Problem? Uzdolnione Dziecko..

[Elza Strauss]

Witam wszystkie Wizażystki

Mam problem? Moje dziecko jest uzdolnione, bardzo uzdolnione (jest to potwierdzone przez nauczycieli itp. Żeby nie było, że wychwalam bo moje )
Jest nastolatką, ma 15 lat, i.....jest strasznie pesymistyczna, w ogóle nie zachowuję się jak przeciętna nastolatka. Martwi mnie to ponieważ pytając ją dlaczego nie wyjdzie gdzieś z rówieśnikami, odpowiada iż nie ponieważ nie lubi ludzi? Denerwują ją, a czas spędzony z nimi woli poświęcić na, jak to nazwała "samodoskonalenie" no nie powiem jestem dumna, ale też trochę mnie to przeraża. Moje pytanie brzmi jak mogę jej pomóc? Może jakieś poradnie psychiatryczno - pedagogiczne? A jeśli to jakie polecacie?

* Czy któraś z was orientuję się czy istnieje ktoś taki jak, prywatny nauczyciel dla specjalnie uzdolnionych uczniów (dla ich rozwoju, analitycznego i abstrakcyjnego?)

Z góry dziękuję za odpowiedzi

[mpt]

Napisane przez Elza Strauss

Witam wszystkie Wizażystki

Mam problem? Moje dziecko jest uzdolnione, bardzo uzdolnione (jest to potwierdzone przez nauczycieli itp. Żeby nie było, że wychwalam bo moje )
Jest nastolatką, ma 15 lat, i.....jest strasznie pesymistyczna, w ogóle nie zachowuję się jak przeciętna nastolatka. Martwi mnie to ponieważ pytając ją dlaczego nie wyjdzie gdzieś z rówieśnikami, odpowiada iż nie ponieważ nie lubi ludzi? Denerwują ją, a czas spędzony z nimi woli poświęcić na, jak to nazwała "samodoskonalenie" no nie powiem jestem dumna, ale też trochę mnie to przeraża. Moje pytanie brzmi jak mogę jej pomóc? Może jakieś poradnie psychiatryczno - pedagogiczne? A jeśli to jakie polecacie?

* Czy któraś z was orientuję się czy istnieje ktoś taki jak, prywatny nauczyciel dla specjalnie uzdolnionych uczniów (dla ich rozwoju, analitycznego i abstrakcyjnego?)

Z góry dziękuję za odpowiedzi

A jakie ma zdolności? Może niech zacznie robic popołudniami to, co lubi, niech rozwija talenty. Nie każdy lubi przebywać z ludźmi i nie ma kogoś takiego jak "przeciętna nastolatka" Niech się samodoskonali, skoro nie robi sobie tym krzywdy.

[taszkin]

Niech robi to co lubi, może jest typem samotnika Jeżeli tylko jej chęć do przebywania głównie "solo" nie jest podszyta lękiem, nie jest następstwem jakichś zdarzeń, nie jest zjawiskiem nagłym, nie jest tak, że chce do rówieśników ale się boi - to nie martw się, to jej świadomy wybór. Rozumiem Twoje obawy, że będzie samotna i nieszczęśliwa. Ale nie każdy potrzebuje do szcześcia mieć góry znajomych i spędzać czas w ich gronie. Ma pasje i chce ją rozwijać, co innego gdyby zamykała się w pokoju i siedziała na fejsie albo grała w gry
Jakies inne problemy na innych tłach? Lęki? natręctwa? Problemy z emocjami? Sen i jedzenie ok? Dobrze jej z tym samotnictwem czy cierpi? Co mówi wychowawca szkolny?

Szukasz nauczyciela, ale od czego?

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

A ja bym sprawdziła psychiatrę i zaburzenia w kierunku zespołu Aspergera.

