Jak przeżyć 30tkę?

[magda88]

W sierpniu kończę 30 lat i niestety mam z tego powodu doła. Wiem, że to jest bardzo sztuczna granica, że to tylko liczby itd, ale może jest tu ktoś kto też to przeżywa?
W czym tkwi problem? Zawsze wyobrażałam sobie, że do 30 będe miała fajną pracę, sensowne zarobki (nie mówię o milionach), 2kę dzieci, domek na wsi i w ogóle wszystko jak z obrazka. No ale życie życiem, zawodowo nie bardzo mi się ułożyło, po 4 latach musiałam zmienić branżę i jestem znów na początku zawodowej drogi. Patrzę na profile znajomych na linkedin i widzę te stanowiska i robi mi się smutno, że zawodowo się cofnęłam i znowu się wdrapuję w górę a inni odrazu wystrzelili z karierą.

Co jeszcze? rozsypały się dawne znajomości, ludzie się porozjeżdzali, nie jestem duszą towarzystwa więc ciężko kogoś poznać. Znajomi to w 99% znajomi męża z którymi spotykamy się razem, a brakuje mi kogoś by wyjść czasem samej.

Wokół wszyscy w ciąży a ja ze względów zawodowych muszę to troszkę odłożyć, myślę, że do przyszłego roku, a bardzo bardzo bym już chciała mieć dziecko. Mąż tymczasem uważa, że możemy jeszcze poczekać, ja natomiast mam schizę że zaraz będzie za późno.

W małżeństwie dopadła nas rutyna , mąż bardzo dużo pracuje mimo, że mógłby odpuścić (finansowo stoimy dobrze, ale on ciągle wymyśla, że droższe auto, że może większy dom itd).

[lukasz_socho]

Nie próbuj gonić świata, skup się na sobie i rodzinie. To, że nie możesz się pochwalić karierą na fejsie nie jest porażką. Miałaś ambitnie marzenia, troszkę nie poszło po Twojej myśli, ale jesteś duża i dasz radę. 30 tka to nie 70 ka życie przed Tobą dziewczyno. Masz dużo czasu by wszystko jeszcze osiągnąć. Zajmij się sobą, bądź szczęśliwa, idź do kina, zmień fryzurę, zapisz się na jakieś zajęcia, kup seksowną bieliznę, zacznij czytać kamasutrę lub rób cokolwiek szalonego na miarę szczęśliwej 30 latki a nie stetryczałej 60 latki. Żyj i ciesz się tym co masz, dużo się śmiej, nie patrz w czarnych barwach i będzie git

[K1987]

Napisane przez magda88

W sierpniu kończę 30 lat i niestety mam z tego powodu doła. Wiem, że to jest bardzo sztuczna granica, że to tylko liczby itd, ale może jest tu ktoś kto też to przeżywa?
W czym tkwi problem? Zawsze wyobrażałam sobie, że do 30 będe miała fajną pracę, sensowne zarobki (nie mówię o milionach), 2kę dzieci, domek na wsi i w ogóle wszystko jak z obrazka. No ale życie życiem, zawodowo nie bardzo mi się ułożyło, po 4 latach musiałam zmienić branżę i jestem znów na początku zawodowej drogi. Patrzę na profile znajomych na linkedin i widzę te stanowiska i robi mi się smutno, że zawodowo się cofnęłam i znowu się wdrapuję w górę a inni odrazu wystrzelili z karierą.

Co jeszcze? rozsypały się dawne znajomości, ludzie się porozjeżdzali, nie jestem duszą towarzystwa więc ciężko kogoś poznać. Znajomi to w 99% znajomi męża z którymi spotykamy się razem, a brakuje mi kogoś by wyjść czasem samej.

Wokół wszyscy w ciąży a ja ze względów zawodowych muszę to troszkę odłożyć, myślę, że do przyszłego roku, a bardzo bardzo bym już chciała mieć dziecko. Mąż tymczasem uważa, że możemy jeszcze poczekać, ja natomiast mam schizę że zaraz będzie za późno.

W małżeństwie dopadła nas rutyna , mąż bardzo dużo pracuje mimo, że mógłby odpuścić (finansowo stoimy dobrze, ale on ciągle wymyśla, że droższe auto, że może większy dom itd).

