Czy istnieje udany związek bez pożądania?

[MulierisMulieris]

Drogie Wizażanki

Jestem z moim TŻ od roku. Mam 21 lat, a on jest rok starszy. Nasz związek zrodził się z przyjaźni i na tym jest przede wszystkim oparty. Mój facet ma wspaniały charakter, jest poukładany, nie brakuje mu poczucia humoru i jest odpowiedzialny. Spędzamy miło każdą wolną chwilę, tęsknie za nim gdy go nie ma przy mnie.
Kocham Go.
On też daje mi codziennie dowody na to, że traktuje mnie poważnie i czuję do mnie to co ja do niego.
Jest jednak małe ale.. Widzę, że pociągam go fizycznie, a ja mam z tym jakiś problem

Jest wspaniałym człowiekiem i czuję, że jest moją bratnią duszą, ale w naszym uczuciu brakuję mojego pożądania.
Na początku odbywało się to na zasadzie ciekawości i poznawania się od tej nieznanej strony.
Jednak po jakiś 4 miesiącach to wszystko osłabło. Nie jest tak, że unikam zbliżeń i czuję wstręt do niego. Uprawiamy seks i odczuwam przyjemność, ale jest ona mechaniczna, a nie dlatego, że mój mężczyzna pociąga mnie fizycznie i ma tzw. "coś".

Jest to właściwie jedyny powód naszych nieporozumień, bo TŻ chciałby abyśmy kochali się częściej.
Oczywiście nie naciska mnie na nic. Była między nami rozmowa na ten temat, ale nie chce być tak bezpośrednia i ranić go takimi niezrozumiałymi wyznaniami. Powiedziałam więc, że mam obniżone libido.

Wcześniej byłam w związku w którym nie miałam z tym problemu, ale rozstaliśmy się, bo były między nami nieporozumienia i byliśmy niezgodni.
Z obecnym facetem jest wszystko super, ale czasami tęsknie za tym ogniem który pojawia się między dwoma osobami
Są inni mężczyźni, który mnie pociągają, ale nie jestem zdolna do zdrady i mam instynkt zachowawczy. On też jest człowiekiem z zasadami, więc myślę, że nie byłby zdolny do tego.


Co mam o tym wszystkim myśleć
Szczerze kocham mojego faceta, ale niezbyt pociąga mnie fizycznie
Czy to jest możliwe?
Czy to tylko wymysł obecnej kultury, że między parą ma być nieustannie pożądanie sięgające sufitu i bez tego nie zbuduję się udanego związku?

Mam poczucie, że ważniejsze jest to wszystko co już nas łączy, a jeśli będę wszystko rozkładała na czynniki pierwsze to stracę kogoś najbliższego i nie znajdę nigdy kogoś z kim będę żyć w takim porozumieniu, a jednocześnie będzie mnie pociągał.

Tylko czy to nie jest jakiś masochizm z mojej strony i te zapewnienia o wierności mogą kiedyś stać się nieaktualne?

[skrywana_fantazja]

Związku z tego powodu skreślać lekką ręką szkoda.
Chcesz mieć porozumienie i pożądanie z Twoim facetem to idź do seksuologa.
A zapytam jeszcze, jak tam jego wygląd? Podoba mi Ci się fizycznie? Jest wg Ciebie atrakcyjny kiedy na niego patrzysz?

[201607040946]

Moze dlatego, ze jestescie przede wszystkim przyjaciolmi?
Ja bym tak nie mogla.

[MulierisMulieris]

Napisane przez skrywana_fantazja

Związku z tego powodu skreślać lekką ręką szkoda.
Chcesz mieć porozumienie i pożądanie z Twoim facetem to idź do seksuologa.
A zapytam jeszcze, jak tam jego wygląd? Podoba mi Ci się fizycznie? Jest wg Ciebie atrakcyjny kiedy na niego patrzysz?

Nie uważam żeby był jakiś niesamowicie przystojny, ale podoba mi się z wyglądu. Jest takim prawdziwym facetem

Napisane przez kaguya

Moze dlatego, ze jestescie przede wszystkim przyjaciolmi?
Ja bym tak nie mogla.

