dziwne zachowanie chłopaka

[boulinka]

.

[Weronikapr]

Napisane przez boulinka

A może po prostu nie dziś, ale np jutro czy pojutrze wybierz się do niego bez zapowiedzi, kup piwo, czipsy, pizze, może jakiś film na dvd czy jak tam lubicie spędzać razem czas... I sprawdź czy wtedy reakcja będzie taka sama, jeśli tak to cóż, raczej nie mam dobrych wiadomości - pozwól mu się bawić myszką, ale od komputera :P

Chyba oszalałaś, chłopak każe jej się odpier..., mówi jej, że nie chce jej widzieć i ona ma do niego lecieć z piwem, jedzeniem filmem i może już do połowy zdjętymi majtkami

[Isabello]

Napisane przez anqa1992

kochana Isabello, problem polega glownie na tym ze on mysli ze moze powiedziec mi doslownie wszystko a ja i tak cala w skowronkach podejde do niego i bede go miziala jak szalona....wielokrotnie klocilismy sie z jego strony padaly takie okreslenia, nie powiem juz nawet jak mnie kiedys nazwal ale mu wybaczylam...chodzi mi o to ze on chyba nie rozumie jak wiele do niego czuje i ile znaczy dla mnie spedzanie czasu z nim...po tym jak mnie kiedys nazwal ostrzeglam go ze odezwal sie do mnie tak po raz ostatni...powiedzialam mu ze albo sie zmieni albo ja tego nie wytrzymam bo nie chce byc traktowana jak jakies g*wno, ktorego sie nie dotyka, tylko jak dziewczyna...no i...zmiany nie widze....

Skoro wybaczyłaś mu raz, drugi i trzeci, to on poczuł się bezkarnie i teraz pewnie uważa, że wolno mu tak do Ciebie mówić, bo i tak nic z tym nie zrobisz. Stracił do Ciebie szacunek, bo na zbyt dużo mu pozwalałaś. Teraz to zabrnęło już za daleko i nie widzę dla Ciebie innego wyjścia poza zostawieniem go. Nie pozwól mu tak się traktować!

[Salomeasoul]

Napisane przez anqa1992

kochana Isabello, problem polega glownie na tym ze on mysli ze moze powiedziec mi doslownie wszystko a ja i tak cala w skowronkach podejde do niego i bede go miziala jak szalona....wielokrotnie klocilismy sie z jego strony padaly takie okreslenia, nie powiem juz nawet jak mnie kiedys nazwal ale mu wybaczylam...chodzi mi o to ze on chyba nie rozumie jak wiele do niego czuje i ile znaczy dla mnie spedzanie czasu z nim...po tym jak mnie kiedys nazwal ostrzeglam go ze odezwal sie do mnie tak po raz ostatni...powiedzialam mu ze albo sie zmieni albo ja tego nie wytrzymam bo nie chce byc traktowana jak jakies g*wno, ktorego sie nie dotyka, tylko jak dziewczyna...no i...zmiany nie widze....

Nie widzisz i nie zobaczysz, bo brak w Twoim zachowaniu konsekwencji. Skoro powiedziałaś mu wtedy, że to po raz ostatni, to gdy usłyszałaś drugi raz wulgarne słowo pod swoim adresem powinnaś była zerwać.

[anqa1992]

Napisane przez Salomeasoul

Nie widzisz i nie zobaczysz, bo brak w Twoim zachowaniu konsekwencji. Skoro powiedziałaś mu wtedy, że to po raz ostatni, to gdy usłyszałaś drugi raz wulgarne słowo pod swoim adresem powinnaś była zerwać.

jak na razie nie bede sie do niego odzywala...zobaczymy w jaki sposob to poskutkuje...jestem zla na niego jak nie wiem....nie dlugo wylysieje z tych nerwow

[Salomeasoul]

Napisane przez anqa1992

jak na razie nie bede sie do niego odzywala...zobaczymy w jaki sposob to poskutkuje...jestem zla na niego jak nie wiem....nie dlugo wylysieje z tych nerwow

Rozumiem Cię, ale pomyśl.
Raz się przemęczysz - podenerwujesz i będziesz miała go z głowy na resztę życia. Znajdziesz sobie kogoś, kto będzie Cię szanował.
Inaczej, to na pewno nie będzie ostatni raz.