Zamiast martwić się tym, że nie wyszło coś z Twoich planów skup się na tym ile jeszcze przed Tobą. Zapisz się na jakiś fitness albo inny basen, idź do kosmetyczki, skoro finansowo nieźle stoicie, a dzieci nie macie jeszcze, wykorzystajcie weekendy na wspólne wypady. 30 lat to jeszcze nie emerytura...

[felixindahouz]

Masz męża. Pod tym względem wygrałaś. Gdybyś była w tym wieku samotna, byłoby na pewno ciężej kogoś znaleźć (zakładając, że cenisz sobie związek).
Prawdopodobnie jesteś zdrowa. Cała reszta do zrobienia.

Oglądając profile ludzi widzisz to co chcesz widzieć i idealizujesz. Widzisz karierę, a nie widzisz zmartwień z powodu zdrowia / braku samotności. Widzisz ciąże, a nie widzisz zdradzającego męża, problemów w pracy, innych zmartwień. Okej, nie twierdzę, że u każdego tak jest, może niektórzy mają wszystko na 100%, ale życie pokazuje, że różnie bywa. A zdrowie i rodzina to najważniejsze wartości.

Kontynuuj rozwój osobisty, przy okazji zadbaj o siebie - siłka, ubiór, może włosy, może postaraj się wyjść do ludzi.

[krolowazimy]

Spokojnie, przed Tobą jeszcze minimum 30 lat na rozwój zawodowy

Fajnie, że nie musisz się martwić o finanse. To da Ci więcej luzu w pracy. Mąż jest, więc nie musisz się martwić, że dzieciaka trzeba będzie wystrugać. Mniej czasu znajomych w tym wieku to standard, a dzięki temu masz więcej czasu dla siebie, męża, domu.

Jak dla mnie to w 30-stkę możesz wejść z dużym uśmiechem

[niepewny123]

Masz męża. Pod tym względem wygrałaś. Gdybyś była w tym wieku samotna, byłoby na pewno ciężej kogoś znaleźć (zakładając, że cenisz sobie związek).
Prawdopodobnie jesteś zdrowa. Cała reszta do zrobienia.

Oglądając profile ludzi widzisz to co chcesz widzieć i idealizujesz. Widzisz karierę, a nie widzisz zmartwień z powodu zdrowia / braku samotności. Widzisz ciąże, a nie widzisz zdradzającego męża, problemów w pracy, innych zmartwień. Okej, nie twierdzę, że u każdego tak jest, może niektórzy mają wszystko na 100%, ale życie pokazuje, że różnie bywa. A zdrowie i rodzina to najważniejsze wartości.

Kontynuuj rozwój osobisty, przy okazji zadbaj o siebie - siłka, ubiór, może włosy, może postaraj się wyjść do ludzi.

Dawno nie czytałem w internetach tak mądrego posta.

[sunshinebutterfly]

Nie wiem w czym jest problem.
Masz męża, podejrzewam, że jesteście w szczęśliwym związku, planujecie dzieci, dobrze stoicie finansowo.
Czego chcieć więcej?
A co do kariery, no cóż, po pierwsze w życiu rzadko tak jest, że wszytsko idzie po naszej myśli, po drugie masz życie przed sobą, żeby tą wymarzoną karierę jeszcze sobie załatwić a po trzecie masz jeszcze męża, który również dokłada wspólną cegiełkę do Waszego budżetu. Tym samym, brak tej kariery nie jest u Ciebie równoznaczny z brakiem bezpieczeństwa finansowego czy życiem od 1 do 1.
Może warto też spojrzeć na jasną stronę życia

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez felixindahouz

Masz męża. Pod tym względem wygrałaś. Gdybyś była w tym wieku samotna, byłoby na pewno ciężej kogoś znaleźć (zakładając, że cenisz sobie związek).
Prawdopodobnie jesteś zdrowa. Cała reszta do zrobienia.

Oglądając profile ludzi widzisz to co chcesz widzieć i idealizujesz. Widzisz karierę, a nie widzisz zmartwień z powodu zdrowia / braku samotności. Widzisz ciąże, a nie widzisz zdradzającego męża, problemów w pracy, innych zmartwień. Okej, nie twierdzę, że u każdego tak jest, może niektórzy mają wszystko na 100%, ale życie pokazuje, że różnie bywa. A zdrowie i rodzina to najważniejsze wartości.