Jesteśmy przede wszystkim przyjaciółmi
Tylko czy można w takim razie kochać przyjaciela?
Albo może tak mi się wydaje, skoro go nie pożądam to nie jest to miłość

[skrywana_fantazja]

Zależy jaką kto ma definicję milości. Można albo nie można.
I faktycznie slusznie zauważyłaś że ,,schemat milość idzie koniecznie w parze z pożądaniem i nie może być inaczej" jest nieco lansowany przez kulturę, ludzi. A tym nie warto się sugerować. Zajrzyj raczej w głąb siebie i sama odpowiedz sobie jakie masz potrzeby i pragnienia i jak ważne jest dla Ciebie pożądanie. Forum Ci nie pomoże podjąć wlaściwej decyzji, bo co z tego, że Ci napiszą ludzie, że to nie ma sensu ( a tak zapewne bedzie) - ludźmi się nie warto sugerować w Twojej sytuacji.
Ja na Twoim miejscu poszłabym do seksuologa/psychoterapeuty i próbowała rozwikłać ten problem, a jeśli już to dopiero podjąć decyzję. Bo nie wiesz co leży u źródła, a stwierdzenie, ze to nie ten jest zbyt powierzchowne jak na relację, w której wszystko gra oprócz seksu.
Moim prywatnym zdaniem można kochac przyjaciela. Jest to inna miłość, ale nie każda miłość to eros.

[izka222]

Może bardziej kochasz go jak brata, a nie jak mężczyznę i stąd ten brak pożądania? Znacie się długo, wcześniej się przyjaźniliście, a potem na bazie tego stworzyliście związek. A jak nie byliście jeszcze ze sobą to pociągał Cię w jakiś sposób? Czy po prostu świetnie się rozumieliście i lubiłaś z nim przebywać?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[anifil1]

Ja jestem dokladnie w tej samej sytuacjii. Jestem z facetem ktory mi sie podoba, le wydaje mi sie, ze miedzy nami nie bylo takiej chemii. Teraz spotkalam faceta do ktorego czuje niesamowite porzadanie i no jest ciezko...

[elvegirl]

Odmiany miłości są różne - miłość do rodziny, do przyjaciół, miłość platoniczna itd itp. Ja uważam, że można kochać, ale nie czuć pożądania, tyle że nie jest to wtedy prawdziwa związkowa miłość kobiety i mężczyzny (chyba, że mówimy o miłości ludzi aseksualnych). Nie jestem w stanie stworzyć dobrego, szczęśliwego związku bez pożądania. Ciągle by mi czegoś brakowało, wciąż bym za tym ogniem tęskniła.

[Estimate]

Napisane przez MulierisMulieris

Nie uważam żeby był jakiś niesamowicie przystojny, ale podoba mi się z wyglądu. Jest takim prawdziwym facetem



Jesteśmy przede wszystkim przyjaciółmi
Tylko czy można w takim razie kochać przyjaciela?
Albo może tak mi się wydaje, skoro go nie pożądam to nie jest to miłość

No i z tego postu wychodzi, że na prawdziwą miłość mają szanse tylko przystojniaki. Inaczej kobieta ma rozterki: "w końcu są lepsi i ja ich bardziej pożądam, jaki jest sens tego związku?".

Czasem ma się wrażenie, że to faceci są bardziej wyrachowani pod względem oceniania wyglądu, a to widać - że kobiety często wymagają o wiele więcej. (Nie piszę o podstawowych wymaganiach związanych z higieną, tylko tych z dupy wziętych na które człowiek raczej ma mały wpływ)

Jak go nie pożądasz to to nie jest miłość. Przynajmniej w przyszłości może znajdzie dziewczynę, która nie będzie leciała na typowych przystojniaków jak Ty i jej się spodoba najbardziej ze wszystkich mężczyzn.

[elvegirl]

Napisane przez Estimate

No i z tego postu wychodzi, że na prawdziwą miłość mają szanse tylko przystojniaki.

Bycie obiektywnie przystojnym to jedno, a wzbudzanie w danej osobie pożądania, to drugie. Może być facet przystojny, ale nie wzbudzający pożądania, może być brzydal,przy którym kobiecie majtki same spadają

[mary_poppins]

Napisane przez elvegirl

Bycie obiektywnie przystojnym to jedno, a wzbudzanie w danej osobie pożądania, to drugie. Może być facet przystojny, ale nie wzbudzający pożądania, może być brzydal,przy którym kobiecie majtki same spadają

Tu nie chodzi o wygląd pod kątem ogólnego kanonu, tylko o pociąg, chemię między dwiema osobami. Można być obiektywnie nieatrakcyjnym i cholernie kogoś pociągać. I bez tego pociągu dla mnie nie ma związku.