[201803290936]

Napisane przez anqa1992

jak na razie nie bede sie do niego odzywala...zobaczymy w jaki sposob to poskutkuje...jestem zla na niego jak nie wiem....nie dlugo wylysieje z tych nerwow

Zmieniam zdanie: komunikacja u Was nie leży i nie kwiczy, bo jej najzwyczajniej na świecie nie ma, umarła lub nigdy jej po prostu nie było. Póki było zauroczenie, to związek się toczył siłą rozpędu, spacerków i przytulanek, jak minęło, to nic nie zostało w zamian. Ani się nie szanujecie, ani chyba nawet za bardzo nie lubicie. Twierdzisz, że nie możesz mu powiedzieć co myślisz, bo będzie źle - zatem mówić komuś co się myśli można tylko agresywnie, przekleństwami, w niefajny sposób? Powodzenia życzę, serio - nie tylko w tym związku, ale w ewentualnym kolejnym. Jeżeli nie nauczysz się mówić facetowi wprost, ale rzeczowo, bez agresji, co myślisz, czego nie powinien mówić, czy robić, nie nauczysz się stawiać granic w normalny, naturalny sposób, to nigdy, żaden związek Ci nie wyjdzie. Już nie mówiąc o zaufaniu - skoro nie odzywanie się do siebie oznacza, że partner pewnie już zdradza, z kimś się spotkał, to wow, nawet trudno to skomentować. Pewnie niejedną niezłą jazdę już macie za sobą. Dziecinada.

[anqa1992]

Napisane przez Salomeasoul

Rozumiem Cię, ale pomyśl.
Raz się przemęczysz - podenerwujesz i będziesz miała go z głowy na resztę życia. Znajdziesz sobie kogoś, kto będzie Cię szanował.
Inaczej, to na pewno nie będzie ostatni raz.

tyle ze nie rozumiem...mowi ze mnie kocha, ze mu zalezy, ze chcialby byc ze mna na zawsze, a zachowuje sie jak ostatni cham w stosunku do mnie....jak mozna mowic takie rzeczy a potem pokazywac sie z takiej okropnej strony?
szczerze powiedziawszy czasami sie zastanawiam czy to na pewno ta sama osoba ktora kiedys poznalam....jest mi przykro, ze osoba ktora jest w tym momencie dla mnie najwazniejsza i zrobilabym dla niej wszystko, potrafi w tak beszczelny sposob sie odzywac do wlasnej dziewczyny...niepojete naprawdę

---------- Dopisano o 16:02 ---------- Poprzedni post napisano o 15:59 ----------

Napisane przez Doris1981

Zmieniam zdanie: komunikacja u Was nie leży i nie kwiczy, bo jej najzwyczajniej na świecie nie ma, umarła lub nigdy jej po prostu nie było. Póki było zauroczenie, to związek się toczył siłą rozpędu, spacerków i przytulanek, jak minęło, to nic nie zostało w zamian. Ani się nie szanujecie, ani chyba nawet za bardzo nie lubicie. Twierdzisz, że nie możesz mu powiedzieć co myślisz, bo będzie źle - zatem mówić komuś co się myśli można tylko agresywnie, przekleństwami, w niefajny sposób? Powodzenia życzę, serio - nie tylko w tym związku, ale w ewentualnym kolejnym. Jeżeli nie nauczysz się mówić facetowi wprost, ale rzeczowo, bez agresji, co myślisz, czego nie powinien mówić, czy robić, nie nauczysz się stawiać granic w normalny, naturalny sposób, to nigdy, żaden związek Ci nie wyjdzie. Już nie mówiąc o zaufaniu - skoro nie odzywanie się do siebie oznacza, że partner pewnie już zdradza, z kimś się spotkał, to wow, nawet trudno to skomentować. Pewnie niejedną niezłą jazdę już macie za sobą. Dziecinada.

jesli czyjs problem jest dla Ciebie dziecinada to nie wypowiadaj sie w tym temacie...i nie osadzaj calego zwiazku jako dziecinade, bo przedstawilam tylko jedna sytuacje, wiec nie wyciagaj pochopnych zwiazkow


---------- Dopisano o 16:04 ---------- Poprzedni post napisano o 16:02 ----------

pochopych wnioskow*

[Salomeasoul]

