Chorobliwa zazdrość, pomocy!

[weronika1054]

Hej dziewczyny. Mam problem, jestem chorobliwie zazdrosna, jestem z TŻ prawie 3 lata, oboje mamy po 17 lat. Jak co dzień, wyszliśmy ze znajomymi, oczywiście byli tam też inni ludzie i dziewczyny, których nie znamy. Gdy widzę już inne dziewczyny, to momentalnie jestem zazdrosna... No i co za tym idzie, oczywiście w☠☠☠☠ie*** i złość. Sama nie wiem czemu tak się dzieje. Zła też byłam za to, że jakaś dziewczyna z nami wszystkimi się żegnała na buziaka, no i też dała go mojemu TŻ. Byłam na niego zła, mimo tego, że to nie on się z nią tak pożegnał, a ona z nim. On zawsze na buziaka tylko z tymi dziewczynami, które zna. Przesadzam, prawda? Powiedzcie, jak sobie z tym cholerstwem radzić?! Dziś mi nawet TŻ powiedział, że w końcu będzie koniec z nami, bo ma dość...

[qrado]

Jak już taka zazdrosna jesteś, to już bądź, ale nie musisz robić scen swojemu TŻ za każdym razem, skoro ma już dość

[weronika1054]

Ale czy da się z tego jakoś wyleczyć? Dodam, że miałam nieprzyjemności z innymi partnerami, którzy zostawiali mnie dla innych zawsze... I to dlatego teraz jestem aż tak zazdrosna. ;(

[gnishu]

Napisane przez weronika1054

Ale czy da się z tego jakoś wyleczyć? Dodam, że miałam nieprzyjemności z innymi partnerami, którzy zostawiali mnie dla innych zawsze... I to dlatego teraz jestem aż tak zazdrosna. ;(

Jesteś z chłopakiem 3 lata, czyli miałaś 14 lat, kiedy związek się rozpoczął. Naprawdę poprzednie relacje odbiły takie piętno na Twojej psychice?

[201604130936]

Napisane przez weronika1054

Ale czy da się z tego jakoś wyleczyć? Dodam, że miałam nieprzyjemności z innymi partnerami, którzy zostawiali mnie dla innych zawsze... I to dlatego teraz jestem aż tak zazdrosna. ;(

Kiedy ty miałaś tych innych partnerów?

[cava]

Napisane przez harleyka

Kiedy ty miałaś tych innych partnerów?

No właśnie

Dla mnie dziwne że 17to latka juz opędziła 3 lata stałego zwiazku. Bo nie wiem po co sobie dzieciństwo marnować na bycie od dziecka " kobietą w stałym związku" i nawet się samodzielnie zyć nie nauczyć.
A tu jeszcze jaciś poprzedni "partnerzy"? W liczbie mnogiej? Z przed 14tego roku zycia?
I jeszcze trauma na tym tle bo "zostawiali" dla innej

[PaulinciaKWC]

Napisane przez harleyka

Kiedy ty miałaś tych innych partnerów?

To samo pytanie chcialam zadac

[ALL for LOVE]

27 , rozumiem, ale 17?
Ale ten świat pędzi do przodu...

[Alina2121]

Weronika,
oczywiście że można sobie z tym radzić wystarczy tylko silna wola, determinacja i więcej zrozumienia. Jesteście młodzi, to jest najlepszy czas na zabawy/imprezy/spotkania towarzyskie w gronie znajomych. Nie możesz za każdym razem reagować w ten sposób bo Twój związek z pewnością wkrótce się zakończy. Naprawdę tego chcesz? Każdy związek musi byc oparty i budowany na zaufaniu. Skoro partner zapewnia Cię, że Cie kocha to nie możesz każda dziewczynę traktować jako potencjalną rywalkę. Skoro kocha Ciebie to z Tobą chce być, Ty jesteś dla niego najpiekniejsza i najlepsza!

Powodzenia zazdrośnico

[qrado]

Napisane przez cava

No właśnie

Dla mnie dziwne że 17to latka juz opędziła 3 lata stałego zwiazku. Bo nie wiem po co sobie dzieciństwo marnować na bycie od dziecka " kobietą w stałym związku" i nawet się samodzielnie zyć nie nauczyć.
A tu jeszcze jaciś poprzedni "partnerzy"? W liczbie mnogiej? Z przed 14tego roku zycia?
I jeszcze trauma na tym tle bo "zostawiali" dla innej

ja mam 18 i jestem z chłopakiem 2 lata i nie sądzę, żeby to było marnowanie sobie dzieciństwa...

