Czemu jestem nudna?

[StokrotkaxP]

Witam. Mam pytanie. Otóż, jestem osobą zawsze uśmiechnięta. Zazwyczaj mnie ludzie pozytywnie postrzegają. Śmieją się ze mną. W towarzystwie dużo mówię, ale jest drugie dno. Niby wszystko okej, ale dowiedziałam się, że jestem nudna. Powiedziała mi to bliska osoba. W sumie się różnimy, bo ja studiuję i dużo się uczę.Czy to może być przyczyna mojej "nudności". Dużo oglądam filmów, czytam, ale nie wiem dlaczego nikt nie chce ze mną rozmawiać. Jak nawet rozmawiam z rodzicami i pytam "co słychać" to odpowiadają, że "nic ciekawego", a nie rozmawiałam z nimi tydzień. A wcześniej relacjonowałam co się u mnie wydarzyło. To samo z siostrą. Zawsze do niej pierwsza zagaduję. Ona się tłumaczy, że woli wiedzieć na facebooku, że jestem dostępna a tak to nigdy tego nie zrobiła chociaż dostępna byłam. Tak samo kiedy z nią piszę to odpowiada tak, albo nie, ale nigdy nie pisze więcej, chociaż dużo piszę co o tym sądzi, bo tak wygląda rozmowa prawda? Dlaczego wszyscy których znam tak robią? Napiszę od razu nie przechwalam się, a nic nic z tych rzeczy. Mówią mi, że jestem za miła, bo się nie kłócę. To może być przyczyna mojej "nudności"? Że jestem za "skromna"?

[kcia161991]

Możliwe. Skromność to najgorsza wada. Albo za bardzo się narzucasz. Niech oni zaczną zabiegać w końcu. Albo może skoro zakładają że w Twoim życiu nie dzieją się jakieś nadzwyczajne rzeczy to nie chce im się rozmawiać o tym samym ciągle, a może za mało emocji? Chociaż ja bym wcale tymi opiniami się nie przejmowała, nie chcą to nie chcą i tyle.

[Butterfly1986]

Ja uważam, że skromność to zaleta. Nie każdy musi mieć taki sam tepmperament, zainteresowania czy poczucie humoru. Każdy jest inny. Myślę, że dla kogoś podobnego do siebie, nie będziesz nudna. To nie jest obiektywna opinia.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Napisane przez StokrotkaxP

Witam. Mam pytanie. Otóż, jestem osobą zawsze uśmiechnięta. Zazwyczaj mnie ludzie pozytywnie postrzegają. Śmieją się ze mną. W towarzystwie dużo mówię, ale jest drugie dno. Niby wszystko okej, ale dowiedziałam się, że jestem nudna. Powiedziała mi to bliska osoba. W sumie się różnimy, bo ja studiuję i dużo się uczę.Czy to może być przyczyna mojej "nudności". Dużo oglądam filmów, czytam, ale nie wiem dlaczego nikt nie chce ze mną rozmawiać. Jak nawet rozmawiam z rodzicami i pytam "co słychać" to odpowiadają, że "nic ciekawego", a nie rozmawiałam z nimi tydzień. A wcześniej relacjonowałam co się u mnie wydarzyło. To samo z siostrą. Zawsze do niej pierwsza zagaduję. Ona się tłumaczy, że woli wiedzieć na facebooku, że jestem dostępna a tak to nigdy tego nie zrobiła chociaż dostępna byłam. Tak samo kiedy z nią piszę to odpowiada tak, albo nie, ale nigdy nie pisze więcej, chociaż dużo piszę co o tym sądzi, bo tak wygląda rozmowa prawda? Dlaczego wszyscy których znam tak robią? Napiszę od razu nie przechwalam się, a nic nic z tych rzeczy. Mówią mi, że jestem za miła, bo się nie kłócę. To może być przyczyna mojej "nudności"? Że jestem za "skromna"?

Napisane przez kcia161991

Możliwe. Skromność to najgorsza wada.

Skromność to nie wada, ale nie można przesadzać w żadną stronę.

Pytanie Autorko czy coś ciekawego masz do powiedzenia? Czytasz książki, oglądasz filmy, coś poza tym? Umiesz ładnie zrecenzować film czy streszczasz go mówiąc: fajny/nuda? Nie sądzę, że ucząc się dużo człowiek stał się z marszu "nudny", bo można mieć i tak coś ciekawego do powiedzenia. Pytanie tylko czy Ty umiesz to przekazać? Wychodzisz gdzieś ze znajomymi, masz jakieś hobby?

