13 latka i 18 latek

[robcia]

Napisane przez elvegirl

I sam na sam i w grupie, podobnie jak w przypadku córki autorki. Moja córka też tam bywa, chociaż na siedzenie przy ognichu jest jeszcze CIUT za mała

---------- Dopisano o 13:29 ---------- Poprzedni post napisano o 13:28 ----------

Na jego braku również. Żadna skrajność do zdrowych nie należy.

Żadne skrajności nie są dobre, dziecku trzeba czasem dać się sparzyć (nie spalić ),bo nic tak nie uczy jak własne błędy ,wszystkiego nie da się przewidzieć, nawet nie próbuję.

[elvegirl]

Czujnym trzeba być zawsze, z tym się zgad z am. Natomiast autorka nie brzmi mi na czujną, tylko uprzedzoną, z góry zakładającą konkretny scenariusz, a to jest według mnie postawa nie w porządku.

[LadyBlood]

Napisane przez skazana_na_bluesa

dzieci nie mam, ale z racji, że byłam nastolatką się wypowiem. wszystko to kwestia wychowania i umiejętności rozmowy. nie miałabym za grosz zaufania do moich rodziców, gdyby kazali mi czytać moje rozmowy z przyjacielem, właśnie 4 lata starszym. gadaliśmy o różnych pierdołach czy wspólnych zainteresowaniach, nic zboczonego/nieodpowiedniego. jednak niektórzy mają potrzebę odrobiny prywatności i ten chłopak też może nie chcieć, żeby osoby postronne czytały np. o jego problemach.
i teraz kwestia - czy matka wie, że dała ciała przy wychowaniu córki czy nie wierzy w to, że dziewczyna, mimo wieku, ma głowę na karku?

I gość, który zaraz będzie kończył szkołę i prowadził dorosłe życie, znajduje sobie powiernika w 13-letniej dziewczynce, która niedawno skończyła podstawówkę. Powierników swoich problemów, chyba powinien szukać gdzieś indziej.

[201705042038]

Napisane przez skazana_na_bluesa

dzieci nie mam, ale z racji, że byłam nastolatką się wypowiem. wszystko to kwestia wychowania i umiejętności rozmowy. nie miałabym za grosz zaufania do moich rodziców, gdyby kazali mi czytać moje rozmowy z przyjacielem, właśnie 4 lata starszym. gadaliśmy o różnych pierdołach czy wspólnych zainteresowaniach, nic zboczonego/nieodpowiedniego. jednak niektórzy mają potrzebę odrobiny prywatności i ten chłopak też może nie chcieć, żeby osoby postronne czytały np. o jego problemach.
i teraz kwestia - czy matka wie, że dała ciała przy wychowaniu córki czy nie wierzy w to, że dziewczyna, mimo wieku, ma głowę na karku?

Zgadzam się.
Dzieci nie mam, jeśli kiedyś będę miała, na pewno nie będę wyluzowaną mamą, która wciska dziecku tabletki, wspomina pierwszy raz i robi śniadanie jej chłopakowi odzianemu jedynie w bokserki przy rodzinnym stole. Ale to to jest przesada.
Zarówno ingerowanie w jej wybory antykoncepcyjne, jak kazanie odczytywać na głos jej prywatnej korespondencji uważam za daleko posunięty brak szacunku dla cudzej prywatności i intymności, oraz zwykłą nadopiekuńczość.

Też uważam, że w tym wieku rodzice zbierają już to, co zasiali wcześniej. Pilnować na zasadzie zapewnienia bezpieczeństwa - owszem, ale istnieją jakieś granice inwigilacji. Pewnie bym prędzej limitowała internet i wyganiała pograć w gumę, niż upokarzała dziecko w taki sposób.

Ja również miałam znajomych zarówno młodszych, jak i starszych, i jako wczesna nastolatka podkochiwałam sie w starszych chłopcach, którzy ze mną pogadali, ale nic więcej, i jako późna nastolatka dobrze się dogadywałam z dziećmi. A dobierał się do mnie kochany wujek, poważany w rodzinie starszy pan, który z rodzicami wódkę na chrzcinach pił.

