Bezrobotny facet powodem sporów.

[ssnn]

Napisane przez pani-jesień

Autorka chciała chyba psychologa-pomagacza a nie psychologa-przyjaciela

Tak naprawdę jedynymi sensownymi psychologami są terapeuci, innych spokojnie można sobie odpuścić

Oczywiście - w kontekście potrzeb Autorki.
Ale od ukończenia studiów magisterskich o kierunku psychologia do uzyskania uzasadnionego statusu terapeuty długa droga. I niewielka część absolwentów psychologii wybiera taką drogę.
Bazowanie na haśle psycholog jest ryzykowne, bo łatwo się potem rozczarować.
Czas studiowania psychologii i czas zdobywania kwalifikacji terapeuty są porównywalnie długie.

[pani-jesień]

Napisane przez ssnn

Oczywiście - w kontekście potrzeb Autorki.
Ale od ukończenia studiów magisterskich o kierunku psychologia do uzyskania uzasadnionego statusu terapeuty długa droga. I niewielka część absolwentów psychologii wybiera taką drogę.
Bazowanie na haśle psycholog jest ryzykowne, bo łatwo się potem rozczarować.
Czas studiowania psychologii i czas zdobywania kwalifikacji terapeuty są porównywalnie długie.

Wiem, jak to wszystko wygląda, wiem, że zdobycie certyfikatu terapeuty wymaga sporo czasu (i pieniędzy ), wiem, bo chodzę do terapeuty

[ssnn]

Napisane przez pani-jesień

Wiem, jak to wszystko wygląda, chodzę do terapeuty

To budujące. Ale ja się zawsze martwię, że wiele osób tego nie wie, i nie weryfikuje... Więc efekty są przypadkowe.

[Aninek]

Napisane przez malamenda2009

Nie Ty jesteś od diagnozowania, nie kończyłaś odpowiednich studiów ani nie masz doświadczenia.
Mam wrażenie, że na siłę sobie wmawiasz, że masz wiekie problemy psychiczne, bo to Cię zwalnia od odpowiedzialności za swoje czyny. Psycholog też może od razu Ci nie powie nad czym masz pracować, bo są różne sposoby terapii, na niektórych psycholog tylko naprowadzacia Cię pytaniami na właściwy tor przemyśleń, a poza tym terapaia zakończona sukcesem to porces długoterminowy i nie jest efektywny, jeśli nie ma zaangażowania pacjenta.
A wg mnie Ty jesteś mistrzynią szukania sobie wymówek, żeby uniknąć odpowiedzialności, podjemowania decyzji i konsekwencji. Moim zdaniem Ty robisz wszytko, żeby się nie zmienić i uniknąć nieprzyjemnej prawdy o tym.

Z tym zgadzam się w 200%.

[pani-jesień]

Napisane przez ssnn

To budujące. Ale ja się zawsze martwię, że wiele osób tego nie wie, i nie weryfikuje... Więc efekty są przypadkowe.

No właśnie.

I mnie osobiście wkurza niemiłosiernie, że ludzie, którzy nie mają na ten temat zielonego pojęcia, piszą bzdury, że psycholog jest tylko od tego, żeby mu się wygadywać i kto ma przyjaciół, psychologa nie potrzebuje

[Rollergirl]

Ja szukajac psychologa bazowalam tez na jego doswiadczeniu.

I myslalam o terapeucie.. Ale zrezygnowalam. Bo znalazlam jedynie takich po studiach np humanistycznych. Co to za terapeuta? Moze tak w ogole?

[ssnn]

Napisane przez pani-jesień

psycholog jest tylko od tego, żeby mu się wygadywać i kto ma przyjaciół, psychologa nie potrzebuje

Jasne, że nie tylko od tego. Ale zgodzisz się chyba, że bywają sytuacje kiedy, że wystarczyłaby rozmowa z mądrym i życzliwym człowiekiem?

---------- Dopisano o 15:03 ---------- Poprzedni post napisano o 14:56 ----------

Napisane przez Rollergirl

Ja szukajac psychologa bazowalam tez na jego doswiadczeniu.

