Problemy z obowiązkami domowymi

[Olcia2402]

Chłopak nie dorósł. Ma 22 lata i po raz pierwszy mieszka bez rodziców. Znam to na przykładzie mojego brata. Moja mama zawsze była nadopiekuńcza. Mój brat dopiero po wyprowadzeniu się dość daleko by mamina troska go nie dosięgnęła ( 600 km ) zaczyna powoli uczyć się "normalności" typu sprzątanie po sobie, pranie, ogarnianie codziennych spraw. Wcześniej wszystko robiła za niego moja mama

To samo miałam z byłym chłopakiem. Nie, nie starczyło mi cierpliwości by go uczyć takich zachowań jak sprzątanie czy robienie zakupów " po prostu" a nie z wielką łaską albo " nie chce mi się". Nie ukrywam,że był to jeden z powodów naszego rozstania. Odczuwałam go jak przysłowiową kulę u nogi przez to wszystko, bo dla niego nawet zmycie kubka czy talerza to był wielki problem
Dodam,że ja miałam 20 lat a on 24 lata.

Jeśli chodzi o radę - wydaję mi się,że Twojemu facetowi dobrze by zrobiła sytuacja gdy sam musiałby o siebie zadbać, bez mamy, bez dziewczyny, które to za niego robią. Sam zrozumiałby,że nic się samo nie robi,że niestety takie rzeczy są dużą częścią codzienności i trzeba je wykonywać.

Gdybym była Tobą to pewnie dałabym sobie spokój z nim Zresztą kiedyś byłam taka jak i Ty - mój były robił tak jak Twój facet długi czas a ja go wyręczałam, robiłam mu obiadki, ciągle kombinowałam jak mu sprawić radość. Otrzeźwił mnie wyjazd, który dał mi możliwość spojrzenia na mój 4-letni związek z dystansem i zrozumiałam,że nie jestem jakąś męczennicą by spędzić resztę życia z nim

Powodzenia w dokonywaniu wyboru

[szmyrk]

Naprawde nie rozumiem, dlaczego wsrod mlodych, niby wyksztalconych kobiet wciaz pokutuje idea, ze mezczyzna POMAGA w obowiazkach domowych. Pomagac to moze ktos, kto w danym domu nie mieszka

Inna sprawa, ze ludzi naprawde maja rozne potrzeby/tolerancje jesli chodzi o porzadek; z watku nie wynika jednoznacznie, ze to autorka ma racje, a chlopak jest bezczelny i jej nie szanuje. Nie wiemy, czy autorka nie przesadza jesli chodzi czystosc w mieszkaniu (przynajmniej z punktu widzenia swojego lubego), tak tez moze byc, acz faktem jest, ze odpowiedzi chlopaka nie za dobrze o nim swiadcza. Inna sprawa, ze moze miec juz po dziurki w nosie jej jojczenia i ciaglych pretensji.

Moim zdaniem sa tu trzy mozliwosci:
1. Facet autorki to bezczelny len patentowany, nauczony, ze to kobieta ma dbac o dom; do tego cham, ktory zwyczajnie nie szanuje swojej niby partnerki i bez oporow ja wykorzystuje. Tutaj wyjscie jest jedno kopnac w zad, bo niby co tu ratowac.
2. Autorka i jej facet zwyczajnie nie dobrali sie, kazde z nich ma inne standardy jesli chodzi o porzadek. W tym przypadku bedzie ciezko, ale mozna dojsc do jakiegos kompromisu. Pod warunkiem, ze oboje beda sie starac - on ogarniac wiecej spraw domowych chocby na prosbe/zadanie autorki, a ona ograniczy swoje ciagoty do bycia Perfekcyjna Pania Domu i przestanie go we wszystkim wyreczac oraz poprawiac po nim.
3. Facet jest niedojrzaly/tepy/nieprzystosowany i faktycznie nie rozumie, o co tyle szumu, nerwow i jojczenia. W tym przypadku terapia szokowa (roponowana przez jedna wizazanke) byc moze pomoze.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Zanim się wyprowadzisz, musisz jechać po bandzie tak jak on, pozbyć się skrupułów, przestać być grzeczną dziewczynką, która zachowuje się zgodnie z oczekiwaniami otoczenia.
Nie sprzątaj, nie gotuj, nie rób zakupów, nie pierz za dwoje/dla dwojga. Zachowuj się tak jakbyś mieszkała sama. Zachowania, odzywki, podejście do wspólnych obowiązków miej identyczne jak on, niech zadziała zasada lustra, może on siebie w nim zobaczy. Daj sobie na to jakiś czas, wcześniej mu zapowiedz, że tak będzie dopóki on nie zmieni zachowania i że odejdziesz jeżeli tak będzie.
Potem bądź konsekwentna i odejdź jeżeli nic nie dotrze do niego. Nie ma sensu tracić najlepszych lat życia w roli popychała i cudzej kuchty. No i nie warto tracić czasu na kogoś kto nie kocha, nie szanuje i nie wspiera. Chłopak ma dopiero 22 lata, to jeszcze dzieciak, pewnie zupełnie nie rozumie czym jest i na czym polega wspólne, dorosłe życie.

