ogromna rozterka - zrezygnować? zacząć od początku? wybrać coś innego?

[uwielbienie]

Moje Drogie,
mam niesamowity dylemat i mętlik w głowie dotyczący moich studiów i pracy. Zacznę od tego, że obecnie jestem na 1 roku studiów mgr kierunek Andrgogika, specjalizacja Doradztwo zawodowe i edukacyjne dorosłych. Totalnie nie podobają mi się te studia. Uczę się wielu niepotrzebnych rzeczy, które nie wnoszą nic ani do samego kierunku, ani do życia. Zastanawiam się nad rzuceniem tych studiów i rozpoczęciem od października nowych, ale tu mam problem- jakich? Licencjat mam z Pedagogiki społeczno- wychowawczej. Od samego początku źle wybrałam studia, bo moim powołaniem i marzeniem zawsze była praca dziennikarki albo gdzieś w PR, reklamie. Mówią, że dziennikarzem można być bez tych studiów- owszem, ale trzeba mieć albo szczęście albo znajomości, albo doświadczenie. Próbowałam wielokrotnie dostac się na jakieś praktyki/staż i nic z tego bo jestem po pedagogice... Tak samo jeśli chodzi o PR lub reklamę..
Myślałam żeby od początku zacząć licencjat z dziennikarstwa na UW, ale to kolejne 3 lata studiów. Na mgr na UW się nie dostanę na dziennikarstwo bo nie mam portfolio które jest wymagane (doświadczenie-praktyki staże,publikacje itp.). Iść na uczelnię katolicką? Nie polecają, bo że teologia, że narzucanie poglądów itp. Inni mówią, żeby nie rzucać tego doradztwa, że szkoda roku. Ale prawda jest taka, że ja się męczę. i nie widze sie w tym zawodzie kompletnie. Nie chce pracować w urzędach pracy ani ośrodkach pomocy społ. już się na praktykach z pedagogiki napatrzyłam na to i wiem że praca pomocowa nie jest dla mnie.
myślałam o socjologii na mgr, ale to też dużo lepsze chyba nie jest. Dodam, że na prywatną uczelnię nie pojde bo mnie nie stac. Zadne studia gdzie jest matma tez nie wchodza w gre bo sobie nie poradze. Taki los humanistki. Jestem miedzy mlotem a kowadlem. Przerwac te studia, zaczac cos innego, ale co (?), czy kontynuowac, bo zostal tylko rok...
Czy ktoś z was byl w takiej rozterce? Co radzicie?

[papciekapcie]

Napisane przez uwielbienie

Moje Drogie,
mam niesamowity dylemat i mętlik w głowie dotyczący moich studiów i pracy. Zacznę od tego, że obecnie jestem na 1 roku studiów mgr kierunek Andrgogika, specjalizacja Doradztwo zawodowe i edukacyjne dorosłych. Totalnie nie podobają mi się te studia. Uczę się wielu niepotrzebnych rzeczy, które nie wnoszą nic ani do samego kierunku, ani do życia. Zastanawiam się nad rzuceniem tych studiów i rozpoczęciem od października nowych, ale tu mam problem- jakich? Licencjat mam z Pedagogiki społeczno- wychowawczej. Od samego początku źle wybrałam studia, bo moim powołaniem i marzeniem zawsze była praca dziennikarki albo gdzieś w PR, reklamie. Mówią, że dziennikarzem można być bez tych studiów- owszem, ale trzeba mieć albo szczęście albo znajomości, albo doświadczenie. Próbowałam wielokrotnie dostac się na jakieś praktyki/staż i nic z tego bo jestem po pedagogice... Tak samo jeśli chodzi o PR lub reklamę..
Myślałam żeby od początku zacząć licencjat z dziennikarstwa na UW, ale to kolejne 3 lata studiów. Na mgr na UW się nie dostanę na dziennikarstwo bo nie mam portfolio które jest wymagane (doświadczenie-praktyki staże,publikacje itp.). Iść na uczelnię katolicką? Nie polecają, bo że teologia, że narzucanie poglądów itp. Inni mówią, żeby nie rzucać tego doradztwa, że szkoda roku. Ale prawda jest taka, że ja się męczę. i nie widze sie w tym zawodzie kompletnie. Nie chce pracować w urzędach pracy ani ośrodkach pomocy społ. już się na praktykach z pedagogiki napatrzyłam na to i wiem że praca pomocowa nie jest dla mnie.
myślałam o socjologii na mgr, ale to też dużo lepsze chyba nie jest. Dodam, że na prywatną uczelnię nie pojde bo mnie nie stac. Zadne studia gdzie jest matma tez nie wchodza w gre bo sobie nie poradze. Taki los humanistki. Jestem miedzy mlotem a kowadlem. Przerwac te studia, zaczac cos innego, ale co (?), czy kontynuowac, bo zostal tylko rok...
Czy ktoś z was byl w takiej rozterce? Co radzicie?

