Co mogę zrobić?

[b0006]

Z tego co opisałaś, to rzeczywiście się wymijacie temperamentem.

Wiem, że są mężczyźni co też nie mają zbyt wielkich potrzeb, ale mimo wszystko seks dla nich nie kończy się na pettingu


Ty wiesz, że nie masz wielkich potrzeb, oki rozumiem. Ale skąd twoja awersja do seksu? Nigdy cię to nie zastanawiało? Mam wrażenie, że twoje lęki są nieadekwatne do sytuacji. Rozumiem strach przed ciążą: tabletki są jedną alternatywą. Znam osoby, które używają tabletek i prezerwatyw - co daje im spokój ducha. Jedno zawiedzie, jest drugie zabezpieczenie.

I nie demonizuj tak mocno tabletek z tą szkodliwością

No ale powracając do zasadniczego pytania: czemu seks dla ciebie może nie istnieć? Zazwyczaj tego typu postawa jest następstwem mocno traumatycznymi przeżyciami, ale z tego co zrozumiałam, u ciebie nie miało to miejsca.

Może nie zainteresowałaś się seksem, bo to nie jest jeszcze twój czas?

[sarajoanna]

Napisane przez TeczaNaPatyku

Dziewczyny, mam problem. Właściwie wiem, co zrobić, ale mój chłopak nie chce tego zaakceptować. A jeżeli chodzi o mnie to nie wiem jak radzić sobie w przyszłości.

Mój chłopak i ja jesteśmy pół roku. Wszystko ładnie, pięknie, prawie sielanka, ale mamy problem łóżkowy. Ja nie chcę seksu. Nie chcę, bo się boję ciąży, nie chcę, bo nie potrzebuję.
Mniej więcej 2-2,5 miesiąca po tym jak byliśmy razem mój chłopak zaczął dawać mi do zrozumienia, że chciałby zacząć się ze mną kochać. Od razu go poinformowałam, że nie będę brała tabletek antykoncepcyjnych. Powiedziałam jakie są skutki brania takich tabletek i że po prostu nie chcę. Przy okazji opowiedziałam mu, że raz moja koleżanka zaszła w ciążę przy swoim pierwszym razie, bo pękła jej prezerwatywa (tak wiem, to chyba najgorszy czarny scenariusz) i że nie chciałabym tego powielać. Chłopak powiedział, że dobrze, nie ma problemu możemy na razie uprawiać petting, że nie chce mnie do niczego zmuszać. Mówiąc krótko ucieszyłam się. Jednak mój chłopak nie wiedział, że ja za seksem nie przepadam, że dla mnie mizianie, przytulanie, pocałunki to już szczyt sam w sobie. W trakcie rozwijania się naszego związku chciał abyśmy zaczęli pieścić się językami, wiadomo ja będę robić loda, on minetkę. Nie chciałąm się na to zgodzić. Zaproponował, że on pierwszy mnie zadowoli. I nie wiem jak to wytłumaczyć, ale w 30 sekund zrobiłam się sucha, sucha na wiór. Chłopak był zawiedziony, oczywiście ja mu się nie odwzajemniłam i zapanowało milczenie, które w końcu skwitowałam tym: Mówiłam, że nie lubię...
Przemyślałam to wszystko. Zdałam sobie sprawę, że ja go ograniczam. To naprawdę świetny facet i nie chciałam go ograniczać ani siebie zmuszać. Tydzień temu, w piątek poprosiłam go abyśmy porozmawiali. Powiedziałam, że musimy się rozejść i wytłumaczyłam dlaczego. On powiedział, że nie chce się ze mną rozstawać, że sobie poradzimy, coś zdziałamy...
I tu moje właściwie nie wiem co, pytanie? Co można zdziałać? Ja zawsze taka byłam, nie miałam ochoty na seks, ewentualnie petting wchodzi w grę i to też nie cały, bo bez pewnych elementów. Nie zmienię się, on też nie, ale jak tu się rozejść skoro on nie chce? Zależy mi na nim bardzo i właśnie między innymi dlatego chciałabym się rozejść aby ktoś mu mógł dać to czego ja nie mogę. Z perspektywy czasu nawet trochę żałuję, że się z nim zeszłam, bo chyba nie liczyłam na to, że będzie aseksualny.
A co z moją przyszłością? Jakie mam szanse, że znajdę kogoś kto seksu nie lubi? Poza tym kiedy o to pytać? Na początku znajomości aby była od razu jasność czy może dopiero kiedy zaczną się sygnały?
Dziękuję za każdą radę.