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez elvegirl

Z tabletkami to przegięcie ale wizyta u gina przy okazji pierwszej miesiączki uważam że jak najbardziej.

Pisałam wcześniej, że ja się wychowałam z ludźmi dużo starszymi i dużo młodszymi. Wiadomo że nie o wszystkim się pogadało, kuzyn nauczył mnie oszukiwać w karty, ale piwa z nim i jego kumplami nie piłam ale mieliśmy wspólne zainteresowania, wprowadzili mnie w wiele kwestii, nie uważam żeby ktokolwiek stracił coś na tym kontakcie. Podobnie jest z pasją mojego lubego - przy ognichu siedzi przedział wiekowy aktualnie 11-78 i wszyscy jakoś się dobrze bawią, niektórzy tylko nieco wcześniej idą spać Szału romansowego nie zauważyłam.

Mam brata 8 lat starszego. Nigdy żaden z jego kolegów nie traktował mnie jak kumpla do pogadania, bo o czym?
Mówisz o ognisku, czyli zakladam, ze to nie sa przypadkowe znajomości z ulicy, tylko grono zainteresowanych, gdzie jest też jakiś opiekun?
Też byłam nastolatką i co więcej, mam do czynienia z młodzieżą. Wiem co robią, jak robią oraz co sądzą o rodzicach w chwili, gdy są nastolatkami. Nie powiem by mnie to pokrzepialo i sama jako matka będę z tych ostrożnych.

Napisane przez LadyBlood

I gość, który zaraz będzie kończył szkołę i prowadził dorosłe życie, znajduje sobie powiernika w 13-letniej dziewczynce, która niedawno skończyła podstawówkę. Powierników swoich problemów, chyba powinien szukać gdzieś indziej.

:-D

Z tym wychowaniem też bym nie przeceniala siły rodzica. Ludziom się wydaje, że sobie uksztaltuja jak chcą dziecko. No cóż... złudne to.

[cava]

Napisane przez anna87

Ja również miałam znajomych zarówno młodszych, jak i starszych, i jako wczesna nastolatka podkochiwałam sie w starszych chłopcach, którzy ze mną pogadali, ale nic więcej, i jako późna nastolatka dobrze się dogadywałam z dziećmi. A dobierał się do mnie kochany wujek, poważany w rodzinie starszy pan, który z rodzicami wódkę na chrzcinach pił.

O matko.

No i właśnie tu jest sedno. Można ufać swojemu dziecku, jeśli się wie _z doświadczenia_ ze ono ma w głowie jakoś poukładane na danym etapie.
Ale na różnych etapach, różne to poukładanie jest, nie można też wymagać za dużo od dziecka, bo to tez krzywda dla niego. Obarczanie za dużą odpowiedzialnością a to już jest niszczenie poczucia bezpieczeństwa.
Ale nie można ufać otaczającemu je światu, bo to już lekkomyślność jest wierzyć, ze w koło sami dobrzy ludzie bez wad.
A to się niestety splata, bo dziecko z tym światem cały czas w jakiejś interakcji jest.
I trzeba zagrożenie szacować.

No niestety, to jest "wojna" a rodzic jak w okopie siedzi i nigdy nie wiadomo, kiedy, kto i z jakiego kierunku granat wrzuci.

My to już mamy takie schizy, ze zawsze któreś jest trzeźwe, bo... nigdy nic nie wiadomo. Weź człowieku się napij winka z mężem do kolacji, jak już było ze o 21 telefon z treningu, ze trzeba lecieć na pogotowie "jajco" wieźć na zszywanie czy coś. Albo inne co lepsze jeszcze interwencje odstawiać. :/

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez cava

O matko.

