Obiad - problem

[LadyChatterbox]

Obydwoje umiemy gotowac, ja robie to czesciej. Natomiast nie jadamy wspolnie o wymuszonych porach, jak ktos chce to sobie cos bierze z lodowki/odgrzewa i zyje

[Barbarella05]

Hm, to gotuj tylko dla siebie i tyle.
Ja jem raz maksymalnie dwa razy dziennie. Więcej nie jestem w stanie zjeść, umieram po zjedzeniu większej ilości jedzenia. Jem małe posiłki typu kanapki z twarożkiem, jogurt albo jeden porządny obiad typu kurczak,ryż,salatka. Więcej nie zjem.
Gdybym mieszkała z osobą która chciałaby zmienić moje nawyki żywieniowe, bo "posiłków się je conajmniej 3" to bym chyba popełniła mord.
Każdy je tyle ile chce i ile może, oraz to co chce. W tej kwestii powinno się pilnować własnego nosa.

[natash88]

Napisane przez Barbarella05

Hm, to gotuj tylko dla siebie i tyle.
Ja jem raz maksymalnie dwa razy dziennie. Więcej nie jestem w stanie zjeść, umieram po zjedzeniu większej ilości jedzenia. Jem małe posiłki typu kanapki z twarożkiem, jogurt albo jeden porządny obiad typu kurczak,ryż,salatka. Więcej nie zjem.
Gdybym mieszkała z osobą która chciałaby zmienić moje nawyki żywieniowe, bo "posiłków się je conajmniej 3" to bym chyba popełniła mord.
Każdy je tyle ile chce i ile może, oraz to co chce. W tej kwestii powinno się pilnować własnego nosa.

Ale 'po drodze' jesz jakieś przekąski owoce, orzechy, słodycze etc.?

[nazwanazwa]

Dziękuję dziewczyny za wszystkie odpowiedzi.
W sumie macie rację z tym, że to ja sama narzuciłam sobie takie gotowanie. Ale to chyba przez to, że bardzo lubię gotować, no i jak on wraca z pracy a ja wtedy się zbudzę to oboje jesteśmy głodni. No i tak czy siak muszę sobie zrobić obiad ... Więc wolałam wstać wcześniej, aby nie tracić wtedy więcej dnia, no i aby TŻ zjadł porządny, zdrowy obiad. Bo inaczej zje jakiś syf ... Wiem, wiem, niech je. Kilka dni tak wytrzymam, a potem nie mogę na to patrzeć :P.
On robi czasami zupy na dwa dni, ale ogólnie on nie chce tracić czasu w kuchni na większe gotowanie. Nie skupia się na tym i uznaje, że jak ja zrobię coś pysznego to super, a jak nie to nie, zje co innego.
A myślę, że czuję irytację kiedy nie chce mi się nic robić, a on kupuje tego gotowca, zwykle to samo. Wtedy się wkurzam, że nie podejmuje żadnej inicjatywy. No, ale muszę uznać, że taki jest i to mój problem, że czegoś nie jem.

Zrobię tak jak polecałyście - będę mrozić. Może jak robię weekendowy obiad, to w międzyczasie zrobię (zrobimy) półprodukty na następny tydzień i pomrożę. Dodatkowo to duża oszczędność czasu w tygodniu i on będzie mógł też szybko coś z tego przygotować, co będzie mi odpowiadać.

Wiem, że dla kogoś może wydać się dziwne takie skupianie się na głupim obiedzie, ale uznaje, że ważne jest to co jemy.

I, żeby nie było TŻ nie lubi gotować, ale sprząta, pierze, naprawia itp. I w weekend jajecznice zrobi.

[Barbarella05]

Napisane przez natash88

Ale 'po drodze' jesz jakieś przekąski owoce, orzechy, słodycze etc.?

Nie zazwyczaj nie.
Zdarza mi się czasem,jednak rzadko.

[201803080934]

Napisane przez Barbarella05

Hm, to gotuj tylko dla siebie i tyle.
Ja jem raz maksymalnie dwa razy dziennie. Więcej nie jestem w stanie zjeść, umieram po zjedzeniu większej ilości jedzenia. Jem małe posiłki typu kanapki z twarożkiem, jogurt albo jeden porządny obiad typu kurczak,ryż,salatka. Więcej nie zjem.
Gdybym mieszkała z osobą która chciałaby zmienić moje nawyki żywieniowe, bo "posiłków się je conajmniej 3" to bym chyba popełniła mord.
Każdy je tyle ile chce i ile może, oraz to co chce. W tej kwestii powinno się pilnować własnego nosa.

w takiej sytuacji, kiedy się nie znamy, to jest mi to obojętne jak jesz, ale ja czuję mord jak pomyślę, że mój tż miałby jeść w ten sposób
nie byłoby szans, żebym pilnowała własnego nosa

[Rena]

Napisane przez nazwanazwa

I, żeby nie było TŻ nie lubi gotować, ale sprząta, pierze, naprawia itp. I w weekend jajecznice zrobi.

to co Ty od niego chcesz?

