Co byście robiły, gdybyście musiały spędzić 2 miesiące unieruchomione w łóżku?

[xyoko]

Na co dzień jestem typową pracoholiczką.. Prawdę mówiąc praca pochłania 90% mojego życia.

Niedawno miałam wypadek. Wyszłam już ze szpitala, ale czeka mnie minimum 2 miesiące leżenia w gipsie. Współpracownicy dzwonią do mnie z różnymi sprawami, troszkę pracuje zdalnie, ale ogólnie niewiele mogę zrobić, bo moja praca wymaga stałego kontaktu z ludźmi.

No i nie wiem, co mam z sobą zrobić. Przeraża mnie to moje unieruchomienie.
Planuję oczywiście przeczytać książki, na które nie miałam do tej pory czasu, no ale 2 miesiące.. Myślę nad jakimś zdalnym kursem językowym, nie chcę zmarnować tego czasu.

Niestety nie mam żadnych zdolności manualnych, więc nie zabiorę się za decoupage, szydełkowanie ani malowanie.

Stąd moje pytanie. Co Wy byście robiły, gdybyście musiały spędzić 2 miesiące w łóżku?
Będę wdzięczna za wszystkie pomysły

[201607231707]

Współczuję, bardzo niefajna sytuacja...

Ja to bym pewnie siedziała na wizażu Do tego jakies gry, na które nie miałam wcześniej czasu, zaległości książkowe itp.

I co z tego, że nie masz zdolności manualnych? Jak lubisz to robić, to rób, przecież nie musisz wystawy urządzać

[201604181004]

A masz możliwość jakiejkolwiek aktywności ruchowej?

[Niebieskooka arystokratka]

Ja głównie bym czytała, nauczyła się nowego języka albo doszlifowała te, które już znam. Pomyśl nad czymś co zawsze planowałaś robić, ale brakowało Ci na to czasu i spróbuj teraz się za to zabrać.

[Chatul]

Napisane przez xyoko

Na co dzień jestem typową pracoholiczką.. Prawdę mówiąc praca pochłania 90% mojego życia.

Niedawno miałam wypadek. Wyszłam już ze szpitala, ale czeka mnie minimum 2 miesiące leżenia w gipsie. Współpracownicy dzwonią do mnie z różnymi sprawami, troszkę pracuje zdalnie, ale ogólnie niewiele mogę zrobić, bo moja praca wymaga stałego kontaktu z ludźmi.

No i nie wiem, co mam z sobą zrobić. Przeraża mnie to moje unieruchomienie.
Planuję oczywiście przeczytać książki, na które nie miałam do tej pory czasu, no ale 2 miesiące.. Myślę nad jakimś zdalnym kursem językowym, nie chcę zmarnować tego czasu.

Niestety nie mam żadnych zdolności manualnych, więc nie zabiorę się za decoupage, szydełkowanie ani malowanie.

Stąd moje pytanie. Co Wy byście robiły, gdybyście musiały spędzić 2 miesiące w łóżku?
Będę wdzięczna za wszystkie pomysły

Kurs językowy brzmi fajnie Można rozmawiać z nauczycielem przez Skype albo coś w ten deseń

[reverse]

- czytanie książek
- nauka języków
- oglądanie filmów/seriali
- możesz spróbować się nauczyć szydełkować itp - nawet jeśli nie będzie ci to wychodziło idealnie, to na pewno na nauce szybko ci minie czas
- jeśli lubisz pisać: spróbuj pisać opowiadania, wiersze itp
- może poćwicz jakieś super opcje w aparacie, jeśli nie umiesz/nie miałaś do tej pory na to czasu
- ćwicz makijaże, wzorki na paznokcie itp.