No i właśnie tu jest sedno. Można ufać swojemu dziecku, jeśli się wie _z doświadczenia_ ze ono ma w głowie jakoś poukładane na danym etapie.
Ale na różnych etapach, różne to poukładanie jest, nie można też wymagać za dużo od dziecka, bo to tez krzywda dla niego. Obarczanie za dużą odpowiedzialnością a to już jest niszczenie poczucia bezpieczeństwa.
Ale nie można ufać otaczającemu je światu, bo to już lekkomyślność jest wierzyć, ze w koło sami dobrzy ludzie bez wad.
A to się niestety splata, bo dziecko z tym światem cały czas w jakiejś interakcji jest.
I trzeba zagrożenie szacować.

No niestety, to jest "wojna" a rodzic jak w okopie siedzi i nigdy nie wiadomo, kiedy, kto i z jakiego kierunku granat wrzuci.

My to już mamy takie schizy, ze zawsze któreś jest trzeźwe, bo... nigdy nic nie wiadomo. Weź człowieku się napij winka z mężem do kolacji, jak już było ze o 21 telefon z treningu, ze trzeba lecieć na pogotowie "jajco" wieźć na zszywanie czy coś. Albo inne co lepsze jeszcze interwencje odstawiać. :/

Fajna babka z Ciebie. Mogłabym mieć taką matkę :-D

Rodzice też muszą dopuścić do siebie myśl, że nie nad wszystkim byli/sa/beda w stanie zapanować. Z różnych przyczyn, nie tylko swojej nieudolności.

[Barbra154]

Bez obaw, taka znajomosc to nic wielkiego, sama majac 13 lat mialam chlopaka w wieku 18 lat i w zaden sposob to na mnie nie wplynelo, jesli corka uwaza ze dobrze sie im rozmawia nie powinna Pani w to zbyt powaznie ingerowac. Krzywda jej sie jak widac nie dzieje jak kazdy w zyciu cos przezywa i powinno sie na to pozwolic, zwlaszcza ze chodzi tu o mlodych ludzi. Poki co jesli jest szczesliwa, Pani tez powinna. Ja w swojej mamie mialam ogromne wsparcie w tacie zreszta tez i uwazam ze to najlepsze co mogli mi wtedy dac

---------- Dopisano o 12:44 ---------- Poprzedni post napisano o 12:34 ----------

Bez obaw, taka znajomosc to jeszcze nic takiego. Jesli corka uwaza ze dobrze im sie rozmawia i lubi z nim spedzac czas to nie powinna Pani w to zbyt powaznie ingerowac. Ja majac 13 lat tez mialam 18 letniego chlopaka i w zaden sposob to na mnie nie wplynelo, musi Pani pamietac ze kazdy kiedys mial 13 lat i zbieral doswiadczenia. Corka jest szczesliwa a w takim wypadku Pani tez powinna. Ja mialam ogromne wsparcie w rodzicach i to bylo to czego potrzebowalam i zarazem byla to najcenniejsza rzecz jaka mi wtedy mogli dac Wazna tez jest rozmowa, wniskuje ze nie ma Pani zbyt glebokich kontaktow z corka skoro radzi sie Pani na forum, musi Pani zbudowac zaufanie a corka sama bedzie przychodzic i sie zwierzac a Pani bedzie spokojniejsza o kej dobro. Aktualnie mon partner jest 7 lat starszy i nic a nic to nie zmienia w naszych relacjach

[elvegirl]

Napisane przez BajaderkowaBaba

Mam brata 8 lat starszego. Nigdy żaden z jego kolegów nie traktował mnie jak kumpla do pogadania, bo o czym?

To tylko świadczy o tym, że ludzie są różni i nie ma sensu od razu wrzucać ich do jednego wora

Napisane przez BajaderkowaBaba

Mówisz o ognisku, czyli zakladam, ze to nie sa przypadkowe znajomości z ulicy, tylko grono zainteresowanych, gdzie jest też jakiś opiekun?

Różnie bywało i różnie bywa, nastolatki często przyjeżdżają bez rodziców.
Nie są to przypadkowe znajomości, podobnie jak u córki autorki.

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez elvegirl

To tylko świadczy o tym, że ludzie są różni i nie ma sensu od razu wrzucać ich do jednego wora

Różnie bywało i różnie bywa, nastolatki często przyjeżdżają bez rodziców.
Nie są to przypadkowe znajomości, podobnie jak u córki autorki.