Kontynuuj rozwój osobisty, przy okazji zadbaj o siebie - siłka, ubiór, może włosy, może postaraj się wyjść do ludzi.

A jakby się np. rozwiodła teraz, to co, "przegrałaby"? Takie, wybacz, chrzanienie.
Poza tym bycie bez faceta nie równa się samotności, czy przegranemu życiu.
Chociaż ludzie lubią w tej sferze życia robić wyścigi, ale to już co kto lubi.
Jak przeżyć? Normalnie, jak każde urodziny. Ktoś czyni z okrągłych urodzin symbolikę, a ktoś inny jak każde inne urodziny.

[MeganEagle]

Czyli tak: w sumie to maasz prawie wszystko o czym marzyłaś - masz meża, masz dom (?), masz życie na niezłej stopie - tylko dzieci brakuje. Skąd ten dół kobieto? Powinnas się cieszyć...

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

Napisane przez felixindahouz

Masz męża. Pod tym względem wygrałaś . Gdybyś była w tym wieku samotna, byłoby na pewno ciężej kogoś znaleźć (zakładając, że cenisz sobie związek).
Prawdopodobnie jesteś zdrowa. Cała reszta do zrobienia.

Oglądając profile ludzi widzisz to co chcesz widzieć i idealizujesz. Widzisz karierę, a nie widzisz zmartwień z powodu zdrowia / braku samotności. Widzisz ciąże, a nie widzisz zdradzającego męża, problemów w pracy, innych zmartwień. Okej, nie twierdzę, że u każdego tak jest, może niektórzy mają wszystko na 100%, ale życie pokazuje, że różnie bywa. A zdrowie i rodzina to najważniejsze wartości.

Kontynuuj rozwój osobisty, przy okazji zadbaj o siebie - siłka, ubiór, może włosy, może postaraj się wyjść do ludzi.

🤣🤣🤣🤣
A to był konkurs na męża, że można go wygrać?
A może zdrapka


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ruda_beksa]

Na pierwszy rzut oka to trochę zdziwiło mnie twoje podejście, bo wydaje mi się trochę... niedojrzałe na twój wiek, jak nastolatka, która obudziła się w wieku 30 lat i narzeka, że nie ma życia jak z katalogu, domku na wsi i idealnych 2.5 dzieci...

Ale pominę tą całą OJEZUtrzydziestkę, bo tu chyba problem jest głębszy. Zaczynanie kariery od nowa to faktycznie stres, ale nie tragedia. Ale gorsze jest to, że wydajesz się samotna - w małżeństwie rutyna, mąż w pogoni za kasą, nie masz własnych znajomych... w sumie trochę się nie dziwię, że masz doła. Podejmujesz jakieś kroki w celu poprawienia sytuacji w małżeństwie, poznania nowych ludzi?

Ktoś mądry kiedyś powiedział "Porównywanie jest złodziejem radości" i miał dużo racji. Patrzysz na LinkedIn, widzisz stanowiska i jest ci przykro, ale tak naprawdę nie wiesz, jak tym ludziom w tej pracy jest. A nikt na swoim profilu nie napisze "mój szef to buc, płacą mi grosze a o urlopie nie mam co marzyć". Tak samo jak na FB widzisz rumiane dziecięta i uśmiechnięte pary, bo każdy wrzuca to, czym może się pochwalić.

[Mijanou]

Tajemnica: każdy ma swojego mola, który go gryzie

Nie patrz na profile znajomych. Oni także maja swoje niespełnione ambicje i marzenia. I patrząc na Twój profil też pewnie niejeden westchnie: oj, ma męża, dobrze finansowo stoi, nie ma dzieci, może się skupić na sobie/karierze/pasjach. A na fejsa czy linkedin każdy wrzuca tylko to, o czym chce innych poinformować. Nie wrzuca tego, co go gryzie i czego pokazać nie chce. Ja bym się tak tymi profilami nie sugerowała za bardzo. Nie ma tak, że wszyscy w życiu osiągają wszystko bo zawsze trzeba z czegoś zrezygnować/na coś zaczekać na rzecz czegoś innego.

Ech, życie....

[sowaa5]

Ja w tym roku też będę mieć 30. Nie mam męża, nie mam dzieci. Też miałam chwilowy kryzys silne parcie na i ogromny stres.

