Związek na odległość i problem z mieszkaniem.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Napisane przez Grin

jak już pisałam - byłam trzy lata na odległość, wiele razy mieliśmy możliwość pomieszkiwania ze sobą przez dni i tygodnie. w starciu z prawdziwym wspólnym mieszkaniem to pomieszkiwanie było bezużyteczne.

Byłam w identycznej sytuacji, 3 lata na odległość, mieszkanie razem w wakacje, potem kolejne miesiące pomieszkiwania, a jak poszliśmy "na swoje", to i tak miałam zderzenie z rzeczywistością, bo oprócz wspólnych obowiązków domowych doszły obowiązki poza domem (praca, nauka)+rachunki. Poza tym to, co nie przeszkadza przez 2 tygodnie, to nie znaczy, że nie będzie przeszkadzać przez lata.

[KarlaKarolajna]

Pestka88-bardzo mądrze piszesz
Wiele razy ciągnęliśmy ten temat,ale doprowadzało to tylko do kłótni bo on ''nie zostawi babci''
Jeszcze nigdy mu nie przedstawiłam opcji zamieszkania razem w pobliżu babci. Zawsze to były luźne rozmówki bez konkretnego planu.
Ciekawa jestem jak on zareaguje na ta propozycje.Jeśli nie będzie chciał zamieszkać i będzie się wykręcać to raczej z czasem zakończę związek.
Układ jest sprawiedliwy dla obojga z nas.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Napisane przez KarlaKarolajna

Pestka88-bardzo mądrze piszesz
Wiele razy ciągnęliśmy ten temat,ale doprowadzało to tylko do kłótni bo on ''nie zostawi babci''
Jeszcze nigdy mu nie przedstawiłam opcji zamieszkania razem w pobliżu babci. Zawsze to były luźne rozmówki bez konkretnego planu.
Ciekawa jestem jak on zareaguje na ta propozycje.Jeśli nie będzie chciał zamieszkać i będzie się wykręcać to raczej z czasem zakończę związek.
Układ jest sprawiedliwy dla obojga z nas.

Bo będziesz mieć jedną zawadę, to dobry powód do zakończenia związku A może on zwyczajnie JESZCZE nie chce z Tobą mieszkać? Może wolałby sobie porandkować na miejscu, pozwolić związkowi rozwijać się swoim tempem?

[201803080934]

[1=b82ed09e83d6cc96f3cec4b 39c6008ed9e8c5acd_5dd3308 25eb9e;46652824]Byłam w identycznej sytuacji, 3 lata na odległość, mieszkanie razem w wakacje, potem kolejne miesiące pomieszkiwania, a jak poszliśmy "na swoje", to i tak miałam zderzenie z rzeczywistością, bo oprócz wspólnych obowiązków domowych doszły obowiązki poza domem (praca, nauka)+rachunki. Poza tym to, co nie przeszkadza przez 2 tygodnie, to nie znaczy, że nie będzie przeszkadzać przez lata.[/QUOTE]
a ja po swoim długo się jeszcze zastanawiałam co by było gdybyśmy nie zdecydowali się tak od razu zamieszkać razem.. no ale tego już nigdy się nie dowiem

Napisane przez KarlaKarolajna

Pestka88-bardzo mądrze piszesz
Wiele razy ciągnęliśmy ten temat,ale doprowadzało to tylko do kłótni bo on ''nie zostawi babci''
Jeszcze nigdy mu nie przedstawiłam opcji zamieszkania razem w pobliżu babci. Zawsze to były luźne rozmówki bez konkretnego planu.
Ciekawa jestem jak on zareaguje na ta propozycje.Jeśli nie będzie chciał zamieszkać i będzie się wykręcać to raczej z czasem zakończę związek.
Układ jest sprawiedliwy dla obojga z nas.

no nie bardzo, bo babcia zostanie w mieszkaniu sama

chybabym padła jakbym usłyszała od faceta taki szantaż byłby krzyżyk na drogę ode mnie

[201609102148]

Nie pojmuję, po co od razu przechodzić z 500km do jednego mieszkania...

