Czy w moim wieku już trudno o druga połówkę?

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

W temacie to przypomniala mi sie mlodsza kolezanka (24 wiosny), ktora umawiala sie z 30-letnim gosciem. Opowiedziala mi o nim i zapytala o zdanie. Pamietam, ze w szoku bylam po uslyszeniu calej historii. Gosc z mamusia mieszkal . Ona z kolei nie widziala nic w tym zlego. Nie moglam uwierzyc jak jej to moze nie przeszkadzac .

[CoJaPacze]

powiem Ci ja widze czesto coś odwrotnego, że ktoś nie podbija bo z gory zakłada ze nie ma szans. ( bo uważa, że wygląda gorzej, ma gorsza pracę, itp itd) a to wcale tak być nie musi że nie ma szans.

Tylko, że to jest dosyć rozsądne zachowanie. Zabrzmi to mega ciapowato i mało męsko, ale: w życiu nie podszedłbym do dziewczyny "nie z mojej ligi" lub uważaną za otoczenie za bardzo piękną, bo wiem, że jest ogromna szansa dostania kosza.

Wystarczy przeczytać zachowania ludzi z książek psychologicznych. Ludzie głównie dobierają się pod względem zbliżonego poziomu atrakcyjności oraz takie związki są najbardziej trwałe. Mimo wszystko podziwiam tych "przeciętnych" chłopaków co podbijają do najpiękniejszych dziewcząt, bo muszą mieć naprawdę jaja i niezłą bajerę skoro im się (nawet często) udaje.

---------- Dopisano o 13:11 ---------- Poprzedni post napisano o 12:49 ----------

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;42210766]W temacie to przypomniala mi sie mlodsza kolezanka (24 wiosny), ktora umawiala sie z 30-letnim gosciem. Opowiedziala mi o nim i zapytala o zdanie. Pamietam, ze w szoku bylam po uslyszeniu calej historii. Gosc z mamusia mieszkal . Ona z kolei nie widziala nic w tym zlego. Nie moglam uwierzyc jak jej to moze nie przeszkadzac .[/QUOTE]

Bo w tym nie ma co przeszkadzać, poza stereotypami i ludzką mentalnością typu "ma 30 lat & mieszka z rodzicami, chce pewnie jeszcze 5 lat się pobawić, nie znajdzie żony i pewnie pedał."

Akurat często młodzi mieszkają z rodzicami dlatego, bo nie chcą być żywicielami banków przez 30 lat, nie czerpiąc przyjemności z życia. Poza tym osoba jest sama to miałaby wynajmować mieszkanie tylko dla siebie i płacić komuś za wynajem? A może ma nie do końca zdrowych rodziców, którymi dopóki nie ma partnerki chce się zaopiekować?

Akurat "gotowych recept na dobre życie i szczęście na całe życie" jest pełno na wizażu, ale uciekanie do 25 roku życia od rodziców, bo to "obciach" wg. mnie w ogóle nie świadczy ani dobrze, ani źle o człowieku.

http://www.treco.pl/aktualnosci/szcz...ka-z-rodzicami

[ever-dream]

Ja mam 170 i też chcę kogoś co by te minimum 10 cm miał więcej. W najbliższym otoczeniu znam tylko jednego faceta godnego uwagi, ale zajętego

Ja już myślałam, że będę rodzinę zakładać, wychodzić za mąż, tyle lat razem, a tu klops. Zostałam na lodzie. Jestem już gotowa na nowy związek, nie szukam byka rozpłodowego, nie wali ode mnie desperacją, mam duże powodzenie, ale naprawdę trudno o kogoś inteligentnego, z ambicjami i wyglądem (o to ostatnie to już chyba najtrudniej).

I jeszcze jak się wysłuchuje te teksty w gronie rodzinnym i wśród "znajomych" o starości, to człowieka naprawdę rezygnacja dopada.

[Naomi21]

Napisane przez ever-dream

Jestem już gotowa na nowy związek

Tak od razu? Jesteś pewna?

Kojarzę Cię z wątku rozstaniowego, ale tam pisałaś, że masz 23 lata - to już w ogóle strasznie mało

[_malayka]

Napisane przez Naomi21

Tak od razu? Jesteś pewna?