[Chatul]

Napisane przez MulierisMulieris

Co mam o tym wszystkim myśleć
Szczerze kocham mojego faceta, ale niezbyt pociąga mnie fizycznie
Czy to jest możliwe?

A jak to się stało, że w ogóle zdecydowałaś się na związek z nim? Wtedy czułaś pożądanie? Twój facet pociągał Cię bardziej niż teraz?

Czy to tylko wymysł obecnej kultury, że między parą ma być nieustannie pożądanie sięgające sufitu i bez tego nie zbuduję się udanego związku?

To zależy od tego, jakie ktoś ma potrzeby. Jak para nie potrzebuje pożądania, bo jest aseksualna, to problemu nie ma. Gorzej, gdy para jest seksualna, chciałaby czuć pożądanie, ale go nie czuje. U Ciebie jest raczej ta druga kwestia, Twój TŻ ma ochotę na częstszy seks, a Ty jesteś sfrustrowana tym, że nie masz ochoty na seks z nim, mimo że ogólnie libido Ci nie spadło. Jeśli już na tym etapie związku pojawiają się problemy z (ujmijmy to ogólnie) seksualnością, to nie ma co liczyć, że za jakiś czas te problemy znikną wraz ze zniknięciem u Was potrzeby dobrego seksu.

[MulierisMulieris]

Estimate - właściwie odpowiedzią na Twój post jest dla mnie to napisala Mary Poppins.
Chodzi o tzw "to coś", a nie stwierdzenie, że pociągać może tylko facet, który ogólnie uważany jest za przystojnego

Napisane przez Chatul

A jak to się stało, że w ogóle zdecydowałaś się na związek z nim? Wtedy czułaś pożądanie? Twój facet pociągał Cię bardziej niż teraz?

Wcześniej już spotykaliśmy się, ale zrezygnowałam z tego, bo pojawił się facet który niesamowicie mi się podobał. Jednak to nie wypaliło, bo codzienność okazała się trudna. Postanowiłam dać obecnemu TŻ szansę.
Tu wszystko się układa, ale od początku z mojej strony troche brakuje tej iskry namietnosci
Na codzień nie zwracam na to uwagi, czasami tylko mam takie poczucie, że to wszystko jest jakies niepelne

[karinkowa]

Droga Autorko
Ja z moim Tz (jestesmy troszke starsi od Was, jesli to istotne) tez zaczynalismy od przyjazni, nadal uwazam do za jednego z moich najlepszych przyjaciol i moim zdaniem to nie jest przeszkoda dla pozadania. W pewnym momencie zaczelo miedzy nami iskrzyc, i tak jak na poczatku uwazalam go za obiektywnie dosc niezlego faceta w sensie fizycznym, tak bedac zakochana nie moge sie od niego odkleic, chemia jest ogromna, podnieca mnie niesamowicie itd. Dziala to tez w druga strone.
W zwiazku z tym uwazam, ze meczysz sie niepotrzebnie, meczysz rowniez jego. Wiem, ze dziewczyny pisaly wczesniej, ze to moze nie jest powod, zeby lekka reka skreslac zwiazek. Ja uwazam, ze jest, nie wyobrazam sobie zwiazku bez pozadania, szczegolnie jesli mowimy o zdrowych, mlodych, nieaseksualnych osobach.
Uwazam, ze robicie sobie nawzajem krzywde trwajac w tym, a kolejne lata seksu, ktory jest dla ciebie "mechaniczny" sprawia, ze go znienawidzisz.

[Kindly_Unspoken]

Napisane przez karinkowa

Droga Autorko
Ja z moim Tz (jestesmy troszke starsi od Was, jesli to istotne) tez zaczynalismy od przyjazni, nadal uwazam do za jednego z moich najlepszych przyjaciol i moim zdaniem to nie jest przeszkoda dla pozadania. W pewnym momencie zaczelo miedzy nami iskrzyc, i tak jak na poczatku uwazalam go za obiektywnie dosc niezlego faceta w sensie fizycznym, tak bedac zakochana nie moge sie od niego odkleic, chemia jest ogromna, podnieca mnie niesamowicie itd. Dziala to tez w druga strone.
W zwiazku z tym uwazam, ze meczysz sie niepotrzebnie, meczysz rowniez jego. Wiem, ze dziewczyny pisaly wczesniej, ze to moze nie jest powod, zeby lekka reka skreslac zwiazek. Ja uwazam, ze jest, nie wyobrazam sobie zwiazku bez pozadania, szczegolnie jesli mowimy o zdrowych, mlodych, nieaseksualnych osobach.
Uwazam, ze robicie sobie nawzajem krzywde trwajac w tym, a kolejne lata seksu, ktory jest dla ciebie "mechaniczny" sprawia, ze go znienawidzisz.

