Jakiego typu doświadczeń Wam w życiu zabrakło?

[Pusheen_]

Jakiego typu doświadczeń Wam w życiu zabrakło, co możecie ocenić z perspektywy czasu i próbując się cofnąć wstecz?

Doswiadczenie wszelkiego typu - związkowe, edukacyjne, zawodowe, rodzinne, towarzyskie...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[karynakruk]

Chyba żadnych, które bym chciała.

[Crazy_lazy]

Prawdziwych dorosłych gdy byłam dzieckiem i nastolatką, a nie dzieci w ciałach dorosłych ludzi, ale dlatego ten padół łez nazywa się Ziemią a nie Rajem mlekiem i miodem płynącym. Jest wiele takich braków w moim życiu jak i w sobie i jakoś muszę brać również i za to odpowiedzialność i zaakceptować to, brać pod uwagę moje deficyty, by czerpać tyle ile się da z tego życia.
Właśnie się tu zalogowałam, bo zamiast brać tą odpowiedzialność na moje barki i zachowywać się jak dorosły człowiek wolę w nieskończoność przeglądać kosmetyki i planować kompletowanie kosmetyczki doskonałej.

[squirrelqa]

Wyjazdów wypoczynkowych z rodzicami i aktywnego spędzania czasu razem. Nigdy nie wyjechaliśmy nigdzie razem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Zorzoli]

Nigdy nie mieszkałam sama
Jak kupiłam swoje mieszkanie to poznałam męża i po wykończeniu poszło od razu pod wynajem a wcześniej akademiki i pokoje na wynajem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pusheen_]

Napisane przez squirrelqa

Wyjazdów wypoczynkowych z rodzicami i aktywnego spędzania czasu razem. Nigdy nie wyjechaliśmy nigdzie razem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Smutne .
Ja niby jestem po odwrotnej stronie - mój ojciec uwielbiał organizować wyjazdy na wakacje, zazwyczaj zagraniczne i muszę przyznać, że nie oszczedzal na tym ani trochę, bo sporo widziałam i mogłam się spędzać czas w fajnych hotelach czy wylegiwac się przy hotelowym basenie, ale były też i wady takiej organizacji...Mój ojciec na wakacjach zawsze ze wszystkim pędził, zwiedzaliśmy różne fajne miejsca "po łebkach", czasem omijając jedne z ważniejszych czy nawet najważniejszych turystycznych atrakcji, bo...Bo trzeba było kupić bilet wstępu, a to kosztuje!!! Zwiedzanie zawsze w wielkim pędzie, zawsze pod dyktando mojego ojca. Brakowało mi takiego bardziej spokojnego podróżowania, z własną inwencja w wymyślaniu podróży, z planowaniem samemu tras podróży, odhaczaniem punktów w przewodniku...Pamiętam jak strasznie żal mi było jak podczas którejs z wycieczek chyba w Manchesterze, bo po raz kolejny powtórzył się ten sam scenariusz - byliśmy w bardzo fajnym muzeum, ja koniecznie chciałam spędzić tam więcej czasu, a mój ojciec oczywiście już chciał biec dalej...I nie miałam wyboru, trzeba było zrezygnować, bo w obcym miejscu o dużej powierzchni, gdzie po prostu trudno byłoby mi samej dotrzeć do hotelu (w innym turystycznym mieście) musialam obejść się smakiem i zrezygnować z czegoś, co naprawdę było dla mnie ubogacajaca rozrywką.
W domu brakowało mi spokoju, tego że wszystko było planowane i zarządzane przez mojego ojca, myślę że przez to nie nauczyłam się żadnej współpracy z innymi ludźmi, poszanowania granic. To było skrajnie niewychowawcze.

Jasne, ze wakacje były super, ale często na "pół gwizdka", bez czucia tego na 100%, za to często widzianych jak obrazki z pędzącego autokaru (dosłownie i w przenośni) które po chwili znikają.

