Wspólne mieszkanie przed ślubem ?

[hipnotyzerka]

Nie znalazłam podobnego wątku a chcialabym zapytać Was o Wasze zdanie.
Co sądzicie o wspólnym mieszkaniu przed ślubem?
Jeśli zamieszkaliście z partnerami, jakie widzicie plusy a minusy? Czy odłożylibyście tą decyzje na później gdybyście wiedzieli jak to wszystko wygląda? Z jakimi problemami się spotkaliście?

Pytam bo od 6 mcy znamy się z TŻ. Chcemy razem zamieszkać. Fajnie było na początku spotykać się na randkach. Ale od 3 mcy widzimy się 6 lub 7 dni w tygodniu, po pracy: całe popoludnia razem i nocowanie + całe weekendy. Więc chcemy zamieszkać razem bo i tak jak to powiezdiał kolega: ,,przecież nic się nie zmieni między wami bo i tak non stop jesteście ze sobą". Wiec w sumie nie zmieni się nic to że zamiszkamy razem bo i tak od 3 mcy żyjemy ze sobą 7 dni w tygodniu. Ale moja przyjaciólka ostrzega mnie że to nie będzie takie fajne już, że nie będzie się chciało uprawiać seksu - bo będzie na wyciągnięcie reki, że każdy będzie zajmował się czymś innym - siedział przy kompie a drugi przed tv.. Boję się. Nie chcę go stracić. Bardzo się kochamy. Ja mam 22 lata, Ukochany 24. Teraz od pazdziernika oboje idziemy na studia zaoczne, ja mam jeszcze 2 x tyg angielski.


Statystycznie podobno zwiazki, w ktorych partnerzy zamieszkaja ze soba przed chociazby zareczynami o wiele czesciej sie rozpadaja - nie doczekawszy nawet slubu.


Chętnie posłucham Waszego doświadczenia i zdania.
Pozdrawiam bardzo

[visionAM]

Jak nie znalazłaś to znaczy, że źle szukałaś, bo takich wątków było kilkadziesiąt
https://www.google.pl/webhp?sourceid...w=1280&bih=685

[hipnotyzerka]

Tak, tylko ten jest o mieszkaniu razem w odpowiedzi na pytania:

Mnie natomiast interesuje:
a) która/który z Was mieszka/mieszkał z partnerem/partnerką przed ślubem?
b) w jakim wieku razem zamieszkaliście?
c) czy mieszkacie nadal razem?
d) czy decyzja dot.wspólnego mieszkania łączyła się z tym co sądzą
o tym znajomi, rodzina (szczególnie)?
e) czy w Waszym otoczeniu powszechne jest zjawisko mieszkania par razem
przed ślubem czy raczej dopiero po ślubie?



a mnie ciekawi JAKIE PROBLEMY mogą wynikać z mieszkania razem


bo są jeszcze te wątki ale nie doczytałam się konkretnie:
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=613363
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=393709

[elvegirl]

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=213865

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=393709

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?p=33944071


To są wielostronicowe wątki, ostatni jest bodajże najnowszym, jestem pewna że znajdziesz w nich odpowiedzi na swoje pytania

---------- Dopisano o 15:37 ---------- Poprzedni post napisano o 15:34 ----------

Napisane przez hipnotyzerka

a mnie ciekawi JAKIE PROBLEMY mogą wynikać z mieszkania razem

No jak to jakie, przecież to jest pytanie z oczywistą odpowiedzią. Mogą wyjść na jaw różnice, które są dla drugiej strony nie do przeskoczenia.
Wiadomo, że człowiek inaczej zachowuje się na kilkugodzinnej randce, kiedy jest wypachniony, uhahany, napakowany endorfinami po czubek głowy, a inaczej jest na co dzień, kiedy dopada nas codzienność, nasze nawyki, różne nastroje, choroby, podejście do finansów, no wszystko wyłazi na wierzch.

