Kiedy dziecko ma autyzm...

[ajah]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;67621456]Przede wszystkim musisz mieć na uwadze, że nauczycielka rozmawiając robiła to z troski, prawda? Takich rzeczy nie mówi się rodzicowi ot tak (a sama niedawno odbyłam taką rozmowę). Tyle, że tu raczej neurolog a nie psychiatra. Idź, żebyś kiedyś nie musiała sobie w brodę pluć, że zaniedbałaś.
Nie mam pojęcia, jaki jest twój syn - ale pamiętaj, że prócz autyzmu jest też zespół Aspergera i ogromny, ogromny wór pod nazwą "całościowe zaburzenia rozwoju" - do którego wrzuca się "przypadki" niepasujące ani pod autyzm, ani pod ZA. A to stwierdzi neurolog.[/QUOTE]

Zgadzam się
Choć dobry psychiatra, również jest w stanie diagnozować autyzm.

[et-ka]

Ja w swojej pracy mam ok. 95% zaświadczeń od psychiatry.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Oczywiście. Ale pójście do tego samego lekarza nie ma teraz większego sensu, szukałabym kogoś innego jednak.

[Megi_123]

Kurcze sama nie wiem oczywiście pojde na wizytę i zobaczę co mi powie lekarz. Nauczycielka sugerowała że dziecko powinno być obserwowane przez chociaż jeden dzień w szkole cały jak się zachowuje bo po jednej wizycie nikt mi nie potwierdzi diagnozy ale przeciez lekarz w ławce z nie usiadzie a na autyzm to on mi nie wygląda.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Megi, już pisałam = może być coś na rzeczy, co nie jest autyzmem.
Obserwację może prowadzić psycholog z poradni PP. Możesz też wyrazić zgodę na nagranie syna.

[et-ka]

Lekarz nie pójdzie - ale czasem pójdzie psycholog czy pedagog specjalizujący się w zaburzeniach ze spektrum. W ośrodkach diagnostycznych zazwyczaj diagnozy stawiane są przez zespol.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Megi_123]

Człowiek takich diagnoz się zwyczajnie boi

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[et-ka]

Ale też nikt nie mówi że to musi być to na 100%

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez Megi_123

Człowiek takich diagnoz się zwyczajnie boi

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Oczywiście, że tak.
Ale tu masz na szali - usuwać problem w cień (i jeśli on faktycznie jest - nie pomóc dziecku), albo stawić temu czoła. Niestety nie ma pośrednich dróg.

Et-ko, miło cię znów widzieć
U nas dla odmiany z reguły diagnozy neurologiczne

[Megi_123]

Powiem wam od serca jak ja czuję. Dziecko jest inne niż reszta dzieci. Tak ale nie znaczy że jest chore. Boli mnie że nauczyciele w szkole Wola dzieci zdolniejsze że tak powiem łatwiejsze a te które mają trudniej są jakby ciężarem. Dziś mój Tesciu który opiekuje się synem jak jesteśmy w pracy powiedział tak "a może On jest za mądry dla tych dzieci, za spokojny, za dojrzały i dlaczego musi dostosować się on do większości?" ja jestem zdania że każde dziecko ma swój czas na wszystko i kazde jest inne. Nie szaleje nie zbiega że schodów nie buja się na bujaczce do nieba nie bije innych dzieci dlatego jest z nim coś nie tak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez Megi_123

Powiem wam od serca jak ja czuję. Dziecko jest inne niż reszta dzieci. Tak ale nie znaczy że jest chore. Boli mnie że nauczyciele w szkole Wola dzieci zdolniejsze że tak powiem łatwiejsze a te które mają trudniej są jakby ciężarem. Dziś mój Tesciu który opiekuje się synem jak jesteśmy w pracy powiedział tak "a może On jest za mądry dla tych dzieci, za spokojny, za dojrzały i dlaczego musi dostosować się on do większości?" ja jestem zdania że każde dziecko ma swój czas na wszystko i kazde jest inne. Nie szaleje nie zbiega że schodów nie buja się na bujaczce do nieba nie bije innych dzieci dlatego jest z nim coś nie tak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