Żałuję też, że rodzice niczego konkretnego mnie nie nauczyli a o zaszczepieniu jakichkolwiek pasji nie było mowy.
Strasznie mi żal, ze nie byli w stanie poświęcić czasu na jakieś wspólne aktywności, cokolwiek by to miało być, czy nauka jazdy na nartach, czy lepienie w glinie, czy nawet wspólne polerowanie sztućców. Pamiętam głównie wieczny pośpiech, brak cierpliwości i naukę, że aktywność to głównie praca.
I wieczny bajzel w zlewie.

Nawet moja szefowa powiedziała kiedyś, że miałam ubogie dzieciństwo .
I niestety miala rację.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Snowdrop_]

U nas też brakowało tego wolnego czasu na głupoty, ojciec sam od młodości zasuwał jak mrówka i musiałyśmy zawsze mieć dobre oceny, bo 4 ich obrażaly, ciągle sprzątanie w chacie czy pomoc na wsi w polu, przy zwierzętach, jak otworzył firmę to my jako dzieci miałyśmy tam więcej obowiązków niż taki szeregowy pracownik, rzecz jasna nie za pensję. Powiedział, że chce nas nauczyć jak wszystko działa, żebyśmy kiedyś same coś tworzyły i to budowały dalej, dlatego taka presja, a nie wyciągały rąk po socjal czy zapomogi rolnicze, inne, dla niego to upadek człowieka. Generalnie nie było prawie wolnego czasu w domu, psychicznie od tego kołowrotka obowiązków odpoczywalam w szkole lub w bibliotece po szkole. On dalej siedzi w pracy od świtu do wieczora, choć dawno nie musiałby, ja chyba też przez to nie umiem już usiedzieć w miejscu i muszę robić kilka rzeczy naraz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Zdecydowanie towarzyskich i zwiazkowych, kiedy bylam mlodsza. Bylam chowana troche pod kloszem, bylam bardzo niesmiala nastolatka i mloda dorosla i zaluje, ze przez to ominelo mnie pewnie sporo doswiadczen. Wolalabym pewne doswiadczenia, np. zwiazkowe nabierac troche wczesniej.

[Pusheen_]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;89081481]Zdecydowanie towarzyskich i zwiazkowych, kiedy bylam mlodsza. Bylam chowana troche pod kloszem, bylam bardzo niesmiala nastolatka i mloda dorosla i zaluje, ze przez to ominelo mnie pewnie sporo doswiadczen. Wolalabym pewne doswiadczenia, np. zwiazkowe nabierac troche wczesniej.[/QUOTE]Wcześniej, czyli w jakim wieku? Ominęły Ciebie te nastoletnie? Wydawało Ci się później, ze jesteś "do tyłu", czułaś się niezgrabna w relacjach damsko - męskich czy zostałaś np. oszukana i uznalas to za smutną konsekwencję braku wcześniejszych doświadczeń w tej sferze?

Ja żeby nabyć pewnych cech, których nie wykształcili we mnie rodzice musiałabym się związać z dużo dojrzalszym partnerem, więc pewnie ze starszym. I uważam to za strasznie przykre.

Jest mi tez strasznie żal, że rodzice nie potrafili pokierować moją edukacją. Tak, zaraz się odezwą głosy innych ludzi po 30-tce, że oni tak jak ja też musieli to robić sami i nikt nie mówił, że będzie łatwo...A prawda jest taka, że zwykle spotykalam ludzi, którym rodzice bardzo pomogli w edukacji i nie chodzi mi o zaplecze finansowe.

W innych kwestiach to najbardziej mi żal tego, że będąc nastolatka nie udało mi się dobrze przeżyć tego czasu towarzysko. Nie nawiązałam w tym wieku dobrych relacji, nie przeżyłam tego co powinnam była przeżyć i wbrew temu co ktoś mógłby myśleć - te doświadczenia były bardzo istotne dla rozwoju mojej osobowości. Teraz widzę mnóstwo błędów z przeszłości, które raczej nie są już do nadrobienia. W liceum byłam po prostu w złym dla siebie miejscu i dziwię się samej sobie, że zniosłam bycie "piątym kołem u wozu".



