Kiedy drugi maluch?

[vincencik]

Dziewczyny mam pytanie - mam prawie siedmiomiesiecznego synka i napewno bedziemy chcieli miec z mezem jeszcze jedno dziecko. Pytanie tylko kiedy? I tu wlasnie zwracam sie o mala porade - jakie sa wasze doswiadczenia? Czy lepiej isc za ciosem i od razu sie decydowac, czy lepiej poczekac np. az maly pojdzie do szkoly. zawsze chcialam miec przerwe kilkuletnia ale teraz widze ze po kilku latach moze mi sie juz nie chciec wracac do tego slodkiego kieratu. Co Wy na to? Ciekawa jestem jaki jest Wasz punkt widzenia.

[vincencik]

Dziewczyny mam pytanie - mam prawie siedmiomiesiecznego synka i napewno bedziemy chcieli miec z mezem jeszcze jedno dziecko. Pytanie tylko kiedy? I tu wlasnie zwracam sie o mala porade - jakie sa wasze doswiadczenia? Czy lepiej isc za ciosem i od razu sie decydowac, czy lepiej poczekac np. az maly pojdzie do szkoly. zawsze chcialam miec przerwe kilkuletnia ale teraz widze ze po kilku latach moze mi sie juz nie chciec wracac do tego slodkiego kieratu. Co Wy na to? Ciekawa jestem jaki jest Wasz punkt widzenia.

[lisica]

Witaj
Ja osobiście zrealizowałam wersję raz za razem
Byłam już drugi raz w ciąży kiedy mój pierwszy synek miał 9 msc. Nie mówię, że jest to łatwe - czasami nie wiedziałam jak się nazywam Ale "kalkulowaliśmy" tak: po tych najcięższym roku, dwóch, można już wszędzie jechać z dwójką w miarę odrośniętych dzieci niczego im nie odmawiając - mam na myśli dziecięce rozrywki i wyprawy. Pod nosem nam kuzynkę, która ma 7 letniego chłopca i kilkumsc dzidzię, jakie ona ma dylematy Narzeka, że musi odmówić chłopcu pójścia na basen, bo dzidzia, do kina bo dzidzia - a jest z dziećmi cały boży dzień sama. Właśnie tego ja się obawiałam. A teraz super: chłopcy są prawieże samowystarczalni jeśli chodzi o swoje towarzystwo, jest tak niewielka różnica wieku, że wspólnie się bawią, mają takie same "problemy" i zainteresowania.
To tyle z mojej strony, bo oczywiście każdy ma inne priorytety i poglądy na tą sprawę Ale u mnie raz po raz się sprawdziło. Pozdrawiam i życzę nie za długiego zastanawiania się

[lisica]

Witaj
Ja osobiście zrealizowałam wersję raz za razem
Byłam już drugi raz w ciąży kiedy mój pierwszy synek miał 9 msc. Nie mówię, że jest to łatwe - czasami nie wiedziałam jak się nazywam Ale "kalkulowaliśmy" tak: po tych najcięższym roku, dwóch, można już wszędzie jechać z dwójką w miarę odrośniętych dzieci niczego im nie odmawiając - mam na myśli dziecięce rozrywki i wyprawy. Pod nosem nam kuzynkę, która ma 7 letniego chłopca i kilkumsc dzidzię, jakie ona ma dylematy Narzeka, że musi odmówić chłopcu pójścia na basen, bo dzidzia, do kina bo dzidzia - a jest z dziećmi cały boży dzień sama. Właśnie tego ja się obawiałam. A teraz super: chłopcy są prawieże samowystarczalni jeśli chodzi o swoje towarzystwo, jest tak niewielka różnica wieku, że wspólnie się bawią, mają takie same "problemy" i zainteresowania.
To tyle z mojej strony, bo oczywiście każdy ma inne priorytety i poglądy na tą sprawę Ale u mnie raz po raz się sprawdziło. Pozdrawiam i życzę nie za długiego zastanawiania się

