25 lat... Nowe studia?

[Tropix]

Witam wszystkich...

od prawie pół roku biję się z myślami... potrzebuję opinii z zewnątrz...

W chwili obecnej mam prawie 24 lata i kończę 3 rok zaocznego prawa... kiedyś był to mój wymarzony kierunek, a teraz? Nie znoszę tych studiów... męczę się... źle się czuję na uczelni... potrafię siedzieć dwie godziny nad książką z prawa i dalej nic nie umiem... sesję ledwo zdaję...

Nie wiążę swojej przyszłości z prawem... nie chcę pracować w tej branży... chce wyjechać z Polski za granicę, na stałe. Prawo polskie nie wydaje mi się przydatnym kierunkiem pod tym względem.

Od pół roku biję się z myślami - napisać w 2015 roku ponownie maturę tym razem z biologią, chemią i fizyką i zdawać na kierunek związany ze zdrowiem... medyczny, stomatologię lub farmację.
Dodatkowo chciałabym po 3 roku przenieść się na zagraniczną uczelnię (konkretnie do Włoch, gdzie mieszka mój chłopak).


Ale pytanie czy warto? Jak skończę drugie studia będę w okolicach 30... czy nie będę za stara?

Proszę o pomoc...



PS. odnośnie pieniędzy - takim a nie innym zrządzeniem losu będę w stanie się utrzymać na dziennych przez kilka lat...

[201605300922]

Napisane przez Tropix

Witam wszystkich...

od prawie pół roku biję się z myślami... potrzebuję opinii z zewnątrz...

W chwili obecnej mam prawie 24 lata i kończę 3 rok zaocznego prawa... kiedyś był to mój wymarzony kierunek, a teraz? Nie znoszę tych studiów... męczę się... źle się czuję na uczelni... potrafię siedzieć dwie godziny nad książką z prawa i dalej nic nie umiem... sesję ledwo zdaję...

Nie wiążę swojej przyszłości z prawem... nie chcę pracować w tej branży... chce wyjechać z Polski za granicę, na stałe. Prawo polskie nie wydaje mi się przydatnym kierunkiem pod tym względem.

Od pół roku biję się z myślami - napisać w 2015 roku ponownie maturę tym razem z biologią, chemią i fizyką i zdawać na kierunek związany ze zdrowiem... medyczny, stomatologię lub farmację.
Dodatkowo chciałabym po 3 roku przenieść się na zagraniczną uczelnię (konkretnie do Włoch, gdzie mieszka mój chłopak).


Ale pytanie czy warto? Jak skończę drugie studia będę w okolicach 30... czy nie będę za stara?

Proszę o pomoc...



PS. odnośnie pieniędzy - takim a nie innym zrządzeniem losu będę w stanie się utrzymać na dziennych przez kilka lat...

Mam koleżankę w grupie, która była w identycznej sytuacji jak Ty, ten sam kierunek, ten sam kierunek docelowy i wiek. I dała radę. Może być problem z przeniesieniem się na zagraniczną uczelnię, bo programy studiów w różnych krajach różnią się od siebie (ot, taki przykład, u nas kliniki zaczynają się na III roku, w Niemczech od I roku mają zajęcia w szpitalu).

[Lizzie0]

Oj tam za stara... Studia można robić w każdym wieku (no wiadomo, jak się osiągnie odpowiedni do tego wiek). Ale fakt z przenosinami na zagraniczną może być trochę problem. A może byś zaczeła już nowe studia za granicą?


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[ama]

Siostro!!!! Jestem w takiej samej sytuacji. III rok prawa (tylko, ze ja dzienne na uw) i marzenie o medycynie od dobrych kilku lat. Jestem tylko rok starsza od ciebie (mam 25 lat) i jedne studia za sobą (psychologię).
Moim zdaniem warto. Czego by nie mowić, to medycyna dalej jest pewna dziedziną. Jak nie tutaj to gdzieś indziej na swiecie. Problemem jest tylko to, czy dasz radę przejść przez 6 lat kucia. Nie wiem jak ty, ale ja od lat bez przerwy siedzę w książkach. Studiowałam na studiach miedzywydzialowych, wcześniej byłam w tzw. Elitarnym lo i od lat nic innego nie robię tylko kuje. To męczy i ja czasem mam chwile zwątpienia, czy dam jeszcze radę. Ale jeśli masz sile i determinację to moim zdaniem warto startować na medycyne.

I ja bym na twoim miejscu wybrała tylko dwie matury. Na niektórych uczelniach, np. W Białymstoku wystarczy biologia i chemia/ fizyka. Skoro masz rok to lepiej skupić sie na dwoch, a nie trzech przedmiotach.

