Wszystko o byciu AU PAIR, part. X

[Sunnivaa]

Dziewczyna napisała że jest tegoroczna maturzystka, wiec przyjęłam ze wyjezdza po zakonczeniu szkoły. Jezeli sie myle to przepraszam.

[roux666]

Napisane przez Sunnivaa

Dziewczyna napisała że jest tegoroczna maturzystka, wiec przyjęłam ze wyjezdza po zakonczeniu szkoły. Jezeli sie myle to przepraszam.

hehe oczywiscie, to ja sie pomylilam, czytam to wszystko z telefonu i szybko... mniejsza z tym. Chodzi o to, ze to ze "sezonu" jeszcze nie ma nie musi byc jedyna przyczyna jej obecnego niepowodzenia. Choc niewatpliwie jest to najwieksza przyczyna. Dlatego tez przy tej okazji napisalam co i jak robic gdy juz do tych rozmow na skype czy telefonicznych dochodzi.. Jest to tu tluczone na wątku po milion razy, a pytania pojawiaja sie nadal te same... W sumie ja sie nie dziwie. tez pewnie z trudnoscia by mi przechodzilo przebijanie sie przez caly watek i jego kilka czesci.


Kiedys byla ankieta robiona chyba w jakiejs naszej stareej grupie na fb dla wszyskich starych au pairek...Pytanie brzmialo: czy jestes/ bylas zawolona ze swojej rodziny ( ze swojego wyboru). Wyniki byly mmiej wiedej 49% nie i 51% tak.

sporo na nie...mogloby byc lepiej..


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[mittnorge]

Moja rodzinka to dziewczyny 8 i 10 lat.
Znaleźli mnie na findaupair.com. W ogóle to założyłam profile na kilku serwisach, m.in na najbardziej polecanym aupair-world.net i przyznam, że na tym drugim zanotowałam mało odsłon profilu i w ogóle nikt się nie odezwał, sama 'zaczepiłam' 2 rodzinki i wymieniliśmy się paroma mailami ale w obu przypadkach poszukiwali kogoś z krajów anglojęzycznych. Za to na findaupair.com nie dość, że to mnie znalazła moja przyszła rodzinka to jeszcze miałam kilka ofert od innych rodzinek

[Sunnivaa]

,,Zaczępiłam 2 rodzinki" <- podziwiam, ja zaczepiłam 83 i ciągle nie mogę się powstrzymać. Teraz mało nowych przychodzi i wyznaczyłam sobie limit maks. 2 dziennie rodzinki (żeby nie mieć blokady)
Co do powodów braku aplikacji rodzinek - widziałam profil i wszystko wygląda całkiem normalnie, więc sądzę że jednak czas
Zarejestrowałam się na tej stronie findaupair.com, zobaczymy.

[karolowanka]

roux dzięki za tak długie posty pełne porad i wskazówek. Cudownie, że jest ktoś, kto chce poświęcać swój czas początkującym au pairkom
Gdy na spokojnie wszystko przeanalizowałam, doszłam do wniosku, że sama siebie nie przyjęłabym do pracy po tamtej rozmowie. Byłam po mocno sfatygowana po studniówkowych zakupach, a na dodatek podeszłam do rozmowy "z marszu", nie przygotowałam sobie żadnych pytań ani informacji. Szkoda, ale wyciągam wnioski i próbuję dalej

Tak dziewczyny polecacie, ze i ja zalożyłam konto na findaupair. A nuż, tam się poszczęści

[Sunnivaa]

