Czy coś ze mną jest nie tak ?

[Maaja]

Cześć
Długo myślałam czy tu napisać ale w końcu się namyśliłam - weszłam na konto kuzynki i piszę.
Wiem, że takich przypadków jak mój jest tysiąc ale jednak każdy nieco inny. Otóż mam 19 lat (jeszcze nie 20 ) i nigdy nie miałam chłopaka, nie całowałam się ani nawet nie kręciłam tak na poważnie z chłopakiem. Tak, tak to brzmi jak głupia nastolatka, która nie wie co ma zrobić...
Kiedy byłam w liceum tłumaczyłam sobie to tak - ok, jestem z małego miasta, pójdę na studia do duuużego na pewno nie będę sama No i minął rok moich studiów w 'dużym' mieście i nic. Wynajmuje mieszkanie z koleżankami, czasem chodzimy na imprezy ale nie tak znowu bardzo często. Niezbyt lubię kluby, raczej wolę domówki czy coś w tym stylu. Zazwyczaj podobają mi się zajęci... ;/
Zaczęłam się zastanawiać co we mnie jest nie tak skoro raczej nie jestem mega nieśmiała, ok - może czasem się wstydzę ale bez przesady. Brzydka też nie jestem. Często reakcja na to, że nie mam chłopaka - " Cooo nie masz, nie miałaś? na pewno żartujesz... Ty ? " Nawet w tamtym tygodniu moja koleżanka zerwała z chłopakiem i płacząc mi na ramieniu powiedział: "Co ja teraz zrobie? Ty nie masz tego problemu, jesteś śliczna i na pewno musisz się odganiać od chłopaków... każdy za Tobą poleci z jęzorem.." yyyyy..... Zgłupiałam.
Myślałam, że może ja się nie staram, może nie zauważam - ale skąd ! Bo co- z drugiej strony nie będę z jęzorem na wierzchu błagać żeby mnie ktoś zauważył bo taka nie jestem Wstydzę się podejść i zagadać jeśli widzę, że kompletnie koleś na mnie nie zwraca uwagi. Próbowałam to zmienić, żeby być śmielsza ale niestety nie udało się... Bo nie chce też udawać super śmiałej laski bo taką nie jestem. Nie chce udawać kogoś innego... Wiem, że są takie dziewczyny co im nic nie przeszkadza, 'walą jak w dym' ale nie ja.
Generalnie jakbym poznała, jakiegoś chłopaka i widziałabym, że jest mną zainteresowany i zaczęlibyśmy pisać to raczej bym się o niego starała, walczyła. Ale nawet nie ma takiej sytuacji. nic.
Znam dużo bardzo ale to bardzo wstydliwych dziewczyn, które pierwsze nie zagadają ani nic i są szczęśliwe w związkach...

Na dodatek te ciotki i ich komentarze do mnie " a ja w Twoim wieku to już byłam od pięciu lat w związku" " a ja to już sukienki do ślubu oglądałam".
Jeszcze rok temu w sumie mi to nie przeszkadzało, że nie mam nikogo ale teraz jakoś tak mi przykro gdy widzę parę idącą za rękę... Po prostu mi przykro...

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Outlanderka]

