Rozstanie z facetem XXXV

[thirky]

Terapie są też na nfz. Najlepiej umów się na nfz do psychiatry on da ci skierowanie na terapię. Nie czekaj dłużej bo się wykonczysz.

[ciezko_jest_lekko_zyc]

Napisane przez thirky

Terapie są też na nfz. Najlepiej umów się na nfz do psychiatry on da ci skierowanie na terapię. Nie czekaj dłużej bo się wykonczysz.

Mi lekarz rodzinny wypisywał skierowanie na terapię

[panna lucy]

Wykończę się przez siebie czy przez obecną sytuację...?
Szczerze? Boję się. Boję się, że pójdę tam, powiem, że czasem po prostu dobrze mi jest, gdy wyobrażam sobie, że mnie nie ma, dostanę tabletki i będę sztucznym produktem ubocznym tych leków... Po prostu się boję.

---------- Dopisano o 20:48 ---------- Poprzedni post napisano o 20:46 ----------

Napisane przez ciezko_jest_lekko_zyc

Mi lekarz rodzinny wypisywał skierowanie na terapię

Rodzinny? A co takiego musiałaś mu powiedzieć?...
Problem jest taki, że ja do czerwca mam pracę, wstępnie jestem umówiona na coś bez umowy, wiecie, jak to jest.
Ciężko mi się przyznać do własnej ułomności, przepraszam, nie zrozumcie mnie źle- sporo we mnie zrozumienia dla ludzi, szczególnie tych, którzy wymagają pomocy. Ale sama dla siebie go nie mam.

[ciezko_jest_lekko_zyc]

Napisane przez panna lucy

Wykończę się przez siebie czy przez obecną sytuację...?
Szczerze? Boję się. Boję się, że pójdę tam, powiem, że czasem po prostu dobrze mi jest, gdy wyobrażam sobie, że mnie nie ma, dostanę tabletki i będę sztucznym produktem ubocznym tych leków... Po prostu się boję.

---------- Dopisano o 20:48 ---------- Poprzedni post napisano o 20:46 ----------



Rodzinny? A co takiego musiałaś mu powiedzieć?...
Problem jest taki, że ja do czerwca mam pracę, wstępnie jestem umówiona na coś bez umowy, wiecie, jak to jest.
Ciężko mi się przyznać do własnej ułomności, przepraszam, nie zrozumcie mnie źle- sporo we mnie zrozumienia dla ludzi, szczególnie tych, którzy wymagają pomocy. Ale sama dla siebie go nie mam.

Prawdę że nie radzę sobie ze swoimi problemami i potrzebuję pomocy specjalisty

[thirky]

Ja biorę antydepresanty od bardzo dawna, to znaczy że jestem sztucznym produktem ubocznym?
Daj sobie pomóc, bo się zameczysz, naprawdę.

[Althea]

Bycie na terapii to nie ułomność. ułomnością jest potrzebowanie pomocy i nie dopuszczenie do siebie tej myśli i bronienie się przed pomocą samej sobie.

Wysłane z mojego ONE E1003 przy użyciu Tapatalka

[nyana89]

panna lucy również zamierzam iść na terapię. Naprawdę, nie ma co się męczyć i obarczać, jeśli jest możliwość skończenia z tym i wreszcie ulżenia sobie. Pomału do celu Btw. pytałaś ile mój były ma lat. Za niecały miesiąc skończy 26.

[panna lucy]

Napisane przez thirky

Ja biorę antydepresanty od bardzo dawna, to znaczy że jestem sztucznym produktem ubocznym?
Daj sobie pomóc, bo się zameczysz, naprawdę.

Boję się, że... nie wiem, nie będę sobą? Boję się. Może po prostu boję się zmiany?
Kompletnie się rozłożyłam, piję piwo i śpiewam.
I tak bardzo chciałabym, żeby on był przy mnie.