[Lexie]

Napisane przez nazwanazwa

Kilka dni tak wytrzymam, a potem nie mogę na to patrzeć :P.

Nie mamusiuj mu.
Może jakby tak miał jeść miesiąc, to i jemu by się przejadło i znudziło, i jednak by zaczął mieć więcej motywacji żeby coś ugotować, ew. odgrzać.

On robi czasami zupy na dwa dni, ale ogólnie on nie chce tracić czasu w kuchni na większe gotowanie.

Czemu tylko na dwa dni? Nie lepiej zrobić duże zakupy raz na tydzień, żeby nie zawracać sobie głowy co drugi dzień?

[201803290936]

Napisane przez lexie

(...)
Czemu tylko na dwa dni? Nie lepiej zrobić duże zakupy raz na tydzień, żeby nie zawracać sobie głowy co drugi dzień?

Nie, lepiej sobie utrudniać życie i być niewyspaną. Matka-Polka, cóż z tego, że bezdzietna.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez y@kor

Proponuję dobrą garmażerkę - w większości miast można kupić naprawdę smaczne, domowe obiady - co tylko zapragniesz - dzięki temu oszczędzasz czas i nerwy.

Napisane przez Barbarella05

Nie zazwyczaj nie.
Zdarza mi się czasem,jednak rzadko.

generalnie nie masz się czym chwalić. a zaburzenia odżywiania się leczy.

Napisane przez nazwanazwa

Dziękuję dziewczyny za wszystkie odpowiedzi.
W sumie macie rację z tym, że to ja sama narzuciłam sobie takie gotowanie. Ale to chyba przez to, że bardzo lubię gotować, no i jak on wraca z pracy a ja wtedy się zbudzę to oboje jesteśmy głodni. No i tak czy siak muszę sobie zrobić obiad ... Więc wolałam wstać wcześniej, aby nie tracić wtedy więcej dnia, no i aby TŻ zjadł porządny, zdrowy obiad. Bo inaczej zje jakiś syf ... Wiem, wiem, niech je. Kilka dni tak wytrzymam, a potem nie mogę na to patrzeć :P.
On robi czasami zupy na dwa dni, ale ogólnie on nie chce tracić czasu w kuchni na większe gotowanie. Nie skupia się na tym i uznaje, że jak ja zrobię coś pysznego to super, a jak nie to nie, zje co innego.
A myślę, że czuję irytację kiedy nie chce mi się nic robić, a on kupuje tego gotowca, zwykle to samo. Wtedy się wkurzam, że nie podejmuje żadnej inicjatywy. No, ale muszę uznać, że taki jest i to mój problem, że czegoś nie jem.

Zrobię tak jak polecałyście - będę mrozić. Może jak robię weekendowy obiad, to w międzyczasie zrobię (zrobimy) półprodukty na następny tydzień i pomrożę. Dodatkowo to duża oszczędność czasu w tygodniu i on będzie mógł też szybko coś z tego przygotować, co będzie mi odpowiadać.

Wiem, że dla kogoś może wydać się dziwne takie skupianie się na głupim obiedzie, ale uznaje, że ważne jest to co jemy.

I, żeby nie było TŻ nie lubi gotować, ale sprząta, pierze, naprawia itp. I w weekend jajecznice zrobi.

nie rozumiem jednego, dlaczego jak wstajesz tak wcześnie, nie zjeść najpierw śniadania? później masz chwilę czasu, żeby na spokojnie się ogarnąć i zrobić jakiś obiad, nie będąc już głodną. twój facet też może zjeść wtedy coś szybkiego, nie umrze. ja bym nie wytrzymała z facetem, który nie troszczy się o mnie, bo niestety z opisu to jakiś egoista. zacznij go włączać do wspólnego gotowania. zamiast marudzić, że głodny, niech zacznie kroić jakieś rzeczy.

[Barbarella05]

Skazana na bluesa.
Chyba nie wiesz co to są zaburzenia odzywiania.
Pomysł zanim coś głupio palniesz.