Jak chcesz mogę Ci przesłać moją listę pytań, skompletowaną dzięki różnym blogom i wypowiedziom. Sądzę, że kilka z nich zawsze warto zadać
Właśnie dostałam aplikację od rodzinki (pierwsza normalna aplikacja) i wysłali mi link do formularza, nazywają to ,,written interview". Po wypełnieniu tego czuję się po prostu jakby mnie ktoś wyprał, styrana. Musiałam opisywać co bym zrobiła gdyby podczas gotowania obiadu jedno dziecko zaczęło krzyczeć a drugie leżałoby bez ruchu na podłodze, albo wymyślać co bym zrobiła na obiad z deserem w ciagu godziny (było z 5-6 różnych scenariuszy). Poza tym musiałam dać im namiary na referencje (dałam tylko nazwisko, żeby udowodnić że ta osoba istnieje ale powiedziałam że dam kontakt dopiero jak będą dalej zainteresowani i że najpierw chcę uprzedzić tą osobę, no bez przesadyzmu), opisywać po prostu wszystko. Zapytali się mnie także o ksero paszportu i potwierdzenie ,,degree" (w sensie zapytali czy moge im w przyszłosci dać). Paszport owszem, a dymplom ukonczenia szkoły bede miala w kwietniu... ale kurcze, mam 18 lat, nie mam żadnego ,,stopnia wykształcenia" . Ehh... Wiele wiele pytań było, wiele!

[roux666]

Napisane przez karolowanka

roux dzięki za tak długie posty pełne porad i wskazówek. Cudownie, że jest ktoś, kto chce poświęcać swój czas początkującym au pairkom
Gdy na spokojnie wszystko przeanalizowałam, doszłam do wniosku, że sama siebie nie przyjęłabym do pracy po tamtej rozmowie. Byłam po mocno sfatygowana po studniówkowych zakupach, a na dodatek podeszłam do rozmowy "z marszu", nie przygotowałam sobie żadnych pytań ani informacji. Szkoda, ale wyciągam wnioski i próbuję dalej

Tak dziewczyny polecacie, ze i ja zalożyłam konto na findaupair. A nuż, tam się poszczęści

praktyka, praktyka
powodzenia!!!

Napisane przez Sunnivaa

Jak chcesz mogę Ci przesłać moją listę pytań, skompletowaną dzięki różnym blogom i wypowiedziom. Sądzę, że kilka z nich zawsze warto zadać
Właśnie dostałam aplikację od rodzinki (pierwsza normalna aplikacja) i wysłali mi link do formularza, nazywają to ,,written interview". Po wypełnieniu tego czuję się po prostu jakby mnie ktoś wyprał, styrana. Musiałam opisywać co bym zrobiła gdyby podczas gotowania obiadu jedno dziecko zaczęło krzyczeć a drugie leżałoby bez ruchu na podłodze, albo wymyślać co bym zrobiła na obiad z deserem w ciagu godziny (było z 5-6 różnych scenariuszy). Poza tym musiałam dać im namiary na referencje (dałam tylko nazwisko, żeby udowodnić że ta osoba istnieje ale powiedziałam że dam kontakt dopiero jak będą dalej zainteresowani i że najpierw chcę uprzedzić tą osobę, no bez przesadyzmu), opisywać po prostu wszystko. Zapytali się mnie także o ksero paszportu i potwierdzenie ,,degree" (w sensie zapytali czy moge im w przyszłosci dać). Paszport owszem, a dymplom ukonczenia szkoły bede miala w kwietniu... ale kurcze, mam 18 lat, nie mam żadnego ,,stopnia wykształcenia" . Ehh... Wiele wiele pytań było, wiele!

ufffff ...co za ludzie, zamiast pogadac na skype, zobaczyc osobe, przeciez od razu sie ma jakies odczucia po takiej rozmowie i zadac te pytania na zywo to oni formularze wysylaja.
co z tego, jak zycie weryfikuje i w stresujacej sytuacji tak zachowamy sie inaczej niz opisujemy sobie w spokoju, we wlasnym pokoju za pomoca google.
strasznie formalny i chlodny sposob traktowania kandydatek...jakby conajmniej szukali niani dla dziecka prezydenta.

[PaniPedagog]

Napisane przez roux666

praktyka, praktyka
powodzenia!!!



ufffff ...co za ludzie, zamiast pogadac na skype, zobaczyc osobe, przeciez od razu sie ma jakies odczucia po takiej rozmowie i zadac te pytania na zywo to oni formularze wysylaja.
co z tego, jak zycie weryfikuje i w stresujacej sytuacji tak zachowamy sie inaczej niz opisujemy sobie w spokoju, we wlasnym pokoju za pomoca google.
strasznie formalny i chlodny sposob traktowania kandydatek...jakby conajmniej szukali niani dla dziecka prezydenta.

