Problem z przełamaniem

[Marceli99]

Hej
Mam na imię Marcel lat 23 i chciałbym z góry zaznaczyć jeśli temat naruszy regulamin to proszę o usunięcie. Postanowiłem napisać na tym forum z pytaniem, specjalnie założyłem konto ale śledzę od x czasu i na niektóre swoje pytania znalazłem tutaj odpowiedzi.
A więc do sedna.
Mam 22 lata jestem z dziewczyną od 5 miesięcy mój problem jest taki że jest to moja pierwsza dziewczyna, dogadujemy się świetnie ale odkąd jesteśmy razem dużo się zmieniło w moim życiu.
Problem polega na tym że nigdzie razem nie chodzimy spędzamy dużo czasu sam na sam i przez to mam problem?lęki? przed tym żeby wyjść gdzieś razem. Boję się że ktoś coś powie a ja nie będę znać odpowiedzi(zbłazniesię?). Ogólnie jestem nie śmiały ale mało osób o tym wie ponieważ może tego nie widać na pierwszy rzut oka ale wewnątrz siebie tak mam. Piszę tutaj ponieważ nie mam kogo się zapytać. Z rodzicami, bratem, siostrą utrzymuje normalnie kontakt ale nigdy nie rozmawialiśmy na takie sposoby i sam z siebie niechce wyjść na głupka
Jeśli coś mi się przypomnij to dopiszę
Proszę o wyrozumiałość i jakiegoś kopniaka? Popchnięcie do działania ?

[magda88]

Napisane przez Marceli99

Hej
Mam na imię Marcel lat 23 i chciałbym z góry zaznaczyć jeśli temat naruszy regulamin to proszę o usunięcie. Postanowiłem napisać na tym forum z pytaniem, specjalnie założyłem konto ale śledzę od x czasu i na niektóre swoje pytania znalazłem tutaj odpowiedzi.
A więc do sedna.
Mam 22 lata jestem z dziewczyną od 5 miesięcy mój problem jest taki że jest to moja pierwsza dziewczyna, dogadujemy się świetnie ale odkąd jesteśmy razem dużo się zmieniło w moim życiu.
Problem polega na tym że nigdzie razem nie chodzimy spędzamy dużo czasu sam na sam i przez to mam problem?lęki? przed tym żeby wyjść gdzieś razem. Boję się że ktoś coś powie a ja nie będę znać odpowiedzi(zbłazniesię?). Ogólnie jestem nie śmiały ale mało osób o tym wie ponieważ może tego nie widać na pierwszy rzut oka ale wewnątrz siebie tak mam. Piszę tutaj ponieważ nie mam kogo się zapytać. Z rodzicami, bratem, siostrą utrzymuje normalnie kontakt ale nigdy nie rozmawialiśmy na takie sposoby i sam z siebie niechce wyjść na głupka
Jeśli coś mi się przypomnij to dopiszę
Proszę o wyrozumiałość i jakiegoś kopniaka? Popchnięcie do działania ?

ale czego KONKRETNIE się boisz? kurczę człowieku nawet jak ktoś spyta o drogę a nie będziesz wiedział jak ją wskazać to laska odrazu nie uzna, że jesteś debilem, no proszę Cię...

[Marceli99]

Że nie będę miał o czym rozmawiać nie wpasuję się w otoczenie, a w głowie mam tylko obraz jak wszyscy zaczną szeptać do siebie cotozadziwnytyp...

[201804271236]

Ale przecież nie znać odpowiedzi czy ''zbłaźnić'' się możesz też będąc z dziewczyną sam na sam? Z tym, że nawet jeśli, to nie ma w tym nic złego, wręcz przeciwnie, to dosyć naturalne, jesteśmy tylko ludźmi. Każdy miewa słabsze strony, gorsze dni, chwilowe ''zawiechy'' w rozumowaniu.

Nawet sobie nie wyobrażasz ile razy mój chłopak się przy mnie ''wygłupił'' i to właśnie zarówno przy ludziach, jak i w sytuacji sam na sam. Tylko co z tego? Nigdy nie miałam w związku z tym jakichś negatywnych emocji, fajnie się czasem pośmiać. Mi też się zdarzały wpadki, przy spędzaniu ze sobą takiej ilości czasu jest to nieuniknione, ale chyba między innymi o to właśnie chodzi w byciu z kimś blisko, że czujemy się na tyle swobodnie, że nie przejmujemy się takimi pierdołami. Wręcz prawdopodobnie źle bym się czuła z facetem, który byłby nieomylnym perfekcjonistą i nigdy nie miewał wtop Taka jakaś za duża presja.

Edit:
Czyli boisz się z nią wyjść do ludzi, czy bardziej poznać jej znajomych?

[d9bc8dbc83c7aee5e9082ee3b616ba3ef54cad1e]

Kurde, przemawia przez Ciebie strasznie niskie poczucie własnej wartości. Ja bym Ci proponowała zapisanie się do psychologa, naprawdę.
Obrazy, które sobie tworzysz w głowie są nieprawdziwe i musisz zdać sobie z tego sprawę. Nie zbłaźnisz się tym, że wyjdziesz z domu, zresztą dlaczego niby miałbyś?

[Marceli99]

Napisane przez Ubodzi

Ale przecież nie znać odpowiedzi czy ''zbłaźnić'' się możesz też będąc z dziewczyną sam na sam? Z tym, że nawet jeśli, to nie ma w tym nic złego, wręcz przeciwnie, to dosyć naturalne, jesteśmy tylko ludźmi. Każdy miewa słabsze strony, gorsze dni, chwilowe ''zawiechy'' w rozumowaniu.

Nawet sobie nie wyobrażasz ile razy mój chłopak się przy mnie ''wygłupił'' i to właśnie zarówno przy ludziach, jak i w sytuacji sam na sam. Tylko co z tego? Nigdy nie miałam w związku z tym jakichś negatywnych emocji, fajnie się czasem pośmiać. Mi też się zdarzały wpadki, przy spędzaniu ze sobą takiej ilości czasu jest to nieuniknione, ale chyba między innymi o to właśnie chodzi w byciu z kimś blisko, że czujemy się na tyle swobodnie, że nie przejmujemy się takimi pierdołami. Wręcz prawdopodobnie źle bym się czuła z facetem, który byłby nieomylnym perfekcjonistą i nigdy nie miewał wtop Taka jakaś za duża presja.

Edit:
Czyli boisz się z nią wyjść do ludzi, czy bardziej poznać jej znajomych?

Po trszke wszystkiego nie chodzi o to że mam jakąś depresje z tego powodu tylko jestem typem człowieka który myśli nad wszystkim? I wiem że to jest złe i próbuje się tego pozbyć ale nie można tak odrazu.


I dlaczego miałbym bać się wyjść z domu? Od kilku lat spotykam się w każda sobote/piątek z znajomymi także nie mam czegoś takiego że się boje wyjść z domu. Mam dużo znajomych ale 90% to płeć męska i jakoś zawsze byłem lekko nie śmiały przy dziewczynach ale w przęciagu 1-2lat czuję po sobię że dużo w tej kwestii się zmieniło