dziwna relacja

[bowsandfries]

Hej, chciałam się Was poradzić odnośnie relacji, jaka łączy mnie z pewnym facetem.
Mamy 22 i 23 lata i poznaliśmy się 2 lata temu. Od razu była między nami jakaś wielka chemia, fizycznie bardzo się sobie podobaliśmy. Jakoś tak spotykaliśmy się od czasu do czasu, bo mamy wspólnych znajomych, trochę imprezowaliśmy razem. Parę razy całowaliśmy się po alkoholu.
Rok temu, byliśmy już dobrymi kolegami, ale nie powiedziałabym, że przyjaciółmi - przespaliśmy się ze sobą. Było fajnie, dużo czułości i tak dalej. Potem on pisał, dzwonił, chciał żebyśmy spróbowali być razem. Ja w sumie też chciałam, tylko problem jest taki, że mimo, iż tak na siebie działamy, to moim zdaniem w ogóle do siebie nie pasujemy. Jesteśmy swoimi totalnymi przeciwieństwami, mamy różny światopogląd, odmienne charaktery, na płaszczyźnie intelektualnej też jest między nami różnica.
I jakoś tak nic z tego nie wyszło, nawet nie dałam temu szansy. Potem od czasu do czasu się widywaliśmy, ale nie dopuściłam nigdy do bliższej sytuacji, chociaż oboje wiedzieliśmy, że dalej coś tam do siebie czujemy.
No i tydzień temu znowu wylądowaliśmy ze sobą w łóżku. Trochę byliśmy pijani, nie doszło do seksu, ale leżeliśmy nadzy w łóżku, całowaliśmy się i przytulaliśmy. On powiedział mi w pewnym momencie, że mnie kochał.
Czy powinnam dać temu szansę? Czy nie zaczynać, skoro widzę jak bardzo się różnimy? Ja nie chcę zranić tego chłopaka, a wiadomo, że związek nie polega tylko na seksie i fizyczności. On mnie bardzo pociąga, ale nie wiem, czy go kocham. Czy znacie może takie związki, gdzie dwie osoby tak diametralnie się różnią?

[HealthOne]

w sensie- czym się tak strasznie różnicie? ty jestes młodą, obiecującą absolwentką studiów medycznych a on jest bezdomny ?;p

Myślę że daj ty sobie spokój. Widać serce i intuicja podpowiada ci że nic z tego nie będzie, więc warto tego słuchać, w przeciwnym razie nie musiałabyś pytać na anonimowym forum czy warto coś zaczynać.

---------- Dopisano o 21:26 ---------- Poprzedni post napisano o 21:23 ----------

tak poza tym wszystkim, to dobrze że ludzie się od siebie różnią, nie da się układać życia ze swoim klonem i lustrzanym odbiciem. Jeśli nie dzielą was jakieś fundamentalne różnice dotyczące wiary, on nie jest zagorzałym szowinistą, to nie wiem w czym rzecz.

[bowsandfries]

Napisane przez HealthOne

w sensie- czym się tak strasznie różnicie? ty jestes młodą, obiecującą absolwentką studiów medycznych a on jest bezdomny ?;p

Myślę że daj ty sobie spokój. Widać serce i intuicja podpowiada ci że nic z tego nie będzie, więc warto tego słuchać, w przeciwnym razie nie musiałabyś pytać na anonimowym forum czy warto coś zaczynać.

---------- Dopisano o 21:26 ---------- Poprzedni post napisano o 21:23 ----------

tak poza tym wszystkim, to dobrze że ludzie się od siebie różnią, nie da się układać życia ze swoim klonem i lustrzanym odbiciem. Jeśli nie dzielą was jakieś fundamentalne różnice dotyczące wiary, on nie jest zagorzałym szowinistą, to nie wiem w czym rzecz.

ja na przykład lubię dużo czytać, lubię sztukę, teatr, a on woli na przykład oglądać jakieś kiczowate filmy. Ja słucham jazzu i klasyki, on lubi jakieś disco. Jest głośny, trochę czasem się go wstydzę jak powie coś głupiego. Wiem, że to okropne co piszę i że może wyjdę na jakąś egocentryczkę czy coś, ale mnie to przeszkadza.
Chyba boję się po prostu jak odebraliby nas ludzie

[HealthOne]

jak dla mnie to bzdury ja z moim tż nie mamy wspólnych pasji- ale od czasu do czasu towarzyszę mu w oglądaniu meczy, czasem on ogląda ze mną romantyczne komedie (głupie ale mam do nich słabość). On uwielbia Piekarę- przeczytałam jego książkę abysmy mogli porozmawiać o niej- i pożarliśmy się bo moim zdaniem Mordimer Madderdin to psychopata a on go uwielbia- więcej nie przeczytam
lubię aktywny wypoczynek- nie muszę go namawiać na rower, basen czy długi spacer, chociaż sam z siebie on preferuje co innego.
Życie razem to sztuka dogadania się, dotrzymania sobie czasem towarzystwa... najważniejsze by fundamentalne wartości mieć podobne.
Dopasowanie się temperamentami to też jakaś 1/3 sukcesu

Ale skoro masz takie obiekcje już teraz... to chyba nie ma co się pchać w związek.