Nie wiem w jakim stopniu jesteś unieruchomiona, więc poleciłam kilka możliwości. Życzę szybkiego powrotu do zdrowia

[Malwina_89]

Przez pierwszych kilka dni oddałabym się totalnie błogiemu "nicnierozbieniu", ale pewnie szybko miałabym dość. Na pewno nadrobiłabym seriale, obejrzała filmy, które chcę od dawna obejrzeć albo polecane przez znajomych, nauka języka to też świetny pomysł (albo doszlifowanie tego, który znam). Starałabym się znaleźć jakąś nową aktywność - robienie kolczyków, szycie, szydełkowanie, robienie na drutach. Na pewno nie zaniedbywałabym znajomych i zapraszała do siebie. Nie wiem, jak bardzo jesteś unieruchomiona i na ile możesz się poruszać po domu i czy w ogóle możesz?

[a298662d510bb0f537bc3b0c2466fe273199e5e8_64a898f2369c4]

W końcu zaczęłabym grać na giełdzie

[xyoko]

Dziękuję Wam bardzo za odzew

Napisane przez Demi93

Współczuję, bardzo niefajna sytuacja...

Ja to bym pewnie siedziała na wizażu Do tego jakies gry, na które nie miałam wcześniej czasu, zaległości książkowe itp.

I co z tego, że nie masz zdolności manualnych? Jak lubisz to robić, to rób, przecież nie musisz wystawy urządzać

Ja właśnie jakoś w pierwszym odruchu wróciłam na wizaż, na który przez długi czas nie znajdowałam czasu a który był dla mnie kiedyś miłym wypełniaczem czasu

Wystawa mi do głowy nie przyszła
Niestety manualne zajęcia nie sprawiają mi za bardzo przyjemności. No i niestety brakuj mi do nich cierpliwości

Napisane przez drabineczka

A masz możliwość jakiejkolwiek aktywności ruchowej?

Niestety nie za bardzo Mogę się przemieszczać tylko w razie konieczności (czyt. do łazienki). Inaczej istnieje ryzyko przemieszczeń w zagipsowanych złamaniach.

Mogę na szczęście ruszać rękami

Napisane przez Niebieskooka arystokratka

Ja głównie bym czytała, nauczyła się nowego języka albo doszlifowała te, które już znam. Pomyśl nad czymś co zawsze planowałaś robić, ale brakowało Ci na to czasu i spróbuj teraz się za to zabrać.

Te rzeczy, które zawsze chciałam zrobić, niestety wymagają sprawności.
Poza zaległościami książkowymi i tym językiem niestety teraz mało przychodzi mi do głowy.

Napisane przez Chatul

Kurs językowy brzmi fajnie Można rozmawiać z nauczycielem przez Skype albo coś w ten deseń

Muszę poszukać fajnego kursu dla siebie

Napisane przez reverse

- czytanie książek
- nauka języków
- oglądanie filmów/seriali
- możesz spróbować się nauczyć szydełkować itp - nawet jeśli nie będzie ci to wychodziło idealnie, to na pewno na nauce szybko ci minie czas
- jeśli lubisz pisać: spróbuj pisać opowiadania, wiersze itp
- może poćwicz jakieś super opcje w aparacie, jeśli nie umiesz/nie miałaś do tej pory na to czasu
- ćwicz makijaże, wzorki na paznokcie itp.

Nie wiem w jakim stopniu jesteś unieruchomiona, więc poleciłam kilka możliwości. Życzę szybkiego powrotu do zdrowia

Dziękuję za wskazówki i życzenia
Te makijaże to może być niezły pomysł

Napisane przez Malwina_89

Przez pierwszych kilka dni oddałabym się totalnie błogiemu "nicnierozbieniu", ale pewnie szybko miałabym dość. Na pewno nadrobiłabym seriale, obejrzała filmy, które chcę od dawna obejrzeć albo polecane przez znajomych, nauka języka to też świetny pomysł (albo doszlifowanie tego, który znam). Starałabym się znaleźć jakąś nową aktywność - robienie kolczyków, szycie, szydełkowanie, robienie na drutach. Na pewno nie zaniedbywałabym znajomych i zapraszała do siebie. Nie wiem, jak bardzo jesteś unieruchomiona i na ile możesz się poruszać po domu i czy w ogóle możesz?