[201607110949]

Napisane przez StokrotkaxP

Witam. Mam pytanie. Otóż, jestem osobą zawsze uśmiechnięta. Zazwyczaj mnie ludzie pozytywnie postrzegają. Śmieją się ze mną. W towarzystwie dużo mówię, ale jest drugie dno. Niby wszystko okej, ale dowiedziałam się, że jestem nudna. Powiedziała mi to bliska osoba. W sumie się różnimy, bo ja studiuję i dużo się uczę.Czy to może być przyczyna mojej "nudności". Dużo oglądam filmów, czytam, ale nie wiem dlaczego nikt nie chce ze mną rozmawiać. Jak nawet rozmawiam z rodzicami i pytam "co słychać" to odpowiadają, że "nic ciekawego", a nie rozmawiałam z nimi tydzień. A wcześniej relacjonowałam co się u mnie wydarzyło. To samo z siostrą. Zawsze do niej pierwsza zagaduję. Ona się tłumaczy, że woli wiedzieć na facebooku, że jestem dostępna a tak to nigdy tego nie zrobiła chociaż dostępna byłam. Tak samo kiedy z nią piszę to odpowiada tak, albo nie, ale nigdy nie pisze więcej, chociaż dużo piszę co o tym sądzi, bo tak wygląda rozmowa prawda? Dlaczego wszyscy których znam tak robią? Napiszę od razu nie przechwalam się, a nic nic z tych rzeczy. Mówią mi, że jestem za miła, bo się nie kłócę. To może być przyczyna mojej "nudności"? Że jestem za "skromna"?

Może po prostu nie potrafisz słuchać? O czym mówisz w towarzystwie i czy jest to rozmowa czy odezwy do narodu?

[StokrotkaxP]

Mam hobby: uwielbiam sport, bo biegam kiedy jest to możliwe. Z drugiej strony nie mam aż tyle czasu, żeby wychodzić gdziekolwiek, ale jak znajdę to wychodzę, ale też to wygląda tak, że np. ja się idę do kuzynów, bo ich lubię to nie mamy o czym gadać, bo dla nich ważny jest alkohol i imprezy. Próbuję jakiś temat znaleźć. Pytam, a oni odpowiadają, więc słucham, ale o mnie nic nie chcą wiedzieć, bo jesli chcę opowiedzieć np. o jakimś filmie to mi przerywają. A siostra? Ona ma z nimi lepszy kontakt. Często się kłócą, obrażają na siebie, ale i tak mówią sobie o tajemnicach, a ja jak już napisałam jestem spokojna. Pocieszam ich mówiąc, że będzie dobrze, a kolejne co powiedzą to, że jestem nudna. Właśnie, bo ja nigdy nie powiedziałam im złego słowa, bo uważam, że nie warto się kłócić. A rodzice? Dla nich mogłabym nie istnieć, bo nawet nie zadzwonią, bo ja zawsze muszę, a jak tego nie zrobię to mają pretensje o to. I tak o nic nie pytają. Tylko kiedy wracam, a w domu to nie przyjdą sami, tylko jak ja przyjdę to nie mają czasu. Przecież pomimo tego, że jestem "nudna" powinni chociaż ze mną rozmawiać, ale nikt tego nie robi.

Ps. dziękuję za odpowiedzi

[zlotniczanka]

Napisane przez StokrotkaxP

Mam hobby: uwielbiam sport, bo biegam kiedy jest to możliwe. Z drugiej strony nie mam aż tyle czasu, żeby wychodzić gdziekolwiek, ale jak znajdę to wychodzę, ale też to wygląda tak, że np. ja się idę do kuzynów, bo ich lubię to nie mamy o czym gadać, bo dla nich ważny jest alkohol i imprezy. Próbuję jakiś temat znaleźć. Pytam, a oni odpowiadają, więc słucham, ale o mnie nic nie chcą wiedzieć, bo jesli chcę opowiedzieć np. o jakimś filmie to mi przerywają. A siostra? Ona ma z nimi lepszy kontakt. Często się kłócą, obrażają na siebie, ale i tak mówią sobie o tajemnicach, a ja jak już napisałam jestem spokojna. Pocieszam ich mówiąc, że będzie dobrze, a kolejne co powiedzą to, że jestem nudna. Właśnie, bo ja nigdy nie powiedziałam im złego słowa, bo uważam, że nie warto się kłócić. A rodzice? Dla nich mogłabym nie istnieć, bo nawet nie zadzwonią, bo ja zawsze muszę, a jak tego nie zrobię to mają pretensje o to. I tak o nic nie pytają. Tylko kiedy wracam, a w domu to nie przyjdą sami, tylko jak ja przyjdę to nie mają czasu. Przecież pomimo tego, że jestem "nudna" powinni chociaż ze mną rozmawiać, ale nikt tego nie robi.