---------- Dopisano o 21:49 ---------- Poprzedni post napisano o 21:47 ----------

a tak wogóle... ludźmi i ich opiniami to bym się przejmowała najmniej.

[MaRuda94]

Ja bym mu dała szansę ale decyzja nalezy do Ciebie

[izka222]

Też bym mu dała szansę. No chyba, że brak wspólnych pasji jest dla Ciebie czymś nie do przeskoczenia.
Czemu niby byście nie mieli spróbować? Aż tak się go wstydzisz i martwisz tym, co ludzie powiedzą? Jeśli odpowiadasz twierdząco, to daruj sobie i nie krzywdź faceta. Jak komuś na kimś zależy, to nie przejmuje się opiniami innych.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Rossczochranna]

A ja bym sobie darowała... disco?
nie no, tak na serio to darowałabym sobie dlatego, że wstydzisz się tego co mówi. Nie wiem jak Ty, ale ja chyba wolałabym być z kimś kto jest na podobnym poziomie rozwoju. Brzmi okrutnie, ale taka prawda, w końcu fajnie mieć poczucie, że można na kogoś liczyć, a nie tylko się nim opiekować (o ile w ogóle dobrze rozumiem co masz na myśli). Tak czy inaczej zaufałabym intuicji.

[nemowa]

Moim zdaniem warto dać temu szanse.

Ja z moim TŻ miałam podobna sytuacje. Również sluchaliśmy zupełniej innej muzyki, filmy też całkowicie inne. Jak byliśmy gdzieś razem to też czasami rozglądałam się czy ktoś się na nas krzywo nie patrzy, bo TŻ tez miał skłonności do głośnego mówienia. Zainteresowań nie mieliśmy ani trochę podobnych. A co najgorsze, przeszkadzało mi to jak sie ubierał, w ogóle n ie zwracał na to uwagi. Nie mówię, że chodził brudny i obdarty, bo było mu daleko do tego.

A teraz mamy troszkę wspólnych zainteresowań, polubiłam filmy akcji, wolny czas staramy sie spędzać tak, żeby obojgu nam się podobało to co robimy. TŻ zaczął dbać o swój wygląd (a powiem szczerze, że nie musiałam go do niczego namawiać).


Uważam, że wszystko jest możliwe. Ale jeśli dasz Wam szanse i przez cały czas będziesz myśleć, że to sie nie uda to na pewno tak będzie. Dając szansę zapomnij o uprzedzeniach

[8c5e47fe6e48fd89bc9c227f1239fe5b9f79e095_5edd71729ccf0]

Ja też bym spróbowała dać sobie szansę, bo coś więcej musi być między wami niż tylko podobanie się sobie, jakieś przyciąganie, chemia, którą może być fajną podstawą dłuższej znajomości.

[natzz]

A ja nie dawałabym mu szansy. Skoro już na starcie widzisz aż tak wielkie różnice, które właściwie jest strasznie ciężko przeskoczyć, to po co się męczyć? Namiętność namiętnością, ale żeby stworzyć zdrowy związek - nie wystarczy. Dlatego moim zdaniem postaw sprawę jasno, nie warto marnować Twojego czasu i czasu tego chłopaka.

[kamilek2607]

Znam osobiście małżeństwo, które jest bardzo szczęśliwe mimo upływu lat. Ona pani doktor pediatra, on "zwykły robol" bo elektryk.... Różnica niby diametralna, a jednak są zgraną parą. Patrząc z boku aż dziw bierze, że tworzą zgrany duet plus już dwoje dzieci (które pojawiły się po dłuższym okresie małżeństwa, więc nie było wpadki).
Jednak czytając wypowiedź autorki dochodzę do wniosku, że jej nie chodzi o zgranie w łóżku i domowym zaciszu, ze tak powiem, tylko jak ich ludzie będą postrzegać (Ty się go wstydzisz). Ona taka inteligentna, oczytana, a on taki ograniczony (takie disko polo słucha). Jeżeli będziesz kochała wreszcie, to też on będzie się starał Ciebie zadowolić, dotrzecie się z czasem, kompromisy istnieją. Być może z biegiem czasu będziecie mieli wspólne pasje. Autorko musisz się zastanowić czy chcesz mieć w domu kochającego mężczyznę, czy ogiera na pokaz dla znajomych. Ot tak po prostu moje zdanie.