O poruszaniu napisałam wyżej - niestety w niewielkim stopniu.
Dla mnie "nicnierobienie" to koszmar. W szpitalu przynajmniej leki mnie usypiały i otumaniały, więc nie odczuwałam tego, ale teraz te 2 miesiące w domu mnie przerażają.

[lucciola]

Napisane przez xyoko

Na co dzień jestem typową pracoholiczką.. Prawdę mówiąc praca pochłania 90% mojego życia.

Niedawno miałam wypadek. Wyszłam już ze szpitala, ale czeka mnie minimum 2 miesiące leżenia w gipsie. Współpracownicy dzwonią do mnie z różnymi sprawami, troszkę pracuje zdalnie, ale ogólnie niewiele mogę zrobić, bo moja praca wymaga stałego kontaktu z ludźmi.

No i nie wiem, co mam z sobą zrobić. Przeraża mnie to moje unieruchomienie.
Planuję oczywiście przeczytać książki, na które nie miałam do tej pory czasu, no ale 2 miesiące.. Myślę nad jakimś zdalnym kursem językowym, nie chcę zmarnować tego czasu.

Niestety nie mam żadnych zdolności manualnych, więc nie zabiorę się za decoupage, szydełkowanie ani malowanie.

Stąd moje pytanie. Co Wy byście robiły, gdybyście musiały spędzić 2 miesiące w łóżku?
Będę wdzięczna za wszystkie pomysły

Nie będę oryginalna. Książki, książki, książki.... Trzymaj się

[lele]

Kilka lat temu sama byłam zmuszona spędzić w łóżku kilka miesięcy.
Co robić? Rehabilitować się! Gdyby nie to musiałabym się uczyć chodzić na nowo, byłby to wielki problem. Ale ja ćwiczyłam, ćwiczyłam i ćwoczyłam (na tyle ile mogłam i to co mogłam).

A tak to po pewnym czasie wszystko nudzi. Chociaż powiem CI, że to dość szybko minie, najgorsze są początki. A później wszystko tak cieszy! Pierwsze wyjście z domu, wszystko co można zrobić samodzielnie

[zombiak]

Od lipca będę miała podobną sytuację, czeka mnie operacja a później 2 msc-e gips i nic nie robienie praktycznie. Przerażało mnie to,ale w moim przypadku jest co robić- nie dość, że wrócę do swojego rodzinnego miasta (masa znajomych i przyjaciele na wyciągniecie ręki -wakacje) to muszę pisać pracę inżynierską. A tak poza tym książki, makijaże, gry planszowe z przyjaciółmi, wizaż;d, seriale, filmy
Kurs językowy jak najbardziej, bardzo przydatny
Powodzenia!

[alkaxy]

Jak musiałam swoje odleżać po operacji to najbardziej pomagał mi kontakt z drugą osobą, ściągaj do siebie kogo się tylko da ze znajomych, rodziny.
Książki, krzyżówki i seriale są też ok, ale jakoś rozmowa na żywo bardziej mnie zajmowała.

[wanitatywna]

Obejrzałabym wreszcie wszystkie polskie przedwojenne filmy i przeczytała parę ciekawych książek, które spoglądają na mnie od jakiegoś czasu - a ja nie mam kiedy ich przeczytać. Więcej do głowy mi nie przychodzi.

[Przylepa73]

2 miesiące to nie tak dużo, ja w ciąży leżałam 4 i też się dało Chociaż miałam i gorsze momenty, ale to chyba zdrowa reakcja na tyle czasu w wyrku. Ja haftowałam, ale mówisz że to Cię nie pociąga... Oglądałam wszystkie seriale jakie puszczali i oczywiście siedziałam na wizażu, tutaj przecież można poczytać o wszystkim :P Robienie makijaży nie jest takie łatwe jak się wydaje, ale może Ci się uda. To zależy w jakiej pozycji będziesz leżeć, ja mogłam tylko na bokach, bo leżąc na plecach od razu dostawałam skurczów Wyśpisz się za wszystkie czasy!

