Transwestyta

[Suchywilk]

Widzisz, w związku z tym, że sama miałam nie łatwe dzieciństwo (podobnie jak moja żona), jestem szczególnie wyczulona na kwestię wychowania dziecka, a szczególnie na to, jak kształtuje sie jego swiadomość erotyczna.
Masz rację, że świat robi się coraz dziwniejszy, coraz bardziej tolerancyjny (albo obojętny, jak twierdza niektórzy) i zapewne za 15 lat ludzi jak ja będzie więcej (szczególnie, że, jak twierdzą specjaliści mniejszości seksualne są mniejszościami w stopniu coraz mniejszym). Niemniej ja wciąż uwarzam, że coś takiego jak małżeństwa homoseksualne nie są dobre.
Dlatego dołożę wszelkich starań, aby nie epatować mego syna własnym odchyleniem.

[Suchywilk]

Tym razem ostrzej:
nie możesz oceniac, jakim ktos jest czlowiekiem, to po pierwsze! (mam na mysli slowo: polmezczyzna)
Na reszte zarzutow juz odpowiedziałam.
Wiem calkiem sporo o ludziach, z racji wykształcenia i zainteresowań, szczególnie o wychowywaniu dzieci w naszym kraju i nieskromnie powiem, że wydaje mi się, że w zestawieniu z bardzo wieloma rodzinami, sytuacja mojego syna nie jest tak tragiczna, jakby się wydawało. Nie jest tu miejsce na szczegółowe dyskusje na ten temat, ale polecam lekture ksiazek naszych czolowych psychologow: W. Eichelbergera, A. Samsona, oni zajmuja sie leczeniem ludzi wychowywanych przez "normalne" polskie rodziny, takich jak moja, na przyklad
Mj syn ma oboje rodziców, jest kochany, poświecamy mu bardzo duzo czasu, nikt na niego nie krzyczy, nikt w domu nie pije, nie bije mamusi, nie ma zabaw po bialy ranek czy zastepowania uczuc zabawkami, wie jak wygladam i cieszy sie na moj widok. Tych rzeczy nie mozna powiedziec o licznej grupie polskich dzieci. Jestem pedagogiem z wyksztalcenia i sporo wiem o dzieciach i warunkach, w ktorych sa wychowywane. I UWIERZ MI: JA MOJEMU SYNOWI KRZYWDY NIE ZROBIE!!! Predzej sobie. [img]icons/icon7.gif[/img]

[Suchywilk]

Zgadzam się [img]icons/icon7.gif[/img]
Dzięki, aż się boję przyszłości, ale to on zdecyduje, a ja będę musiała się pogodzić.

[Suchywilk]

Masz racje.
Mnie także smuci, że wielu ludziom wydaje sie, ze "prawdziwy mężczyzna" to macho, który w domu ogląda mecze i pije piwo, a zapytany o wiek dziecka ma klopot z odpowiedzia, a są tacy, samej mi trudno uwierzyć.
To długi temat i wymaga dużo pracy, a mniej gadania.
Świat sie zmienia, czy nam sie to podoba czy nie, nie nam tez oceniac czy na dobre czy na gorsze. Dlatego zmienic swoje zachowani musza i kobiety i mezczyzni, to nie jest latwe, widac po rosnacej liczbie rozwodow, ale musimy sie tego nauczyc.

[Suchywilk]

Dzieki za pomoc i wsparcie.
Przyznam, że liczyłam sie z takimi zachowaniami i nie dziwia mnie one, wynikaja z niezrozumienia i strachu, dlatego sprobuje byc cierpliwa i wszystko po kolei tlumaczyc: moze dzieki temu bedzie wam łatwiej zrozumiec

[Suchywilk]

czesc)))

[niusia]

No to kolejne sprostowanie:

1. Mówiąc "półmężczyzna" nie chciałam Cię, Madziu, obrazić. Miałam nadzieję, że to będzie widać w poście. Żałuję, że tak nie było. Jeśli się poczułaś urażona, to przepraszam. Podobnie przepraszam innych, jeśli ich to też dotknęło. Chciałam jakoś zobrazować sytuację. Długo myślałam nad odpowiednim słowem i widac nie wyszło. [img]icons/icon38.gif[/img]

2. Zabiegałam o wyjaśnienie sytuacji z Bartusiem, bo tolerancyjna jestem do momentu nie ma w tym krzywdy innych. Nie chodzi tu tylko o bycie transwestytą. Dajmy na to hazard. Jesli ktoś przepuszcza wszystkie swoje pieniądze - to ok. Niech robi co chce. Ale jeśli z tego rodzi się sytuacja, że dzieci tej osoby głodują, nie maja na ubrania czy ksiązki, to wtedy to potępiam. Podobnie z alkoholem. Jeśli ktoś ma ochote się truć - droga wolna. Ale jeśli pod wpływem procentów kogoś uderzy inną osobę - mówię nie!!!