Zgadzam się. Znam taki przypadek. Dziewczyna była już tak sfrustrowana, że zaczęła sobie szukać innego pana, który by jej "ulżył", a ze swoim zaczęły się kłótnie i pretensje Znam też taki, że dopiero po jakimś czasie chłopak zaczął dziewczynę pociągać (złożyło się na to wiele czynników ale koniec końców tak się stało).
Mimo wszystko ta płaszczyzna związku jest bardzo ważna i jeśli szwankuje, nie wróżę pełni szczęścia.

[Shira Yuki]

Napisane przez MulierisMulieris

Drogie Wizażanki

Jestem z moim TŻ od roku. Mam 21 lat, a on jest rok starszy. Nasz związek zrodził się z przyjaźni i na tym jest przede wszystkim oparty. Mój facet ma wspaniały charakter, jest poukładany, nie brakuje mu poczucia humoru i jest odpowiedzialny. Spędzamy miło każdą wolną chwilę, tęsknie za nim gdy go nie ma przy mnie.
Kocham Go.
On też daje mi codziennie dowody na to, że traktuje mnie poważnie i czuję do mnie to co ja do niego.
Jest jednak małe ale.. Widzę, że pociągam go fizycznie, a ja mam z tym jakiś problem

Jest wspaniałym człowiekiem i czuję, że jest moją bratnią duszą, ale w naszym uczuciu brakuję mojego pożądania.
Na początku odbywało się to na zasadzie ciekawości i poznawania się od tej nieznanej strony.
Jednak po jakiś 4 miesiącach to wszystko osłabło. Nie jest tak, że unikam zbliżeń i czuję wstręt do niego. Uprawiamy seks i odczuwam przyjemność, ale jest ona mechaniczna, a nie dlatego, że mój mężczyzna pociąga mnie fizycznie i ma tzw. "coś".

Jest to właściwie jedyny powód naszych nieporozumień, bo TŻ chciałby abyśmy kochali się częściej.
Oczywiście nie naciska mnie na nic. Była między nami rozmowa na ten temat, ale nie chce być tak bezpośrednia i ranić go takimi niezrozumiałymi wyznaniami. Powiedziałam więc, że mam obniżone libido.

Wcześniej byłam w związku w którym nie miałam z tym problemu, ale rozstaliśmy się, bo były między nami nieporozumienia i byliśmy niezgodni.
Z obecnym facetem jest wszystko super, ale czasami tęsknie za tym ogniem który pojawia się między dwoma osobami
Są inni mężczyźni, który mnie pociągają, ale nie jestem zdolna do zdrady i mam instynkt zachowawczy. On też jest człowiekiem z zasadami, więc myślę, że nie byłby zdolny do tego.


Co mam o tym wszystkim myśleć
Szczerze kocham mojego faceta, ale niezbyt pociąga mnie fizycznie
Czy to jest możliwe?
Czy to tylko wymysł obecnej kultury, że między parą ma być nieustannie pożądanie sięgające sufitu i bez tego nie zbuduję się udanego związku?

Mam poczucie, że ważniejsze jest to wszystko co już nas łączy, a jeśli będę wszystko rozkładała na czynniki pierwsze to stracę kogoś najbliższego i nie znajdę nigdy kogoś z kim będę żyć w takim porozumieniu, a jednocześnie będzie mnie pociągał.

Tylko czy to nie jest jakiś masochizm z mojej strony i te zapewnienia o wierności mogą kiedyś stać się nieaktualne?

jeśli tobie odpowiada taki układ to oczywiscie,że ma szansę.

nie każdy pragnie emocji w związku.czasem wystarcza przyjacielskie relacje i chyba one są bardziej wartościowe na długotrwały związek.

kiedyś czytałam ciekawy artykuł,który opisywał pary kojarzone .ponoć ich trwałośc była dużo dłuższa niż par ,które były połaczone przez tzw"motyle w brzuchu",ponieważ namiętność szybko się wypala,a kiedy nie ma trwalszych relacji w związku ,to taki układ szybciej się rozpada.