[MissChievousTess]

kurs językowy/nauka języka z książek,audio itd.
malowanie/rysowanie
kurs komputerowy
znalezienie nowych znajomych za granicą
ciekawe seriale- np.Life on mars, Damages
ciekawe książki. Nie wiem o czym lubisz czytać bo może mogłabym coś polecić?

[Hortencja]

Może popracuj nad jakąś własną publikacją naukową - w ramach dalszego rozwoju ścieżki kariery

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

SPędziłam tydzień na patologii ciąży.

M.in. leżały tam dziewczyny (z naciskiem na LEŻAŁY), które jak poszły w 14-15 tygodniu, tak mają perspektywę ścisłego łóżka do 40 tygodnia. Z nogami uniesionymi, załatwiają się do basenu. Z różnych przyczyn. W obliczu tego, co to są 2 miesiące?

Może bloga załóż, może jakąś inną stronę, może jednak tych szydełek/drutów spróbuj, ksiązki, scrabble/literaki, może jakaś inna gra? dobre filmy? może kontakt z kimś w obcym języku, wiem, że na str. ang.pl są podane gg ludzi, którzy chcą klikać po angielsku, no i zawsze jeszcze ICQ zostaje, gdzie ludzie z całego świata są?

[Brangien]

Ja bym pewnie nadrabiała seriale całymi sezonami, ciurkiem ;D

[Corvette]

Dobry wibrator i nie wyłaziła z łóżka

A tak poważniej, może masz jakiś projekt na myśli nad którym dotąd nie miałaś czasu popracować.
No i całą resztę napisaną już przez wizażanki
życzę szybkiego wzydrowienia

[Pampalini]

na pewno czytałabym duuużo książek, wysyłałabym co i rusz kogoś ze znajomych do biblioteki prócz tego, oglądałabym seriale, zaległe filmy, na które wcześniej brakowało mi czasu fajnym pomysłem jest rozpoczęcie nauki (chociaż tych podstaw) języka obcego, czy w międzyczasie doszlifowanie już wcześniej znanych. bardzo lubię w wolnych chwilach przeglądać sobie podróżnicze blogi - może znajdziesz w ten sposób jakieś ciekawe miejsce, w które chciałabyś pojechać już po rehabilitacji i ustalisz plan wycieczki

+ oczywiście, nic nie zastąpi wizyt rodziny/przyjaciół/znajomych

[Unex]

Ja stawiam an filmy/ seriale, lub np bym rysowala czy cos projektowala ale pasjonuje mnie to

[wika82]

Napisane przez xyoko

Na co dzień jestem typową pracoholiczką.. Prawdę mówiąc praca pochłania 90% mojego życia.

Niedawno miałam wypadek. Wyszłam już ze szpitala, ale czeka mnie minimum 2 miesiące leżenia w gipsie. Współpracownicy dzwonią do mnie z różnymi sprawami, troszkę pracuje zdalnie, ale ogólnie niewiele mogę zrobić, bo moja praca wymaga stałego kontaktu z ludźmi.

No i nie wiem, co mam z sobą zrobić. Przeraża mnie to moje unieruchomienie.
Planuję oczywiście przeczytać książki, na które nie miałam do tej pory czasu, no ale 2 miesiące.. Myślę nad jakimś zdalnym kursem językowym, nie chcę zmarnować tego czasu.

Niestety nie mam żadnych zdolności manualnych, więc nie zabiorę się za decoupage, szydełkowanie ani malowanie.

Stąd moje pytanie. Co Wy byście robiły, gdybyście musiały spędzić 2 miesiące w łóżku?
Będę wdzięczna za wszystkie pomysły

Książki, kurs językowy, filmy !!!!!!!!!!!! i jakieś dobre seriale, np. the killing, mad men, breaking bad.. (Wszystkie sezony tak samo dobre i wypełnią sporo czasu).

