Zaburzenia odżywiania a problemy z pamięcią

[cynamonowo]

Hej dziewczyny! 😉
Mam pytanie głównie do osób z zaburzeniami odzywiania. Czy zauważyłyście u siebie jakiekolwiek problemy z pamięcią? Jak sobie z tym radzicie? Wiadomo, że cały czas myśląc o jedzeniu i będąc zaabsorbowanym soba/swoim wyglądem trudno z koncentracją nad innymi rzeczami np. nauką. Aczkolwiek ostatnio moja pamięć i sprawność poznawcza mnie przeraża. Aktualnie będąc na studiach czuję się dużo glupsza niż choćby w gimnazjim. Mam problemy z zapamiętywaniem prostych regul, faktów. Mam w głowie kompletną pustkę, nawet w towarzystwie trudno mi się odezwać bo po prostu nie mam o czym mowic, nic nie pamiętam. Przeczytam książkę, zobaczę film - nawet trudno mi czasem sobie przypomnieć zarys fabuły. Chciałabym się pouczuc, ale bardzo trudno mi opanować jakikolwiek materiał. Już nie mowię, że myślę tylko i wyłącznie o jedzeniu czy wszystkim z tym związane. W głowie mam po prostu pustkę, czuję się przez to taka nijaka. Boję się co będzie dalej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Yukari_]

Też to mam, w mniejszym stopniu ale mam.... wydaje mi się, że bardziej obniżony nastrój i to poczucie pustki, bezsensu, braku motywacji powoduje te kłopoty z pamięcią i koncentracją a zaburzenia odżywiania są dodatkowym ciężarem w tej sytuacji
Leczysz się?

[cynamonowo]

Chciałabym i właściwie planuję. Ale ze względów finasowych niestety nie mogę sobie aktualnie na to pozwolić, bo chciałabym sama opłacić leczenie. Trochę szkoda, bo akurat teraz jestem na to gotowa bo wielu latach. Jak sytuacja wygląda u Ciebie?
Trochę się boję, że to już do końca życia ze mną pozostanie i nigdy nic nie osiągnę przez to.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Yukari_]

A nie możesz poprosić bliskich o pomoc finansową, oddałabyś pieniądze kiedy poczujesz się lepiej i ogarniesz te rzeczy? Szkoda, żebyś odkładała swoje zdrowie i komfort życia na później...
Najważniejsze to myśl pozytywnie, ludzie mają różne choroby i zaburzenia a mimo to osiągają sukcesy, cieszą się życiem Masz takie samo prawo do szczęścia jak inni, na pewno jest trudniej ale dasz radę

Ja przez ponad 2 lata wierzyłam, że sama się wyleczę, ale niestety było tylko gorzej, każde kolejne potknięcie zabierało mi siły... byłam u psychiatry i mam leki, stosuję od przedwczoraj ale jestem dobrej myśli i zrobię wszystko, żeby z tego wyjść.
Wierzę, że bez leków też się da, tylko pomyślałam, że życie mam jedno i chcę sobie pomóc.

[Ervisha]

Wygłodzony organizm ma problemy z zapamiętywaniem to normalne - to wszystko z niedożywienia... Trzeba zaczac jesć, trzeba odzywić swój organizm, nadrobić braki

[cynamonowo]

Napisane przez Ervisha

Wygłodzony organizm ma problemy z zapamiętywaniem to normalne - to wszystko z niedożywienia... Trzeba zaczac jesć, trzeba odzywić swój organizm, nadrobić braki

Wiesz, tutaj to nie kwestia niedożywienia tylko wręcz przeciwnie. Ale tak czy siak ma to związek z zaburzeniem odżywiania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 20:21 ---------- Poprzedni post napisano o 20:18 ----------

Yukari_, akurat nie chcę niczyjej pomocy. Nie sądzę żeby to zrozumieli. Poczekam dwa miesiące do tego czasu powinno być wszystko okej i wtedy rozpocznę terapię. Chociaż im bliżej jestem tym bardziej że mam wrażenie, że to żaden problem, że tylko wymyslam..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Yukari_]

Jedząc za dużo też można być niedożywionym, u mnie idą same słodycze, chleb itd. zamiast wartościowych posiłków...

To trzymam kciuki Mnie się za każdym razem kiedy miałam normalne dni wydawało, że nie ma tak naprawdę problemu i teraz się zawezmę i już będzie ok - niestety, nigdy nie było, nagle po kilku dniach zmieniałam się w inną osobę, ehh.

[cynamonowo]

Tak, tak dokładnie o to mi chodziło tylko myślałam akurat jakoś tak jednotorowo
A jeśli mogę zapytać, dlaczego wybrałaś leki a nie terapię?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Yukari_]

Trochę ze względów finansowych, a trochę nie mam przekonania do terapii, znam dużo teorii jak sobie poradzić a jednak mi to nie pomaga, boję się takiego gadania o niczym...
Zaczęłam od leków żeby mieć szybszy efekt, poza tym znam osoby które się leczą u psychiatry (zaburzenia lękowe, fobia społeczna) i mają świetne rezultaty Jeśli to nie wystarczy to pewnie pójdę do psychoterapeuty.