[KarlaKarolajna]

Ja wcale nie uważam że to jest szantaż ,a sprawiedliwe rozwiązanie-pójście na kompromis.Babcia nie byłaby bez opieki i ja miałabym chłopaka przy sobie.
Teraz chłopak też nie siedzi non stop z babcia.Ma pracę,dorabia dorywczo,uprawia dużo sportów,spotyka się ze mną.W domu jest tak naprawdę przelotem.
Przecież mieszkając razem nadal opiekowałby się babcia,z moją pomocą.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Tylko, że Ty nie rozumiesz, że może on jeszcze nie chce mieszkać z Tobą i ma do tego prawo. Spotykacie się na odległość, nie każdy jest gotowy tak od razu ze spotkań raz w miesiącu przejść do wspólnego mycia kibla.
Nie rozumiesz pojęcia kompromisu, to jest zwykły szantaż. Gdzie Ty tu widzisz kompromis? "Albo zamieszkasz ze mną, albo cię rzucę"? Kompromis to ustępstwo obu stron, a Ty go stawiasz pod ścianą. Nie zdziwię się jak na Twoje "między nami koniec" odpowie "a idź w diabły". Kto by chciał taką rozwydrzoną pannę.

[201803080934]

Napisane przez KarlaKarolajna

Ja wcale nie uważam że to jest szantaż ,a sprawiedliwe rozwiązanie-pójście na kompromis.

sorry laska - albo mieszkamy w jednym mieszkaniu albo papa - to jest zwykły szantaż

Babcia nie byłaby bez opieki i ja miałabym chłopaka przy sobie.
Teraz chłopak też nie siedzi non stop z babcia.Ma pracę,dorabia dorywczo,uprawia dużo sportów,spotyka się ze mną.W domu jest tak naprawdę przelotem.
Przecież mieszkając razem nadal opiekowałby się babcia,z moją pomocą.

zaparłaś się jak dziki osioł
przecież mieszkając z babcią nadal spotykałby się z tobą.

[Pestka88]

Napisane przez Grin

a ja po swoim długo się jeszcze zastanawiałam co by było gdybyśmy nie zdecydowali się tak od razu zamieszkać razem.. no ale tego już nigdy się nie dowiem

Jak to co? Nie byłabyś ze swoim obecnym partnerem, z którym, o ile pamiętam, jest Ci zaje... dobrze, więc się dobrze złożyło

Napisane przez Grin

chybabym padła jakbym usłyszała od faceta taki szantaż byłby krzyżyk na drogę ode mnie

Ciekawi mnie też, że jeszcze przed rozmową z chłopakiem dziewczyna rozważa opcję rozstania. Ja to chyba zakochana idiotka jestem, bo dla mnie rozstanie to rozwiązanie ostateczne i w życiu jeszcze przed poważną rozmową nie pomyślałam "ok, przedstawię mu swoje argumenty, a jak się nie zgodzi, to się rozstaniemy". A kilka poważnych rozmów za nami.

Napisane przez Farmakopea

Nie pojmuję, po co od razu przechodzić z 500km do jednego mieszkania...

Też myślę, że spokojnie przez jakiś czas można by pomieszkać blisko siebie i rozważyć co dalej, ale autorka ma parcie na wspólne mieszkanie już i jej wolno. Tylko że chyba niewłaściwy partner do takiego rozwiązania, bo ma inne zobowiązania.

[KarlaKarolajna]

Najczęściej to dziewczyny dążą do wspólnego zamieszkania razem.
A tutaj wszystkie takie święte,ciekawe czy wy chciałybyście żyć kilka lat na odległość?
Ten kto nie był w takim związku ten nie wie jak jest ciężko tak żyć.
Każdy jest inny:są ludzie którzy kompletnie nie akceptują związków na odległość,nie nadają się do tego i są ludzie którym wręcz przeciwnie-bardzo to odpowiada.
Są przecież małżeństwa które tak żyją latami-żony marynarzy itd

Mi takie coś nie odpowiada.Tęsknie i bardzo mi go brakuje.Czekam tyle dni,tygodni na spotkanie a jak w końcu się zobaczymy na 3-4dni to czas upływa w mgnieniu oka.Zaczyna się wtedy kolejne odliczanie do spotkania i ta pustka która mnie otacza.
Wiadomo że go kocham i dążę do wspólnego zamieszkania,tak by nikt nie poczuł się pokrzywdzony.