Kojarzę Cię z wątku rozstaniowego, ale tam pisałaś, że masz 23 lata - to już w ogóle strasznie mało

A właśnie, też tam przeczytałam, że masz 23,a tu napisałaś, że 25

[ever-dream]

W tym roku kończę 25, w październiku. No nie wiem czy jestem gotowa, swoje odcierpiałam intensywnie. Może nie jestem... W każdym razie jestem teraz na etapie myśli, czy jeszcze w ogóle sobie kogoś znajdę, bo jak się rozejrzę to słabo to widzę. Chciałabym już wyjść ze swojej "groty rozpaczy" i chociaż niezobowiązująco się z kimś pospotykać, a nawet nie ma z kim

[maniowa]

Napisane przez ever-dream

Jakiś czas temu rozstałam się z chłopakiem po prawie sześciu latach związku. W bardzo złej atmosferze kłamstwa i oszustwa. Bardzo ciężko do siebie dochodzę w czym nie pomagają mi częste komentarze i "rady", że teraz to już znalezienie faceta będzie bardzo trudne (mam 25 lat), bo w tym wieku wszyscy już mają parę, a jeśli nawet nie to mężczyźni szukają już młodszych i w ich perspektywie mam szansę tylko na mężczyznę dużo starszego albo po przejściach. Rodzina dla mnie jest ważna, zawsze marzylam o dużej, ale teraz się załamuje, że nikogo już nie znajdę... Co o tym sądzicie? Jak to jest?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Kiedyś może i tak było, że 25letnia kobieta była starą panną, a 25letni mężczyzna starym kawalerem. Teraz wygląda to zupełnie inaczej, choćby dlatego, że ludzie stawiają na karierę, studiują i chęć zakładania rodziny się opóźnia, także nie masz się co martwić, bo na pewno znajdziesz kogoś dla siebie i niekoniecznie będzie to pan - rozwodnik po 40.

[Naomi21]

Napisane przez dario90

Tutaj po części potwierdzam, bo również nie związałbym się z jakąś mega atrakcyjną dziewczyną. No chyba, żebyśmy idealnie do siebie pasowali charakterami.


Nie oszukujmy się, ale jako kobieta po 30 bardzo trudno o faceta nierozwodnika.

Kompleksy?

Skąd takie wiadomości czerpiesz? Co za różnica czy kobieta ma 25 lat czy 30? Rozumiem, że faceci bez byłych żon biorą sobie tylko dwudziestolatki

[54ce3fbc88f185a301100989ca5a9ee48614e14d_61d631024e2fc]

Napisane przez dario90

Nie kompleksy, ale raczej świadomość swojej wartości. Można czekać na tę cudowną tak jak wizażnki dziwiące się, że nie pojawia się książę na horyzoncie, ja jednak jestem realistą. Po drugie tak jak pisał wyżej ktoś ludzie wiążą się z osobami ze swojej półki i takie związki są najtrwalsze. Tak jak pisałem, wystarczy, że dziewczyna będzie miała świetny charakter i nie będzie mnie straszyła wyglądem (jakaś chemia musi być) i na prawdę nie potrzebował będę miss.

Taka różnica, że 25 letni facet prędzej zagada do 25 letniej kobiety, a nie do 30 letniej. Tendencja jest taka, że mężczyźni chętniej wiążą się z kobietami nie starszymi, a kobiety z mężczyznami nie młodszymi. Po drugie kobiety są zaradniejsze, lepiej wykształcone i ambitne i tego też oczekują od mężczyzn. Oba fakty prowadzą do tego, że 30 letniej kobiecie świadomej swoich potrzeb bardzo trudno znaleźć mężczyznę.

trochę się z tym zgadzam. Na co mi potrzebny model z okładki,skoro wnętrze będzie miał spróchniałe.?może i gdybym szukała relacji czysto cielesnej , niezobowiązujący sex itp można by było się zastanowić.
Ale partner na całe życie? mąż? jak dla mnie to kobieta powinna błyszczeć w towarzystwie,a nie facet.

A nawet jeśli mężczyzna okazałby się naprawdę wartościowym człowiekiem ..to i tak miałabym wątpliwość.
Mi się zawsze wydawało że mega ciacho =pełno kobiet wokół.
I tu nie rozchodzi się o zaufanie , że jak kocha to nie pójdzie... sam fakt że kręci się wokół niego pełno kobiet,byłoby dla mnie,nie do wytrzymania.