[8c5e47fe6e48fd89bc9c227f1239fe5b9f79e095_5edd71729ccf0]

Napisane przez kamilek2607

Znam osobiście małżeństwo, które jest bardzo szczęśliwe mimo upływu lat. Ona pani doktor pediatra, on "zwykły robol" bo elektryk.... Różnica niby diametralna, a jednak są zgraną parą. Patrząc z boku aż dziw bierze, że tworzą zgrany duet plus już dwoje dzieci (które pojawiły się po dłuższym okresie małżeństwa, więc nie było wpadki).
Jednak czytając wypowiedź autorki dochodzę do wniosku, że jej nie chodzi o zgranie w łóżku i domowym zaciszu, ze tak powiem, tylko jak ich ludzie będą postrzegać (Ty się go wstydzisz). Ona taka inteligentna, oczytana, a on taki ograniczony (takie disko polo słucha). Jeżeli będziesz kochała wreszcie, to też on będzie się starał Ciebie zadowolić, dotrzecie się z czasem, kompromisy istnieją. Być może z biegiem czasu będziecie mieli wspólne pasje. Autorko musisz się zastanowić czy chcesz mieć w domu kochającego mężczyznę, czy ogiera na pokaz dla znajomych. Ot tak po prostu moje zdanie.

Jeżeli to prawda, to aż przykro że istnieją takie osoby

[Pro_my_czek]

Ja dałabym mu szansę jeśli różnice będą wam bardzo przeszkadzać to się rozstaniecie. Porozmawiasz z nim na spokojnie tak żeby go nie zranić i będzie dobrze. Myślę że sam to zrozumie albo nawet dostrzeże to wcześniej...

Lepiej dać temu co was łączy szansę niż potem żałować że się nie spróbowało

[pati949414]

Ja będąc na twoim miejscu spróbowała! Nie chciałabym żyć ze swoim klonem typowo bo wiedziałabym że ciężko z nim byloby się dogadać, o ile w ogóle dałoby się go zniesć :P

[201607040946]

Napisane przez natzz

A ja nie dawałabym mu szansy. Skoro już na starcie widzisz aż tak wielkie różnice, które właściwie jest strasznie ciężko przeskoczyć, to po co się męczyć? Namiętność namiętnością, ale żeby stworzyć zdrowy związek - nie wystarczy. Dlatego moim zdaniem postaw sprawę jasno, nie warto marnować Twojego czasu i czasu tego chłopaka.

Też tak uważam

[musisz]

Ojej, a dlaczego akurat od razu przekreślać chłopaka? Te różnice według mnie nie są wcale trudne do przeskoczenia.
Z moim TŻtem różnimy się wieloma rzeczami - nie mamy wspólnych zainteresowań: ja kocham góry, on morze, ja kocham czytać, on nie tyka książek, ja słucham różnorodnej muzyki, on tylko jednego typu elektronicznej. Ale bardzo dobrze nam się układa mimo tego. Da się? Da się, potrzebne jest uczucie

[mpt]

Moim zdaniem odpuść. Bez sensu łapać pierwsze lepsze gacie tylko dlatego, że akurat podeszły.

[HealthOne]

autorka zdecydowała się na seks z nim, przyznała też że ją ten facet pociąga, a wy tak się przyczepiłyście do tego disco które lubi? a niech se lubi, nie muszą przecież słuchać wspólnie.
Tak pozatym nie ma między nimi ważnych różnic, żadnego mezaliansu by nie było.

---------- Dopisano o 18:40 ---------- Poprzedni post napisano o 18:35 ----------

Napisane przez kaguya

Też tak uważam

ważne przeszkody w byciu razem to np. różna wiara, może kolor skóry, kategoryczna niezgoda rodziców na związek z ową osobą, przepaść w edukacji- chociaż i to można pogodzić jak napisał ktoś wyżej, a nie pierdoły typu ''ja słucham techno a on disco, tyle nas różni że to nie ma szans się udać''.

Autorka jest z samego początku źle nastawiona do tego chłopaka mimo że on się jej zwyczajnie podoba, zamiast o sobie to myśli czy ją znajomi nie obśmieją że umawia się z facetem który lubi disco- i to jest główny powód dlaczego nie powinna się w to pchać. Niech jej znajomi urządzą casting na faceta idealnego

[ona003]

Myslę, że jednak skoro jak mówisz coś do siebie czujecie to daj mu szansę
Skoro jemu wasze rożnice nie przeszkadzają to może coś z tego będzie.

[Jewels]

Według mnie do końca sama nie wiesz czego chcesz, albo jeszcze nie dorosłaś do poważnego związku.
Z tego co piszesz to bardziej wstydzisz się jego sposobu bycia- mowy, muzyki jakiej słucha tak jakby interesowała Cię to co inni powiedzą a nie to co Ty chcesz.
Jeżeli tyle rzeczy jest przeszkadzających w nim to daj sobie spokój i nie rób nadziei jemu bo sama też nie będziesz się dobrze czuła w tym związku.