Acha, na zachodzie wiele ludzi rozpoczyna studia, także medyczne, w 25, a nawet 30 lat. I nikogo to nie dziwi. Tylko u nas jest jakaś durna maniera zeby w 19 lat podejmować tak trudne decyzje. Szczegolnie, ze medycyna to nie polonistyka i wybór tego zawodu powinien być świadoma decyzja dojrzałej osoby. Poszukaj sobie w necie for "non-traditional" med students. Jest ich sporo i ludzie tam opisują swoje historie, jak np. Po doktoracie z chemii idą na medycyne. Bardzo budujące sa te komentarze tam.

---------- Dopisano o 20:12 ---------- Poprzedni post napisano o 20:08 ----------

Napisane przez Nadis

Mam koleżankę w grupie, która była w identycznej sytuacji jak Ty, ten sam kierunek, ten sam kierunek docelowy i wiek. I dała radę. Może być problem z przeniesieniem się na zagraniczną uczelnię, bo programy studiów w różnych krajach różnią się od siebie (ot, taki przykład, u nas kliniki zaczynają się na III roku, w Niemczech od I roku mają zajęcia w szpitalu).

Nadis, a czy ta koleżanka nie żałowała nigdy swojej decyzji? Jest zadowolona z wyboru? Jak sobie radziła? Przeciętnie, czy lepiej/ gorzej niż reszta grupy?

[benzokaina]

Za stara? na pewno nie - warto teraz zacząć coś nowego niż potem do końca życia robić coś czego się nie lubi...

[haru_haru]

Jako była studentka wydziału prawa - kończ licencjat (bo szkoda tylu lat nauki mimo wszystko) i zmień studia jak najszybciej!
Ja na szczęście już po pierwszym roku licencjatu się zorientowałam, że to nie to - i tak jak piszesz autorko- polskie prawo jest mało przydatne, a prawników nie brakuje więc wcale o pracę nie jest tak łatwo, ba, zarobki nie są wcale wysokie.
Na początku miałam nastawienie ''Oj tam, prawoznawstwo, cywilne, karne...jakoś to będzie!'' ale zdałam sobie sprawę, że większość tych przedmiotów nie jest praktyczna, to sama teoria, bardzo rzadko są analizowane nowe przepisy, nie ma w ogóle zajęć praktycznych...
Jeśli chcesz studiować medycynę lub kierunek pokrewny- śmiało! 25 lat to jeszcze nie koniec świata, na swoich obecnych studiach mam osoby w wieku 40+ i dają radę .
Poza tym medycyna to przyszłościowy kierunek, dostaniesz pracę wszędzie , nie tylko w Polsce (jak w przypadku polskich studentów prawa - im pozostaje tylko szukanie pracy w kraju, bo niestety nawet na najlepszych uniwersytetach prawo międzynarodowe to jedynie muśnięcie tego zagadnienia...) .
Rozwijaj się, bo mimo, że wiele osób nadal uważa prawo za prestiżowy kierunek to powoli staje się on bardziej przereklamowany, niż przydatny.

[ama]

Napisane przez haru_haru

Jako była studentka wydziału prawa - kończ licencjat (bo szkoda tylu lat nauki mimo wszystko) i zmień studia jak najszybciej!
Ja na szczęście już po pierwszym roku licencjatu się zorientowałam, że to nie to - i tak jak piszesz autorko- polskie prawo jest mało przydatne, a prawników nie brakuje więc wcale o pracę nie jest tak łatwo, ba, zarobki nie są wcale wysokie.
Na początku miałam nastawienie ''Oj tam, prawoznawstwo, cywilne, karne...jakoś to będzie!'' ale zdałam sobie sprawę, że większość tych przedmiotów nie jest praktyczna, to sama teoria, bardzo rzadko są analizowane nowe przepisy, nie ma w ogóle zajęć praktycznych...
Jeśli chcesz studiować medycynę lub kierunek pokrewny- śmiało! 25 lat to jeszcze nie koniec świata, na swoich obecnych studiach mam osoby w wieku 40+ i dają radę .
Poza tym medycyna to przyszłościowy kierunek, dostaniesz pracę wszędzie , nie tylko w Polsce (jak w przypadku polskich studentów prawa - im pozostaje tylko szukanie pracy w kraju, bo niestety nawet na najlepszych uniwersytetach prawo międzynarodowe to jedynie muśnięcie tego zagadnienia...) .
Rozwijaj się, bo mimo, że wiele osób nadal uważa prawo za prestiżowy kierunek to powoli staje się on bardziej przereklamowany, niż przydatny.

Przecież prawo to studia jednolite 5-letnie. Na żadnym uniwersytecie w Polsce nie ma licencjatu z prawa. Chyba tylko na jakiś prywatnych szkołach, a i tak nie jestem pewna.

[Miss L]

Ja nie widze problemu, jesli tylko chcesz to zrobic i czujesz to, noo to nie ma nad czym sie zastanawiac.