Do połowy to jakbym czytała o sobie. Tylko że nie mam faceta. Nie chcę tabletek, prezerwatywa niepewna, można mnie przytulić, tylko pocałunek to też ciężka sprawa, nie lubię po prostu.
Może z Tobą jest podobnie i jesteś aseksualna? Jeżeli chcesz się leczyć, bo Ci to przeszkadza, to idź do lekarza, jeżeli nie, podobnych ludzi znajdziesz na forum sea.
Pozdrawiam

[edzina]

Prawdę mówiąc to nie wiem dlaczego wysyłacie dziewczynę do specjalistów, każecie robić jakieś badania, wmawiacie traumę czy licho wie co. 21 lat to nie jest jakoś strasznie dużo. To teraz sobie jakoś tak wszyscy wymyślają, że nastolatki to już seks na full uprawiają.
Myślę, że dziewczyna po prostu wolno się rozbudza do seksu. A do tego może facet nie ten. I tyle. Ma czas. Jeśli lubi co lubi, to po co ma się zmuszać? Ja bym poczekała. Chłopak wie co i jak, więc albo to zaakceptuje, albo się rozstaną. Dla autorki to chyba nie byłoby specjalną tragedią. Może znajdzie takiego, który sprawi, że seks stanie się przyjemny i będzie to jakoś bardziej ją kręcić. Może dziewczyna ma ciekawsze zajęcia niż robienie loda chłopakowi i nie jest to dla niej jakąś szczególną atrakcją? Dlaczego ma się leczyć, bo "wszyscy powinni lubić seks"?
Ja nie widzę w tym jakiejś tragedii.

[Ejniacz]

Napisane przez edzina

Prawdę mówiąc to nie wiem dlaczego wysyłacie dziewczynę do specjalistów, każecie robić jakieś badania, wmawiacie traumę czy licho wie co. 21 lat to nie jest jakoś strasznie dużo. To teraz sobie jakoś tak wszyscy wymyślają, że nastolatki to już seks na full uprawiają.
Myślę, że dziewczyna po prostu wolno się rozbudza do seksu. A do tego może facet nie ten. I tyle. Ma czas. Jeśli lubi co lubi, to po co ma się zmuszać? Ja bym poczekała. Chłopak wie co i jak, więc albo to zaakceptuje, albo się rozstaną. Dla autorki to chyba nie byłoby specjalną tragedią. Może znajdzie takiego, który sprawi, że seks stanie się przyjemny i będzie to jakoś bardziej ją kręcić. Może dziewczyna ma ciekawsze zajęcia niż robienie loda chłopakowi i nie jest to dla niej jakąś szczególną atrakcją? Dlaczego ma się leczyć, bo "wszyscy powinni lubić seks"?
Ja nie widzę w tym jakiejś tragedii.

Czyli co, ja robię dobrze (robienie loda to dość obrzydliwe określenie) mojemu TŻ dlatego że nie mam ciekawszych zajęć ? Dość... hmm... ubogie myślenie.

[TeczaNaPatyku]

Sarajoanna, możesz się ode mnie jeszcze dzisiaj spodziewać wiadomości na PW.

A do reszty mam prośbę... Nie zaczynajcie się kłócić. Zauważyłam, że na wizażu często tak jest... Ktoś założy wątek, inni chcą pomóc i w końcu zaczyna się awantura i ostra wymiana zdań między użytkownikami.
Tak w ogóle właśnie wybieram się do A., więc zobaczymy, co ten mój chłopak wymyślił przez weekend. Ech... trzymajcie kciuki.