Napisane przez anqa1992

tyle ze nie rozumiem...mowi ze mnie kocha, ze mu zalezy, ze chcialby byc ze mna na zawsze, a zachowuje sie jak ostatni cham w stosunku do mnie....jak mozna mowic takie rzeczy a potem pokazywac sie z takiej okropnej strony?
szczerze powiedziawszy czasami sie zastanawiam czy to na pewno ta sama osoba ktora kiedys poznalam....jest mi przykro, ze osoba ktora jest w tym momencie dla mnie najwazniejsza i zrobilabym dla niej wszystko, potrafi w tak beszczelny sposob sie odzywac do wlasnej dziewczyny...niepojete naprawdę

---------- Dopisano o 16:02 ---------- Poprzedni post napisano o 15:59 ----------



jesli czyjs problem jest dla Ciebie dziecinada to nie wypowiadaj sie w tym temacie...i nie osadzaj calego zwiazku jako dziecinade, bo przedstawilam tylko jedna sytuacje, wiec nie wyciagaj pochopnych zwiazkow


---------- Dopisano o 16:04 ---------- Poprzedni post napisano o 16:02 ----------

pochopych wnioskow*

Nie naskakuj na Doris tylko dlatego, że zwraca uwagę na problem, który zauważyła. Postaraj się przeanalizować jej post, to zauważysz, ze niewiele jest tam pochopnych wniosków, a sporo trafnych rad, które mogłabyś odnieść do swojego związku i jednocześnie odpowiedzi na Twoje pytania, dlaczego Twój facet zachowuje się tak a nie inaczej, czego nie jesteś w stanie sama zrozumieć.

[anqa1992]

Napisane przez Salomeasoul

Nie naskakuj na Doris tylko dlatego, że zwraca uwagę na problem, który zauważyła. Postaraj się przeanalizować jej post, to zauważysz, ze niewiele jest tam pochopnych wniosków, a sporo trafnych rad, które mogłabyś odnieść do swojego związku i jednocześnie odpowiedzi na Twoje pytania, dlaczego Twój facet zachowuje się tak a nie inaczej, czego nie jesteś w stanie sama zrozumieć.

przepraszam, masz racje...powiem o kolejnym problemie o ktorym wspomniala Doris...brakuje nam juz tematow na ktore moglibysmy rozmawiac...denerwuje mnie to ze kiedy sie spotykamy, potrafimy sie przez dluzszy czas nie odzywac tylko patrzec w sufit....

[Salomeasoul]

Napisane przez anqa1992

przepraszam, masz racje...powiem o kolejnym problemie o ktorym wspomniala Doris...brakuje nam juz tematow na ktore moglibysmy rozmawiac...denerwuje mnie to ze kiedy sie spotykamy, potrafimy sie przez dluzszy czas nie odzywac tylko patrzec w sufit....

Zastanów się dobrze, czy chcesz, żeby tak wyglądało Twoje życie. Nie dość, że on Cię nie szanuje, to jeszcze czas spędzany wspólnie nie jest zbyt przyjemny, czy ciekawy.

[boulinka]

.

[mm444]

Treść usunięta

[.:aniah:.]

Napisane przez Doris1981

Zmieniam zdanie: komunikacja u Was nie leży i nie kwiczy, bo jej najzwyczajniej na świecie nie ma, umarła lub nigdy jej po prostu nie było. Póki było zauroczenie, to związek się toczył siłą rozpędu, spacerków i przytulanek, jak minęło, to nic nie zostało w zamian. Ani się nie szanujecie, ani chyba nawet za bardzo nie lubicie. Twierdzisz, że nie możesz mu powiedzieć co myślisz, bo będzie źle - zatem mówić komuś co się myśli można tylko agresywnie, przekleństwami, w niefajny sposób? Powodzenia życzę, serio - nie tylko w tym związku, ale w ewentualnym kolejnym. Jeżeli nie nauczysz się mówić facetowi wprost, ale rzeczowo, bez agresji, co myślisz, czego nie powinien mówić, czy robić, nie nauczysz się stawiać granic w normalny, naturalny sposób, to nigdy, żaden związek Ci nie wyjdzie. Już nie mówiąc o zaufaniu - skoro nie odzywanie się do siebie oznacza, że partner pewnie już zdradza, z kimś się spotkał, to wow, nawet trudno to skomentować. Pewnie niejedną niezłą jazdę już macie za sobą. Dziecinada.

No ja się zgadzam z Doris.

A czy Tobie, autorko nie zdarza się przypadkiem również wypalić z przekleństwem do swojego chłopaka, kiedy już nie możesz wytrzymać i mówisz mu co Ci leży na sercu?