Tak samo jak nie mogę pojąc niektórych kobiecych wymagań, jasne zdrowo mieć jakieś oczekiwania...swój ideał..no ale nie przeginając w drugą stronę. Ilu jest przystojnych ,milionerów .. którzy mieszkają w pałacach ,i jeżdżą codziennie innym mercedesem? xD

A nie ,mam 170 cm wzrostu..a facet musi mieć minimum 10 cm więcej ..padłam xD

[marlena009]

Rodzice mojej przyjaciółki poznali się gdy mieli po 29 lat, 2 miesiące później sie zaręczyli, wzięli ślub i tak są już razem ze sobą 24 lata szczęśliwi

[joanna187]

Napisane przez ever-dream

Jakiś czas temu rozstałam się z chłopakiem po prawie sześciu latach związku. W bardzo złej atmosferze kłamstwa i oszustwa. Bardzo ciężko do siebie dochodzę w czym nie pomagają mi częste komentarze i "rady", że teraz to już znalezienie faceta będzie bardzo trudne (mam 25 lat), bo w tym wieku wszyscy już mają parę, a jeśli nawet nie to mężczyźni szukają już młodszych i w ich perspektywie mam szansę tylko na mężczyznę dużo starszego albo po przejściach. Rodzina dla mnie jest ważna, zawsze marzylam o dużej, ale teraz się załamuje, że nikogo już nie znajdę... Co o tym sądzicie? Jak to jest?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Masz dopiero 25 lat, jest wszystko ok, myślisz że to widać że ktoś ma 20albo 25 lat ? Myślę że nie, tu wiek nie gra roli. Przyjdzie czas na Ciebie moja droga.

[yoona]

Ja Cię Autorko doskonale rozumiem. Jestem dwa lata starsza, rozstalam sie po ponad 5 letnim zwiazku i jedyne co teraz mam to ogladanie zamężnych i dzieciatych znajomych na fejsie. Wokół mnie nie ma singli, serio, po prostu nie ma. Nie znam ani jednego wolnego faceta w okolicy mojego wieku. Jak już ktoś się trafia, to ktoś, z kim na pewno bym się nie związała. DOdatkowo w ostatnim czasie mam naprawde slaby okres, mieszkam za granicą, gdzie nie mam znajomych, wiec nigdzie nie wychodze, nikogo nie poznaje, nie mam zycia towarzyskiego. I stracilam juz nadzieje ze jeszcze kogos kiedys znajde, kto bedzie chcial ze mna spedzic zycie,a ja z nim.

[Delave]

A może wrzucić na chill? nie rozglądac się za facetem, wykorzystać na maksa singielstwo, zająć się sobą, swoimi pasjami? Budować siebie, swoje poczucie własnej wartości a nie żyć w obawie, że już nikt nigdy się nie znajdzie. Same babeczki wiecie, że nic nie jest tak mało sexy jak desperacja. A jak taka wygłodniała spotka wreszcie wyględnego faceta to zaczyna starać się aż za bardzo i lipa często wychodzi...

[yoona]

Napisane przez Delave

A może wrzucić na chill? nie rozglądac się za facetem, wykorzystać na maksa singielstwo, zająć się sobą, swoimi pasjami? Budować siebie, swoje poczucie własnej wartości a nie żyć w obawie, że już nikt nigdy się nie znajdzie. Same babeczki wiecie, że nic nie jest tak mało sexy jak desperacja. A jak taka wygłodniała spotka wreszcie wyględnego faceta to zaczyna starać się aż za bardzo i lipa często wychodzi...

ja sie za facetem nie rozgladam, w ogole. M.in. dlatego ze juz stracilam nadzieje i chyba sie pogodzilam z mysla ze nie bede miala rodziny jaka sobie wymarzylam. Natomiast co do wlasnego rozwoju i korzystania z singielstwa...nie mam pomyslu na siebie kompletnie. Moje zycie to praca-dom i tyle.

[Delave]

yoona, może właśnie to jest problem? Dopadła Cię rezygnacja i chyba początki depresji, o ile już nie poszła dalej. Kurczę,masz trudną sytuację, bo jesteś za granica i bez przyjaciół, ale wszystko jest możliwe. Nie masz jakiejś pasji? Czegoś, z czego kiedyś zrezygnowałaś? Nauka tańca, kurs yogi, malowanie, szydełkowanie, cokolwiek? To, że nie będziesz miała takiej rodziny, jaką sobie wymarzyłaś, nie znaczy, że życie się skończyło! Ja też sądziłam, że wszystko mam zaplanowane, życie szło ułożonym torem. Rozstałam się z narzeczonym, jestem od 2 lat sama i jeszcze parę rzeczy zwaliło mi się na głowę, kolejne próby bycia z kimś tylko mnie dobiły. Też już się pogodziłam z tym, że nikogo nie będę miała. Chyba już nawet nie chcę,choć czasem coś tam się odzywa w sercu, taki jest człowiek. Ale mam wielu świetnych ludzi obok siebie, może warto rozwijać przyjaźnie ?