[201803290936]

Napisane przez elvegirl

Bycie obiektywnie przystojnym to jedno, a wzbudzanie w danej osobie pożądania, to drugie. Może być facet przystojny, ale nie wzbudzający pożądania, może być brzydal,przy którym kobiecie majtki same spadają

Dobrze powiedziane. Czy mogę se to we wrześniowy podpis dać?

[elvegirl]

Napisane przez Doris1981

Dobrze powiedziane. Czy mogę se to we wrześniowy podpis dać?

Będę zaszczycona

[klempaa]

Napisane przez MulierisMulieris

Drogie Wizażanki

Jestem z moim TŻ od roku. Mam 21 lat, a on jest rok starszy. Nasz związek zrodził się z przyjaźni i na tym jest przede wszystkim oparty. Mój facet ma wspaniały charakter, jest poukładany, nie brakuje mu poczucia humoru i jest odpowiedzialny. Spędzamy miło każdą wolną chwilę, tęsknie za nim gdy go nie ma przy mnie.
Kocham Go.
On też daje mi codziennie dowody na to, że traktuje mnie poważnie i czuję do mnie to co ja do niego.
Jest jednak małe ale.. Widzę, że pociągam go fizycznie, a ja mam z tym jakiś problem

Jest wspaniałym człowiekiem i czuję, że jest moją bratnią duszą, ale w naszym uczuciu brakuję mojego pożądania.
Na początku odbywało się to na zasadzie ciekawości i poznawania się od tej nieznanej strony.
Jednak po jakiś 4 miesiącach to wszystko osłabło. Nie jest tak, że unikam zbliżeń i czuję wstręt do niego. Uprawiamy seks i odczuwam przyjemność, ale jest ona mechaniczna, a nie dlatego, że mój mężczyzna pociąga mnie fizycznie i ma tzw. "coś".

Jest to właściwie jedyny powód naszych nieporozumień, bo TŻ chciałby abyśmy kochali się częściej.
Oczywiście nie naciska mnie na nic. Była między nami rozmowa na ten temat, ale nie chce być tak bezpośrednia i ranić go takimi niezrozumiałymi wyznaniami. Powiedziałam więc, że mam obniżone libido.

Wcześniej byłam w związku w którym nie miałam z tym problemu, ale rozstaliśmy się, bo były między nami nieporozumienia i byliśmy niezgodni.
Z obecnym facetem jest wszystko super, ale czasami tęsknie za tym ogniem który pojawia się między dwoma osobami
Są inni mężczyźni, który mnie pociągają, ale nie jestem zdolna do zdrady i mam instynkt zachowawczy. On też jest człowiekiem z zasadami, więc myślę, że nie byłby zdolny do tego.


Co mam o tym wszystkim myśleć
Szczerze kocham mojego faceta, ale niezbyt pociąga mnie fizycznie
Czy to jest możliwe?
Czy to tylko wymysł obecnej kultury, że między parą ma być nieustannie pożądanie sięgające sufitu i bez tego nie zbuduję się udanego związku?

Mam poczucie, że ważniejsze jest to wszystko co już nas łączy, a jeśli będę wszystko rozkładała na czynniki pierwsze to stracę kogoś najbliższego i nie znajdę nigdy kogoś z kim będę żyć w takim porozumieniu, a jednocześnie będzie mnie pociągał.

Tylko czy to nie jest jakiś masochizm z mojej strony i te zapewnienia o wierności mogą kiedyś stać się nieaktualne?

Nie, nie istnieje udany związek bez pożądania.
Poszukaj - chyba wczoraj dziewczyna napisała wątek po 4 latach podobnej farsy. Serio, chcesz tak jak ona tyle czasu marnowac na namiastkę?

Napisane przez skrywana_fantazja

Związku z tego powodu skreślać lekką ręką szkoda.
Chcesz mieć porozumienie i pożądanie z Twoim facetem to idź do seksuologa.
A zapytam jeszcze, jak tam jego wygląd? Podoba mi Ci się fizycznie? Jest wg Ciebie atrakcyjny kiedy na niego patrzysz?