[KaRo141289]

Ja właśnie odkryłam ze mój eks odnowil kontakty z czterema swoimi byłymi kochankami i z całą czwórka utrzymuje bardzo intensywne kontakty-oczywiscie one o sobie wzajemnie nie wiedzą...to jest chore. Ale nawet już mnie to nie rusza tak w kontekście miłości. Rusza mnie to tylko bo musze z tym kimś żyć, mając świadomość co robi, patrzeć na to... gdzie ja miałam oczy.. musiałam być mega zdesperowana jak go poznałam, nie umiem inaczej wytłumaczyć tego zaćmienia umysłu. Jest mi za siebie wstyd, że takiego kogoś kochałam wspierałam, w ogień bym wskoczyła. Ale co nas nie zabije to nas wzmocni...

[panna lucy]

Napisane przez nyana89

panna lucy również zamierzam iść na terapię. Naprawdę, nie ma co się męczyć i obarczać, jeśli jest możliwość skończenia z tym i wreszcie ulżenia sobie. Pomału do celu Btw. pytałaś ile mój były ma lat. Za niecały miesiąc skończy 26.

Ech, ja też- 26.
Czasem czuję się tak przygnieciona, jakbym miała 126.

---------- Dopisano o 21:18 ---------- Poprzedni post napisano o 21:17 ----------

Napisane przez KaRo141289

Ja właśnie odkryłam ze mój eks odnowil kontakty z czterema swoimi byłymi kochankami i z całą czwórka utrzymuje bardzo intensywne kontakty-oczywiscie one o sobie wzajemnie nie wiedzą...to jest chore. Ale nawet już mnie to nie rusza tak w kontekście miłości. Rusza mnie to tylko bo musze z tym kimś żyć, mając świadomość co robi, patrzeć na to... gdzie ja miałam oczy.. musiałam być mega zdesperowana jak go poznałam, nie umiem inaczej wytłumaczyć tego zaćmienia umysłu. Jest mi za siebie wstyd, że takiego kogoś kochałam wspierałam, w ogień bym wskoczyła. Ale co nas nie zabije to nas wzmocni...

Co oznacza: "muszę z tym kimś żyć"?

[KaRo141289]

Pisałam już wcześniej. To mój mąż. Tzn od 2miesiecy juz były mąż ale pomimo nakazu eksmisji nie wyprowadził się. ..

[panna lucy]

Będzie dobrze, dopóki się będę faszerować lekami... A co dalej?... Tego się boję.
Boję się uświadomienia, że to rozstanie i poprzednie moje związki to pasmo udręk, bo ja jestem popieprzona. Tego się boję.

---------- Dopisano o 21:21 ---------- Poprzedni post napisano o 21:19 ----------

Napisane przez KaRo141289

Pisałam już wcześniej. To mój mąż. Tzn od 2miesiecy juz były mąż ale pomimo nakazu eksmisji nie wyprowadził się. ..

Przepraszam, nie jestem wtajemniczona.
Cholera, strasznie ciężka sytuacja, jak Wy to wytrzymujecie...?
Jestem bardzo, bardzo słaba.

[KaRo141289]

Trzymam się dla dzieci. Wkurza mnie to ale zmuszam się do spokoju- nie jest wart moich nerwów łez itd. Po prostu tego nie ogarniam: kim trzeba być by mieszkać z dziećmi i była żona, a wyznawać miłość itd czterem kobietom jednocześnie...

[panna lucy]

Napisane przez KaRo141289

Trzymam się dla dzieci. Wkurza mnie to ale zmuszam się do spokoju- nie jest wart moich nerwów łez itd. Po prostu tego nie ogarniam: kim trzeba być by mieszkać z dziećmi i była żona, a wyznawać miłość itd czterem kobietom jednocześnie...

Może w tym rzecz. Ja nie odczuwam tego, że dla kogoś muszę się trzymać. Dla samej siebie- średnio, wydaje mi się, warto.

Ludzie potrafią być potworami. Bez względu na płeć.
Podziwiam Twoją siłę.

[night prowler]

Napisane przez panna lucy

Będzie dobrze, dopóki się będę faszerować lekami... A co dalej?... Tego się boję.
Boję się uświadomienia, że to rozstanie i poprzednie moje związki to pasmo udręk, bo ja jestem popieprzona. Tego się boję.