[I am Rock]

Facet najwyraźniej wychodzi z założenia - chciałaś ze mną mieszkać, to się męcz.

[katarzyna6785]

Mój partner do czyściochów też nie należy, nawet nie pamiętam, kiedy ostatnio wyniósł śmieci :/ sądzę, że to wina wychowania, bo mama i dwie siostry robiły w domu wszystko dla niego.

Teraz wypracowałam sobie sposób - jak np. nie odniesie szklanki czy talerza do zlewu (bo zmywać mu nie każę, tylko odnieść po sobie), to jedzenia nie ma. Jak zostawia gdzieś śmiecie typu puste papierki co batonach, to wrzucam mu je do łóżka. I to dopiero działa. Może chamskie, ale są ludzie, którym się nie wytłumaczy.

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Napisane przez katarzyna6785

Mój partner do czyściochów też nie należy, nawet nie pamiętam, kiedy ostatnio wyniósł śmieci :/ sądzę, że to wina wychowania, bo mama i dwie siostry robiły w domu wszystko dla niego.

Teraz wypracowałam sobie sposób - jak np. nie odniesie szklanki czy talerza do zlewu (bo zmywać mu nie każę, tylko odnieść po sobie), to jedzenia nie ma. Jak zostawia gdzieś śmiecie typu puste papierki co batonach, to wrzucam mu je do łóżka. I to dopiero działa. Może chamskie, ale są ludzie, którym się nie wytłumaczy.

To nie jest wina wychowania tylko brak szacunku do partnerki i lenistwo. Za mojego tż również wszysto matka robiła, nawet glupich kanapek nie mogl sam zrobic. Teraz umie gotowac, sam garnie się do sprzątania nie musze go o to prosić. Wystarczyła zwykła rozmowa i podział obowiązków + powiedzenie, że nie będe jego sprzątaczką ani służacą, nie będe z taką osobą. Nie ma problemu z wyniesienien śmieci, odkurzaniem, umyje podołoge, pomaga gotować, sprzątnie dom, albo umyje naczynia. Poprostu wy same sobie na to pozwalacie, a gadanie nad uchem nic nie da, bo niestety działa to w odwrotną strone. Powiedzieć raz, ale dobitnie, a jeśli to oleje to już wiadomo jak mu zależy i niestety przy dziecku będzie to samo

[201803290936]

Napisane przez szmyrk

Naprawde nie rozumiem, dlaczego wsrod mlodych, niby wyksztalconych kobiet wciaz pokutuje idea, ze mezczyzna POMAGA w obowiazkach domowych. Pomagac to moze ktos, kto w danym domu nie mieszka

Inna sprawa, ze ludzi naprawde maja rozne potrzeby/tolerancje jesli chodzi o porzadek; z watku nie wynika jednoznacznie, ze to autorka ma racje, a chlopak jest bezczelny i jej nie szanuje. Nie wiemy, czy autorka nie przesadza jesli chodzi czystosc w mieszkaniu (przynajmniej z punktu widzenia swojego lubego), tak tez moze byc, acz faktem jest, ze odpowiedzi chlopaka nie za dobrze o nim swiadcza. Inna sprawa, ze moze miec juz po dziurki w nosie jej jojczenia i ciaglych pretensji.