[Pestka88]

Napisane przez KarlaKarolajna

Najczęściej to dziewczyny dążą do wspólnego zamieszkania razem.
A tutaj wszystkie takie święte,ciekawe czy wy chciałybyście żyć kilka lat na odległość?
Ten kto nie był w takim związku ten nie wie jak jest ciężko tak żyć.
Każdy jest inny:są ludzie którzy kompletnie nie akceptują związków na odległość,nie nadają się do tego i są ludzie którym wręcz przeciwnie-bardzo to odpowiada.
Są przecież małżeństwa które tak żyją latami-żony marynarzy itd

Mi takie coś nie odpowiada.Tęsknie i bardzo mi go brakuje.Czekam tyle dni,tygodni na spotkanie a jak w końcu się zobaczymy na 3-4dni to czas upływa w mgnieniu oka.Zaczyna się wtedy kolejne odliczanie do spotkania i ta pustka która mnie otacza.
Wiadomo że go kocham i dążę do wspólnego zamieszkania,tak by nikt nie poczuł się pokrzywdzony.

Rozumiem, że związek na odległość Cię męczy, ale dlaczego najpierw nie chcesz zamieszkać blisko, a dopiero potem razem, skoro sytuacja nie sprzyja? Miałabyś go na co dzień, więc związek na odległość by się skończył. A później można rozważać wspólne mieszkanie.

[201609102148]

Napisane przez KarlaKarolajna

Najczęściej to dziewczyny dążą do wspólnego zamieszkania razem.
A tutaj wszystkie takie święte,ciekawe czy wy chciałybyście żyć kilka lat na odległość?
Ten kto nie był w takim związku ten nie wie jak jest ciężko tak żyć.
Każdy jest inny:są ludzie którzy kompletnie nie akceptują związków na odległość,nie nadają się do tego i są ludzie którym wręcz przeciwnie-bardzo to odpowiada.
Są przecież małżeństwa które tak żyją latami-żony marynarzy itd

Mi takie coś nie odpowiada.Tęsknie i bardzo mi go brakuje.Czekam tyle dni,tygodni na spotkanie a jak w końcu się zobaczymy na 3-4dni to czas upływa w mgnieniu oka.Zaczyna się wtedy kolejne odliczanie do spotkania i ta pustka która mnie otacza.
Wiadomo że go kocham i dążę do wspólnego zamieszkania,tak by nikt nie poczuł się pokrzywdzony.

Pierwsze słyszę. W poprzednim moim związku inicjatywa wyszła od chłopaka, w obecnym też to mój chłopak zagaja. U koleżanek było podobnie.
Byłam w związku na odległość przez rok, po czym od razu przeskoczyliśmy do zamieszkania razem- to był błąd. Ogromny błąd. Także przemawia przeze mnie doświadczenie, to nie jest tak, że sobie teoretyzuję z dupy.

[201803080934]

Napisane przez Pestka88

Jak to co? Nie byłabyś ze swoim obecnym partnerem, z którym, o ile pamiętam, jest Ci zaje... dobrze, więc się dobrze złożyło

taaak, ale po drodze jeszcze parę średnio przyjemnych turbulencji miałam, które może dałoby się ominąć i przeskoczyć od razu do mojego obecnego tż
a tak serio, to już długo długo się nad tym nie zastanawiam, ale w początkowych fazach po rozstaniu intensywnie o tym myślałam

Napisane przez KarlaKarolajna

Najczęściej to dziewczyny dążą do wspólnego zamieszkania razem.
A tutaj wszystkie takie święte,ciekawe czy wy chciałybyście żyć kilka lat na odległość?
Ten kto nie był w takim związku ten nie wie jak jest ciężko tak żyć.

toż przecież wypowiadają się dziewczyny, które były/są w takich związkach
i nikt nie mówi, że macie żyć kilka lat na odległość, ale dlaczego tak się zapierasz przed mieszkaniem w jednym mieście, ale osobnych mieszkaniach? przecież to już nie jest na odległość!