I myslalam o terapeucie.. Ale zrezygnowalam. Bo znalazlam jedynie takich po studiach np humanistycznych. Co to za terapeuta? Moze tak w ogole?

Terapeuta powinien podawać:
wg jakiego podejścia pracuje i u kogo / gdzie się superwizuje.

Nie trzeba być psychologiem. Różne szkoły terapeutyczne dopuszczają absolwentów różnych kierunków, generalnie humanistycznych, no i raczej zorientowanych na człowieka a nie np. lingwistykę...
Tak naprawdę, nie same studia magisterskie są najważniejsze, ale właśnie ta szkoła terapeutyczna, o którą dany terapeuta się opiera, powinna stanowić rekomendację.

A formalnie niestety każdy może sobie taki szyld powiesić i czekać na naiwnych.

[Rollergirl]

Aha.. No wlasnie czytalam teraz o jakims i bylo napisane ze pracuje na superwizji. Czy jakos tak.

Jak nastepnym razem bede szla do jakiegos to podrzuce tu jego opis.

Bo nie wie czy do mojej jeszcze pojde. Wydala mi sie malo profesjonalna. Taka bardziej kolezanka. Usmiechala sie jak jej opowiadalam, robila wielkie oczy. Niby jakies tam madrosci mi przekazala.

Zapytalam jej na koniec czy nie sadzi ze ja jestem dziwna, ze za bardzo siedze w tej swojej głowie i krece. Rzekła ze nie.

To dziwne, bo ja ze swoimi myslami sie bije na co dzien ze ledwo z tego powodu zyje niemalze

Ale fakt. moze za malo mnie zna..

[Aninek]

Napisane przez Rollergirl

Aha.. No wlasnie czytalam teraz o jakims i bylo napisane ze pracuje na superwizji. Czy jakos tak.

Jak nastepnym razem bede szla do jakiegos to podrzuce tu jego opis.

Bo nie wie czy do mojej jeszcze pojde. Wydala mi sie malo profesjonalna. Taka bardziej kolezanka. Usmiechala sie jak jej opowiadalam, robila wielkie oczy. Niby jakies tam madrosci mi przekazala.

Zapytalam jej na koniec czy nie sadzi ze ja jestem dziwna, ze za bardzo siedze w tej swojej głowie i krece. Rzekła ze nie.

To dziwne, bo ja ze swoimi myslami sie bije na co dzien ze ledwo z tego powodu zyje niemalze

Ale fakt. moze za malo mnie zna..

I co,pójdziesz do kolejnego,potem do jeszcze innego i jeszcze innego?Tak jak pisały dziewczyny,to TY sama powinnaś podjąć decyzje o swoim życiu...a tymczasem wątek stacza się na tor "wybieram terapeutę"-dla mnie jest to po prostu temat zastępczy,żebyś nie musiała nic robić ze swoim życiem

[ssnn]

Chyba masz bardzo sprecyzowane wyobrażenie terapeuty... Do czego jest Ci to potrzebne?

Ale ja nie widzę nic niestosownego w tym, że reagowała spontanicznie i mimicznie na Twoją opowieść, i że nie była zainteresowana doklejeniem Ci łatki chorej, dziwnej, potrzebującej procedur terapeutycznych itp.

Podawany przez Ciebie opis pasuje mi do terapii krótkoterminowej opartej o pracę na zasobach klienta. Ja takie podejście lubię i cenię.

Nie ma (uczciwej) terapii, w której terapeuta jest guru, wydaje dyrektywy i od niego tylko zależy Twoje 'uzdrowienie'. A odnoszę wrażenie, że czegoś takiego szukasz...?

---------- Dopisano o 15:28 ---------- Poprzedni post napisano o 15:24 ----------

Napisane przez Rollergirl

To dziwne, bo ja ze swoimi myslami sie bije na co dzien ze ledwo z tego powodu zyje niemalze

Poza tym uważam, że codzienne i intensywne bicie się z myślami jest wartościowe, rozwojowe i wcale nie rzadkie. Choć może bywa męczące, ale fitness też, a przecież za to płacimy jeszcze gotówką.

