Lenistwo dziecka- czyja wina?

[201701191353]

Zainspirowana pewnym wątkiem przychodzę do was z pytaniem.
Lenistwo dziecka-czyja to wina?
Czy jeśli to jest wina dziecka, że jest leniwe, to dlaczego tak jest? (urodziło się leniwe?inne przyczyny?)
Czy jeśli to jest wina matki/ojca/rodziców, to dlaczego? (złe wychowanie? inne przyczyny?)
Proszę o dyskusję większą ilość osób

EDIT. Jako, że jedna z użytkowniczek zadała mi pytania, dodam do tego postu następujące zdarzenia:
1. Dziecko jest w wieku powiedzmy 14-20 l.
2. Lenistwo jako brak chęci pomagania w domu, sprzątania, mycia etc.

[***luna]

Napisane przez fdhgfhjhkghgfdh

Zainspirowana pewnym wątkiem przychodzę do was z pytaniem.
Lenistwo dziecka-czyja to wina?
Czy jeśli to jest wina dziecka, że jest leniwe, to dlaczego tak jest? (urodziło się leniwe?inne przyczyny?)
Czy jeśli to jest wina matki/ojca/rodziców, to dlaczego? (złe wychowanie? inne przyczyny?)
Proszę o dyskusję większą ilość osób

Po pierwsze pisząc lenistwo co masz dokładniej na myśli?
Mówiąc o dziecku o jakim wieku mówimy?

[iizabelaa]

Też w tym wieku nie miałam chęci pomagać w domu,
zostało mi to do teraz

Nie uważam się za leniwą osobę.

[hecate]

14-20 lat? mysle, ze to bedzie kwestia wychowania. Umowmy sie, ze przecietny nastolatek nie bedzie palil sie z wlasnej woli do sprzatania mieszkania, mycia garow. Takie rzeczy niestety trzeba uczyc - nie mowie by do garow zaganiac 4 latka, ale jakos pokazywac, chocby w formie zabawy, ze samo sie nie zrobi.

Im dziecko starsze tym wiecej wlaczac do obowiazkow - skoro mama i tata maja obowiazki, to dziecko rece nie odpadna jak np odkurzy mieszkanie.

No i konsekwencja mysle.

[Ray]

Zgadzam się że pewne nawyki trzeba wprowadzać wcześnie na miarę możliwości...

Ale też wsiąść pod uwagę że chyba żaden nastolatek do prac domowych się nie
Garnie, sama jak bym miała wybór też bym tego nie robiła gdyby ktoś za mnie to robił...ale że muszę to wyboru nie mam...


Więc co się dziwić.... Jak pomyśle ile potem w domu ma roboty taka nastolatka, która jeszcze nie wie co ja czeka to przymknela bym oko czasem...

Potem do końca życia te pranie, gary etc

[gosik79]

Odpowiem na przykładzie moim i mojego faceta. Za niego wszystko robiła niepracująca mama i o ile w kwestiach zarządzania finansami jest absolutnym mistrzem (gdyby na mnie to padło, odcięliby nam prąd po miesiącu bo zapomniałabym o rachunkach) to do sprzątania się niespecjalnie garnie. Nie mogę powiedzieć, że nic nie robi bo to nieprawda ale leń z niego, trzeba go po prostu pogonić.

Ja musiałam sama gotować i sprzątać bo moi rodzice tyle pracowali (mama poszła do roboty jak miałam 7 lat), że nie miałam wyjścia. Poza tym byłoby mi głupio, że w domu siedzi 16 letnia dziewczyna a tu syf i brak obiadu. Po szkole gotowałam dla mamy i taty, ogarniałam chałupę, wychodziłam z psem i tyle. Weszło mi to w krew, tak samo robiłam na studiach, pomimo tego, że sama zaczęłam pracować na cały etat na pierwszym roku, to samo robię w swoim domu. Wprawdzie czasem mam zwisy bo mam już wszystkiego dość, małża przez pół roku nie ma w domu ale generalnie to ja ogarniam domowe sprawy.

[kropka75]

To się chyba nie da w dwóch słowach określić.

Rodzimy się z jakimś tam kodem, ale wszystko się da zmodyfikować w pewnym stopniu, głównie przez to w jakim środowisku żyjemy.

Ja już nie mieszkam z mężem i chwała Bogu, bo gdyby mój syn uczył się od taty, miałabym w domu dwa leniwe smrody przyrastające do komputerów. Zakładam, że ojciec byłby tu jakimś wzorcem...

W tej chwili mój syn ma dwa lata i we wszystkim mi pomaga. Chce włączać pralkę, sypać proszek, nastawiać piekarnik... Niektóre z tych rzeczy są mało potrzebne, robią mi tylko miszmasz i przeszkadzają, albo dodają roboty... ale pozwalam na większość, bo tak się rodzi pewien schemat.

Jeśli taki 14tolatek leży przed tv albo przed kompem i łaskawie podnosi nogi, gdy matka jedzie na szmacie, to współczuję i sądzę, że to jednak kwestia wychowania i wzorców z domu. Nie wierzę, że można po prostu urodzić leniwe dziecko, które w niczym nie pomoże, gdy się rodzic zarabia na śmierć...

[***luna]

Stwierdzenie, że ktoś jest leniwy, bo nie chce mu się naczyń myć- uważam trochę na wyrost (jeśli jakieś inne dane nie są wzięte pod uwagę).
Sprzątanie to głównie nawyki wpajane wdomu, kwestia wychowania.

[żurawinka]

kropka75 sama bym tego lepiej nie ujęła.
Podejrzewam że trzeba rozróżnić też płeć, dziewczynę częściej się zagania do pomocy domowej, chłopcom "daruje się". Jeśli chodzi o chłopca to dobrą szkołą przeciwko leniowi w tyłku a takze przy okazji innym głupotom w głowie jest np. sport. Na przykładzie syna kolezanki widzę że chociaż czasem mu się nie chce to dzięki temu że ma zinteresowania sportowe - piłka nożna, siatkówka, pływanie - podchodzi do tego zadaniowo. Plus potrafi się zająć młodszym bratem. Chłopiec nie ma jeszcze nawet tych 14 lat.

O chłopcach wspomniałam bo łatwiej sobie wyobrazić chłopaka który zaprasza kolegę do niesprzątniętego pokoju niż dziewczynę zapraszającą koleżanki do syfu.