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Pusheen_

Wcześniej, czyli w jakim wieku? Ominęły Ciebie te nastoletnie? Wydawało Ci się później, ze jesteś "do tyłu", czułaś się niezgrabna w relacjach damsko - męskich czy zostałaś np. oszukana i uznalas to za smutną konsekwencję braku wcześniejszych doświadczeń w tej sferze?

Bylam bardzo niezgrabna we wszelkim kontakcie damsko-meskim. Balam sie nawet rozmawiac z facetami, dopiero na studiach zaczelam sie powoli przelamywac. Na pierwsze randki zaczelam chodzic dopiero w wieku 21 lat i byly one katastrofa. Wolalabym sie uczyc funkcjonowania w tej sferze o kilka lat wczesniej, jak chyba robi to wiekszosc ludzi. Potem mialam tez nieszczesliwe zakochania, faceci nie byli mna zainteresowani przez ten moj brak oglady.

[kennedy]

chcilabym wiedziecjak to jest byc bogata

[Pusheen_]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;89081542]Bylam bardzo niezgrabna we wszelkim kontakcie damsko-meskim. Balam sie nawet rozmawiac z facetami, dopiero na studiach zaczelam sie powoli przelamywac. Na pierwsze randki zaczelam chodzic dopiero w wieku 21 lat i byly one katastrofa. Wolalabym sie uczyc funkcjonowania w tej sferze o kilka lat wczesniej, jak chyba robi to wiekszosc ludzi. Potem mialam tez nieszczesliwe zakochania, faceci nie byli mna zainteresowani przez ten moj brak oglady.[/QUOTE]Hmm, nie wiem z czego to u Ciebie wynika, nie robisz na mnie wrażenia bardzo nieśmiałej osoby.

Cóż, ja znam sporo osób, które randkować zaczęły w Twoim wieku a nawet później.
U jednych wylazil brak doświadczenia, inni przeszli to dość gladko, bo szybko nadrobili.

Brak oglady, hmm...Ciekawe.

Ja np. zawsze siebie uwazalam za osobę, która ma potencjał do romansów i związków. A parę lat "przerwy" w tej sferze zaowocowało tym, że kiepsko mi to idzie i jakbym wręcz cofnela się w rozwoju i zatracila dawne umiejętności, nawet jeśli chodzi o flirt, nie mówiąc o czymś więcej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Pusheen_

Hmm, nie wiem z czego to u Ciebie wynika, nie robisz na mnie wrażenia bardzo nieśmiałej osoby.

Cóż, ja znam sporo osób, które randkować zaczęły w Twoim wieku a nawet później.
U jednych wylazil brak doświadczenia, inni przeszli to dość gladko, bo szybko nadrobili.

Brak oglady, hmm...Ciekawe.

Ja np. zawsze siebie uwazalam za osobę, która ma potencjał do romansów i związków. A parę lat "przerwy" w tej sferze zaowocowało tym, że kiepsko mi to idzie i jakbym wręcz cofnela się w rozwoju i zatracila dawne umiejętności, nawet jeśli chodzi o flirt, nie mówiąc o czymś więcej.

To juz w duzej mierze przeszlosc, w porownaniu do poczatkow wyrobilam sie. Dlatego gdybym zaczela wczesniej, to zapewne szybciej bym skonczyla. U mnie bylo sporo do nadrobienia.

Napisane przez elviracooper

There are many things, but I genuinely want to have sky-diving once in a life time. It's a wish, a threat, or a dream, I don't know but I always wanted to have this experience once in a life time. This will be a great miss of all time, because I never get a chance to experience this. It's a risky event but dream are just dreams, they don't know what is risky or what is not! So, yes! this is all I have to miss.