[madana]

Napisane przez anqa1992

jak narazie wylaczylam telefon i domyslam sie ze gdy bedzie dzwonil do mnie i uslyszy abonent jest niedostepny to padna podejrzenia ze z kims sie spotkalam...mam na mysli jakiegos chlopaka....

- przepraszam, ale ty z idiotą jesteś, że tak pomyśli,bo wyłączony jest telefon???
Powiem tak, kłótnie i wkurzanie zdarzają się w KAŻDYM związku, ale NIC nie usprawiedliwia odezwania się do kochanej osoby w TAKI sposób- jeśli godzisz się na to, sama strzelasz sobie w kolano- bo im bardziej (na zasadzie "no tak go koooocham") będziesz na to pozwalać, tym częsciej to będziesz słyszeć.
Mam nadzieję, że masz w ogóle świadomość, że zwracanie się do kochanej osoby przez "spierd....aj" w żaden sposób nie może świadczyć o miłości???

[anqa1992]

Napisane przez mm444

Treść usunięta

jasne ze czasami padaja takie slowa ale dopiero gdy jestem tak wkurzona ze moge za chwile zwariowac, nigdy gdy jest normalnie, ale nic nie usprawiedliwia jego odpyskniecia w ten sposob....przeciez nic zlego mu nie zrobilam, tylko zapytalam, a on na mnie z geba i bluzgami...

[201803290936]

Napisane przez anqa1992

przepraszam, masz racje...powiem o kolejnym problemie o ktorym wspomniala Doris...brakuje nam juz tematow na ktore moglibysmy rozmawiac...denerwuje mnie to ze kiedy sie spotykamy, potrafimy sie przez dluzszy czas nie odzywac tylko patrzec w sufit....

Niestety, ale wiele związków rozpoczętych w młodym wieku (a Wasz się zaczął chyba, gdy mieliście, czy też miałaś 17 lat) nie ma szans na przetrwanie. Zmieniacie się jako ludzie i nagle się okazuje, że człowiek, z którym super się śmiało i - nie wiem - rzucało kaczki na wodzie, nie jest już dla nas interesujący. W starszym wieku szuka się partnera wg nieco innego klucza, zaczyna się rozumieć, że kocha się nie "bo tak", ale za coś - za konkretne rzeczy, a przy tym widzi się wady partnera oraz swoje. Bardzo źle, że za pierwszym razem, gdy wybuchł, czy się źle odezwał do Ciebie nie powiedziałaś "słuchaj, ale tak rozmawiać nie będziemy, nie masz prawa tak się do mnie zwracać, jeżeli coś Ci we mnie przeszkadza, czymś Cię denerwuję to powiedz mi to normalnie, na pewne zachowania sobie nie pozwolę". Zamiast tego chyba dusiłaś to w sobie, obierałaś dziecinne, bo to trzeba nazwać po imieniu, strategie pt. no to wyłączę telefon, niech się martwi; no to się przestanę odzywać - niech się domyśli etc. Jesteś w takim wieku, że jest dla Ciebie nadzieja, nie martw się, tylko ucz się, wyciągaj wnioski na przyszłość, zastanów się, co jest ważne, a co nie jest. Zgubiło Was również trochę to, że postawiliście na ilość, a nie na jakość - lepiej spotkać się 2-3 razy w tygodniu, ale coś ciekawego porobić (oczywiście nie zawsze, ponudzić się ze sobą, w sensie "nic nie robimy" również jest fajnie, to jest bycia z kimś), niż spotykać codziennie na zasadzie "no spotkajmy się, bo musimy odbębnić codzienną rutynę". Zabrakło między Wami rozmowy i postawienia jakichś granic. Przestaliście się przyjaźnić, lubić - tak po prostu. Czy da się coś z tym zrobić? Szczerze mówiąc wątpię. Możesz to wszystko przemyśleć, spotkać się z nim, powiedzieć mu od serca co czujesz, możecie coś ustalić i potem konsekwentnie te ustalenia realizować, ale oboje musicie tego chcieć, nie tylko Ty i będzie to sporo pracy. Niektóre związki, same z siebie plus z winy osób, które je tworzą, tracą "przydatność do spożycia". Możliwe i że w tym przypadku tak jest. Spróbuj jednak przynajmniej rozmowy - czegoś się zawsze w ten sposób nauczysz, chociażby na przyszłość.