[wika82]

Śledzę ten wątek od początku, teraz zeszłyśmy na terapie i psychologów, bla bla.. A ja dalej nie rozumiem, jak można nie umieć zerwać z kimś kto nam nie odpowiada. Heh.

[malamenda2009]

Napisane przez Aninek

I co,pójdziesz do kolejnego,potem do jeszcze innego i jeszcze innego?Tak jak pisały dziewczyny,to TY sama powinnaś podjąć decyzje o swoim życiu...a tymczasem wątek stacza się na tor "wybieram terapeutę"-dla mnie jest to po prostu temat zastępczy,żebyś nie musiała nic robić ze swoim życiem

Pospisuję się pod tym. Jesteś normalną, zdrową dziewczyną, każdy raz na jakiś czas ma "dziwne myśli" - jak to określiłaś - ale i jest za swoje myślenie odpowiedzialny! Ty unikasz tej odpowiedzialności jak ognia i teraz to nawet nie dziwię się, że związałaś się z nieodpowiedzialnym facetem, który unika normalnej pracy i kontroli nad swoim życiem, bo Ty robisz dokładnie to samo i dlatego Ci to tak pasuje.

Ciekawe czy przed związkiem z nim też taka byłaś, czy może znajmość z nim tego nie pogłębiła, bo teraz to naprawdę uważam, że jesteście do siebie w tym wymigiwaniu się podobni - oboje duże dzieci

[201803290936]

Nie uzależniajcie jej od porad, nie podrzucajcie kolejnych pomysłów. To nie ma sensu. Dziewczyna się musi w końcu wziąć w garść, sama.

[Biedronilla]

Napisane przez wika82

Śledzę ten wątek od początku, teraz zeszłyśmy na terapie i psychologów, bla bla.. A ja dalej nie rozumiem, jak można nie umieć zerwać z kimś kto nam nie odpowiada. Heh.

bo lepszy taki niż żaden

[Mmmartix]

Napisane przez wika82

Śledzę ten wątek od początku, teraz zeszłyśmy na terapie i psychologów, bla bla.. A ja dalej nie rozumiem, jak można nie umieć zerwać z kimś kto nam nie odpowiada. Heh.

Ja też śledzę wątek od początku i.. w sumie to jest mi smutno, kiedy to czytam. Autorka jest chyba zbyt słaba, żeby "posprzątać" w swoim życiu raz a dobrze w, bo łatwiej zwalać odpowiedzialność na brak ojca, na narzekającą matkę, na nieprofesjonalną psycholog, trudne dzieciństwo itp.

Tak się tylko zastanawiam - jak można całować się, kochać, przytulać, robić cokolwiek lub - po prostu być z mężczyzną, o którym na forum (takim jak wizaż) wypisuje się, że jest niezaradnym pasożytem itd. Nie rozumiem i pewnie nie zrozumiem.

BTW - nie czujesz niechęci sama do siebie, że żyjesz w związku z facetem, którego masz za pasożyta?

Smutne.

[Aninek]

Napisane przez Doris1981

Nie uzależniajcie jej od porad, nie podrzucajcie kolejnych pomysłów. To nie ma sensu. Dziewczyna się musi w końcu wziąć w garść, sama.

Ano fakt.
[Doris,nie mogę się przyzwyczaić do tego Twojego avatarka]

[Rollergirl]

Napisane przez Mmmartix

Ja też śledzę wątek od początku i.. w sumie to jest mi smutno, kiedy to czytam. Autorka jest chyba zbyt słaba, żeby "posprzątać" w swoim życiu raz a dobrze w, bo łatwiej zwalać odpowiedzialność na brak ojca, na narzekającą matkę, na nieprofesjonalną psycholog, trudne dzieciństwo itp.

Tak się tylko zastanawiam - jak można całować się, kochać, przytulać, robić cokolwiek lub - po prostu być z mężczyzną, o którym na forum (takim jak wizaż) wypisuje się, że jest niezaradnym pasożytem itd. Nie rozumiem i pewnie nie zrozumiem.

BTW - nie czujesz niechęci sama do siebie, że żyjesz w związku z facetem, którego masz za pasożyta?

Smutne.

Czuje cos dziwnego. Moze to jeest niechec. Cos w stylu - jaka ty jestes glupia! Co robisz. Zrob cos.