Amazon Product Description Writing Services

Złoto

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

ja zaluje ze zmienilam liceum, w pierwszym roku zakolegowalam sie z klasa, ale bylam glupia i przeszlam do innej szkoly, w ktorej uczyla sie moja - jak sie okazalo wcale nie - przyjaciolka. finalnie 'przyjazn' szybko sie skonczyla, ja nie zzylam sie juz z nikim w szkole i stracilam szanse na szkolne przyjaznie przeradzajace sie w dorosle przyjaznie.
wiem ze osoby z tej klasy nadal 15 lat pozniej nadal sie przyjaznia, mnie to ominelo i nie mam dlugoletnich znajomosci z zadnej szkoly.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[abiblabla]

Ja zaluje, ze nie mialam zadnego dobrego przykladu starszej odemnie osoby, na ktorej moglabym obserwowac i uczyc sie jak to jest byc w zwiazku, jak "dorastac", jak planowac sobie przyszlosc, zaczac oszczedzac i wiele innych zyciowych, waznych spraw. Zabraklo mi bardzo kogos do kogo moglabym sie zwrocic z moimi watpliwosciami, rozterkami, problemami. Do dzisiaj nie mam komu sie zwierzac i chyba juz nie umiem sie zwierzac. Nauczylam sie, ze musze wszystko przelknac sama.

Zaluje tez bardzo, ze nie pojechalam na Erasmusa "bo chlopak", "bo pieniadze". A wczesniej bardzo o tym marzylam. (Pozniej na szczescie sobie odbilam te strate).

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

aktywnej uwagi moich rodzicow, wspieraniu mnie w nauce czy w pasjach oraz zwyklych rozmowach. Wszystko musialam "rozknimic" sama, zwlaszcza rzeczy towarzyskie i zyciowe. Przez to zbyt wczesnie zaczelam relacje "romantyczne" ktore byly toksyczne i zle wplynely na moj rozwoj

moja matka miala najprawdopowodbniej depresje, pamietam ja zawsze albo wsciekla albo drzemiaca po 4-5 godzin dziennie. Ojciec alkoholik, nigdy nie moglam go o nic poprosic, o zawsze byl "po piwie". Wydawalo mi sie to zupelnie naturalne i podawalam takie wyjasnienie znajomym, ze tata mnie gdzies nie zawiezie bo jest juz 16 i pewnie jest po piwie (nasz samochod stal praktycznie nieuzywany - gdy zlamalam palec jechalam na izbe przyjec sama autousem, bo mama spala a ojciec byl po piwie)

mozna powiedziec, ze jestem dzieki temu osoba bardzo samodzielna. wyjechalam sama za granice, mam dobra prace, wlasna rodzine (dziecko) jednak oplacam to wiecznym stresem, brakiem poczucia bezpieczenstwa, nie potrafie na kims polegac, zaufac.

[Pusheen_]

Napisane przez abiblabla

Ja zaluje, ze nie mialam zadnego dobrego przykladu starszej odemnie osoby, na ktorej moglabym obserwowac i uczyc sie jak to jest byc w zwiazku, jak "dorastac", jak planowac sobie przyszlosc, zaczac oszczedzac i wiele innych zyciowych, waznych spraw. Zabraklo mi bardzo kogos do kogo moglabym sie zwrocic z moimi watpliwosciami, rozterkami, problemami. Do dzisiaj nie mam komu sie zwierzac i chyba juz nie umiem sie zwierzac. Nauczylam sie, ze musze wszystko przelknac sama.

Zaluje tez bardzo, ze nie pojechalam na Erasmusa "bo chlopak", "bo pieniadze". A wczesniej bardzo o tym marzylam. (Pozniej na szczescie sobie odbilam te strate).

Identycznie.

Mi bardzo brakowało takiego wsparcia/supportu. Uważam, że moi rodzice okazali się niewydolni pod tym względem.