[paula78]

hey
w grupie mojej córki jest rodzeństwo z tego samego roku ,dziewczynka ze stycznia a jej brat z grudnia tego samego roku
mysle ze takie pójście za ciosem jest dobre ,przemęczysz sie z 3-4 lata ,dzieci bawia sie ze soba ,wszytsko podwójnie wykorzystane .

moja córka za prawie miesiąc skonczy 4 lata i myslę ,że przydało by sie rodzenstwo ale nie ma na to szans .
pzdr.
paula

[paula78]

hey
w grupie mojej córki jest rodzeństwo z tego samego roku ,dziewczynka ze stycznia a jej brat z grudnia tego samego roku
mysle ze takie pójście za ciosem jest dobre ,przemęczysz sie z 3-4 lata ,dzieci bawia sie ze soba ,wszytsko podwójnie wykorzystane .

moja córka za prawie miesiąc skonczy 4 lata i myslę ,że przydało by sie rodzenstwo ale nie ma na to szans .
pzdr.
paula

[monika_t]

Hi,

ja z kolei zaplanowalam sobie to tak: moja corka skonczy w czerwcu 3 latka i pojdzie w sierpniu do przedszkola, jest juz samodzielna, wiec i nie mam przy niej tyle do zrobienia co kiedys. Planujac pierwsze dziecko od razu myslalam jak to rozwiazac (kiedy), zeby miec drugie. I mysle, ze dla mnie osobiscie jest to okres wtedy wlasnie kiedy pierwsze dziecko nie potrzebuje juz takiej opieki jak niemowle, poczatek okresu przedszkolnego, wozek juz odpada (przynajmniej w przypadku mojej corki), potrafi zjesc, zalatwic swoje potrzeby w ubikacji, ubrac sie itd. Co prawda w ciazy nie jestem, ale moze juz niedlugo

[monika_t]

Hi,

ja z kolei zaplanowalam sobie to tak: moja corka skonczy w czerwcu 3 latka i pojdzie w sierpniu do przedszkola, jest juz samodzielna, wiec i nie mam przy niej tyle do zrobienia co kiedys. Planujac pierwsze dziecko od razu myslalam jak to rozwiazac (kiedy), zeby miec drugie. I mysle, ze dla mnie osobiscie jest to okres wtedy wlasnie kiedy pierwsze dziecko nie potrzebuje juz takiej opieki jak niemowle, poczatek okresu przedszkolnego, wozek juz odpada (przynajmniej w przypadku mojej corki), potrafi zjesc, zalatwic swoje potrzeby w ubikacji, ubrac sie itd. Co prawda w ciazy nie jestem, ale moze juz niedlugo

[vincencik]

Dzieki za Wasze opinie. Sama juz nie wiem. Kazde rozwiazanie ma swoje plusy i minusy. Troche sie boje ugrzeznac w domu z dwoma malymi dziecmi. Wprawdzie nie pracuje ale mialam nadzieje wrocic na studia. Nie chce jednak wracac na studia tylko po to zeby za rok znowu rezygnowac z powodu ciazy. Moze ta edukacje odlozyc na kilka lat? A teraz poki mi sie chce zajac sie dziecmi? A moze najpierw skonczyc te okropne studia... Nie wiem, radzcie!!!

[vincencik]

Dzieki za Wasze opinie. Sama juz nie wiem. Kazde rozwiazanie ma swoje plusy i minusy. Troche sie boje ugrzeznac w domu z dwoma malymi dziecmi. Wprawdzie nie pracuje ale mialam nadzieje wrocic na studia. Nie chce jednak wracac na studia tylko po to zeby za rok znowu rezygnowac z powodu ciazy. Moze ta edukacje odlozyc na kilka lat? A teraz poki mi sie chce zajac sie dziecmi? A moze najpierw skonczyc te okropne studia... Nie wiem, radzcie!!!