[cava]

Napisane przez qrado

ja mam 18 i jestem z chłopakiem 2 lata i nie sądzę, żeby to było marnowanie sobie dzieciństwa...

A ona ma 17 , 3 lata w związku i... poprzednich partnerów.

[ALL for LOVE]

Ej, chyba, że autorka miała tych innych partnerów w czasie tego 3-letniego związku.

[cava]

Napisane przez ALL for LOVE

Ej, chyba, że autorka miała tych innych partnerów w czasie tego 3-letniego związku.

Na złodzieju czapka gore.

[weronika1054]

Dzięki wielkie Przynajmniej jedna osoba potrafiła wytłumaczyć jak sobie z tym radzić

---------- Dopisano o 09:15 ---------- Poprzedni post napisano o 09:13 ----------

Moim zdaniem też, jeżeli oboje z chłopakiem tak myślimy i się kochamy, to niby dlaczego mamy ze sobą nie być? Znam kilka par, które są od 14 roku życia razem, a teraz się zaręczają.

---------- Dopisano o 09:16 ---------- Poprzedni post napisano o 09:15 ----------

Chyba jednak się mylisz.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez weronika1054

Dzięki wielkie Przynajmniej jedna osoba potrafiła wytłumaczyć jak sobie z tym radzić

---------- Dopisano o 09:15 ---------- Poprzedni post napisano o 09:13 ----------

Moim zdaniem też, jeżeli oboje z chłopakiem tak myślimy i się kochamy, to niby dlaczego mamy ze sobą nie być? Znam kilka par, które są od 14 roku życia razem, a teraz się zaręczają.

---------- Dopisano o 09:16 ---------- Poprzedni post napisano o 09:15 ----------

Chyba jednak się mylisz.

Super, świetnie, tez bylam w takim związku. Tylko skąd te dramatyczne przezycia z innymi partnerami? w przedszkolu to bylo?

[weronika1054]

Może dlatego, że szybko wydoroślałam, a moje poprzednie "zwiazki" trwały 9 mies i 4 miesiace, więc gdy mnie zostawiali dla innych jednak to trochę przezywalam, mimo ze byla to klasa 1 i 2 gimnazjum... Potem jednak wyszlo tak, ze poznałam mojego obecnego chłopaka i jesteśmy prawie 3 lata. Dobrze nam razem, więc nie wiem czemu się dziwicie ze jestesmy tak dlugo ze sobą?? Skoro nam dobrze razem.

[kaja2301]

Napisane przez weronika1054

Może dlatego, że szybko wydoroślałam, a moje poprzednie "zwiazki" trwały 9 mies i 4 miesiace, więc gdy mnie zostawiali dla innych jednak to trochę przezywalam, mimo ze byla to klasa 1 i 2 gimnazjum... Potem jednak wyszlo tak, ze poznałam mojego obecnego chłopaka i jesteśmy prawie 3 lata. Dobrze nam razem, więc nie wiem czemu się dziwicie ze jestesmy tak dlugo ze sobą?? Skoro nam dobrze razem.

wlasnie widac jak wydoroslalas, ze szalejesz jak twoj chlopak przywita sie z inna.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez weronika1054

Może dlatego, że szybko wydoroślałam, a moje poprzednie "zwiazki" trwały 9 mies i 4 miesiace, więc gdy mnie zostawiali dla innych jednak to trochę przezywalam, mimo ze byla to klasa 1 i 2 gimnazjum... Potem jednak wyszlo tak, ze poznałam mojego obecnego chłopaka i jesteśmy prawie 3 lata. Dobrze nam razem, więc nie wiem czemu się dziwicie ze jestesmy tak dlugo ze sobą?? Skoro nam dobrze razem.

1. tak tak, bylas dojrzalsza niz twoi rówiesnicy
2. nie dziwię się, ale chyba nie do konca wam tak dobrze, bo gdyby tak bylo to ten wątek by nie powstał
3. czekaj, masz 17 lat, jestes od trzech lat z tym chlopakiem, więc zaczelas z nim byc w wieku 14 lat. Oprocz tego masz za sobą 2 związki o łącznej dlugosci ponad rok.


Wpadlas w wir bycia z kimś i tak ci zostało.

[weronika1054]

Z zazdrością jestem jednak "jestem do tyłu". Więc szukam rady, co zrobić aby ogarnąć się z tym...

[cava]

Napisane przez weronika1054

Z zazdrością jestem jednak "jestem do tyłu". Więc szukam rady, co zrobić aby ogarnąć się z tym...

