Jak się motywować, kiedy chęci brak?

[***luna]

Do nie dawna miałam wiele pomysłów, co do własnej kariery, pracy, edukacji itd. Mój zapał nie był słomiany, za pomysłami szły czyny, może nie z zastrszającą siłą przebicia, ale zawsze...
Od jakiegoś miesiąca po prostu mi się odechciało.
Jakbym sie wypaliła
Każdego dnia obiecuję sobie, nowy poczatek i .... niewielki skutek to przynosi.
Powiedzcie jak radzi sobie ze znichęceniem, zmęczeniem
A może ktoś zwyczajenie pośle mi wirtualnego kopniaka na rozpęd?

[Rena]

Przypuszczam, ze to zniechecenie wynika wprost z jakies porazki, ktora ostatnio przezylas. I starasz sie ja emocjonalnie wyprzec - widac to nie tylko po tym jak piszesz, ale Twoja reakcja jest typowa.

Wlozylas w cos duzo energii i ten wysilek nie zostal Ci zwrocony. Kazdy by sie w tej sytuacji zle czul i odczuwal zniechecenie.

Mysle, ze Ci to minie, bo czas leczy rany. Ale nie dzieje sie to z dnia na dzien.

[***luna]

Rena dziękuję Ci za odpowiedź.
Jest w tym trochę racji... niestety. do tego dochodzi przemęczenie.
Dziś stwierdziłam,że nawet jak mi się nie chce to się najwyższy czas zmusić i chodźby małymi krokami, powoli zacząć działać.
Napisałam konretny plan działania, to zazwyczaj ( u mnie) działało i zaczynam już dziś, na tyle na ile grypsko, które mnie męczy pozwoli.

[Aggie125]

Dobrze jest też wypisywac sobie w punktach rzeczy do zrobienia na cały dzień. W ten sposob masz przed sobą usystematyzowany plan działania, a jak zaczniesz pojedynczo wykreślać zrobione już rzeczy, nagle widzisz, że połowe pracy masz za sobą. W ten sposób niejako widzisz efekty swoich działań, a to też motywuje. A czy jesteś jakoś doceniana za swoje wysiłki? Chodzi o to, czy np. w pracy jesteś chwalona za dobrze wykonane zadanie, czy dostrzegają Ciebie wtedy, kiedy cos Ci nie pójdzie?

[***luna]

Napisane przez Aggie125

Dobrze jest też wypisywac sobie w punktach rzeczy do zrobienia na cały dzień. W ten sposob masz przed sobą usystematyzowany plan działania, a jak zaczniesz pojedynczo wykreślać zrobione już rzeczy, nagle widzisz, że połowe pracy masz za sobą. W ten sposób niejako widzisz efekty swoich działań, a to też motywuje. A czy jesteś jakoś doceniana za swoje wysiłki? Chodzi o to, czy np. w pracy jesteś chwalona za dobrze wykonane zadanie, czy dostrzegają Ciebie wtedy, kiedy cos Ci nie pójdzie?

W pracy otrzymuję pozytywne opinie głównie od mojej współpracowniczki
Mówiąc krótko: uzupełniamy się, a ona sama twierdzi,że beze mnie nie poradziłaby sobie, tak jak teraz i nie chce żebym odeszła. I nie chce nikogo innego na moje miejsce...
Moja praca ma kilka zalet: płacą nie najgorzej i mogę bez problemu ( w razie potrzeby i w granicach rozsądku) manipulować godzinami pracy.
Z drugiej strony swoje obowiązki wykonuję w ciągu 2h ( i to jest max) a pracuję 7h.
Mówiąc krótko: moje stanowisko pracy jest dość martwe
Jedyny rozwój: to doskonalenie języka.
Ja potrzebuję wyzwań, zadań, zwłąszcza,że widzę błędy w zarządzaniu firmą, a nie mam na to żadnego wpływu. Poza tym większość pracowników ma to w nosie.
Co do negatywów, mój eks- manager został zdegradowany za bullying wobec pracowników m.in . mnie.
Konsekwencje w mojej sprawie nie zostały wyciągnięte, bo pracuję przez agencję.

Do niedawna nie było dla mnie rzeczy niemożliwych, nie mogłam pojąć jak można nie chcieć się rozwijać zawodowo, nie uczyć się niczego, niczego nowego nie chcieć.
Jak można nie chcieć pracować nad sobą.


I nagle sama sflaczałam.
Straciłam energię, którą staram sie w sobie obudzić.

[nri]

Bo jesli ambicje czlowieka sa tlamszone, to sam flaczeje. Moze zdecydowalabys sie na ryzykowny krok? Wziela wspolpracowniczke pod pache i zalozyla wlasna firme? Albo zmienila prace? To sa przykladowe propozycje, bo zupelnie nie znam realiow.

[caroline_1988]

U mnie też brak chęci i motywacji Od pierwszego grudnia jestem bezrobotna Wcześniej tyle planów i pomysłów miałam w głowie. Teraz pojawiło się mnóstwo wątpliwości i brak wiary w siebie, ze się uda, ze dam radę... Tylko dół dół dół...

[fiolek88]

Pomysł z założeniem własnej działalności nie jest zły, trzeba trochę zachodu i bardzo pogłębić swoje wiedzę z prawa, ale może dzięki temu wróci Ci zapał?

Mam podobne załamanie, trochę mnie wszystko dołuje, ale chyba z nadmiaru rzeczy. Ponieważ studiuje dziennie, prowadzę własna firmę, działam w stowarzyszeniu (funkcja: prezes) a teraz ostatnio jeszcze pomagam cioci w pracy, bo się biedaczka rozchorowała, a terminy gonią. Niby tak dużo, ale frustruje mnóstwo rzeczy. I chciałabym żeby ktoś dodał mi choć trochę więcej optymizmu. ***luna nie martw się BĘDZIE DOBRZE, a do niektórych decyzji trzeba dojrzeć (tzn. przemyśleć).

[puncia]

To zależy od charakteru chyba? Jednych najbardziej motywuje kasa, innych samorealizacja, innych coś tam jeszcze innego. Ale nie ma co siedzieć na tyłku i nic nie robić, bo człowiek musi się rozwijać, iść z duchem czasu. No chyba, że się ma tyle kasy, że można się zaszyć gdzieś n wsi na przykład i prowadzić życie żółwia. Jakk kto woli, dla każdego coś dobrego.