Ojciec pobił moją mamę przeze mnie

[olabyola]

Studiuję w Warszawie i dziś postanowiłam pojechać do rodzinnego domu. Na pkp wyjechał po mnie mój ojciec. Jest typem despoty. Nie lubi jak ktoś ma inne zdanie niż on. W trakcie powrotu do domu nie ugryzłam się w język i powiedziałam mu parę słów za dużo o jego ojcu, a moim dziadku. Dziadek jest manipulantem całe życie wtrącał się w małżeństwo moich rodziców i psuł relacje miedzy nimi i buntował go przeciwko mamie , mojemu rodzeństwu i mnie. Dla mojego ojca zawsze najważniejsi byli jego rodzice. Nie odciął chyba pępowiny i nie dorósł do założenia rodziny. Ja , mama i rodzeństwo zawsze czuliśmy się w jego oczach jako ta "gorsza część rodziny ". W trakcie powrotu do domu zeszliśmy na temat dziadka i mieliśmy spięcie .Ojciec zatrzymał samochód i powiedział że jak mi nie pasuje to mogę wysiąść z samochodu. Uniosłam się dumą ,wysiadłam i wróciłam pociągiem do Warszawy. Potem się dowiedziałam od siostry przez telefon ,że ojciec upił się, pobił mamę:-( Podobno uznał ,że to mama mnie nastawia przeciwko niemu i jego rodzicom , co jest nieprawdą.... Po prostu mam już 23 lata i sama potrafię wyrobić sobie opinię na pewne sprawy, mam o wiele rzeczy do niego żal ,nie trzeba mnie buntować
Siostra ma do mnie pretensje, że to wszystko przeze mnie... i chyba ma trochę racji ... Jest mi tak przykro jak ja spojrzę mamie w oczy :-( Przecież ona nic nie zrobiła. Mam dość mojego ojca on wszelkie frustracje wyładowuje na mamie... a ja nie bardzo wiem co z tym zrobić. Ona nie chce od niego odejść. Raz była taka sytuacja tato uderzył mnie postanowiłam się postawić ,nie przyjeżdżałam do domu ze 2 miesiące ,ale mama zaczęła do mnie dzwonić, żebym przyjechała bo ojciec ma do NIEJ o to pretensje, że JA się do niego nie odzywam. Wiem, że to brzmi absurdalnie .Nie chciałam by miała przeze mnie awantury wiec zaczęłam przyjeżdżać do domu i odzywać się ojca. Nie przeprosił mnie za to że chciał mnie uderzyć ...To było takie upokarzające, ze pierwsza musiałam się odezwać do niego :-( ale zrobiłam to dla mamy. Podejrzewam, że ją bił ,bo zerwałam z nim kontakt. Podejrzewam, że teraz sytuacja znowu się powtórzy. Mam tego dość nie chce odzywać się do tego despoty i znowu udawać ze wszystko jest ok. Z drugiej strony nie chce by mama obrywała za to że się do niego nie odzywam. Sytuacja mnie przerasta, nie wiem co począć…. Czuję się bezsilna a na dodatek nie mam o tym z kim pogadać, a nawet jeśli bym miała to ja się po prostu wstydze mojej sytuacji rodzinnej

[ajah]