[hipnotyzerka]

Napisane przez elvegirl

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=213865

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=393709

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?p=33944071


To są wielostronicowe wątki, ostatni jest bodajże najnowszym, jestem pewna że znajdziesz w nich odpowiedzi na swoje pytania

A nie możemy tutaj po prsotu wypisać tych plusów i minusów?

[201604181004]

Po co w setnym wątku? Były wypisane jakieś 150 razy. Może wypisać sobie sama.

[elvegirl]

Napisane przez hipnotyzerka

A nie możemy tutaj po prsotu wypisać tych plusów i minusów?

Ale po co, skoro już były wypisywane dobrych kilka razy? Bajzel na forum się robi, te wszystkie wątki powinny być połączone w jeden zbiorczy i tyle...

Nie ma czegoś takiego jak uniwersalne plusy i minusy, bo każdego człowieka drażni coś innego, każdy akceptuje coś innego, to co dla mnie jest ok, dla Ciebie może być nie do przeskoczenia i odwrotnie.

Generalnie to z tego co widzę po wątkach na Wizażu, to najczęstszym problemem są kwestie finansowe. No i szał ostatnich tygodni - odkrycie, że partner jest na bakier z higieną

[cowie]

Ja zamieszkałam z moim TŻtem przed ślubem. Uważam, że to na tyle dobra decyzja, że najzwyczajniej w świecie poznajesz drugą osobę. Bo po ślubie to już trochę po ptakach i ewentualnie trzeba rozwód brać.

Natomiast mieszkając razem przed ślubem poznajecie swoje przyzwyczajenia, upodobania i zachowania. Mimo wszystko nie ma możliwości dokładnie poznać człowieka nie mieszkając z nim i przebywając codziennie rano i wieczorem.

Jedynym minusem jest to, że podejmując taką decyzję, tak czy siak zwykle jesteś związana ze swoją połówką kredytem i ewentualnie o to się trzeba martwić przy rozstaniu. Ale tak samo jest po ślubie, więc...

[af6a7928a10f2efb7030debf852af0b1c87659cc]

Nie widzę żadnych minusów

[visionAM]

Jedynym minusem jest to, że podejmując taką decyzję, tak czy siak zwykle jesteś związana ze swoją połówką kredytem i ewentualnie o to się trzeba martwić przy rozstaniu. Ale tak samo jest po ślubie, więc...

yyyy co to za brednie?

Po pierwsze - nikt nie da kredytu hipotecznego parze bez ślubu. Poza tym przed ślubem można mieszkac w wynajmowanym mieszkaniu, nie trzeba od razu kupować własnego.

[andzia1989r]

Dla mnie pół roku razem, nawet wyspędzane ze sobą 24/7 to za wcześnie by razem zamieszkac.

A już w ogóle kosmos dla mnie mówic po pół roku razem o ślubie.

Jak znam życie to za jakiś czas to spędzanie ze sobą każdej wolnej chwili wam zwyczajnie w świecie obrzydnie i będziecie potrzebowali oddechu dla samego siebie, dla wieczoru z kumplami, na plotki z kumpelą.

Dobrze najpierw wziąc ten oddech i zobaczyc jak związek funkcjonuje jak opada mgiełka pierwszej fascynacji i zauroczenia a dopiero potem brac się za kolejne kroki w związki i deklaracje jak np. wspólne mieszkanie.

[pani22ka]

Napisane przez visionAM

Po pierwsze - nikt nie da kredytu hipotecznego parze bez ślubu.

od 1,5 roku mam kredyt hipoteczny z moim konkubentem (na 30 lat). nie zamierzamy - póki co - brać ślubu. znamy się 11 lat, 10 jesteśmy ze sobą. 10 lat mieszkamy za sobą i dla mnie to układ idealny
w kredycie liczą się dochody. w żadnym banku nie pytano o nasz stan cywilny (choć moi rodzice i mama TŻ liczyli na to, że bank wpłynie na nasze zaobrączkowanie ). Mieszkanie ma po prostu dwóch osobnych właścicieli

[findsomething]

moim zdaniem dobrze jest "szybko" zamieszkać razem, ale raczej w formie studenckiej czyli pomieszkiwania tak żeby można się było wycofać w każdym momencie.