Wciaz sie nad tym zastanawiam i dochodze do wniosku takiego. Jak go nie ma to w glowie mam jakby wyobrazenie o nim, i mozna powiedziec ze chce go. Ale jak juz jest - czar pryska. Denerwuje mnie jego gadka, juz nawet i wyglad zaczyna denerwowac, wszystko.

I tak mysle ze ja wciaz jestem oczarowana tym co bylo na poczatku, jak nie widzialam jego wad. I nie wiem, ludze sie ze znowu tak bedzie czy co.. Ale nie bedzie.

Odnosinie kochania to dawno temu mialo to miejsce.. Najpierw on byl chory a teraz ja. Tak wiec nie ma problemu

I mozna kogos kochac a myslec o nim negatywnie, jak sie wlasnie czlowiek rozbudza z marazmu. Albo i w innych sytuacjach.

[201803290936]

Napisane przez Aninek

Ano fakt.
[Doris,nie mogę się przyzwyczaić do tego Twojego avatarka]

Powiem Ci szczerze, że ja również. Chyba poszukam czegoś innego. Chciałam coś z horroru i to mi się tak od razu w oczy rzuciło, ale za ciemny. Poszukam czegoś krwawo-wiosennego .

Żeby nie było, że nie na temat: Roller ogarnij się, bo pasa ściągnę i... Ty wiesz co będzie. Nie masz złego życia, masz co jeść, masz gdzie spać, masz fajną rodzicielkę, jesteś zdrowa, masz pracę, możesz realizować pasje (bo jakbyś chciała, to masz na to i kasę i czas), ale chyba nudów sama (tak Ty SAMA) komplikujesz sobie życie, robisz tak, abyś miała pod górkę. Przestań, po prostu.

[Aninek]

Napisane przez Doris1981

Żeby nie było, że nie na temat: Roller ogarnij się, bo pasa ściągnę i... Ty wiesz co będzie. Nie masz złego życia, masz co jeść, masz gdzie spać, masz fajną rodzicielkę, jesteś zdrowa, masz pracę, możesz realizować pasje (bo jakbyś chciała, to masz na to i kasę i czas), ale chyba nudów sama (tak Ty SAMA) komplikujesz sobie życie, robisz tak, abyś miała pod górkę. Przestań, po prostu.

I wracamy do czasów sprzed paru lat,gdzie tylko cytowałam Roller weź się w garść,sama wiesz,że musisz podjąć jakieś działania!

[dla mnie Twój poprzedni av był wyjątkowo charakterystyczny,a teraz poznaję Ciebie po podpisie ale ten obecny jest milusi kończę z tym OT bo zaraz dostanę jakąś naganę].

[201803290936]

Powróciłam do tradycji: avatar z aktorką, którą bardzo lubię (kolejną).

[Mmmartix]

Napisane przez Rollergirl

Czuje cos dziwnego. Moze to jeest niechec. Cos w stylu - jaka ty jestes glupia! Co robisz. Zrob cos.

Wciaz sie nad tym zastanawiam i dochodze do wniosku takiego. Jak go nie ma to w glowie mam jakby wyobrazenie o nim, i mozna powiedziec ze chce go. Ale jak juz jest - czar pryska. Denerwuje mnie jego gadka, juz nawet i wyglad zaczyna denerwowac, wszystko.

I tak mysle ze ja wciaz jestem oczarowana tym co bylo na poczatku, jak nie widzialam jego wad. I nie wiem, ludze sie ze znowu tak bedzie czy co.. Ale nie bedzie.

Odnosinie kochania to dawno temu mialo to miejsce.. Najpierw on byl chory a teraz ja. Tak wiec nie ma problemu

I mozna kogos kochac a myslec o nim negatywnie, jak sie wlasnie czlowiek rozbudza z marazmu. Albo i w innych sytuacjach.