Napisane przez olabyola

Studiuję w Warszawie i dziś postanowiłam pojechać do rodzinnego domu. Na pkp wyjechał po mnie mój ojciec. Jest typem despoty. Nie lubi jak ktoś ma inne zdanie niż on. W trakcie powrotu do domu nie ugryzłam się w język i powiedziałam mu parę słów za dużo o jego ojcu, a moim dziadku. Dziadek jest manipulantem całe życie wtrącał się w małżeństwo moich rodziców i psuł relacje miedzy nimi i buntował go przeciwko mamie , mojemu rodzeństwu i mnie. Dla mojego ojca zawsze najważniejsi byli jego rodzice. Nie odciął chyba pępowiny i nie dorósł do założenia rodziny. Ja , mama i rodzeństwo zawsze czuliśmy się w jego oczach jako ta "gorsza część rodziny ". W trakcie powrotu do domu zeszliśmy na temat dziadka i mieliśmy spięcie .Ojciec zatrzymał samochód i powiedział że jak mi nie pasuje to mogę wysiąść z samochodu. Uniosłam się dumą ,wysiadłam i wróciłam pociągiem do Warszawy. Potem się dowiedziałam od siostry przez telefon ,że ojciec upił się, pobił mamę:-( Podobno uznał ,że to mama mnie nastawia przeciwko niemu i jego rodzicom , co jest nieprawdą.... Po prostu mam już 23 lata i sama potrafię wyrobić sobie opinię na pewne sprawy, mam o wiele rzeczy do niego żal ,nie trzeba mnie buntować
Siostra ma do mnie pretensje, że to wszystko przeze mnie... i chyba ma trochę racji ... Jest mi tak przykro jak ja spojrzę mamie w oczy :-( Przecież ona nic nie zrobiła. Mam dość mojego ojca on wszelkie frustracje wyładowuje na mamie... a ja nie bardzo wiem co z tym zrobić. Ona nie chce od niego odejść. Raz była taka sytuacja tato uderzył mnie postanowiłam się postawić ,nie przyjeżdżałam do domu ze 2 miesiące ,ale mama zaczęła do mnie dzwonić, żebym przyjechała bo ojciec ma do NIEJ o to pretensje, że JA się do niego nie odzywam. Wiem, że to brzmi absurdalnie .Nie chciałam by miała przeze mnie awantury wiec zaczęłam przyjeżdżać do domu i odzywać się ojca. Nie przeprosił mnie za to że chciał mnie uderzyć ...To było takie upokarzające, ze pierwsza musiałam się odezwać do niego :-( ale zrobiłam to dla mamy. Podejrzewam, że ją bił ,bo zerwałam z nim kontakt. Podejrzewam, że teraz sytuacja znowu się powtórzy. Mam tego dość nie chce odzywać się do tego despoty i znowu udawać ze wszystko jest ok. Z drugiej strony nie chce by mama obrywała za to że się do niego nie odzywam. Sytuacja mnie przerasta, nie wiem co począć…. Czuję się bezsilna a na dodatek nie mam o tym z kim pogadać, a nawet jeśli bym miała to ja się po prostu wstydze mojej sytuacji rodzinnej

Nie jesteś winna tej sytuacji. Całą odpowiedzialność za pobicie ponosi Twój ojciec.
Siostra, któa ma pretensje mogła zadzwonić po policję a nie zrzucać winę na ciebie.

[Anethka]

Ta sytuacja jest wyłączną winą Twojego ojca, więc nie słuchaj siostry, która zrzuca na Ciebie odpowiedzialność za to, co dzieje się pod ich dachem.
Żeby coś się zmieniło, to nie Ty musiałabyś się podporządkować, tylko Twoja mama musiałaby odejść od Twojego ojca.

[olabyola]

Napisane przez Anethka

Ta sytuacja jest wyłączną winą Twojego ojca, więc nie słuchaj siostry, która zrzuca na Ciebie odpowiedzialność za to, co dzieje się pod ich dachem.
Żeby coś się zmieniło, to nie Ty musiałabyś się podporządkować, tylko Twoja mama musiałaby odejść od Twojego ojca.

Wszystko byłoby prostsze gdyby ona chciala od niego odejsć ,ale ona nie odejdzie ze względu na sytuacje materialną ... wiem,ze nie uda mi sie jej na to namówić :-( i to jest najgorsze. Gdyby nie mama już dawno bym zerwała kontakty z ojcem

[2011607111034]

A Twoja mama jak patrzy Ci w oczy?
Jest dorosłą kobietą, wie co robi.
Olej ten cyrk i zerwij kontakty.