Ja uważam, że powinnaś fazę mieszkania oddzielnie i umawiania się na randki przedłużać do maximum.

[Miniaturynka]

Dla mnie pół roku razem, nawet wyspędzane ze sobą 24/7 to za wcześnie by razem zamieszkac.

Dokładnie. Mnie przeraża chwilami mój TŻ, z którym jeste raptem 3 tygodnie, a on mówi, że jeżeli nie znajdzie pracy w naszej mieściie, pojedzie ze mna na studia i tam razem zamiekszamy. I za cholerę nie wiem, jak mu to z głowy wybić (bo w październiku byłoby 4 miesiące razem, przecież to króciutka chwila!).

To, że teraz jest Wam cukierkowo, nie znaczy, że kiedy zamieszkacie razem też tak będzie. Mam świetny przykład - moi rodzice. Świetnie im sięukładało, dopóki nie zamieszkali razem. Teraz moja mama mieszka u rodziców (15 minut specerem od nas) i a miarę dogaduje się z tatą, podczas kiedy mieszkając w domu były codzienne awantury.
To jest decyzja do poważnego przemyślenia. W każdym razie, jeżlei już zamieszka się razem i zacznie coś zgrzytać, lepiej albo zaradzic od razu, albo skończyć, dopóki nie będzie za późno.

[elvegirl]

Napisane przez andzia1989r

Dla mnie pół roku razem, nawet wyspędzane ze sobą 24/7 to za wcześnie by razem zamieszkac.

Kwestia podejścia, niektórzy wolą wcześniej, żeby nie tracić czasu.

Napisane przez andzia1989r

A już w ogóle kosmos dla mnie mówic po pół roku razem o ślubie.

A ja zauważyłam w swoim towarzystwie, że im ludzie starsi, tym czas chodzenia ze sobą przed ślubem krótszy

---------- Dopisano o 17:08 ---------- Poprzedni post napisano o 17:07 ----------

Napisane przez Miniaturynka

Mam świetny przykład - moi rodzice. Świetnie im sięukładało, dopóki nie zamieszkali razem.

No to chyba lepiej żeby coś takiego wyszło wcześniej niż później, nie?

[Elfir]

Napisane przez visionAM

Po pierwsze - nikt nie da kredytu hipotecznego parze bez ślubu.

Bez problemu da.

[andzia1989r]

Napisane przez elvegirl

Kwestia podejścia, niektórzy wolą wcześniej, żeby nie tracić czasu.

Moim zdaniem dobre poznanie człowieka na podłożu randek nie jest stratą czasu. Wypracowanie więzi, nabycie bardzo fajnych wspomnień z tego początkowego okresu, umocnienie relacji, ukonstytuowanie w sobie uczuc. Z silnymi fundamentami nawet jeśli po zamieszkaniu razem pojawi się jakiś kryzys i problem będzie motywacja i chęc by go rozwiązac, znaleźc kompromis. Z kiepskimi podstawami to się zwykle tylko lokatorzy na mieszkaniu zmieniają.

A ja zauważyłam w swoim towarzystwie, że im ludzie starsi, tym czas chodzenia ze sobą przed ślubem krótszy

Po 30-stce czy około 30-stki też zauważyłam ten trend. Jednak autorka ma 22 lata a jej facet 24. Moim zdaniem to nie jest czas kiedy musieliby się "śpieszyc" bo staropanieństwo/starokawalerstwo i wypadająca macica lub oglądanie pociechy przez lupę nadciągają

-

No to chyba lepiej żeby coś takiego wyszło wcześniej niż później, nie?

To niech zobaczą czy najpierw przetrwają razem rok czy 1,5 bez prania skarpet, a potem sprawdzą się na kolejnej płaszczyźnie.

[Miniaturynka]

No to chyba lepiej żeby coś takiego wyszło wcześniej niż później, nie?