Ale jakoś mi to minęło wszystko, zdałam sobie sprawę, że nie mam złego życia. Mam partnera, z którym jest raz lepiej raz gorzej,ale sie kochamy no i czas pokaże co dalej. Praca może nie marzeń, ale jest ok. Mam pasję która mnie totalnie jara i niestety nie może być źródłem dochodu, ale może kiedys... mam przyjaciół, rodzine super, znajomych. Jestem zdrowa, przystojna :P
Też chorowałam jak patrzyłam na fb, gdzie są ludzie a gdzie ja. Ale w ub. roku zdarzyło się sporo zlych rzeczy, choroby, śmierć... ja się zmieniłam i zaczęłam doceniać co mam, cieszyć się tym... I już 30 stka nie jest mi straszna. Można fajnie żyć, kochać, szaleć. Ważne by mieć dobrych ludzi, pasje i żyć całkiem po swojemu.

No a przy okazji dbać o siebie, to daje poczucie, że się nie jest na końcu a w fajnym miejscu, żeby umiec to robić i robić to z radością i świadomością

[magda88]

Napisane przez ruda_beksa

Na pierwszy rzut oka to trochę zdziwiło mnie twoje podejście, bo wydaje mi się trochę... niedojrzałe na twój wiek, jak nastolatka, która obudziła się w wieku 30 lat i narzeka, że nie ma życia jak z katalogu, domku na wsi i idealnych 2.5 dzieci...

Ale pominę tą całą OJEZUtrzydziestkę, bo tu chyba problem jest głębszy. Zaczynanie kariery od nowa to faktycznie stres, ale nie tragedia. Ale gorsze jest to, że wydajesz się samotna - w małżeństwie rutyna, mąż w pogoni za kasą, nie masz własnych znajomych... w sumie trochę się nie dziwię, że masz doła. Podejmujesz jakieś kroki w celu poprawienia sytuacji w małżeństwie, poznania nowych ludzi?

Ktoś mądry kiedyś powiedział "Porównywanie jest złodziejem radości" i miał dużo racji. Patrzysz na LinkedIn, widzisz stanowiska i jest ci przykro, ale tak naprawdę nie wiesz, jak tym ludziom w tej pracy jest. A nikt na swoim profilu nie napisze "mój szef to buc, płacą mi grosze a o urlopie nie mam co marzyć". Tak samo jak na FB widzisz rumiane dziecięta i uśmiechnięte pary, bo każdy wrzuca to, czym może się pochwalić.

Trafny komentarz.
To pewnie jest jeden z głębszych powodów.
Co do finansów- gryzie mnie fakt, że gdybyśmy się np.rozwiedli w tym momencie to tak naprawdę z mojej pensji nie jestem w stanie się sama utrzymać, dom natomiast jest męża a nie mój, ale nie chciałabym się tutaj wdawać w głębsze dyskusje bo nie o tym temat a zaraz ktoś wyskoczy, że poleciałam na kasę.
Poza tym mąż zarabia 6X tyle co ja , niczego mi nie brakuje naprawdę, ale to też mnie jakoś uwiera, że ja bym chciała sama sobie zarobić na te wszystkie fajne rzeczy, a niestety tego poziomu nie osiągnę. Lubię swoją pracę, ale nie jest i nigdy nie będzie tak bardzo opłacalna nawet w połowie jak jego.

Co do znajomych nie bardzo mam pomysł, w pracy się lubimy, ale każdy ma swoje życie, próbowałam dlugi czas przez neta i niestety te znajomości po kilku spotkaniach wygasały.
Na fitnessy /siłownie niestety z powodów zdrowotnych nie mogę chodzić i nigdy nie będę mogła, wszelkie sporty odpadają. A na droższe hobby też nie chcę z tej wspólnej kasy wydawać.