[201803290936]

Napisane przez skazana_na_bluesa

(...)
nie rozumiem jednego, dlaczego jak wstajesz tak wcześnie, nie zjeść najpierw śniadania? później masz chwilę czasu, żeby na spokojnie się ogarnąć i zrobić jakiś obiad, nie będąc już głodną. twój facet też może zjeść wtedy coś szybkiego, nie umrze. ja bym nie wytrzymała z facetem, który nie troszczy się o mnie, bo niestety z opisu to jakiś egoista. zacznij go włączać do wspólnego gotowania. zamiast marudzić, że głodny, niech zacznie kroić jakieś rzeczy.

No właśnie.

---------- Dopisano o 10:49 ---------- Poprzedni post napisano o 10:48 ----------

Napisane przez Barbarella05

Skazana na bluesa.
Chyba nie wiesz co to są zaburzenia odzywiania.
Pomysł zanim coś głupio palniesz.

Ale nad tym należy pracować, a nie się w tym pogrążać i sobie życie rozwalać.

[Hultaj]

zupy na 2 dni, nie zakupy


Jeśli to jest jego jedyna wada czy tam jedna z nielicznych, a związek masz udany, to ja bym nie robiła problemu.
Kwestia organizacji. Gotujesz w czasie który Ci odpowiada, mrozisz całe dania i/lub półprodukty, robisz słoiki. Tak naprawdę czego potrzebujesz to sporej lodówki. Budzisz się, o której Ci pasuje, szykujesz na szybko obiad. Faceta angażujesz do jakiejś tam pomocy.
On tego widocznie nie lubi, i nie chce robić, a raczej wykoncypował dziad skubany, że to zajmuje czas.

---------- Dopisano o 12:05 ---------- Poprzedni post napisano o 11:57 ----------

bo niestety z opisu to jakiś egoista.

bo ja wiem, oni mają na tym polu różne potrzeby.
On po prostu nie chce tracić czasu na gotowanie, woli zjeść kupny obiad. Ona preferuje gotowanie domowe. Ma do wyboru albo doginać na siłę dla idei faceta i zmuszać go albo tak to przeorganizować, żeby on nie czuł się pod presją a ona nie miała żalu. Jak dla mnie można to rozwiązać planując jadłospisy, zakupy, mrożonki, słoiki, oraz angażując faceta w jakimś zakresie, żeby nie pasożytował.
Wg mnie nie mają jeszcze dzieci, może nigdy nie będą mieć, nie mają nadmiaru obowiązków, to po co generować sztuczne problemy.

[Lexie]

Napisane przez Hultaj

zupy na 2 dni, nie zakupy

A, no racja

Ja bym po prostu jemu oddała jakieś inne obowiązki domowe, nie wiem, sprzątanie, zakupy, pranie - do wyboru. No i trzeba się dobrze zorganizować, po prostu. Ja autorko miałam taki czas, że wprawdzie nie pracowałam na nocki, tylko normalnie na etat w dzień, ale dodatkowo miałam kilka razy w tygodniu szkołę, w tym raz w weekend. No i czasu mi wiecznie brakowało, jak gotowałam, to duże ilości. Jak miałam kiedyś dwa wolne dni, to zrobiłam chyba ze 30 kotletów w 3 rodzajach i zamroziłam spakowane po 2 sztuki
Dobre są też różne potrawy jednogarnkowe, wychodzi ich sporo i nie wymagają zwykle dużo roboty.

W ogóle może to Cię zainteresuje:
https://www.youtube.com/channel/UCQO...o-B-68wSKdcfMQ
Oglądam sobie czasem, babka pokazuje różne przepisy na posiłki, często właśnie dość proste (szczególnie te z playlisty Dinner), a ma też serię Meal Prep Made Easy Menus, gdzie właśnie pokazuje jak można przygotować sobie posiłki na cały tydzień, gotując w niedzielę. Nie wszystkie jej pomysły mi odpowiadają, ale czymś się zawsze można zainspirować

[M221]

Ja miałam taki problem z moim byłym. Byłam na redukcji, on sportowiec wiecznie głodny. Moje obiadki były dość drogie i dużo czasu spędzałam w kuchni żeby je przyrządzić, jak on gotował to potrafił zrobić na obiad np. ryż z jogurtem truskawkowym W końcu się wkurzyłam i zarządziłam że każdy gotuje tylko dla siebie, ale to się też nie sprawdzało bo jak ugotowałam sobie obiad na 3 dni, to zjadłam jedną porcję, poszłam na uczelnię a jak wróciłam do domu to reszty jedzenia już nie było bo on to zjadał. Strasznie mnie to wkurzało, raz się nawet poryczałam ze złości jak zjadł mój ryż z curry kurczakiem i ananasem. Koniec końców problem sam się rozwiązał bo się rozstaliśmy.