[paula78]

moze to nie modne co napisze ale studia możesz zawsze skończyc a na dzieci jest tylko krótki okres w naszym zyciu widze to po zrozpaczonych znajomych któzy witając sie z 30 urodzinami maja wszytsko tylko nie dziecko i nie zapowiada sie bo okazało sie ze zajśc w ciąze to nie takie proste i przyjemne
ja sie ciesze ,że wpadłam w wieku 21 lat bo jestem pewna ze gdyby nie wpadka to nie miałabym dzieci wcale bo zawsze jest cos wazniejszego.
pzdr.
paula

[paula78]

moze to nie modne co napisze ale studia możesz zawsze skończyc a na dzieci jest tylko krótki okres w naszym zyciu widze to po zrozpaczonych znajomych któzy witając sie z 30 urodzinami maja wszytsko tylko nie dziecko i nie zapowiada sie bo okazało sie ze zajśc w ciąze to nie takie proste i przyjemne
ja sie ciesze ,że wpadłam w wieku 21 lat bo jestem pewna ze gdyby nie wpadka to nie miałabym dzieci wcale bo zawsze jest cos wazniejszego.
pzdr.
paula

[lisica]

Jak sama piszesz każda opcja ma swoje plusy i minusy.
Musisz wziąć wiele rzeczy pod uwagę: nie ukrywam, że finanse - jednym rzutem jest taniej - wózek, ubranka, kocyki, gadżeciki, butelki itp... , po kilku latach najczęściej trzeba albo ma się nieodpartą pokusę kupić ponownie
musisz wziąć też pod uwagę czy możesz liczyć na czyjąś pomoc, choćby dorażną - mama, babcia, teściowa ( brrr).
Wyjście chociażby po chleb np. z 1,5 rocznym dzieckiem i 2 miesięcznym w wózku w zimie z 4 piętra bez windy to wyczyn ekstremalny i tak codziennie . Żartowałam, da się zrobić. Dobrze by było abyś była pewna, że mąż wstanie do starszego dziecka w nocy, 1,5 czy 2 latek jeszcze może się budzić, dodaj do tego noworodka....
ALE - to wszystko się "opłaca" Naprawdę. Dzieci "szybciej" rosną, bawią się ze sobą, masz temat z głowy za przeproszeniem. Tymbardziej jak sama piszesz wrócić na studia aby za rok znowu przerwać... No nie wiem, decyzja należy do Ciebie. Cokolwiek postanowisz będzie dobrze.
Życzę wszystkiego najlepszego.

[lisica]

Jak sama piszesz każda opcja ma swoje plusy i minusy.
Musisz wziąć wiele rzeczy pod uwagę: nie ukrywam, że finanse - jednym rzutem jest taniej - wózek, ubranka, kocyki, gadżeciki, butelki itp... , po kilku latach najczęściej trzeba albo ma się nieodpartą pokusę kupić ponownie
musisz wziąć też pod uwagę czy możesz liczyć na czyjąś pomoc, choćby dorażną - mama, babcia, teściowa ( brrr).
Wyjście chociażby po chleb np. z 1,5 rocznym dzieckiem i 2 miesięcznym w wózku w zimie z 4 piętra bez windy to wyczyn ekstremalny i tak codziennie . Żartowałam, da się zrobić. Dobrze by było abyś była pewna, że mąż wstanie do starszego dziecka w nocy, 1,5 czy 2 latek jeszcze może się budzić, dodaj do tego noworodka....
ALE - to wszystko się "opłaca" Naprawdę. Dzieci "szybciej" rosną, bawią się ze sobą, masz temat z głowy za przeproszeniem. Tymbardziej jak sama piszesz wrócić na studia aby za rok znowu przerwać... No nie wiem, decyzja należy do Ciebie. Cokolwiek postanowisz będzie dobrze.
Życzę wszystkiego najlepszego.