I zaczyna się...
Faktycznie uważasz, że nauczyciel sobie wymyślił coś, bo dziecko jest inne, z jakiegoś powodu trudniejsze i trzeba je dostosować?
Kurczę... ilekroć wysyłam dziecko do poradni mam na uwadze wyłącznie to, że temu dziecku trzeba pomóc. I ty masz prawo kompletnie nie znać się na zaburzeniach dziecięcych, ale nauczyciel jednak widział i widzi więcej dzieci, niż ty, ma szerszy ogląd na sprawę i prędzej wychwyci jakieś nieprawidłowości.

[Megi_123]

Też trzeba wziąć pod uwagę że do szkoły poszedl predzej o rok i też na pewno na emocje ma to wpływ.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[et-ka]

poza tym sama mówisz, że coś u dziecka widzisz. jasne. każdy z nas jest inny, wcale nie chodzi o to, by być i żyć w jakimś schemacie. tylko też myślę, że nauczyciel mówi takie rzeczy z troski. to nigdy nie są łatwe rozmowy i nikt chyba nie rzuca słów na wiatr.

a jak u syna z zainteresowaniami? z jedzeniem? czy ma dużą potrzebę niezmienności czy radzi sobie ze zmianami?

Szajko, wiesz, moja ścieżka zawodowa związana jest już tylko z zaburzeniami ze spektrum - więc tematy zawsze jakoś mnie ruszają

[Megi_123]

Nie twierdzę że sobie coś wymyśla. Broń Boże szanuje i bardzo lubię wychowce syna. Rodzic widzi dziecko w domu w otoczeniu dzieci ktore zna i zachowuje się dla mnie normalnie i kiedy dowiadujesz się od nauczyciela że może być coś nie tak i to poważniejsza rzecz to zaczynasz się zastanawiac. Podam ci przyklad Pani pedagog powiedziala że na autyzm wskazuje to że na zajeciech u niej syn doskonale przelicza i jest świetny z matematyki po czym to wnioskuję nie wiem bo z liczenia to kompletna noga

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 14:30 ---------- Poprzedni post napisano o 14:24 ----------

Napisane przez et-ka

poza tym sama mówisz, że coś u dziecka widzisz. jasne. każdy z nas jest inny, wcale nie chodzi o to, by być i żyć w jakimś schemacie. tylko też myślę, że nauczyciel mówi takie rzeczy z troski. to nigdy nie są łatwe rozmowy i nikt chyba nie rzuca słów na wiatr.

a jak u syna z zainteresowaniami? z jedzeniem? czy ma dużą potrzebę niezmienności czy radzi sobie ze zmianami?

Szajko, wiesz, moja ścieżka zawodowa związana jest już tylko z zaburzeniami ze spektrum - więc tematy zawsze jakoś mnie ruszają

Hm.. Tu mnie zaskoczyłas. Jedzenie ma kilka podstawowych dań i to wszystko. Je mało warzyw bo nie lubi ale myślałam że to normalne też taka byłam. Zainteresowania.. Na rowerze nie jezdzi bo się boi że zrobi sobie krzywdę. Zapisalam go na tańce i chodzi jest zadowolony. Szybko się uczy. To bardzo taneczne i rozśpiewane dziecko.