Jeśli chodzi o karierę , to wiecie, nie chodzi mi o taką typową, że zaraz tam wielka Pani Kierownik po prostu żal mi tych kilku straconych lat i gasi mnie perspektywa zdobywania doświadczenia od zera, żeby móc znaleźć coś fajniejszego za lepsza kasę (tak znowu kasa, ale zrozumie to tylko ktoś kto ma takie dysproporcje w zarobkach jak u nas)

Tak naprawdę pewnie największy problem tkwi w tych relacjach i naprawdę zamieniłabym ten dom i wycieczki na paczkę fajnych przyjaciół

---------- Dopisano o 06:47 ---------- Poprzedni post napisano o 06:40 ----------

Napisane przez lukasz_socho

Nie próbuj gonić świata, skup się na sobie i rodzinie. To, że nie możesz się pochwalić karierą na fejsie nie jest porażką. Miałaś ambitnie marzenia, troszkę nie poszło po Twojej myśli, ale jesteś duża i dasz radę. 30 tka to nie 70 ka życie przed Tobą dziewczyno. Masz dużo czasu by wszystko jeszcze osiągnąć. Zajmij się sobą, bądź szczęśliwa, idź do kina, zmień fryzurę, zapisz się na jakieś zajęcia, kup seksowną bieliznę, zacznij czytać kamasutrę lub rób cokolwiek szalonego na miarę szczęśliwej 30 latki a nie stetryczałej 60 latki. Żyj i ciesz się tym co masz, dużo się śmiej, nie patrz w czarnych barwach i będzie git

fajny post, dzięki

[lukasz_socho]

Hmm...
w życiu tak niestety jest. Wiem, że byłoby super gdybyś zarabiała podobnie do męża, wkładała we wspólny majątek tyle co on, była niezależna od niego gdyby coś itd.
Sama jednak piszesz, że nigdy nie będziesz zarabiała tyle co on, więc wiek nie ma znaczenia. Rozumiem, że nawet gdybyś od 10 lat ryła zawodowo po 20h/doba to i tak dzis byś nie zarabiała tyle co on bo to pewnie inna branża, inne realia itd.

[Limonka2738]

Napisane przez felixindahouz

Masz męża. Pod tym względem wygrałaś.

To zdecydowanie najważniejsze.

[magda88]

Żeby ktoś mnie źle nie zrozumiał -naprawdę kasa to nie wszystko. Ja jestem bardzo wdzięczna, że pod tym względem jest u nas ok, tylko że to nie moja zasługa, po prostu można to nazwać fartem. Parę lat temu nawet mąż nie podejrzewał, że będzie tak dobrze.
I o ile z zewnątrz to może wygląda fajnie, bo dom, bo wakacje, to dla mnie to nie jest najważniejsze, a właśnie te relacje. A mam wrażenie, że niestety mąż idzie w drugą stronę i im więcej ma tym mu bardziej mało.
Niezależność finansowa też jest mega ważna, a ja jej nie mam. Dążę do niej ale łatwe to nie będzie.

[sunshinebutterfly]

Napisane przez magda88

Żeby ktoś mnie źle nie zrozumiał -naprawdę kasa to nie wszystko. Ja jestem bardzo wdzięczna, że pod tym względem jest u nas ok, tylko że to nie moja zasługa, po prostu można to nazwać fartem. Parę lat temu nawet mąż nie podejrzewał, że będzie tak dobrze.
I o ile z zewnątrz to może wygląda fajnie, bo dom, bo wakacje, to dla mnie to nie jest najważniejsze, a właśnie te relacje. A mam wrażenie, że niestety mąż idzie w drugą stronę i im więcej ma tym mu bardziej mało.
Niezależność finansowa też jest mega ważna, a ja jej nie mam. Dążę do niej ale łatwe to nie będzie.

Z całym szacunkiem, ale według mnie przesadzasz.
Skupiasz się na tym, że mało zarabiasz i na tym czego Ci brakuje.
A według mnie, niezależnie od tego ile zarabiasz, to zarabiasz dużo. Nawet jeśli jest to kwota 2-2,5 k to dzięki temu, że masz męża i nie macie problemów finansowych, spokojnie stać Cię, żeby ze swojej pensji opłacić sobie np. studia podyplomowe, zainwestować w edukację, iść na kurs języka. Jednym zdaniem, zrobić wszystko i zainwestować w siebie tak, żeby za 2,3 lata zarabiać dużo, dużo więcej.
A Ty, z całym szacunkiem, ale z Twojego posta bije to, że siedzisz i tylko narzekasz.
Nie wiem dlaczego do tej pory nie zrobiłaś kariery. Może nie byłaś pewna co do swojej ścieżki, może rozleniwiłaś się przy mężu i względnym spokoju materialnym (jeśli tak, to warto też nad tym popracować) a może po prostu skupiłaś się na swoim mężu i relacji.
Być może to ostatnie odzwierciedla Twoją sytuację. Są kobiety, które są tak skupione najpierw na szukaniu męża, randkowaniu (każda kobieta wie, że zajmuje to sporo czasu), a potem budowaniu związków, że zapominają o karierze. Wiec może na razie Twoją drogą było znalezienie męża i zbudowanie dobrej relacji.
Ale to działa w obie strony. Mam koleżanki, trochę starsze od Ciebie, które mają tą opisywaną przez Ciebie karierę i to karierę przed duże K (dyrektorki międzynarodowych firm, nawet kobiety które zarabiają od kilkunastu tysięcy w górę) i jak można sobie wyobrazić, zdecydowana większość z nich nie ma rodziny i męża i od lat nie są w stanie zbudować związku. Mają władze, duże pieniądze, ale rodziny i szczęśliwych związków ani widu ani słychu.
Więc weź to pod uwagę, a karierę i tak zrobisz jak przestaniesz narzekać i skupisz się na mądrych działaniach.