[Chatul]

Napisane przez TeczaNaPatyku

Sarajoanna, możesz się ode mnie jeszcze dzisiaj spodziewać wiadomości na PW.

A do reszty mam prośbę... Nie zaczynajcie się kłócić. Zauważyłam, że na wizażu często tak jest... Ktoś założy wątek, inni chcą pomóc i w końcu zaczyna się awantura i ostra wymiana zdań między użytkownikami.
Tak w ogóle właśnie wybieram się do A., więc zobaczymy, co ten mój chłopak wymyślił przez weekend. Ech... trzymajcie kciuki.

I jak? Wymyśliliście coś?

[TeczaNaPatyku]

Napisane przez Chatul

I jak? Wymyśliliście coś?

Dopiero się wybieram.

[maryanna3]

Wydaje mi się, że nie jesteś aseksualna tylko jeszcze nierozbudzona i niegotowa. Może to nie ten partner, nie ten czas, nie ten moment. Ale generalnie myślę że sama myśl o penetracji stricte jakoś Cię odpycha. Jeżeli tak masz to masz tak samo jak miałam ja. Nie bałam się ciąży, tzn. oczywiście nie chciałam gdy rozpoczynałam życie seksualne ale nie miałam paranoi, odpowiadał mi petting, i to co ja robiłam jemu i to co on mi. A gdy myślałam o penetracji ogarniała mnie jakaś taka niechęć. To było związane trochę z bólem, trochę z jakimś kiepskim wtedy wyobrażeniem samego stosunku.
Był moment, była odpowiednia osoba i poszło i podobało mi się.

Gdybyś była aseksualna, tak myślę choć w 100% nie znam się na tym, wydaje mi się, że nie odczuwałabyś przyjemności już w trakcie pocałunków, dotykania. A odczuwasz tylko dziwnym trafem nagle robisz się sucha kiedy ma przejść do 'konkretów'.

Jeśli czujesz że to ten facet bardzo dobry pomysł dała mpt-stopniowe pobudzanie swojego ciała do większej przyjemności, kojarzenie seksu z uczuciem bezpieczeństwa, relaksu, miłego spędzania czasu a nie stresu i presji. Twój chłopak mam wrażenie zrozumie o co Ci chodzi. Nie wiem czemu wszyscy się tak oburzają na psychologa/seksuologa. Myślę że to nie zaszkodzi a może pomóc zwłaszcza jeśli masz jakąś traumę, złe doświadczenie.

Padło tu parę bzdur apropo aseksualizmu. To nie jest choroba. To, że mało osób jest aseksualnych nie znaczy że są one automatycznie nienormalne. Aseksualizm jest uznany za 4 orientację.

[TeczaNaPatyku]

Wróciłam.
Muszę wam powiedzieć, że mam wyjątkowego chłopaka. Myślę, że nie każda trafia na takiego, z którym można naprawdę porozmawiać. Ale do rzeczy. Powiedziałam mu, że się "koleżanek" trochę poradziłam, on powiedział, że kolegów. Przytoczyłam mu własnymi słowami, co koleżanki radziły, on mówił jak to wygląda od strony jego kolegów. Powiedzieli mu żeby się tym nie stresować, nie próbować na siłę, że mało prawdopodobieństwo, że jestem aseksualna, bo taki procent ludzi jest mały aczkolwiek wiadomo na kogoś kiedyś ta aseksualna dziewczyna, aseksualny chłopak trafi. Na razie A. nie chce psychologa czy seksuologa, chciałby abyśmy jeszcze raz spróbowali sami, zgodziłam się. W ogóle wziął mnie za rękę i spytał czy rozumiem, że on ma potrzeby, że kocha mnie i dlatego chce ze mną uprawiać seks, że nie chce mnie skrzywdzić. Oczywiście, że jestem tego świadoma i to mu powiedziałam. W ogóle dzisiaj mnie zaskoczył, bo przygotował kolację. Żadne tam romantyczne rzeczy, ale sam ugotował, przyodział stół, więc było miło, nawet winko się pojawiło. Jakoś tak mnie to rozluźniło wszystko. Zapytał czy w naszym pettingu coś mi się nie podoba. Powiedziałam, że nie, że lubię jak zajmuje się moimi piersiami, że lubię jak robi mi masaż, że to mnie podnieca (nawet tego nie wiedział). Powiedziałam też gdzie zaczyna być źle, on mi też to i owo powiedział. Mam nadzieję, że jakoś to ruszy.