[anqa1992]

Napisane przez Doris1981

Niestety, ale wiele związków rozpoczętych w młodym wieku (a Wasz się zaczął chyba, gdy mieliście, czy też miałaś 17 lat) nie ma szans na przetrwanie. Zmieniacie się jako ludzie i nagle się okazuje, że człowiek, z którym super się śmiało i - nie wiem - rzucało kaczki na wodzie, nie jest już dla nas interesujący. W starszym wieku szuka się partnera wg nieco innego klucza, zaczyna się rozumieć, że kocha się nie "bo tak", ale za coś - za konkretne rzeczy, a przy tym widzi się wady partnera oraz swoje. Bardzo źle, że za pierwszym razem, gdy wybuchł, czy się źle odezwał do Ciebie nie powiedziałaś "słuchaj, ale tak rozmawiać nie będziemy, nie masz prawa tak się do mnie zwracać, jeżeli coś Ci we mnie przeszkadza, czymś Cię denerwuję to powiedz mi to normalnie, na pewne zachowania sobie nie pozwolę". Zamiast tego chyba dusiłaś to w sobie, obierałaś dziecinne, bo to trzeba nazwać po imieniu, strategie pt. no to wyłączę telefon, niech się martwi; no to się przestanę odzywać - niech się domyśli etc. Jesteś w takim wieku, że jest dla Ciebie nadzieja, nie martw się, tylko ucz się, wyciągaj wnioski na przyszłość, zastanów się, co jest ważne, a co nie jest. Zgubiło Was również trochę to, że postawiliście na ilość, a nie na jakość - lepiej spotkać się 2-3 razy w tygodniu, ale coś ciekawego porobić (oczywiście nie zawsze, ponudzić się ze sobą, w sensie "nic nie robimy" również jest fajnie, to jest bycia z kimś), niż spotykać codziennie na zasadzie "no spotkajmy się, bo musimy odbębnić codzienną rutynę". Zabrakło między Wami rozmowy i postawienia jakichś granic. Przestaliście się przyjaźnić, lubić - tak po prostu. Czy da się coś z tym zrobić? Szczerze mówiąc wątpię. Możesz to wszystko przemyśleć, spotkać się z nim, powiedzieć mu od serca co czujesz, możecie coś ustalić i potem konsekwentnie te ustalenia realizować, ale oboje musicie tego chcieć, nie tylko Ty i będzie to sporo pracy. Niektóre związki, same z siebie plus z winy osób, które je tworzą, tracą "przydatność do spożycia". Możliwe i że w tym przypadku tak jest. Spróbuj jednak przynajmniej rozmowy - czegoś się zawsze w ten sposób nauczysz, chociażby na przyszłość.

jesli chodzi o to czy rozmawialismy na temat zmian w naszym zwiazku, co nam pasuje a co nie, co wolno i nie wolno itp. to owszem rozmowy takie byly prowadzone...tyle ze ja czesto mowilam mu zmien sie w koncu zmien sie...a on z tekstem ze dopoki ja sie nie zmienie to on tez nie...nie moglam juz wytrzymac tego ciaglego powtarzania tego samego z jego strony...skoro jest sie w zwiazku z druga osoba, to jesli oczekujemy od siebie nawzajem zmiany, to pomagamy sobie obie i staramy sie raem zeby bylo lepiej...ale nieeee przeciez on zawsze ma racje i to co powie, to tak musi byc...jak mam mu przetlumaczyc ze zeby bylo dobrze musimy dzialac razem...?

---------- Dopisano o 16:52 ---------- Poprzedni post napisano o 16:51 ----------

pomagamy sobie oboje razem*

[201803290936]

Napisane przez anqa1992

jesli chodzi o to czy rozmawialismy na temat zmian w naszym zwiazku, co nam pasuje a co nie, co wolno i nie wolno itp. to owszem rozmowy takie byly prowadzone...tyle ze ja czesto mowilam mu zmien sie w koncu zmien sie...a on z tekstem ze dopoki ja sie nie zmienie to on tez nie...nie moglam juz wytrzymac tego ciaglego powtarzania tego samego z jego strony...skoro jest sie w zwiazku z druga osoba, to jesli oczekujemy od siebie nawzajem zmiany, to pomagamy sobie obie i staramy sie raem zeby bylo lepiej...ale nieeee przeciez on zawsze ma racje i to co powie, to tak musi byc...jak mam mu przetlumaczyc ze zeby bylo dobrze musimy dzialac razem...?