[nat17]

Myślę, że jest po prostu introwertyczką. Ludzie introwertyczni są zamknięci w swoim własnym świecie i wpuszczają do niego tylko zaufane osoby, które lubią, i przy których dobrze się czują. I tak, introwertycy mogą być uważani za nieprzeciętnych z prostego powodu. Swój samotny czas spędzają na udoskonaleniu swojej osobowości, na rozwijaniu swoich zainteresowań. I nie będą spędzać czasu na "gadkach, szmatkach", przeważnie dyskutują o sprawach dla nich ciekawych i z takimi osobami. Introwertycy często są wykluczani ze środowiska ze względu na to, że są małomówni, "dziwni", są spychani na bok przez ekstrawertyków, których jest mnóstwo... Albo przynajmniej udają, że są "ekstra"...

[Harakiri]

Może zaproponuj córce żeby zapisać ją na jakieś kółko taneczne czy tam malarskie. Tam będzie rozwijać swoje umiejętności pod okiem nauczyciela i pozna jakichś znajomych z którymi będzie miała coś wspólnego.

[mpt]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;47701317]A ja bym sprawdziła psychiatrę i zaburzenia w kierunku zespołu Aspergera.[/QUOTE]
Moim zdaniem za duży kaliber - tzn. rodzic powinien znać swoje dziecko i wiedzieć, czy nastąpiła nagła zmiana, czy dziecko zamknęło się w sobie, czy jest przygnębione, a może po prostu rozwija się harmonijnie w konkretnym kierunku - np. w introwertyka. Pytanie podstawowe: czy jest szczęśliwa czy nieszczęśliwa. Czy ludzie ją denerwują, "bo tak" (taki wiek), czy ich nie rozumie, krzywdzą ją w jakiś sposób. Mamy za mało danych.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

A skąd wiesz, że za duży? Skoro mama pyta, gdzie szukać pomocy - to co szkodzi i z lekarzem psychiatrą pogadać? Mało danych - owszem, ale nie wiedząc, czy dziewczyna zawsze taka była - warto podsunąć i opcję psychiatry. Lepiej sprawdzić, niż potem w brodę sobie pluć.

[mpt]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;47705574]A skąd wiesz, że za duży? Skoro mama pyta, gdzie szukać pomocy - to co szkodzi i z lekarzem psychiatrą pogadać? Mało danych - owszem, ale nie wiedząc, czy dziewczyna zawsze taka była - warto podsunąć i opcję psychiatry. Lepiej sprawdzić, niż potem w brodę sobie pluć.[/QUOTE]
Nie wiem, w czym miałby pomóc psychiatra Psycholog młodzieżowy - ok. 15letnia dziewczyna nie ucieszy się raczej z wizji odwiedzin u psychiatry, nie widzę sensu serwowania jej stresu u lekarza, który nie zawsze zna się na zaburzeniach u dzieci i młodzieży.

[nat17]

Napisane przez mpt

Nie wiem, w czym miałby pomóc psychiatra Psycholog młodzieżowy - ok. 15letnia dziewczyna nie ucieszy się raczej z wizji odwiedzin u psychiatry, nie widzę sensu serwowania jej stresu u lekarza, który nie zawsze zna się na zaburzeniach u dzieci i młodzieży.

Zgadzam się. Według mnie, jeśli dziewczyna nie zachowuje się dziwnie i nie ma z niczym problemu, to po co psychiatra? Zdrowej osobie( tak wynika z postu autorki) nie potrzebny jest taki lekarz. Według mnie albo jest introwertyczką, albo po prostu taki ma charakter. Nie każdy musi dopasować się do środowiska, w jakim żyje. W szczególności, gdy nie lubi ludzi, to nie ma jej do czego zmuszać.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez mpt

Nie wiem, w czym miałby pomóc psychiatra Psycholog młodzieżowy - ok. 15letnia dziewczyna nie ucieszy się raczej z wizji odwiedzin u psychiatry, nie widzę sensu serwowania jej stresu u lekarza, który nie zawsze zna się na zaburzeniach u dzieci i młodzieży.