Dokładnie o to mi chodziło. Bo mając dziewiętnastoletnie dziecko to chyba już trochę za późno

[wisienka_na_torcie]

Napisane przez andzia1989r

Jak znam życie to za jakiś czas to spędzanie ze sobą każdej wolnej chwili wam zwyczajnie w świecie obrzydnie i będziecie potrzebowali oddechu dla samego siebie, dla wieczoru z kumplami, na plotki z kumpelą.

Zawsze mnie zastanawia, skąd takie powszechne przekonanie, że jedno drugie wyklucza?

Czy mieszkając ze sobą, trzeba każdą wolną chwilę spędzać razem? Mieszkam z Tż prawie dwa lata i są tygodnie, że spędzamy razem dwa wieczory, mimo, że żadne z nas nigdzie nie wyjeżdża.

[af6a7928a10f2efb7030debf852af0b1c87659cc]

Napisane przez wisienka_na_torcie

Zawsze mnie zastanawia, skąd takie powszechne przekonanie, że jedno drugie wyklucza?

Czy mieszkając ze sobą, trzeba każdą wolną chwilę spędzać razem? Mieszkam z Tż prawie dwa lata i są tygodnie, że spędzamy razem dwa wieczory, mimo, że żadne z nas nigdzie nie wyjeżdża.

Zgadzam się

[andzia1989r]

Napisane przez wisienka_na_torcie

Zawsze mnie zastanawia, skąd takie powszechne przekonanie, że jedno drugie wyklucza?

Czy mieszkając ze sobą, trzeba każdą wolną chwilę spędzać razem? Mieszkam z Tż prawie dwa lata i są tygodnie, że spędzamy razem dwa wieczory, mimo, że żadne z nas nigdzie nie wyjeżdża.

Ale ja totalnie nie o tym. Oczywiście, że to się nie wyklucza i czy spotykając się, czy mieszkając razem ma się chwile czasu dla siebie, dla znajomych na hobby itd.(może mało jasno to napisałam).

Mi chodzi o to, że autorka sądząc po opisie (widzą się 6-7 razy w tygodniu, spędzają czas razem non stop) ma taki syndrom "przylepca", który obserwowałam u niektórych znajomych par. Nawet w okresie syndromu "przylepca" byli w stanie z urodzin wyjśc po godzinie by byc sami i spijac sobie z dziubków. Zwykle syndrom przylepca mija po jakimś czasie (u znajomych około roku), bierze się oddech, wraca do normalności i układa tak naprawdę pewne rzeczy od nowa. O tym mówiłam. Plus naprawdę warto poczekac aż pierwsze motylki odfruną i zobaczyc co po sobie zostawią.

[good_advice]

No fakt, związki ludzi, którzy zamieszkują ze sobą przed ślubem rozpadają się, ale przynajmniej jest mniej rozwodów.

A tak z innej beczki - sześć miesięcy to niewiele, nawet bardzo niewiele. Poznałaś go już na tyle dobrze, że chcesz z nim zamieszkać? Może to głupie, ale ja bym się nie godziła na wspólne mieszkanie nie z obawy, że mój związek się rozpadnie, ale dlatego, że przez pół roku nie da się dobrze poznać człowieka. I to nawet jeśli się z nim spędza całe dnie i noce!

[wisienka_na_torcie]

Napisane przez andzia1989r

Mi chodzi o to, że autorka sądząc po opisie (widzą się 6-7 razy w tygodniu, spędzają czas razem non stop) ma taki syndrom "przylepca", który obserwowałam u niektórych znajomych par. Nawet w okresie syndromu "przylepca" byli w stanie z urodzin wyjśc po godzinie by byc sami i spijac sobie z dziubków. Zwykle syndrom przylepca mija po jakimś czasie (u znajomych około roku), bierze się oddech, wraca do normalności i układa tak naprawdę pewne rzeczy od nowa. O tym mówiłam. Plus naprawdę warto poczekac aż pierwsze motylki odfruną i zobaczyc co po sobie zostawią.