[cynamonowo]

A jak się czujesz po lekach?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[swallowmuerta]

Napisane przez cynamonowo

Hej dziewczyny! 😉
Mam pytanie głównie do osób z zaburzeniami odzywiania. Czy zauważyłyście u siebie jakiekolwiek problemy z pamięcią? Jak sobie z tym radzicie? Wiadomo, że cały czas myśląc o jedzeniu i będąc zaabsorbowanym soba/swoim wyglądem trudno z koncentracją nad innymi rzeczami np. nauką. Aczkolwiek ostatnio moja pamięć i sprawność poznawcza mnie przeraża. Aktualnie będąc na studiach czuję się dużo glupsza niż choćby w gimnazjim. Mam problemy z zapamiętywaniem prostych regul, faktów. Mam w głowie kompletną pustkę, nawet w towarzystwie trudno mi się odezwać bo po prostu nie mam o czym mowic, nic nie pamiętam. Przeczytam książkę, zobaczę film - nawet trudno mi czasem sobie przypomnieć zarys fabuły. Chciałabym się pouczuc, ale bardzo trudno mi opanować jakikolwiek materiał. Już nie mowię, że myślę tylko i wyłącznie o jedzeniu czy wszystkim z tym związane. W głowie mam po prostu pustkę, czuję się przez to taka nijaka. Boję się co będzie dalej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To znaczy gdy na codzien intensywnie sie uczylam, nie mialam klopotow z zapamietywaniem "naukowych" tresci, w zyciu tak dobrze nie zdawalam wszystkich egzaminow, natomiast "codzienne" tresci, w postaci glupich zakupow czy rzeczy do zrobienia, terminow spraw do zalatwienia, musialam zapisywać. Sama bylam zaskoczona, skupienie dotyczylo tylko spraw uczelnianych, w biezacych pamiec mialam paskudna. i troche dalej mam, chociaz juz w mniejszym stopniu. to normalne, odzywisz mozg, pamiec wroci.

[Yukari_]

Jestem dopiero czwarty dzień na lekach, a ich działanie czuć ponoć po 2-4 tygodniach - ale mnie się nastrój poprawił od samego faktu, że czuję, że tę walkę wygram
Zmniejszenie apetytu jest wg ulotki efektem ubocznym - czuję od pierwszego dnia i to jest cudowne, jestem o wiele mniej głodna, nie jestem w stanie zjeść swoich normalnych porcji (nawet kiedy się nie objadałam to po prostu musiałam zjeść dużo żeby się najeść), a jak poczuję głód to mogę normalnie funkcjonować, wcześniej nie mogłam się skupić i byłam nerwowa, myślałam tylko o jedzeniu...
Z drugiej strony mam problem żeby nie przesadzić i nie jeść za mało bo wtedy na pewno organizm się upomni, czasem jest mi niedobrze na samą myśl o jedzeniu, mdli mnie. Wcześniej lubiłam uczucie przejedzenia a teraz na samą myśl mi słabo, nie potrafiłabym
Mam nadzieję, że brak apetytu potrwa na tyle długo, żebym schudła i nauczyła ciało dobrych nawyków

[cynamonowo]

Właśnie tym się troszkę martwię u Ciebie, że będziesz jeść za mało. Może teraz zanim działanie leków będzie odczuwalne jedz zgodnie ze swoim zapotrzebowaniem energetycznym? Na razie skup się bardziej na poprawie myślenia i funkcjonowania psychicznego
Nie chcę nic doradzac, po prostu myślę że wiele z nas zna to po prostu z autopsji.

Ja właśnie staram się kontrolować z całych sił. Już na tyle znam swój organizm, że wiem czego unikać w tych początkowych dniach. Zobaczymy może coś ruszy
Na terapię na pewno się udam, tylko chciałam bym ten okres do rozpoczęcia leczenia przetrwać w stanie niedepresyjnym. Bo niestety teraz czas ważnych decyzji w moim zyciu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[galloway]

cynamonowo z tego co napisałaś to ewidentnie problem z tarczycą lub masz ''wyeksplatowane'' nadnercza. Typowe objawy, a jeśli masz problemy z wagą to też znalazłaś przyczynę.

[cynamonowo]

Napisane przez galloway

cynamonowo z tego co napisałaś to ewidentnie problem z tarczycą lub masz ''wyeksplatowane'' nadnercza. Typowe objawy, a jeśli masz problemy z wagą to też znalazłaś przyczynę.

Tarczyca jest leczona na bieżąco. Ale widzę, że jak się staram i nie podchodzę tak emocjonalnie do wszystkiego to pamięć się poprawia. Powoli ale jednak. Chociaż nie to co kiedyś. Nie wiem czy wrócę kiedykolwiek do tego. Ale ciężka praca popłaca i teraz wiem że nie ma niczego tak od razu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[galloway]

Napisane przez cynamonowo

Tarczyca jest leczona na bieżąco. Ale widzę, że jak się staram i nie podchodzę tak emocjonalnie do wszystkiego to pamięć się poprawia. Powoli ale jednak. Chociaż nie to co kiedyś. Nie wiem czy wrócę kiedykolwiek do tego. Ale ciężka praca popłaca i teraz wiem że nie ma niczego tak od razu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

zgaduję że standartowo letrox lub eutyrox niestety polskie realia leczenia chorób autoimmunologicznych. Ja mam usuniętą tarczyce dzięki lekarzom, a wiedzy wtedy nie miałam niestety i im zaufałam. Około roku temu wziełam sprawy w swoje ręce. Dzięki innym chorym którzy wspierają się i mają dużą wiedzę samopoczucie i tzw. ''mgła mózgowa'' o której piszesz przeszła.

[cynamonowo]

Napisane przez galloway

zgaduję że standartowo letrox lub eutyrox niestety polskie realia leczenia chorób autoimmunologicznych. Ja mam usuniętą tarczyce dzięki lekarzom, a wiedzy wtedy nie miałam niestety i im zaufałam. Około roku temu wziełam sprawy w swoje ręce. Dzięki innym chorym którzy wspierają się i mają dużą wiedzę samopoczucie i tzw. ''mgła mózgowa'' o której piszesz przeszła.

Mogę na priv napisać?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[galloway]

Napisane przez cynamonowo

Mogę na priv napisać?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak...pisz