[psycho_social]

Napisane przez olabyola

Studiuję w Warszawie i dziś postanowiłam pojechać do rodzinnego domu. Na pkp wyjechał po mnie mój ojciec. Jest typem despoty. Nie lubi jak ktoś ma inne zdanie niż on. W trakcie powrotu do domu nie ugryzłam się w język i powiedziałam mu parę słów za dużo o jego ojcu, a moim dziadku. Dziadek jest manipulantem całe życie wtrącał się w małżeństwo moich rodziców i psuł relacje miedzy nimi i buntował go przeciwko mamie , mojemu rodzeństwu i mnie. Dla mojego ojca zawsze najważniejsi byli jego rodzice. Nie odciął chyba pępowiny i nie dorósł do założenia rodziny. Ja , mama i rodzeństwo zawsze czuliśmy się w jego oczach jako ta "gorsza część rodziny ". W trakcie powrotu do domu zeszliśmy na temat dziadka i mieliśmy spięcie .Ojciec zatrzymał samochód i powiedział że jak mi nie pasuje to mogę wysiąść z samochodu. Uniosłam się dumą ,wysiadłam i wróciłam pociągiem do Warszawy. Potem się dowiedziałam od siostry przez telefon ,że ojciec upił się, pobił mamę:-( Podobno uznał ,że to mama mnie nastawia przeciwko niemu i jego rodzicom , co jest nieprawdą.... Po prostu mam już 23 lata i sama potrafię wyrobić sobie opinię na pewne sprawy, mam o wiele rzeczy do niego żal ,nie trzeba mnie buntować
Siostra ma do mnie pretensje, że to wszystko przeze mnie... i chyba ma trochę racji ... Jest mi tak przykro jak ja spojrzę mamie w oczy :-( Przecież ona nic nie zrobiła. Mam dość mojego ojca on wszelkie frustracje wyładowuje na mamie... a ja nie bardzo wiem co z tym zrobić. Ona nie chce od niego odejść. Raz była taka sytuacja tato uderzył mnie postanowiłam się postawić ,nie przyjeżdżałam do domu ze 2 miesiące ,ale mama zaczęła do mnie dzwonić, żebym przyjechała bo ojciec ma do NIEJ o to pretensje, że JA się do niego nie odzywam. Wiem, że to brzmi absurdalnie .Nie chciałam by miała przeze mnie awantury wiec zaczęłam przyjeżdżać do domu i odzywać się ojca. Nie przeprosił mnie za to że chciał mnie uderzyć ...To było takie upokarzające, ze pierwsza musiałam się odezwać do niego :-( ale zrobiłam to dla mamy. Podejrzewam, że ją bił ,bo zerwałam z nim kontakt. Podejrzewam, że teraz sytuacja znowu się powtórzy. Mam tego dość nie chce odzywać się do tego despoty i znowu udawać ze wszystko jest ok. Z drugiej strony nie chce by mama obrywała za to że się do niego nie odzywam. Sytuacja mnie przerasta, nie wiem co począć…. Czuję się bezsilna a na dodatek nie mam o tym z kim pogadać, a nawet jeśli bym miała to ja się po prostu wstydze mojej sytuacji rodzinnej

Takie chore akcje i pokrętny, absurdalny sposób myślenia jaki prezentuje Twój ojciec to w zasadzie klasyk w przypadkach rodzin z problemem przemocy domowej. To nie jest Twoja wina, że pobił Twoją mamę. To tylko i wyłącznie jego wina. Nie wchodź w jego chory sposób myślenia i nie obwiniaj siebie. Tacy ludzie jak Twój ojciec zawsze znajdą sobie winnego, dzisiaj to Ty, jutro mama, siostra, pies, a potem reszta świata. Nic nikomu nie zrobiłaś, to po pierwsze. Po drugie Twoja mama zachowuje się jak typowa ofiara. Możesz spróbować jej pomóc, porozmawiać z nią i namówić by poszukała pomocy, ale wydaje mi się, że może najpierw sama powinnaś zasięgnąć rady kogoś z zewnątrz (np. psychologa) bo ewidentnie tkwisz głęboko w tym układzie (wiem, że tego trudno się pozbyć jak się w tym dorastało). Na pewno nie pomożesz nikomu w ten sposób, że nadal będziesz udawała, że wszystko w porządku i godziła się na absurdalne oskarżenia i wymówki Twojego ojca. On zwyczajnie stosuje zastraszanie i manipulacje, a Twoja siostra i mama po prostu nauczyły się z tym żyć i uznają to za normalne. Ale to normalne nie jest.
Miałam takiego osobnika jak Twój ojciec u siebie w domu. Jedyną osobą która ma powód do wstydu to Twój ojciec. Warto się przełamać i poszukać wsparcia, naprawdę. To nie jest oznaka słabości. Słaby jest facet, który bije słabszych i zrzuca na nich odpowiedzialność za to.

