nie potrafie z tego zrezygnowac. Nie wiem czy powinnam sie za to jakos zabrac, sprobowac cos z tym zrobic? W sumie nie jest mi z tym dobrze, ale nie jest to jakos tragicznie przeszkadzajace. A dzis np. ide na piwo, wypije jedno, a moze nawet 2 jak bede miala ochote, jak bede miala ochote to zjem kilka chipsow i np. mam mysli, by ograniczyc jedzenie, ale nie robie tego. Nie chce. Te mysli nie przeslaniaja mi jak kiedys juz calego dnia. Mam do tego wszystkiego dystans.

To by bylo na tyle Pozdrawiam Was dziewczyny i wiem, ze i u Was kiedys nadejdzie taki czas, ze inne sprawy stana sie bardziej priorytetowe. Mi niby kiedys anoreksja przeszkadzala. Niby. Niby chcialam walczyc, ale tak naprawde nie potrafilam. Gdzies w nieswiadomosci tkwil silniejszy fakt bycia dumna z tej choroby, to bylo takie wyjatkowe. I wiem, ze musialam dojrzec do tego, by stwierdzic, ze to inne rzeczy sa wyjatkowe, ze za inne rzeczy ludzie Cie cenia. To bylo prozne z mojej strony. Wyglad, wyglad. Fakt jest wazny, kazdy chce byc ladny, ale przeciez w anoreksji nie chodzi o to by byc ladnym, tylko jak najchudszym, bo to wzbudzi zainteresowanie. Prozne co? Wiem, to tez forma szukania pomocy, ale wtedy trzeba inaczej to rozwiazywac, anoreksja to troche pojscie na latwizne i niedojrzalosc. Ale to nie jest nasza wina. Bo to tego trzeba dojrzec, a to nie do konca zalezy od nas, czlowiek ma rozne etapy rozwojowe w zyciu. Mi w zrozumieniu tego pomogl tez moj chlopak, zobaczylam jak on patrzy na swiat, poznalam perspektywe zdrowego czlowieka. Jak jest zly - to wyzywa, jak jest smutny, to zamula przed tv, jak ma na cos ochote - to je troche, ja mu sie podobam i fizycznie i psychicznie, bo jestem normalna i dla Niego wyjatkowa. I co najwazniejsze kocha mnie, czuje sie potrzebna dla kogos. Brakowalo mi takiej milosci, bo w rodzinie tego nie zaznalam tak, jak bym chciala. To naprawde jest potrzebne i bardzo mi pomoglo w zrozumieniu tego jak funcjonuja wszyscy zdrowi ludzie.

[poppy seed]

cześc

wszystkie moje plany na weekend są niestety nie do zrealizowania rozchorowałam się, temperatura spadła do 35,5 stopni, z nosa się leje, więc postanowiłam podleczyc się w domu przez weekend, bo w poniedziałek impreza, szkoda mi kasy za wejściówkę no i szkoda zabawy, bo fura fajnych znajomych ma byc <3 poza tym nie chcę chodzic niedoleczona przez całe ferie.
wypożyczyłam sobie książki, mam masę filmów do nadrobienia, jakoś to będzie ale przykro mi trochę, bo chciałam iśc do kina albo do teatru i ominie mnie impreza u koleżanki .
jutro zaś przyjdzie ciocia, kuzyni i babcia.

jak narazie fejsbuk +brmc w głośnikach, ale idę zaraz się umyc i czynic coś bardziej konstruktywnego

[Tynusia]

Sub.

A ja kupiłam sobie kawę zbożową anatol z wanilią pił ktoś ?(pachnie cudownie)

[moja imaginacja]

piłam
mi smakuje, ale wanilii to tam niewiele, taka sztuczna

[Tynusia]

Napisane przez moja imaginacja

piłam
mi smakuje, ale wanilii to tam niewiele, taka sztuczna

No nie nastawiałam się na mocno waniliowy smak ale lubię zbożówki bo są delikatne w smaku
Także muszę spróbować

[plameczka]

ja piłam, dobra

[Tynusia]

Z mleczkiem najlepsza ? Co nie.

[moja imaginacja]

o tak bez mleka się nie nadaje wcale :P

[Tynusia]

No bez mleka to pewnie gorzka i zbyt mocna
Niedługo wypróbuje :P

[poppy seed]

ja generalnie każdą kawę piję z duuuuużą ilością mleka najlepsza!

[Phynn]

Witam w nowym wątku
A ja wyspałam się dziś, wstałam po 12ej(!), co w moim wypadku jest rzadkością.
Sobota leci, wypadałoby wziąć się za coś sensownego, tyle rzeczy do zrobienia...
Tymczasem piję kawę

z duuuuużą ilością mleka

;P i mam ochotę jedynie robić NIC.

[moja imaginacja]

mi eż sobota leci i zapowiada się nudno, ale już się przyzwyczaiłam, nawet nie mam ochoty nic robić wyspać się nie wyspałam, spałam aż 7 godzin.. jeszcze mniej niż w tygodniu, takze jestem kompletnie nie wyspana. A z Anatolem najlepsza jest kawa trójwarstwowa;D

[Phynn]

Napisane przez moja imaginacja

mi eż sobota leci i zapowiada się nudno, ale już się przyzwyczaiłam, nawet nie mam ochoty nic robić wyspać się nie wyspałam, spałam aż 7 godzin.. jeszcze mniej niż w tygodniu, takze jestem kompletnie nie wyspana. A z Anatolem najlepsza jest kawa trójwarstwowa;D

W sensie? ;> Z syropem jakimś ?