Jaki seksuolog? A co z nią niby jest nie tak?
Ciebie wszyscy pociągają? Bo mnie nie, i do takich osób należy np. moj najlepszy przyjaciel

Napisane przez MulierisMulieris

Jesteśmy przede wszystkim przyjaciółmi
Tylko czy można w takim razie kochać przyjaciela?
Albo może tak mi się wydaje, skoro go nie pożądam to nie jest to miłość

Ja mojego przyjaciela kocham - jak brata. Nie ma we mnie ani grama pożądania w stosunku do niego i dlatego nigdy nie przyszło nam do głowy próbować związku. Przyjaciel to przyjaciel, partner to partner. Partner powinien być m.in przyjacielem, ale nie tylko.

Napisane przez MulierisMulieris

Wcześniej już spotykaliśmy się, ale zrezygnowałam z tego, bo pojawił się facet który niesamowicie mi się podobał. Jednak to nie wypaliło, bo codzienność okazała się trudna. Postanowiłam dać obecnemu TŻ szansę.
Tu wszystko się układa, ale od początku z mojej strony troche brakuje tej iskry namietnosci
Na codzień nie zwracam na to uwagi, czasami tylko mam takie poczucie, że to wszystko jest jakies niepelne

No i masz słuszne poczucie.
Zastanów się, czy chcesz spędzić tak życie. Ja bym nie mogła.

[anifil1]

Czy taka chemia trwa wiecznie ??? chyba nie ???

[klempaa]

Napisane przez anifil1

Czy taka chemia trwa wiecznie ??? chyba nie ???

Chemia? W sensie pożądanie?
No ja nie wyobrażam sobie tego, że partner przestanie mnie pociągać.
Wtedy to już przyjaźń tylko, a nie związek..

(Już to przytaczałam kilka razy, ale między moimi dziadkami - 50 rocznica ślubu 4 miesiące temu - nadal jest chemia).

[elvegirl]

Napisane przez anifil1

Czy taka chemia trwa wiecznie ??? chyba nie ???

Tego się nie przewidzi, nie mamy na Wizażu osoby, która by była w wiecznym związku i była w stanie odpowiedzieć na to pytanie Ale jest kilka wizażanek w kilkunastoletnich związkach, które nadal w podskokach biegną ze swoimi partnerami do łóżek

Nie wiem czy coś takiego może trwać wiecznie, ale wiem że nawet jeśli ma kiedyś minąć, to warto to przeżyć. W moim przekonaniu bez tego związek jest niekompletny po prostu.

[Harmonija]

Napisane przez skrywana_fantazja

Związku z tego powodu skreślać lekką ręką szkoda.
Chcesz mieć porozumienie i pożądanie z Twoim facetem to idź do seksuologa.
A zapytam jeszcze, jak tam jego wygląd? Podoba mi Ci się fizycznie? Jest wg Ciebie atrakcyjny kiedy na niego patrzysz?

Ale ona nie ma problemu z pożądaniem do mężczyzny tylko do TEGO mężczyzny. Bo zwyczajnie traktuje go jak przyjaciela i taką miłoscią go darzy. Sexuolog cudów chyba nie wy cuduje? Od początku pisze, że wystartowali od przyjaźni.

---------- Dopisano o 14:07 ---------- Poprzedni post napisano o 14:06 ----------

Napisane przez kaguya

Moze dlatego, ze jestescie przede wszystkim przyjaciolmi?
Ja bym tak nie mogla.

Tak samo myślę.

[cerveza]

Napisane przez MulierisMulieris

Drogie Wizażanki

Jestem z moim TŻ od roku. Mam 21 lat, a on jest rok starszy. Nasz związek zrodził się z przyjaźni i na tym jest przede wszystkim oparty. Mój facet ma wspaniały charakter, jest poukładany, nie brakuje mu poczucia humoru i jest odpowiedzialny. Spędzamy miło każdą wolną chwilę, tęsknie za nim gdy go nie ma przy mnie.
Kocham Go.
On też daje mi codziennie dowody na to, że traktuje mnie poważnie i czuję do mnie to co ja do niego.
Jest jednak małe ale.. Widzę, że pociągam go fizycznie, a ja mam z tym jakiś problem

Jest wspaniałym człowiekiem i czuję, że jest moją bratnią duszą, ale w naszym uczuciu brakuję mojego pożądania.
Na początku odbywało się to na zasadzie ciekawości i poznawania się od tej nieznanej strony.
Jednak po jakiś 4 miesiącach to wszystko osłabło. Nie jest tak, że unikam zbliżeń i czuję wstręt do niego. Uprawiamy seks i odczuwam przyjemność, ale jest ona mechaniczna, a nie dlatego, że mój mężczyzna pociąga mnie fizycznie i ma tzw. "coś".