A zastrzel mnie - autorka zna rodziców chłopaka?

[elvegirl]

Napisane przez BajaderkowaBaba

A zastrzel mnie - autorka zna rodziców chłopaka?

O tym chyba nie wspomniała, ale skoro oni od roku mieszkają w tej samej dzielnicy, to nie jest problemem dowiedzenie się kto zacz

---------- Dopisano o 15:00 ---------- Poprzedni post napisano o 14:59 ----------

Z pierwszego posta:

Napisane przez agavva

Poznali się przed wakacjami tego roku, kiedy on wprowadził się do domu na
naszej dzielnicy.

Napisane przez agavva

O tym chlopaku niewiele wiem bo w sumie znam go tyle co go widze u nas. Wydaje sie mily i kulturalny, wiem ze chodzi do liceum.

[robcia]

O jezusiemaryjo ,ja to mam ciągle w głowie jak sama byłam młoda i ja nie wiem ,co to zmienia ,że się zna rodziców ? Na mojej wiosce wszyscy się znali a ogniska to odchodziły takie,że swoich dzieci w życiu bym nie puściła.I kiedyś to był tylko "jabcok" , co najwyżej głowa bolała a nie ,że syn znajomych wrócił,owszem o ustalonej porze i dobrze ,że po ścianach nie chodził, karetkę wzywali. Nie wiadomo jakie świństwo wzięli.

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez robcia

O jezusiemaryjo ,ja to mam ciągle w głowie jak sama byłam młoda i ja nie wiem ,co to zmienia ,że się zna rodziców ? Na mojej wiosce wszyscy się znali a ogniska to odchodziły takie,że swoich dzieci w życiu bym nie puściła.I kiedyś to był tylko "jabcok" , co najwyżej głowa bolała a nie ,że syn znajomych wrócił,owszem o ustalonej porze i dobrze ,że po ścianach nie chodził, karetkę wzywali. Nie wiadomo jakie świństwo wzięli.

No masz rację, lepiej nic nie wiedzieć:-D

[robcia]

Napisane przez BajaderkowaBaba

No masz rację, lepiej nic nie wiedzieć:-D

A wręcz przeciwnie, wiedzieć i to jak najwięcej.A im starsze mam dzieci ,tym bardziej psychika mi siada .Ja nie wiem jak moja matka to zniosła a czworo nas było.

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez robcia

A wręcz przeciwnie, wiedzieć i to jak najwięcej.A im starsze mam dzieci ,tym bardziej psychika mi siada .Ja nie wiem jak moja matka to zniosła a czworo nas było.

:-D a no ok! Jakoś źle zrozumiałam.

[robcia]

Napisane przez BajaderkowaBaba

:-D a no ok! Jakoś źle zrozumiałam.

Wiedza o rodzicach a nawet znajomość z nimi to na wiele może się nie przydać i o niczym nie przesądzać. Bo rodzice mogą być jak najbardziej ok a pociecha już nie i na odwrót.Tyle tylko ,że w razie co wiadomo do kogo uderzyć.

[201705042038]

Napisane przez cava

No i właśnie tu jest sedno. Można ufać swojemu dziecku, jeśli się wie _z doświadczenia_ ze ono ma w głowie jakoś poukładane na danym etapie.

Szczerze mówiąc - nie rozumiem rozmowy o zaufaniu do dziecka w konteście możliwego molestowania. Jak bym przyłapała dzieciaka na paleniu, to może bym mogła powiedzieć, że zawiodło zaufanie, ale nie w momencie, kiedy je spotyka krzywda. Żeby w razie problemów do mnie przyszło, wszystko jedno, czy coś złego się działo u księdza na plebanii, czy podczas wagarów.

Naprawdę nie rozumiem, co niektórzy tutaj mają na myśli, w jaki sposób bycie grzecznym, "godnym zaufania" dzieckiem chroni przed molestowaniem. Wręcz o takie zahukane dziecko bardziej bym się martwiła.