[yoona]

Napisane przez Delave

yoona, może właśnie to jest problem? Dopadła Cię rezygnacja i chyba początki depresji, o ile już nie poszła dalej. Kurczę,masz trudną sytuację, bo jesteś za granica i bez przyjaciół, ale wszystko jest możliwe. Nie masz jakiejś pasji? Czegoś, z czego kiedyś zrezygnowałaś? Nauka tańca, kurs yogi, malowanie, szydełkowanie, cokolwiek? To, że nie będziesz miała takiej rodziny, jaką sobie wymarzyłaś, nie znaczy, że życie się skończyło! Ja też sądziłam, że wszystko mam zaplanowane, życie szło ułożonym torem. Rozstałam się z narzeczonym, jestem od 2 lat sama i jeszcze parę rzeczy zwaliło mi się na głowę, kolejne próby bycia z kimś tylko mnie dobiły. Też już się pogodziłam z tym, że nikogo nie będę miała. Chyba już nawet nie chcę,choć czasem coś tam się odzywa w sercu, taki jest człowiek. Ale mam wielu świetnych ludzi obok siebie, może warto rozwijać przyjaźnie ?

nie mozna rozwijac czegos czego nie ma
depresja na pewno, taki stan trwa od roku, bardzo mi sie w ciagu ostatniego roku zycie zawalilo, wszystko poszlo nie tak. Pasji nigdy nie mialam, zdaje sobie sprawe ze to problem, ale nigdy nic nie zainteresowalo mnie na dluzej.
Ja doskonale znam te rady, recepty, ze pasja, przyjaciele, wyjscie do ludzi. ALe w praktyce nie tak prosto to wyglada.
Ok, nie zasmiecam Autorce tematu, nosze sie z zalozeniem wlasnego watku.

[Delave]

No tak, te rady zna się aż do porzygu . Ale czasem, któraś staje się tym potrzebny impulsem. Trzymaj się i nie daj się!

[skazana_na_bluesa]

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;42207594]Wroclaw niestety chyba wszyscy przystojni opuscili .
[/QUOTE]
ja się przekonałam, że kilka sztuk nawet jest

Napisane przez asvr

Mi kiedyś kumpel powiedzial, że już zawsze będę sama bo czekam tylko na księcia i nie zwracam uwagi na normalnych facetów (ani razu się nie umówię i niektórzy nie rozumieją tego, że nawet nie chcę spróbować dopóki na starcie mnie ktoś nie powali). I to że Twoi kumple podbijają do superzrobionych lasek to powiem Ci ja widze czesto coś odwrotnego, że ktoś nie podbija bo z gory zakłada ze nie ma szans. ( bo uważa, że wygląda gorzej, ma gorsza pracę, itp itd) a to wcale tak być nie musi że nie ma szans.

haha, jakbym słyszała swoją babcię, która powtarza, że mam za duże wymagania wobec facetów. chociażby takie, że facet nie będzie miał 2 lewych rączek i będzie umiał gotować

Napisane przez crystal_tokio

W sumie ja psioczyłam, że jestem sama bla bla, ale zdałam sobie sprawę, że wysyłam sygnały, które świadczą o tym, że w tej samotności mi dobrze...

gorzej, gdybyś wysyłała desperackie sygnały, że bez faceta nie jesteś pełnowartościową kobietą

Napisane przez yoona

nie mozna rozwijac czegos czego nie ma
depresja na pewno, taki stan trwa od roku, bardzo mi sie w ciagu ostatniego roku zycie zawalilo, wszystko poszlo nie tak. Pasji nigdy nie mialam, zdaje sobie sprawe ze to problem, ale nigdy nic nie zainteresowalo mnie na dluzej.
Ja doskonale znam te rady, recepty, ze pasja, przyjaciele, wyjscie do ludzi. ALe w praktyce nie tak prosto to wyglada.
Ok, nie zasmiecam Autorce tematu, nosze sie z zalozeniem wlasnego watku.

a spotkanie z wizażankami z Dublina? chociaż tak na dobry początek!