Wiecie co ja myślę? Ze on ma problem z wiarą w siebie. Po to tez te tańce żeby miał pasje żeby zobaczył że potrafi. Na starcie zaraz się poddaje i jest bardzo związany z nami boi się zostać sam czy iść do szkoły sam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ajah]

Napisane przez Megi_123

Powiem wam od serca jak ja czuję. Dziecko jest inne niż reszta dzieci. Tak ale nie znaczy że jest chore. Boli mnie że nauczyciele w szkole Wola dzieci zdolniejsze że tak powiem łatwiejsze a te które mają trudniej są jakby ciężarem. Dziś mój Tesciu który opiekuje się synem jak jesteśmy w pracy powiedział tak "a może On jest za mądry dla tych dzieci, za spokojny, za dojrzały i dlaczego musi dostosować się on do większości?" ja jestem zdania że każde dziecko ma swój czas na wszystko i kazde jest inne. Nie szaleje nie zbiega że schodów nie buja się na bujaczce do nieba nie bije innych dzieci dlatego jest z nim coś nie tak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Powinnaś się cieszyc, że nauczyciel informuje ciebie o swoich spostrzezeniach.
Nie oznacza to przecież, że woli inne dzieci niż twoje (chyba, że pojawiły się inne zachowania o tym świadczące).
Wolałabym dmuchać na zimne.
Zachowania mojego dziecka zwykle były wiązane z jego osobowością i czynnikami zupełnie innymi niż zaburzenia autystyczne.
Powoli zaczęło wiele objawów wyłazić, występować w większym nasileniu.
Od dawna podejrzewano u niego spektrum. Dzięki temu, że wzięłam to pod uwagę byłam w stanie go lepiej rozumieć, pomóc mu w niektórych kwestiach, radzić sobie w trudniejszych sytuacjach.
I tak jest z innymi zaburzeniami, problemami, chorobami.
Najwazniejsze jest dziecko i pomoc jemu; nie wyobrażenie o nim.

Bycie dojrzalszym od równieśników nie zawsze przejawia się wycofaniem itd. Mam dójkę dzieci, oboje dość dojrzałych (jak na swój wiek), jedno w spektrum drugie bez

[Megi_123]

I jak u ciebie objawialo się to spectrum?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ajah]

Napisane przez Megi_123

Też trzeba wziąć pod uwagę że do szkoły poszedl predzej o rok i też na pewno na emocje ma to wpływ.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Oczywiście, że mozesz znaleźc mnóstwo wyjasnień na zachowanie syna i kluczyć po omacku.
Diagnostyka nie spowoduje, że jeśli nie ma zaburzenia, to jakieś na niego spłynie
Skontaktujesz się ze specjalstą (albo kilkoma) i oni rozjaśnią ci sprawę.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Poza tym będziesz miała w miarę jasną ścieżkę terapeutyczną.

[Megi_123]

Mam w sobie duże poczucie winy to moje pierwsze i jedyne dziecko. Drugie wychowalabym już inaczej na pewno bym tak nie chuchala nie dmuchala. Denerwuje mnie to że mamy takie czasy gdzie rodzice spędzają więcej czasu w pracy niż z dzieckiem ale inaczej nie mogę nie mam jak. Chciałabym więcej czasu być z nim może wtedy też byłoby inaczej. Dziękuję wam za rady skoro mowicie że mam zmienić lekarza pójdę do innego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ajah]

Napisane przez Megi_123

I jak u ciebie objawialo się to spectrum?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak między innymi i w skrócie:
U nas jest duża nadwrażliwość sensoryczna.
Jedzenie: bardzo ograniczony wybór. Przez długi czas np. suchy makaron (bo z sosem brudny), na tym samym talerzu, jedzony tym samym widelcem. Teraz jest więcej urozmaiceń, ale nadal zero warzyw i owoców (pomijając soki).
nadwrażliwość na tkaniny
na zapachy- nie jest w stanie przebywać w pomieszczeniu gdzie np. ktoś je brokuły czy banana
Słaby kontakt społeczny
nie umiejętność czytania mowy ciała (ale to akurat najbardziej zaobserwowano w szkole).
trudności w kontaktach społecznych
jest bardzo konkretny, logiczny i dosłowny w komunikacji
wszelkie zmiany również te dotyczące dziennej rutyny doprowadzają go do rozstroju nerwowego
wycofanie w sytuacjach społecznych
komunikacja jednostronna
fiksacje na temat ulubionych zagadnień itd.
powtarzanie tych samych gestów i dźwięków
źle znosi nadmiar bodźców: robienie wypadów zakupowych to z nim sport ekstremalny
poza tym pojawiają się zachowania autogresywne, agresywne i bardzo niska samoocena.