Napisane przez cava

Ale na różnych etapach, różne to poukładanie jest, nie można też wymagać za dużo od dziecka, bo to tez krzywda dla niego. Obarczanie za dużą odpowiedzialnością a to już jest niszczenie poczucia bezpieczeństwa.

Zgadzam się, ale histeryzujący rodzice to też nie do końca wyjście. Nastolatka, który tylko lubią zwracać na siebie uwagę i szokować, tylko zmobilizują, albo stracą jego zaufanie.

Napisane przez cava

My to już mamy takie schizy, ze zawsze któreś jest trzeźwe, bo... nigdy nic nie wiadomo. Weź człowieku się napij winka z mężem do kolacji, jak już było ze o 21 telefon z treningu, ze trzeba lecieć na pogotowie "jajco" wieźć na zszywanie czy coś. Albo inne co lepsze jeszcze interwencje odstawiać. :/

I tak pojętą troskę jak najbardziej rozumiem.

[agavva]

Ja rozmawiam z córką dużo od zawsze miałyśmy bardzo dobry kontakt ze sobą. Córka wiele mi mówi o tym co się dzieje w szkole albo u jej koleżanek. Nie wypytuje jej nachalnie o chłopaka, czasem zapytam co u niego, albo co robili a ona na to odpowiada "nic" albo "nie ważne". Taka sytuacja że kazałam jej czytać o czym ze sobą piszą zdarzyła się raz, bo zdenerwowało mnie to że pisze z nim do 23 zamiast iść spać.
Ona jest bardzo spokojna, napewno nie jest typem nastolatki która lata cały dzien po mieście z koleżankami pijac i paląc. Raczej zawsze wolała poczytac ksiazke albo pograc w jakąs gre, a z kolezanka tez do domu czesto przychodzila ktora z reszta byla rownie spokojna co ona.

Dlatego martwi mnie to ze zadaje sie z kims o tyle starszym, bo zawsze wolala towarzystwo jednej przyjaciolki. Tez zauwazylam ze zaczela bardziej o siebie dbac np bierze ode mnie kosmetyki , bardziej zwraca uwage na to co ubiera. Nie wiem czy chodzi o chlopaka czy o to ze w gimnazjum juz jest calkiem inaczej.

[herbata_to_zycie]

Napisane przez agavva

Tez zauwazylam ze zaczela bardziej o siebie dbac np bierze ode mnie kosmetyki , bardziej zwraca uwage na to co ubiera. Nie wiem czy chodzi o chlopaka czy o to ze w gimnazjum juz jest calkiem inaczej.

Akurat jakieś 90% dziewczyn zaczyna to robić w wieku 13-14 lat, bez względu na to, czy zadają się z 18-letnimi chłopcami czy nie.

[Ola-zz]

Agavva Pamiętam twoją sytuację. Wiesz córka ma 14 lat i nie jest małym dzieckiem. Moim zdaniem zróbcie sobie jakiś dzień tylko dla siebie i córki, zakupy, kawiarnia i w trakcie rozmowa. Potraktuj ją jak dorosłą kobietę, niech się tak poczuje. Uświadom w sprawie antykoncepcji, że seks jest wspaniały ale gdy jest się tego pewnym i gdy jest się zabezpieczony np. prezerwatywa. Nie warto się z nim śpieszyć. Nie mów, że nie wolno, że jest dzieciakiem, że za młoda. Niestety teraz jest jak jest. Powiedz jej, że jest już kobieta więc powinna systematycznie chodzić do ginekologa. Umówcie się razem na wizytę. (Jeśli ona jeszcze nie była). Pamiętajmy, że obecnie 13,14,15 latki też rodzą dzieci (Gdy będziesz dzwonić do ginekologa może powiedz mu, że ma z córką porozmawiać o seksie, antykoncepcji. Zapytaj się córki: Czy masz wejść z nią czy nie?
Nie mówię by brała tabletki ale by ją przekonać, uświadomić, że jak będzie chciała z jakiś chłopakiem iść do łóżka to prezerwatywa to podstawa. Ginekolog też pewnie to podkreśli.
Jeśli pisze o 23 z chłopakiem i ma dobre oceny w szkole to bym się nie przejmowała, nie zmuszaj jej do mówienie o czym gadają. To ich prywatna rozmowa i pewnie większości są to jakieś głupoty,