[201803090921]

U nas gotuje TZ, który ma zboczenie na punkcie zdrowego odżywiania. Mi to baaardzo pasuje, bo sama na pewno bym gotowała "na odwal" - mogę zrobić w domu wszystko, ale garów szczerze nie znoszę.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Barbarella05

Skazana na bluesa.
Chyba nie wiesz co to są zaburzenia odzywiania.
Pomysł zanim coś głupio palniesz.

no właśnie z racji, że WIEM, co to są zaburzenia odżywiania to napisałam o nich.

[natash88]

Napisane przez skazana_na_bluesa

no właśnie z racji, że WIEM, co to są zaburzenia odżywiania to napisałam o nich.

coś w tym jest, co pisze skazana.

Niestety nie ma co oszukiwać się, ale fizjologia z pewnością od tego cierpi. Takie odzywanie to organizm znosi w sytuacjach ekstremalnych - głód w wyniku jakichś katastrof, wojen etc. Ale to trzymanie organizmu non stop w stanie takiego ekstremum fizjologicznego.

Szczerze - naprawde bym nad tym popracowała, jestes mloda, mozesz nie odczuwac jeszcze nic, ale mysle, ze ok 30 jak zaczyna metabolizm organizmu powoli zwalniac, to sie odbije - wlosy, cera, uklad pokarmowy + UKLAD NERWOWY (tego bym sie najbardziej bała - skutków takiego odzywania w niedoenergetyzowanym mózgu).

[Arya90]

U nas nie gotuje nikt. Ja pracuję w świetlicy środowiskowej i tam dzieciaki dostają obiady- ja jako wychowawca także. A mój Tż chodzi sobie na stołówkę i ma domowy obiad w niskiej cenie. W weekendy zazwyczaj ja gotuję.

[201606291621]

Napisane przez skazana_na_bluesa

no właśnie z racji, że WIEM, co to są zaburzenia odżywiania to napisałam o nich.

Zgadzam się. Dziewczyny dobrze prawią. Miałam podobny problem z jedzeniem, tak było odkąd pamiętałam, więc myślałam że "taka moja uroda" i że w sumie nic się nie dzieje. Zwykle jeden posiłek na dzień (niewielki), czasami zdarzało się, że nic. Mam 21, więc jestem stosunkowo młoda, ale ostatnio z moim organizmem było coraz gorzej. Od ponad miesiąca jem normalne posiłki, wiem, że jeszcze wiele pracy przede mną, ale już czuję OGROMNĄ różnicę. Zniknęły wszelkie problemy żołądkowe, bóle brzucha, moja odporność wzrosła, nie trzęsę się ciągle z zimna. Psychicznie też o wiele lepiej się czuję. Na początku się zmuszałam do jedzenia, nieraz chciało mi się wymiotować, teraz już jest ok.

[skatex3]

Mówisz, że nie zabardzo potrafi coś sensownego ugotować. To może róbcie to razem? Naucz go gotować po prostu i po problemie.
Też nie umiałam gotować, kupowałam gotowce, dzień w dzień robiłam schabowego albo po prostu TŻ musiał coś pichcić. I to właśnie mój TŻ mnie nauczył gotować

[201803290936]

Napisane przez Arya90

U nas nie gotuje nikt. Ja pracuję w świetlicy środowiskowej i tam dzieciaki dostają obiady- ja jako wychowawca także. A mój Tż chodzi sobie na stołówkę i ma domowy obiad w niskiej cenie. W weekendy zazwyczaj ja gotuję.

Czyli jednak ktoś u Was gotuje.

[lilka_vanilka]

Napisane przez sialala3

Zgadzam się. Dziewczyny dobrze prawią. Miałam podobny problem z jedzeniem, tak było odkąd pamiętałam, więc myślałam że "taka moja uroda" i że w sumie nic się nie dzieje. Zwykle jeden posiłek na dzień (niewielki), czasami zdarzało się, że nic. Mam 21, więc jestem stosunkowo młoda, ale ostatnio z moim organizmem było coraz gorzej. Od ponad miesiąca jem normalne posiłki, wiem, że jeszcze wiele pracy przede mną, ale już czuję OGROMNĄ różnicę. Zniknęły wszelkie problemy żołądkowe, bóle brzucha, moja odporność wzrosła, nie trzęsę się ciągle z zimna. Psychicznie też o wiele lepiej się czuję. Na początku się zmuszałam do jedzenia, nieraz chciało mi się wymiotować, teraz już jest ok.