Napisane przez Maaja

Cześć
Długo myślałam czy tu napisać ale w końcu się namyśliłam - weszłam na konto kuzynki i piszę.
Wiem, że takich przypadków jak mój jest tysiąc ale jednak każdy nieco inny. Otóż mam 19 lat (jeszcze nie 20 ) i nigdy nie miałam chłopaka, nie całowałam się ani nawet nie kręciłam tak na poważnie z chłopakiem. Tak, tak to brzmi jak głupia nastolatka, która nie wie co ma zrobić...
Kiedy byłam w liceum tłumaczyłam sobie to tak - ok, jestem z małego miasta, pójdę na studia do duuużego na pewno nie będę sama No i minął rok moich studiów w 'dużym' mieście i nic. Wynajmuje mieszkanie z koleżankami, czasem chodzimy na imprezy ale nie tak znowu bardzo często. Niezbyt lubię kluby, raczej wolę domówki czy coś w tym stylu. Zazwyczaj podobają mi się zajęci... ;/
Zaczęłam się zastanawiać co we mnie jest nie tak skoro raczej nie jestem mega nieśmiała, ok - może czasem się wstydzę ale bez przesady. Brzydka też nie jestem. Często reakcja na to, że nie mam chłopaka - " Cooo nie masz, nie miałaś? na pewno żartujesz... Ty ? " Nawet w tamtym tygodniu moja koleżanka zerwała z chłopakiem i płacząc mi na ramieniu powiedział: "Co ja teraz zrobie? Ty nie masz tego problemu, jesteś śliczna i na pewno musisz się odganiać od chłopaków... każdy za Tobą poleci z jęzorem.." yyyyy..... Zgłupiałam.
Myślałam, że może ja się nie staram, może nie zauważam - ale skąd ! Bo co- z drugiej strony nie będę z jęzorem na wierzchu błagać żeby mnie ktoś zauważył bo taka nie jestem Wstydzę się podejść i zagadać jeśli widzę, że kompletnie koleś na mnie nie zwraca uwagi. Próbowałam to zmienić, żeby być śmielsza ale niestety nie udało się... Bo nie chce też udawać super śmiałej laski bo taką nie jestem. Nie chce udawać kogoś innego... Wiem, że są takie dziewczyny co im nic nie przeszkadza, 'walą jak w dym' ale nie ja.
Generalnie jakbym poznała, jakiegoś chłopaka i widziałabym, że jest mną zainteresowany i zaczęlibyśmy pisać to raczej bym się o niego starała, walczyła. Ale nawet nie ma takiej sytuacji. nic.
Znam dużo bardzo ale to bardzo wstydliwych dziewczyn, które pierwsze nie zagadają ani nic i są szczęśliwe w związkach...

Na dodatek te ciotki i ich komentarze do mnie " a ja w Twoim wieku to już byłam od pięciu lat w związku" " a ja to już sukienki do ślubu oglądałam".
Jeszcze rok temu w sumie mi to nie przeszkadzało, że nie mam nikogo ale teraz jakoś tak mi przykro gdy widzę parę idącą za rękę... Po prostu mi przykro...

Kuzynka wie, że weszłaś na jej konto?

[7ff68c701155e8d8df718a53d4dcd8f42fe80c19_6010ad0234c28]

Powiem tak: Miałam podobny problem jak Ty - też niebrzydka, kontaktowa, a mimo to, nigdy nikogo na stałe. Pojechałam na studia do innego miasta z taką samą nadzieją jak Ty, postudiowałam 3 lata i nic Po czym na feriach w moim własnym, rodzinnym mieście poznałam mojego TŻ i BUM, strzała amora itepe Od początku byłam sobą, nie udawałam nikogo, zaiskrzyło między nami i to bardzo! Także nie ma się co załamywać, nie szukać nikogo na siłę, bo jeśli ktoś jest Ci pisany, to możesz go spotkać nawet za chwilę

[dziennikarka93]

Nie ma sensu się stresować, myśleć o tym, że jeszcze nikogo nie masz i co ciotki na to powiedzą. Niech sobie mówią, a prawda jest taka, że po prostu nie przyszedł na Ciebie jeszcze czas. Zobaczysz, że prawdziwa miłość przychodzi w najmniej spodziewanym momencie Bądź optymistką! Pozdrawiam

[201612051530]

Dobrze Cię rozumiem, jestem w podobnej sytuacji, 21 lat i żadnego chłopaka . Też nie jestem uważana za brzydką, jednak wiem, że nie jestem tak kontaktową osobą jak bym chciała, ale nie sądzę by to było aż tak ogromną przeszkodą. Również nie zauważam żadnego zainteresowania moją osobą i tak jak u Ciebie rodzina również wierci mi dziurę w brzuchu z tego powodu (i nie, to nie tak, że chciałabym kogoś mieć tylko by ich zadowolić).

Niektórzy mówią, że to widać, że chce się na siłę znaleźć chłopaka, co płeć przeciwna dostrzega z łatwością. Jednak w moim przypadku było tak, że przez długi czas w ogóle nie zaprzątałam sobie głowy chłopakami, a dopiero do myślenia dały mi takie wątki jak ten i niestety ale dalej nic, kompletnie żadnego zainteresowania.

Jak tak dalej pójdzie to się chyba podłamię, bo na wizażu panuje przekonanie, że jeśli się nie miało nikogo przed 30-stką to tej osobie chyba brakuje którejś klepki i jest omijana szerokim łukiem
Dobrze, że mam jeszcze kilka lat do trzydziestki...