Na pewno byłoby mi łatwiej, a przede wszystkim czułabym się spokojniejsza, bez tego specyficznego "rozedrgania" emocjonalnego, że nie wiadomo co się zdarzy, a jak juz się zdarzy, to pewnie trudno będzie sobie z tym poradzić.

Przepraszam, ale czy Ty straciłeś rodziców?


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[linaya]

Jeżdżenia "za dzieciaka" po Polsce - w góry, nad morze, na Mazury.

Zwykle jeździło się na wakacje i różne ferie do babci na wieś. Nie powiem, że to było złe, bo z tymi wakacjami mam wiele fajnych wspomnień, ale żałuję, że rodzice nie zabierali nas na wczasy w kraju (wtedy kosztowało to grosze), nie wysyłali na kolonie, zimowiska.



Studiowania w innym mieście i mieszkania w akademiku/lub na stancji.


Wyjazdu na praktyki studenckie za granicę (za moich czasów studenckich nie było jeszcze Erasmusa, ale były takie wyjazdy na praktyki, które, oprócz kwestii merytorycznych były świetną okazją do zarobku).


Mieszkania w pojedynkę. W sumie także wyjazdu na wakacje w pojedynkę.

[abiblabla]

Napisane przez Pusheen_

Przepraszam, ale czy Ty straciłeś rodziców?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie, zupelnie nie. Ale jak to ktos juz tu napisal "wszystko musialam rozkminiac sama".
Dopiero w doroslym zyciu zaczelam zalapywac ze ludzie maja dobre relacje np. ze starszym rodzenstwem czy rodzicami i bylo to dla mnie naprawde zaskakujace.

[Mija62]

Sexu bez zobowiązań 👌😂🤷

[8a2f9fb51c587df16e9198a7f25e9b452978d109_622be72bc6161]

Erazmus na studiach. Byl, ale nie odwazylam sie.

Bardziej imprezowej mlodosci, wiecej randkowania. Wychowalam sie pod kloszem, zawsze bylam samotnikiem i to mnie po prostu minelo.

[Pusheen_]

Napisane przez abiblabla

Nie, zupelnie nie. Ale jak to ktos juz tu napisal "wszystko musialam rozkminiac sama".
Dopiero w doroslym zyciu zaczelam zalapywac ze ludzie maja dobre relacje np. ze starszym rodzenstwem czy rodzicami i bylo to dla mnie naprawde zaskakujace.

To u mnie identycznie. Brakowało mi drogowskazów i w ogóle jakiegoś jasnego przekazu.

I takiego przekonanie, że rodzice są dla mnie i ze mną, że będą mnie bronić jakby co (to bardziej w odniesieniu do młodszych lat oczywiście). Wtedy czułabym się pewniej i dodaloby mi to sił.

Co do rodziny i rodzeństwa, to mam fatalny obraz w głowie, bo widzę życie w rodzinie głównie jako niepotrzebną rywalizację i kłótnie, niestety.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

Napisane przez linaya

Jeżdżenia "za dzieciaka" po Polsce - w góry, nad morze, na Mazury.

Zwykle jeździło się na wakacje i różne ferie do babci na wieś. Nie powiem, że to było złe, bo z tymi wakacjami mam wiele fajnych wspomnień, ale żałuję, że rodzice nie zabierali nas na wczasy w kraju (wtedy kosztowało to grosze), nie wysyłali na kolonie, zimowiska.

to ja odwrotnie, jezdzilam w gory, nad morze i na mazury, z mama i na kolonie, wspominam te wyjazdy dobrze, ale z tesknota mysle o wakacjach u dziadkow na wsi, ktorych nigdy nie doswiadczylam, bo jedyna babcia mieszkala z nami.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Napisane przez Mija62

Sexu bez zobowiązań 👌😂🤷

meh, niczego nie straciłaś

[squirrelqa]