Ps. dziękuję za odpowiedzi

może mówią ci, że jesteś nudna, bo nie reagujesz stosownie do sytuacji? zawsze uśmiech i wyświechtana formułka? zamiast po prostu dać im dokończyć?
Jeśli chodzi o stosunki z rodzicami, to nie każdy ma idealne.
Wydaje mi się, że po pierwsze masz problem z tak zwanym small talk - ludzi naprawdę może nie interesować film albo książka, więc nie będą słuchać, to już lepsze jest gadanie o pogodzie.
A po drugie - brakuje Ci ludzi nadających na podobnych falach - poszukaj ich, niekoniecznie w rodzinie.

[angiee0902]

Jeśli wiecznie reagujesz spokojem i bananem na ryju (bez obrazy za wyrażenie to możesz wydawać się taka... bezpłciowa... może powinnaś wykazywać jednak więcej emocji... bo nawet jeśli faktycznie słuchasz, a i tak reagujesz w ten sposób, to może się wydawać, że nie słuchałaś z zaangażowaniem, nie wczułaś się w temat, tylko masz jeden sposób na wszystko.

Druga sprawa, kogoś interesuje np. ten alkohol i imprezy. Tobie to nie odpowiada. Podejrzewam, że możesz, nawet nieświadomie, dawać ludziom do zrozumienia, że "nie twoje" tematy Cię nie obchodzą, lekceważysz to, więc wolą to zachować dla siebie i nie wdawać się w dyskusję.

Trzecie, jak ktoś wyżej napisał- to ja przekazujesz. Pierwszy lepszy przykład - wykładowcy z uczelni mogą mieć nie wiadomo jaką wiedzę, wiele ciekawostek w głowie, przedmiot może wydawać się interesujący, ale jeśli wykładowca odpowiednio tego nie pokaże, nie przełoży, wszyscy go oleją. Może jest taki w Twoim przypadku?

Aha, i nie ma co się narzucać

[robcia]

Chyba musisz zmienić towarzystwo,najwyraźniej z obecnymi znajomymi brakuje ci tematów. A w ogóle to nie ma co się przez cały czas silić na uśmiech i udawać zadowolonej z rozmowy.Przez to ludzie mogą myśleć ,że nie masz nic do powiedzenia.Czasem trzeba powiedzieć : pierdzielisz Zośka jak potłuczona( może nie dosłownie) i powiedzieć coś od siebie.Cukier w nadmiarze szkodzi. Kurcze,nieśmiałość ,skromność ,grzeczność to cechy ,które się nie sprzedają niestety.Jeśli przez grzeczność obawiasz się przerwać czyjąś wypowiedź w trakcie dyskusji możesz nigdy nie dojść do głosu bo cię zakrzyczą po prostu.Obawiam się ,że nigdy nie będziesz mieć wielkiego grona znajomych . Dlatego ,życzę ci żebys znalazła paru ,z którymi śmiało pogadasz o sztuce np.

[beznadziejny123]

Właśnie. Tez tak mam. Z jednymi osobami gadamy i śmiejemy się parę godzin, opowiadamy sobie dużo rzeczy, pada dużo żartów sytuacyjnych itd

Z innymi gada się o pierdołach ale większość czasu to siedzenie cicho i zastanawianie się co powiedzieć.

Czasem trafia się na nieodpowiednie osoby, o odmiennym temperamencie i nie wychodzi, a czasami po prostu trzeba się do kogoś zbliżyć i lepiej poznać, żeby zaczęło się kleić :P

A możliwe, że po prostu masz mało zainteresowań, mało czytasz książek i masz mało ciekawych wspomnień więc i nie masz o czym gadać :P

[I am Rock]

Uwielbiam kiedy ktoś dzwoni i pyta , co słychać. A co ma być słychać na Boga, kiedy siedzę w domu, gotuję, sprzątam, robię zakupy. Naprawdę nic nie słychać. Trudno to zrozumieć?
Kiedy dzwoni mój brat z drugiego końca Polski, to "co słychać" zajmuje moment, bo zaczynamy rozmawiać o naszych kotach, a to temat - rzeka.
Jest tak, że z pewnymi ludźmi lapie się kontakt od razu, czasem z zupełnie obcymi, a z niektórymi nie pogadasz. I nie ma się co silić, nie masz tematu, koniec.