[0efbae24da12a699834954c027e5d090e58ae2c3_63d9ab944c685]

Nie, nic nie jest z Tobą nie tak. Znam osoby w podobnej sytuacji do Twojej, ale jeszcze starsze. Sama nie miałam nikogo. Ktoś tam się mną interesował, ale nic z tego nie wyszło. Jednak takie postrzeganie, że coś ze mną jest nie tak przeszło mi. Zauważyłam, że kilka naprawdę fajnych, miłych, niezołzowatych, pomocnych i niewrednych koleżanek też jest samotna. Głowa do góry, może na następnym roku kogoś poznasz?? A jeśli chcesz brać sprawy w swoje ręce to może speed dates? Widziałam na różnych wątkach, że dziewczyny chodzą na to i poznają ludzi (może nie od razy TŻ, ale zawsze kogoś). Popracuj nad wiarą i pewnością siebie. Ja cały czas pracuję (są wzloty i upadki, ale nie poddaję się). Ciotkami się nie przejmuj. Zawsze możesz wcisnąć im kit, że najpierw wykształcenie/kariera.

[ciasteczko0]

Ej, głowa do góry. Ja myślałam w tym wieku tak jak Ty. Któregoś dnia doszło do mnie, że za pare lat będę się pewnie z tej mojej desperacji śmiać i będę myśleć o tym jak fajnie było być singlem bez problemów. I po prostu zaczełam się cieszyć z tej mojej wolności póki czas, a potem zanim się obejrzałam spotkałam Tż

[charsi]

Ostatnio jakiś wysyp tego typu wątków na wizażu...
Po prostu nie trafiłaś na odpowiednią osobę. W wieku 19 lat to chyba jeszcze staropanieństwo nie puka do drzwi. Żyj swoim życiem, poświęcaj się swoim pasjom, a nie wpędzaj się w podły nastrój z powodu braku chłopaka. I jeszcze jedno - im bardziej jesteś zdesperowana i zadręczasz się myślą "jestem sama" tym mniejsze szanse, że poznasz kogoś fajnego. Nie wiem jak to działa, chyba po prostu ludzie podświadomie bardziej lgną do wyluzowanych, uśmiechniętych osób, a nie do takich, które posępnym wzrokiem wodzą za zakochanymi parami.

[poshh]

z desperackim podejściem chłopaka na pewno nie znajdziesz, a nawet jeśli to będzie to ten pierwszy lepszy, a to już loteria. więc odpowiadając na pytanie zawarte w tytule - nie z tobą coś nie tak, ale z twoim podejściem

[Clemence]

haha w Twoim wieku bylam 5 lat w związku
CO ZA PARANOJA.

Ludzie wyszukuja sobie problemow.I to chyba maja za duzy dobrobyt po prostu..

---------- Dopisano o 08:48 ---------- Poprzedni post napisano o 08:47 ----------

Napisane przez poshh

z desperackim podejściem chłopaka na pewno nie znajdziesz, a nawet jeśli to będzie to ten pierwszy lepszy, a to już loteria. więc odpowiadając na pytanie zawarte w tytule - nie z tobą coś nie tak, ale z twoim podejściem

No dokladnie tak.
Multum wątków- NIE MAM FACETA,a mam 16 lat..
Ludzie,a to nie lepiej JAK SIĘ JESZCZE go nie ma,zająć się sobą?
Nie wiem czemu kasżdy upatruje w facecie cale swoje szczescie,rozwiazanie wszelkich spraw i problemów ?!

Przeciez zycie z kims to tez jest niezłe bambo!
No ale kazdy mysli,ze beda tylko uniesienia i szczęscie a potem przychodzi rynna z zimnym deszczem..

[doriiska]

A ja rozumiem autorkę, która teraz mówi że ma 19lat i jest sama i pewnie ma nadzieję, że niedługo się to zmieni. Otóż tak może być, ale niekoniecznie. Jakoś nie wierzę w wielką strzałę amora, kiedy wyjdę po bułki do sklepu na rogu. Takie coś tylko w filmach. Autorko, może Twoje koleżanki mają jakiś fajnych kumpli? Właśnie przez znajomych można poznać kogoś ciekawego.

[lilo]

Z doświadczenia wiem że prawdziwa miłość przychodzi w naprawdę najmniej oczekiwanym momencie