[moja imaginacja]

nie, chodzi mi o takie cos (tu akurat 4 warstwy, ale mi się często robią 3) http://www.ksiazka-kucharska.pl/img_...00/zdjecie.jpg, ponoć latte, ale latte chyba powinna być zimna, więc nie wiem jak ją nazwać
a do wykonania wystarczy spieniacz do mleka, który dostałam od kuzynki (a ona go kupiła za 5 zł)

[Ainnel]

Anatol jest dla mnie w ogóle jakimś nieporozumieniem, nie jestem w stanie tego wypić pod żadną postacią. fuj, chociaż generalnie ostatnio kawa mi przez gardło nie przechodzi. odstawiłam kofeinę.

wczoraj oglądałam bajki. za mną 'Bambi 2' i 'Mój brat niedźwiedź', w planach mam jeszcze kilka pozycji. fajnie wrócić myślami do wspomnień.

[moja imaginacja]

a ja bym obejrzała aparatkę^^

[Tynusia]

Ja do tej pory lubie bajki kojarzą mi się z takim beztroskim życiem

[TrueLook]

Ja też się dzisiaj nie wyspałam, musiałam wstać po 7 -____-. To barbarzyństwo zwlekać się w weekend w środku nocy!
A co do kawy - ja piję zwykłą czarną ricore z cykorią z dodatkiem mleka. Kiedyś lałam go więcej niż wody (2 łyzeczki kawy, 1/4 kubka wody i 3/4 mleka ), ale mi przeszło. Ogólnie kocham kawę, szczególnie macchiato z dolce gusto .

Ostatnio oglądałam "101 dalmatyńczyków" animowane. Uwielbiam tą bajkę

[Phynn]

Napisane przez moja imaginacja

a ja bym obejrzała aparatkę^^

Aparatka Uwielbiałam tą bajkę. Nawet nagrywałam odcinki na kasetę, może jeszcze gdzieś to mam, tylko video już na śmietniku

[moja imaginacja]

Napisane przez Phynn

Aparatka Uwielbiałam tą bajkę. Nawet nagrywałam odcinki na kasetę, może jeszcze gdzieś to mam, tylko video już na śmietniku

ja też nagrywałam! haha, mnostwo odcinkow miałam, ale nie wiem gdzie to jest. wiem tez, że mam chyba 3 odcinki na pendrive, ale gdzie on jest

[Phynn]

http://de.sevenload.com/videos/8z2dk...ata-Home-Alone
No to oglądamy.

[poppy seed]

"aparatka" była świetna z bajek z telewizji kochałam jeszcze "świat według ludwiczka"
no i przepadam za starszymi bajkami disneya, obowiązkowo pocahontas, mulan i mała syrenka. miałam sporo ich na poprzednim komputerze, ale dysk padł i nie udało mi się ich odzyskac, a lubiłam sobie czasem pooglądac

dziewczyny, kojarzycie tego graficiarza, Banksiego [jeżeli nie to polecam się zapoznac nieco z jego twórczością, super sprawa]? zastanawiam się, czy nie wybrac się do kina na jego film 'wyjście przez sklep z pamiątkami'. może któraś była i może podzielic się wrażeniami?


zmieniłam avatar i mam obawy, że ktoś znajomy wytropi mnie na wizażu [mania prześladowcza?]

[tatiana22]

Napisane przez Tynusia

Ja do tej pory lubie bajki kojarzą mi się z takim beztroskim życiem

Ja mam z kolei słabość do seriali z dzieciństwa.
Straasznie lubiłam "Żegnaj rockefeller"(młodzieżowy) ,
Urwisy z doliny młynów (ten puszczam dzieciom i zerkam sobie czasem bo nie dałabym już rady tego oglądać), Dziewczyna i Chłopak....

[jelonk]

Kiedy chodziłam do podstawówki i gimnazjum, NIGDY nie powracałam do żadnych bajek. Przestałam je oglądać prawie z dnia na dzień, nie wiem, dlaczego. I teraz już kompletnie nie pamiętam, o co chodziło w Pocahontas czy innych bajkach. Niby kojarzą mi się z dzieciństwem, ale są dla mnie tak odległe, że nie wiążę z nimi większych emocji. Ale jestem ciekawa, co bym poczuła, gdybym obejrzała teraz którąś z bajek, które lubiłam.

Poppy, nie byłam na sklepie z pamiątkami, ale baaaaardzo bym chciała. Koleżanki mi mówiły, że jest super, tata też mnie namawiał, bo słyszał o nim wiele dobrego. Gdyby tylko jakimś cudem pojawiło się w mojej kieszeni 15zł na bilet, od razu bym poszła do kina.
A avatar masz bardzo ładny

[lanvin]

witam w nowym wątku
ja dzisiaj byłam u babci i dziadka na obiadku i na zakupach.
jutro planuję również się wybrać na zakupy z mamą i siostrą
a Wy macie jakieś plany na niedziele?
pozdrawiam