[Anethka]

Napisane przez olabyola

Wszystko byłoby prostsze gdyby ona chciala od niego odejsć ,ale ona nie odejdzie ze względu na sytuacje materialną ... wiem,ze nie uda mi sie jej na to namówić :-( i to jest najgorsze. Gdyby nie mama już dawno bym zerwała kontakty z ojcem

Jest dorosłą kobietą. Jeśli nie chce od niego odejść, to nie odejdzie i nijak jej nie przekonasz.
Wydaje mi się, że najlepiej będzie, jeśli po prostu zerwiesz z nimi kontakt. Teraz nie dość, że cierpisz przez to, co wyprawia ojciec, to musisz jeszcze wysłuchiwać, że to przez Ciebie (WTF w ogóle?!). A matka już dawno powinna kopnąć męża w doopę i myśleć o swoich dzieciach.

[psycho_social]

Napisane przez Anethka

Jest dorosłą kobietą. Jeśli nie chce od niego odejść, to nie odejdzie i nijak jej nie przekonasz.
Wydaje mi się, że najlepiej będzie, jeśli po prostu zerwiesz z nimi kontakt. Teraz nie dość, że cierpisz przez to, co wyprawia ojciec, to musisz jeszcze wysłuchiwać, że to przez Ciebie (WTF w ogóle?!). A matka już dawno powinna kopnąć męża w doopę i myśleć o swoich dzieciach.

Jej mama może być współuzależniona (dziewczyna wspomniała, że ojciec pije). Wtedy nie tak łatwo odejść, terapia bywa niezbędna.

[olabyola]

Napisane przez psycho_social

Jej mama może być współuzależniona (dziewczyna wspomniała, że ojciec pije). Wtedy nie tak łatwo odejść, terapia bywa niezbędna.

Nie wynika to z alkoholizmu.Ojciec pije okazjonalnie, może z 5 razy w roku piję alhohol. Chodź po alkoholu włącza mu sie agresor. Myślę ,że przyczyna jego zachowań jest po prosu charakter a nie alkohol

[psycho_social]

Napisane przez olabyola

Nie wynika to z alkoholizmu.Ojciec pije okazjonalnie, może z 5 razy w roku piję alhohol. Chodź po alkoholu włącza mu sie agresor. Myślę ,że przyczyna jego zachowań jest po prosu charakter a nie alkohol

Rozumiem. Ale agresywny jest tylko po alkoholu czy także trzeźwy?

[olabyola]

Napisane przez psycho_social

Rozumiem. Ale agresywny jest tylko po alkoholu czy także trzeźwy?

Po alkoholu dostaje bialej goraczki . Wystarczy pretekst ... Na codzień na trzeźwo tez trzeba uważać co się mówi i ważyć słowa, ale jeszcze w miarę panuje nad sobą. Zresztą każdy stara się nie wchodzić z nim w dyskusje i ważyć słowa, ciężko znosi krytykę .

[ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d386552d742cc4ca]

Treść usunięta

[201607040940]

Twój ojciec pobił Twoją matkę bo jet gnojkiem a nie przez Ciebie.
Nie uratujesz swojej matki ani swojej siostry, możesz tylko uratować siebie....