Moim zdaniem sa tu trzy mozliwosci:
1. Facet autorki to bezczelny len patentowany, nauczony, ze to kobieta ma dbac o dom; do tego cham, ktory zwyczajnie nie szanuje swojej niby partnerki i bez oporow ja wykorzystuje. Tutaj wyjscie jest jedno kopnac w zad, bo niby co tu ratowac.
2. Autorka i jej facet zwyczajnie nie dobrali sie, kazde z nich ma inne standardy jesli chodzi o porzadek. W tym przypadku bedzie ciezko, ale mozna dojsc do jakiegos kompromisu. Pod warunkiem, ze oboje beda sie starac - on ogarniac wiecej spraw domowych chocby na prosbe/zadanie autorki, a ona ograniczy swoje ciagoty do bycia Perfekcyjna Pania Domu i przestanie go we wszystkim wyreczac oraz poprawiac po nim.
3. Facet jest niedojrzaly/tepy/nieprzystosowany i faktycznie nie rozumie, o co tyle szumu, nerwow i jojczenia. W tym przypadku terapia szokowa (roponowana przez jedna wizazanke) byc moze pomoze.

Jak wyżej.

[katarzyna6785]

[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;6972524 1]To nie jest wina wychowania tylko brak szacunku do partnerki i lenistwo. [/QUOTE]

Nie twierdzę, że jedyną przyczyną jest wychowanie, ale wydaje mi się, że ma ono naprawdę ogromny wpływ na przyzwyczajenia w późniejszym życiu. Jeżeli mamusia rozpieści synka, będzie za niego zbierać skarpetki, parzyć herbatkę, wynosić śmieci itd. to niestety będzie on tego samego oczekiwał od swojej partnerki - bo tak miał zawsze w domu i była to dla niego norma.
Nie bronię mojego faceta bynajmniej bo leniwy też trochę jest. Ale sądzę, że z domu nie wyniósł dobrych nawyków.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez katarzyna6785

Nie twierdzę, że jedyną przyczyną jest wychowanie, ale wydaje mi się, że ma ono naprawdę ogromny wpływ na przyzwyczajenia w późniejszym życiu. Jeżeli mamusia rozpieści synka, będzie za niego zbierać skarpetki, parzyć herbatkę, wynosić śmieci itd. to niestety będzie on tego samego oczekiwał od swojej partnerki - bo tak miał zawsze w domu i była to dla niego norma.
Nie bronię mojego faceta bynajmniej bo leniwy też trochę jest. Ale sądzę, że z domu nie wyniósł dobrych nawyków.

Leniwy jak leniwy, ale dla mnie taki typ jest też po prostu najzwyczajniej w świecie głupi i arogancki.
Ja rozumiem, że durna matka całe życie latała za nim ze ścierą i jemu to pasowało, ale z czasem, w swoim dorosłym życiu powinien się zorientować, że takie zwykłe, codzienne czynności trzeba jednak zacząć wykonywać. Tym bardziej kiedy partnerka jasno komunikuje, że nie jest jego mamunią i nie zamierza mu zmiatać pyłku spod stóp. Inteligentnemu człowiekowi nie trzeba wiele czasu żeby pojąć jak wygląda samodzielne, dorosłe życie.
Jak czytam o takich tępych głupkach jak bohater tego wątku (a są ich miliony w naszym pięknym kraju), to rozumiem dlaczego ze statystyk wynika, że panny żyją dłużej niż mężatki

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;6977138 6]Leniwy jak leniwy, ale dla mnie taki typ jest też po prostu najzwyczajniej w świecie głupi i arogancki.
Ja rozumiem, że durna matka całe życie latała za nim ze ścierą i jemu to pasowało, ale z czasem, w swoim dorosłym życiu powinien się zorientować, że takie zwykłe, codzienne czynności trzeba jednak zacząć wykonywać. Tym bardziej kiedy partnerka jasno komunikuje, że nie jest jego mamunią i nie zamierza mu zmiatać pyłku spod stóp. Inteligentnemu człowiekowi nie trzeba wiele czasu żeby pojąć jak wygląda samodzielne, dorosłe życie.
Jak czytam o takich tępych głupkach jak bohater tego wątku (a są ich miliony w naszym pięknym kraju), to rozumiem dlaczego ze statystyk wynika, że panny żyją dłużej niż mężatki [/QUOTE]

W samo sedno

[katarzyna6785]

Rozmowa to podstawa, ale jak nie pomoże, to spróbuj nie gotować, nie prać mu i zobacz, ile wytrzyma

[Martaxdeee]