Powinnas isc do lekarza.

[syklamen]

Tak się składa, że czasami również pracowałam na noce, a mój wtedy pracował TŻ na normalną, dzienną zmianę. Kiedy wracałam po nocy o 6 rano to kladlam się spać, spalam do 14-15. Po czym gotowałam coś sobie, zazwyczaj po to, żeby zabrać do pracy. Mój facet gotował sobie zawsze sam w domu, albo przyrządzal coś w pracy. Do głowy by mi nie przyszło, że mam go traktować jak swojego synka i dawać mu pod nos obiadki. Jeszcze kosztem mojego niewysypiania się. Jeśli mieliśmy wolne to gotował on, albo ja - dla nas obojga. Czasami, gdy pracowałam na zmianę dzienną, lub szlam do pracy, a TŻ miał wolne to jeszcze on mi robił obiad, czy kolację lub jedzenie do pracy.

[Arya90]

Napisane przez Doris1981

Czyli jednak ktoś u Was gotuje.

ale się czepiasz

[201607040946]

Napisane przez syklamen

Tak się składa, że czasami również pracowałam na noce, a mój wtedy pracował TŻ na normalną, dzienną zmianę. Kiedy wracałam po nocy o 6 rano to kladlam się spać, spalam do 14-15. Po czym gotowałam coś sobie, zazwyczaj po to, żeby zabrać do pracy. Mój facet gotował sobie zawsze sam w domu, albo przyrządzal coś w pracy. Do głowy by mi nie przyszło, że mam go traktować jak swojego synka i dawać mu pod nos obiadki. Jeszcze kosztem mojego niewysypiania się. Jeśli mieliśmy wolne to gotował on, albo ja - dla nas obojga. Czasami, gdy pracowałam na zmianę dzienną, lub szlam do pracy, a TŻ miał wolne to jeszcze on mi robił obiad, czy kolację lub jedzenie do pracy.

Zgadzam się, ale mam wrażenie, że autorka chce zmienić nawyki żywieniowe swojego faceta, bo martwi się, że jak mu nie ugotuje, to on będzie jadł śmieciowe żarcie.

[Ellsa]

Napisane przez nazwanazwa

Cześć. Chciałabym się dowiedzieć jak jest u Was z gotowaniem obiadów. Kto to robi, a może bardziej jak widzicie moją sytuację.
Mieszkamy z TŻ razem. Ja pracuję na nocki, chodzę spać po 5 lub 6, plus dwa razy w tyg. idę na zajęcia. Mój chłopak kończy pracę o 13.
Najczęściej jest tak, że ja wstaje niewyspana po 11 lub 12 i robię obiad, ale jest to dla mnie na dłuższą metę ciężkie, ponieważ po dniach kiedy mam zajęcia i idę do pracy muszę się wyspać, bo jestem padnięta.
I często kłócimy się o te głupie obiady, ponieważ kiedy ja nic nie zrobię mój TŻ najczęściej kupuje gotowce. Ja jem najczęściej zdrowo, kupuje specjalne, dosyć drogie rzeczy. A on kupuje sobie jakiś syf a mi idzie po chińczyka - z czego już mi niedobrze na samą myśl o tym ... Sam jak ma coś zrobić - to najczęściej jest - kasza, jajko, gotowa surówka. Ja już mam dość. Ja się staram, abyśmy jedli zdrowo, a on żadnej inicjatywy nie wykazuje. Dodam, że on jest sportowcem, więc powinien bardziej zwracać na to uwagę.
Totalnie dobił mnie dzisiejszy dzień, kiedy on wrócił do domu, ja dopiero wstawałam, nic nie kupił oboje byliśmy baaardzo głodni i on zjadł sobie gotowy syf ze sklepu jaki został mu z innego dnia - czego ja nie jem a o mnie nie pomyślał co ja zjem. Wiem, że nie jestem dzieckiem i każdy może robić sobie co chce jeść i sam gotować. Już kilka razy mówiłam, że już nic mu nie robię tylko sobie. Wytrzymam kilka dni i potem i tak mu robię, bo czemu nie jak już wstałam i sobie gotuje.
Aha, no i często jest tak, że on przychodzi i np. obiad się już kończy robić a on jest "zły", że musi czekać - ja to czuję, bo gada, że jest głodny itp... A dzisiaj po tym jak zjadł, nie poszedł mi po nic, ja spałam jeszcze 2 h jak był, mnie miał w d. i poszedł na trening. Dopiero teraz godzina 18 - on z telefonem co mi kupić - oczywiście gotowego.