Z jednej podstawowej przyczyny TYLKO lekarz może postawić diagnozę, nikt więcej, psycholog również nie

[mpt]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;47709805]Z jednej podstawowej przyczyny TYLKO lekarz może postawić diagnozę, nikt więcej, psycholog również nie [/QUOTE]
Nie wiem, czy pierwszym, czego bym chciała dla dziecka to jakiś ef. Poza tym - tylko lekarz może wypisać L4, może przepisać leki, ale psycholog równie skutecznie potrafi diagnozowac zaburzenia psychiczne. Może też przeprowadzić całościową diagnozę funkcjonowania, zbadać inteligencję - czego psychiatra nie robi. Po prostu - młodej dziewczyny nie kieruje się na dzien dobry do psychiatry. Jeśli występują jakieś niepokoje, to skierowanie do psychologa od internisty.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez mpt

Nie wiem, czy pierwszym, czego bym chciała dla dziecka to jakiś ef. Poza tym - tylko lekarz może wypisać L4, może przepisać leki, ale psycholog równie skutecznie potrafi diagnozowac zaburzenia psychiczne. Może też przeprowadzić całościową diagnozę funkcjonowania, zbadać inteligencję - czego psychiatra nie robi. Po prostu - młodej dziewczyny nie kieruje się na dzien dobry do psychiatry. Jeśli występują jakieś niepokoje, to skierowanie do psychologa od internisty.

Absolutnie nie i nie ma do tego prawa. Chorobę diagnozuje wyłącznie lekarz.
A do psychologa wcale nie jest skierowanie potrzebne, wystarczy iść do PPP.

[mpt]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;47710159]Absolutnie nie i nie ma do tego prawa. Chorobę diagnozuje wyłącznie lekarz.
A do psychologa wcale nie jest skierowanie potrzebne, wystarczy iść do PPP.[/QUOTE]
O tym właśnie mówię. Pytanie - czy dziecko potrzebuje terapii czy kwitka do zusu? Poradnia - ok, pod warunkiem, że siedzi tam ktoś odpowiedni. Ja dla swojego dziecka chciałabym jednak polecanego psychologa.
Różnimy się tym, że Ty zakładasz, że dziecko jest chore, a ja, że zdrowe. Psychiatra zajmuje się leczeniem farmakologicznym, nie prowadzi terapii (chyba że jest psychiatrą-psychologiem). Psycholog ocenia całokształt funkcjonowania i też ma dostęp do ICD-10, ma wiedzę i praktykę w potępowaniu z osobami zaburzonymi i chorymi. Wiem, że dla niektórych psychiatra to jedyna słuszna opcja, bo to lekarz, ale psychologia kliniczna również ma swoją działkę.

[bernikula]

Psychiatra to chyba na wyrost w tym wypadku. Często bywa, że ludzie bardzo inteligentni to samotnicy z poczuciem wyalienowania w społeczeństwie. Często tez osoby takie nie mają znajomych, przyjaciół. Może po prostu pomoc psychologa. Nie ma co od razu zakładać chorób psychicznych jak niektórzy sugerują.

[201607211724]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;47701317]A ja bym sprawdziła psychiatrę i zaburzenia w kierunku zespołu Aspergera.[/QUOTE]

zgadzam się z szają, też o tym pomyślałam. W ogóle wydaje mi się, że kiedyś machało się ręką, mówiło introwertyk, odludek, specyficzne zainteresowana, dziwak i takie tam.. teraz można dzieciakom naprawdę bardzo pomóc przy dobrej diagnozie i właściwej terapii.

Wykluczyć - jak napisałyście - duży kaliber, żeby móc zadziałać mniejszym

[macka]

Napisane przez Elza Strauss

Witam wszystkie Wizażystki

Mam problem? Moje dziecko jest uzdolnione, bardzo uzdolnione (jest to potwierdzone przez nauczycieli itp. Żeby nie było, że wychwalam bo moje )
Jest nastolatką, ma 15 lat, i.....jest strasznie pesymistyczna, w ogóle nie zachowuję się jak przeciętna nastolatka. Martwi mnie to ponieważ pytając ją dlaczego nie wyjdzie gdzieś z rówieśnikami, odpowiada iż nie ponieważ nie lubi ludzi? Denerwują ją, a czas spędzony z nimi woli poświęcić na, jak to nazwała "samodoskonalenie" no nie powiem jestem dumna, ale też trochę mnie to przeraża. Moje pytanie brzmi jak mogę jej pomóc? Może jakieś poradnie psychiatryczno - pedagogiczne? A jeśli to jakie polecacie?