Ale przerzucanie się hasłami "no zmień się", "nie, Ty się zmień" to nie jest rozmowa, to tylko taki słowny tenis - piłeczka do Ciebie, a ja odbijam. Zabrakło ustaleń i sięgnięcia gdzieś głębiej. Plus, z tego co piszesz, wynika że facetowi nie za bardzo się chce cokolwiek robić - ze sobą, z Wami. Za to ma zapędy dyktatorskie.

Powiedz mu szczerze, prosto z serca, co czujesz, dlaczego tak czujesz i jakich konkretnie zmian byś chciała - zarówno w swoim zachowaniu, jak i jego, w Waszym związku. Daj mu czas na przemyślenie sprawy. Powiedz, że powinniście ze sobą trzymać tzw. sztamę, nie walczyć ze sobą, ale Wy konta świat. Jeżeli przemyślenia nic nie dadzą lub od razu wszystko zaneguje, stwierdzi, że on nic nie musi, to cóż - będziesz miała odpowiedź, czy jakakolwiek zmiana, przetłumaczenie mu czegokolwiek jest możliwe. Nie każdego da się zmienić - w ogóle lub na danym etapie życia. Poza rozmową, zaproponowaniem jakichś rozwiązań, nic nie możesz. Albo mu zależy, albo nie.

[anqa1992]

Napisane przez Doris1981

Ale przerzucanie się hasłami "no zmień się", "nie, Ty się zmień" to nie jest rozmowa, to tylko taki słowny tenis - piłeczka do Ciebie, a ja odbijam. Zabrakło ustaleń i sięgnięcia gdzieś głębiej. Plus, z tego co piszesz, wynika że facetowi nie za bardzo się chce cokolwiek robić - ze sobą, z Wami. Za to ma zapędy dyktatorskie.

Powiedz mu szczerze, prosto z serca, co czujesz, dlaczego tak czujesz i jakich konkretnie zmian byś chciała - zarówno w swoim zachowaniu, jak i jego, w Waszym związku. Daj mu czas na przemyślenie sprawy. Powiedz, że powinniście ze sobą trzymać tzw. sztamę, nie walczyć ze sobą, ale Wy konta świat. Jeżeli przemyślenia nic nie dadzą lub od razu wszystko zaneguje, stwierdzi, że on nic nie musi, to cóż - będziesz miała odpowiedź, czy jakakolwiek zmiana, przetłumaczenie mu czegokolwiek jest możliwe. Nie każdego da się zmienić - w ogóle lub na danym etapie życia. Poza rozmową, zaproponowaniem jakichś rozwiązań, nic nie możesz. Albo mu zależy, albo nie.

mam jeszcze jedno pytanie...kiedy juz dojdzie do klotni tym razem....to sytuacja jest wtedy taka: on wygarnie mi co ma wygarnac, ja slucham uwaznie, a kiedy juz przyjdzie moja kolej zebym teraz ja powiedziala o co mi chodzi i co mnie boli jakie sytuacje, to ( jestesmy np. u niego domu) on wtedy do mnie mowi: nie chce mi sie z Toba rozmawiac, wyjdz z tad...no masakra, jak ja mam nie zwariowac? to co powie on jest swiete i ja musze tego wysluchac, ale kiedy to on skonczyl rozmowe i przychodzi kolej na mnie, on nie raczy nawet wysluchac...odwraca sie do mnie d*upa na lozku, i traktuje mnie jak smiecia...

[madana]

Napisane przez anqa1992

mam jeszcze jedno pytanie...kiedy juz dojdzie do klotni tym razem....to sytuacja jest wtedy taka: on wygarnie mi co ma wygarnac, ja slucham uwaznie, a kiedy juz przyjdzie moja kolej zebym teraz ja powiedziala o co mi chodzi i co mnie boli jakie sytuacje, to ( jestesmy np. u niego domu) on wtedy do mnie mowi: nie chce mi sie z Toba rozmawiac, wyjdz z tad...no masakra, jak ja mam nie zwariowac? to co powie on jest swiete i ja musze tego wysluchac, ale kiedy to on skonczyl rozmowe i przychodzi kolej na mnie, on nie raczy nawet wysluchac...odwraca sie do mnie d*upa na lozku, i traktuje mnie jak smiecia...

- nie, on nie traktuje cię jak śmiecia: TY POZWALASZ SIĘ tak traktować, dlatego on tak robi.