[lisica]

Tak Paula to prawda. Zawsze będzie coś "ważniejszego", zawsze potem, jeszcze nie teraz, bo magisterium, bo etat, bo meblościanka A co najsmutniejsze, jeśli rozejrzę się wsród znajomych to kobitki w okolicach 30 mają problemy z zajściem w ciążę, to juz mi wygląda na chorobę cywilizacyjną

[lisica]

Tak Paula to prawda. Zawsze będzie coś "ważniejszego", zawsze potem, jeszcze nie teraz, bo magisterium, bo etat, bo meblościanka A co najsmutniejsze, jeśli rozejrzę się wsród znajomych to kobitki w okolicach 30 mają problemy z zajściem w ciążę, to juz mi wygląda na chorobę cywilizacyjną

[monika_t]

vincencik napisał(a):
> Dzieki za Wasze opinie. Sama juz nie wiem. Kazde rozwiazanie ma swoje plusy i minusy. Troche sie boje ugrzeznac w domu z dwoma malymi dziecmi. Wprawdzie nie pracuje ale mialam nadzieje wrocic na studia. Nie chce jednak wracac na studia tylko po to zeby za rok znowu rezygnowac z powodu ciazy. Moze ta edukacje odlozyc na kilka lat? A teraz poki mi sie chce zajac sie dziecmi? A moze najpierw skonczyc te okropne studia... Nie wiem, radzcie!!!

ciezko jest radzic w takiej sytuacji, co lepsze....
Moja tesciowa jak zaszla w ciaze byla w trakcie studiow. W trzy miesiace po urodzeniu dziecka byla znowu w ciazy. Przeniosla sie na studia zaoczne, pracowala. Druga ciaze od samego poczatku miala bardzo zagrozona, do tego stopnia, ze przez te 9 miesiecy nie mogla brac dziecka na rece. Z tego co ciagle slysze nie najlepiej wspomina ten okres. Studia (studiowala z przerwami), praca, dziecko, ciaza, pozniej dwojka dzieci. Moj maz pamieta jak byl malutki i ona ciagnela te studia wieczorami, w weekendy, wiec musiala ta nauka troche potrwac. Uczeszczac na uczelnie to nie wszystko, jeszcze potrzeba choc wolnego czasu na nauke do egzaminow, a przy dzieciach to roznie bywa. Bardzo chyba dalo mojej tesciowej to "popalic", bo ciagle wraca do tego tematu i nigdy z usmiechem na ustach. Teraz wie, ze najpierw skonczylaby studia a pozniej decydowala sie na dzieci, no ale juz i tak za pozno, czasu wrocic sie nie da.

[monika_t]

vincencik napisał(a):
> Dzieki za Wasze opinie. Sama juz nie wiem. Kazde rozwiazanie ma swoje plusy i minusy. Troche sie boje ugrzeznac w domu z dwoma malymi dziecmi. Wprawdzie nie pracuje ale mialam nadzieje wrocic na studia. Nie chce jednak wracac na studia tylko po to zeby za rok znowu rezygnowac z powodu ciazy. Moze ta edukacje odlozyc na kilka lat? A teraz poki mi sie chce zajac sie dziecmi? A moze najpierw skonczyc te okropne studia... Nie wiem, radzcie!!!

ciezko jest radzic w takiej sytuacji, co lepsze....
Moja tesciowa jak zaszla w ciaze byla w trakcie studiow. W trzy miesiace po urodzeniu dziecka byla znowu w ciazy. Przeniosla sie na studia zaoczne, pracowala. Druga ciaze od samego poczatku miala bardzo zagrozona, do tego stopnia, ze przez te 9 miesiecy nie mogla brac dziecka na rece. Z tego co ciagle slysze nie najlepiej wspomina ten okres. Studia (studiowala z przerwami), praca, dziecko, ciaza, pozniej dwojka dzieci. Moj maz pamieta jak byl malutki i ona ciagnela te studia wieczorami, w weekendy, wiec musiala ta nauka troche potrwac. Uczeszczac na uczelnie to nie wszystko, jeszcze potrzeba choc wolnego czasu na nauke do egzaminow, a przy dzieciach to roznie bywa. Bardzo chyba dalo mojej tesciowej to "popalic", bo ciagle wraca do tego tematu i nigdy z usmiechem na ustach. Teraz wie, ze najpierw skonczylaby studia a pozniej decydowala sie na dzieci, no ale juz i tak za pozno, czasu wrocic sie nie da.