* Czy któraś z was orientuję się czy istnieje ktoś taki jak, prywatny nauczyciel dla specjalnie uzdolnionych uczniów (dla ich rozwoju, analitycznego i abstrakcyjnego?)

Z góry dziękuję za odpowiedzi

Może niech spróbuje zdać test do Mensy. Jeśli ponadprzeciętne inteligentna i zda, to będzie mogła dołączyć do takiej społeczności. Może towarzystwo takich ludzi bardziej jej się spodoba niż przeciętnych rówieśników.

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

z moich obserwacji (ale nie dotyczy to moich dzieci) wynika, że nauczyciele boją się zdolnych dzieci,

sytuacja zmienia się po wygranych konkursach kuratoryjnych (nad którymi pracują jednak rodzice), wtedy nauczycielowi się chce, widzi szansę na swój awans i punkty, znajdują się pieniądze na dodatkowe lekcje
a szkoły prywatne proponują mniejsze czesne

w gimnazjach są też klasy uniwersyteckie (liceami się jeszcze nie interesowałam)

poradnia psychologiczna nie ma programu i zajęć dla zdolnych dzieci ?
- godzina raz w tygodniu, ale najlepiej iść raz w miesiącu na 4 godziny

[Elza Strauss]

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi.
Pozostaje pytanie czy polecicie jakąś poradnie? Taką godną uwagi w Gdańsku?
Z góry dziękuję

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

PPP są rejonizowane zdaje się? sprawdź w googlach która jest wasza i tyle.

[paula78]

Co tu ma do rzeczy uzdolnienie gdy dziecko ewidentnie ma problem z inteligencją emocjonalną i nawiązywaniu relacji z innymi?

Szkoła nie widzi problemu podczas lekcji, przerw, wyjazdów?
Dopiero teraz tak sie zachowuje?

[efflorescence]

Szczerze mówiąc, nie dziwi mnie, że uzdolniona, ponadprzeciętnie inteligentna dziewczyna nie ma ochoty na kontakty z rówieśnikami, zwłaszcza, jeśli uczęszcza do rejonowego gimnazjum. Poślij ją do najlepszego liceum w mieście, gdzie znajdzie się w gronie podobnych jej osób, a przekona się, że nawet w swoim wieku można znaleźć ludzi na poziomie i odczuwać chęć zawierania z nimi bliższych kontaktów.

[g700]

a ja nie rozumiem matek, które nie pomagaja rozwijać talentu dziecka, może ktoś rzuci we mnie cegla za światopoglad, ale jestem zdania, że jak dziecko jest zdolne to trzeba mu pomoc w rozwinięciu sie. Ja jestem z Warszawy i znam dwie placówki Akademia Bystrzak na Ursynowie i druga w Piasecznie.Czasem słysze bzdurę , ze wczesna nauka odbiera dzieciństwo dzieciom, ale niektóre placówki ucza poprzez zabawę i może trzeba sie na tych skupić ? Powiedziała ja co wiedziała teraz może cegła polecieć

[Glodomorek]

Napisane przez g700

a ja nie rozumiem matek, które nie pomagaja rozwijać talentu dziecka, może ktoś rzuci we mnie cegla za światopoglad, ale jestem zdania, że jak dziecko jest zdolne to trzeba mu pomoc w rozwinięciu sie. Ja jestem z Warszawy i znam dwie placówki Akademia Bystrzak na Ursynowie i druga w Piasecznie.Czasem słysze bzdurę , ze wczesna nauka odbiera dzieciństwo dzieciom, ale niektóre placówki ucza poprzez zabawę i może trzeba sie na tych skupić ? Powiedziała ja co wiedziała teraz może cegła polecieć

Wczesna nauka odbiera dzieciństwo? Temat jest o 15latce, nie 5latce...