23 lata, zupełnie nowe studia - za późno? (filologia, praca w szkole jezykowej...)

paula796132 · 2017-07-12, 08:11

Cześć dziewczyny

Potrzebuję kubła zimnej wody, bo jestem na siebie już wściekła, że tak się miotam ze studiami i z tym, co chcę kiedyś robić.

W skrócie: po maturze poszłam na filologię (rosyjski+ukraiński); po semestrze rzuciłam to z wielu powodów, po prostu czułam, że chcę się zajmować czymś innym. Poszłam do pracy, przemyślałam, przestałam słuchać innych, poszłam za intuicją...

No i jestem po trzech latach historii sztuki. Możecie bić

Dodam, że całe studia udzielałam się (i dalej to robię) w różnego rodzaju instytucjach kulturalnych jako wolontariuszka, chodzę na różnego rodzaju szkolenia, a także pracuję w muzeum. Wiem, co chciałabym kiedyś robić, jeśli miałabym zostać w tej branży, ale powiem wam szczerze, że...

całe życie ciągnęło mnie do angielskiego. Na drugim roku nawet próbowałam studiować anglistykę jako 2 kierunek, ale plany zajęć totalnie ze sobą nie współpracowały i po 2 miesiącach musiałam z ogromnym żalem zrezygnować.

Jednak angielski znam bardzo dobrze (mam certyfikat, używam go w pracy, znam go tak na C1) i zastanawiam się nad inną filologią: germańską lub niderlandzką.

Zawsze chciałam być nauczycielką (np. w szkole językowej właśnie), ale każdy dookoła gadał jakie to bez sensu, niewdzięczne, trudne i tak dalej. Załuję, że byłam wtedy taka głupia, ale czasu nie cofnę

Z tej filologii chciałabym zrobić tylko licencjat, magistra może kiedyś, bo kurde - ile można studiować

Sytuację komplikuje fakt, że przecież musiałabym to połączyć ze studiami magisterskimi (związanymi ze sztuką lub historią; jednak przyznaję szczerze, że wybiorę mało wymagające studia tym razem, bo po prostu nie warto...) i pracą na pół etatu, bo 1) doświadczenie 2) od października nie będę mieszkała już w domu rodzinnym.

Jednak patrząc na to z boku... widzę jaka byłam głupia, mam tego świadomość i czuję się totalnie beznadziejnie... że już dla mnie jest za późno żeby zmienić swoją ścieżkę o 180 stopni.

Co radzicie? Walczyć? Odpuścić?

Musiałam się wygadać, czuję strach, kiedy myślę o październiku.

**megamag** · 2017-07-12, 11:56

Nie, 23 lata to nie jest dużo, nikogo to nie dziwi ani nawet nie obchodzi. Jakbyś miała 80 lat, to może zrobiłabyś jakąś furorę.

Ale ja tu widzę inny problem. Którego języka mianowicie chciałabyś uczyć? Bo widzę, że kilku się uczyłaś. Ale z jakim skutkiem? Bo C1 to wcale nie jest jakaś zachwycający poziom języka. Więc może doucz się tego angielskiego zamiast zaczynać czwarty język z kolei, co? Na kurs C1 to ja chodziłam, zanim w ogóle poszłam na filologię.

A poza tym język to jedno, ale czy ty potrafisz uczyć? Poprowadzić ciekawie zajęcia? Próbowałaś chociaż dawać korki? Pomijam już fakt, że żeby uczyć w szkołach publicznych (i części prywatnych) trzeba mieć uprawnienia pedagogiczne, a licencjat daje uprawnienia zdaje się do uczenia tylko w podstawówce. Niektóre szkoły prywatne przyjmują lektorów bez uprawnień, ale w szkołach prywatnych z kolei trzeba się wykazać, zainteresować uczniów. Jak będziesz przynudzać, grupa poprosi o zmianę lektora i tyle zwojujesz.

Także tego... zamiast robić 50 rzeczy naraz, może ogarnij jedną, ale porządnie, a dopiero potem weź się za coś nowego.