---------- Dopisano o 21:21 ---------- Poprzedni post napisano o 21:19 ----------



Przepraszam, nie jestem wtajemniczona.
Cholera, strasznie ciężka sytuacja, jak Wy to wytrzymujecie...?
Jestem bardzo, bardzo słaba.

Od leków jest psychiatra. I nie faszerowania, ale podparcia Cię nimi, żebyś miała siłę iść do przodu i pracować nad źródłem problemów na terapii .

[panna lucy]

Napisane przez night prowler

Od leków jest psychiatra. I nie faszerowania, ale podparcia Cię nimi, żebyś miała siłę iść do przodu i pracować nad źródłem problemów na terapii .

Czyli... do rodzinnego wystarczy, tak?

[KaRo141289]

W małych miasteczkach sądzicie że też da się zapisać na taką terapię? Na NFZ właśnie?

[panna lucy]

Cóż, przynajmniej motywacja do znalezienia normalnej pracy, na umowę, nie umowę na gębę....

[thirky]

Napisane przez KaRo141289

W małych miasteczkach sądzicie że też da się zapisać na taką terapię? Na NFZ właśnie?

Pójdź do swojej przychodni i się dopytaj jest szansa że ktoś się znajdzie

---------- Dopisano o 21:52 ---------- Poprzedni post napisano o 21:49 ----------

Napisane przez panna lucy

Boję się, że... nie wiem, nie będę sobą? Boję się. Może po prostu boję się zmiany?
Kompletnie się rozłożyłam, piję piwo i śpiewam.
I tak bardzo chciałabym, żeby on był przy mnie.

Ale leki nie zmieniają człowieka :P dla mnie były błogosławieństwem, zarówno leki jak i wizyta i psychiatry. Leki daja Ci siłę fizyczna i uspokajają, pomagają obniżyć stres. Ja bez nich nie byłam w stanie podnieść się z łóżka, umyć, zjeść, nie mowiac o wyjściu gdziekolwiek. Resztę załatwia się na terapii i praca własna to naprawdę nie jest nic strasznego.

[panna lucy]

Napisane przez night prowler

Od leków jest psychiatra. I nie faszerowania, ale podparcia Cię nimi, żebyś miała siłę iść do przodu i pracować nad źródłem problemów na terapii .

A pomogą, bym przestała czuć, że kocham, choć nie powinnam?...

[night prowler]

Napisane przez panna lucy

A pomogą, bym przestała czuć, że kocham, choć nie powinnam?...

Na to pomoże czas, zrozumienie swoich motywów, schematów, tego, co on dla Ciebie symbolizował i co tak uzależniającego jest dla Ciebie w tej relacji .

Ale leki mogą na przykład pomóc ogarnąć skoki nastroju, stres, lęk. O ile jakiś potrzebujesz. Do psychiatry się chyba dalej można zapisać bez recepty. On Cię może skierować na psychoterapię.

[MissScareAll]

Poznałam kolejnego faceta. Zaczepił mnie na rowerze i dzisiaj idziemy pojeździć Mam chyba wypisane na twarzy, że szukam towarzystwa Na ich miejscu bym się bała
Szkoda tylko, że podobam się młodszym i takim, którzy mi się nie podobają.

[Althea]

Napisane przez MissScareAll

Poznałam kolejnego faceta. Zaczepił mnie na rowerze i dzisiaj idziemy pojeździć Mam chyba wypisane na twarzy, że szukam towarzystwa Na ich miejscu bym się bała
Szkoda tylko, że podobam się młodszym i takim, którzy mi się nie podobają.

Mnie teraz też często zaczepiają, co jest śmieszne no jak byłam z eksem to mi się to nie zdarzało.
Chyba zaczynam mieć singielstwo wypisane na twarzy, albo wyglądam na desperatkę :brzydal :

[201701151356]

Hej,


może nie powinnam tu pisać, bo byłam z moim facetem pół roku, ale zerwaliśmy wczoraj. Poszło o...kota, którego nie lubił i po prostu nie chciał zaakceptować. Robił problemy, ilekroć kot coś jego zdaniem "przekabacił". Zaczął nawet wspominać o tym, że powinnam się go pozbyć.