Nie wiem czy taki problem może być powodem rozstania, ale ja uznaje, że do siebie nie pasujemy. Wole mieć kogoś z moim poglądem na jedzenie, choć komuś może to wydać się głupie. ale ja nie mogę patrzeć na to co on je.

U nas to ja gotuję, z racji tego, że pracuję w domu. Ale też nie codziennie- dziecko w tygodniu je obiady w przedszkolu, więc jak zdarza się, że mąż jest dłużej w pracy to przygotuję sobie coś na szybko na ciepło (jakiś makaron z sosem na przykład albo nawet jajecznicę) a normalnego obiadu nie gotuję. W weekendy gotuje mąż albo idziemy to teściowej Zdarza się też, że idziemy do baru mlecznego albo na pizzę. Generalnie nie przejmuję się tym, czy mąż będzie jadł- on jest z reguły mięsożerny, ale jak mi się nie chce nic specjalnego gotować to na obiad jest np. tylko zupa albo nieśmiertelne sadzone z ziemniakami i git. Tobie radzę się po prostu nie przejmować facetem- jak Ci się chce to gotuj, jak nie to nie, nie patrz na niego- jest przecież dorosły i ma ręce

---------- Dopisano o 16:50 ---------- Poprzedni post napisano o 16:35 ----------

Napisane przez thirky

To w jaki sposób się odzywiasz.

Zależy co je- niekoniecznie muszą to być rakotwórcze zupki chińskie od rana do nocy. Jak coś lubię to też zdarza się, że jem to samo na obiad i np. kolację albo nawet na śniadanie. To, że je przez cały dzień to samo, to nie znaczy, że je niezdrowo...

[Layla79]

Mi to sie wydaje, ze problemem jest to, nasza autorka mysli o swoim chlopaku, a on o niej nie. I chyba o to tutaj chodzi, a nie o obiad. Zazwyczaj, jezeli jest zaburzona jakas rownowaga, to mozna sie przyczepic o taka glupote, ze nikt nie rozumie o co chodzi. A jezeli czlowiek w aspekcie obiadu mysli o rozstaniu, to znaczy ze nie o obiad chodzi a zaklocenie rownowagi w dawaniu i braniu.

[Dotka90]

U nas gotuję ja,bo TŻ nie umie. Tzn proste potrawy jak ma przepis krok po kroku (bardzo dokładnie), to zrobi. Ale mnie to nie przeszkadza. Aczkolwiek to,ze nie gotuje, nie znaczy,że mi nie pomaga. Bo jak np. wraca wcześniej niż ja, to obierze warzywa,pokroi mięso, wstawi wodę na makaron itp. To już daje duuużo do przodu.

W życiu bym nie wstawała niewyspana,zeby ugotować obiad na 12. Przecież możesz zjeść obiad przed pracą.

Gotuj potrawy jednogarnkowe, które można jeść dlużej niż jeden dzień (ja gotuję max na 2 dni,bo nie lubię dłużej jeść jednej potrawy).

W dni wolne możesz ugotować coś w większej ilości i pomrozić sobie porcje i potem w tygodniu tylko wyjmować z zamrażarki np. leczo, gulasz, pierogi,klopsiki, zupy itp.

Poza tym jak nie ma czasu, to przecież można ugotować coś mega szybkiego, np. ryż/kasza/makaron/ziemniaki + filet z kurczaka/indyka/ryba podsmażona/gotowana na parze + warzywa mrożone np. Hortex.
Całość się robi 20 minut.

Mnie by nie przeszkadzało, że facet nie gotuje, ale przeszkadzałoby mi, że on kupuje coś dla siebie, a dla mnie nie.

[ellen72]

Nie musicie dzielic sie obowiazkami "od linijki".

Wstajesz wczesnie, zeby jemu zdazyc zrobic obiad? A nie mozesz zrobic pozniej sobie obiadu, a dla niego to bedzie ciepla kolacja?

Nie chodzi przypadkiem o to, ze czujesz, ze on duzo mniej wnosi do Waszej relacji albo po prostu nie troszczy sie o Ciebie, a to gotowanie to tylko "objaw" problemu?