Oczywiście, że warto. Ba, nie wyobrażam sobie zamieszkać razem, będąc pod wpływem tych silnych emocji i stanu zauroczenia. Inna sprawa, że u każdego te motyle odfruwają w innym czasie. U mnie nie trwało to nigdy dłużej niż dwa/ trzy miesiące, stąd dla mnie szybkie zamieszkanie razem było normalne.

[aga0329]

Moim zdaniem mieszkanie razem to inny etap związku! Ja z moim facetem spotykałam się rok po czym zamieszkaliśmy razem (miałam 20 lat) do tej pory jesteśmy razem (3 lata, mieszkamy ze sobą 2) ! Jest dobrze ale to nie to samo co na początku , z chęcią odwlokłabym jak najdlużej ten etap przed zamieszkaniem razem.

[andzia1989r]

Napisane przez wisienka_na_torcie

Oczywiście, że warto. Ba, nie wyobrażam sobie zamieszkać razem, będąc pod wpływem tych silnych emocji i stanu zauroczenia. Inna sprawa, że u każdego te motyle odfruwają w innym czasie. U mnie nie trwało to nigdy dłużej niż dwa/ trzy miesiące, stąd dla mnie szybkie zamieszkanie razem było normalne.

A ja sądzę, że po 2/3 miesiącach to wiemy czy tą osobą jesteśmy bardziej zainteresowani. Zamiast zauroczenia zaczyna pojawiac się głębsze uczucie, jakaś pewnośc, że z tą osobą chcemy stworzyc coś trwalszego.

Warto moim zdaniem takim uczuciom dac szansę świadomie zaistniec, rozwinąc się i umocnic. Nabrać solidnych fundamentów. Moim zdaniem to daje większe szanse na powodzenie związku.

No, ale Jeśli uważasz inaczej to też masz prawo. Jakby ludzie wszyscy tak samo myśleli to nudno by było.

[wisienka_na_torcie]

Napisane przez andzia1989r

A ja sądzę, że po 2/3 miesiącach to wiemy czy tą osobą jesteśmy bardziej zainteresowani. Zamiast zauroczenia zaczyna pojawiac się głębsze uczucie, jakaś pewnośc, że z tą osobą chcemy stworzyc coś trwalszego.

Warto moim zdaniem takim uczuciom dac szansę świadomie zaistniec, rozwinąc się i umocnic. Nabrać solidnych fundamentów. Moim zdaniem to daje większe szanse na powodzenie związku.

Zgadzam się.
Ja nigdzie nie napisałam, że po trzech miesiącach zamieszkałam ze swoim facetem, bo chyba takie odniosłaś wrażenie. Szybko, ale nie aż tak

[invisible_01]

Napisane przez visionAM

Po pierwsze - nikt nie da kredytu hipotecznego parze bez ślubu.

Skąd to info? Liczą się dochody, a nie stan cywilny. Moi znajomi przed ślubem mieli świetną zdolność kredytową, bank chciał im dać kredyt, którego rok później już nie dostali jako małżeństwo - bo ona straciła pracę i dochody mieli o wiele mniejsze.

[visionAM]

Ok, moja pomyłka. Chodziło mi bardziej o to, że ktoś kto jest ze sobą niezbyt długo i decyduje się na wspólne mieszkanie, nie bierze przecież od razu kredytu i nie kupuje wspólnie mieszkania... prędzej po kilku latach konkubinatu, a nie od razu na wstęp wspólnego mieszkania razem po roku znajomości

[Sunrise_23]

Ja zamieszkałam z moim TŻtem przed ślubem. Uważam, że to na tyle dobra decyzja, że najzwyczajniej w świecie poznajesz drugą osobę. Bo po ślubie to już trochę po ptakach i ewentualnie trzeba rozwód brać.

Natomiast mieszkając razem przed ślubem poznajecie swoje przyzwyczajenia, upodobania i zachowania. Mimo wszystko nie ma możliwości dokładnie poznać człowieka nie mieszkając z nim i przebywając codziennie rano i wieczorem.