Niby, powinnam się cieszyć, ale nie mogę. Znowu jestem sama. Znajomi poparowani albo po ślubie. A to był mój pierwszy związek od dawna (poprzedni był mocno toksyczny). Liczyłam, że trafię na fajnego faceta, a znowu trafił się jakiś dziwny.

Fakt, że idą wakacje, tym bardziej dobija.

[Barbarella05]

Facet nie był cię wart.

[rudavillemo]

Napisane przez Mruczka123

Hej,


może nie powinnam tu pisać, bo byłam z moim facetem pół roku, ale zerwaliśmy wczoraj. Poszło o...kota, którego nie lubił i po prostu nie chciał zaakceptować. Robił problemy, ilekroć kot coś jego zdaniem "przekabacił". Zaczął nawet wspominać o tym, że powinnam się go pozbyć.

Niby, powinnam się cieszyć, ale nie mogę. Znowu jestem sama. Znajomi poparowani albo po ślubie. A to był mój pierwszy związek od dawna (poprzedni był mocno toksyczny). Liczyłam, że trafię na fajnego faceta, a znowu trafił się jakiś dziwny.

Fakt, że idą wakacje, tym bardziej dobija.

Mój przyjaciel był zaręczony z posiadaczką kota. A kotów to on nie lubi. Raz dostał ochrzan, bo rozsypał proszek do prania i kot mógł zdechnąć. Inny razem wywaliła go z domu przez kota. Wiedziała, że on nie przepada za kotami, a i tak naciskała na pierścionek. W końcu uznała jednak, że kota kocha bardziej i go zostawiła.
Nie spodziewałam się, że znowu usłyszę historię rozstania z wątkiem kota

Nie każdy jest miłośnikiem zwierząt. Wiedziałaś od początku, że on ich nie lubi?

[MissScareAll]

Napisane przez Althea

Mnie teraz też często zaczepiają, co jest śmieszne no jak byłam z eksem to mi się to nie zdarzało.
Chyba zaczynam mieć singielstwo wypisane na twarzy, albo wyglądam na desperatkę :brzydal :

Albo na napaloną

[panna lucy]

Napisane przez MissScareAll

Albo na napaloną

Nie ma co sobie żartować. Ja też czasami czuję się jak napalona...napalona i w dodatku- kto wczoraj czytał wieczorem, ten wie- zdrowo szurnięta...
Co prawda nadal mam tak, że emocjonalność doceniłabym bardziej- czułe słowo, troskę. Ale fizyczność- nie ukrywajmy- też jest ważna
Momentami mam takie żałosne zapotrzebowanie na to, by mnie wyprzytulano
Jedna z moich koleżanek, bardzo otwarta, jeśli chodzi o temat seksu, jak tylko jej się nie układało z facetem i było blisko rozstania, nigdy nie omieszkała nie wspomnieć o tym, że celibat ją dobije i nie wie, jak sobie poradzi bez stałego dostępu

Po wczorajszej dramie, jaką miałam w głowie, wylanych hektolitrach łez, wstałam o 6 i dopiero ok. 18 wróciłam z pracy. Teraz wpieprzam niezdrowe kurczaki. Jestem z siebie dumna, kolejny dzień odhaczony. Buziaki dla Was wszystkich, mam nadzieję, że się trzymacie.

[MissScareAll]

Napisane przez panna lucy

Nie ma co sobie żartować. Ja też czasami czuję się jak napalona...napalona i w dodatku- kto wczoraj czytał wieczorem, ten wie- zdrowo szurnięta...
Co prawda nadal mam tak, że emocjonalność doceniłabym bardziej- czułe słowo, troskę. Ale fizyczność- nie ukrywajmy- też jest ważna
Momentami mam takie żałosne zapotrzebowanie na to, by mnie wyprzytulano
Jedna z moich koleżanek, bardzo otwarta, jeśli chodzi o temat seksu, jak tylko jej się nie układało z facetem i było blisko rozstania, nigdy nie omieszkała nie wspomnieć o tym, że celibat ją dobije i nie wie, jak sobie poradzi bez stałego dostępu

Po wczorajszej dramie, jaką miałam w głowie, wylanych hektolitrach łez, wstałam o 6 i dopiero ok. 18 wróciłam z pracy. Teraz wpieprzam niezdrowe kurczaki. Jestem z siebie dumna, kolejny dzień odhaczony. Buziaki dla Was wszystkich, mam nadzieję, że się trzymacie.