Dziękuję za tak liczne odpowiedzi, pomogły mi one spojrzeć bardziej obiektywnie na sytuację, nie sprzątałam przez tydzień po nim, raz ugotowałam obiad dla nas i poprosiłam żeby pozmywał oczywiście poszedł tekst, że to nie jego naczynia on ich nie ubrudził i nie będzie zmywał i od teraz moze jedynie wynosić smieci i chodzic na zakupy. Postanowiłam nie sprzątać po nim, nie upominać - niech sie dzieje co chce. Nie pomogło niestety, od tygodnia w domu nic nie jest ruszone, pranie które nam robiłam i wywiesiłam wisi od tygodnia nie zdjęte z suszarki, jego ubrania walają się po całym domu, a ze zlewu wylewają się naczynia. Kot robi kupe już obok kuwety bo ma cała zapełnioną. Postanowiłam powiedzieć, że odchodzę bo nie dam rady tak żyć. On jak gdyby nigdy nic poszedł spać do drugiego pokoju każąc mi pukać jak będę chciała wejść, a jak zapytałam czy pogadamy odpowiedział, że nie ma o czym po czym kolejnego dnia poszedł z koleżanka na imprezę upijając się przy tym i wracając o 5. Nie mówiąc o tym, że dwa dni użytkuje pokój i nie da się tam wejść bo jest taki syf. Szukam nowego mieszkania bo nie widzę dalszej przyszłości z tym człowiekiem. Ten tydzień nie robienia niczego uświadomił mi ile tak naprawdę robię za niego i dla niego, a ile on dla mnie. Oczywiście uświadomiłam go, że od tej pory każde robi wszystko za siebie i nie mam zamiaru nic dla niego robić. Teraz trzeba wytrwać 2 miesiące razem w mieszkaniu bo taki jest okres wypowiedzenia. Powiedzcie mi jak mam wytrwać ten czas ? On robi mi po złości, nie odzywa się i ma wszystko głęboko w D.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Martaxdeee

Dziękuję za tak liczne odpowiedzi, pomogły mi one spojrzeć bardziej obiektywnie na sytuację, nie sprzątałam przez tydzień po nim, raz ugotowałam obiad dla nas i poprosiłam żeby pozmywał oczywiście poszedł tekst, że to nie jego naczynia on ich nie ubrudził i nie będzie zmywał i od teraz moze jedynie wynosić smieci i chodzic na zakupy. Postanowiłam nie sprzątać po nim, nie upominać - niech sie dzieje co chce. Nie pomogło niestety, od tygodnia w domu nic nie jest ruszone, pranie które nam robiłam i wywiesiłam wisi od tygodnia nie zdjęte z suszarki, jego ubrania walają się po całym domu, a ze zlewu wylewają się naczynia. Kot robi kupe już obok kuwety bo ma cała zapełnioną. Postanowiłam powiedzieć, że odchodzę bo nie dam rady tak żyć. On jak gdyby nigdy nic poszedł spać do drugiego pokoju każąc mi pukać jak będę chciała wejść, a jak zapytałam czy pogadamy odpowiedział, że nie ma o czym po czym kolejnego dnia poszedł z koleżanka na imprezę upijając się przy tym i wracając o 5. Nie mówiąc o tym, że dwa dni użytkuje pokój i nie da się tam wejść bo jest taki syf. Szukam nowego mieszkania bo nie widzę dalszej przyszłości z tym człowiekiem. Ten tydzień nie robienia niczego uświadomił mi ile tak naprawdę robię za niego i dla niego, a ile on dla mnie. Oczywiście uświadomiłam go, że od tej pory każde robi wszystko za siebie i nie mam zamiaru nic dla niego robić. Teraz trzeba wytrwać 2 miesiące razem w mieszkaniu bo taki jest okres wypowiedzenia. Powiedzcie mi jak mam wytrwać ten czas ? On robi mi po złości, nie odzywa się i ma wszystko głęboko w D.

Rozdziel przestrzeń i wszystkie rzeczy na twoje i jego. Swoje sprzątaj, a jego nie. W ten sposób nie zabraknie ci przynajmniej czystych naczyń.