[olabyola]

Ja wiem ,ze on jest głównie odpowiedzialny za całą tą sytuacje, bo powinien panować nad sobą , ale mimo to mam wyrzuty sumienia wobec mamy. Nie chce zrywać z nią kontaktów, a wątpię bym ją namówiła na rozwód. Moze gdyby moje rodzeństwo miało inne podejście.... Te sytuacje ekstremalne jak pobicie badź awantury po alkoholu nie zdarzają się tak często. Moze 2-4 razy do roku. Tak jak pisalam unikamy konfliktow. Myśle ,że to jest główna przyczyna tego, że mama i rodzenstowo to tolerują te sytuacje bo nie są one normą

[201607040940]

Napisane przez olabyola

Ja wiem ,ze on jest głównie odpowiedzialny za całą tą sytuacje, bo powinien panować nad sobą , ale mimo to mam wyrzuty sumienia wobec mamy. Nie chce zrywać z nią kontaktów, a wątpię bym ją namówiła na rozwód. Moze gdyby moje rodzeństwo miało inne podejście.... Te sytuacje ekstremalne jak pobicie badź awantury po alkoholu nie zdarzają się tak często. Moze 2-4 razy do roku. Tak jak pisalam unikamy konfliktow. Myśle ,że to jest główna przyczyna tego, że mama i rodzenstowo to tolerują te sytuacje bo nie są one normą

bo chodza po domu jak po polu minowym. Żeby agresora nie zdenerwować.

Twój ojciec nie uderzy Ciebie bo wie że zadzwonisz po policję jeżeli coś takiego zrobisz. Więc uderzy Twoją matke, bo ani ona, ani Twoje rodzeństwo ani Ty nie powiadomicie policji.

[Denira]

Napisane przez ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d 386552d742cc4ca

Treść usunięta

Przestań je obwiniać! Przestań wmawiać im, że są gorsze, wybrakowane, naznaczone i skazane na wszystko co najgorsze!
Mechanizmy przemocy domowej są zdecydowanie bardziej złożone niż może się z pozoru wydawać. Takimi wywodami nikomu nie pomożesz się z tym uporać..

Autorko! To, że się uzewnętrzniłaś w taki czy inny sposób jest świetnym krokiem do tego aby zmienić rzeczywistość w której się znalazłaś ty i twoja rodzina. Bardzo cię proszę skontaktuj się ze mną!
To co się dzieje nie jest twoją winą i nie musisz być z tym sama.
W Warszawie masz wspaniałych ludzi, którzy pomogą tobie, twojej mamie i siostrze.

Mechanizm przemocy domowej można i trzeba przerwać. Zasługujecie na szczęście i spokojne życie

[2011607111034]

Napisane przez olabyola

Ja wiem ,ze on jest głównie odpowiedzialny za całą tą sytuacje, bo powinien panować nad sobą , ale mimo to mam wyrzuty sumienia wobec mamy. Nie chce zrywać z nią kontaktów, a wątpię bym ją namówiła na rozwód. Moze gdyby moje rodzeństwo miało inne podejście.... Te sytuacje ekstremalne jak pobicie badź awantury po alkoholu nie zdarzają się tak często. Moze 2-4 razy do roku. Tak jak pisalam unikamy konfliktow. Myśle ,że to jest główna przyczyna tego, że mama i rodzenstowo to tolerują te sytuacje bo nie są one normą

To o 2-4 razy za dużo. Zrozum, że Twoja mama sama musi zachcieć zmiany, siłą do niczego jej nie przekonasz i nie możesz brać tego na swoje barki. Może gdy zerwiesz kontakt otworzą jej się oczy, a jeśli nie to trudno. Odetniesz się od tej patoli i będziesz budowała własne, szczęśliwe życie. Nie każdy ma idealnych rodziców, trzeba jakoś z tym żyć, a to jest jak najbardziej do zrobienia.