Wiesz co, tak tu sobie trochę dowcipkujemy, bo niestety, nawet nad wiek dojrzałe dziecko, to nadal dziecko.
Nie obrażaj się.
Zaczęłaś swoje życie związkowe , bardzo wcześnie, i niestety Twój problem chyba jest tego konsekwencją.
Prezentujesz typowo "dziecinne" zachowania- ta zazdrość rozbuchana o byle rzecz, to zachowanie typowe dla bardzo młodych dziewczynek, jeszcze dzieci.

Wydaje mi się, ze po prostu zostałaś pozbawiona pewnego okresu życia, kiedy młody człoweik zbiera różnorakie doświadczenia, uczy sobie radzić z uczuciami i sytuacjami różnymi, dociera do niego ze nie jest złotą śrubką w pępku świata, uczy się jak to być odrębną jednostką, oraz jak szanować odrębność innych ludzi.
Oraz kluczowe- nabiera DYSTANSU . Do siebie, ludzi, świata, sytuacji które się zdarzają itp.

Tego chyba Ci brakuje. Zbyt wczesne wchodzenie na pewne etapy życia, wcale nie jest dobre i korzystne dla człowieka. Bo pozbawia go możliwości przeżycia danego etapu i związanej z tym nauki.

Nie wiem co z tym zrobić.
Chyba dużo myśleć nad sobą, pracować nad poczuciem swej odrębności oraz szacunkiem dla odrębności partnera. Dystansować się od zbędnych uczuć, nie dzielić włosa na czworo, nie zwracać uwagi na pierdoły.
Bo nawet para, to 2 odrębne osoby a nie jedność.

[weronika1054]

To, że nie radzę sobie z zazdrością nie oznacza, że nam się całkowicie nie układa...

---------- Dopisano o 13:15 ---------- Poprzedni post napisano o 13:12 ----------

I w żaden wir bycia w związku nie wpadłam... Sama nie sądziłam, że będę z nim tak długo. Ale jednak bardzo dobrze się dogadujemy i te 3 laya zleciały jak nie wiem, to, że mieliśmy po 14 lat jal zaczęliśmy ze sobą być, nie oznacza, że zabraliśmy sobie dzieciństwo...

[madana]

Napisane przez cava

Wiesz co, tak tu sobie trochę dowcipkujemy, bo niestety, nawet nad wiek dojrzałe dziecko, to nadal dziecko.
Nie obrażaj się.
Zaczęłaś swoje życie związkowe , bardzo wcześnie, i niestety Twój problem chyba jest tego konsekwencją.
Prezentujesz typowo "dziecinne" zachowania- ta zazdrość rozbuchana o byle rzecz, to zachowanie typowe dla bardzo młodych dziewczynek, jeszcze dzieci.

Wydaje mi się, ze po prostu zostałaś pozbawiona pewnego okresu życia, kiedy młody człoweik zbiera różnorakie doświadczenia, uczy sobie radzić z uczuciami i sytuacjami różnymi, dociera do niego ze nie jest złotą śrubką w pępku świata, uczy się jak to być odrębną jednostką, oraz jak szanować odrębność innych ludzi.
Oraz kluczowe- nabiera DYSTANSU . Do siebie, ludzi, świata, sytuacji które się zdarzają itp.

Tego chyba Ci brakuje. Zbyt wczesne wchodzenie na pewne etapy życia, wcale nie jest dobre i korzystne dla człowieka. Bo pozbawia go możliwości przeżycia danego etapu i związanej z tym nauki.

Nie wiem co z tym zrobić.
Chyba dużo myśleć nad sobą, pracować nad poczuciem swej odrębności oraz szacunkiem dla odrębności partnera. Dystansować się od zbędnych uczuć, nie dzielić włosa na czworo, nie zwracać uwagi na pierdoły.
Bo nawet para, to 2 odrębne osoby a nie jedność.

Cavo tylko się podpiszę, bo uważam identycznie i wiedziałam już zbyt dużo niefajnych ciągów dalszych, gdy ktoś tego etapu się pozbawiał.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez weronika1054

To, że nie radzę sobie z zazdrością nie oznacza, że nam się całkowicie nie układa...

---------- Dopisano o 13:15 ---------- Poprzedni post napisano o 13:12 ----------

I w żaden wir bycia w związku nie wpadłam... Sama nie sądziłam, że będę z nim tak długo. Ale jednak bardzo dobrze się dogadujemy i te 3 laya zleciały jak nie wiem, to, że mieliśmy po 14 lat jal zaczęliśmy ze sobą być, nie oznacza, że zabraliśmy sobie dzieciństwo...

On zaczyna przebąkiwac o rozstaniu, chyba zapomniałaś.