[kcia161991]

[1=bb410bd1fbb42d2edea92b1 ada01ce79bf3cfb02_603add0 278cd5;49131695]Skromność to nie wada, ale nie można przesadzać w żadną stronę.
[/QUOTE]

A dla mnie to wada, jedna z najgorszych.

Też uwielbiam sport i nie obracam się w środowisku osób, których sensem życia są imprezy i alkohol bo pewnie też bym nie miała o czym z nimi rozmawiać skoro sama piję raz na pół roku Także chyba faktycznie zależy to od innych osób, nie masz co się obwiniać, że osoba typu imprezowicz uważa Cię za nudną bo zamiast się zachlewać do nieprzytomności wolisz iść pobiegać

[_Mia]

Napisane przez kcia161991

Możliwe. Skromność to najgorsza wada.

Dla mnie gorsza wada, to robienie problemów i awantur o nic, i nazywanie tego "temperamentem"

[truskawianka]

Mam koleżankę, którą też uważam za nudną pomimo tego, że uczy się (tak jak Ty), uprawia sport (tak jak Ty), jest uśmiechnięta itd. .
Tylko, że...ona tak jakby wpasowała się w bezpieczny schemat i jest taką wszędzie lubianą ale generalnie nic takiego, jest taka jałowa, bo ma zawsze taką bezpieczną pozycję Moim zdaniem ona poza akceptacją społeczeństwa nie wzbudza żadnych emocji.
Stara się przypodobać otoczeniu ale w bezpieczny sposób.
Nie wiem czy to wada, dobrze jej się żyje ( z tego co ona mówi).

[Martecza]

Napisane przez StokrotkaxP

Witam. Mam pytanie. Otóż, jestem osobą zawsze uśmiechnięta. Zazwyczaj mnie ludzie pozytywnie postrzegają. Śmieją się ze mną. W towarzystwie dużo mówię, ale jest drugie dno. Niby wszystko okej, ale dowiedziałam się, że jestem nudna. Powiedziała mi to bliska osoba. W sumie się różnimy, bo ja studiuję i dużo się uczę.Czy to może być przyczyna mojej "nudności". Dużo oglądam filmów, czytam, ale nie wiem dlaczego nikt nie chce ze mną rozmawiać. Jak nawet rozmawiam z rodzicami i pytam "co słychać" to odpowiadają, że "nic ciekawego", a nie rozmawiałam z nimi tydzień. A wcześniej relacjonowałam co się u mnie wydarzyło. To samo z siostrą. Zawsze do niej pierwsza zagaduję. Ona się tłumaczy, że woli wiedzieć na facebooku, że jestem dostępna a tak to nigdy tego nie zrobiła chociaż dostępna byłam. Tak samo kiedy z nią piszę to odpowiada tak, albo nie, ale nigdy nie pisze więcej, chociaż dużo piszę co o tym sądzi, bo tak wygląda rozmowa prawda? Dlaczego wszyscy których znam tak robią? Napiszę od razu nie przechwalam się, a nic nic z tych rzeczy. Mówią mi, że jestem za miła, bo się nie kłócę. To może być przyczyna mojej "nudności"? Że jestem za "skromna"?

Moim zdaniem powody są oczywiste.

Po pierwsze: ludzie nie czytają książek, raczej nie interesuje ich co przeczytałaś ani co oglądałaś. Statystycznie rzecz biorąc jest większa szansa, że takimi tematami będziesz odstraszać ludzi, zamiast przyciągać. A chyba nie bardzo potrafisz wyczuć jakie tematy poruszać z określonymi ludźmi - mówisz więc tym imprezowiczom o czymś, co oni uważają za xx%%%%&&&!!! Niestety.

Po drugie: jeśli nie jesteś przebojowa, tylko skromna, wycofana, jedna z tych co często mówią "nie wiem" - ludzie odbierają to raczej w sposób negatywny, ewentualnie obiorą cię jako obiekt plotek. Ale nie zmieniaj tego, bo tego się zrobić nie da. Raczej zmień towarzystwo, po co siedzisz z tymi imprezowiczami, skoro męczą się z tobą a ty z nimi?

Po trzecie: nie masz w swoim środowisku osoby tobie podobnej. A zobaczysz, że jak kogoś takiego spotkasz - tematy do rozmów przyjdą same i nigdy nie wyczerpią się. Tylko musiałabyś bardziej się wysilić żeby znaleźć takie osoby.

A póki co - naucz się spędzać czas samotnie. Tego można się nauczyć, są nawet specjalne podręczniki na ten temat. Pozdrawiam Ciebie.