3. Ostatnie wypowiedzi Magdy o Bartku bardzo mnie uspokoiły. [img]icons/1jupi.gif[/img] I juz nie będę 'się czepiać'

Madziu [img]icons/1roza.gif[/img] - witam serdecznie na forum. Nawiązałyśmy kontakt na gg. Mam nadzieję, że często będziemy sie spotykać! [img]icons/icon41.gif[/img]

[Suchywilk]

czesc:0
bardzo sie ciesze , ze tu jestes

[mamsonka]

A ja proponuję, żebyś już zmieniła tego "Suchegowilka" na "Magdalenkę".....po prostu.

[niusia]

[img]icons/1jupi.gif[/img] Ja też jestem za!! [img]icons/icon20.gif[/img]
PS. Madziu - u mnie na gadu i tak jesteś Magda. [img]icons/1roza.gif[/img]

[Suchywilk]

własniesie wzruszyłam [img]icons/icon7.gif[/img]
dzieki

[Suchywilk]

czesc
bardzo chetnie porozmawiam z tobą i ciesze sie, ze problem nie jest ci obcy, a moze skontaktujesz mnie z tym czlowiekiem?

[AnetaAN]

Hejka [img]icons/icon40.gif[/img]
Jeżeli tylko będę mogła Ci w jakiś sposób pomóc, to będzie mi bardzo miło [img]icons/icon7.gif[/img]
Co do kontaktu z moim znajomym, to oczywiście napisze do niego maila i jeżeli się zgodzi (a mam nadzieję, że tak), to może wyjdzie z tego coś fajnego.
Zatem zabieram się za mailowanie.

pozdrawiam
aneta

[Suchywilk]

BARDZO CHETNIE TO ZROBIE TYLKO JAK TO ZROBIC, CZY KTOS WIE?

[Suchywilk]

Dziękuję
Wszelkie znajomości będa dla mnie bardzo cenne.

[mamsonka]

Na głównej stronie, do góry jest "profil użytkownika", chyba tam sie to zmienia. [img]icons/icon40.gif[/img]

[mamsonka]

Pokręciłam...nie na głównej stronie, ale na stronie forum, pod polem "szukaj".

Mozesz zmienic nazwe uzytkownika klikajac na forum w profil. Ale nie zmienisz user id - proponuje zarejestrowac sie na nowym koncie i niejako zaczac wszystko od poczatku [img]icons/icon7.gif[/img]
[img]icons/icon35.gif[/img]

[Suchywilk]

Niusiu, ani razu nie odniosłam wrazenia, że na mnie napadasz! Jestem bardzo wdzieczna za zainteresowanie i współczucie, chociaz mam nadzieję, że za jakiś czas poprostu mnie polubisz, co byłoby milsze
Dzięki za miłą pogawedkę na gg

[Suchywilk]

Właśnie spróbowałam, ciekawe czy sie udało? [img]icons/icon12.gif[/img]

[Suchywilk]

[img]icons/icon7.gif[/img] [img]icons/icon7.gif[/img] !! Udało sie!!!

[Suchywilk]

Nazwe juz zmieniłam, a reszta niech zostanie, jak jest. Nie mozna zrywać calkiem z przeszloscia. [img]icons/icon7.gif[/img]

[mala-czarna]

Ech, Zło...
Wprost wyjąłeś mi to z ust. [img]icons/icon7.gif[/img]

[maja281]

Witaj Magda!
Tak sobie czytam ten wątek i nasuwa mi się jedna refleksja.
Może to zabrzmi jak truizm ale najważniejsze żeby być dobrym, wyrozumiałym, mądrym i tolerancyjnym człowiekiem. A czy się jest mężczyzną z kobiecą duszą, czy odwrotnie to nie przeszkadza, w tym aby mieć te wszystkich cech które, decydują o tym ze jest się człowiekiem, przez duże C.
Pozdrawiam serdecznie i przyłączam się do osób które z przyjemnością będą Cię spotykać na Wizażu.
Maja281

[DominikaS]

Odnoszę wrażenie że nie ma wokół Ciebie osób z które mają podobne zainteresowania? Nie próbowałas szukać kontaktu w jakichś związkach czy grupach? Nie mówię o klubach bo wiem mniej więcej jakie tam osoby chodzą ale o jakichś grupach wsparcia. Na pewno mają podobne przemyslenia i wątpilwości, na pewno stykaja z tego samego rodzaju problemami jak Ty... Może są jakieś organizacje, które pomagają się takim osobom odnaleść i nawiązać kontakty?

[Brawurka]

Magdalenko ... pogubiłam sie kompletnie (jak to ja).
Nie wiem czy prosba o kontakt ze znajomym była do mnie czy do Anety [img]icons/icon7.gif[/img]
Jesli chcec nawizania znajomosci odnosila sie do mojego kolegi (po operacji) to daj znak a porozmawiamy o tym.