[Megi_123]

Ja właśnie chciałabym popracować na jego samoocena i wiara w siebie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[et-ka]

ale podjęcie kroków diagnostycznych na pewno nie przeszkodzi w pracy nad emocjami.

[traicionera]

Jeśli to tylko kwestia oceny, to specjalista na pewno nie zaszkodzi. U syna koleżanki zdiagnozowano Aspergera i ta diagnoza bardzo ułatwiła im przepracowanie pewnych rzeczy, z którymi był problem, np. wąski wybór tego, co akceptował do jedzenia. Generalnie chłopiec inteligentny, towarzyski, na pewno nikt podstrony nie powiedziałby, że mieści się w spektrum, a jednak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[An Ka]

Napisane przez BlueEyes88

Spróbować możesz ale ja słyszałam że teraz jakoś od stycznia chyba nie dają ..

Moja Droga wiesz ze do tej pory Rops trzyma moje papiery. W maju stawalismy na komisje mam swiadczenie dodatkowo i dalej cisza. Normalnie trafia mnie juz cos

---------- Dopisano o 13:35 ---------- Poprzedni post napisano o 13:23 ----------

Megi ja Tobie napisze jak to u nas wygladało. Pierwsza diagnoze postawił nam psychiatra autyzm atypowy. Dwa lata póxniej syn był badany na oddziale neurologii i tak ordynatorka stwierdziła (po konsultacji z logopedą) za to afazja motoryczna. Rok temu zmienilismy neurologa i po pierwszej wizycie spytala sie mnie czy syn był diagnozowany pod katem autyzmu. Powiedzialam ze tak a ona ze jej to bardziej na autyzm niz na afazję (alalię) wyglada. Kazała nam isc do psychiatry i psychiatra potwierdził ASD..

Co prawda podobna terapia ale.... fiksy poleciały bo niby to taka wspaniała neurolog


ajah ile Twoje dzieciatko ma lat i jak z mową?

[ajah]

Ma 9 lat. Z mowa jest różnie (jest dwujezyczny).
Bardzo często wypowiada zdania niekompletne ( jakbym wycinal słowa) lub nie kończy wypowiedzi. Zdarza mu sie rowniez używać słów niewłaściwie/ nieadekwatnie.


Sent from my HTC One using Tapatalk

[PsychologBeataMelaniuk]

Witam,
może trochę uporządkuję informacje, które się tutaj pojawiły

Ja osobiście cieszyłabym się gdyby mój syn miał nauczyciela, który chce pomóc a nie ignoruje problemy. Oczywiście nauczyciel może się mylić ale to nie jest istotne. Najważniejsze, że coś go niepokoi i dlatego ta sprawa wymaga diagnozy.

,,W wieku 5\6 lat byłam z nim u psychiatry który dał zgodę na pójście do 1 klasy w wieku 6 lat powiedziano mi że dziecko rozwija się prawidłowo”

Megi 123 nie wiem z jakiej miejscowości jesteś ale psychiatra nie podejmuje decyzji czy dziecko może iść do I klasy czy np. powinno być odroczone od obowiązku szkolnego. Taką diagnozę podejmuje Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna. Psycholog w Poradni robi diagnozę możliwości intelektualnych oraz funkcji percepcyjnych, motorycznych, które są potrzebne do nauki pisania i czytania. Po takiej diagnozie psycholog może też odesłać dziecko do pogłębienie diagnozy psychiatrycznej. Często psycholog przekazuje rodzicowi swoje hipotezy diagnostyczne, które muszą być potwierdzone przez lekarza.