[Narrhien]

Pamiętam, jak musiałam leżeć 2 tygodnie... nie brzmi tak strasznie, ale musiałam leżeć płasko na wznak, nie wolno mi było czytać, oglądać tv, w ogóle podnosić głowy, jedyna rozrywka na którą mi czasem (bardzo rzadko) pozwalano to cicho muzyki posłuchać. Koszmar. Nawet do łazienki nie chcieli mnie puszczać.


I wtedy rozwijałam się wewnętrznie Przemyśliwałam gruntownie całe swoje życie, wiem jak to idiotycznie brzmi, ale ile czasu na codzień mamy, żeby tak naprawdę zastanowić się nad sensem własnego istnienia?

Poza tym trenowałam różne techniki umysłowe, między innymi uczyłam się oczyszczać umysł przed snem, nawet trochę medytować, jak również uczyłam się umysłem pokonywać ból.

Brzmi idiotycznie, ale działa, tylko potrzeba dużo czasu i skupienia, a tego miałam aż nadto

To mi tak do głowy przyszło z oryginalniejszych propozycji, bo poza tym to nic nowego nie powiem, książki, tv, kurs językowy, rozwijanie zdolności manualnych (szydełko, malowanie czy coś tam).

[201604181004]

Ja poprę wypowiedź wyżej - koniecznie ćwicz!!! W tym stopniu w jakim będziesz w stanie, ruszać górną partią ciała.

[dawidowskasia]

Napisane przez Narrhien

Pamiętam, jak musiałam leżeć 2 tygodnie... nie brzmi tak strasznie, ale musiałam leżeć płasko na wznak, nie wolno mi było czytać, oglądać tv, w ogóle podnosić głowy, jedyna rozrywka na którą mi czasem (bardzo rzadko) pozwalano to cicho muzyki posłuchać. Koszmar. Nawet do łazienki nie chcieli mnie puszczać.


I wtedy rozwijałam się wewnętrznie Przemyśliwałam gruntownie całe swoje życie, wiem jak to idiotycznie brzmi, ale ile czasu na codzień mamy, żeby tak naprawdę zastanowić się nad sensem własnego istnienia?

Poza tym trenowałam różne techniki umysłowe, między innymi uczyłam się oczyszczać umysł przed snem, nawet trochę medytować, jak również uczyłam się umysłem pokonywać ból.

Brzmi idiotycznie, ale działa, tylko potrzeba dużo czasu i skupienia, a tego miałam aż nadto

To mi tak do głowy przyszło z oryginalniejszych propozycji, bo poza tym to nic nowego nie powiem, książki, tv, kurs językowy, rozwijanie zdolności manualnych (szydełko, malowanie czy coś tam).

Wcale głupio nie brzmi wręcz przeciwnie.

Nie chcę być bezczelna czy coś, ale to tylko 2 msc, ja bym pewnie na wizażu siedziała i cały internet przeszukala
No i wreszcie bym sie wyspała
Jak będzie Ci źle i nudno to pomyśl o mnie, małym Asiczku który w fabryce zasuwa

[xyoko]

Dziękuję za wszystkie pomysły Kochane jesteście i poprawiacie mi humor swoimi wypowiedziami

Napisane przez Hortencja

Może popracuj nad jakąś własną publikacją naukową - w ramach dalszego rozwoju ścieżki kariery

Ambitny i ciekawy pomysł Na pewno warty przemyślenia, ale chyba nie jeszcze do tego nie dojrzałam

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;34639096]SPędziłam tydzień na patologii ciąży.

M.in. leżały tam dziewczyny (z naciskiem na LEŻAŁY), które jak poszły w 14-15 tygodniu, tak mają perspektywę ścisłego łóżka do 40 tygodnia. Z nogami uniesionymi, załatwiają się do basenu. Z różnych przyczyn. W obliczu tego, co to są 2 miesiące?