Co wróży zapewne formalny stosunek, wrecz pracowniczy przy osobie,ktora wybiora

[roux666]

Napisane przez PaniPedagog

Co wróży zapewne formalny stosunek, wrecz pracowniczy przy osobie,ktora wybiora

amen.

[Sunnivaa]

Też tak myślałam, że to jacyś formaliści, ale jeszcze wczoraj odpowiedzieli. Opisze chyba wszystko dokładnie na moim blogu, bo nie chce tu takich długich esejów pisać, ale przesłali mi taki swój własny odpowiednik takiego written interview. Opisali w nim dokładnie jakie są dzieci, co robia rodzice (mama pracuje w Google!), gdzie mieszkają, dali link do stronek o tej małej miejscowosci itd. Opisali dokładnie swój schedule, wyliczyli ile godzin dziennie, napisali ze jak dzieci niegrzeczne to wysłać je na schodki (karny jeżyk chyba na to mówią) i ze mam pilnować żeby mówiły ,,dziękuję" i ,,proszę". Niestety nie zgadzają się na chłopaka, ale no, zobaczymy. Opiszę jednak więcej na blogu bo oni przesłali mi 3 strony A4
Odpowiedziała mi własnie rodzinka i mówi że czasem przyjeżdzali chłopaki au pair ale głownie jechali do ciekawszego miejsca np. Oxford albo Londynu na weekend.

[rinne]

Pierwszy tydzień za mną!!!!!!!!!!! Wszyscy przetrwali, dzieci jakoś mnie znoszą
Dla mnie są super, kochane, głośne, psotne ale całkiem bystre i delikatne wobec siebie. Sądzę że mamy duże szanse sie zaprzyjaźnić, tym bardziej że zasmakowało im moje gotowanie i udawanie różnych głosów heheh.
Rodzice są bardzo inteligentni ale z poczuciem humoru i dobrym nastawieniem do świata, mój angielski tragedia, choć staram sie mówić bardzo dużo ))
Uwielbiam ich czekoladę strasznie i sądziłam że nie będę w stanie pić herbaty z mlekiem, a tu proszęęę mój trzeci kubek dziś.
Miasteczko jest wyjęte jak z jakiegoś filmu czy bajki, przepiękne, urokliwe i no hmm, zdecydowanie ciesze się że tu jestem.
Na razie poznałam tylko au-pair z Francji, ale nie sądzę że się zaprzyjaźnimy, ponieważ jesteśmy bardzo różne Dziś mój pierwszy dzień na zwiedzanie i jadę do Bristolu, spotkać się z koleżanką.

[PaniPedagog]

Napisane przez rinne

Pierwszy tydzień za mną!!!!!!!!!!! Wszyscy przetrwali, dzieci jakoś mnie znoszą
Dla mnie są super, kochane, głośne, psotne ale całkiem bystre i delikatne wobec siebie. Sądzę że mamy duże szanse sie zaprzyjaźnić, tym bardziej że zasmakowało im moje gotowanie i udawanie różnych głosów heheh.
Rodzice są bardzo inteligentni ale z poczuciem humoru i dobrym nastawieniem do świata, mój angielski tragedia, choć staram sie mówić bardzo dużo ))
Uwielbiam ich czekoladę strasznie i sądziłam że nie będę w stanie pić herbaty z mlekiem, a tu proszęęę mój trzeci kubek dziś.
Miasteczko jest wyjęte jak z jakiegoś filmu czy bajki, przepiękne, urokliwe i no hmm, zdecydowanie ciesze się że tu jestem.
Na razie poznałam tylko au-pair z Francji, ale nie sądzę że się zaprzyjaźnimy, ponieważ jesteśmy bardzo różne Dziś mój pierwszy dzień na zwiedzanie i jadę do Bristolu, spotkać się z koleżanką.

Brzmi super

[Sunnivaa]

No to super. Mów mów, z każdym dniem pewnie Twój angielski będzie lepszy. Ale rozumiesz polecenia itd.? Mnie najbardziej w Anglii zadziwia to, ze tam wszędzie jest tak zielono. Miasta, miasteczka,wsie - wszędzie drzewa, krzewy, łąki (te ich ,,parki")...