[Janina838383]

Głowa do góry! Naprawdę wszystko da się rozplanować, pomyśl sobie, że masz jeszcze 40 lat życia przed sobą i działaj! Nie oglądaj się na innych!

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Ja bardziej martwilabym sie oddalajacym sie mezem, bo to moze rozwalic wasz zwiazek. Rozmawialas z nim o tym? Ja tu widze lampke ostrzegawcza, tym bardziej, ze wam nic nie brakuje, a on woli jednak spedzac czas w pracy niz z Toba

[yoona]

A po tej 30stce to już koniec życia że nie możesz tego wszystkiego osiągnąć w wieku np 33?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[groszek75]

Ja tu widze problem w tym, że patrzysz jak zyją inni, zamiast skupić sie na sobie, swojej rodzinie

I co z tego, ze jakies tam są w ciązy, ze maja domki itd.

A Ty masz męza, prace, plany, ze za niedlugo bedzie i ciąza i dziecko i to sie liczy.

Skup sie na sobie , nie na innych, oni życia za Ciebie nie przezyją...

Skup sie na malzenstwie, bo chcesz dziecka, a sie z mezem oddalacie, to juz troche jedno, drugie wyklucza, wiec sie skup na tym, bo jestes mloda, phi co tam 30 lat dopiero miec

Głowa do gory, cyc do przodu i żyj kobieto swoim życiem nie innych, nie zazdrośc, bo nie ma czego

[srebrnykot]

Masz męża, masz pracę, mieszkanie, masz o wiele bardziej sprecyzowane poglądy na to, czego chcesz w życiu, niż kilka lat temu (choćby zawodowe). Masz widoki na dziecko. Jest całkiem dobrze.

W dzisiejszych czasach i tak wszystko tak się przesunęło, że dzisiejsze trzydziestolatki żyją - i czują się - jak dwudziestopięciolatki, więc nie ma co się martwić trzydziestką

Sama jestem z tego samego rocznika.

Co nie zmienia faktu, że ta trzydziestka to bardzo dobry moment, żeby zastanowić się, co chciałabyś w życiu pozmieniać, co Ci nie pasuje i czego już nie będziesz dalej tolerować. A co byś chciała, a nie miałaś okazji. Dobry czas, żeby ukierunkować się bardziej na to, czego byś chciała. Może faktycznie poodnawiać kontakty ze znajomymi, czy poszukać nowych. Może wrócić z mężem na poważnie do tematu dzieci, jeśli nie chcesz czekać dłużej. Może jeszcze coś innego. Generalnie, ponaprawiać to, z czego jesteś zadowolona mniej, i zwiększyć w swoim życiu ilość tego, co faktycznie daje Ci satysfakcję.

[Rena]

Ja osobiscie najciezej przezylam 24 urodziny, pozniej zadna inna poprzeczka nie zrobila na mnie wrazenia. Przyznam, ze emigracja zaraz po 30 przedluzyla mi mlodosc.