[1=a9e9b14f0920806ea67464f a4f1a029ea354de7e_6212d60 30631b;89082180]meh, niczego nie straciłaś [/QUOTE]Tylko na filmach kobieta z obcym facetem dochodzi za każdym razem w 5 minut? Gdzieś czytałam, że jakiś bardzo mały procent kobiet ma orgazm z przypadkowym partnerem. Faceci o wiele częściej (choć też nie 100%).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

[1=a9e9b14f0920806ea67464f a4f1a029ea354de7e_6212d60 30631b;89082180]meh, niczego nie straciłaś [/QUOTE]Popieram

Sent from my BV9800Pro using Tapatalk

Napisane przez squirrelqa

Tylko na filmach kobieta z obcym facetem dochodzi za każdym razem w 5 minut? Gdzieś czytałam, że jakiś bardzo mały procent kobiet ma orgazm z przypadkowym partnerem. Faceci o wiele częściej (choć też nie 100%).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mnie się nigdy taki orgazm nie zdarzył preferuje seks w stałym związku, bez zobowiązań tylko z braku laku, np kilkuletnia przerwa między związkami

[ateris]

Że nie jeździłam nigdy na kolonie, obozy. Myślę, że to super wyrabia dzieciaki towarzysko i usamodzielnia. No i wspomnienia zostają. Na wakacjach byłam zawsze z rodziną.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Napisane przez squirrelqa

Tylko na filmach kobieta z obcym facetem dochodzi za każdym razem w 5 minut? Gdzieś czytałam, że jakiś bardzo mały procent kobiet ma orgazm z przypadkowym partnerem. Faceci o wiele częściej (choć też nie 100%).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;89082285]Popieram

Sent from my BV9800Pro using Tapatalk


Mnie się nigdy taki orgazm nie zdarzył preferuje seks w stałym związku, bez zobowiązań tylko z braku laku, np kilkuletnia przerwa między związkami[/QUOTE]

Kobiety fantazjują o seksie z obcym facetem, ale mają wyobrażenie, że będzie je pożądał, będzie ogień i fajerwerki. A obcy facet chce po prostu 'spuścić z kija'

[White_Dove]

Normalności. Rodziców okazujących uczucia.

Może doświadczenia zawodowego.

---------- Dopisano o 21:02 ---------- Poprzedni post napisano o 20:58 ----------

Co do obozów. Byłam na kilku. Jakieś tam wspomnienia są ale od 15 lat do nich nie wracam. Żaden kontakt obozowy nie przetrwał, wspomnienia bledną i tracą z czasem moc.

[Fenenna]

Napisane przez Pusheen_

Jakiego typu doświadczeń Wam w życiu zabrakło, co możecie ocenić z perspektywy czasu i próbując się cofnąć wstecz?

[/URL]

Żałuję że przez praktycznie całe dorosłe życie byłam zaślepiona oszczędzaniem i odkładaniem pieniędzy na pewien cel którego i tak nie udało mi się zrealizować (ale może jeszcze kiedyś się uda, kto wie) To tak mnie omotalo że z własnej woli zrezygnowałam z próbowania wielu aktywności i mówiąc wprost z wlasnego rozwoju bo uważałam że jak coś kosztuje jakiekolwiek pieniądze (nie mówię tu o wielkich sumach tylko ogólnie o tym że nie jest to za darmo) to jest przeznaczone dla ludzi "bogatych, tych lepszych". Tak zostałam wychowana, że trzeba żyć skromnie, bez żadnych płatnych przyjemności. Mówię tu o naprawdę pospolitych rozrywkach jak basen, kurs czegoś, jakieś zainteresowanie do którego trzeba kupić akcesoria czy jednodniowy wyjazd ze znajomymi. Kilka lat temu już nieco zmieniłam myślenie, ale to nie jest jeszcze taka swoboda jaką wydaje mi się mają przeciętni ludzie.