[Barbra154]

Napisane przez agavva

Ja rozmawiam z córką dużo od zawsze miałyśmy bardzo dobry kontakt ze sobą. Córka wiele mi mówi o tym co się dzieje w szkole albo u jej koleżanek. Nie wypytuje jej nachalnie o chłopaka, czasem zapytam co u niego, albo co robili a ona na to odpowiada "nic" albo "nie ważne". Taka sytuacja że kazałam jej czytać o czym ze sobą piszą zdarzyła się raz, bo zdenerwowało mnie to że pisze z nim do 23 zamiast iść spać.
Ona jest bardzo spokojna, napewno nie jest typem nastolatki która lata cały dzien po mieście z koleżankami pijac i paląc. Raczej zawsze wolała poczytac ksiazke albo pograc w jakąs gre, a z kolezanka tez do domu czesto przychodzila ktora z reszta byla rownie spokojna co ona.

Dlatego martwi mnie to ze zadaje sie z kims o tyle starszym, bo zawsze wolala towarzystwo jednej przyjaciolki. Tez zauwazylam ze zaczela bardziej o siebie dbac np bierze ode mnie kosmetyki , bardziej zwraca uwage na to co ubiera. Nie wiem czy chodzi o chlopaka czy o to ze w gimnazjum juz jest calkiem inaczej.

Szczerze mówiąc jak czytam to co Pani pisze, to jakbym widziała siebie Ja też na początku gimnazjum zaczęłam zwracac uwage na swój wygląd, i przez chłopaka i przez szkołe ale to jak każda nastolatka, od podstawówki miałam jedna koleżankę i poszłyśmy razem do gimnazjum, tak samo większośc czasu spędzałam z nia nie byłam typem imprezowiczki ani nic z tych rzeczy, ale kiedy poznałam chłopaka czas zaczęłam poświęcać jemu a koleżanka poszła na drugi tor, ale tak juz jest z koleżanka przyszłości nie zaplanujesz. Wiem że córka ma tylko 13 lat i gdzie ja tu mówie o przyszłości ale taki jest fakt koleżanka nie bedzie uczestniczyc w naszym życiu do śmierci, poza tym to zupełnie inne relacje które wręcz motywują i do nauki i do innych rzeczy bo ma się to wsparcie A co do pisania do godz 23:00, proszę się nie dziwić, wie Pani ile to jest wspólnych tematów? Mnóstwo, ja sama siedziałam raz do 5 rano a miałam na 8 do szkoły, teraz jak o tym myśle to się śmieje, ale tak już jest każdy młody człowiek się zakochuje. Proszę się nie martwić A co do antykoncepcji i seksu... Ja byłam o tym powiadamiana stopniowo, w wieku 13 lat logiczne że wiedziałam co to takiego seks ale znałam tez rodzaje zabezpieczeń, ale nie wchodziłam w szczegóły tyle mi wystarczyło, ale prawda jest taka że im dziecko więcej o tym wie i jest świadomy konsekwencji, nie ciągnie go tak do stosunku, dziewczyna się boi bo wie że różnie może być a przy okazji przeraża ją wiek, ale niestety najczęściej pojawiają się niechciane ciąże bo dziewczyny nie są oczytane w tych sprawach... dlatego rozmowa z dzieckiem o takich rzeczach jest bardzo ważna od malutkiego dzieci powinny znac różnice w anatomii człowieka i stopniowo więcej wszystko powinno już wiedziec pod koniec gimnazjum lub w trakcie bo ten wiek jest odpowiedni. 13 lat niby dziecko ale rozum ma wie co się dookoła niego dzieje i jest ciekaw więcej i jeżeli my im tej wiedzy nie damy to zaczną szukac na własną ręke jedni rozsądnie inni nie