2017-07-12, 08:11	#1
paula796132 Raczkowanie Zarejestrowany: 2013-12 Lokalizacja: Polska Be Wiadomości: 214	23 lata, zupełnie nowe studia - za późno? (filologia, praca w szkole jezykowej...) Cześć dziewczyny Potrzebuję kubła zimnej wody, bo jestem na siebie już wściekła, że tak się miotam ze studiami i z tym, co chcę kiedyś robić. W skrócie: po maturze poszłam na filologię (rosyjski+ukraiński); po semestrze rzuciłam to z wielu powodów, po prostu czułam, że chcę się zajmować czymś innym. Poszłam do pracy, przemyślałam, przestałam słuchać innych, poszłam za intuicją... No i jestem po trzech latach historii sztuki. Możecie bić Dodam, że całe studia udzielałam się (i dalej to robię) w różnego rodzaju instytucjach kulturalnych jako wolontariuszka, chodzę na różnego rodzaju szkolenia, a także pracuję w muzeum. Wiem, co chciałabym kiedyś robić, jeśli miałabym zostać w tej branży, ale powiem wam szczerze, że... całe życie ciągnęło mnie do angielskiego. Na drugim roku nawet próbowałam studiować anglistykę jako 2 kierunek, ale plany zajęć totalnie ze sobą nie współpracowały i po 2 miesiącach musiałam z ogromnym żalem zrezygnować. Jednak angielski znam bardzo dobrze (mam certyfikat, używam go w pracy, znam go tak na C1) i zastanawiam się nad inną filologią: germańską lub niderlandzką. Zawsze chciałam być nauczycielką (np. w szkole językowej właśnie), ale każdy dookoła gadał jakie to bez sensu, niewdzięczne, trudne i tak dalej. Załuję, że byłam wtedy taka głupia, ale czasu nie cofnę Z tej filologii chciałabym zrobić tylko licencjat, magistra może kiedyś, bo kurde - ile można studiować Sytuację komplikuje fakt, że przecież musiałabym to połączyć ze studiami magisterskimi (związanymi ze sztuką lub historią; jednak przyznaję szczerze, że wybiorę mało wymagające studia tym razem, bo po prostu nie warto...) i pracą na pół etatu, bo 1) doświadczenie 2) od października nie będę mieszkała już w domu rodzinnym. Jednak patrząc na to z boku... widzę jaka byłam głupia, mam tego świadomość i czuję się totalnie beznadziejnie... że już dla mnie jest za późno żeby zmienić swoją ścieżkę o 180 stopni. Co radzicie? Walczyć? Odpuścić? Musiałam się wygadać, czuję strach, kiedy myślę o październiku. __________________ Zapisz

2017-07-12, 11:56	#2
megamag BAN stały Zarejestrowany: 2011-09 Lokalizacja: Warszawa Wiadomości: 7 488	Dot.: 23 lata, zupełnie nowe studia - za późno? (filologia, praca w szkole jezykowej. Nie, 23 lata to nie jest dużo, nikogo to nie dziwi ani nawet nie obchodzi. Jakbyś miała 80 lat, to może zrobiłabyś jakąś furorę. Ale ja tu widzę inny problem. Którego języka mianowicie chciałabyś uczyć? Bo widzę, że kilku się uczyłaś. Ale z jakim skutkiem? Bo C1 to wcale nie jest jakaś zachwycający poziom języka. Więc może doucz się tego angielskiego zamiast zaczynać czwarty język z kolei, co? Na kurs C1 to ja chodziłam, zanim w ogóle poszłam na filologię. A poza tym język to jedno, ale czy ty potrafisz uczyć? Poprowadzić ciekawie zajęcia? Próbowałaś chociaż dawać korki? Pomijam już fakt, że żeby uczyć w szkołach publicznych (i części prywatnych) trzeba mieć uprawnienia pedagogiczne, a licencjat daje uprawnienia zdaje się do uczenia tylko w podstawówce. Niektóre szkoły prywatne przyjmują lektorów bez uprawnień, ale w szkołach prywatnych z kolei trzeba się wykazać, zainteresować uczniów. Jak będziesz przynudzać, grupa poprosi o zmianę lektora i tyle zwojujesz. Także tego... zamiast robić 50 rzeczy naraz, może ogarnij jedną, ale porządnie, a dopiero potem weź się za coś nowego.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)