Nie, nie mam do Ciebie żadnej niechęci - wręcz przeciwnie, bo gdybym ją miała, to nie chciałoby mi się tu pisać ;P
Może za ostro to zabrzmiało, rzeczywiście.
Chodziło mi o to, ze nie potrafię Cię zrozumieć.
Chcesz z nim zerwać i nie chcesz, jesteś z nim szczęśliwa i nie jesteś, kochasz go, chociaż Cię odrzuca, jest pasożytem itd. Tylko powiedz mi, czemu na swoją życiową misję wybrałaś męczeństwo w związku? Jest tyle innych, ciekawszych ról w życiu

[Rollergirl]

Wiem Ja juz powoli zaczynam czuc ze on mi przeszkadza po prostu.

Zobaczcie to kwestia kilku dni.. Czekam na odpowiedni moment. Jutro ma obrone wiec niech ma spokoj.

A w sobote ide do kolezanki na urodziny, wiec on w tym samym czasie pewnie znowu sie napruje co bedzie swietnym powodem.

A Wy jak zrywalyscie?

kurcze ja nigdy nie zerwalam. Pierwszy sam odszedl, pozniej chcial wracac ale juz bylam nieugieta. Tak samo z trzecim bylo. Drugi byl przelotny, w miedzy czasie poznalam trzeciego wiec z tamtym pozegnalam sie dosc ozieble. Czwarty tyran mnie rzucil bezpowrotnie. No i ten..

[Mmmartix]

Napisane przez Rollergirl

Wiem Ja juz powoli zaczynam czuc ze on mi przeszkadza po prostu.

Zobaczcie to kwestia kilku dni.. Czekam na odpowiedni moment. Jutro ma obrone wiec niech ma spokoj.

A w sobote ide do kolezanki na urodziny, wiec on w tym samym czasie pewnie znowu sie napruje co bedzie swietnym powodem.

A Wy jak zrywalyscie?

kurcze ja nigdy nie zerwalam. Pierwszy sam odszedl, pozniej chcial wracac ale juz bylam nieugieta. Tak samo z trzecim bylo. Drugi byl przelotny, w miedzy czasie poznalam trzeciego wiec z tamtym pozegnalam sie dosc ozieble. Czwarty tyran mnie rzucil bezpowrotnie. No i ten..

Nie musisz czekać "aż sie napruje, bo to będzie świetnym powodem". Mało masz powodów?

Ja jak do tej pory miałam 1 faceta, przez ok. 3 lata. A jak zerwałam - po prostu - poprzez rozmowę w cztery oczy, na neutralnym gruncie. Po co bawić się w jakieś gierki, jesteśmy dorośli.

[201803290936]

Dzisiaj w "Rozmowach w toku" było. Krótko i na temat: siadasz z facetem, mówisz mu "słuchaj, od dłuższego czasu czuję, że to nie to, nie chcę już z Tobą być. przykro mi, że nam nie wyszło, ale rozstanie to najlepsze wyjście z sytuacji". "Ależ myszko, to ja się zmienię, coś wymyślimy...". "Nie, decyzja już podjęta, nie zmienię zdania. Ja Cię już po prostu nie kocham". I żadnego "ale zostańmy przyjaciółmi, bądźmy w kontakcie". Nie musisz podawać jakichś powodów z kosmosu, argumentów. Krótko i na temat "nie kocham, nie chcę z Tobą być, nie chcę być z Tobą w związku, chcę skończyć tą znajomość" - to są wystarczające powody.

[Kaffienka]

Napisane przez Rollergirl

Ja myslalam ze ona chociaz powie cos w stylu - ze dobrze by bylo bym popracowala nad tym czy na tamtym. Ciesze sie ze nie wciskala mi na sile terapii itp. Ale jakbym sie nad soba nie zastanawiala tyle co sie zastanaiam to nie wiedzialabym ze potrzebuje jakiejs pomocy. I po takim spotkaniu stwierdzilabym - a powiedziala ze pasozyt, to zrywam i koniec. A mi naprawde potrzebna pomoc jakas dobra.