[rinne]

Moja przyszłość tutaj wygląda właśnie równie zielono jak tutejsze drzewa i krzewy.
Nie, nie mam kłopotów ze rozumieniem większości rzeczy, w zasadzie to jestem bardzo samokrytyczna i chciałabym już, teraz, zaraz Dzieciaki są bardzo gadatliwe i ciekawskie, zatem są dobrym źródłem do nauki i ćwiczeń maja 8 i 11 lat , to taki uważam fajny wiek już Zreszta host mama mi powiedziała że nie potrzebuje kursu ang, lepiej żebym wybrała sobie np kurs pieczenia babeczek czy czegoś czego sama się nie nauczę bo do nauki angielskiego mam mnóstwo ludzi.

[roux666]

Napisane przez rinne

Moja przyszłość tutaj wygląda właśnie równie zielono jak tutejsze drzewa i krzewy.
Nie, nie mam kłopotów ze rozumieniem większości rzeczy, w zasadzie to jestem bardzo samokrytyczna i chciałabym już, teraz, zaraz Dzieciaki są bardzo gadatliwe i ciekawskie, zatem są dobrym źródłem do nauki i ćwiczeń maja 8 i 11 lat , to taki uważam fajny wiek już Zreszta host mama mi powiedziała że nie potrzebuje kursu ang, lepiej żebym wybrała sobie np kurs pieczenia babeczek czy czegoś czego sama się nie nauczę bo do nauki angielskiego mam mnóstwo ludzi.

i to chyba bylby najfajniejszy pomysl!! i jaki ciekawy!!

milego aupairkowania)


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Sunnivaa]

Robią coś takiego jak ,,kurs pieczenia babeczek"? Czaje kurs gotowanie, cukiernictwa, pieczenia... Ale taki dyplom ,,pieczenia babeczek" to juz specjalista pewnie ;d Ph.D po prostu.
Ja jakoś nie lubię takich starszych dzieci i nie aplikuję do takich rodzinek co maja np. 11 i 13 latka. Nie umiem się zajmować takimi dziećmi. Takie 3-4 to mój ulubiony wiek, 6-8 moge przeżyć, ale starsze są jakieś takie... Wredne w większości. I strasznie się wymądrzają i mnie tym irytują

[Katarynka92]

Właśnie wydaje mi się, że chyba jednak lepiej pójść na jakiś kurs specjalizujący, konkretniejszy bardziej. Mój angielski nie jest na super poziomie (matura ustna 100%, ale już praktycznie nie używam, słówka powiem, ale zdania nie przetłumaczę), z kontekstu wyłapię, ale chyba idzie się nauczyć języka przebywając w kraju, w którym się nim operuje, czytając książki, oglądając różne filmy. A kto planuje władać językiem tak, by bez problemu czytać Shakespeare'a w oryginale?

Ostatnio właśnie myślę coraz więcej o tego typu kursach (tzn. nie babeczki, ale brzmi i tak kozacko!).

Jeszcze jedno pytanie mam (wybaczcie taką upierdliwość), ale zastanawiam się jak to jest, czy jako AP można szukać pracy, ale normalnie legalnie, pod warunkiem zmiany oczywiście wizy*. Czy jeśli pracodawca powie, że przyjmie nas, jeśli dostaniemy wizę, umożliwiającą legalną pracę, to czy oni nam ją zmienią? Czy jest to wystarczający powód?
Niesamowicie mnie to od niedawna martwi, że można wyjechać, ale wrócić będzie trzeba. Do wybitnej jednostki (która dostaje wizę pracowniczą) raczej bardzo (bardzo!) dużo mi brakuje. Cały czas zastanawiam się jak to zrobić. Jak jeszcze można się przygotować.