[olabyola]

Tylko ja sobie sama nie poradzę chociażby finansowo.Studiuje dziennie. Niby dorabiam trochę ,ale nie na tyle by sie sama utrzymac Poza tym jestem do mamy i rodzeństwa przywiazana .Boję się chociażby samotności

[ajah]

Napisane przez olabyola

Tylko ja sobie sama nie poradzę chociażby finansowo.Studiuje dziennie. Niby dorabiam trochę ,ale nie na tyle by sie sama utrzymac Poza tym jestem do mamy i rodzeństwa przywiazana .Boję się chociażby samotności

Moim zdaniem nie ma konieczności zupełnego odcięcia się jeśli jesteś w stanie postawić sensowne w tej sytuacji granice.
Nie dawaj się wplątywać w jakieś gierki, manipulacje, obłaskawianie ojca i inne takie.
Rozmawiaj z mamą i rodzeństwem wg zasad, które sama wyznaczysz, najlepiej bez kontaktu z ojcem.
Twój ojciec jest despotą, twoja mama jest ofiarą przemocy. Jej zachowanie wynika ze współuzależnienia (choć niekoniecznie związanego z alkoholem).

Plus jest taki, że wysiadając z tego samochodu pokazałaś ojcu, ze masz w sobie siłę.
On się takiej siły boi, bo nie może cię kontrolować tak bardzo. Zapewne będzie sobie usiłował to gdzieś zrekompensować i będzie dręczył tobie bliskich.

[Lexie]

Rozumiem, że ciężko jest się odcinać od rodziny, ale są pewne sytuacje w których trzeba wybrać między ratowaniem siebie, a tkwieniem w takim układzie w nadziei na ratowanie innych. Niestety taka nadzieja jest na nic, ojciec się nie zmieni ani nie przestanie tak zachowywać, choćbyś razem z resztą rodziny chodziła wokół niego na paluszkach i przytakiwała we wszystkim. To nic nie da, pretekst się znajdzie. ZAWSZE.

Piszesz, że masz 23 lata, więc chyba już bliżej końca te studia? Pracę zawsze można znaleźć, również na dziennych. Można próbować dostać alimenty od rodziców. Możliwości masz, tylko się boisz.

[ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d386552d742cc4ca]

Treść usunięta

[olabyola]

Napisane przez lexie

Rozumiem, że ciężko jest się odcinać od rodziny, ale są pewne sytuacje w których trzeba wybrać między ratowaniem siebie, a tkwieniem w takim układzie w nadziei na ratowanie innych. Niestety taka nadzieja jest na nic, ojciec się nie zmieni ani nie przestanie tak zachowywać, choćbyś razem z resztą rodziny chodziła wokół niego na paluszkach i przytakiwała we wszystkim. To nic nie da, pretekst się znajdzie. ZAWSZE.

Piszesz, że masz 23 lata, więc chyba już bliżej końca te studia? Pracę zawsze można znaleźć, również na dziennych. Można próbować dostać alimenty od rodziców. Możliwości masz, tylko się boisz.

Brakuje mi odwagi i nie ukrywam ,że się boję wywrócić życie do góry nogami. To co obecnie zarabiam to grosze ledwo starczy na wynajęcie stancji.

[skazana_na_bluesa]

jesteś już duża, więc powinnaś sobie zdawać sobie sprawę, że masz walniętego ojca i to z jego powodu ucierpiała twoja mama. nie byłaś "przyczyną". szkoda, że twoja matka nie potrafi odejść od ojca, ale to wszystko na własne życzenie.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez olabyola