[yoona]

Napisane przez skazana_na_bluesa

\


a spotkanie z wizażankami z Dublina? chociaż tak na dobry początek!

byla. sa co kilka miesiecy bo trudno nam sie czasowo zgrac. poza tym ostatnio probowalam dwie dziewczyny z pracy wyciagnac na kawe. i co? nic, bo maz, bo dziecko, bo to, bo tamto...kazdy ma wlasne zycie.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez dario90

Nie umiem gotować chociaż jestem skory do nauki. Jak wizażanki mają takie wymagania to w sumie nic dziwnego, że 30 letnie singielki i brak stałego kandydata na horyzoncie. Nie umie gotować? Nie nadaje się. Ma 179 cm, a nie co najmniej 180 cm wzrostu? Nie nadaję się. Chce zapłacić na randce? Będzie wysyłał kobietę do garów. Źle dobrane dżinsy? Nie nadaje się.

Ja myślałem, że powinna być jakaś chemia (chociaż niektóre wizażanki czułyby tylko chemie na widok gwiazdy z Hollywood), podstawowe spojrzenie na życie - poglądy, dzieci, itp, a przy błahostkach dorosły człowiek powinien się umieć dogadać. Jak widać bardzo się myliłem, a ten deficyt mężczyzn o którym pisałem to nie jedyna przyczyna singielek, tylko ich chore wymagania. Później tematy na wizażu, że misio po 2 latach małżeństwa zdradza albo się rozpił, bo klasyczna wizażanka nie rozróżnia czym naprawdę są priorytety w wybieraniu partnera. Z resztą czym ja się przejmuję.

sorry, nie mam 30 lat, tylko 6 mniej.
teraz trafiłam na faceta idealnego. potrafi gotować, potrafi naprawić jakieś tam rzeczy. mamy zgodne poglądy na wszystkie istotne kwestie. i poznałam go dzięki temu, że obniżyłam "poprzeczki". jedyne co to przeszkadza mi wzrost, jest dosyć niski, ale ja też niska, więc to nie jest mega problem.

Napisane przez yoona

byla. sa co kilka miesiecy bo trudno nam sie czasowo zgrac. poza tym ostatnio probowalam dwie dziewczyny z pracy wyciagnac na kawe. i co? nic, bo maz, bo dziecko, bo to, bo tamto...kazdy ma wlasne zycie.

oj, kobito, nie zamykaj się tylko w domu... może jakiś inny portal?

[Delave]

ja tam wierzę, że jak się spotka "tę" osobę, to jej nieumiejętność gotowania, niski wzrost, czy jakaś inna drobnostka na dalszy plan schodzi

[yoona]

Napisane przez skazana_na_bluesa

oj, kobito, nie zamykaj się tylko w domu... może jakiś inny portal?

w sensie?

[skazana_na_bluesa]

w sensie może na innym portalu niż wizaż poznasz ludzi,z którymi warto gdzieś wyjść

[oh Mandy]

Nie martw się, moi kuzyni brali śluby w wieku 26-27 lat, jedna z kuzynek w wieku 25 poznała swojego obecnego męża.
Mama ex'a w wieku 45 poznała obecnego faceta, więc da się w każdym wieku kogoś poznać.

[WhiteCherry]

Napisane przez dario90

No faktycznie świetna rada. Pocieszasz dziewczynę, która jest w idealnym wieku do zakładania rodziny, chciałaby mieć dzieci, tym, że może uda jej się za 20 lat ?

idealny wiek do zakładania rodziny? no proszę Cię. czyli powinna na siłę kogoś szukać już teraz, by jak najprędzej stanąć przed ołtarzem i mieć dzieci? a jeśli jej się nie uda uwinąć w odpowiednim czasie, to tylko krzyżyk na drogę?
chyba lepiej pocieszyć, że w każdym wieku można kogoś znaleźć, nawet w wieku 45 lat (a więc tym bardziej dziewczyna nie ma się co załamywać), niż stwierdzić, że gdy ''odpowiedni wiek'' przeminie, to tylko staropanieństwo i koty. Lepiej żyć w przeświadczeniu, że coś nas jeszcze w życiu czeka, i że nie kończy się ono w wieku 30 lat

[lilianaX]

Napisane przez Mileva_

Dziewczyno... osłabiłaś mnie, Ty masz DOPIERO 25 lat, a nie już. Jesteś młoda, życie przed Tobą

Moja przyjaciółka z racji studiów ma spore kontakty z ludźmi z Hiszpanii i Francji. I oni nadziwić się nie mogą, skąd w Polsce i Polakach ten pęd do pospiesznego hajtania się. U nich wiek, w którym większość zaczyna o tym myśleć, to trzydzieści lat

Serio, mam nadzieję, że to był post nie na trzeźwo. Po początku sądziłam, że masz ze 32-33 lata :P

To prawda, mieszkam w Hiszpanii, potwierdzam. Tutaj nikt, dosłownie nikt nie bierze ślubu przed 30tka, a 40latkowie mają malutkie dzieci. Polski i rosyjski zwyczaj wczesnych ślubów budzi powszechne zdumienie, wiele razy musiałam tutaj tłumaczyć ten fenomen, bo nikt nie rozumie dlaczego tak się dzieje.
Jesteś bardzo młodą dziewczyną, Twój post 25latki z rozterkami staropanieństwa przeczytałam z zdumieniem i, nie obraź się, rozbawieniem
Pozdrawiam!