[groszek75]

Kurcze , a ja juz troche mam lat i z zadnymi nie mialam problemu, dla mnie to tylko data, od prawie 22 lat bardziej wyjątkowa, bo mam tez rocznice ślubu i tyle

Jak czlowiek nie zaakaceptuje, ze to tylko metryka, a żyć mozemy po swojemu to bedzie mial zawsze problemy, z kryzysem najpierw 30 latki, potem juz 40 to w ogole

[lola23]

Czujesz się samotna w małżeństwie. Mąż spędza dużo czasu w pracy, zarabia, na rzeczach materialnych zależy mu bardziej niż na tobie i wspólnie spędzanym czasie.

Wiesz jednak, że sama nie utrzymałabyś życia na takim poziomie, więc skrycie cierpisz, znosisz to co jest, tolerujesz postawę męża.

[Azhaar]

Napisane przez lola23

Czujesz się samotna w małżeństwie. Mąż spędza dużo czasu w pracy, zarabia, na rzeczach materialnych zależy mu bardziej niż na tobie i wspólnie spędzanym czasie.

Wiesz jednak, że sama nie utrzymałabyś życia na takim poziomie, więc skrycie cierpisz, znosisz to co jest, tolerujesz postawę męża.

A czemu tu się dziwić?
Pewnie, bo ona tę dwójkę dzieci to pewnie miłością wyżywi i ten wymarzony domek sobie siłą myśli postawi, taka magia!

Laska ma wymagania, jedno dziecko, drugie dziecko, domek, ale sama zarabia pewnie jakieś grosze skoro pisze, że nawet nie byłaby się w stanie się utrzymać. Może myśli, że dzieci to się powietrzem żywią?

Pewnie żadna z tutaj piszących nie chciałaby być jedynym żywicielem rodziny, co musi utrzymać partnera, dwójkę dzieci, wymarzony domek w lesie czy cholera wie gdzie, i ciągle myśleć, że jak straci pracę, to rodzina idzie na ulicę.

Ale jak on ją utrzymuje, to on jest przecież taaaaki zły.

To niech Autorka przestanie cierpieć i ruszy tyłek do roboty i zamiast oglądać profile innych i żalić się na Wizażu, niech zacznie coś robić.

Bo najprościej jest pisac na Wizażu i założyć z góry ,,nigdy nie będę zarabiać tyle co on" i wtedy można sobie usprawiedliwić leżenie i pachnienie cały dzień.

Autorko, skoro już porównujesz się z innymi i naprawdę Ci zalezy by coś zmienić (w co trochę wątpię, ale dobra) to zrób to może w jakiś konstruktywny sposób? Sprawdź co zrobili, by być tam gdzie są - jakie zrobili studia, kursy, certyfikaty etc. Napisz do nich, spytaj o radę. Może to lepsze niż zalenie się na Wizażu?

[magda88]

Napisane przez sunshinebutterfly

Nie wiem dlaczego do tej pory nie zrobiłaś kariery. Może nie byłaś pewna co do swojej ścieżki, może rozleniwiłaś się przy mężu i względnym spokoju materialnym (jeśli tak, to warto też nad tym popracować) a może po prostu skupiłaś się na swoim mężu i relacji.
Być może to ostatnie odzwierciedla Twoją sytuację. Są kobiety, które są tak skupione najpierw na szukaniu męża, randkowaniu (każda kobieta wie, że zajmuje to sporo czasu), a potem budowaniu związków, że zapominają o karierze. Wiec może na razie Twoją drogą było znalezienie męża i zbudowanie dobrej relacji.
.

powiedzmy, że wybrałam nieprzyszłościową branżę. To nie jest tak, że nic nie robię. Zrobiłam ostatnio certyfikowany kurs, uczę się języków, pogłębiam swoją wiedzę. ale doświadczenia nie zdobywa się w książkach tylko w pracy, dlatego swoje muszę "odrobić"
[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;8287680 6]a on woli jednak spedzac czas w pracy niz z Toba[/QUOTE]
spędzamy razem cały wolny czas, ale wolałabym, żeby miał go więcej

Napisane przez srebrnykot

Co nie zmienia faktu, że ta trzydziestka to bardzo dobry moment, żeby zastanowić się, co chciałabyś w życiu pozmieniać, co Ci nie pasuje i czego już nie będziesz dalej tolerować. A co byś chciała, a nie miałaś okazji. Dobry czas, żeby ukierunkować się bardziej na to, czego byś chciała. Może faktycznie poodnawiać kontakty ze znajomymi, czy poszukać nowych. Może wrócić z mężem na poważnie do tematu dzieci, jeśli nie chcesz czekać dłużej. Może jeszcze coś innego. Generalnie, ponaprawiać to, z czego jesteś zadowolona mniej, i zwiększyć w swoim życiu ilość tego, co faktycznie daje Ci satysfakcję.

dzięki

Napisane przez lola23

Czujesz się samotna w małżeństwie. Mąż spędza dużo czasu w pracy, zarabia, na rzeczach materialnych zależy mu bardziej niż na tobie i wspólnie spędzanym czasie.