[PaniPedagog]

Liczyć na spotkanie miłości swojego życia z zieloną kartą

[Sunnivaa]

Ja chce studiować po angielsku, Shekspira to ja i po polsku nie czaję, ale chce mówić no, lepiej niż fluent
Rozumiem, że chcesz zmienić wizę, tak żeby móc być Au Pair i do tego pracować gdzieś? Więc no, jak otrzymasz wizę pracowniczą to stracisz pewnie status au pair. Wiz pracowniczych jest kilka rodzajów, jako że rozumiem że nie jesteś jakąś jednostką wybitną to zostaje wiza H-2B (pracownicy sezonowi, gdy jest zapotrzebowanie i wtedy pracodawca musi uzyskać zaświadczenie od Departamentu Pracy ze jest za mało dostepnych pracowników) lub ew. wiza H-1B jezeli masz licencjat lub wyżej i to też jest skomplikowane bardzo. Ogółem dosyć trudno jest chyba zdobyć wizę pracowniczą.
Wiem też że niektórych wiz nie da się zmieniać (nie można zmieniać statusu) lub nawet trzeba bezwarunkowo opuścić stany (wtedy jest chyba napisane 212e, ale nie wiem czy to jeszcze istnieje).
Tyle wiem, żadna ze mnie specjalistka

[Katarynka92]

PaniPedagog, oczywiście nie wykluczam możliwości takiej, że spotkam tam miłość swojego życia Ale nie chcę jedynie na to liczyć. Nie chcę się przeliczyć. Chcę się z kimś związać, ale nie chcę też tak ważnych decyzji podejmować pod presją czasu.

Sunnivaa, powiem tak. Może to kogoś zbulwersuje, ale nie ukrywam, że program AP traktuję m.in. jako sposób na poznanie kraju, w którym chcę później zamieszkać.
Nie muszę koniecznie pracować podczas AP, zależy mi na tym, by zostać tam.

Wybaczcie, że tak drążę ten temat. Zawsze bardzo daleko chciałam widzieć swoją przyszłość. I bardzo boję się tego, że zakocham się w miejscu, do którego już nie będę mogła wrócić.

[PaniPedagog]

Napisane przez Katarynka92

PaniPedagog, oczywiście nie wykluczam możliwości takiej, że spotkam tam miłość swojego życia Ale nie chcę jedynie na to liczyć. Nie chcę się przeliczyć. Chcę się z kimś związać, ale nie chcę też tak ważnych decyzji podejmować pod presją czasu.

Nie no pewnie, to było z przymrużeniem oka

[Sunnivaa]

Napisane przez Katarynka92

PaniPedagog, oczywiście nie wykluczam możliwości takiej, że spotkam tam miłość swojego życia Ale nie chcę jedynie na to liczyć. Nie chcę się przeliczyć. Chcę się z kimś związać, ale nie chcę też tak ważnych decyzji podejmować pod presją czasu.

Sunnivaa, powiem tak. Może to kogoś zbulwersuje, ale nie ukrywam, że program AP traktuję m.in. jako sposób na poznanie kraju, w którym chcę później zamieszkać.
Nie muszę koniecznie pracować podczas AP, zależy mi na tym, by zostać tam.

Wybaczcie, że tak drążę ten temat. Zawsze bardzo daleko chciałam widzieć swoją przyszłość. I bardzo boję się tego, że zakocham się w miejscu, do którego już nie będę mogła wrócić.

Również wyjeżdżam jako au pair, żeby a) podszkolić język b)zaczepić się i zostać. Ale musisz wiedzieć że po prostu zostać jest bardzo ciężko w USA. Możesz nielegalnie, ale no, trzeba mieć naprawdę jaja by się nie bać deportacji. Miłość to zawsze jakaś opcja, ale bardzo loteryjna, nie da się na zawołanie znaleźć kogoś chetnego
Najłatwiej dostać wizę studencką, ale trzeba mieć kasę...

[Katarynka92]

Ja do tego całkiem serio podchodzę Przecież były takie przypadki. Trochę się słyszało
A może faktycznie wziąć pod uwagę studia?

[Sunnivaa]

Pamiętaj tylko, że musisz mieć sponsora i okazać wyciagi z banku itd. że stać Cię na utrzymanie się (a chodzi o kwoty rzędu 30 tys. dolarów rocznie)...

[Katarynka92]

Coraz bardziej się dobijam. Czyli licząc tylko na siebie (przyjmuję najgorszy scenariusz, kiedy nikt mi nie pomoże) mogę zapomnieć o tym wszystkim...