Piszesz, że ,, Nie jezdzi jeszcze na rowerze, na basenie w szkole musiało trochę czasu minac aż odważył się zrobić jakieś ćwiczenia, uważnie i pomału schodzi po schodach, bal się zjeżdża na zjeżdżalni. W moich oczach jest dzieckiem ostrożnym które nie chce zrobić sobie krzywdy”

Powyższy opis może wskazywać, że dziecko ma deficyty Integracji Sensorycznej ale oczywiście to jest do sprawdzenia poprzez wykonanie diagnozy w tym kierunku.

Na podstawie tego, co piszesz ja bym ci na razie zaproponowała:
1. Zgłoś się z dzieckiem do Poradni PP w celu wykonania diagnozy
2. Jeżeli psycholog zaleci pogłębienie diagnozy to wtedy pójdziesz
3. Zrób diagnozę SI
4. Zapisz dziecko na Trening Umiejętności społecznych

Jeżeli chodzi o zespół Aspergera to nie jest to prosta diagnoza zwłaszcza u dzieci wysokofunkcjonujący ( inteligentny, elokwentny, ma słabsze kontakty ale nie zaburzone całkiem, raczej dziecko jest określane jako niewychowane, bezczelne niż, że może mieć ZA).

Każde dziecko z Zespołem Aspergera jest inne. Nasilenie objawów jest również różne dlatego trzeba doświadczenia żeby zobaczyć co dla innych jest niezauważane

Zapraszam Cię na bloga w którym może znajdziesz więcej informacji.
<ciach>

[Malgorzata_dietetyk]

Szanowni Państwo. Nie mam w najbliższym otoczeniu osób chorych na autyzm, jednak zawodowo bardzo często spotykam się z tym problemem. Jestem dietetykiem i w naszej Klinice Pacjentów prowadzimy zarówno dietetycznie, na podstawie testu na nietolerancje pokarmowa Kod Metaboliczny 200, odżywiając organizm na poziomie komórkowym, w tym komórki nerwowe, w połączeniu z synergistycznym działaniem tlenoterapii hiperbarycznej. Tlen pod wysokim ciśnieniem stymuluje szpik kostny do wytwarzania komórek macierzystych oraz pobudza je do działań naprawczych. Wprowadzenie diety eliminacyjno-rotacyjnej oraz zabiegów w komorze hiperbarycznej daje efekt terapeutyczny, zarówno dzieci jak i opiekunowie zaczynają żyć w spokoju, są w stanie prowadzić normalne życie. Warto spróbować, dla dobra swojego i swoich dzieci, by problem nie pozostał na całe życie. Jeśli ktoś z Państwa jest zainteresowany informacjami to proszę o komentarz. Pozdrawiam

[Dahlia]

Napisane przez Boombilla

Jestem studentką 5 roku Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Piszę pracę mgr na temat "Wpływ dogoterapii na rozwój dziecka z autyzmem".

A może byś jednak zmieniła temat pracy? U mojego autystycznego syna w szkole specjalnej była dogoterapia - pies był ogromny i jakiś taki śmierdzący. Mój syn do tej pory boi się psów i wcale mu się nie dziwię, bo takie oswajanie z psem na siłę zawsze będzie powodowało skutki odwrotne do zamierzonych! Sorry, ale to fakt...

---------- Dopisano o 10:50 ---------- Poprzedni post napisano o 10:43 ----------

Napisane przez Malgorzata_dietetyk

Wprowadzenie diety eliminacyjno-rotacyjnej

Masz na myśli eliminację glutenu i nabiału? Być może to niezły pomysł, ale jak się nie ma własnego ogródka ani znajomych ogrodników, to w tej diecie praktycznie nie ma co jeść. Warzywa ze sklepu są "poprawiane" wszelką chemią i sprawa nie jest prosta. Chociaż rzeczywiście warto rezygnować z produktów pszennych itd. Tak więc bardzo to popieram, tyle że dla osób z miasta, którzy nie mają dostępu do zdrowych warzyw problem istnieje nadal. Udało mi się kupić ostatnio ekologiczne jabłka i ziemniaki, ale syn nie chce jeść jabłek, natomiast ziemniaki są jakieś takie przemarznięte hmmmm....