Wiesz jednak, że sama nie utrzymałabyś życia na takim poziomie, więc skrycie cierpisz, znosisz to co jest, tolerujesz postawę męża.

pogrubione -tego bym nie powiedziała
Zawsze ta sama prawidłowość na tym forum- wspomnij o kasie to Cię zaszczują, że jesteś pasożytem ... Naprawdę koleżanko chętnie Ci te luksusy oddam, bo mnie nie jarają drogie knajpy i markowe ciuchy

Napisane przez Azhaar

A czemu tu się dziwić?
Pewnie, bo ona tę dwójkę dzieci to pewnie miłością wyżywi i ten wymarzony domek sobie siłą myśli postawi, taka magia!

Laska ma wymagania, jedno dziecko, drugie dziecko, domek, ale sama zarabia pewnie jakieś grosze skoro pisze, że nawet nie byłaby się w stanie się utrzymać. Może myśli, że dzieci to się powietrzem żywią?

Pewnie żadna z tutaj piszących nie chciałaby być jedynym żywicielem rodziny, co musi utrzymać partnera, dwójkę dzieci, wymarzony domek w lesie czy cholera wie gdzie, i ciągle myśleć, że jak straci pracę, to rodzina idzie na ulicę.

Ale jak on ją utrzymuje, to on jest przecież taaaaki zły.

To niech Autorka przestanie cierpieć i ruszy tyłek do roboty i zamiast oglądać profile innych i żalić się na Wizażu, niech zacznie coś robić.

Bo najprościej jest pisac na Wizażu i założyć z góry ,,nigdy nie będę zarabiać tyle co on" i wtedy można sobie usprawiedliwić leżenie i pachnienie cały dzień.

Autorko, skoro już porównujesz się z innymi i naprawdę Ci zalezy by coś zmienić (w co trochę wątpię, ale dobra) to zrób to może w jakiś konstruktywny sposób? Sprawdź co zrobili, by być tam gdzie są - jakie zrobili studia, kursy, certyfikaty etc. Napisz do nich, spytaj o radę. Może to lepsze niż zalenie się na Wizażu?

Chyba nie czytałaś co napisałam. Nie leżę i nie pachnę to raz a piszesz jakbym co najmniej była całe życie na bezrobociu naucz się czytać ze zrozumieniem, napisałam, że to co mamy to dla mnie aż nadto i uważam, że nie ma sensu, żeby mąż się tak zazynał i to nie ja mam wymagania tylko on chce coraz droższe rzeczy. ja się staram poprawić sytuację zawodową, ale jak pisałam zmieniłam branżę na bardziej przyszłościową i zaczynam wszystko od początku więc NIE WYCZARUJĘ SOBIE 5 LAT DOŚWIADCZENIA NA PSTRYKNIĘCIE PALCEM! skąd wniosek,że siedzę tylko na wizażu? siedzisz u mnie w chacie? i nie czepiaj się bo wygląda mi na ból d... że ktoś ma dobrze zarabiającego faceta i nie zrozumiałaś w ogóle problemu

[groszek75]

Tez bym nie chciala byc z takim facetem, ze co rusz mu sie nudzi to samochod, to komoreczka, to ma dziwne pomysly

My jak juz to zmieniamy, bo musimy, a na co innego wolimy kasę przeznaczac

Moze dlatego autorka o tym wspomniala, bo ona ma inne podejscie do takich rzeczy

[MeganEagle]

Mi się wydaje że wiele kobiet może zaxdrościć Tobie jak popatrzy z boku - dom, dorbze zarabiajacy mąż itd w wieku 30 lat to naprawde sporo..
a mimo to sama sie czujesz nieszczesliwa i niespelniona..


Tak samo jest w tymi profilami i przyglądaniem sie na ludzi z boku - wszyscy wydaja sie szescliwymi ludzmi sukcesu....