[sarajoanna]

Napisane przez maryanna3

Padło tu parę bzdur apropo aseksualizmu. To nie jest choroba. To, że mało osób jest aseksualnych nie znaczy że są one automatycznie nienormalne. Aseksualizm jest uznany za 4 orientację.

Dziękuję Ci za to stwierdzenie

[201801022117]

Napisane przez maryanna3

Padło tu parę bzdur apropo aseksualizmu. To nie jest choroba. To, że mało osób jest aseksualnych nie znaczy że są one automatycznie nienormalne. Aseksualizm jest uznany za 4 orientację.

To co Ty nazywasz "bzdurami" nimi wcale nie jest, i aseksualizm ma w większosci przypadków podłoże psychiczne. Nie we wszystkich, ale może najpierw warto się czegoś o sobie dowiedzieć, a nie od razu wnioskować "jestem aseksualna, i koniec". Rozmowa ze specjalistą przed definitywnym uznaniem siebie za aseksualną osobę byłaby nawet wskazana.
Ja nie nazwałam autorki aseksualną, bo nie widzę ku temu powodów. Możliwe jest tak jak mówią dziewczyny, że autorka powoli się rozbudza, albo tak jak mówię ja, że coś jest w jej psychice.

[maryanna3]

Napisane przez FreakChic

To co Ty nazywasz "bzdurami" nimi wcale nie jest, i aseksualizm ma w większosci przypadków podłoże psychiczne. Nie we wszystkich, ale może najpierw warto się czegoś o sobie dowiedzieć, a nie od razu wnioskować "jestem aseksualna, i koniec". Rozmowa ze specjalistą przed definitywnym uznaniem siebie za aseksualną osobę byłaby nawet wskazana.
Ja nie nazwałam autorki aseksualną, bo nie widzę ku temu powodów. Możliwe jest tak jak mówią dziewczyny, że autorka powoli się rozbudza, albo tak jak mówię ja, że coś jest w jej psychice.

Ja nie znam statystyk i nie wiem czy w większości czy w mniejszości. Natomiast nic takiego nie pisałam, że nie należy konsultować się ze specjalistą. Wydaje mi się, że osoby aseksualne wcześniej bądź później są po takiej konsultacji. Chodzi mi tylko o to, że to nie jest choroba, tak jak chorobą nie jest np. homoseksualizm. Konkretnie co do autorki jak napisałam, również uważam, że ona nie jest aseksualna, po prostu jeszcze nierozbudzona, a być może też ma tu wpływ psychika.

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez maryanna3

Ja nie znam statystyk i nie wiem czy w większości czy w mniejszości. Natomiast nic takiego nie pisałam, że nie należy konsultować się ze specjalistą. Wydaje mi się, że osoby aseksualne wcześniej bądź później są po takiej konsultacji. Chodzi mi tylko o to, że to nie jest choroba, tak jak chorobą nie jest np. homoseksualizm. Konkretnie co do autorki jak napisałam, również uważam, że ona nie jest aseksualna, po prostu jeszcze nierozbudzona, a być może też ma tu wpływ psychika.