[vincencik]

Dzieki Dziewczyny! Troche zabilyscie mi cwieka...Moze okresle moja sytuacje: mam dziecko ktore przesypia od drugiego miesiaca zycia cala noc (nie pamietam juz co to nieprzespane noce), mam dom z ogrodkiem, obok babcie (mloda kobitka..), ulice dalej mame, tesciowa na szczescie na innym osiedlu.... Chyba mam za dobrze i szukam co by tu zepsuc....Chodzi mi o to ze dla mnie moje macierzynstwo to jak na razie fantastyczna sprawa i nie mam zadnych problemow. Rozkoszuje sie tym okresem...Moze dlatego chodza mi po glowie mysli o drugim dziecku. Tylko ze boje sie ze juz nie bedzie tak dobrze...Ze to juz nie bedzie bulka z maslem...I chyba tylko dlatego sie zastanawiam...

[vincencik]

Dzieki Dziewczyny! Troche zabilyscie mi cwieka...Moze okresle moja sytuacje: mam dziecko ktore przesypia od drugiego miesiaca zycia cala noc (nie pamietam juz co to nieprzespane noce), mam dom z ogrodkiem, obok babcie (mloda kobitka..), ulice dalej mame, tesciowa na szczescie na innym osiedlu.... Chyba mam za dobrze i szukam co by tu zepsuc....Chodzi mi o to ze dla mnie moje macierzynstwo to jak na razie fantastyczna sprawa i nie mam zadnych problemow. Rozkoszuje sie tym okresem...Moze dlatego chodza mi po glowie mysli o drugim dziecku. Tylko ze boje sie ze juz nie bedzie tak dobrze...Ze to juz nie bedzie bulka z maslem...I chyba tylko dlatego sie zastanawiam...

[lisica]

W tych warunkach szłabym za ciosem...
Wprawdzie wrócić na studia to też nie tak hop siup, ale może indywidualny tok?

[lisica]

W tych warunkach szłabym za ciosem...
Wprawdzie wrócić na studia to też nie tak hop siup, ale może indywidualny tok?

[paula78]

kochana jesli masz takie fantastyczne warunki bo i domek i pomoc dookoła i czujesz sie na siłach i chcesz tego ,sprawia ci to radośc to nie ma na co czekac,naprawde zazdroszczę

na marginesie powiem ,że drugie dzieci sa odwrotnością pierwszych
pzdr i zycze podjęcia właściwej i dobrej decyzji dla siebie samej
paula

[paula78]

kochana jesli masz takie fantastyczne warunki bo i domek i pomoc dookoła i czujesz sie na siłach i chcesz tego ,sprawia ci to radośc to nie ma na co czekac,naprawde zazdroszczę

na marginesie powiem ,że drugie dzieci sa odwrotnością pierwszych
pzdr i zycze podjęcia właściwej i dobrej decyzji dla siebie samej
paula

[Ines1985]

Moze nie powinnam sie tu udzielac bo jestem mlodziutka i do macierzynstwa mi jeszcze daleko, ale tak sobie mysle o przyszlosci i temat tego watku mnie zainteresowal. Ja moze wypowiem sie z perpsektywy tego dziecka (jak bedzie starsze). Nie wiem jak to z wami jest, czy macie rodzenstwo i w jakim jest wieku ale wydaje mi sie ze podejmujac decyzje o drugim dziecku nie mozna myslec tylko o sobie... Mam starszego o 7 lat brata i zapewniam was ze bardzo zaluje ze roznica wieku miedzy nami nie jest mniejsza chocby o jakies 3-4 lata.. Naprawde trudno bylo mi sie w dziecinstwie z nim dogadac. On byl juz nastolatkiem kiedy ja jeszcze bawilam sie lalkami barbie. Nigdy nie mielismy wspolnych tematow, nie mowiac juz o jakich wspolnych wypadach ze znajomymi... 7 lat roznicy stworzylo wielka przepasc miedzy nami i bardzo nad tym ubolewam... Dla dziecka lepiej jest kiedy ta roznica nie przekracza 3-4 lat... Im mniej lat dzieli rodzenstwo tym lepiej. Dlatego chyba nie ma sie nad czym zastanawiac... Sama zobaczysz jaka przyjemnosc Ci bedzie sprawiac za te kilka lub kilkanascie lat jak zobaczysz ze twoje dzieci maja ze soba dobry kontakt, wychodza gdzies razem i po prostu sa zżytym rodzenstwem. pozdrawiam i zycze podjecia slusznej decyzji