[Sunnivaa]

Możesz też zostać nielegalnie, amerykanie skupiają się bardziej na nielegalnych imigrantach z Meksyku, mafiach itp. więc no, może Cie nie deportują? Ehh, no, nie żebym namawiała do nielegalnych czynów, sama bym psychicznie nie wytrzymała, ale niektórzy chcą spróbować

[Katarynka92]

W sumie tego już nie wykluczam. Zamykają drzwi, to wchodzi się oknem. Tylko co w przypadku, kiedy już poznałabym tego faceta, z którym wzięłabym ślub? Boże, to wszystko jest straszne!

[rinne]

Napisane przez Sunnivaa

Robią coś takiego jak ,,kurs pieczenia babeczek"? Czaje kurs gotowanie, cukiernictwa, pieczenia... Ale taki dyplom ,,pieczenia babeczek" to juz specjalista pewnie ;d Ph.D po prostu.
Ja jakoś nie lubię takich starszych dzieci i nie aplikuję do takich rodzinek co maja np. 11 i 13 latka. Nie umiem się zajmować takimi dziećmi. Takie 3-4 to mój ulubiony wiek, 6-8 moge przeżyć, ale starsze są jakieś takie... Wredne w większości. I strasznie się wymądrzają i mnie tym irytują

Oczywiście ze organizują, pieczenie babeczki, sądzę że też inne ciasta i wypieki dekorujesz, toż to sztuka
O, to wole starsze bo są takie do pogadania, dyskusji, wiedzą już coś nie coś i można naprawdę milo spędzić czas, po za tym nadają się do wspólnych jazd rowerowych czy wycieczek (nie uważam by wszystkie 10 latki były przemądrzale )
Mam pierwszych angielskich znajomych, jejejej.

[Sunnivaa]

Może ja nie lubie bo nie jestem fanką sportów czy czegokolwiek. Wole zwiedzać, ale takie 10latki to sie chyba słabo interesują np. British Museum w większosci, wiec to raczej na wolny czas. Ogółem ja sie nigdy nie zajmowałam dzieckiem powyżej 6 roku życia i nie mam w tym żadnego doświadczenia. Mam młodszego brata, ale on ma 14 i on mnie wkurza od zawsze
Poza tym starsze dzieci mają swoje takie zdanie, że oni nie chcą iść tam tylko gdzieś indziej, albo coś tam... A ja nie znoszę sprzeciwów ani kłótni, moze dlatego nie lubie takich dzieci. Irytują mnie po prostu, że muszę się do nich dostosowywać. Takiemu 3 latkowi powiem ze idziemy na plac zabaw i juz szczesliwe, albo ew. mozna przekonać ciasteczkiem ;D

[roux666]

Napisane przez Sunnivaa

Może ja nie lubie bo nie jestem fanką sportów czy czegokolwiek. Wole zwiedzać, ale takie 10latki to sie chyba słabo interesują np. British Museum w większosci, wiec to raczej na wolny czas. Ogółem ja sie nigdy nie zajmowałam dzieckiem powyżej 6 roku życia i nie mam w tym żadnego doświadczenia. Mam młodszego brata, ale on ma 14 i on mnie wkurza od zawsze
Poza tym starsze dzieci mają swoje takie zdanie, że oni nie chcą iść tam tylko gdzieś indziej, albo coś tam... A ja nie znoszę sprzeciwów ani kłótni, moze dlatego nie lubie takich dzieci. Irytują mnie po prostu, że muszę się do nich dostosowywać. Takiemu 3 latkowi powiem ze idziemy na plac zabaw i juz szczesliwe, albo ew. mozna przekonać ciasteczkiem ;D

Uuuuu au pair z powolania ....

Nie wiem czy wiesz, ale 6 czy 8 latkowi da sie wytlumaczyc cos i one rozumieja

Gorzej z maluchami- czasem te jak sie na cos upra to jedyna dyskusja to krzyk, rzucanie sie po podlodze i placz.

No nic ale ciekawe masz podejscie, zycze Ci zeby Ci sie jakis ulegly 3 latek dostal...:p