I widzisz...? Znowu to robisz. Znowu uzależniasz swoją decyzję od kogoś. Możesz mi przypomnieć jeszcze raz ile ty masz lat? 23? Chyba jesteś już na tyle dorosła, by zacząć decydować sama. I mam taką o to radę dla Ciebie, zanim kolejny raz wybierzesz się do psychologa, to najpierw sama rozstań się z chłopakiem. I nie czekaj na weekend aż on się upije, to powód będzie. Zerwij, jak już tak bardzo musisz, po jego obronie zaraz. Nie wiem, dlaczego chcesz szukać dalszych powodów niż te, które już masz? Czy ambiwalentne uczucia Ci nie wystarczą?

[Rollergirl]

O nauczylam sie nowego slowa Ambiwalentny - to okreslenie mnie,moich uczuc. W stosunku do wszystkiego. I w tym problem.

Chce mi sie plakac ze nie wiem co mam zrobic. Jak nagle to zmienic?

Bylam dzis u nieg, przepytac go przed obrona. Nagle mowi..pyta, dlaczego od jakiegos czasu jestem taka oziebla, nieswoja. Mowil ze mu smutno.
To ja na to ze juz mu niedawno mowila ze uwazam ze miedzy nami sie psuje. A on, ale powiedz co sie dzieje. No i ja jak to ja.. zachcialo mi sie plakac, mowilam "nie wiem" i siedzialam skulona, najchetniej bym zniknela. Jak ja wtedy chce być taka butną wręcz babą. A nie ja nie wiem co powiedziec, mam pustke w glowie. Zreszta mu nie powiem - bo jestes niezaradny. Ale pozniej zaczelam mowic, ze chodzi o to ze jest nieodpowiedzialny. Ze znalazl prace a nic nie robi. (Zeby dostac $$ musi cos sprzedac, zadnej podstawy,nic). No to on stwierdzil ze nie bedzie wydawal wlasnej kasy na paliwo, telefony by nic nie zarabiac. A poza tym jest zimno by łazic po klientach i nie mialby sil pisac pracy. I tyle z mojej dorosłej dyskusji.

Nie potrafie rozmawiac jak dorosla osoba. Mimo 25 lat nie umiem zczerze rozmawiac. Dlatego tkwie w zwiazku, cos tam mi przeszkadza to ja zamiast od razu mowic dusze w sobie. By na koncu w koncu i tak tego nie powiedziec.

Dlaczego? Jak sie tego nauczyc. Ja po prostu nie znam siebie - tak mi sie wydaje. Dlatego takie hustawki. Zero konkretow.

I jak on mnie tak zapytal to juz mam poczucie winy. Zastanawiam sie znowu. A moze to ja jestem wredną babą, dla ktorej liczy sie kasa. Facet nie zarabia to go nie chce.

I wiecznie ta Kaffienkowska ambiwalencja. Mam juz dosc wszystkigo.

Czy znacie cos na to? Czy jakies ksiazki, cwiczenia. Ja naprawde chce byc "normalna".


I to, ze pisze ze a bo nie mialam ojca, albo nie umiem podejmowac decyzji bo mama mna zawsze kierowala, czy cos tam. To nie sa wymowki. Tylko to sa "powody" przez ktore ja taka jestem - na pewno po czesci. Nie moge sie tego wypierac. Przeciez chodzi o to by najpierw poznawac powody a pozniej moza cos z tym dalej robic. Ja sie zastanawiam czy nie isc do psychiatry, bo juz ze soba nie wytrzymuje znowu.

[ssnn]

Uważam, że skoro zastanawiasz się nad tymi sytuacjami, Twoimi reakcjami i tym, co byś chciała powiedzieć i jakie uczucia uważasz za nieadekwatne, to jesteś na dobrej drodze do zmian.
Konkretne wypowiedzi, które nie chcą Ci przejść przez gardło możesz sobie pisać, ćwiczyć przed lustrem albo z przyjaciółką... Dzięki temu będziesz miała je nie tylko przećwiczone, ale będziesz też miała okazję zmierzyć się "treningowo" z uczuciami, które mogą się przy tym pojawić. Co o tym myślisz?