[Ines1985]

Moze nie powinnam sie tu udzielac bo jestem mlodziutka i do macierzynstwa mi jeszcze daleko, ale tak sobie mysle o przyszlosci i temat tego watku mnie zainteresowal. Ja moze wypowiem sie z perpsektywy tego dziecka (jak bedzie starsze). Nie wiem jak to z wami jest, czy macie rodzenstwo i w jakim jest wieku ale wydaje mi sie ze podejmujac decyzje o drugim dziecku nie mozna myslec tylko o sobie... Mam starszego o 7 lat brata i zapewniam was ze bardzo zaluje ze roznica wieku miedzy nami nie jest mniejsza chocby o jakies 3-4 lata.. Naprawde trudno bylo mi sie w dziecinstwie z nim dogadac. On byl juz nastolatkiem kiedy ja jeszcze bawilam sie lalkami barbie. Nigdy nie mielismy wspolnych tematow, nie mowiac juz o jakich wspolnych wypadach ze znajomymi... 7 lat roznicy stworzylo wielka przepasc miedzy nami i bardzo nad tym ubolewam... Dla dziecka lepiej jest kiedy ta roznica nie przekracza 3-4 lat... Im mniej lat dzieli rodzenstwo tym lepiej. Dlatego chyba nie ma sie nad czym zastanawiac... Sama zobaczysz jaka przyjemnosc Ci bedzie sprawiac za te kilka lub kilkanascie lat jak zobaczysz ze twoje dzieci maja ze soba dobry kontakt, wychodza gdzies razem i po prostu sa zżytym rodzenstwem. pozdrawiam i zycze podjecia slusznej decyzji

[Butterfly]

Witajcie,
NIE MA ŻADNEJ REGUŁY. Ja mam brata 5 lat starszego i z nim zawsze dobrze się dogadywałam - trzymaliśmy sztamę. Z moją siostrą 2 lata młodszą darłyśmy koty okropnie, zgoda między nami była prawie niemożliwa. Widzę ponadto jak dzieci szwagierki (15 i 16 lat) odnoszą się do siebie - chłopak i dziewczyna-okropieństwo mówię Wam. Nie ma więc reguły i nie jest powiedziane że mała różnica wieku jest najlepsza jeśli chodzi o rodzeństwo.
Moja córka ma 2 lata. Od początku była trudnym i wymagającym dzieckiem. Nie spała po nocach, okropnie przechodziła ząbkowanie, do spokojnych dzieci napewno nie należy. Ja sobie wprost nie wyobrażam gdybym miała jedno dziecko po drugim, z pewnością nie wytrzymałabym tego fizycznie. Pamiętam jeszcze jak było mi ciężko wstawać co godzinę, dwie i to trwało tak długo że była fizycznie wykończona i miałam różne myśli. Jeszcze do tej pory wstaję do małej raz w nocy. Ale Ty Vincenciku nie wiesz że masz dziecko hihi i aż Ci zazdroszczę. Ja się pocieszam tylko że drugie dziecko jest inne.
Ale do rzeczy, trudno mi doradzać. Widze że warunki masz świetne. Trzeba brać pod uwagę wiele aspektów: warunki ekonomiczne i mieszkaniowe, czy mąż będzie w stanie Ci pomóc,czy czujesz się na siłach itd. Sama musisz to przemyśleć. Nie wiem ile tych studiów Ci zostało do końca, rok,dwa? Jesteś jeszcze młodziutka więc na drugie dziecko masz jeszcze troszkę czasu i ja nie uważam że ok 30 to już muszą być problemy z zajściem w ciążę. Ja urodziłam córkę mając 27lat i z zjaściem w ciążę nie miałam żadnych kłopotów- to był dosłownie jeden strzał za to w dziesiątkę. NA TO TEŻ NIE MA ŻADNEJ REGUŁY, więc nie warto się stresować że ok 30 to już mogą być problemy. Musisz wziąć pod uwagę za i przeciw a także porozmawiać z mężem. Posłuchaj swojego serca i instynktu.
Pozdrawiam serdecznie