Napisane przez Pestka88

Ciekawi mnie też, że jeszcze przed rozmową z chłopakiem dziewczyna rozważa opcję rozstania. Ja to chyba zakochana idiotka jestem, bo dla mnie rozstanie to rozwiązanie ostateczne i w życiu jeszcze przed poważną rozmową nie pomyślałam "ok, przedstawię mu swoje argumenty, a jak się nie zgodzi, to się rozstaniemy". A kilka poważnych rozmów za nami.

ja też - zwłaszcza, że wcale nie muszą być na odległość więc nie ma powodu do rozstania!

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Napisane przez KarlaKarolajna

Najczęściej to dziewczyny dążą do wspólnego zamieszkania razem.
A tutaj wszystkie takie święte,ciekawe czy wy chciałybyście żyć kilka lat na odległość?
Ten kto nie był w takim związku ten nie wie jak jest ciężko tak żyć.
Każdy jest inny:są ludzie którzy kompletnie nie akceptują związków na odległość,nie nadają się do tego i są ludzie którym wręcz przeciwnie-bardzo to odpowiada.
Są przecież małżeństwa które tak żyją latami-żony marynarzy itd

Mi takie coś nie odpowiada.Tęsknie i bardzo mi go brakuje.Czekam tyle dni,tygodni na spotkanie a jak w końcu się zobaczymy na 3-4dni to czas upływa w mgnieniu oka.Zaczyna się wtedy kolejne odliczanie do spotkania i ta pustka która mnie otacza.
Wiadomo że go kocham i dążę do wspólnego zamieszkania,tak by nikt nie poczuł się pokrzywdzony.

Właśnie widać- albo zgodzisz się na moje, albo nara

Ja mogę się uważać za świętą Byłam 3 lata w związku na odległość i na początku nawet nie chciałam mieszkać razem, bo stwierdziłam, że chyba wolę spotykać się kilka razy w tygodniu, żeby przeżyć ten etap randek. Mój facet był na podobnym etapie. Potem wspólnie dojrzeliśmy, że jednak chcemy mieszkać razem. I znowu obie strony tego chciały, a nie jedna. To jest ta różnica, mój facet się nie wykręcał, bo tego chciał, był gotowy na zamieszkanie razem. Twój nie jest. Poza tym czy to naprawdę dla Ciebie taki dramat, że nie będziesz z nim spać każdej nocy? Po związku na tak dużą odległość, mieszkanie 15 minut tramwajem od siebie powinno dodawać Ci skrzydeł, że jesteście nareszcie razem, wsiadasz w tramwaj i widzisz faceta.

[KarlaKarolajna]

Myślę ze mogłabym pójść na takie ustępstwo ale wtedy chciałabym by chłopak chociaż w małej części pomagał mi finansowo.Wtedy ok,byłoby sprawiedliwie.
Ja musiałabym zmienić otoczenie,zostawić rodzinę,znajomych,sama się utrzymywać(teraz nie muszę bo mieszkam z rodzicami)

Myślicie że to sprawiedliwa umowa:ja sie przeprowadzam,ale on pomaga mi finansowo?

[201803080934]

Napisane przez KarlaKarolajna

Myślę ze mogłabym pójść na takie ustępstwo ale wtedy chciałabym by chłopak chociaż w małej części pomagał mi finansowo.Wtedy ok,byłoby sprawiedliwie.
Ja musiałabym zmienić otoczenie,zostawić rodzinę,znajomych,sama się utrzymywać(teraz nie muszę bo mieszkam z rodzicami)

Myślicie że to sprawiedliwa umowa:ja sie przeprowadzam,ale on pomaga mi finansowo?

ach, czyli cały czas chodziło o kasę

[KarlaKarolajna]

Jeśli już miałabym się przeprowadzić do Krakowa ale mieszkać osobno to zgadzam się z tym co napisała leniwca.