[Delave]

Ale chyba też nie ma co generalnie uzależniać udane życie/nieudane życie od posiadania partnera. Ja myślę, że lepiej jednak cieszyć się tym co jest tu i teraz niż czekać aż 'życie się w końcu zacznie u boku tego jedynego. Miłość jest piękna, przy tym chyba jednak trochę przeceniana, lot w chmurach trwa stosunkowo krótko, potem często szarzyzna i przyzwyczajenie, choć ma to i swój urok. Da się bez tej miłości żyć, to nie tlen.

[oleandra123]

przestań szukać drugiej połówki!!! Twoja jedyna druga połówka stoi w lodówce, obok pierwszej. Jeżeli nie będziesz na tyle wartościowa, na tyle pewna siebie, na tyle zadowolona i szczęśliwa i SPEŁNIONA sama ze sobą, to w życiu nie będziesz szukać partnera tylko będziesz łowić ojca dla swoich dzieci i męża byle jakiego, w sensie, tak samo nudnego jak flaki z olejem jak Ty, bez pasji, bez hobby, bez zainteresowań, nudziarza, no ale żeby chociaż przystojny był, prawda? Jezu, dziewczyno, masz 25 lat... widzę, że na Wschodzie nic się nie zmieniło od jakiś 10 lat. Właśnie jakieś 10 lat temu miałam koleżankę która się rozstała po iluś tam latach w wieku 23 lat i matko, jak ona płakała, że sama zostanie, że nikt jej nie będzie chciał, że to już koniec świata... no żenada! jej jedynym atutem był wygląd, była bardzo ładna, choć nudna, tylko kucie i imprezy, więc bo 2 latach płakania i użalania się nad sobą akceptowalny misiu się znalazł... tak samo nudny jak ona, więc się dobrze dobrali. przestań płakać i zajmij sie sobą. I jeszcze, mieszkasz za granicą, odetnij się od Polaków i reszty z Europy Wschodniej, i zobaczysz, że w innych krajach w wieku 25 lat to się żenią cyganie. Dublin to super miasto, brzydkie, ale sympatyczne, dużo fajnych ludzi, nie tylko rzygający w piątek i sobote w nocy na Temple Bar, od tych trzymaj się z daleka. Zacznij jeździć bo Irlandii, ile fajnych ludzi poznasz w hostelach! Fakt większość to Australijczycy backpackerzy którzy są tu tylko przelotem, ale może mają fajnych kolegów którzy mieszkają w Dublinie na stałe? Na zajęciach z yogi znajdziesz masę Francuzów i Hiszpanów, z którymi fajnie się spędza czas nie myśląc o głupotach w stylu mam 25 lat i nie mam kandydata na męża.... Zacznij być fajną dziewczyną a nie tylko ładną to.... nie, nie będę pisać to znajdziesz faceta, to będziesz szczęśliwa, a szczęście przyciąga szczęście.

[chwast]

no z takim dziwnym podejściem, to fakt, może być trudno.

[Delave]

Napisane przez dario90

Gdybym w wieku 40 lat nie miał ani żony lubi dzieci to czułbym się jakiś niespełniony, jakbym nie wykorzystał życia.

Jakoś wielu ludzi około 40 czuje się niespełnionych mimo posiadania rodziny. Dlaczego wyhodowanie rodziny ma dać człowiekowi spełnienie a milion innych rzeczy, które można w tym czasie robić, nie? Kwestia tego co uznasz za swój priorytet, a priorytety można zmienić. Nie trzeba kurczowo trzymać się wzorców kulturowych. Dla mnie np posiadanie dzieci nie jest kluczowe, nie jest główną ambicją. Wręcz uważam to za balast. Niektórzy chcieli być aktorami, baletnicami, gwiazdami sportu itp, nie wyszło. Nie ma się co załamywać, trzeba przeboleć i iść dalej, znaleźć kolejny cel i pasję.