Nie bój się, nie jesteś sama Dla mnie celibat też niewskazany i w tej kwestii jestem chyba jak facet, bo bez wielu aspektów związku się teraz obejdę, ale poza tym jednym Także k.urwiki w oczach niczym Renata Beger.

[panna lucy]

Napisane przez MissScareAll

Nie bój się, nie jesteś sama Dla mnie celibat też niewskazany i w tej kwestii jestem chyba jak facet, bo bez wielu aspektów związku się teraz obejdę, ale poza tym jednym Także k.urwiki w oczach niczym Renata Beger.

Hahah Oglądam właśnie odcinek "Przyjaciół", w którym Phoebe walczy ze sobą, by po rozstaniu nie odzywać się do swojego faceta.
Jak mnie korci, żeby mu napisać odpowiedź na ostatniego maila. A najgorsze- odpowiedź, w której znajdzie się odrobina mojej szczerości.
I momentami zastanawiam się, czy by mi wtedy nie ulżyło. A potem cegła w łeb- nie, to bez sensu. I za dwie godziny... znowu to samo.


---------- Dopisano o 19:45 ---------- Poprzedni post napisano o 19:30 ----------

Napisane przez Mruczka123

Hej,


może nie powinnam tu pisać, bo byłam z moim facetem pół roku, ale zerwaliśmy wczoraj. Poszło o...kota, którego nie lubił i po prostu nie chciał zaakceptować. Robił problemy, ilekroć kot coś jego zdaniem "przekabacił". Zaczął nawet wspominać o tym, że powinnam się go pozbyć.

Niby, powinnam się cieszyć, ale nie mogę. Znowu jestem sama. Znajomi poparowani albo po ślubie. A to był mój pierwszy związek od dawna (poprzedni był mocno toksyczny). Liczyłam, że trafię na fajnego faceta, a znowu trafił się jakiś dziwny.

Fakt, że idą wakacje, tym bardziej dobija.

Mnie też dobijają wakacje, bo ewidentnie kojarzą mi się z początkiem mego zakończonego już romansu (jak ja wtedy byłam szczęśliwa...!). Także- piąteczka.
Co do "wszyscy poparowani lub po ślubie"- teraz tym bardziej tacy właśnie rzucają Ci się w oczy. Zresztą- znów się powtórzę- ja idę w sierpniu świadkować siostrze, a na tym ślubie będzie mój już- były, najlepszy kumpel przyszłego szwagra, kumpel siostry.... Generalnie- dobrze mi było z nimi wszystkimi, a teraz znów jestem sama. Sama- sama. Samotna. On tam przyprowadzi swoją noową albo jedną z tysiąca tysięcy tzw. "koleżanek" :-] Wczoraj dzwoniła do mnie siostra, by zaprosić mnie na imprezę. N zasadzie: ciebie pytam pierwszą, jak przyjdziesz, to jego nie będzie
Pochlastać się tylko.
Hah, ostatnio nawet dowiedziałam się, że druga świadkowa- siostra szwagra- też się zaręczyła niedawno... A żebyście wszystkie wiedziały- kobieta jest ponadprzeciętnie irytująca! I to nie moja, nie siostry, a ogółu opinia- starszych, młodszych, kobiet, mężczyzn.
Drugi raz się pochlastać...?
Ja nie mówię, że od razu chcę pierścionek. Ja chcę zakochanego mężczyzny, zdecydowanego NA MNIE. Tak, tego zdecydowania wyraźnie brakowało w moim ostatnim związku... Ech.