[kennedy]

Napisane przez Martaxdeee

Dziękuję za tak liczne odpowiedzi, pomogły mi one spojrzeć bardziej obiektywnie na sytuację, nie sprzątałam przez tydzień po nim, raz ugotowałam obiad dla nas i poprosiłam żeby pozmywał oczywiście poszedł tekst, że to nie jego naczynia on ich nie ubrudził i nie będzie zmywał i od teraz moze jedynie wynosić smieci i chodzic na zakupy. Postanowiłam nie sprzątać po nim, nie upominać - niech sie dzieje co chce. Nie pomogło niestety, od tygodnia w domu nic nie jest ruszone, pranie które nam robiłam i wywiesiłam wisi od tygodnia nie zdjęte z suszarki, jego ubrania walają się po całym domu, a ze zlewu wylewają się naczynia. Kot robi kupe już obok kuwety bo ma cała zapełnioną. Postanowiłam powiedzieć, że odchodzę bo nie dam rady tak żyć. On jak gdyby nigdy nic poszedł spać do drugiego pokoju każąc mi pukać jak będę chciała wejść, a jak zapytałam czy pogadamy odpowiedział, że nie ma o czym po czym kolejnego dnia poszedł z koleżanka na imprezę upijając się przy tym i wracając o 5. Nie mówiąc o tym, że dwa dni użytkuje pokój i nie da się tam wejść bo jest taki syf. Szukam nowego mieszkania bo nie widzę dalszej przyszłości z tym człowiekiem. Ten tydzień nie robienia niczego uświadomił mi ile tak naprawdę robię za niego i dla niego, a ile on dla mnie. Oczywiście uświadomiłam go, że od tej pory każde robi wszystko za siebie i nie mam zamiaru nic dla niego robić. Teraz trzeba wytrwać 2 miesiące razem w mieszkaniu bo taki jest okres wypowiedzenia. Powiedzcie mi jak mam wytrwać ten czas ? On robi mi po złości, nie odzywa się i ma wszystko głęboko w D.

Bardzo dobrze robisz. Oczy vi sie otworzyly. Ten czlowiek nie ma do ciebie za nic szacunku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[zakonna]

Posprzątaj kuwetę temu biednemu kotu, co zwierzę winne, że ludzie głupi.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

O właśnie. Kota zabierz do swojego pokoju.

[201803290936]

Napisane przez zakonna

Posprzątaj kuwetę temu biednemu kotu, co zwierzę winne, że ludzie głupi.

No dokładnie. Nie wiem, jak można nie sprzątnąć kuwety co najmniej raz dziennie. Kot to czyste zwierzę. Nie chce korzystać ze śmierdzącej kuwety.

[Martaxdeee]

Kotu oczywiście posprzątałam bo żal mi zwierzęcia. Najgorsze jest to, że on nie widzi wcale swojej winy. Jak przeminie sesja na uczelni to zabieram się do domu na 2 tygodnie bo nie będę siedzieć z tym brudasem i tolerować jego zachowania. Ja naprawdę nie wyolbrzymiam tego wszystkiego, bo na dużo rzezy przymykałam oko, ale tego już za wiele, jestem spokojną osobą, nie lubię się kłócić jednak moja cierpliwość się już skończyła. Swoim zachowaniem pokazuje mi tylko jak bardzo dobrze postąpiłam. Podobno mężczyznę poznaje się nie po tym jak zaczyna, ale jak kończy i ja go już bardzo dobrze poznałam....

[katarzyna6785]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;70001086]Rozdziel przestrzeń i wszystkie rzeczy na twoje i jego. Swoje sprzątaj, a jego nie. W ten sposób nie zabraknie ci przynajmniej czystych naczyń.[/QUOTE]

Popieram. Chociaż z kuchnią i łazienką będzie najgorzej. Gość to leń patentowany i brudas Ciekawe, czy chciał mieszkać z dziewczyną dla niej samej, czy tylko chodziło mu o służącą. Ale dobrze, że przejrzała na oczy, bo to, co on wyprawia, to jest straszne buractwo.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez katarzyna6785

Popieram. Chociaż z kuchnią i łazienką będzie najgorzej. Gość to leń patentowany i brudas Ciekawe, czy chciał mieszkać z dziewczyną dla niej samej, czy tylko chodziło mu o służącą. Ale dobrze, że przejrzała na oczy, bo to, co on wyprawia, to jest straszne buractwo.

Będzie najgorzej, ale też da się obejść. Może wynieść swoje rzeczy do swojego pokoju, żeby on ich nie brudził, a jak w zlewie zostanie coś brudnego, to odstawiać na bok.

[dobbinka]

Pytanie, co z kotem, jeśli się rozstaniecie? Napisałaś, że jest wspólny, ale rozciąć się go nie da.