"Możesz wynająć pokój. Chociaż to trochę jak z deszczu pod rynnę- zamiast uprawiać seks obok babci, to będziecie go uprawiać koło współlokatorów.
Znasz w ogóle tą jego babcię? Jaka jest, jak się dogadujecie, jaki ma do ciebie stosunek?
A jeśli chodzi o finanse, porozmawiaj z chłopakiem, żeby dorzucał ci się do mieszkania czy opłat. W końcu jedziesz tam, żeby być bliżej niego, rozwijać wasz związek, więc dla mnie jego współudział w utrzymaniu ciebie tam na miejscu byłby sprawiedliwym wyjściem. Pogadaj z nim, jak on to widzi, jakie ma propozycje, na jakie kompromisy jest w stanie pójść, a nie, że ty zostawiasz rodzinę, znajomych, wyprowadzasz się na obcy teren, dajesz z siebie ile możesz, żeby iść z tym związkiem do przodu, a on nie da nic od siebie, bo mu tak wygodnie." __________________

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Najlepiej oboje zamieszkajcie u babci za friko, będzie sprawiedliwie

Moim zdaniem to naturalne, że w związku na odległość w końcu jedna ze stron musi się ruszyć. Jak będziecie się szarpać albo tak będziesz wyliczać pieniądze, to chleba z tej mąki nie będzie.

[KarlaKarolajna]

Nie o kasę!!!-Gdybym była pazerna na kasę to od początku by mi się takie związek nie kalkulował.Za dojazdy zawsze płaciłam z własnej kieszeni,wydawałam wszystkie moje oszczędności.

[Sherminka]

Napisane przez KarlaKarolajna

Najczęściej to dziewczyny dążą do wspólnego zamieszkania razem.
A tutaj wszystkie takie święte,ciekawe czy wy chciałybyście żyć kilka lat na odległość?
Ten kto nie był w takim związku ten nie wie jak jest ciężko tak żyć.
Każdy jest inny:są ludzie którzy kompletnie nie akceptują związków na odległość,nie nadają się do tego i są ludzie którym wręcz przeciwnie-bardzo to odpowiada.
Są przecież małżeństwa które tak żyją latami-żony marynarzy itd

Mi takie coś nie odpowiada.Tęsknie i bardzo mi go brakuje.Czekam tyle dni,tygodni na spotkanie a jak w końcu się zobaczymy na 3-4dni to czas upływa w mgnieniu oka.Zaczyna się wtedy kolejne odliczanie do spotkania i ta pustka która mnie otacza.
Wiadomo że go kocham i dążę do wspólnego zamieszkania,tak by nikt nie poczuł się pokrzywdzony.

Ja jestem w związku na odległość i wiem o czym mówisz. W przyszlym miesiacu zamieszkamy razem i wtedy sie okaze co i jak. Jesli nie macie opcji zamieszkania razem to proponuję Ci tak jak juz dziewczyny doradzały... wynajmij pokój gdzieś w pobilizu...

[MaRtUhA]

Sprawiedliwa umowa czy nie, ciężko tu w internetach powiedzieć. Wiesz, mi byłoby głupio brać kasę od faceta z tego powodu, że przeprowadziłam się bliżej niego.

[KarlaKarolajna]

"W końcu jedziesz tam, żeby być bliżej niego, rozwijać wasz związek, więc dla mnie jego współudział w utrzymaniu ciebie tam na miejscu byłby sprawiedliwym wyjściem."
Czuję ze nie jestem zrozumiana,ja miałabym się poświęcać w 100%-zostawić rodzinę,opłacać rachunki itd a chłopak miałby mnie na miejscu bez żadnych kosztów.To chyba nie byłoby fair co nie?

[Sherminka]

Napisane przez KarlaKarolajna

"W końcu jedziesz tam, żeby być bliżej niego, rozwijać wasz związek, więc dla mnie jego współudział w utrzymaniu ciebie tam na miejscu byłby sprawiedliwym wyjściem."
Czuję ze nie jestem zrozumiana,ja miałabym się poświęcać w 100%-zostawić rodzinę,opłacać rachunki itd a chłopak miałby mnie na miejscu bez żadnych kosztów.To chyba nie byłoby fair co nie?

Zgadzam się. Jeśli go stać, powinien sam się poczuć bez Twoich wskazówek...