[wzaciasnymbucie]

Napisane przez kamilek2607

Znam osobiście małżeństwo, które jest bardzo szczęśliwe mimo upływu lat. Ona pani doktor pediatra, on "zwykły robol" bo elektryk.... Różnica niby diametralna, a jednak są zgraną parą. Patrząc z boku aż dziw bierze, że tworzą zgrany duet plus już dwoje dzieci (które pojawiły się po dłuższym okresie małżeństwa, więc nie było wpadki).
Jednak czytając wypowiedź autorki dochodzę do wniosku, że jej nie chodzi o zgranie w łóżku i domowym zaciszu, ze tak powiem, tylko jak ich ludzie będą postrzegać (Ty się go wstydzisz). Ona taka inteligentna, oczytana, a on taki ograniczony (takie disko polo słucha). Jeżeli będziesz kochała wreszcie, to też on będzie się starał Ciebie zadowolić, dotrzecie się z czasem, kompromisy istnieją. Być może z biegiem czasu będziecie mieli wspólne pasje. Autorko musisz się zastanowić czy chcesz mieć w domu kochającego mężczyznę, czy ogiera na pokaz dla znajomych. Ot tak po prostu moje zdanie.

Sama chciałam cos identycznego napisać. Kurde, czemu tak czesto przejmujemy sie tym co myslą i mówią o nas ludzie. Czy oni przeżyją za nas życie, czy umrą za nas ? Oceniaja nas chyba żeby nie mysleć ze sami są nieudacznikami, albo żeby podnieść swoją wartość ze oni są NIBY lepszymi ludźmi.

Napisane przez HealthOne

autorka zdecydowała się na seks z nim, przyznała też że ją ten facet pociąga, a wy tak się przyczepiłyście do tego disco które lubi? a niech se lubi, nie muszą przecież słuchać wspólnie.
Tak pozatym nie ma między nimi ważnych różnic, żadnego mezaliansu by nie było.

---------- Dopisano o 18:40 ---------- Poprzedni post napisano o 18:35 ----------



ważne przeszkody w byciu razem to np. różna wiara, może kolor skóry, kategoryczna niezgoda rodziców na związek z ową osobą, przepaść w edukacji- chociaż i to można pogodzić jak napisał ktoś wyżej, a nie pierdoły typu ''ja słucham techno a on disco, tyle nas różni że to nie ma szans się udać''.

Autorka jest z samego początku źle nastawiona do tego chłopaka mimo że on się jej zwyczajnie podoba, zamiast o sobie to myśli czy ją znajomi nie obśmieją że umawia się z facetem który lubi disco- i to jest główny powód dlaczego nie powinna się w to pchać. Niech jej znajomi urządzą casting na faceta idealnego

Autorka napisała ze jest różnica intelektualna czyli pewnie tez przepaść w edukacji. To dosyć bliskie sobie zjawiska.
Ktoś słucha disco a ktoś np muzyki klasycznej to mozę być problem ale słuchawki mogą rozwiązac ten problem

Napisane przez Jewels

Według mnie do końca sama nie wiesz czego chcesz, albo jeszcze nie dorosłaś do poważnego związku.
Z tego co piszesz to bardziej wstydzisz się jego sposobu bycia- mowy, muzyki jakiej słucha tak jakby interesowała Cię to co inni powiedzą a nie to co Ty chcesz.
Jeżeli tyle rzeczy jest przeszkadzających w nim to daj sobie spokój i nie rób nadziei jemu bo sama też nie będziesz się dobrze czuła w tym związku.

Wiele rzeczy przeszkadza, ale wiele pociąga... no musisz dojrzec do tego żeby sie nie przejmować tym co mówią inni. Ale niektórzy nie dojrzewają do tego całe życie.

Kurde czemu nie próbować, moze sie okazać, ze jesteście sobie przeznaczeni. Nie jestesmy zmuszeni do tego żeby żyć z jedną osobą całe życie przecież. Będą fajerwerki - super, nie będzie - zerwiecie.
Bycie z facetem nie oznacza : robimy wszystko razem, nie widzimy świata poza sobą, my jesteśmy fajni bo lubimy najlepsze rzeczy na świecie, a kazdy inny jest beee. Do opery możesz iść z koleżanką. Jak sie z kimś spędza za duzo czasu to można zwariować

Jak sie nie uda to chociaż będziesz miała jakiś czas fajnego seksu

[kamilek2607]

[1=8c5e47fe6e48fd89bc9c227 f1239fe5b9f79e095_5edd717 29ccf0;42948372]Jeżeli to prawda, to aż przykro że istnieją takie osoby [/QUOTE]

Powiem szczerze nie za bardzo rozumię tą wypowiedź. Bardzo proszę rozwiń swą myśl