Bez sensu masz teraz siedzieć na tym kierunku, jeżeli ci nie odpowiada, zwłaszcza że słabe po nim szanse na pracę w zawodzie. Jeżeli tak ciągnie cię do dziennikarstwa, to może zamiast dziennikarstwa lepiej iść na politologię/stosunki międzynarodowe? Bo na dziennikarstwie, jak nie umiesz pisać to cię nie nauczą, a jak umiesz to i tak za wiele cię nie nauczą. Jedynie pewnie jakieś historie mediów, czy jak zdobywać informacje. A po politologii i stosunkach będziesz miała jakieś ogólne pojęcie o tym o czym piszesz. Jeżeli nadal upierasz się przy dziennikarstwie, to próbuj UAM- przyjmują na podstawie matur.

Jeżeli nadal ani jedno ani drugie ci nie pasuje, to nie ma co na siłę szukać kierunku na który możesz iść, bo to mija się z celem i za rok skończy się tak jak tym razem. Lepiej iśc do pracy.

[TablaEsmeralda]

Moim zdaniem uciekaj z tego kierunku !! W życiu chodzi o to, aby robić to co się lubi a nie co musi, chociaż wiem że jest z tym ciężko. Jesteś dorosła, masz swoje marzenia i plany, skoro te studia Ci je przekreślają to je zakończ. Nie stanie się naprawde nic złego
Zrób sobie listę za i przeciw, ale sądzę że przeciw przeważy. Szukaj,szukaj,szukaj wymarzonego kierunku... znajdziesz coś napewno
Jeżeli zakończysz to teraz, kiedy czujesz że nie dasz rady dalej, bo ten kierunek naprawde nic nie wniesie do Twojego życia , a raczej zabiera więcej Twoich nerwów, to rezygnuj. Ja bym tak zrobiła . Po co się męczyć, skoro ten kierunek Cię nie interesuje ? Nie ma sensu naprawde . Decyzje pozostawiam Tobie, ale wybierzesz napewno dobrą drogę . Pozdrawiam i trzymam kciuki <3

---------- Dopisano o 00:55 ---------- Poprzedni post napisano o 00:50 ----------

A jeszcze mi tak przyszło na myśl ... Skoro interesuje Cie reklama poszukaj dobrego technikum w którym jest technik reklamy . Poszukaj w jakiś szkołach policealnych, dla dorosłych ! Wiem, to niższy prestiż niż studia ale naprawde , w technikum jest duuużo praktyki i masz styczność z zawodem dużą, wiem bo sama jestem po 4-letnim hotelarskim .
Rozważ tę propozycję i szukaj w Internecie takich szkół o takim profilu.

[svetta]

Uciekaj.
To nie chodzi o to, że same studia są nudne, bo tak się często zdarza, ale warto to przeboleć tylko wtedy, jeśli prowadzą Cię do zawodu, o jakim marzysz. A u Ciebie tak nie jest. Dlatego idź na to, co Cię interesuje.

I druga sprawa, wiem, że dla Ciebie rok w jedną czy drugą może wydawać się wiecznością, ale za 10 lat będzie Ci wszystko jedno, czy był to rok czy trzy. Naprawdę.
Jeśli chodzi o wykształcenie PRowo-dziennikarskie, to jest to jeden z nielicznych wypadków, kiedy polecam bardziej prywatne uczelnie.
Sprawdź sobie SWPS, Collegium Civitas, Łazarskiego.
Dają dużo ciekawsze zajęcia, lepsze praktyki, lepsze kontakty.
I nie wiem do końca jak to jest, bo ja kończyłam jeszcze studia w trybie 5-letnim, ale chyba z licencjatem możesz iść tak samo na studia II stopnia jak i na podyplomówkę.
tylko pamiętaj, że nawet, jak znajdziesz sobie fajne studia I stopnia, to też warto! powtórzę się, ale przed Tobą całe zawodowe życie i za jakiś czas ten jeden rok więcej zupełnie nie będzie się liczył.
a dziś często jest tak, że ludzie postanawiają się przekwalifikować tak samo jak mają 40 czy 50 lat. zobacz, o ile szybciej od nich to zrobisz!

trzymam kciuki.

[201609050930]

Dziennikarzem można zostać bez znajomości. Ale nie można siedzieć na tyłku. Moja koleżanka robiła jako wolontariuszka zdjęcia na koncertach, wystawach itp. Teraz ma pracę na portalu internetowym i w gazecie.

[dziennikarka93]

Nie radzę studiować dziennikarstwa zaczynając od licencjatu. Jeśli już koniecznie chcesz być dziennikarką i zdobyć jakieś podłoże teoretyczne, to według mnie najlepszym pomysłem jest podyplomówka (z dziennikarstwa, albo z PR - na UW jest). Dzięki temu nauczysz się tylko tego, co jest niezbędne, nie zmarnujesz kilku lat na studia i nie będziesz miała poczucia straconego czasu. No chyba, że chcesz studiować dziennikarstwo jako specjalność i do tego dobierzesz sobie jakiś kierunek, np. filologię polską albo politologię. No ale wtedy musiałabyś zaczynać od licencjatu...