[szprotka_]

Napisane przez dobbinka

Pytanie, co z kotem, jeśli się rozstaniecie? Napisałaś, że jest wspólny, ale rozciąć się go nie da.

Kota bierze ta osoba, która sprząta kuwetę

[dobbinka]

Napisane przez szprotka_

Kota bierze ta osoba, która sprząta kuwetę

Mam nadzieję. Słyszałam o przypadkach zwrotu do schronu, bo żadna strona po rozstaniu nie chciała.

[Minui]

Pisałaś na początku, że ten koleś ma niedaleko rodziców, a wyprowadził się dla Ciebie - i miałam nadzieję, że jak przestaniesz wokół niego robić i postawisz ultimatum, to się spakuje i wróci do mamy Nie rozumiem, dlaczego tego nie zrobił i nadal zasyfia Ci świat. Dosłownie i w przenośni. No trudno. Współczuję, że aż 2 miesiące przed Tobą, ale najważniejsze, że przejrzałaś na oczy i zrobiłaś ten pierwszy krok. Tylko kota zabierz ze sobą koniecznie.

[katarzyna6785]

Napisane przez szprotka_

Kota bierze ta osoba, która sprząta kuwetę

Czyli lubemu raczej się zwierzak nie dostanie :p chyba że mamusia będzie po nim sprzątać.

Swoją drogą, Autorko, czy Twoi niedoszli teściowie wiedzą, jakiego brudasa wychowali?

[Martaxdeee]

Kota zabieram ja oczywiście, nie ma nawet innej opcji. Nie pozwolę, żeby kot był z nim bo wiem że nie będzie potrafił o niego zadbać.

Co do tego czy teściowie wiedzą czy nie - tego nie wiem. Też się nad tym zastanawiam. Nie rozumiem czemu nie wrócił do matki, może dlatego że i tak przez te 2 miesiące musi płacić za mieszkanie więc pewnie uważa, że po co ma sie wyprowadzać. Powiem wam, że z każdym dniem jest coraz gorzej, chociaż dziś pozmywał i zrobił pranie, ale to chyba tylko dlatego, że nie miał juz sie w co ubrac i na czym jeść. Ale oczywiście poza nim nic go nie interesuje, ani kot ani ja ani to czy w mieszkaniu jest czysto

[zakonna]

Napisane przez Martaxdeee

Kota zabieram ja oczywiście, nie ma nawet innej opcji. Nie pozwolę, żeby kot był z nim bo wiem że nie będzie potrafił o niego zadbać.

Co do tego czy teściowie wiedzą czy nie - tego nie wiem. Też się nad tym zastanawiam. Nie rozumiem czemu nie wrócił do matki, może dlatego że i tak przez te 2 miesiące musi płacić za mieszkanie więc pewnie uważa, że po co ma sie wyprowadzać. Powiem wam, że z każdym dniem jest coraz gorzej, chociaż dziś pozmywał i zrobił pranie, ale to chyba tylko dlatego, że nie miał juz sie w co ubrac i na czym jeść. Ale oczywiście poza nim nic go nie interesuje, ani kot ani ja ani to czy w mieszkaniu jest czysto

[katarzyna6785]

Napisane przez Martaxdeee

Co do tego czy teściowie wiedzą czy nie - tego nie wiem. Też się nad tym zastanawiam. Nie rozumiem czemu nie wrócił do matki, może dlatego że i tak przez te 2 miesiące musi płacić za mieszkanie więc pewnie uważa, że po co ma sie wyprowadzać.

Może w domu nie byłby mile widziany - matka woli scedować wszystkie problemy na inną kobietę i cieszy się, że się synuś wyprowadził

No nic, te 2 miesiące musisz jakoś przetrwać.

[Martaxdeee]

Hej minął już jakiś czas odkąd podjęłam tą trudną dla mnie decyzje i powiem wam, że jestem z siebie bardzo dumna. Wszystko zaczyna się układać i dopiero teraz, jak jestem tak zdystansowana widzę jaka byłam głupia i naiwnie zakochana. Dziękuję wszystkim za tak liczne odpowiedzi, były mi bardzo pomocne i pomogły podjąć słuszną decyzję

[Rozowa_mysz]

Ja bym jeszcze zdjęcia porobiła, w razie czego jakby brudas zaczął oczerniac Cię u mamusi i znajomych, mieć dowód jakim był syfiarzem.