Kiedy dziecko

[Tawyjatkowaja12]

Hej, mam 20 lat, od 3 lat jestem w związku z 14 lat starszym facetem. Mieszkamy razem rok. Bardzo się kochamy. On przebąkuje coś o dziecku i ewidentnie widzę ze by chciał, ale boi się świadomie zrobić coś w tym kierunku i liczy na takie „nieszczęśliwe” zrządzenie losu. Ja tez mam ten instynkt macierzyński, wyobrażam sobie dziecko w naszym domu, nieraz słyszymy ze tylko brzdąca brakuje u nas, chciałabym owocu naszej miłości. Ale ja mam dopiero 20 lat, zapisałam się na studia, może powinnam coś jeszcze przeżyć. On za to mówi mi, ze jemu czas ucieka. Jest między nami spora różnica i nie wiem czyja racja jest tu ważniejsza- czy lepiej żeby poczekać do końca moich studiów, ale on wtedy będzie mieć 40 lat i nie chcielibyśmy by nasze 10 letnie dziecko miało 50letniego tatę... Czy lepiej już teraz i ryzykować ze okaże się ze jestem za młoda... co sądzicie, warto czekać i odkładać plany na później? On ma dobra prace i jest ustatkowany finansowo.

[lalauurka]

A chcesz skończyć studia? Niestety to jest trudna decyzja ale może poczekaj chociaż rok.
Zobacz czy studia ci się będą podobac itd. Może się okaże że nie chcesz ich konstynuować i pragniesz dziecka a może odkryjesz swoją pasje. Nie musi to byc przeciez 10 lat czekania

[patusiaa23]

A jaki problem zaczekać 5 lat? Facet będzie miał wtedy 39, nie 139 to raz, dwa, ty już będziesz przynajmniej po studiach licencjackich...

Nie chcielibyście by 10 latek miał 50 letniego tatę. No to lipnie wybrałaś ojca dziecka, bo to się tak nie da. Nawet jak teraz zajdziesz w ciążę to 10 latek będzie miał 45 letniego tatę. No kosmiczna różnica

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Tawyjatkowaja12

Hej, mam 20 lat, od 3 lat jestem w związku z 14 lat starszym facetem. Mieszkamy razem rok. Bardzo się kochamy. On przebąkuje coś o dziecku i ewidentnie widzę ze by chciał, ale boi się świadomie zrobić coś w tym kierunku i liczy na takie „nieszczęśliwe” zrządzenie losu. Ja tez mam ten instynkt macierzyński, wyobrażam sobie dziecko w naszym domu, nieraz słyszymy ze tylko brzdąca brakuje u nas, chciałabym owocu naszej miłości. Ale ja mam dopiero 20 lat, zapisałam się na studia, może powinnam coś jeszcze przeżyć. On za to mówi mi, ze jemu czas ucieka. Jest między nami spora różnica i nie wiem czyja racja jest tu ważniejsza- czy lepiej żeby poczekać do końca moich studiów, ale on wtedy będzie mieć 40 lat i nie chcielibyśmy by nasze 10 letnie dziecko miało 50letniego tatę... Czy lepiej już teraz i ryzykować ze okaże się ze jestem za młoda... co sądzicie, warto czekać i odkładać plany na później? On ma dobra prace i jest ustatkowany finansowo.

zadbaj o swoją przyszłość zawodową. różnie może być - możecie się rozstać albo on może umrzeć niespodziewanie, a ty zostaniesz z ręką w nocniku.

[AuroraCoriolis]

Wszystko w zyciu ma wady i zalety.

Moim zdaniem w studiach dziecko nie przeszkadza, jesli facet bedzie mogl was utrzymywac to w zasadzie jest bardzo spoko pomysl, bo w wielu pracach pojscie na macierzynski czesto jest koncem kariery w danej firmie a do tego , o ile nie idziesz na kierunek typu medycyna to wszyscy ktorych znam mieli sporo wiecej czasu na studiach niz jak zaczeli pracowac, co znaczy,ze spedzisz wiecej czasu z dzieckiem a to fajna sprawa.
Tylko ,ze bedziesz zalezna od faceta i pytanie jak to wygladac bedzie w waszym wydaniu-czy ona ma kasa i mozliwosci ,zeby was utrzymac i czy nie bedzie Ci za to jakis wyrzutow sumienia robic.

Natomiast jestes bardzo mlodziutka, dopiero na poczatku doroslosci i za 5-10 lat zmieni sie Twoje postrzeganie zycia i Ty -pytanie czy nie zakochasz sie w kims innym, bo wejsc w zwiazek w wieku 17 lat to dosc wczesnie, i pewnie teraz ciezko Ci w to uwierzyc ale za 10 lat mozesz chciec w zyciu czegos zupelnie innego- chociaz z drugiej strony to ryzyko jest zawsze

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

W życiu nie zdecydowałabym się na dziecko tak wcześnie. Przez najbliższe minimum 15 lat będziesz mniej lub bardziej obciążona rodzicielstwem. Wszelki rozwój osobisty jest możliwy, ale znacznie utrudniony. Jaki studiujesz kierunek? Czy twój partner będzie potrafił podzielić się z tobą obowiązkami tak żebyś mogła przygotowywać się w spokoju do sesji albo podjąć praktyki zawodowe? Już nie mówiąc o tym, że w niektórych branżach warto na takie praktyki wyjechać na chociaż miesiąc za granicę. Skończ licencjat. Uwierz mi, że twojemu dziecku większą różnice zrobi niewykształcona i całkowicie zależna matka niż 50 letni ojciec, a nie 45 letni
Poza tym różnie w życiu bywa, a ty jesteś jeszcze bardzo młoda. Najbliższe lata powinnaś poświęci na rozwój, zabawę, poznawanie siebie, a nie siedzenie wśród pieluszek. No i ludzie w tym wieku się zmieniają. Ciężko mówić o utrzymaniu takiego związku przez całe życie, a co dopiero o poświęcaniu wszystkiego dla założenia rodzinki, która ma całkiem spore szanse się rozpaść. Nawet z przyczyn niezależnych od ciebie. Poza tym to jego przebąkiwanie o uciekaniu czasu jest średnio w porządku. Raz, że płodność facetów wcale nie spada tak drastycznie z wiekiem jak u kobiet. Dwa, pewnie większość obowiązków związanych z rodzicielstwem spadnie na ciebie. Trzy, jak tak bardzo zależało mu na założeniu rodziny to mógł wybrać na partnerkę i matkę starszą kobietę, a nie wiązać się z 17 latką.

Na koniec dodam, że mój ojciec miał prawie 39 lat jak się urodziłam i według mnie nie zrobiło mi to większej różnicy w wychowaniu niż mojej 13 lat starszej siostrze

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skazana_na_bluesa]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;85785011]
Na koniec dodam, że mój ojciec miał prawie 39 lat jak się urodziłam i według mnie nie zrobiło mi to większej różnicy w wychowaniu niż mojej 13 lat starszej siostrze

[/QUOTE]

powiedziałabym, że mogło wyjść na plus ze względu na dojrzałość.