[ulicznica]

Napisane przez anqa1992

Hej wszystkim,
Chciałabym poradzić się was co mam zrobić w takiej oto sytuacji:
Mój chłopak nieodpowiednio się do mnie odzywa, np. sytuacja z dzisiaj....Dzwonię do niego, pytam się co planuje na dzisiejszy dzień, on wymienia że to tamto itd, więc pytam a czy dziś się zobaczymy a on na to że nie chce się ze mną widzieć...głównym problemem jest to, że w następnym tygodniu nie będziemy się widzieli wgl bo będzie pracował od 15 do 23 więc nie ma nawet jak...a teraz ma zwolnienie lekarskie, siedzi w domu i z racji tego że będziemy mieli od siebie tydzień odpoczynku, to chciałabym spędzić z nim jak najwięcej czasu....tyle że on nie chce, powiedział że chce pograć na komputerze(ma20 lat), i to nie pierwsza sytuacja kiedy woli grać niż widzieć się ze mną...a dziś powiedział mi żebym się od niego odpie***liła....zgrywa wielkiego cwaniaka, co mam o tym myśleć? Znudziłam mu się? jesteśmy razem ponad 2 lata....

Uszanuj więc jego prośbę. Poważnie. Bo znając życie po prostu nie wie, jak Ci powiedzieć prosto w oczy, że to jednak nie to, więc takie uniki z jego strony to tylko zastępstwo dla faktycznego zerwania. Nie byłabym w związku z nikim, kto by się w ten sposób do mnie odezwał. Szanuj, i wymagaj szacunku dla siebie.

[anqa1992]

Napisane przez ulicznica

Uszanuj więc jego prośbę. Poważnie. Bo znając życie po prostu nie wie, jak Ci powiedzieć prosto w oczy, że to jednak nie to, więc takie uniki z jego strony to tylko zastępstwo dla faktycznego zerwania.

ciezko mi sie to czyta... zerwanie...matko Boska jakie to musi byc okrutne;(

---------- Dopisano o 17:09 ---------- Poprzedni post napisano o 17:08 ----------

Napisane przez madana

- nie, on nie traktuje cię jak śmiecia: TY POZWALASZ SIĘ tak traktować, dlatego on tak robi.

najwidoczniej musze sie w koncu postawic i pokazac ze nie jestem glupia dziewczynka, ktora na wszystko pozwala

[ulicznica]

Faceci w tym wieku i o takiej mentalności nie należą zwykle do gości, którzy podejmują jakąkolwiek walkę o związek. Kolejne laski przychodzą, i odchodzą, nie ta, to następna. Zwłaszcza że on nie jest nawet w stanie podjąć z Tobą normalnej rozmowy na temat tego, że coś Ci może nie pasować, zbywa Cię, słowem ma w du*ie to, co się będzie dalej z wami działo. A jest zbyt wielkim tchórzem, żeby to zakończyć, więc traktuje Cię tak, byś to Ty podjęła ten krok. Wysyła tylko sygnały, że ma dosyć. I na pewno nie będzie płakał po rozstaniu, tylko "będzie grał w grę".

Więc i Ty nie masz po czym płakać - naprawdę. Powinno Ci być łatwiej to zakończyć, kiedy w zasadzie wiesz, ale sama się nie chcesz przyznać do tego, że zależy głównie Tobie.

[Nuova]

Napisane przez anqa1992

mam jeszcze jedno pytanie...kiedy juz dojdzie do klotni tym razem....to sytuacja jest wtedy taka: on wygarnie mi co ma wygarnac, ja slucham uwaznie, a kiedy juz przyjdzie moja kolej zebym teraz ja powiedziala o co mi chodzi i co mnie boli jakie sytuacje, to ( jestesmy np. u niego domu) on wtedy do mnie mowi: nie chce mi sie z Toba rozmawiac, wyjdz z tad...no masakra, jak ja mam nie zwariowac? to co powie on jest swiete i ja musze tego wysluchac, ale kiedy to on skonczyl rozmowe i przychodzi kolej na mnie, on nie raczy nawet wysluchac...odwraca sie do mnie d*upa na lozku, i traktuje mnie jak smiecia...

Niedobrze mi się zrobiło jak to przeczytałam. Co TY chcesz kobieto ratować? Jeszcze się zastanawiasz nad zerwaniem? Zero szacunku do siebie, ZERO. On Cię traktuje jak gumową lalę, która nie ma prawa głosu, a Ty grzecznie się na to godzisz, nie chcesz zrywać "bo to okrutne" i boisz się mu powiedzieć w twarz, że jest skończonym chamem, prostakiem i palantem. Sama na to pozwalasz, możesz mieć pretensje TYLKO do siebie, nikt Cię nie zmusza, żebyś była z tym facetem.