Studiuję w Warszawie i dziś postanowiłam pojechać do rodzinnego domu. Na pkp wyjechał po mnie mój ojciec. Jest typem despoty. Nie lubi jak ktoś ma inne zdanie niż on. W trakcie powrotu do domu nie ugryzłam się w język i powiedziałam mu parę słów za dużo o jego ojcu, a moim dziadku. Dziadek jest manipulantem całe życie wtrącał się w małżeństwo moich rodziców i psuł relacje miedzy nimi i buntował go przeciwko mamie , mojemu rodzeństwu i mnie. Dla mojego ojca zawsze najważniejsi byli jego rodzice. Nie odciął chyba pępowiny i nie dorósł do założenia rodziny. Ja , mama i rodzeństwo zawsze czuliśmy się w jego oczach jako ta "gorsza część rodziny ". W trakcie powrotu do domu zeszliśmy na temat dziadka i mieliśmy spięcie .Ojciec zatrzymał samochód i powiedział że jak mi nie pasuje to mogę wysiąść z samochodu. Uniosłam się dumą ,wysiadłam i wróciłam pociągiem do Warszawy. Potem się dowiedziałam od siostry przez telefon ,że ojciec upił się, pobił mamę:-( Podobno uznał ,że to mama mnie nastawia przeciwko niemu i jego rodzicom , co jest nieprawdą.... Po prostu mam już 23 lata i sama potrafię wyrobić sobie opinię na pewne sprawy, mam o wiele rzeczy do niego żal ,nie trzeba mnie buntować
Siostra ma do mnie pretensje, że to wszystko przeze mnie... i chyba ma trochę racji ... Jest mi tak przykro jak ja spojrzę mamie w oczy :-( Przecież ona nic nie zrobiła. Mam dość mojego ojca on wszelkie frustracje wyładowuje na mamie... a ja nie bardzo wiem co z tym zrobić. Ona nie chce od niego odejść. Raz była taka sytuacja tato uderzył mnie postanowiłam się postawić ,nie przyjeżdżałam do domu ze 2 miesiące ,ale mama zaczęła do mnie dzwonić, żebym przyjechała bo ojciec ma do NIEJ o to pretensje, że JA się do niego nie odzywam. Wiem, że to brzmi absurdalnie .Nie chciałam by miała przeze mnie awantury wiec zaczęłam przyjeżdżać do domu i odzywać się ojca. Nie przeprosił mnie za to że chciał mnie uderzyć ...To było takie upokarzające, ze pierwsza musiałam się odezwać do niego :-( ale zrobiłam to dla mamy. Podejrzewam, że ją bił ,bo zerwałam z nim kontakt. Podejrzewam, że teraz sytuacja znowu się powtórzy. Mam tego dość nie chce odzywać się do tego despoty i znowu udawać ze wszystko jest ok. Z drugiej strony nie chce by mama obrywała za to że się do niego nie odzywam. Sytuacja mnie przerasta, nie wiem co począć…. Czuję się bezsilna a na dodatek nie mam o tym z kim pogadać, a nawet jeśli bym miała to ja się po prostu wstydze mojej sytuacji rodzinnej

Twoja mama jest współuzależniona, próbuje przenieść to też na dzieci - wydaje mi się, że twoja siostra też jest współuzależniona. Radziłabym ci pójść do terapeuty, który wyjaśni ci wszystkie mechanizmy, którymi kierują się rodziny skupiające swoją uwagę na jednym członku rodziny. To ci pomoże oderwać się od traumy z domu rodzinnego.

[olabyola]

Poszukam jakiegoś ośrodka pomagającego ofiarom przemocy i fachowej porady.
Muszę coś z tym zrobić , bo boję się ze kiedyś dojdzie do jakiejś tragedii

[Denira]

Napisane przez ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d 386552d742cc4ca

Treść usunięta

Nie wiesz o czym piszesz. Motywowanie? Oskarżasz i obwiniasz - sprawiasz, że osoba i tak już pozbawiona wiary w siebie przez swojego oprawcę jeszcze bardziej się w sobie zamyka - bo przecież "sama jest sobie winna", itp. Może i chcesz dobrze, ale patrzysz na to wszystko z zupełnie innego punktu widzenia.
Polecam zapoznać się z literaturą fachową z zakresu psychologii i problematyki rodzin przemocowych.

..a gdyby ktoś był zainteresowany to polecam rozpocząć poszukiwania na stronie Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia" - http://www.niebieskalinia.pl/

Napisane przez olabyola

Poszukam jakiegoś ośrodka pomagającego ofiarom przemocy i fachowej porady.
Muszę coś z tym zrobić , bo boję się ze kiedyś dojdzie do jakiejś tragedii

Doskonała decyzja!
Z pomocą specjalistów znajdziesz sposób na rozwiązanie tej sytuacji.

