Gwałtowne tycie - jak to zatrzymać?

amelia1725 · 2011-09-18, 19:56

Mam duży problem.
Po roztsniu z chłopakiem zaczęłam pocieszać się jedzeniem doprowadzając się do ataków kompulsywnego objadania. Podczas takiego ataku potrafię zjeść ponad 10 000kcal, jem od rana do wieczora, a przestaję dopiero, gdy czuje straszny ból brzucha i mdłości.
W efekcie przytyłam w trakcie miesiąca ponad 5kg, mam ogromny brzuch i kłopoty trawienne.
Codziennie obiecuję sobie, że od dzisiaj przechodzę na dietę i kończę z objadaniem, ale sa to jedynie puste słowa, o których zapominam widząc jedzenie ;(

Co ja mam robić?

Dodam, że mam 167cm wzrostu i teraz ważę ok 60kg ( boje się stanąć na wadze, więc jest to raczej zaniżona wartość)

Rubina · 2011-09-18, 22:20

[QUOTE=amelia1725;29481030]Mam duży problem.
Po roztsniu z chłopakiem zaczęłam pocieszać się jedzeniem doprowadzając się do ataków kompulsywnego objadania. Podczas takiego ataku potrafię zjeść ponad 10 000kcal, jem od rana do wieczora, a przestaję dopiero, gdy czuje straszny ból brzucha i mdłości.
W efekcie przytyłam w trakcie miesiąca ponad 5kg, mam ogromny brzuch i kłopoty trawienne.
Codziennie obiecuję sobie, że od dzisiaj przechodzę na dietę i kończę z objadaniem, ale sa to jedynie puste słowa, o których zapominam widząc jedzenie ;(

Co ja mam robić?

Rozumiem i znam to, myślę, że powinnaś postarać się jak najszybciej wychwycić moment zbliżającego się 'napadu obżarstwa' i natychmiast zająć się czymś innym, natychmiast wyjść z domu, na spacer, do koleżanki, zacząć odkurzać, zająć czymś, co lubisz i wbić sobie do głowy, że jedzenie niczego nie zmieni, nie odwróci czasu, że tylko karzesz i krzywdzisz siebie w ten sposób. Już lepiej płacz, krzycz, uprawiaj sporty, wyrzuć z siebie ten cały żal, bo będzie o wiele zdrowsze. Wiem, że to trudne, ale postaraj się myśleć optymistycznie, że widocznie nie było Wam pisane, że tak musiało być, bo być może czeka Cię coś lepszego, że tamten związek miał Cię czegoś nauczyć, że teraz jesteś dojrzalsza itp., a teraz czas przestać się oglądać za siebie, zacząć życie od nowa, polubić i zaakceptować siebie, nie uzależniać swojego szczęścia od innych, przynajmniej nie tak bardzo.
A jeśli nadal sytuacja nie będzie się zmieniać, radzę udać się po poradę do psychologa, nic nie tracisz, a możesz wiele się dowiedzieć o sobie.
Powodzenia i pozdrawiam

2011-09-18, 19:56	#1
amelia1725 Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-08 Wiadomości: 53	Gwałtowne tycie - jak to zatrzymać? Mam duży problem. Po roztsniu z chłopakiem zaczęłam pocieszać się jedzeniem doprowadzając się do ataków kompulsywnego objadania. Podczas takiego ataku potrafię zjeść ponad 10 000kcal, jem od rana do wieczora, a przestaję dopiero, gdy czuje straszny ból brzucha i mdłości. W efekcie przytyłam w trakcie miesiąca ponad 5kg, mam ogromny brzuch i kłopoty trawienne. Codziennie obiecuję sobie, że od dzisiaj przechodzę na dietę i kończę z objadaniem, ale sa to jedynie puste słowa, o których zapominam widząc jedzenie ;( Co ja mam robić? Dodam, że mam 167cm wzrostu i teraz ważę ok 60kg ( boje się stanąć na wadze, więc jest to raczej zaniżona wartość)

2011-09-18, 22:20	#2
Rubina Raczkowanie Zarejestrowany: 2005-12 Wiadomości: 68	Dot.: Gwałtowne tycie - jak to zatrzymać? [QUOTE=amelia1725;29481030]Mam duży problem. Po roztsniu z chłopakiem zaczęłam pocieszać się jedzeniem doprowadzając się do ataków kompulsywnego objadania. Podczas takiego ataku potrafię zjeść ponad 10 000kcal, jem od rana do wieczora, a przestaję dopiero, gdy czuje straszny ból brzucha i mdłości. W efekcie przytyłam w trakcie miesiąca ponad 5kg, mam ogromny brzuch i kłopoty trawienne. Codziennie obiecuję sobie, że od dzisiaj przechodzę na dietę i kończę z objadaniem, ale sa to jedynie puste słowa, o których zapominam widząc jedzenie ;( Co ja mam robić? Rozumiem i znam to, myślę, że powinnaś postarać się jak najszybciej wychwycić moment zbliżającego się 'napadu obżarstwa' i natychmiast zająć się czymś innym, natychmiast wyjść z domu, na spacer, do koleżanki, zacząć odkurzać, zająć czymś, co lubisz i wbić sobie do głowy, że jedzenie niczego nie zmieni, nie odwróci czasu, że tylko karzesz i krzywdzisz siebie w ten sposób. Już lepiej płacz, krzycz, uprawiaj sporty, wyrzuć z siebie ten cały żal, bo będzie o wiele zdrowsze. Wiem, że to trudne, ale postaraj się myśleć optymistycznie, że widocznie nie było Wam pisane, że tak musiało być, bo być może czeka Cię coś lepszego, że tamten związek miał Cię czegoś nauczyć, że teraz jesteś dojrzalsza itp., a teraz czas przestać się oglądać za siebie, zacząć życie od nowa, polubić i zaakceptować siebie, nie uzależniać swojego szczęścia od innych, przynajmniej nie tak bardzo. A jeśli nadal sytuacja nie będzie się zmieniać, radzę udać się po poradę do psychologa, nic nie tracisz, a możesz wiele się dowiedzieć o sobie. Powodzenia i pozdrawiam

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)