[Butterfly]

Witajcie,
NIE MA ŻADNEJ REGUŁY. Ja mam brata 5 lat starszego i z nim zawsze dobrze się dogadywałam - trzymaliśmy sztamę. Z moją siostrą 2 lata młodszą darłyśmy koty okropnie, zgoda między nami była prawie niemożliwa. Widzę ponadto jak dzieci szwagierki (15 i 16 lat) odnoszą się do siebie - chłopak i dziewczyna-okropieństwo mówię Wam. Nie ma więc reguły i nie jest powiedziane że mała różnica wieku jest najlepsza jeśli chodzi o rodzeństwo.
Moja córka ma 2 lata. Od początku była trudnym i wymagającym dzieckiem. Nie spała po nocach, okropnie przechodziła ząbkowanie, do spokojnych dzieci napewno nie należy. Ja sobie wprost nie wyobrażam gdybym miała jedno dziecko po drugim, z pewnością nie wytrzymałabym tego fizycznie. Pamiętam jeszcze jak było mi ciężko wstawać co godzinę, dwie i to trwało tak długo że była fizycznie wykończona i miałam różne myśli. Jeszcze do tej pory wstaję do małej raz w nocy. Ale Ty Vincenciku nie wiesz że masz dziecko hihi i aż Ci zazdroszczę. Ja się pocieszam tylko że drugie dziecko jest inne.
Ale do rzeczy, trudno mi doradzać. Widze że warunki masz świetne. Trzeba brać pod uwagę wiele aspektów: warunki ekonomiczne i mieszkaniowe, czy mąż będzie w stanie Ci pomóc,czy czujesz się na siłach itd. Sama musisz to przemyśleć. Nie wiem ile tych studiów Ci zostało do końca, rok,dwa? Jesteś jeszcze młodziutka więc na drugie dziecko masz jeszcze troszkę czasu i ja nie uważam że ok 30 to już muszą być problemy z zajściem w ciążę. Ja urodziłam córkę mając 27lat i z zjaściem w ciążę nie miałam żadnych kłopotów- to był dosłownie jeden strzał za to w dziesiątkę. NA TO TEŻ NIE MA ŻADNEJ REGUŁY, więc nie warto się stresować że ok 30 to już mogą być problemy. Musisz wziąć pod uwagę za i przeciw a także porozmawiać z mężem. Posłuchaj swojego serca i instynktu.
Pozdrawiam serdecznie

[vincencik]

No tak...teraz to juz sie boje...Ja tez gdzies slyszalam ze "drugie" dzieci sa zupelnie inne - ale ja tak nie chce!!!!!!Niech sobie bedzie dziewczynka jak juz ma byc takie inne...Nie wiem, chyba na razie jeszcze troche pomysle, moze sprawa sie sama jakos wyjasni Wasze opinie daly mi duzo do myslenia ale wiem tez ze tu nie mozna zbyt duzo myslec bo tak naprawde to na te sprawy nigdy nie ma dobrego momentu bo zawsze jest jakies ale...

[vincencik]

No tak...teraz to juz sie boje...Ja tez gdzies slyszalam ze "drugie" dzieci sa zupelnie inne - ale ja tak nie chce!!!!!!Niech sobie bedzie dziewczynka jak juz ma byc takie inne...Nie wiem, chyba na razie jeszcze troche pomysle, moze sprawa sie sama jakos wyjasni Wasze opinie daly mi duzo do myslenia ale wiem tez ze tu nie mozna zbyt duzo myslec bo tak naprawde to na te sprawy nigdy nie ma dobrego momentu bo zawsze jest jakies ale...