[ajah]

Napisane przez ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d 386552d742cc4ca

Treść usunięta

Jaka musisz być naiwna wierząc, że zmotywujesz do przeciwstawienia się despocie poprzez despotyczne ględzenie i przemoc.

[telka146]

Ojciec pobił matkę, bo jest damskim bokserem i chamem a nie dlatego, ze cos mu nagadalas.

[berenka]

kazdego do zmian motywuje cos innego. Jak widac autorka sie winna nie poczula po przeczytaniu posta. prawdopodobnie zrozumiala jego sens.

[green way]

Napisane przez Denira

Przestań je obwiniać! Przestań wmawiać im, że są gorsze, wybrakowane, naznaczone i skazane na wszystko co najgorsze!
Mechanizmy przemocy domowej są zdecydowanie bardziej złożone niż może się z pozoru wydawać. Takimi wywodami nikomu nie pomożesz się z tym uporać..

A właśnie, że mechanizm przemocy domowej jest bardzo prosty: ktoś wykorzystuje swoją przewagę fizyczną i psychiczną, żeby zmanipulować członków rodziny, zastraszyć ich, a dzięki temu osiągać swoje chore cele i dowartościować swoje niskie ego. Ale sprawa jest prosta: agresor robi to wszystki, bo mu inni na to pozwalają. Bo tak jest prościej, wygodniej, bo się wstydzą przed innymi i jeszcze tysiące innych wymówek można by znaleźć, żeby poprzeć pogląd, że nie warto cokolwiek zmiwniać. Oczywiście ofiary też są osobami słabymi i mało asertywnymi, ale to marne usprawiedliwienie, żeby tkwić w takich chorym układzie. Ale strach jest silniejszy od instynktu samozachowawczego. Podstawową zasadą jest to, że jak się komuś raz pozwoli na takie zachowanie, to on je na pewno powtórzy, bo to po prostu jest skuteczne. I nie ma co się czarować, że misio się nagle zmieni, sam od siebie. Ja na miejscu autorki miałabym w takim przypadku największy żal nie do ojca, ale do matki, że dopuściła do takiej sytuacji i skazała na takie życie i permanentne poczucie winy swoje dzieci. Nie ma takiej opcji, żeby w młodości spotykają się z facetem nie miała jakichkolwiek sygnałów o jego porywczej naturze, no chyba, że znali się zaledwie kilka dni. Ale nawet w takiej sytuacji nikt nikomu nie karze brnąć dalej w małżeństwo i dzieci. Zrobiła to na własne życzenie i przez całe życie nie chce nic zmienić, więc cóż można takiej osobie powiedzieć? Nikt jej nie pomoże, jeżeli ona sama nie będzie chciała sobie pomóc. A co do autorki... najlepiej gdyby odcięła się od tego rodzinnego piekła i sama rozpoczęła terapię dla współuzależnionych. Kiedy uzyska większą wiedzę o tym, co tak naprawdę dzieje się w tej rodzinie oraz wsparcie terapeutów to dużo łatwiej będzie jej pozbyć się tego patologicznego poczucia winy i będzie mogła bardziej pozytywnie wesprzeć najbliższych w walce z agresorem. Ale trzeba mieć świadomość, że cudów nie ma i nie da się komuś pomóc na sił€, albo załatwić takie problemy za matkę. Jednak przede wszystkim autorka powinna zacząć ratować siebie, bo ktoś musi w końcu przerwać ten kamienny krąg. Ja na jej miejscu poszłabym wszędzie gdzie się da i mówiłabym bardzo głośno każdemu jakim człowiekiem jest jej ojciec, bez cienia zażenowania. Bo tak naprawdę jedyną osobą, która powinna się czegokolwiek wstydzić jest on sam i tylko on powinien mieć gigantyczne poczucie winy z powodu tego, co robi najbliższym.