[anqa1992]

Napisane przez ulicznica

Faceci w tym wieku i o takiej mentalności nie należą zwykle do gości, którzy podejmują jakąkolwiek walkę o związek. Kolejne laski przychodzą, i odchodzą, nie ta, to następna. Zwłaszcza że on nie jest nawet w stanie podjąć z Tobą normalnej rozmowy na temat tego, że coś Ci może nie pasować, zbywa Cię, słowem ma w du*ie to, co się będzie dalej z wami działo. I na pewno nie będzie płakał po rozstaniu, tylko "będzie grał w grę".

bylabym zawiedziona jesli by tak sie stalo...zreszta jak w takim wieku mozna tak dziecinnie postrzegac swiat i zwiazek? zamiast postarac sie by bylo lepiej, to posiedzi sobie, pogra a potem jak gdyby nigdy nic odezwie sie i powie...no wczoraj sobie pogralem, to dzis mozemy sie spotkac. Przyjdziesz do mnie? Nosz nie wytrzymam jak tak bedzie

[ogolnie]

Napisane przez kasica6662

A wcześniej też tak się do Ciebie odnosił?

pierwsze co mi na myśl przyszło to jakaś dziewczyna, którą bajeruje za Twoimi plecami, ale ja jestem jakaś dziwna, więc pewnie wymyślam.

[anqa1992]

Napisane przez ogolnie

pierwsze co mi na myśl przyszło to jakaś dziewczyna, którą bajeruje za Twoimi plecami, ale ja jestem jakaś dziwna, więc pewnie wymyślam.

gdyby tak bylo to nawet nie mialby po co sie tlumaczyc, dowidzenia i tyle

[ulicznica]

Napisane przez anqa1992

bylabym zawiedziona jesli by tak sie stalo...zreszta jak w takim wieku mozna tak dziecinnie postrzegac swiat i zwiazek? zamiast postarac sie by bylo lepiej, to posiedzi sobie, pogra a potem jak gdyby nigdy nic odezwie sie i powie...no wczoraj sobie pogralem, to dzis mozemy sie spotkac. Przyjdziesz do mnie? Nosz nie wytrzymam jak tak bedzie

Można jeśli przed Tobą np nie miał nikogo, albo po prostu nie dojrzał psychicznie, emocjonalnie do związku.
Ty jesteś dodatkiem do jego gry. Skoro już skończył grać, to możecie się spotkać. I lecisz. Mam nadzieję, że masz własne zajęcia poza czekaniem na jego telefon. Przepraszam, ale moim zdaniem ten związek to fikcja - nie ma porozumienia, komunikacja leży, a każda próba zmiany czegokolwiek jest przez niego traktowana jako atak na jego nieskazitelną osobę.

[kasieńka:)]

Napisane przez anqa1992

gdyby tak bylo to nawet nie mialby po co sie tlumaczyc, dowidzenia i tyle

Dziewczyno, nie pisz takich bzdur, bo podejrzewam, że w takiej sytuacji powstał by co najwyżej wątek na wizażu o tym, jak to ta zła i okropna kobieta omotała Twojego misia i wszystko co by się między nimi wydarzyło było by z jej winy, a on został praktycznie do tego zmuszony

Ogólnie to czytam i nie wierze: chłopak karze swojej dziewczynie się od niego odpier****c, potem wychodzi, że u niego takie odzywki to norma, wyrzucenie jej z domu to też nic nowego, nie mają o czym ze sobą gadac a wspólny czas spędzają na patrzeniu w sufit. Autorka też rzuca bluzgami w chłopa swego, tyle, że "ona w tedy kiedy jest bardzo zła a on jak jest normalnie" . Rozmowa na temat związku wygląda jak gra koreańczyków w ping-ponga : Zmień się - nie, to Ty się zmień- Ty pierwszy - Nie, Ty! Ale autorka uknuła dziki i szalony plan i wyłączyła telefon, bo on pewnie pomyśli, że ona z innym koziołki fika - niech zazdrości buc jeden! Ale autorka kocha chłopczyka swego taaaak bardzo, zrobiła by przecież dla niego wszystko, więc pewnie jak napluje jej w twarz to autorka stwierdzi, że deszcz pada. A zerwanie ? Eeee gdzie tam, "jakie to musi byc takie okrutne " .

Ręce, witki, kończyny i wszystko inne - opada.