Może bloga załóż, może jakąś inną stronę, może jednak tych szydełek/drutów spróbuj, ksiązki, scrabble/literaki, może jakaś inna gra? dobre filmy? może kontakt z kimś w obcym języku, wiem, że na str. ang.pl są podane gg ludzi, którzy chcą klikać po angielsku, no i zawsze jeszcze ICQ zostaje, gdzie ludzie z całego świata są?[/QUOTE]

Tak, wiem, że zawsze znajdzie się ktoś, kto ma gorzej.
W moim przypadku te 2 miesiące to wersja optymistyczna, ale na razie się jej trzymam.

Dzięki za wszystkie pomysły, zaraz wejdę na podaną stronę

Napisane przez Brangien

Ja bym pewnie nadrabiała seriale całymi sezonami, ciurkiem ;D

Nigdy nie byłam serialowym maniakiem, ale może poszukam czegoś dla siebie

Napisane przez Corvette

Dobry wibrator i nie wyłaziła z łóżka

A tak poważniej, może masz jakiś projekt na myśli nad którym dotąd nie miałaś czasu popracować.
No i całą resztę napisaną już przez wizażanki
życzę szybkiego wzydrowienia

Dzięki

Napisane przez Pampalini

na pewno czytałabym duuużo książek, wysyłałabym co i rusz kogoś ze znajomych do biblioteki prócz tego, oglądałabym seriale, zaległe filmy, na które wcześniej brakowało mi czasu fajnym pomysłem jest rozpoczęcie nauki (chociaż tych podstaw) języka obcego, czy w międzyczasie doszlifowanie już wcześniej znanych. bardzo lubię w wolnych chwilach przeglądać sobie podróżnicze blogi - może znajdziesz w ten sposób jakieś ciekawe miejsce, w które chciałabyś pojechać już po rehabilitacji i ustalisz plan wycieczki

+ oczywiście, nic nie zastąpi wizyt rodziny/przyjaciół/znajomych

Masz jakieś ulubione blogi podróżnicze?

Tak, rodzina i przyjaciele są bardzo ważni, ale niestety większość dnia i tak będę spędzać sama, bo wszyscy pracują i mają swoje obowiązki.

Napisane przez Unex

Ja stawiam an filmy/ seriale, lub np bym rysowala czy cos projektowala ale pasjonuje mnie to

Żałuje, że nie pociągają mnie zajęcia plastyczne..

Napisane przez wika82

Książki, kurs językowy, filmy !!!!!!!!!!!! i jakieś dobre seriale, np. the killing, mad men, breaking bad.. (Wszystkie sezony tak samo dobre i wypełnią sporo czasu).

Dzięki za podanie konkretnych tytułów

Napisane przez Narrhien

Pamiętam, jak musiałam leżeć 2 tygodnie... nie brzmi tak strasznie, ale musiałam leżeć płasko na wznak, nie wolno mi było czytać, oglądać tv, w ogóle podnosić głowy, jedyna rozrywka na którą mi czasem (bardzo rzadko) pozwalano to cicho muzyki posłuchać. Koszmar. Nawet do łazienki nie chcieli mnie puszczać.


I wtedy rozwijałam się wewnętrznie Przemyśliwałam gruntownie całe swoje życie, wiem jak to idiotycznie brzmi, ale ile czasu na codzień mamy, żeby tak naprawdę zastanowić się nad sensem własnego istnienia?

Poza tym trenowałam różne techniki umysłowe, między innymi uczyłam się oczyszczać umysł przed snem, nawet trochę medytować, jak również uczyłam się umysłem pokonywać ból.

Brzmi idiotycznie, ale działa, tylko potrzeba dużo czasu i skupienia, a tego miałam aż nadto

To mi tak do głowy przyszło z oryginalniejszych propozycji, bo poza tym to nic nowego nie powiem, książki, tv, kurs językowy, rozwijanie zdolności manualnych (szydełko, malowanie czy coś tam).

O matko, jak bym miała leżeć płasko w ciszy, to bym całkiem oszalała.

Możesz zdradzić coś więcej na temat trenowania technik umysłowych?
Co warto na początek przeczytać w tym temacie?

Napisane przez drabineczka

Ja poprę wypowiedź wyżej - koniecznie ćwicz!!! W tym stopniu w jakim będziesz w stanie, ruszać górną partią ciała.