Jest to właściwie jedyny powód naszych nieporozumień, bo TŻ chciałby abyśmy kochali się częściej.
Oczywiście nie naciska mnie na nic. Była między nami rozmowa na ten temat, ale nie chce być tak bezpośrednia i ranić go takimi niezrozumiałymi wyznaniami. Powiedziałam więc, że mam obniżone libido.

Wcześniej byłam w związku w którym nie miałam z tym problemu, ale rozstaliśmy się, bo były między nami nieporozumienia i byliśmy niezgodni.
Z obecnym facetem jest wszystko super, ale czasami tęsknie za tym ogniem który pojawia się między dwoma osobami
Są inni mężczyźni, który mnie pociągają, ale nie jestem zdolna do zdrady i mam instynkt zachowawczy. On też jest człowiekiem z zasadami, więc myślę, że nie byłby zdolny do tego.


Co mam o tym wszystkim myśleć
Szczerze kocham mojego faceta, ale niezbyt pociąga mnie fizycznie
Czy to jest możliwe?
Czy to tylko wymysł obecnej kultury, że między parą ma być nieustannie pożądanie sięgające sufitu i bez tego nie zbuduję się udanego związku?

Mam poczucie, że ważniejsze jest to wszystko co już nas łączy, a jeśli będę wszystko rozkładała na czynniki pierwsze to stracę kogoś najbliższego i nie znajdę nigdy kogoś z kim będę żyć w takim porozumieniu, a jednocześnie będzie mnie pociągał.

Tylko czy to nie jest jakiś masochizm z mojej strony i te zapewnienia o wierności mogą kiedyś stać się nieaktualne?

Uważam, że w przypadku 2 osób bez problemów z niskim libido, związek w którym tylko jedna osoba chce seksu, a druga się do tego przymusza - NIE MA RACJI BYTU.

[Oliwiabb]

Byłam w takim związku, to się nie ma prawa udać na dłuższą metę. Bo nie ukrywajmy, seks jest mega ważny, jeśli w łóżku się psuje to później to się przekłada na związek i całą relacje.

[pewnaKa]

zalezy jak kto podchodzi do seksualności,ale jak dl amnie, to szczerze ci powiem,ze to nie ma przyszłości...
by być parą trzeba być zgranym pod względem seksualnym także.

[chwast]

Tak istnieje, jest to relacja przyjaciel-przyjaciółka.

[8dffddb6e628bfb98112858ba516cbd40bf27d07_5e28e2031c1d9]

Sama musisz podjąć decyzję czy taka sytuacja Ci odpowiada, ale moim zdaniem na dłuższą metę to się raczej nie sprawdzi. Myślę, że z czasem jednak będzie to dla Ciebie problemem. Zgadzam się z dziewczynami, że może być też tak, że kochasz go jak przyjaciela. Sama sobie musisz odpowiedzieć.

[natzz]

Pewnie, że można kochać przyjaciela. Ja kocham mojego przyjaciela, ale nigdy, ale to przenigdy nie wyobrażam sobie choćby go pocałować, nie mówiąc już o większej intymności. Miłość do przyjaciela to zupełnie inny rodzaj miłości, niż miłość "związkowa". Zastanów się, czy aby na pewno ten chłopak nie jest dla Ciebie tylko przyjacielem. Bo niestety, jeśli tak jest, to żadna chemia, żadna namiętność - nie przyjdzie.

[201607111632]

Napisane przez natzz

Pewnie, że można kochać przyjaciela. Ja kocham mojego przyjaciela, ale nigdy, ale to przenigdy nie wyobrażam sobie choćby go pocałować, nie mówiąc już o większej intymności. Miłość do przyjaciela to zupełnie inny rodzaj miłości, niż miłość "związkowa". Zastanów się, czy aby na pewno ten chłopak nie jest dla Ciebie tylko przyjacielem. Bo niestety, jeśli tak jest, to żadna chemia, żadna namiętność - nie przyjdzie.

Bo to jest właśnie idealna przyjaźń - kochanie drugiej osoby bez tego dodatku pożądania cielesnego.