[weronika1054]

Nie zapomniałam, chyba dlatego zalożyłam ten wątek. Oj uwierz mi, że bardzo dobrze nam się układa, prócz tego, że mam problem z zazdrością, tak to bardzo dobrze się dogadujemy.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez weronika1054

Nie zapomniałam, chyba dlatego zalożyłam ten wątek. Oj uwierz mi, że bardzo dobrze nam się układa, prócz tego, że mam problem z zazdrością, tak to bardzo dobrze się dogadujemy.

Chyba do ciebie nie dociera, że twój chłopak ma już naprawdę dość twoich histerii.

[madana]

Napisane przez weronika1054

Nie zapomniałam, chyba dlatego zalożyłam ten wątek. Oj uwierz mi, że bardzo dobrze nam się układa, prócz tego, że mam problem z zazdrością, tak to bardzo dobrze się dogadujemy.

Jak się"bardzo dobrze układa"- to nie ma się nawet przebłysku, aby się rozstać. A prawda jest taka: 90% ludzi (na szczęście!!!) "wyrasta" z nastolatkowych związków.
Jakoś nie wierzę w ciągi dalsze (sensowne, a nie trwanie "bo to tyyyyle lat już razem") , które zaczynają się w wieku 14/15 czy 16 lat.

[Elfir]

Napisane przez weronika1054

Znam kilka par, które są od 14 roku życia razem, a teraz się zaręczają. [COLOR="Silver"]

A ile znasz, które rozwodzą się w następne 3 lata?

Statystyki rozwodów są jasne:
Średnio rozwodzi się co trzecie małżeństwo.
Wśród rozwodników 75% to kobiety, które zawarły ślub przed 24 rokiem życia i 50 % młodych mężczyzn.

Dlatego jestem sceptyczna wobec trwałości waszej "tru loff".

Nie oznacza to, że źle ci życzę - bo miłość potrafi być piękna. Ale miłość nie może być egoistyczna. Ty chcesz mieć partnera na własność. Stąd ta zazdrość. Musisz sobie uświadomić, że człowiek WYBIERA partnera. On wybrał ciebie, a nie te koleżanki. Co nie znaczy, ze ma odstawiać chama w towarzystwie, bo koleżanka to normalny człowiek i można z nim rozmawiać normalnie, bez żadnych erotycznych podtekstów.
Ty się panicznie boisz bycia samą. Całe nastolatkowe życie masz przy sobie faceta. Nie potrafisz żyć sama. O tym pisała cava.
Stąd zazdrość - bo jak stracisz chłopaka, staniesz oko w oko z sytuacją, w której jeszcze nie byłaś. Nie przepracowałaś jej emocjonalnie. Więc nie umiesz sobie z nią poradzić. Dlatego pojawia się zazdrość. Trzymasz kurczowo się faceta i odganiasz wyimaginowaną konkurencję. Musisz zrozumieć, że popycha cię do tego egoizm. Bo nie chodzi ci o szczęście partnera, tylko twoje własne.
Miłość oznacza dawać, a nie brać.

[weronika1054]

Chyba logiczne, skoro już nie wytrzymuje tego, to tak musiał powiedzieć i wcale mu się nie dziwię. Dlatego chcę to zmienić, bo jego nie chcę stracić... Tak to wszystko dobrze nam się układa i nie chcę się z nim rozstawać, a jak będzie w przyszłosci, tego nikt nie wie.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Elfir

A ile znasz, które rozwodzą się w następne 3 lata?

Statystyki rozwodów są jasne:
Średnio rozwodzi się co trzecie małżeństwo.
Wśród rozwodników 75% to kobiety, które zawarły ślub przed 24 rokiem życia i 50 % młodych mężczyzn.

Dlatego jestem sceptyczna wobec trwałości waszej "tru loff".

+kwestia wieku tych ludzi. Jesli wciąż mają po około 18 lat i juz sie zaręczają to moim zdaniem jest to dowod tylko i wyłącznie dziecinności

[madana]

Napisane przez weronika1054

Chyba logiczne, skoro już nie wytrzymuje tego, to tak musiał powiedzieć i wcale mu się nie dziwię. Dlatego chcę to zmienić, bo jego nie chcę stracić... Tak to wszystko dobrze nam się układa i nie chcę się z nim rozstawać, a jak będzie w przyszłosci, tego nikt nie wie.

I tu się mylisz, są rzeczy, które można i ułożyć, i przewidzieć, nie da się wszystkiego sprowadzić na "no los tak chciał, aby...".
Zdarzają się wypadki, zdarzy się niespodziewana choroba, można stracić pracę, ALE patrzy się jednak, Z KIM w związek na serio się wchodzi i nie zwala potem na "no przyszłość, tego nikt nie wie, los tak chciał".