Tak, wiem, że to ważne, ale dziękuję za przypomnienie

Napisane przez dawidowskasia

Wcale głupio nie brzmi wręcz przeciwnie.

Nie chcę być bezczelna czy coś, ale to tylko 2 msc, ja bym pewnie na wizażu siedziała i cały internet przeszukala
No i wreszcie bym sie wyspała
Jak będzie Ci źle i nudno to pomyśl o mnie, małym Asiczku który w fabryce zasuwa

Hehehehe
Dzięki, bo naprawdę się szeroko uśmiechnęłam
No i oczywiście mam nadzieję, że dzień Ci szybko mija w tej fabryce

[xyoko]

Poobcinało mi trochę cytatów, więc będzie na raty.

[1=a298662d510bb0f537bc3b0 c2466fe273199e5e8_64a898f 2369c4;34632906]W końcu zaczęłabym grać na giełdzie [/QUOTE]

Odważny pomysł

Napisane przez lucciola

Nie będę oryginalna. Książki, książki, książki.... Trzymaj się

Dzięki

Napisane przez lele

Kilka lat temu sama byłam zmuszona spędzić w łóżku kilka miesięcy.
Co robić? Rehabilitować się! Gdyby nie to musiałabym się uczyć chodzić na nowo, byłby to wielki problem. Ale ja ćwiczyłam, ćwiczyłam i ćwoczyłam (na tyle ile mogłam i to co mogłam).

A tak to po pewnym czasie wszystko nudzi. Chociaż powiem CI, że to dość szybko minie, najgorsze są początki. A później wszystko tak cieszy! Pierwsze wyjście z domu, wszystko co można zrobić samodzielnie

No ja już myślę, jaki to będzie cudowny dzień, kiedy ściągną mi ten ciężki gips...

Napisane przez zombiak

Od lipca będę miała podobną sytuację, czeka mnie operacja a później 2 msc-e gips i nic nie robienie praktycznie. Przerażało mnie to,ale w moim przypadku jest co robić- nie dość, że wrócę do swojego rodzinnego miasta (masa znajomych i przyjaciele na wyciągniecie ręki -wakacje) to muszę pisać pracę inżynierską. A tak poza tym książki, makijaże, gry planszowe z przyjaciółmi, wizaż;d, seriale, filmy
Kurs językowy jak najbardziej, bardzo przydatny
Powodzenia!

No to w takim razie życzę powodzenia przy pracy inżynierskiej! To ma szansę być najszybciej napisana praca

Napisane przez alkaxy

Jak musiałam swoje odleżać po operacji to najbardziej pomagał mi kontakt z drugą osobą, ściągaj do siebie kogo się tylko da ze znajomych, rodziny.
Książki, krzyżówki i seriale są też ok, ale jakoś rozmowa na żywo bardziej mnie zajmowała.

No tak jak pisałam, znajomi i rodzina pracują, więc muszę znaleźć dużo zajęć na samotne godziny

Napisane przez wanitatywna

Obejrzałabym wreszcie wszystkie polskie przedwojenne filmy i przeczytała parę ciekawych książek, które spoglądają na mnie od jakiegoś czasu - a ja nie mam kiedy ich przeczytać. Więcej do głowy mi nie przychodzi.

Dzięki

Napisane przez Przylepa73

2 miesiące to nie tak dużo, ja w ciąży leżałam 4 i też się dało Chociaż miałam i gorsze momenty, ale to chyba zdrowa reakcja na tyle czasu w wyrku. Ja haftowałam, ale mówisz że to Cię nie pociąga... Oglądałam wszystkie seriale jakie puszczali i oczywiście siedziałam na wizażu, tutaj przecież można poczytać o wszystkim :P Robienie makijaży nie jest takie łatwe jak się wydaje, ale może Ci się uda. To zależy w jakiej pozycji będziesz leżeć, ja mogłam tylko na bokach, bo leżąc na plecach od razu dostawałam skurczów Wyśpisz się za wszystkie czasy!