---------- Dopisano o 11:00 ---------- Poprzedni post napisano o 10:50 ----------

Chciałabym jeszcze sprostować pogląd, jakoby dzieci autystyczne były krzykliwe i agresywne. Być może niektóre takie są, ale na miłość Boską, nie piszcie, że wszystkie. Mój syn ma głęboki autyzm i głębokie upośledzenie umysłowe, owszem potrafi zareagować nerwowo, ale nigdy nie jest agresywny, ani też nie krzyczy. Tak więc opinie, że jak autystyk to już zaraz musi kopać, gryźć i nie wiadomo co jeszcze, uważam za krzywdzące. To właśnie mój syn był bity w szkole specjalnej przez inne dzieci - działo się to na moich oczach, dlatego bałam się go zaprowadzać do tej szkoły. Ale straszono mnie wysokimi karami finansowymi, bo istnieje obowiązek szkolny. Zresztą ja też nieraz oberwałam w tej szkole od innego chorego dziecka - tyle, że ten agresywny nie miał autyzmu. Dlatego błagam, nie łączcie autyzmu z agresją, bo to żadna reguła (myślę, że raczej wyjątek).

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Nie musi. Uczę autystyczkę, czasem śpiewa, czasem uderzy sama siebie. I tyle. Poza tym agresji i hałaśliwości brak.

[ajah]

Napisane przez Dahlia

A może byś jednak zmieniła temat pracy? U mojego autystycznego syna w szkole specjalnej była dogoterapia - pies był ogromny i jakiś taki śmierdzący. Mój syn do tej pory boi się psów i wcale mu się nie dziwię, bo takie oswajanie z psem na siłę zawsze będzie powodowało skutki odwrotne do zamierzonych! Sorry, ale to fakt...

---------- Dopisano o 10:50 ---------- Poprzedni post napisano o 10:43 ----------


Masz na myśli eliminację glutenu i nabiału? Być może to niezły pomysł, ale jak się nie ma własnego ogródka ani znajomych ogrodników, to w tej diecie praktycznie nie ma co jeść. Warzywa ze sklepu są "poprawiane" wszelką chemią i sprawa nie jest prosta. Chociaż rzeczywiście warto rezygnować z produktów pszennych itd. Tak więc bardzo to popieram, tyle że dla osób z miasta, którzy nie mają dostępu do zdrowych warzyw problem istnieje nadal. Udało mi się kupić ostatnio ekologiczne jabłka i ziemniaki, ale syn nie chce jeść jabłek, natomiast ziemniaki są jakieś takie przemarznięte hmmmm....

---------- Dopisano o 11:00 ---------- Poprzedni post napisano o 10:50 ----------

Chciałabym jeszcze sprostować pogląd, jakoby dzieci autystyczne były krzykliwe i agresywne. Być może niektóre takie są, ale na miłość Boską, nie piszcie, że wszystkie. Mój syn ma głęboki autyzm i głębokie upośledzenie umysłowe, owszem potrafi zareagować nerwowo, ale nigdy nie jest agresywny, ani też nie krzyczy. Tak więc opinie, że jak autystyk to już zaraz musi kopać, gryźć i nie wiadomo co jeszcze, uważam za krzywdzące. To właśnie mój syn był bity w szkole specjalnej przez inne dzieci - działo się to na moich oczach, dlatego bałam się go zaprowadzać do tej szkoły. Ale straszono mnie wysokimi karami finansowymi, bo istnieje obowiązek szkolny. Zresztą ja też nieraz oberwałam w tej szkole od innego chorego dziecka - tyle, że ten agresywny nie miał autyzmu. Dlatego błagam, nie łączcie autyzmu z agresją, bo to żadna reguła (myślę, że raczej wyjątek).

obowiązek szkolny istnieje. istnieje też edukacja domowa
dzieci autystyczne mają różne zachowania, kwestia auto/ agresji pojawia się dość często ( co oczywiście nie oznacza, że zawsze).

Sent from my SM-G935F using Tapatalk