[KarlaKarolajna]

Tylko w internecie zawsze dziewczyny są takie porządne,tracą dziewictwo po ślubie, lub po 5 latach związku.Oczywiście absolutnie nie nalegają na zamieszkanie razem z chłopakiem.I byłyby prze-szczęśliwe żyjąc kilka lat w tęsknocie na odległość.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Napisane przez KarlaKarolajna

"W końcu jedziesz tam, żeby być bliżej niego, rozwijać wasz związek, więc dla mnie jego współudział w utrzymaniu ciebie tam na miejscu byłby sprawiedliwym wyjściem."
Czuję ze nie jestem zrozumiana,ja miałabym się poświęcać w 100%-zostawić rodzinę,opłacać rachunki itd a chłopak miałby mnie na miejscu bez żadnych kosztów.To chyba nie byłoby fair co nie?

Dorosłe życie każdego kiedyś dopadnie, a Ty podobno miałabyś się przeprowadzić po licencjacie, więc i tak jak większość studentów musialabyś szukać pracy. Najlepiej jego zapytaj o to, co z tego, że ktoś Ci powie, że to bedzie fair, a facet nawet nie będzie chciał słyszeć o pomocy finansowej.

Poza tym daruj sobie złośliwości z dziewicami itp., dziewczyny dobrze Ci mówią, a Ty i tak trzymasz się swojej wersji. Nie rozumiem w takim razie po co ciągniesz temat, skoro wiesz swoje. Może pora na telefon do faceta?

[KarlaKarolajna]

sherminka-chociaż ktoś zaczyna mnie rozumieć

---------- Dopisano o 21:53 ---------- Poprzedni post napisano o 21:49 ----------

alma mater-Tak,tylko gdybyśmy mieszkali razem to płacilibyśmy taka samą"cenę"mieszkania razem.Ja miałabym tak się poświęcić,a on miałby mnie na miejscu bez ponoszenia kosztów.

[Sherminka]

Zaproponowałam Ci to jakoś 2 stronki temu, ale widocznie Ci uciekło Pogadaj ze swoim facetem, może sam wpadnie na pomysł aby mieć swój wkład w Wasze starania dotyczące zakończenia związku na odległość. Gdybyś sama była w stanie się utrzymać to spoko, ale z tego co zrozumiałam to raczej nie...Wydaje mi się, że to kwestia wspólnego wkładu w inwestycje na przyszłość jakim jest Wasz związek, to uczciwe.

[201803080934]

Napisane przez KarlaKarolajna

alma mater-Tak,tylko gdybyśmy mieszkali razem to płacilibyśmy taka samą"cenę"mieszkania razem.Ja miałabym tak się poświęcić,a on miałby mnie na miejscu bez ponoszenia kosztów.

tak, ciągnij tę linę, byle tylko było równiuteńko, żebyś przypadkiem nie musiała dać od siebie więcej

gdybyście mieszkali razem w swojej prywatności kawalerkowej, to byście płacili dwa razy tyle, co ty za jeden pokój, więc byłoby to dla twojego portfela tyle samo.

[201609102148]

Napisane przez KarlaKarolajna

Tylko w internecie zawsze dziewczyny są takie porządne,tracą dziewictwo po ślubie, lub po 5 latach związku.Oczywiście absolutnie nie nalegają na zamieszkanie razem z chłopakiem.I byłyby prze-szczęśliwe żyjąc kilka lat w tęsknocie na odległość.

Daruj sobie.
Ja tutaj widzę typowe rzucanie grochem o ścianę. My Ci naprawdę życzliwie radzimy na podstawie własnych doświadczeń, ale Ty i tak wiesz lepiej- stereotypy przecież nie mogą głosić nieprawdy, nie? Po co więc wątek w ogóle?
W dodatku takie żenujące podjazdy. Albo trzymasz poziom i na poziomie rozmawiamy, albo oszczędź nam i sobie tych złośliwości, bo żadna z nas nie znajduje przyjemności w czytaniu takich bezzasadnych docinek.

[Pestka88]

Z tym dokładaniem to delikatna kwestia. Wszystko zależy ile będziesz zarabiała, czy dasz się radę z tego utrzymać, ile zarabia Twój chłopak itd. Chyba wolałabym, jeśli już, żeby w takiej sytuacji chłopak płacił za antykoncepcję i wyjścia, skoro nie ponosi kosztów mieszkaniowych, ale jako by mi było głupio, gdyby się dokładał do czynszu. Ale to kwestia indywidualna, zapytaj faceta jak to widzi.