Wiem, że robinie makijaży jest trudne, ale jak mi starczy cierpliwości, to może zająć trochę czasu.
Obecnie nie potrafię się malować, więc ograniczam się do tuszu do rzęs i różu na policzki Może chociaż nauczę się robić kreskę na powiece

Napisane przez MissChievousTess

kurs językowy/nauka języka z książek,audio itd.
malowanie/rysowanie
kurs komputerowy
znalezienie nowych znajomych za granicą
ciekawe seriale- np.Life on mars, Damages
ciekawe książki. Nie wiem o czym lubisz czytać bo może mogłabym coś polecić?

Moim ulubionym autorem jest Ken Wilber. Uwielbiam jego książkę "Śmiertelni nieśmiertelni".
Ale z przyjemnością czytam też np. książki Cobena.
Ogólnie bardzo lubię czytać, w zasadzie tylko fantastyka mnie nie pociąga, no i ze strasznych romansideł też już wyrosłam
Jak możesz coś polecić, to bardzo chętnie skorzystam Nigdy za wiele nowych odkryć literackich

Może wiesz też coś bliższego na temat kursów komputerowych. Chętnie bym się dokształciła. Może znasz jakąś konkretną stronę, którą mogłabyś polecić?

[Narrhien]

Napisane przez xyoko

O matko, jak bym miała leżeć płasko w ciszy, to bym całkiem oszalała.

Możesz zdradzić coś więcej na temat trenowania technik umysłowych?
Co warto na początek przeczytać w tym temacie?

Też myślałam, że oszaleję, aczkolwiek ciągły ból "wynagradzał" mi nudę

Nie mam pojęcia, co warto przeczytać, bo ja tam czytać nie mogłam. Po prostu tak leżąc na wznak przypomniało mi się, ze gdzieś tam kiedyś czytałam, że ból tak naprawdę powstaje w naszym umyśle i wtedy przy każdym ataku starałam się, zabrzmi idiotycznie, wyjść z siebie i stanąć obok. W sumie nic ciekawszego do wyboru nie miałam, bo przeciwbóle często nie pomagały
Potem stało się to dla mnie takim sportem - ile wytrzymam ból nie dając tego po sobie poznać żadnymi grymasami i jękami.

Z "medytacją" i oczyszczaniem umysłu było tak samo, opierałam się tylko na różnych urywkach, które kiedyś tam czytałam.

To nie było żadne profesjonalne i metodyczne działanie, tylko na czuja.

Nie wątpie jednak, że jest sporo literatury na ten temat, ale ja jej nie znam, bo po wyjściu ze szpitala leżenie na wznak i medytowanie to było ostatnie, co miałam ochotę robić

[xyoko]

Napisane przez Narrhien

Też myślałam, że oszaleję, aczkolwiek ciągły ból "wynagradzał" mi nudę

Nie mam pojęcia, co warto przeczytać, bo ja tam czytać nie mogłam. Po prostu tak leżąc na wznak przypomniało mi się, ze gdzieś tam kiedyś czytałam, że ból tak naprawdę powstaje w naszym umyśle i wtedy przy każdym ataku starałam się, zabrzmi idiotycznie, wyjść z siebie i stanąć obok. W sumie nic ciekawszego do wyboru nie miałam, bo przeciwbóle często nie pomagały
Potem stało się to dla mnie takim sportem - ile wytrzymam ból nie dając tego po sobie poznać żadnymi grymasami i jękami.

Z "medytacją" i oczyszczaniem umysłu było tak samo, opierałam się tylko na różnych urywkach, które kiedyś tam czytałam.

To nie było żadne profesjonalne i metodyczne działanie, tylko na czuja.

Nie wątpie jednak, że jest sporo literatury na ten temat, ale ja jej nie znam, bo po wyjściu ze szpitala leżenie na wznak i medytowanie to było ostatnie, co miałam ochotę robić

Ciekawe Chociaż nie wiem, czy uda mi się na tyle wyciszyć