[aggie]

Po 1. co znaczy prawdziwy mezczyzna ? to wcale nie jest jakis super macho, nie czytajacy dzieciom bajek i nie zmywajacy naczyn. bez przesady [img]icons/icon10.gif[/img] ale mezczyzna jako ojciec (jaka maz to Magda wg mnie duzego problemu nie ma- zona ja zaakceptowala i akceptuje,a to przeciez duzo, prawda ?) powinien byc wzorem dla dziecka- tym bardziej jeslii to jest syn powinien mu usiwadamiac jego plec- ksztaltowac ja w jakis sposob. dziecko teraz jest male i na pewno nie rozumie tego i nie widzi, jesli Magda zachowuje sie jak facet w domu. ale jak podrosnie to samo kiedys, moze nawet calkiem przypadkiem to zauwazy. moze kiedys zauwazy przez przypadek jakis kolega Bartka.. i sie bedzie smial z Bartka- a dzieci nie sa tolerancyjne raczej i beda sie z niego smialy, a on bedzie cierpial. bo to boli dziecko.. najwazniejsze zeby syna wychowac na mezczyzne, dobrego i kochajacego, tolerancyjnego. ale mezczyzne. bo w przeciwnym razie dziecku wyrzadza sie krzywde.
"Syn gdy dorośnie będzie na pewno bardziej tolerancyjny, jeśli tylko Magdzie uda się wypracować szacunek do siebie samej. "
zgadzam sie z mamsonka, wazne jest to, aby nauczyc dziecko tolerancji i zrobic to w odpowiedni sposob. i rowniez w odpowiednim momencie poinformowac dziecko o tym kim jest jego tato.
I rowniez podziwiam Magde za odwage i otwartosc, bardzo dobrze ze sie z tym nie ukrywa.. bo takie cos nie ma sensu przeciez.
Ale po przeczytaniu watku juz nie mam watpliwosci- wiem ze Magda kocha swojego synka- z tego co czytam- i 3mam kciuki, aby syn byl wyrozumialy dla Ciebie Magdo w przyszlosci. bo to na pewno moze byc dla niego trudne. a moze nie. mam nadzieje ze bedzie dobrze [img]icons/icon40.gif[/img]

[Suchywilk]

Cóż....., być może są...[img]icons/icon7.gif[/img]ale ja nic o tym nie wiem.
Polska wydaje mi sie dosyć zacofanym krajem w tej dziedzinie, niestety wszystko do czego dotarlam to strony niemalże porno, z ludźmi, którzy myślą tylko o jednym. Jest to zresztą częty problem mężczyzn transseksualnych czy transwestytycznych: idą w stronę bardzo wyuzdanego seksu, nie potrafiąc się odnaleźć w społeczeństwie. Są na pewno ludzie o podobnym do mojego stosunku do życia generalnie, i do seksu szczególnie, ale są to ludzie bardzo w sobie zamknięci i krzyjący się ze swoimi zainteresowaniami.
A z innej strony mnie najbardziej interesuje i ciekawi oraz pociąga środowisko "normalnych" kobiet, ale zdecydowałam, że lepiej będzie powiedzieć prawdę o sobie i liczyć na to, że znajdę akceptację.

[Suchywilk]

witaj
Zadziwiająco dojrzała wypowiedx jak na tak młodą kobiete, a jednocześnie dziękuje za zrozumienie.
Pragnę zaznaczyć, że zdaje sobie sprawę z większości zagrożeń jakie dotyczą mojej sytuacji i sama ich się bardzo boję, bo przecież jestem tylko człowiekiem i nie potrafię, choćbym nie wiem jak chciała, zrobić wszytkiego idealnie.

[Suchywilk]

Jakby to powiedzieć....Ostatnio, w miare upływu miesięcy i lat, coraz częściej mam bardzo przykre przemyślenia na temat swój i tzw. systemu wartości. Owszem, bez zastrzeżeń zgdzam się, że najważniejsze jest dobro dziecka, ale poza tym wszystko mi się pier..... (wybaczcie wyrażenie, ale tak to odbieram), nie umiem nic zdecydowac. Nie wiem co czuję, nie wiem czego chcę, uwierzcie mi, że to nie jest przyjemne uczucie. Poprostu wyobraźcie sobie uczucie, że do wszystkich waszych problemów ktos dołączył jeszcze jeden, w pewnym sensie podstawowy: kim ja, k...a, jestem? Przecież to najważniejsze!!!!!!
Czasem myslę, że chciałabym zmywać, prac, bawic dzieci, byc żona, a naprawde poptrafię nieźle zadbać o dom, a czasami sądzę, że ktoś powinien mmnie poprostu mnie eksterminować.
I dyskusja czy jest sie dobrym czy złym człowiekiem traci dla mnie sens w takich momentach, bo przecież chodzi o moje istnienie!!!!