[Kaffienka]

Rollergirl. Nie masz obowiązku mówić mu co jest w nim nie tak, że Ci się nie podoba. Jesteście razem kilka miesięcy. A poza tym jak tak bardzo nie umiesz, to jest taka jedna wyświechtana formułka pt. "To nie Ty, to ja, to ze mną jest coś nie tak, we mnie się popsuło definitywnie, żegnam"
No i dlatego uważam, że powinnaś zerwać od razu, a nie jeszcze się z nim widywać, po co? Lubisz taką agonię? Lubisz sobie mieszać w głowie? A sorry... W sumie już wcześniej chyba napisałaś, że lubisz. Wiesz co? Podam męski przykład: mój kolega - 2 kierunki studiów, praca na pełny etat, obecnie pisanie pracy mgr i licencjackiej na raz. Ma żonę. I co można? Ale nie. Twój nie robi nic, bo zima, to ciężko łazić po klientach i obronić jedną pracę licencjacką. Przestań go wybielać! I nie, nie jesteś wredna, bo uważasz, że życie kosztuje i trzeba na nie zarabiać!
Są różne książki, ba nawet kursy asertywności. Poczytaj sobie o tym.
Wymyślenia pojęcia ambiwalencji sobie nie przypisuję, aż taka mądra nie jestem... :P
Ja mam taką jedną zasadę, jeśli coś robi się ambiwalentne dla mnie, to znaczy, że czas z tego rezygnować, nie ma sensu brnąć w coś, gdy nie ma się do tego pełnego przekonania. Mamy jedno życie i najlepiej robić coś na 100% lub nie robić tego wcale...
Szkoda czasu na babranie się do dzieła, kobieto, bo nikt nie powiedział, że będziesz żyła do 90-tki, nie trać życia!

P.S.
Wiesz, że jesteś starsza ode mnie?

I jeszcze jedno. Psychiatra jest od poważnych zaburzeń, przy których poza terapią, trzeba włączyć farmakoterapię. Nie potrzebujesz leków, potrzebujesz wyuczyć u siebie pewne zachowania.

[Rollergirl]

To fajny pomysl. Nie tylko w tej sytuacji moze sie przydac.

Tylko nie wiem jakie wypowiedzi nie chca mi przejsc przez gardlo. No o zerwaniu. Ale teraz to nie wiem juz nic. Czy powinnam zrywac czy nie. Powinnam i nie powinnam. Wydaje mi sie ze to ja popsulam wszystko, ja pozwolilam na wszystko. A bylam taka w nim zakochana. I bede to powielac i nigdy nie bede szczesliwa jak tak dalej bedzie. Wiec moze pracowac nad tym jednym zwiazkiem. Skoro jestem taka poplątana.

Nie rozumiem siebie i nie czuje jakiejs spojnosci w sobie - nie znam siebe. I im bardziej o tym mysle tym mi gorzej. Jest dobrze jak zyje sobie bez myslenia o sobie. Ale mnie wszystko zastanawia i frustruje.

Jak tak ma wygladac moje zycie to j dziekuje.


Wlasnie czytalam sobie o ambiwalencji. I to sie bedzie powtarzac - jak nie z nim to z nastepnym. Z poporzednimi tez tak bylo - kochalam ich i nienawidzilam. Kochalam tak ze umieralam z zazdrosci i chcialam zrywac bo bylam zazdrosna.

Teraz juz wiem ze jestem strasza Ale ja cale zycie bylam jak male dziecko. Doslownie do nianczenia! Mam juz tego dosc. Bo juz nie moge by w moim zyciu za wszystko odpowiadal i decydowal ktos inny. Ten mi powie zrob to zrobie, tamten powie ze tak dobrze to tak bedzie. Ja sama musze sie nauczyc, dowiedziec wszystkiego o sobie. Co lubie, co chce, co mi sprawia przyjemnosc. Bo jak widac jestem dla siebie obca;(

[Kaffienka]

Dlatego musisz zerwać. Ludzie powinni najpierw rozwiązać problemy ze sobą samym, a dopiero wdawać się w relacje z innymi. Byś kiedykolwiek mogła stworzyć udany związek, najpierw musisz pobyć sama, poznać siebie, nauczyć się radzić sama ze sobą. I dopiero potem rozważyć wejście z kimś w relacje. Tego związku nie da się naprawić, bo ty najzwyczajniej w świecie nie jesteś gotowa na poważny związek. Daj sobie i jemu wolność i skorzystaj z niej...