[Katti278]

Według mnie to jest normalne że nie ma się ochoty na seks ale... do czasu.
Nie wiem ile masz lat ale napisze tak...
Możliwe że nie dorosłaś jeszcze do tego rodzaju doznań , możliwe że potrzebujesz stałego związku w jakiś sposób sformalizowanego , możliwe że musisz czuć się bezpiecznie , musi być atmosfera , możliwe że musisz się na chłopaka otworzyć.
Rada... Nie rezygnuj ze związku jak pojawia się problem ale udaj się do specjalisty , to nie jest pójście na łatwiznę w żadnym wypadku .
Możliwe że Cię coś dodatkowo blokuje , jakieś wspomnienia ... Nie chce spekulować .
Wiem że łatwo wszystko napisać ale cóż co ja więcej mogę i co mogą koleżanki z forum
Poproś o pomoc seksuologa albo psychologa pójdź na parę sesji a może wystarczy jedna.
Możesz również iść do specjalisty z partnerem .
Nie poddawaj się , aseksualność to swego rodzaju zaburzenie ale nie mówię że nie można żyć bez seksu.
Z punktu widzenia medycznego na którym się znam polecam rozmowę z kimś kto pozwoli Ci spojrzeć na to świeżo , ze specjalistą

[Bananalama]

Napisane przez bober111

Nie wiem jak wymyśliłeś że jeśli ktoś nie ma potrzeby uprawiania seksu to należy do jakiejś orientacji aseksualistów.
Jeśli ktoś nie potrzebuje seksu to jest tego jakaś przyczyna najczęściej brak lub nadmiar jakiegoś hormonu. U mężczyzny jak jest mało testosteronu to też się nie chce seksić no i co niby wtedy nalezy do jakiejs innej orientacji.
Dla mnie to jest złe seks to duża przyjemność jak nie mamy tej potrzeby to nie uprawiamy seksu i tracimy ta przyjemność to nie jest nic dobrego.

Nawet jak się ma małego? Sorry, ale nie mogłam. Gadasz głupoty w tym wątku. Po pierwsze kobieta mężczyźnie nie służy tylko do seksu, po drugie aseksualizm to nie choroba i co niby wspólnego z tym mają hormony?

---------- Dopisano o 22:44 ---------- Poprzedni post napisano o 22:33 ----------

Wiesz, autorko wątku... Chyba Cię rozumiem z Twoim podejściem trochę. Miałam faceta, lubiłam przytulanie itp. A jak tylko schodził niżej to nie, opór, blokada. Po prostu nie mogłam. Nałożyło się na to wiele czynników. Wychowanie nazbyt surowe jeżeli chodzi o seksualność i właśnie paniczny strach przed ciążą. Myślę, że specjalista Ci pomoże. Możliwe, że i ja będę musiała się wybrać.

[bober111]

Napisane przez Bananalama

Nawet jak się ma małego? Sorry, ale nie mogłam. Gadasz głupoty w tym wątku. Po pierwsze kobieta mężczyźnie nie służy tylko do seksu, po drugie aseksualizm to nie choroba i co niby wspólnego z tym mają hormony?

Hormony maja to do tego ze moga byc przyczyna aseksualizmu np. jak facet ma mało testosteronu, albo nadmiar prolaktyny,
tak samo antykoncepcja moze prowadzic do aseksualizmu
albo nawet po ciazy kobieta moze stac sie aseksualna np. na rok i co to niby znaczy ze ludzie zmieniaja orientacje nie to znaczy ze z jakis przyczyn maja niskie libido. libido to chec uprawiania seksu
dlatego nie rozumiem takich teskstow
"że mało prawdopodobieństwo, że jestem aseksualna, bo taki procent ludzi jest mały aczkolwiek wiadomo na kogoś kiedyś ta aseksualna dziewczyna, aseksualny chłopak trafi."
wy sobie cos wkrecacie poprostu z tym aseksualizmem

[TeczaNaPatyku]

Minęło sporo czasu nim pisałam tutaj ostatni raz. Pomyślałam, że kilka z Was może chciałoby się dowiedzieć jak to się skończyło. No cóż... nie jestem aseksualna, ale po prostu bardzo, bardzo, bardzo mało rozbudzona seksualnie i najprawdopodobniej tak już zostanie, taka moja natura.