Jedynym minusem jest to, że podejmując taką decyzję, tak czy siak zwykle jesteś związana ze swoją połówką kredytem i ewentualnie o to się trzeba martwić przy rozstaniu. Ale tak samo jest po ślubie, więc...

My nie będziemy mieszkać przed ślubem.
Wydaje nam się, że na tyle poważnie traktujemy siebie i nasz związek, że nie chcemy traktować siebie na zasadzie: kocham Cię Skarbie, ale chcę sprawdzić, czy odkładasz skarpetki do szuflady, [...tysiąc innych czynności i zachowań...] bo jeśli nie, to niestety, rozstanie.

Zdaję sobie sprawę, że są to sprawy niezwykle istotne i w niejednym związku doprowadziły do kryzysu, a nawet rozstania, ale moim zdaniem doskonale da się zauważyć, będąc ze sobą kilka lat, a nie mieszkając jak małżeństwo, czy mężczyzna dba o higienę, czy dba o siebie, jaki ma stosunek do porządku, jakie ma to dla niego znaczenie, jak organizuje swoje finanse, jak szanuje pieniądze, na co je przeznacza, czy jest oszczędny i potrafi coś odłożyć, jak rozmawia z rodzicami, jaki ma do nich stosunek, czy jest odpowiedzialny, zaradny, pracowity i wiele więcej istotnych spraw.


Podkreślone na czerwono słowa bardzo wybrzmiewają w Twojej wypowiedzi. Wydaje mi się, że ludzie często zamieszkując razem przed ślubem, mają w sobie właśnie obawę, że się rozstaniemy, że coś będzie nie tak, a po ślubie już tego nie cofnę. Tylko, jako ludzie, nie jesteśmy w stanie przewidzieć każdej sytuacji, jaka nas czeka po ślubie. Nie wszystko przetestujemy przed ślubem. Rozumiem, że choć te podstawowe sprawy chce się przetestować. Ale tak jak napisałam wcześniej- naprawdę da się wiele istotnych spraw poznać bez mieszkania jak małżeństwo. A mieszkając "na próbę", oboje zdajemy sobie sprawę, że druga osoba bierze pod uwagę możliwość rozstania.

Może się mylę, ale mam wrażenie, że większy jest też lęk przed samym ślubem, bo nie będzie już odwrotu, a przecież tyle jeszcze sytuacji może się wydarzyć, których nie wypróbowaliśmy.

Moim zdaniem bez mieszkania razem, da się poznać wszystko co ISTOTNE i ważne we wspólnym życiu, by móc z pełną odpowiedzialnością powiedzieć: Kocham Cię właśnie takiego, jaki jesteś, i wejść we wspólne życie i się go nie bać.

Słowa, że trzeba się sprawdzić i poznać, to według mnie tylko usprawiedliwianie tego, że chce się już zakosztować tego "raju" wspólnego mieszkania

To moja subiektywna opinia

[invisible_01]

Napisane przez Sunrise_23

My nie będziemy mieszkać przed ślubem.
Wydaje nam się, że na tyle poważnie traktujemy siebie i nasz związek, że nie chcemy traktować siebie na zasadzie: kocham Cię Skarbie, ale chcę sprawdzić, czy odkładasz skarpetki do szuflady, [...tysiąc innych czynności i zachowań...] bo jeśli nie, to niestety, rozstanie.

Nie rozumiem podejścia do mieszkania razem przed ślubem na zasadzie: "bo chcemy się sprawdzić, pobawić w dom, jak nie wyjdzie to rozstanie". Ja i TŻ zamieszkaliśmy razem, bo chcieliśmy być we dwoje na co dzień, razem się budzić, razem zasypiać, nie martwić się powrotami do domów, chcieliśmy budować powoli to swoje gniazdko, przejść na kolejny etap związku. To żadna zabawa w dom ani testowanie siebie nawzajem - owszem, poznajemy się lepiej, ale w tym pozytywnym znaczeniu.